🔸So drunken
What is to be done, O Moslems? for I do not recognize myself.
I am neither Christian, nor Jew, nor Gabr, nor Moslem.
I am not of the East, nor of the West, nor of the land, nor of the sea;
I am not of Nature's mint, nor of the circling' heaven.
I am not of earth, nor of water, nor of air, nor of fire;
I am not of the empyrean, nor of the dust, nor of existence, nor of entity.
I am not of India, nor of China, nor of Bulgaria, nor of Saqsin
I am not of the kingdom of 'Iraqian, nor of the country of Khorasan
I am not of the this world, nor of the next, nor of Paradise, nor of Hell
I am not of Adam, nor of Eve, nor of Eden and Rizwan.
My place is the Placeless, my trace is the Traceless ;
'Tis neither body nor soul, for I belong to the soul of the Beloved.
I have put duality away, I have seen that the two worlds are one;
One I seek, One I know J One I see, One I call.
He is the first, He is the last, He is the outward, He is the inward;
I know none other except 'Ya Hu' and 'Ya man Hu.'
I am intoxicated with Love's cup, the two worlds have passed out of my ken ;
I have no business save carouse and revelry.
If once in my life I spent a moment without thee,
From that time and from that hour I repent of my life.
If once in this world I win a moment with thee,
I will trample on both worlds, I will dance in triumph for ever.
O Shamsi Tabriz, I am so drunken in this world,
That except of drunkenness and revelry I have no tale to tell.
From Divan - Shams
#مولوی #دیوان_شمس
What is to be done, O Moslems? for I do not recognize myself.
I am neither Christian, nor Jew, nor Gabr, nor Moslem.
I am not of the East, nor of the West, nor of the land, nor of the sea;
I am not of Nature's mint, nor of the circling' heaven.
I am not of earth, nor of water, nor of air, nor of fire;
I am not of the empyrean, nor of the dust, nor of existence, nor of entity.
I am not of India, nor of China, nor of Bulgaria, nor of Saqsin
I am not of the kingdom of 'Iraqian, nor of the country of Khorasan
I am not of the this world, nor of the next, nor of Paradise, nor of Hell
I am not of Adam, nor of Eve, nor of Eden and Rizwan.
My place is the Placeless, my trace is the Traceless ;
'Tis neither body nor soul, for I belong to the soul of the Beloved.
I have put duality away, I have seen that the two worlds are one;
One I seek, One I know J One I see, One I call.
He is the first, He is the last, He is the outward, He is the inward;
I know none other except 'Ya Hu' and 'Ya man Hu.'
I am intoxicated with Love's cup, the two worlds have passed out of my ken ;
I have no business save carouse and revelry.
If once in my life I spent a moment without thee,
From that time and from that hour I repent of my life.
If once in this world I win a moment with thee,
I will trample on both worlds, I will dance in triumph for ever.
O Shamsi Tabriz, I am so drunken in this world,
That except of drunkenness and revelry I have no tale to tell.
From Divan - Shams
#مولوی #دیوان_شمس
🔸تراشه ۵۰ میلیارد ترانزیستوری
شرکت #تسلا متعلق به #ایلان_ماسک از تراشه #دیوان (D1) ابرکامپیوتر #دوجو (Dojo) رونمایی کرد. از این تراشه ۵۰ میلیارد ترانزیستوری در عرصه هوش مصنوعی استفاده خواهد شد. این تراشه بخشی از ابرکامپیوتر دوجو در مقر تسلا است که برای آموزش مدلهای #هوشمصنوعی مورد استفاده قرار میگیرد
شرکت #تسلا متعلق به #ایلان_ماسک از تراشه #دیوان (D1) ابرکامپیوتر #دوجو (Dojo) رونمایی کرد. از این تراشه ۵۰ میلیارد ترانزیستوری در عرصه هوش مصنوعی استفاده خواهد شد. این تراشه بخشی از ابرکامپیوتر دوجو در مقر تسلا است که برای آموزش مدلهای #هوشمصنوعی مورد استفاده قرار میگیرد
#شعر🔸یکم اردیبهشت روز نکوداشت سعدی
ابومحمد مُصلِحالدین بن عَبدُالله نامور به #سعدی شیرازی و مشرف الدین (۵۸۵ یا ۶۰۶ – ۶۹۱ هجری قمری، برابر با: ۵۶۸ یا ۵۸۸ - ۶۷۱ هجری شمسی) شاعر و نویسندهٔ پارسیگوی ایرانی است.
آوازهٔ او بیشتر به خاطر نظم و نثر آهنگین، گیرا و قوی اوست. جایگاهش نزد اهل ادب تا بدانجاست که به وی لقب استاد سخن و شیخ اجل دادهاند. آثار معروفش کتاب #گلستان در نثر و #بوستان در بحر متقارب و نیز غزلیات و #دیوان اشعار اوست که به این سه اثر کلیات سعدی میگویند.
@Bookcitycc
ابومحمد مُصلِحالدین بن عَبدُالله نامور به #سعدی شیرازی و مشرف الدین (۵۸۵ یا ۶۰۶ – ۶۹۱ هجری قمری، برابر با: ۵۶۸ یا ۵۸۸ - ۶۷۱ هجری شمسی) شاعر و نویسندهٔ پارسیگوی ایرانی است.
آوازهٔ او بیشتر به خاطر نظم و نثر آهنگین، گیرا و قوی اوست. جایگاهش نزد اهل ادب تا بدانجاست که به وی لقب استاد سخن و شیخ اجل دادهاند. آثار معروفش کتاب #گلستان در نثر و #بوستان در بحر متقارب و نیز غزلیات و #دیوان اشعار اوست که به این سه اثر کلیات سعدی میگویند.
@Bookcitycc