#کرونا🔸 آموزش آنلاین؛ نگاه دانشجویان
تعطیلی دانشگاهها سبب نشد تا آموزش کنار برود و دانشگاهها با توجه به توان و ظرفیت خود #آموزش_آنلاین را در دستور کار قرار دادند. در این زمینه بیشتر روسای #دانشگاهها و معاونان آموزشی، کیفیت آموزش را بالا ارزیابی کردند. اما بعضی از #دانشجویان نظر دیگری دارند. ایرنا گزارش دارد در این زمینه:
https://www.irna.ir/news/83764419
تعطیلی دانشگاهها سبب نشد تا آموزش کنار برود و دانشگاهها با توجه به توان و ظرفیت خود #آموزش_آنلاین را در دستور کار قرار دادند. در این زمینه بیشتر روسای #دانشگاهها و معاونان آموزشی، کیفیت آموزش را بالا ارزیابی کردند. اما بعضی از #دانشجویان نظر دیگری دارند. ایرنا گزارش دارد در این زمینه:
https://www.irna.ir/news/83764419
ایرنا
ضعف و قوت آموزش مجازی دانشگاهها از زبان دانشجویان
تهران- ایرنا- با تعطیلی دانشگاهها و مراکز آموزشی در پی شیوع بیماری کرونا در ایران از اوایل اسفندماه سال گذشته، آموزشهای مجازی پا به عرصه آموزشهای رسمی دانشگاه ها گذاشتند و جایگزین تدریس و تحصیل دانشگاهی شدند.
Forwarded from کافه ارتباطات
جبرکرونایی و بروز شکاف دیجیتال در ایران
📝منصور ساعی،استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
✅ پاندمی کرونا گرچه بسیاری از عرصه های حیات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی جوامع را دگرگون کرده است، اما پیامدهای آن بر حوزه «آموزش» کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
✅ تعطیلی دانشگاه ها و مدارس و مراکز آموزشی به دلیل جبرگرایی ناشی از شیوع کرونا، منجر به تشویق و ترغیب و اجبار دانش اموزان و دانشجویان به روی آوردن به دنیای آنلاین و بهره گیری از ظرفیت آموزش های مبتنی بر بستر اینترنت و فناوری های نوین ارتباطات و اطلاعات شد.
✅ جبرکرونایی در زمانی نظام آموزشی را وادار به آنلاین کردن آموزش های رسمی در دنیای سایبر کرد که نه زیرساخت و پهنای باند قوی وجود داشت و نه سیاست های ارتباطی و رسانه ای کشور آماده مواجهه با این مساله غافلگیرکننده بودند و نه خانواده ها و دانش اموزان و دانشجویان به طور عادلانه همه امکان های دسترسی به اینترنت پرسرعت و ابزارهای ارتباطی متناسب با اموزش های آنلاین را در اختیار داشتند. خلاصه بگویم، جبرکرونایی، شکاف دیجیتال جامعه ایرانی را بیش از همیشه آشکار کرد.
✅ شکاف دیجیتال یعنی فاصله بین مردمانی که به فناوری دیجیتال و فناوری اطلاعات دسترسی موثری دارند با مردمانی که دسترسی بسیار محدودی به این فناوریها داشته یا اصلاً دسترسی ندارند.
✅ خیلی از دانشجویان و دانش اموزان در شهرها و و روستاها و مناطق حاشیه ای به اینترنت پرسرعت دسترسی ندارند، یا اصولا دستگاه و ابزار مناسبی نظیر کامیپوترهای خانگی، لپ تاپ، تبلبت و موبایل های هوشمند در اختیار ندارند که بتوانند از این فرصت اموزشی بهره ببرند.
✅ یک دانش آموز روستایی یا حتی شهری که اصولا اینترنت ندارد یا اینترنت ضعیفی دارد، یا کامپیوتر و موبایل هوشمند ندارد، چگونه از آموزش انلاین یا فرصت تعامل با معلم خود در پیام رسان های موبایلی(نظیر تلگرام، شاد و...) بهره بگیرد. این اجبار نظام اموزشی با روح عدالت ناهمخوان است.
✅ ای کاش دولت به سرعت به تقویت زیرساخت های اینترنتی، سرعت اینترنت و توسعه شبکه پوشش اینترنتی و توزیع ابزارهای ارتباطی هوشمند را در میان مناطق حاشیه ای و روستایی و حتی شهرهای کوچک می پرداخت یا اگر در این زمینه ناتوان بود، به جای اجبار دانش اموزان به آموزش های تلویزیونی و آنلاین ناکارآمد، مختل، غیر تعاملی و کم اثر، به تعطیلی یک نیمسال یا سال تحصیلی اقدام می کردند تا شکاف دیجیتال منجر به فشار اقتصادی و اجتماعی بیشتر به خانواده ها برای تامین اینترنت و ابزارهای ارتباطی مورد نیاز فرزندان خود نشود. شکاف دیجیتال خانواده ها را فقیرتر کرد.
✅ناهمخوانی سیاست های ارتباطی دولت و اجبار دانش اموزان، دانشجویان و خانواده ها به استفاده از آموزش های آنلاین، منجر به توسعه شکاف دیجیتال و در نتیجه توسعه شکاف آگاهی و تقویت نابرابری اجتماعی و تولید نارضایتی اجتماعی و توسعه فقر می شود.
#کافه_ارتباطات
#شکاف_دیجیتال
#شکاف_آگاهی
#آموزش_آنلاین
#نابرابری
#توسعه_فقر
@coffee_comm
📝منصور ساعی،استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
✅ پاندمی کرونا گرچه بسیاری از عرصه های حیات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی جوامع را دگرگون کرده است، اما پیامدهای آن بر حوزه «آموزش» کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
✅ تعطیلی دانشگاه ها و مدارس و مراکز آموزشی به دلیل جبرگرایی ناشی از شیوع کرونا، منجر به تشویق و ترغیب و اجبار دانش اموزان و دانشجویان به روی آوردن به دنیای آنلاین و بهره گیری از ظرفیت آموزش های مبتنی بر بستر اینترنت و فناوری های نوین ارتباطات و اطلاعات شد.
✅ جبرکرونایی در زمانی نظام آموزشی را وادار به آنلاین کردن آموزش های رسمی در دنیای سایبر کرد که نه زیرساخت و پهنای باند قوی وجود داشت و نه سیاست های ارتباطی و رسانه ای کشور آماده مواجهه با این مساله غافلگیرکننده بودند و نه خانواده ها و دانش اموزان و دانشجویان به طور عادلانه همه امکان های دسترسی به اینترنت پرسرعت و ابزارهای ارتباطی متناسب با اموزش های آنلاین را در اختیار داشتند. خلاصه بگویم، جبرکرونایی، شکاف دیجیتال جامعه ایرانی را بیش از همیشه آشکار کرد.
✅ شکاف دیجیتال یعنی فاصله بین مردمانی که به فناوری دیجیتال و فناوری اطلاعات دسترسی موثری دارند با مردمانی که دسترسی بسیار محدودی به این فناوریها داشته یا اصلاً دسترسی ندارند.
✅ خیلی از دانشجویان و دانش اموزان در شهرها و و روستاها و مناطق حاشیه ای به اینترنت پرسرعت دسترسی ندارند، یا اصولا دستگاه و ابزار مناسبی نظیر کامیپوترهای خانگی، لپ تاپ، تبلبت و موبایل های هوشمند در اختیار ندارند که بتوانند از این فرصت اموزشی بهره ببرند.
✅ یک دانش آموز روستایی یا حتی شهری که اصولا اینترنت ندارد یا اینترنت ضعیفی دارد، یا کامپیوتر و موبایل هوشمند ندارد، چگونه از آموزش انلاین یا فرصت تعامل با معلم خود در پیام رسان های موبایلی(نظیر تلگرام، شاد و...) بهره بگیرد. این اجبار نظام اموزشی با روح عدالت ناهمخوان است.
✅ ای کاش دولت به سرعت به تقویت زیرساخت های اینترنتی، سرعت اینترنت و توسعه شبکه پوشش اینترنتی و توزیع ابزارهای ارتباطی هوشمند را در میان مناطق حاشیه ای و روستایی و حتی شهرهای کوچک می پرداخت یا اگر در این زمینه ناتوان بود، به جای اجبار دانش اموزان به آموزش های تلویزیونی و آنلاین ناکارآمد، مختل، غیر تعاملی و کم اثر، به تعطیلی یک نیمسال یا سال تحصیلی اقدام می کردند تا شکاف دیجیتال منجر به فشار اقتصادی و اجتماعی بیشتر به خانواده ها برای تامین اینترنت و ابزارهای ارتباطی مورد نیاز فرزندان خود نشود. شکاف دیجیتال خانواده ها را فقیرتر کرد.
✅ناهمخوانی سیاست های ارتباطی دولت و اجبار دانش اموزان، دانشجویان و خانواده ها به استفاده از آموزش های آنلاین، منجر به توسعه شکاف دیجیتال و در نتیجه توسعه شکاف آگاهی و تقویت نابرابری اجتماعی و تولید نارضایتی اجتماعی و توسعه فقر می شود.
#کافه_ارتباطات
#شکاف_دیجیتال
#شکاف_آگاهی
#آموزش_آنلاین
#نابرابری
#توسعه_فقر
@coffee_comm
#تکنوکلاس
بسیاری از آنها در تنهایی با مشکلات روانشناختی روبهرو شدند، چرا که دور از اعضای خانواده و عزیزان خود زندگی میکردند اما ما خوشبختانه در کشورهای خود با چنین مشکلی روبهرو نیستیم.
🔸شکرخواه - ما ابتدا با #اپیدمی و سپس #پاندمی روبهرو شدیم اما اکنون در مقابل یک بمباران اطلاعاتی قرار گرفتهایم و قادر نیستیم میان اخبار درست و غلط تفکیک قائل شویم و با مفهومی جدید به نام #اینفودمی (infodemic) روبهرو هستیم. چگونه میتوانیم در مقابل اینفودمی بایستیم؟ چه فرد یا افرادی قرار است ما را در مقابله با آن هدایت کنند؟
🔹شینواری -این پرسش تنها مختص به بازه کنونی نیست و از زمان ظهور #شبکههای_اجتماعی موضوعیت پیدا کرده است. در دین ما نیز این مسئله ذکر شده است؛ اینکه مادامی که از #صحت_خبری اطمینان پیدا نکردهاید، آن را به گوش دیگری نرسانید. زمانی که شما خبری را در رسانههای جمعی منتشر میکند، در قبال آن #مسئولیت دارید و این معضلی است که تمامی جهان با آن روبهرو است. بنابراین برای مبارزه با اینفودمیک، کشورها باید مجموعه مقرراتی را تعیین و بر انتشار #اطلاعات نظارت کنند، به ویژه در بازه همهگیری جهانی. ما باید بتوانیم فقط اخبار صحیح را از منابع صحیح دریافت کنیم.
🔸شکرخواه -به نظر من برای مبارزه با اینفودمیک، سه بخش میتوانند نقشی حیاتی ایفا کند:
اول. #حلقه_آکادمیک در جوامع؛ آنها باید بدانند که در قبال ترویج اطلاعات غلط باید کاری انجام دهند.
دوم: #انجیاوها هستند؛ آنها میتوانند به خوبی اعضا و حامیان خود را آگاه کنند.
و سوم: رسانهها، به ویژه رسانههای کاغذی هستند؛ چرا که در طول زمان اعتبار کسب کردهاند و مردم به آنها اعتماد دارند.آیا به نظر شما، میتوان در بازه کنونی از اخلاق کووید-۱۹ صحبت به میان آورد؟ ما اصول اخلاقی متعددی داریم. اما مشکل ما این است که چگونه این مشکل را به سمتی هدایت کنیم که بتوانیم دستاوردی داشته باشیم. بنابراین مهم است که در این روزها، که به روزهای قرنطینه شهرت پیدا کرده، جوانب متعدد این مشکل را بشناسیم. به طور مثال در مورد خانواده؛ تا پیش از این ما در دفاتر و شرکتهای خود کار میکردیم، اما امروز دفاترمان را به خانه آوردهایم.
🔹شینواری -بله، این روزها تعاملات ما با خانواده افزایش پیدا کرده است، در نظام آموزشی تحول ایجاد شده و به سوی #آموزش_آنلاین و غیرحضوری روی آوردهایم. روابط معلمان و دانشآموزان تغییر و همهچیز صورت پیچیدهای پیدا کرده است. همانطور که همه میگویند، ما در آستانه ورود به عصر جدیدی قرار گرفتهایم. ما باید دوباره خودمان را پیدا کنیم. پدیدههای بسیاری به وجود آمدهاند که نیازمند تفکر دوبارهاند.
▫️۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ ▫️#روزنامه_شهرآرا
بسیاری از آنها در تنهایی با مشکلات روانشناختی روبهرو شدند، چرا که دور از اعضای خانواده و عزیزان خود زندگی میکردند اما ما خوشبختانه در کشورهای خود با چنین مشکلی روبهرو نیستیم.
🔸شکرخواه - ما ابتدا با #اپیدمی و سپس #پاندمی روبهرو شدیم اما اکنون در مقابل یک بمباران اطلاعاتی قرار گرفتهایم و قادر نیستیم میان اخبار درست و غلط تفکیک قائل شویم و با مفهومی جدید به نام #اینفودمی (infodemic) روبهرو هستیم. چگونه میتوانیم در مقابل اینفودمی بایستیم؟ چه فرد یا افرادی قرار است ما را در مقابله با آن هدایت کنند؟
🔹شینواری -این پرسش تنها مختص به بازه کنونی نیست و از زمان ظهور #شبکههای_اجتماعی موضوعیت پیدا کرده است. در دین ما نیز این مسئله ذکر شده است؛ اینکه مادامی که از #صحت_خبری اطمینان پیدا نکردهاید، آن را به گوش دیگری نرسانید. زمانی که شما خبری را در رسانههای جمعی منتشر میکند، در قبال آن #مسئولیت دارید و این معضلی است که تمامی جهان با آن روبهرو است. بنابراین برای مبارزه با اینفودمیک، کشورها باید مجموعه مقرراتی را تعیین و بر انتشار #اطلاعات نظارت کنند، به ویژه در بازه همهگیری جهانی. ما باید بتوانیم فقط اخبار صحیح را از منابع صحیح دریافت کنیم.
🔸شکرخواه -به نظر من برای مبارزه با اینفودمیک، سه بخش میتوانند نقشی حیاتی ایفا کند:
اول. #حلقه_آکادمیک در جوامع؛ آنها باید بدانند که در قبال ترویج اطلاعات غلط باید کاری انجام دهند.
دوم: #انجیاوها هستند؛ آنها میتوانند به خوبی اعضا و حامیان خود را آگاه کنند.
و سوم: رسانهها، به ویژه رسانههای کاغذی هستند؛ چرا که در طول زمان اعتبار کسب کردهاند و مردم به آنها اعتماد دارند.آیا به نظر شما، میتوان در بازه کنونی از اخلاق کووید-۱۹ صحبت به میان آورد؟ ما اصول اخلاقی متعددی داریم. اما مشکل ما این است که چگونه این مشکل را به سمتی هدایت کنیم که بتوانیم دستاوردی داشته باشیم. بنابراین مهم است که در این روزها، که به روزهای قرنطینه شهرت پیدا کرده، جوانب متعدد این مشکل را بشناسیم. به طور مثال در مورد خانواده؛ تا پیش از این ما در دفاتر و شرکتهای خود کار میکردیم، اما امروز دفاترمان را به خانه آوردهایم.
🔹شینواری -بله، این روزها تعاملات ما با خانواده افزایش پیدا کرده است، در نظام آموزشی تحول ایجاد شده و به سوی #آموزش_آنلاین و غیرحضوری روی آوردهایم. روابط معلمان و دانشآموزان تغییر و همهچیز صورت پیچیدهای پیدا کرده است. همانطور که همه میگویند، ما در آستانه ورود به عصر جدیدی قرار گرفتهایم. ما باید دوباره خودمان را پیدا کنیم. پدیدههای بسیاری به وجود آمدهاند که نیازمند تفکر دوبارهاند.
▫️۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ ▫️#روزنامه_شهرآرا
#کلاس_آنلاین #آموزش_آنلاین #آمریکا
🔸آنلاین بودن: وضعیت دبیرستانهای آمریکا
▫️نتایج #نظرسنجی تازهای که توسط انجمن ملی دبیرستانهای ایالات متحده (NSHSS) انجام شد، نشان میدهد بیش از یک سوم دانش آموزان فعلی دبیرستانها میگویند اگر سال آینده نیز کلاسهای درس بصورت #آنلاین برگزار شود، پاییز در سر کلاسها حاضر نخواهند شد و حتی به کالج نمیروند.
به گزارش یورونیوز این نظرسنجی که طی روزهای ۱۸ تا ۲۶ آوریل انجام شده است، نشان داد که ۳۲ درصد از افراد شرکت کننده علاقهای به شرکت در کلاسهای درس آنلاین در ترم آینده تحصیلی چه در دبیرستان و چه در کالج ندارند.
این در حالی است که بسیاری از ایالتهای آمریکا همچنان برای تشکیل کلاسهای حضوری در سطح دبیرستان و کالج و دانشگاهها تردید دارند و همزمان نظرات مخالف و موافق بسیاری با برگزاری کلاسهای آنلاین در ترم آینده تحصیلی وجود دارد.
با این وجود جیمز لوئیس، رئیس انجمن ملی دبیرستانهای ایالات متحده میگوید که به برگزاری #کلاسهای_آنلاین در ترم آینده بسیار خوشبین است. آقای لوئیس میگوید مطمئن است که دانش آموزان و دانشجویان با ساختار کلاسهای آنلاین سازگاری پیدا خواهند کرد.
وی تاکید دارد که «نباید فراموش کنیم ۵۳ درصد دانش آموزانی که کلاسهای حضوری را ترجیح میدهند، حالا حاضر به سازگاری به #یادگیری_مجازی نیز شدهاند.»
اگرچه در صورت تشکیل کلاسهای صرفا مجازی، تقریباً یک سوم دانش آموزان برای حضور در کلاسهای کالج در پاییز مردد هستند اما بخش عمدهای از دانش آموزان اعلام کردهاند که میخواهند تحصیلات خود را در مقاطع بالا در دانشگاهها ادامه دهند.
بر اساس این نظرسنجی ۹۴ درصد از این دسته اعلام کردهاند که اطمینان دارند به #دانشگاه خواهند رفت و ۸۶ درصد گفتهاند که میتوانند به موقع فارغ التحصیل شوند.
اکثر دبیرستان و دانشگاههای ایالات متحده در پی شیوع ویروس #کرونا کلاسهای حضوری را تعطیل کردهاند. این ویروس تا کنون در این کشور جان بیش از ۸۲ هزارنفر را گرفته است.
🔸آنلاین بودن: وضعیت دبیرستانهای آمریکا
▫️نتایج #نظرسنجی تازهای که توسط انجمن ملی دبیرستانهای ایالات متحده (NSHSS) انجام شد، نشان میدهد بیش از یک سوم دانش آموزان فعلی دبیرستانها میگویند اگر سال آینده نیز کلاسهای درس بصورت #آنلاین برگزار شود، پاییز در سر کلاسها حاضر نخواهند شد و حتی به کالج نمیروند.
به گزارش یورونیوز این نظرسنجی که طی روزهای ۱۸ تا ۲۶ آوریل انجام شده است، نشان داد که ۳۲ درصد از افراد شرکت کننده علاقهای به شرکت در کلاسهای درس آنلاین در ترم آینده تحصیلی چه در دبیرستان و چه در کالج ندارند.
این در حالی است که بسیاری از ایالتهای آمریکا همچنان برای تشکیل کلاسهای حضوری در سطح دبیرستان و کالج و دانشگاهها تردید دارند و همزمان نظرات مخالف و موافق بسیاری با برگزاری کلاسهای آنلاین در ترم آینده تحصیلی وجود دارد.
با این وجود جیمز لوئیس، رئیس انجمن ملی دبیرستانهای ایالات متحده میگوید که به برگزاری #کلاسهای_آنلاین در ترم آینده بسیار خوشبین است. آقای لوئیس میگوید مطمئن است که دانش آموزان و دانشجویان با ساختار کلاسهای آنلاین سازگاری پیدا خواهند کرد.
وی تاکید دارد که «نباید فراموش کنیم ۵۳ درصد دانش آموزانی که کلاسهای حضوری را ترجیح میدهند، حالا حاضر به سازگاری به #یادگیری_مجازی نیز شدهاند.»
اگرچه در صورت تشکیل کلاسهای صرفا مجازی، تقریباً یک سوم دانش آموزان برای حضور در کلاسهای کالج در پاییز مردد هستند اما بخش عمدهای از دانش آموزان اعلام کردهاند که میخواهند تحصیلات خود را در مقاطع بالا در دانشگاهها ادامه دهند.
بر اساس این نظرسنجی ۹۴ درصد از این دسته اعلام کردهاند که اطمینان دارند به #دانشگاه خواهند رفت و ۸۶ درصد گفتهاند که میتوانند به موقع فارغ التحصیل شوند.
اکثر دبیرستان و دانشگاههای ایالات متحده در پی شیوع ویروس #کرونا کلاسهای حضوری را تعطیل کردهاند. این ویروس تا کنون در این کشور جان بیش از ۸۲ هزارنفر را گرفته است.
@DrNematallahFazeli-کرونا و دانشگاه
@Drnematallahfazeli
▫️فایل سخنرانی دکتر #نعمتالله_فاضلی
🔶ابعاد انسانی، اجتماعی کرونا در ایران
▫️۱۲ خرداد ۹۹
▫️پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
#کرونا #دانشگاه #آموزش_عالی
▫️فایل سخنرانی دکتر #نعمتالله_فاضلی
🔶ابعاد انسانی، اجتماعی کرونا در ایران
▫️۱۲ خرداد ۹۹
▫️پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
#کرونا #دانشگاه #آموزش_عالی
▫️غفلتی که ۶۴ ساله شد
🔸درباره آموزش روزنامهنگاری حرفهای در ایران
#پژمان_موسوی
امروز برای جامعه #روزنامهنگارانِ ایرانی یک سالروزِ مهم است؛ یک شروع، یک نقطه عطف. ۶۴ سال پیش در چنین روزی، نخستین دوره #آموزش_روزنامهنگاری حرفهای در ایران آغاز به کار کرد، در ساختمان قدیمی و خاطرهانگیز #روزنامه_اطلاعات در حوالی میدان توپخانهی تهران. برای شرکت در این دوره آموزشی که در آن برای تدریس از اساتید داخلی و خارجی استفاده میشد، شوقِ زیادی وجود داشت. تا پیش از آن، کوششهای پراکندهای برای برگزاری دورههای حرفهای و آکادمیکِ روزنامهنگاری از سوی موسسات بزرگ مطبوعاتی صورت گرفته بود اما ۲۴ خرداد ۱۳۳۵ نخستین بروزِ جدی و همهجانبه این کوششها بود و همین موضوع هم این دوره را به دورهای متفاوت برای روزنامهنگاران و علاقمندان به روزنامهنگاری تبدیل کرده بود. این دوره،دورههای مشابه و کوششهایی که برای حرفهای شدن و بهرهگیریِ روزنامهنگاری ایران از آموزشهای آکادمیکِ روزِ جهانی صورت میگرفت، در سالهای بعد به تشکیل #موسسه_عالی_مطبوعات و روابطعمومی و در نهایت دانشکده ارتباطات و روزنامهنگاری منجر شد و روزنامهنگاری معاصر ایران را وارد مرحلهی تازهای کرد.
امروز اما در بیست و چهارم خرداد ماه سال ۱۳۹۹، یعنی ۶۴ سال بعد از آن نقطه عطف، روزنامهنگاری ایران کجا ایستاده است؟ مرورِ تمامِ تجربیاتِ این ۶۴ سال، چه در سالهای پیش از انقلاب و چه در سالهای پس از آن، چه آموزههایی برای روزنامهنگاران ایران دارد؟ آیا امروز میتوانیم با قاطعیت از حرکتِ سپهر رسانهای ایران و #روزنامهنگاران_حرفهای آن بر مدارِ دانش روزِ جهانی در عرصه روزنامهنگاری سخن بگوییم؟ آیا اگر به تمام این سالها نگاه کنیم، میتوانیم به این جمعبندی برسیم که #روزنامهنگاری_ایران همواره مبتنی بر دانشِ روزِ #ارتباطات و روزنامهنگاری و عمل به استانداردهای آن حرکت کرده است؟ آیا میتوانیم به این پرسش یک پاسخِ درست بدهیم که چه میزان از روزنامهنگاری ایران بر اساس تجربه جلو میرود و چه میزان بر پایه ترکیبی از علم و تجربه؟ آیا واقعا روزنامهنگاران ایران از جدیدترین نظریات حوزه ارتباطات و روزنامهنگاری آگاهی دارند و مهمتر از آن به اصول آن عمل میکنند؟ آیا روزنامهنگارانِ ایرانی میدانند در دانشکدهها و موسسات تحقیقاتی و آموزشی روزنامهنگاری چه میگذرد و جدیدترین نظریاتِ این حوزه روی چه چیزهایی تاکید دارد؟ مهمتر از تمام اینها، آیا روزنامهنگاران ایرانی میدانند عمل به قواعدِ آکادمیک و رعایتِ استانداردهای حرفهای روزنامهنگاری چگونه میتواند آنها را در خدمتگزاری #حقیقت و خدمتگزاری #آزادی و در یک کلام دفاع از منافع مردم و مخاطبان یاری رساند؟
این پرسشها و پرسشهایی از این دست، جملگی مسائل مهم و قابل اعتنایی هستند که به نظر میرسد خیلی وقت است فراموش شدهاند؛ انگار که روزنامهنگاران ایران در یک دورِ تندِ رقابت افتادهاند که تنها هدف، ربودن گوی سبقت و عمل بر پایه اصل #سرعت است؛آن هم مبتنی بر تجربه صرف. این نه یک ادعا که گزارهای قابل اثبات است که بسیاری از روزنامهنگاران ایران، اساسا پیوندهای معرفتی و آکادمیکِ خود را با مراکز آموزشی و حرفهای در دنیا قطع کردهاند و واقعا نمیدانند دانشِ روزِ روزنامهنگاری چه ویژگیها، کارکردها و آموزههایی برایشان دارد. بخشی از آنها حتی نمیدانند تحریریه فلان رسانه معتبر جهانی که بر پایه آموزههای نوین ارتباطات و روزنامهنگاری اداره میشود، چگونه تحریریهایست و کار در یک رسانه حرفهای از زمان انتخاب سوژه تا لحظهی انتشار، چه مسیری را طی میکند و مخاطب کجای این مسیر ایستاده است؟ (اینکه تاکید بر «ندانستن»دارم طبعا اشارهام عدم آگاهی از مجاری دانشگاهی و آکادمیک است وگرنه که اطلاعات ویکیپدیایی را که همگان دارند و اساسا دردی را در این موضوع از ما دوا نمیکند.)
راه چاره اما چیست؟ چگونه میتوان هم مسلح به دانشِ روزِ روزنامهنگاری شد و هم همچنان برای مردم نوشت و مدافع منافعِ مردم بود؟ به نظر میرسد سرراستترین پاسخ،تعهد حرفهای شخصی و تعهد حرفهای رسانههای معتبر، رسمی و مهم ایران به بهرهگیری از دانشِ روزِ آکادمیک و چگونگی پیوندِ آن با روزنامهنگاری معاصر است .اولی حتی از دومی هم مهمتر است چرا که اگر ما به عنوانِ روزنامهنگار، خودمان را به دانش روزِ جهانی مجهز کنیم و خود را ملزم به رعایتِ قواعد آن نماییم، رسانههای ما هم متاثر از این تعهد، به این سمت گام بر خواهند داشت.طبیعی هم هست که این دانشِ روز که این همه مورد تاکید است، چیزی نیست جز راههایی برای ایفای نقش درستتر، حرفهایتر و متعهدانهتر به مخاطب.
🔸درباره آموزش روزنامهنگاری حرفهای در ایران
#پژمان_موسوی
امروز برای جامعه #روزنامهنگارانِ ایرانی یک سالروزِ مهم است؛ یک شروع، یک نقطه عطف. ۶۴ سال پیش در چنین روزی، نخستین دوره #آموزش_روزنامهنگاری حرفهای در ایران آغاز به کار کرد، در ساختمان قدیمی و خاطرهانگیز #روزنامه_اطلاعات در حوالی میدان توپخانهی تهران. برای شرکت در این دوره آموزشی که در آن برای تدریس از اساتید داخلی و خارجی استفاده میشد، شوقِ زیادی وجود داشت. تا پیش از آن، کوششهای پراکندهای برای برگزاری دورههای حرفهای و آکادمیکِ روزنامهنگاری از سوی موسسات بزرگ مطبوعاتی صورت گرفته بود اما ۲۴ خرداد ۱۳۳۵ نخستین بروزِ جدی و همهجانبه این کوششها بود و همین موضوع هم این دوره را به دورهای متفاوت برای روزنامهنگاران و علاقمندان به روزنامهنگاری تبدیل کرده بود. این دوره،دورههای مشابه و کوششهایی که برای حرفهای شدن و بهرهگیریِ روزنامهنگاری ایران از آموزشهای آکادمیکِ روزِ جهانی صورت میگرفت، در سالهای بعد به تشکیل #موسسه_عالی_مطبوعات و روابطعمومی و در نهایت دانشکده ارتباطات و روزنامهنگاری منجر شد و روزنامهنگاری معاصر ایران را وارد مرحلهی تازهای کرد.
امروز اما در بیست و چهارم خرداد ماه سال ۱۳۹۹، یعنی ۶۴ سال بعد از آن نقطه عطف، روزنامهنگاری ایران کجا ایستاده است؟ مرورِ تمامِ تجربیاتِ این ۶۴ سال، چه در سالهای پیش از انقلاب و چه در سالهای پس از آن، چه آموزههایی برای روزنامهنگاران ایران دارد؟ آیا امروز میتوانیم با قاطعیت از حرکتِ سپهر رسانهای ایران و #روزنامهنگاران_حرفهای آن بر مدارِ دانش روزِ جهانی در عرصه روزنامهنگاری سخن بگوییم؟ آیا اگر به تمام این سالها نگاه کنیم، میتوانیم به این جمعبندی برسیم که #روزنامهنگاری_ایران همواره مبتنی بر دانشِ روزِ #ارتباطات و روزنامهنگاری و عمل به استانداردهای آن حرکت کرده است؟ آیا میتوانیم به این پرسش یک پاسخِ درست بدهیم که چه میزان از روزنامهنگاری ایران بر اساس تجربه جلو میرود و چه میزان بر پایه ترکیبی از علم و تجربه؟ آیا واقعا روزنامهنگاران ایران از جدیدترین نظریات حوزه ارتباطات و روزنامهنگاری آگاهی دارند و مهمتر از آن به اصول آن عمل میکنند؟ آیا روزنامهنگارانِ ایرانی میدانند در دانشکدهها و موسسات تحقیقاتی و آموزشی روزنامهنگاری چه میگذرد و جدیدترین نظریاتِ این حوزه روی چه چیزهایی تاکید دارد؟ مهمتر از تمام اینها، آیا روزنامهنگاران ایرانی میدانند عمل به قواعدِ آکادمیک و رعایتِ استانداردهای حرفهای روزنامهنگاری چگونه میتواند آنها را در خدمتگزاری #حقیقت و خدمتگزاری #آزادی و در یک کلام دفاع از منافع مردم و مخاطبان یاری رساند؟
این پرسشها و پرسشهایی از این دست، جملگی مسائل مهم و قابل اعتنایی هستند که به نظر میرسد خیلی وقت است فراموش شدهاند؛ انگار که روزنامهنگاران ایران در یک دورِ تندِ رقابت افتادهاند که تنها هدف، ربودن گوی سبقت و عمل بر پایه اصل #سرعت است؛آن هم مبتنی بر تجربه صرف. این نه یک ادعا که گزارهای قابل اثبات است که بسیاری از روزنامهنگاران ایران، اساسا پیوندهای معرفتی و آکادمیکِ خود را با مراکز آموزشی و حرفهای در دنیا قطع کردهاند و واقعا نمیدانند دانشِ روزِ روزنامهنگاری چه ویژگیها، کارکردها و آموزههایی برایشان دارد. بخشی از آنها حتی نمیدانند تحریریه فلان رسانه معتبر جهانی که بر پایه آموزههای نوین ارتباطات و روزنامهنگاری اداره میشود، چگونه تحریریهایست و کار در یک رسانه حرفهای از زمان انتخاب سوژه تا لحظهی انتشار، چه مسیری را طی میکند و مخاطب کجای این مسیر ایستاده است؟ (اینکه تاکید بر «ندانستن»دارم طبعا اشارهام عدم آگاهی از مجاری دانشگاهی و آکادمیک است وگرنه که اطلاعات ویکیپدیایی را که همگان دارند و اساسا دردی را در این موضوع از ما دوا نمیکند.)
راه چاره اما چیست؟ چگونه میتوان هم مسلح به دانشِ روزِ روزنامهنگاری شد و هم همچنان برای مردم نوشت و مدافع منافعِ مردم بود؟ به نظر میرسد سرراستترین پاسخ،تعهد حرفهای شخصی و تعهد حرفهای رسانههای معتبر، رسمی و مهم ایران به بهرهگیری از دانشِ روزِ آکادمیک و چگونگی پیوندِ آن با روزنامهنگاری معاصر است .اولی حتی از دومی هم مهمتر است چرا که اگر ما به عنوانِ روزنامهنگار، خودمان را به دانش روزِ جهانی مجهز کنیم و خود را ملزم به رعایتِ قواعد آن نماییم، رسانههای ما هم متاثر از این تعهد، به این سمت گام بر خواهند داشت.طبیعی هم هست که این دانشِ روز که این همه مورد تاکید است، چیزی نیست جز راههایی برای ایفای نقش درستتر، حرفهایتر و متعهدانهتر به مخاطب.
#یونسکو 🔸دهههای بینالمللی مصوب مجمع عمومی سازمان ملل
▫️سازمان برگزارکننده: یونسکو
دهه بینالمللی ترویج فرهنگ صلح و عدم خشونت برای #کودکان (۲۰۱۰ـ ۲۰۰۱)
دهه ملل متحد برای #سوادآموزی (۲۰۱۲ـ۲۰۰۳)
دومین دهه بینالمللی ملل #بومی_جهانی (۲۰۱۲ـ۲۰۰۳)
دهه #تنوعزیستی (۲۰۲۰-۲۰۱۱)
دهه ملل متحد برای #آموزش در خدمت #توسعهپایدار (۲۰۱۴ـ۲۰۰۵)
دهه بینالمللی اقدام در باره موضوع #آب، منبع زندگی (۲۰۱۴ـ۲۰۰۵)
دهه بین المللی #تقاربفرهنگها (۲۰۲۲-۲۰۱۳)
▫️سازمان برگزارکننده: یونسکو
دهه بینالمللی ترویج فرهنگ صلح و عدم خشونت برای #کودکان (۲۰۱۰ـ ۲۰۰۱)
دهه ملل متحد برای #سوادآموزی (۲۰۱۲ـ۲۰۰۳)
دومین دهه بینالمللی ملل #بومی_جهانی (۲۰۱۲ـ۲۰۰۳)
دهه #تنوعزیستی (۲۰۲۰-۲۰۱۱)
دهه ملل متحد برای #آموزش در خدمت #توسعهپایدار (۲۰۱۴ـ۲۰۰۵)
دهه بینالمللی اقدام در باره موضوع #آب، منبع زندگی (۲۰۱۴ـ۲۰۰۵)
دهه بین المللی #تقاربفرهنگها (۲۰۲۲-۲۰۱۳)
#شبکه #فرهنگ #آموزش #دانش
#یونسکو 🔸شبکههای تخصصی
تحقق وظایف و کارکردهای یونسکو، مستلزم ایجاد نوعی همکاری و هماهنگی بین نهادها و شبکههای متفاوت اجتماعی است. یونسکو برای ترویج ایدهها و ارزشهای خود شبکههایی را در سطوح ملی، محلی و بینالمللی گرد هم آورده که عبارتند است از:
🔹کمیتههای مشورتی و شوراها و کمیسیونهای بینالمللی و بینالدولی:
این کمیتهها با مشارکت کشورهای عضو یونسکو در حوزههای خاص تشکیل میشود و وظیفه مدیریت، برنامهریزی و نظارت بر اجرای برنامهها را در جهان به عهده دارد. عنوان برخی از این کمیتهها و شوراها به این قرار است: کمیته بینالدول تربیت بدنی و ورزش، شورای دفتر بینالمللی آموزش، شورای بینالدول برنامه بینالمللی آبشناسی، شورای هماهنگی بینالمللی برنامه انسان و کره مسکون، کمیته بینالدول استرداد اموال فرهنگی، شورای بینالدول برنامه بینالمللی توسعه ارتباطات، شورای بینالدول برنامه اطلاعات برای همه، شورای بینالدول برنامه مدیریت دگرگونیهای اجتماعی و کمیته بینالدول اخلاق زیستی.
🔹مراکز، مؤسسات و باشگاههای یونسکو:
این بخش از شبکهها در ۱۰۰ کشور جهان افکار و عقاید یونسکو را ترویج و گسترش میدهد و فعالیتهای آن را غنا میبخشد. اکنون ۴۰۰۰ واحد باشگاه، و ۱۰۰ مرکز و مؤسسه یونسکو در سراسر جهان فعال است.
🔹مدارس مرتبط با یونسکو:
این مدارس به جوانان کمک میکند که برداشتهای خود را در مورد بردباری و تفاهم بینالمللی توسعه بخشند. در حال حاضر ۷۹۰۰ باب مدرسه یونسکو در ۱۷۶ کشور جهان دایر است.
🔹سازمانهای غیر دولتی:
بیش از نیم قرن است که یونسکو با این سازمانها متناسب با زمینههای فعالیت خود همکاری میکند که در مسیر تحقق اهداف و برنامه های سازمان و انتشار ایدههای اخلاقی و معنوی آن در جامعه مدنی گام بر میدارد. یونسکو با ۳۰۵ سازمان غیر دولتی بینالمللی و ۲۷۰ نهاد و بنیاد مشابه در جهان روابط رسمی دارد.
🔹کرسیهای یونسکو و شبکههای دانشگاههای همزاد:
این بخش شامل نهادها و شبکههایی است که تحقیق، تعلیم و توسعه را در آموزش عالی پیرامون یک موضوع خاص در جهان تشویق و ترویج میکند. در حال حاضر یونسکو دارای ۶۱۸ کرسی و ۶۰ شبکه دانشگاهی است.
🔹مجالس قانونگذاری:
مجالس قانونگذاری کشورها نقش مهمی در تعیین مناسبات کاری دولتها با کشورهای دیگر و مؤسسات محلی، منطقهای و بینالمللی برای ترویج صلح و توسعه پایدار دارد.
🔹رسانهها:
این بخش روزنامهنگاران، خبرنگاران و متخصصان رسانههای دیداری و شنیداری را در بر میگیرد که در انتقال پیامهای یونسکو به مخاطبان جامعه مدنی تأثیر فراوان دارد.
🔹بخش خصوصی:
شبکههای بخش خصوصی شامل برخی از مؤسسات و بنگاههای اقتصادی خصوصی، بنیادها و سازمانهای تجاری است که برای نیل به اهداف و آرمانهای یونسکو تلاش میکنند.
#یونسکو 🔸شبکههای تخصصی
تحقق وظایف و کارکردهای یونسکو، مستلزم ایجاد نوعی همکاری و هماهنگی بین نهادها و شبکههای متفاوت اجتماعی است. یونسکو برای ترویج ایدهها و ارزشهای خود شبکههایی را در سطوح ملی، محلی و بینالمللی گرد هم آورده که عبارتند است از:
🔹کمیتههای مشورتی و شوراها و کمیسیونهای بینالمللی و بینالدولی:
این کمیتهها با مشارکت کشورهای عضو یونسکو در حوزههای خاص تشکیل میشود و وظیفه مدیریت، برنامهریزی و نظارت بر اجرای برنامهها را در جهان به عهده دارد. عنوان برخی از این کمیتهها و شوراها به این قرار است: کمیته بینالدول تربیت بدنی و ورزش، شورای دفتر بینالمللی آموزش، شورای بینالدول برنامه بینالمللی آبشناسی، شورای هماهنگی بینالمللی برنامه انسان و کره مسکون، کمیته بینالدول استرداد اموال فرهنگی، شورای بینالدول برنامه بینالمللی توسعه ارتباطات، شورای بینالدول برنامه اطلاعات برای همه، شورای بینالدول برنامه مدیریت دگرگونیهای اجتماعی و کمیته بینالدول اخلاق زیستی.
🔹مراکز، مؤسسات و باشگاههای یونسکو:
این بخش از شبکهها در ۱۰۰ کشور جهان افکار و عقاید یونسکو را ترویج و گسترش میدهد و فعالیتهای آن را غنا میبخشد. اکنون ۴۰۰۰ واحد باشگاه، و ۱۰۰ مرکز و مؤسسه یونسکو در سراسر جهان فعال است.
🔹مدارس مرتبط با یونسکو:
این مدارس به جوانان کمک میکند که برداشتهای خود را در مورد بردباری و تفاهم بینالمللی توسعه بخشند. در حال حاضر ۷۹۰۰ باب مدرسه یونسکو در ۱۷۶ کشور جهان دایر است.
🔹سازمانهای غیر دولتی:
بیش از نیم قرن است که یونسکو با این سازمانها متناسب با زمینههای فعالیت خود همکاری میکند که در مسیر تحقق اهداف و برنامه های سازمان و انتشار ایدههای اخلاقی و معنوی آن در جامعه مدنی گام بر میدارد. یونسکو با ۳۰۵ سازمان غیر دولتی بینالمللی و ۲۷۰ نهاد و بنیاد مشابه در جهان روابط رسمی دارد.
🔹کرسیهای یونسکو و شبکههای دانشگاههای همزاد:
این بخش شامل نهادها و شبکههایی است که تحقیق، تعلیم و توسعه را در آموزش عالی پیرامون یک موضوع خاص در جهان تشویق و ترویج میکند. در حال حاضر یونسکو دارای ۶۱۸ کرسی و ۶۰ شبکه دانشگاهی است.
🔹مجالس قانونگذاری:
مجالس قانونگذاری کشورها نقش مهمی در تعیین مناسبات کاری دولتها با کشورهای دیگر و مؤسسات محلی، منطقهای و بینالمللی برای ترویج صلح و توسعه پایدار دارد.
🔹رسانهها:
این بخش روزنامهنگاران، خبرنگاران و متخصصان رسانههای دیداری و شنیداری را در بر میگیرد که در انتقال پیامهای یونسکو به مخاطبان جامعه مدنی تأثیر فراوان دارد.
🔹بخش خصوصی:
شبکههای بخش خصوصی شامل برخی از مؤسسات و بنگاههای اقتصادی خصوصی، بنیادها و سازمانهای تجاری است که برای نیل به اهداف و آرمانهای یونسکو تلاش میکنند.
#آموزش #آنلاین #کودک #نوجوان
🔸ثبتنام دورههای مجازی کانون خراسان رضوی
تابستان ۱۳۹۹ | برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت www.kpf.ir یا به مراکز کانون مراجعه کنید #آینده_ساختنی_است
@kanoonparvaresh_khrazavi
🔸ثبتنام دورههای مجازی کانون خراسان رضوی
تابستان ۱۳۹۹ | برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت www.kpf.ir یا به مراکز کانون مراجعه کنید #آینده_ساختنی_است
@kanoonparvaresh_khrazavi
#کرونا #دانشآموزان #آموزش
🔸احتمال بازنشدن مدارس تهران تا پایان پاییز ۹۹
یکی از اعضای ستاد مقابله با کرونا تهران گفت: ستاد مخالف بازگشایی حضوری مدارس تهران حداقل تا پایان فصل پاییز است و آموزش دانشآموزان باید از طريق روشهای تلویزیونی، سامانه شاد و بستههای آموزشی انجام گیرد.
🔸احتمال بازنشدن مدارس تهران تا پایان پاییز ۹۹
یکی از اعضای ستاد مقابله با کرونا تهران گفت: ستاد مخالف بازگشایی حضوری مدارس تهران حداقل تا پایان فصل پاییز است و آموزش دانشآموزان باید از طريق روشهای تلویزیونی، سامانه شاد و بستههای آموزشی انجام گیرد.
عرصههای ارتباطی
#آموزشمجازی 🔸 شاد سیدحسن الحسینی مسوول شبکه آموزشی دانشآموز: شاد جدید تعاملیتر شده است و اکثر نیازهای آموزش تعاملی را برطرف میکند. آموزشها اثربخشتر و باکیفیتتر میشوند. به برنامههای آموزشی در فضای مجازی نظم مدرسهای میبخشد. دسترسی گسترده و آسان به…
#آموزش_مجازی 🔸درباره نسخه جدید شاد
مشاور وزیر آموزش و پرورش: نسخه جدید شاد تعاملی تر، امکانات نرم افزاری قدرتمندتری نصب و همچنین محتوای آموزشی استاندارد در آن تعبیه شده است.
▫️معلمان و دانش آموزان میتوانند صفحه شخصی خود را داشته باشند.
▫️تعامل مناسب و لایو چه صوتی و تصویری برقرار میشود.
▫️این خدمات رایگان، همگانی و باکیفیت و قابل استفاده است.
مشاور وزیر آموزش و پرورش: نسخه جدید شاد تعاملی تر، امکانات نرم افزاری قدرتمندتری نصب و همچنین محتوای آموزشی استاندارد در آن تعبیه شده است.
▫️معلمان و دانش آموزان میتوانند صفحه شخصی خود را داشته باشند.
▫️تعامل مناسب و لایو چه صوتی و تصویری برقرار میشود.
▫️این خدمات رایگان، همگانی و باکیفیت و قابل استفاده است.