وضعیت افراد دخیل و تأثیرگذار در فرآیند تولید محتوا تا رسانه‌گری
🔸استاندارد‌هایی غیراستاندارد!
▫️#مهدی_توکلیان
انسان امروز با نیازهای فكری و جسمی متفاوتی به نسبت گذشته رو‌به‌روست. زمانه فعلی نیز شرایط متفاوتی نسبت به دوره‌های قبلی دارد اما در یك نكته همگان اتفاق‌نظر دارند كه بشر امروز آرمان‌خواه است و همیشه بهترین‌ها را جست‌وجو كرده است و در این آرمان‌خواهی، آرمان معنوی و مادی، هر دو در كنار هم موردنظر آحاد جامعه امروزی است. دنیای مدرن به ابزارهایی چون #رسانه‌ها متوسل شده تا در عین انتقال دیدگاه‌های هر دو طرف این رابطه دوسویه را كه ارتباط آحاد جامعه و مدیریت اجتماعی است، سطح زندگی اجتماعی را با افزایش دانش و مسؤولیت در كل جامعه ارتقا دهد.
هیچ فردی در جامعه امروز نمی‌تواند در زندگی انزواگرایانه و انفرادی به صلاح موردنظر برسد و تزاحمی برای اجتماع نداشته باشد و هیچ مدیریت اجتماعی هم وجود ندارد كه بتواند عضوی از اجتماع خویش را نادیده بگیرد. بنابراین نیاز دوطرفه، نیازمند همكاری دوطرفه و افزایش شناخت از حقوق یكدیگر است و در چنین جایگاهی نقش ارتباطات بیش از همیشه نمایان می‌شود. ارتباطات در كشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته دارای آسیب‌های متعددی بوده و مورد توجه قرار دارد.
نبود برنامه‌ریزی راهبردی در حوزه ارتباطات و اطلاع‌رسانی و به دنبال آن نداشتن برنامه‌ریزی راهبردی محتوایی و عدم سرمایه‌گذاری مناسب در این زمینه از جدی‌ترین آسیب‌های حوزه روابط عمومی در سال‌هایی است كه فعالیت روابط عمومی سنتی از بین رفته است و توجه جدی به این حوزه می‌تواند در نقش‌آفرینی فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی و سیاسی آشكار شود.
نگاهی‌گذرا به روابط عمومی‌های موجود به‌راحتی مطلب فوق را ثابت می‌كند. به‌طور متوسط بیش از ۵۰درصد منابع انسانی و نزدیك به ۹۰ درصد هزینه‌های ماهانه، مربوط به بخش‌های سخت‌افزاری و غیر محتوایی است. مناسب است در ضمن انجام فرآیند‌های مطالعاتی، نظر #مخاطبان از هر جنس و هر طیف و هر شأن و جایگاهی كه باشند، صرفا از طریق چرخه تولید وارد محتوا شود. عدم رعایت این موضوع باعث سردرگمی و پریشانی جدی در مكانیزم تولید محتوا خواهد شد. چه‌بسا گاهی برخی اهداف، توسط افراد ذی‌نفوذ و تأثیرگذار به‌عنوان اشكال مطرح‌شده و برخی نواقص به‌عنوان اهداف بسیاری از شاخصه‌های فعلی مشروعیت بخشی به محتوا، درواقع نظرات شخصی بوده كه بدون طی فرآیند اثربخشی به‌طور مستقیم بر تصمیم‌گیرندگان اثر گذاشته و هم‌اکنون نیز به‌عنوان شاخص‌های اصلی پذیرفته‌شده است. تعارض جدی بین برخی شاخص‌های مشروعیت بخشی، ناشی از تعارض در نظر مخاطبان است. داشتن یك برنامه راهبردی پویا و شاخص‌های متناسب و نا‌متعارض، باعث كسب اعتبار بیشتر در محافل علمی و جذب تولیدکنندگان محتوایی بیشتری خواهد شد. یكی از عوامل تمایل نداشتن محققان و پژوهشگران برای فعالیت محتوایی در همین امر، یعنی نوعی بلاتكلیفی محتوایی است.
یكی از جدی‌ترین و عجیب‌ترین مشكلاتی كه مدیران و كارشناسان در حوزه #ارتباطات و #روابط‌عمومی دست‌به‌گریبان بوده و هستند، #استانداردسازی بر اساس سلایق و دیدگاه‌های شخصی مدیریتی، بدون داشتن پیشینه تجربی یا علمی بوده و هست. متأسفانه به دلیل جایگاه این اشخاص، این استانداردها به‌سرعت اجرایی شده و تاكنون هزینه‌های جدی برای مراكز دولتی، خصوصی و نیمه‌دولتی داشته است با این تفاوت كه خسارت‌های وارده بر سیستم‌های خصوصی به ظاهربه منافع ملی و منطقه‌ای ضرر و زیانی را وارد نمی‌كند.با تأکید بر ضرورت استفاده از برنامه راهبردی ، شاخص‌ها و استانداردهای ثابت و معین، باید اذعان کرد در تدوین همین برنامه راهبردی نیز باید در ابتدای امر از استانداردهای علمی تجربه‌شده استفاده كرد. البته هر مركز متناسب با شرایط و موضوع فعالیتش قطعا به تغییرات اندك در برخی استانداردها نیاز دارد اما همین تغییر نیز باید بر اساس یك فرآیند دقیق و استاندارد علمی و پژوهشی صورت بگیرد.
▫️روزنامه جام جم چهارشنبه ١٢ آبان ١۴٠٠
🔸استاندارد‌هایی غیراستاندارد!
▫️#مهدی_توکلیان
انسان امروز با نیازهای فكری و جسمی متفاوتی به نسبت گذشته رو‌به‌روست. زمانه فعلی نیز شرایط متفاوتی نسبت به دوره‌های قبلی دارد اما در یك نكته همگان اتفاق‌نظر دارند كه بشر امروز آرمان‌خواه است و همیشه بهترین‌ها را جست‌وجو كرده است و در این آرمان‌خواهی، آرمان معنوی و مادی، هر دو در كنار هم موردنظر آحاد جامعه امروزی است. دنیای مدرن به ابزارهایی چون #رسانه‌ها متوسل شده تا در عین انتقال دیدگاه‌های هر دو طرف این رابطه دوسویه را كه ارتباط آحاد جامعه و مدیریت اجتماعی است، سطح زندگی اجتماعی را با افزایش دانش و مسؤولیت در كل جامعه ارتقا دهد.
هیچ فردی در جامعه امروز نمی‌تواند در زندگی انزواگرایانه و انفرادی به صلاح موردنظر برسد و تزاحمی برای اجتماع نداشته باشد و هیچ مدیریت اجتماعی هم وجود ندارد كه بتواند عضوی از اجتماع خویش را نادیده بگیرد. بنابراین نیاز دوطرفه، نیازمند همكاری دوطرفه و افزایش شناخت از حقوق یكدیگر است و در چنین جایگاهی نقش ارتباطات بیش از همیشه نمایان می‌شود. ارتباطات در كشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته دارای آسیب‌های متعددی بوده و مورد توجه قرار دارد.
نبود برنامه‌ریزی راهبردی در حوزه ارتباطات و اطلاع‌رسانی و به دنبال آن نداشتن برنامه‌ریزی راهبردی محتوایی و عدم سرمایه‌گذاری مناسب در این زمینه از جدی‌ترین آسیب‌های حوزه روابط عمومی در سال‌هایی است كه فعالیت روابط عمومی سنتی از بین رفته است و توجه جدی به این حوزه می‌تواند در نقش‌آفرینی فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی و سیاسی آشكار شود.
نگاهی‌گذرا به روابط عمومی‌های موجود به‌راحتی مطلب فوق را ثابت می‌كند. به‌طور متوسط بیش از ۵۰درصد منابع انسانی و نزدیك به ۹۰ درصد هزینه‌های ماهانه، مربوط به بخش‌های سخت‌افزاری و غیر محتوایی است. مناسب است در ضمن انجام فرآیند‌های مطالعاتی، نظر #مخاطبان از هر جنس و هر طیف و هر شأن و جایگاهی كه باشند، صرفا از طریق چرخه تولید وارد محتوا شود. عدم رعایت این موضوع باعث سردرگمی و پریشانی جدی در مكانیزم تولید محتوا خواهد شد. چه‌بسا گاهی برخی اهداف، توسط افراد ذی‌نفوذ و تأثیرگذار به‌عنوان اشكال مطرح‌شده و برخی نواقص به‌عنوان اهداف بسیاری از شاخصه‌های فعلی مشروعیت بخشی به محتوا، درواقع نظرات شخصی بوده كه بدون طی فرآیند اثربخشی به‌طور مستقیم بر تصمیم‌گیرندگان اثر گذاشته و هم‌اکنون نیز به‌عنوان شاخص‌های اصلی پذیرفته‌شده است. تعارض جدی بین برخی شاخص‌های مشروعیت بخشی، ناشی از تعارض در نظر مخاطبان است. داشتن یك برنامه راهبردی پویا و شاخص‌های متناسب و نا‌متعارض، باعث كسب اعتبار بیشتر در محافل علمی و جذب تولیدکنندگان محتوایی بیشتری خواهد شد. یكی از عوامل تمایل نداشتن محققان و پژوهشگران برای فعالیت محتوایی در همین امر، یعنی نوعی بلاتكلیفی محتوایی است.
یكی از جدی‌ترین و عجیب‌ترین مشكلاتی كه مدیران و كارشناسان در حوزه #ارتباطات و #روابط‌عمومی دست‌به‌گریبان بوده و هستند، #استانداردسازی بر اساس سلایق و دیدگاه‌های شخصی مدیریتی، بدون داشتن پیشینه تجربی یا علمی بوده و هست. متأسفانه به دلیل جایگاه این اشخاص، این استانداردها به‌سرعت اجرایی شده و تاكنون هزینه‌های جدی برای مراكز دولتی، خصوصی و نیمه‌دولتی داشته است با این تفاوت كه خسارت‌های وارده بر سیستم‌های خصوصی به ظاهربه منافع ملی و منطقه‌ای ضرر و زیانی را وارد نمی‌كند.با تأکید بر ضرورت استفاده از برنامه راهبردی ، شاخص‌ها و استانداردهای ثابت و معین، باید اذعان کرد در تدوین همین برنامه راهبردی نیز باید در ابتدای امر از استانداردهای علمی تجربه‌شده استفاده كرد. البته هر مركز متناسب با شرایط و موضوع فعالیتش قطعا به تغییرات اندك در برخی استانداردها نیاز دارد اما همین تغییر نیز باید بر اساس یك فرآیند دقیق و استاندارد علمی و پژوهشی صورت بگیرد.
▫️روزنامه جام جم چهارشنبه ١٢ آبان ١۴٠٠