#متدولوژی #سینما‌ویژن
🔸شیوه خطاب در سینما چیست؟
▫️نوشته #استوارت_الن*
▫️ترجمه #یونس_شکرخواه
در بررسی اینکه یک متن فیلم یا متن تلویزیونی چگونه با مخاطب خود صحبت می‌کند، توجه به شیوه‌هایی معطوف است که طی آنها بین مخاطب و فرستنده رابطه‌ای ضمنی ایجاد می‌شود.
ویژه بودن #شیوه‌خطاب (mode of address) یک متن ـ یعنی شیوه معمولی گفتگوی آن با خواننده ـ کاری پیچیده و برهانی است.
عوامل مهم، که هریک از آنها نوعاً برای #ژانر متن مناسب هستند، شامل این مواردمی‌شود:
▫️نوع روایت (اول‌شخص یا سوم‌شخص، استفاده از ضمایر مانند من، او و غیره)
▫️نوع و لحن حرف‌زدن (مستقیم یا غیر مستقیم، رسمی یا غیر رسمی، جدی یا طنز، صمیمانه یا طعنه‌آمیز، و غیره)، و همچنین شاخص‌های زمانی (حالا یا بعد) و مکانی (اینجا یا آنجا).
نوشته یک مولف یا سخنران در متن، یا انکار چنین وجهی؛ به گونه‌ای که به نظر آید رویدادها خود را #روایت می‌کنند، از نظر ایدئولوژیک فرایندی غنی است.
Stuart Allan*

#انیمیشن 🔸تجربه رنگ و نور پیکسار
▫️#آدام_راجرز
...کمابیش همۀ فیلمسازان با حرکت دادن رنگ و نور روی سطوح بازی می‌کنند و بنا به مفروضات سینمایی اصل کار هم همین است. اما #پیکسار فراتر از این می­رود یا چه بسا آن را صرفا بسیار خودآگاهانه و نظام‌مند به‌ کار می­‌بندد. فیلم­‌های انیمیشن رایانه­‌ای پیکسار که بار عاطفی سنگینی هم دارند، از رنگ و نور به دقت کالیبره شده برای انتقال #روایت و حس و حال بهره­ می‌برند؛ از غیاب تقریباً کامل رنگ سبز در وال ای ( تا آن جایی که روبات­‌های پساآخرزمانی آخرین گیاه روی زمین را پیدا می‌­کنند) گرفته تا گل­‌های جعفری نارنجی درخشان در کوکو که سفر میگل به سرزمین اسرارآمیز مردگان را نمادپردازی می‌کند؛ و تضادی که میان تلالو سرد آبی جهان پس از مرگ با قهوه­ای قرمزگون آرام و گرم نیویورک در انیمیشن روح، تولید سال پیش، برقرار شده است...
https://tinyurl.com/ne4jp4y8

#ارتباطات
#واژه‌ها 🔸 روایت‌شناسی
#روایت‌شناسی در ارتباطات به نوعی از ساختارگرایی گفته می‌شود که بر شناخت #روایت مبتنی است که از #فرمالیسم‌روسی نشأت گرفته است. از منظر روایت‌شناسی شکل موضوعات ادبی بر محتوا (#معنی‌شناسی) تقدم دارد.

#کتاب 🔸 روایت و ذهن نویسا
روایت و ذهن نویسا اثر #کورش_علیانی توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسید.
#روایت یکی از اصلی‌ترین ارکان زندگی تاریخ بشر است. روایت نه ‌‌‌‏تنها موضوع اصلی این کتاب است، که به گمان بعضی، موضوع اصلی زندگی انسانی است؛ سازوکاری که نه‌تنها زندگی انسان را از دیگر موجودات زنده جدا می‌‌‌‌‏کند، که به انسان توانایی‌‌‌‏‌های ویژه‌‌‌‌‏ای می‌‌‌‏‌بخشد که با آن‌‌‌‌‏ها بر جهانش چیره می‌‌‌‏‌شود....
https://tinyurl.com/yckx58j5

#ارتباطات #تکنوکلاس #رساله
🔸درباره رمان‌های ضد کارآگاهی توماس پینچان
▫️خلاصه رساله به زبان انگلیسی تحت عنوان:
صفحات بیش‌اشباع: خوانش رمان‌های ضد کارآگاهی توماس پینچان*
#تکنولوژی و #رسانه همواره دو پارادایم تاثیرگذار بر تولید، انتشار و مصرف روایت‌ها بوده‌اند. #روایت‌شناسی نو به عنوان یک عرصه‌ی چندرشته‌ای و در حال رشد، چهارچوب نظری مناسبی را برای وارسی این تاثیرات مهیا می‌کند. یکی از چهره‌های ادبی که رمان‌هایش به مثابه آزمایشگاهی برای سنجش دلالت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تکنولوژی و رسانه در ادبیات عمل می‌کنند، #توماس_پینچان است. در چهار رمان V. (١٩۶٣)، حراج کالای شماره ۴٩ (١٩۶۶)، نقص ذاتی (٢٠٠٩) و لبه خونین (٢٠١٨)، پینچان #ژانر ضدکارآگاهی را بهترین مجال برای درگیر شدن با این دلالت‌ها می‌یابد؛ ژانری که به عنوان استعاره‌ای واضح از خود عمل #روایت شناخته می‌شود. در این رساله، دلالت‌های تلاقی این ژانر ادبی با محیط بیش‌اشباع رمان‌های پینچان مورد تحلیل قرار می‌گیرد. این رساله با استفاده از تحلیل ژانری و مولفه‌محور، روایتی را از چهار رمان ضدکارآگاهی پینچان استخراج می‌کند و نیز تغییر جهتی را در سوگیری نهایی آنها تشخیص می‌دهد، که به عنوان تغییر جهت از #پست‌مدرنیسم به #پست‌پست‌مدرنیسم صورت‌بندی شده است. این صورت‌بندی بر این است که دو رمان اول که در اوج دوره‌ی پست‌مدرنیسم منتشر شدند، فروپاشی روایت به دلیل طنز خودارجاع آن و همچنین حس گم‌گشتگی انسان در دنیای تکنولوژی‌زده را نمایش می‌دهند. اما دو رمان آخر که در دوره‌ی معاصر که پست‌پست‌مدرن نامیده شده منتشر شده‌اند، نوعی حساسیت و مسئولیت اخلاقی جدید را بر پایه‌ی هم‌دردی، اعتماد و ارتباط انسانی به نمایش می‌گذارند. این دو رمان آخر بر مرکزیت روایت در همه‌ی جنبه‌های زندگی انسان تاکید می‌کنند و نشان می‌دهند انسان‌ها چطور می‌توانند با پذیرفتن خصوصیات پساانسان، سوژگی خود را بازیابند. بدین ترتیب، توماس پینچان در چارچوب فلسفی #پساانسان‌گرایی قرار داده شده است که تاکیدش را بر ارزیابی مجدد معنای انسان در دنیای اشباع‌شده از تکنولوژی و رسانه می‌گذارد تا راه‌هایی را برای کنار آمدن با ضرورت‌های هستی در دنیای معاصر پیدا کند.
*Oversaturated Pages: A Neo-Narrative Reading of Thomas Pynchon’s Anti-Detective Novels

#کتاب🔸رسانه‌های مغرض
کتاب رسانه‌های‌ مغرض؛ چگونه رسانه‌ها به ما می‌آموزند عاشق سانسور باشیم و از روزنامه‌نگاری متنفر، نوشته #شریل_اتکیسون با ترجمه دکتر #علی_شاکر از سوی #نشر_خزه منتشر شده است. اتکیسون در این کتاب که پرفروش‌ترین کتاب #یواس‌ای_تودی بوده، یک کیفرخواست علیه رسانه‌ها مطرح می‌کند، علیه رسانه‌هایی که با نادیده‌انگاشتن #اخلاق‌حرفه‌ای و استانداردهای #روزنامه‌نگاری، فقط می‌خواهند #روایت دلخواه خود را ارائه کنند.

#سینما▫️روایت و روایتگری در سینما
🔸سینما چگونه قصه می‌‏گوید؟
#رضا_صائمی
 وقتی از نسبت روایت و سینما حرف می‌زنیم یعنی از این سخن می‌گوییم که فیلم‌ها چطور داستان و قصه‌های‌شان را تعریف می‌کنند و این چیزی جز فهم سینما نیست. گرچه سینما را ممکن است به سویه‌های تصویری و تکنیکی‌اش بشناسند، اما بدون داستان و #روایت، سینما چیزی جز تصاویر متحرک نیست. روایت درواقع شالوده و ساختار فیلم را بنا می‌نهد و هویت می‌بخشد و حتی آن وجوه فنی و تکنیکی از تدوین و نورپردازی گرفته تا حرکت دوربین و میزانسن و دکوپاژ هم درخدمت روایت قرار می‌گیرد تا داستان فیلم تعریف شود. این شیوه روایت و خلاقیت‌های روایتگری است که موجب ماندگاری یا فراموش کردن یک فیلم می‌شود. متن کامل

🔸زبان خبر
#خبر #خبرنویسی #روزنامه‌نگاری
خبر ظاهرا باید روایت رویدادها باشد؛ اما آنچه در عمل رخ می‌دهد این است که هم خود انتخاب رویدادها به یک گفتمان تبدیل می‌شود و هم ارائه رویدادها غالبا با استفاده از زبان‌های ثابت صورت می‌گیرد. این گفتمان‌ها و زبان‌ها به مثابه نحوه #روایت به ما یادآور می‌شوند که واقعیت خودش زبان باز نمی‌کند و حتی حرف زدن درباره واقعیت هم آنرا وارد یک گفتمان می‌کند. مثلا درخت را به عنوان یک واقعیت در نظر بگیرید و ببینید که در هر کدام از این فضاها قرار بگیرد معنی متفاوتی به خود می‌گیرد: زیبائی شناسی؛ گیاه شناسی؛ اقتصاد؛ جنبش سبزها؛ مقالات زیست محیطی.
اما در مورد زبان‌های خبر مثلا استفاده از زبان عاطفی (emotive)  یکی از روش‌های رایج در ارائه اخبار است. در زبان عاطفی بیش از آنکه پیام مطرح باشد؛ پیام دهنده مطرح است.
زبان مبارزه طلبانه (rhetoric) هم یکی از زبان‌های رایج دیگر در ارائه اخبار است در زبان مبارزه‌طلبانه، طبقه‌بندی‌هایی چون سیاه - سفید، تند رو - محافظه کار و غیره به چشم می‌خورد.
زبان اصطلاحی؛ گونه دیگری است که در ارائه خبرها مورد استفاده قرار می‌گیرد. مثلا استفاده از اصطلاحاتی مثل اکثریت خاموش؛ جنگ نفتکش‌ها؛ جنگ تجاری و ...

#سینماویژن
🔸جابه‌جایی | displacement
▫️نوشته آنجلو رستیوو*
▫️ترجمه #یونس_شکرخواه
جابه‌جایی یکی از چهار سازوکار "کار رویا" (جابه‌جایی، فشردگی، قابلیت ارائه و بازبینی ثانویه) است که یک احساس را از یک ایده واپس‌ زده‌ شده به ایده‌ای کم‌هزینه‌تر با بار احساسی کمتر ـ که با زنجیره‌ای از #تداعی‌معانی ارتباط دارد ـ منتقل می‌کند. جابه‌جایی یکی از فرایندهای اولیه است که بر ضمیر ناخودآگاه تسلط دارد. در مطالعه #روایت و #ژانر، تحلیل جابه‌جایی در تعبیر و درک متون مبتنی بر #نشانه‌ها اهمیت دارد.
جابه‌جایی می‌تواند در سطح گسترده و جامع‌تر، برای تحلیل ویژگی‌های خاص کل یک ژانر مورد استفاده قرار گیرد؛ برای مثال، در ژانر #ملودرام همواره رویاهای ناخودآگاه شخصیت‌های فیلم و داستان به یک #میزانسن شلوغ منتقل می‌شوند؛ امری که در واقع محصول جابه‌جایی است.
*Angelo Restivo

🔸درباره روایت و افکار عمومی
روایتی که افکار عمومی را قانع نمی‌کند، تاثیر چندانی نخواهد داشت. #افکارعمومی، مجموعه‌ای از باورها، نگرش‌ها و احساسات است که مردم در مورد یک موضوع خاص دارند. این افکار عمومی، بر رفتار و تصمیم‌گیری مردم تاثیر می‌گذارد.
یک #روایت که افکار عمومی را قانع نمی‌کند، ممکن است هیچ تاثیری نداشته باشد یا حتی تاثیر منفی داشته باشد. اگر یک روایت، برخلاف باورها و نگرش‌های موجود در افکار عمومی باشد، ممکن است باعث ایجاد مقاومت در برابر آن روایت شود. این مقاومت می‌تواند منجر به انکار روایت، یا حتی مخالفت با آن شود. در برخی موارد، یک روایت که افکار عمومی را قانع نمی‌کند، می‌تواند باعث ایجاد سردرگمی و ابهام شود. این سردرگمی و ابهام، می‌تواند باعث کاهش اعتماد مردم به روایت‌های دیگر شود. برای اینکه یک روایت، تاثیر مثبت داشته باشد، باید بتواند افکار عمومی را قانع کند. این کار، مستلزم آن است که روایت، بر اساس شواهد و اطلاعات معتبر باشد، و همچنین، با باورها و نگرش‌های موجود در افکار عمومی سازگار باشد.
▫️روایت قانع‌کننده باید دارای ویژگی‌های زیر باشد:
اعتبار: روایت باید از منبع معتبر و قابل‌اعتماد باشد.
منطقی بودن: روایت باید بر اساس استدلال منطقی و شواهد قابل قبول باشد.
قابل درک بودن: روایت باید به گونه‌ای باشد که مخاطبان آن بتوانند آن را به راحتی درک کنند.
▫️تأثیرات روایتی که افکار عمومی را قانع نمی‌کند
روایتی که افکار عمومی را قانع نمی‌کند، می‌تواند تأثیرات مختلفی داشته باشد. برخی از این تأثیرات عبارتند از:
کاهش اعتماد به رسانه‌ها: وقتی مردم احساس می‌کنند که روایتی که از یک موضوع ارائه می‌شود، معتبر نیست، ممکن است اعتماد خود را به رسانه‌ها به طور کلی از دست بدهند. این امر می‌تواند منجر به کاهش مصرف اخبار و اطلاعات شود.
تقویت قطبی‌سازی: روایت‌های نامعتبر می‌توانند به تقویت قطبی‌سازی در جامعه کمک کنند. وقتی مردم تنها روایت‌هایی را می‌شنوند که با دیدگاه‌های آنها مطابقت دارد، ممکن است دیدگاه‌های خود را بیش از پیش تقویت کنند و کمتر آمادگی داشته باشند که دیدگاه‌های دیگران را درک کنند.
تضعیف دموکراسی: روایت‌های نامعتبر می‌توانند به تضعیف دموکراسی کمک کنند. وقتی مردم نمی‌توانند به اطلاعات معتبر دسترسی داشته باشند، ممکن است تصمیم‌گیری‌های آگاهانه در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی نداشته باشند.
اگر یک روایت فاقد یکی از این ویژگی‌ها باشد، احتمالاً افکار عمومی را قانع نخواهد کرد.
▫️چند نکته برای تولید روایت‌های قانع کننده:
- بر اساس شواهد و اطلاعات معتبر باشد.
- با باورها و نگرش‌های موجود در افکار عمومی سازگار باشد.
- مخاطبان هدف را در نظر بگیرد.
- به زبان ساده و قابل فهم باشد.
- از تکنیک‌های اقناعی موثر استفاده کند.
با رعایت این نکات، می‌توان روایتی تولید کرد که افکار عمومی را قانع کند و تاثیر مثبتی داشته باشد.
▫️چند نکته برای شناسایی روایت‌های نامعتبر
▫️به اعتبار منبع توجه کنید. از منابع خبری معتبر مانند رسانه‌های خبری اصلی استفاده کنید.
▫️به شواهد توجه کنید. روایتی که شواهد کافی برای حمایت از آن ندارد، احتمالاً نامعتبر است.
▫️به پیش‌فرض‌های خود توجه کنید. روایت‌هایی را که با دیدگاه‌های شما مطابقت دارد، با دقت بیشتری بررسی کنید.
▫️از منابع مختلف استفاده کنید. سعی کنید از منابع مختلف برای کسب اطلاعات در مورد یک موضوع استفاده کنید.
با آگاهی و دقت در ارزیابی اطلاعات، به کاهش تأثیر روایت‌های نامعتبر کمک کنیم.
@kargozar80

#داخل‌گیومه🔸تاریخ و سریال
"...سریال تاریخی همان تاریخ نیست، از تخیل تاریخی بهره‌مند است، اما قرار نیست پاسخگوی این یا آن خواسته‌ تاریخی باشد. نمی‌توانید از آن انتظار داشته باشید که حتما به این یا آن واقعه‌ تاریخی بپردازد، یا حتما به خواسته‌های تاریخ‌دانان عمل کند. به‌عبارت بهتر، نظم رویدادها در یک متن تاریخی، متفاوت از نظمی است که یک سریال تاریخی به همان رویدادها می‌بخشد. تاریخ‌دان می‌تواند بر جعل یک رویداد ایراد وارد کند، اما نباید متوقع باشد که همان نظم تاریخی در گفتمان تاریخ‌پژوهی، بر سریال نیز حاکم باشد. بر نظریات جدید #تاریخ آگاهم و می‌دانم که تاریخ‌نویسی هم گونه‌ای #روایت است... شالوده‌های اصلی این نظم را نظم داستانی رقم می‌زند، اما ستون فقرات آن رویداد زمان حال یا کنش دراماتیک است..." +
#منصور_براهیمی (۱۳۳۵-) پژوهشگر، مدرس، نویسنده و مترجم در زمینه‌ تئاتر و تلویزیون