#سینما 🔸 سیرک #چارلی_چاپلین ▫️یادداشت دکتر #حبیب_احمدزاده به همین بهانه

#سینما #فرهنگ
🔸الگو و عبرت از فیلم سیرک چاپلین برای کار فرهنگی در مناطق محروم
▫️#حبیب_احمدزاده
این قطعه اتمامی فیلم #سیرک از #چارلی_چاپلین است، لحظه‌ای که گروه سیرک پس از چندین روز ایجاد شور و هیجان در این محل حرکت می‌کند تا به نقطه دیگری برود و باز چادرها را برپا کرده و دوباره ... در این محل تنها چارلی ست که در میان گردو خاک سم اسب‌ها و چرخ کاروان‌ها و قفس‌ها لحظه‌ای تامل کرده و می‌نشیند، همه چیز انگار در حد یک آتش بازی ثانیه‌ای در جشن رخ داده و دیگر هیچ.
#ناباکوف در کتاب داستان‌نویسی خود یک رمان خوب را تنها با دو خصلت اصلی تعریف می‌کند: زیبایی و حسرت
شیوه فیلم ساختن چاپلین به عنوان یک راز تنها پس از مرگش کشف و افشاء شده، راز او این بوده که تنها یک طرح کلی از موضوع داشته و سپس در حین فیلمبرداری اصلی با هزاران فوت نگاتیو، کم کم اصل داستان با ریزه‌کاری‌های مختلف همچون قطعات پازل شکل گرفته و ساخته می‌شد و یقینا اینکار به نبوغ و اعتماد قطعی فرد به تجربه خود نیاز دارد.
در ساخت فیلم سیرک هردو این الگوها به کار گرفته شده، فیلمی که ساختش سه سال طول کشیده تا چاپلین به قطعات مورد نیازش دست یافته و اثری کمالظگرا و زیبا بسازد و دومین موضوع لحظه رهسپاری کاروان سیرک و دورشدنشان از اوست زیبایی که در حال دور شدن به حسرتی بر دل چاپلین تبدیل می‌شود.
درس اول: اگر کسی در این مملکت بخواهد کار فرهنگی بکند باید همچون چاپلین، با توجه به موقعیت‌ها، هر لحظه در میدان نبرد دست به تغییر سناریوی ناقص نوشته شده توسط خواب نشینان قرارگاه‌های کیلومترها دور از خط نبرد بزند. تا نتیجه کار با زمانه جدید هماهنگی و پویایی داشته باشد
درس دوم: اتفاقا برخلاف تجربه ناباکوف نتیجه کار فرهنگی در مناطق محروم باید این باشد که حسرت هرگز نباید نتیجه جایگزین زیبایی شود. وقتی جشنواره‌های شاد دانش‌اموزی در مناطق محروم برای تحول نشاطی انجام شد این نقیصه نیز بوجود آمد که پس از رفتن گروه جشنواره از محل تمام آن شور و هیجان در دل بچه‌ها دوباره به افسردگی از دست دادن یک روز خوش و عدم تکرار تبدیل می‌شد (درست به مانند چاپلین در سکانس انتهایی فیلم سیرک) همیشه شهید #طاهری این نقص را یاداور بودند تا اینکه فکر ایجاد پارکبازی پس از اجرای جشنواره برای بچه‌ها به ذهن جمعی گروه رسید. خوشبختانه تفکر جشنواره یک قدم از فرمول زیبایی + حسرت جهان رمان وفیلم جلوتر است با فرمول جدید زیبایی اولیه رویای ناماندگارجشنواره شاد + زیبایی ماندگار پارکبازی. بدینصورت امیدواریم که حداقل باایجاد پارکبازی، نگاه هیچ کودکی در مناطق محروم بسان چاپلین به رفتن همیشگی گروه شاد جشنواره با حسرت ننگرد

#سینماویژن 🔸 #چارلی_چاپلین سال ۱۹۳۶

#سینماویژن #کلاس
#چهره 🔸 چارلی چاپلین
#چارلی_چاپلین (سِر چارلز اسپنسر چاپلین)* (۱۸۸۹-۱۹۷۷)، یکی از مشهورترین بازیگران و کارگردانان سینما و همچنین آهنگساز برجسته که سه بار برندهٔ جایزه اسکار شده است و بیشتر فیلم‌های او کمدی و صامت بود.
در مورد محل تولد او اختلاف نظر وجود دارد.
▫️برای اطلاعات بیشتر درباره چارلی چاپلین به لینک زیر رجوع کنید
*Sir Charles Spencer Chaplin
https://tinyurl.com/hv4duz4

#سینما 🔸ژانر کمدی سیاه چیست؟
▫️بهترین فیلم‌های این ژانر را بشناسید
#کمدی_سیاه یکی از زیرژانرهای #ژانر #کمدی است که اگرچه آثار بسیاری در محدوده اصول آن ساخته نشده‌اند اما هر کدام از آن‌ها به‌شکل بی‌نظیری آموزنده و سرگرم‌کننده هستند.
ژانر کمدی یکی از کلیدی‌ترین و مهم‌ترین ژانرهای سینما است که از دهه‌ها پیش میزبان هزاران فیلم ارزشمند و بی‌فایده بوده که بخشی از تاریخ این ژانر دوست‌داشتنی هستند. از #چارلی_چاپلین تا #سث_روگن، هر بازیگر کمدی تلاش کرده دستاوردهای جدیدی برای این ژانر به همراه داشته باشد اما زیرژانری در کمدی وجود دارد که به کمدی سیاه مشهور شده است. کمدی سیاه پس از جنگ جهانی دوم و در دوران جنگ سرد شکل گرفت. این فیلم‌های کمدی‌ نوظهور با توجه ‌به فضای تلخ و شرایط اسفناک پس از جنگ ساخته شدند و از آن‌جایی که شادابی دوران پیش از جنگ را نداشتند، مخاطبان سینما را با نوع دیگری از طنز و کمدی آشنا کردند.
کمدی سیاه تلاش می‌کند موقعیت‌های تازه‌ای را به فیلم‌های کمدی ببخشد. در ادامه با بهترین فیلم‌های کمدی سیاه آشنا می‌شوید
life.irna.ir/news/84120108/

#چهره #زبانشناسی
🔸رومان یاکوبسن | Roman Jackobson
▫️نویسنده: #گری_مکدونوگ
▫️مترجم: #یونس_شکرخواه
#رومن_یاکوبسن (١٨٩۶ - ١٩٨٢) نشانه‌شناس، زبان‌شناس، منتقد ‌ ادبی و فیلسوف متولد در روسیه، قبل از آنکه علایقش او را وادارند تا به پراگ، جایی که در #حلقه_زبان‌شناسی_پراگ شرکت جست، مهاجرت کند، یکی از بنیانگذاران حلقه زبانشناسی مسکو بود. مسائل مورد توجه وی که نه تنها به صورت‌بندی‌های #زبان مربوط می‌شد، بلکه با کشش‌ها و خلاقیت آن نیز مرتبط بود، به الگویی سوسوری با نگرش‌های شعری و قدرت دگرگون‌کننده، حیات دوباره بخشید. یاکوبسن در سال ١٩٣٩ از دست نازی‌ها گریخت و سرانجام در سال ١٩۴١ به آمریکا پای نهاد. در آنجا به عنون استاد در دانشگاه هاروارد تدریس کرد و سپس، تا زمان مرگش در سال ١٩٨٢، در مؤسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT) باقی ماند.
نوشته‌های فوق‌العاده پربار یاکوبسن درباره سبک، زیبایی‌شناسی، معنی و #ارتباطات، دیدگاه‌های بسیاری را برای نقد سینمایی فراهم آورد. او در دهه ١٩٣٠ به فیلمنامه‌نویسی پرداخت و بر ویژگی‌های تداعی‌کننده فیلم نقش آن در حوزه همجواری‌ها (که او در این زمینه از #سرگئی_آیزنشتاین، #چارلی_چاپلین و #باستر_کیتون نقل قول کرده است) و روابط نسبت به قطب دیگر نقش زبانی که وی درباره آن کارکرد ـ استعاره و روابط تشابه متمرکز شد.
GARY McDONOGH

#سینماویژن #چهره #چارلی_چاپلین
🔸چاپلین واقعی کیست؟
▫️نگاهی به مستند چارلی چاپلین واقعی
▫️شهرام_جعفری‌نژاد

#سینماویژن #چهره
🔸چاپلین واقعی کیست؟
▫️نگاهی به مستند چارلی چاپلین واقعی
▫️شهرام_جعفری‌نژاد
#چارلی_چاپلین واقعی (پیتر میدلتن و جیمز اسپینی، ٢٠٢١) جدیدترین مستندِ بازسازی‌شده دربارۀ چاپلین که با توجه به دست‌یابی یکی از تهیه‌کنندگانش به آرشیو شخصی و خانوادگی او با اجازۀ بازماندگانش و فراهم‌شدن نسخه‌های مرمت‌شدۀ بسیاری از فیلم‌های او و مستندهای سینمایی و خبری آن دوران، به روایت عنوان و مقدمه‌اش، می‌خواهد ورای چهرۀ مرسوم و مشهور چاپلین، پاره‌هایی از همان چهرۀ پنهان و نه‌چندان خوشایند را بازگوید (و جالب است که واکنش بازماندگان چاپلین هم به آن مثبت بوده!) که البته برای سینماگران و پژوهشگرانی که از قبل هم این موارد را می‌دانستند، نکتۀ جدیدی ندارد و شاید جذابیت‌اش فقط در برخی عکس‌ها و فیلم‌های پشت‌صحنه و مستندهای خبریِ تا‌ حال‌ دیده ‌نشده‌ای باشد که با کیفیت عالی نشان می‌دهد و شاید از همین روست که بخش‌هایی بازسازی‌شده بر اساس صدای افراد با لب‌زدن عالی بازیگران (از همه بیش‌تر، صدای خود چاپلین در کنفرانس خبری موسیو وِردو در آمریکا در ١٩۴٧ و گفت‌وگوی معروفش با ریچارد مِریمَن، خبرنگار مجلۀ «لایف» در ١٩۶۶ همراه با عکاسیِ رودی مَک‌دُوال و اندکی نیز صدای ایفی ویزدام، هم‌بازیِ کودکی‌اش در گفت‌وگو با کِوین برانلو در ١٩٩٣) را به فیلم می‌افزاید تا کاری نوپردازانه کرده باشد. فیلم با شهرت بی‌حد چاپلین در همان یکی‌دو سال ابتدای فعالیتش آغاز می‌شود و تقلید بی‌شمار پیر و جوان و کودک و مرد و زن از شمایل و حرکات او (با کت تنگ، شلوار گشاد، کفش‌های بزرگ، کلاه، عصا و سبیل) در نقاط مختلف جهان و استقبال حیرت‌آور از او در هر جا که می‌رفت؛ و با صدای رازآلود و لحن شمردۀ راوی (پِرل مَکی، بازیگر نقش بیل در سریال دکتر هو)، این پرسش‌ را مطرح می‌کند که این میزان شهرت از چه ناشی می‌شد؟ و چارلی چاپلین واقعی کیست؟
*متن کامل این نقد را در صفحات ٨٢ تا ٨۴ سیزدهمین شمارۀ #فیلم‌امروز بخوانید
‏The Real Charlie Chaplin (2021)

#سینماویژن🔸چاپلین: خجالتی‌ام و تنهایی‌ام را دوست دارم
در این گفت‌وگوی کوتاه قدیمی، #چارلی_چاپلین در اوج اعتبار و احترام عمومی و یک شمایل اجتماعی فوق‌العاده ارزشمند است که هر جمله‌اش به‌سرعت تیتر روزنامه‌های سراسر جهان می‌شود. ولی هنوز پشت آن لبخند شرمگین و آدابدانی انگلیسی و نگاه آرام و خوش‌خلق، پسربچه فقیری پنهان شده که روی صحنه تئاترهای سیار به جای مادر مریضش آوازهای عامیانه می‌خواند و صدایش را نازک می‌کرد. بعضی چیزها هیچ‌وقت از آدم جدا نمی‌شوند، از جمله تکه‌هایی از گذشته... +