🔸مدیریت مصرف رسانه‌ای در روزهای کرونا
▫️#عباس_رضایی‌ثمرین؛ روزنامه‌نگار
هریک ازما روزانه در معرض هزاران #پیام رسانه‌ای از منابع مختلف قرار داریم. آگاهی از #اخبار و #اطلاعات به یکی از ملزومات زندگی مدرن تبدیل شده و کمتر کسی از ما می‌تواند زندگی بدون دسترسی به منابع خبری از قبیل)رسانه‌ها، #اینترنت و #شبکه‌های_اجتماعی را تصور کند. با این حال، زیاده‌روی در پیگیری اخبار می‌تواند پیامدهای نامیمونی در زندگی هر یک از ما ایجاد کند. به‌ویژه در شرایط بحران، این زیاده‌روی می‌تواند آسیب‌های ذهنی و روانی به بار بیاورد و با ایجاد ترس و ناامنی روانی، بحران را تشدید کند. یکی از مهم‌ترین مولفه‌های #سواد_رسانه‌ای این است که بتوانید بین مصرف رسانه‌ای و سایر فعالیت‌های خود تعادل ایجاد کنید. این تعادل همان چیزی است که از روح و روان شما در مقابل انبوه اخبار و اطلاعات غیرضروری و اضافه، محافظت می‌کند. در یادداشت پیش رو کوشیده‌ام چند راهکار ساده برای مدیریت مصرف رسانه‌ای و استفاده بهتر و هدفمندتر از رسانه‌ها به شما پیشنهاد کنم. در روزهایی که همه ما به‌دلیل شیوع #اپیدمیک ویروس کرونا، بیش از همیشه در معرض اخبار و اطلاعات قرار داریم، اجرای این پیشنهادها اهمیت و ضرورت دوچندان دارد.
▫️یک - خبرخوانی ۲۴ ساعته را متوقف کنید! بحران‌ها غالب افراد را دچار وسواس در خبرخوانی می‌کنند و سبب چسبندگی بیش از اندازه مردم به منابع خبری می‌شوند. اینترنت از نظر تولید خبر چیزی شبیه به چاه ویل است. ده‌ها خبرگزاری رسمی در کشور هست که بعضی از آنها روزانه بیش از هزار خبر منتشر می‌کنند. چند ده برابر منابع رسمی نیز در منابع غیررسمی خبر تولید و منتشر می‌شود. مجموعه این اخبار، گردابی را تشکیل می‌دهد که نه‌تنها می‌تواند تمام وقت شما را ببلعد، بلکه به روح و روان شما نیز آسیب می‌زند. اگر شغل شما مرتبط با خبر نیست، هیچ ضرورتی ندارد در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز به‌طور مستمر همه خبرها را تعقیب و یا به‌طور لحظه‌ای به منابع خبری مراجعه کنید.
سعی کنید برنامه‌ای برای مطالعه و مشاهده اخبار تعیین کنید و به آن پایبند باشید؛ مثلا روزانه ۲ تا ۳ مرتبه اخبار مهم را چک کنید. با این روش هم از مهم‌ترین خبرهای روز مطلع می‌شوید، هم دچار وسواس خبرخوانی نمی‌‌شوید.
▫️دو - شکاک باشید؛ چیزهایی که در #اینترنت می‌خوانید خیلی از اوقات حاوی اطلاعات غلط و فریبنده‌اند، گاهی می‌خواهند اخبار جعلی و شایعه در لباس خبر را به شما بقبولانند، گاهی هم صرفا دنبال کلیک و توجه شما هستند و فریب، ابزار تجارت آنهاست. در هر صورت لازم است در مواجهه با این محتواها شکاک باشید. با این تکنیک‌های ساده می‌توانید تا حد زیادی از افتادن در دام اخبار دروغ، اطلاعات فریبنده و #فیکنیوزها پیشگیری کنید.
- آیا تیتر خبر با متن آن مطابقت دارد؟ تیترها و کلمات کلیدی دروغین و اغواکننده از تکنیک‌های مرسوم «سئو» و #بازاریابی #محتوا در اینترنت است. هر جا که حس کردید مطلبی که می‌خوانید هیچ ربطی به تیترش ندارد، بدانید نویسندگان آن مطلب افرادی سودجو و غیرقابل اعتمادند، چون تلاش کرده‌اند با تیتر دروغین شما را به خواندن یا دیدن یا شنیدن یک محتوا ترغیب کنند.
- مطلب در چه زمانی منتشر شده است؟ خیلی از اوقات کاربران مطالب را بدون توجه به تاریخ انتشارشان به اشتراک می‌گذارند و گاهی این مطالب قدیمی و بی‌ربط در شبکه‌های اجتماعی اصطلاحاً داغ می‌شود. لازم است حتما به زمان انتشار اولیه مطالب دقت کنید. خیلی از اوقات ویدئوها یا عکس‌های قدیمی را به اخبار جعلی الصاق می‌کنند تا زمینه باورپذیری آنها را بیشتر کنند. برای راستی‌آزمایی عکس‌ها می‌توانید از #گوگل استفاده کنید؛ به این شکل که عکس مربوطه را در قسمت گوگل ایمیج بارگذاری و آن را جست‌وجو کنید. اگر عکس مورد نظر قبلا در اینترنت منتشر شده باشد، گوگل آن را پیدا می‌کند و شما به راحتی به جعلی بودنش پی‌می‌برید.
- چه‌کسی آن را نوشته؟ اگر نویسنده را نمی‌شناسید، نام او را در گوگل جست‌وجو کنید و ببینید مطالب دیگری نیز درباره موضوع مربوطه، نوشته یا نه. اگر در شبکه‌های اجتماعی حساب کاربری دارید، بکوشید فرد مورد نظر را در این شبکه‌ها پیدا کنید و به مطالبی که نوشته نگاهی بیندازید. گاهی با اطلاع از جهت‌گیری‌های ذهنی و سیاسی نویسنده، راحت‌تر می‌توانید درباره میزان مستند بودن چیزی که نوشته قضاوت کنید. القاب و عناوین و مدارک تحصیلی خیلی از اوقات برای مشروعیت‌بخشی به اخبار جعلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مطالب مشکوک، همیشه القاب و عناوین ادعایی نویسنده را راستی‌آزمایی کنید. مثلا وقتی شنیدید پروفسور ایکس ادعا کرده که در عرض ۴۸ ساعت داروی کرونا را ساخته، تلاش کنید بفهمید فرد مورد نظر، مدرک تحصیلی و دانشگاه ادعایی محصل تحصیلش چقدر معتبرند.۴
▫️#عباس_رضایی‌ثمرین؛ روزنامه‌نگار
هریک ازما روزانه در معرض هزاران #پیام رسانه‌ای از منابع مختلف قرار داریم. آگاهی از #اخبار و #اطلاعات به یکی از ملزومات زندگی مدرن تبدیل شده و کمتر کسی از ما می‌تواند زندگی بدون دسترسی به منابع خبری از قبیل)رسانه‌ها، #اینترنت و #شبکه‌های_اجتماعی را تصور کند. با این حال، زیاده‌روی در پیگیری اخبار می‌تواند پیامدهای نامیمونی در زندگی هر یک از ما ایجاد کند. به‌ویژه در شرایط بحران، این زیاده‌روی می‌تواند آسیب‌های ذهنی و روانی به بار بیاورد و با ایجاد ترس و ناامنی روانی، بحران را تشدید کند. یکی از مهم‌ترین مولفه‌های #سواد_رسانه‌ای این است که بتوانید بین مصرف رسانه‌ای و سایر فعالیت‌های خود تعادل ایجاد کنید. این تعادل همان چیزی است که از روح و روان شما در مقابل انبوه اخبار و اطلاعات غیرضروری و اضافه، محافظت می‌کند. در یادداشت پیش رو کوشیده‌ام چند راهکار ساده برای مدیریت مصرف رسانه‌ای و استفاده بهتر و هدفمندتر از رسانه‌ها به شما پیشنهاد کنم. در روزهایی که همه ما به‌دلیل شیوع #اپیدمیک ویروس کرونا، بیش از همیشه در معرض اخبار و اطلاعات قرار داریم، اجرای این پیشنهادها اهمیت و ضرورت دوچندان دارد.
▫️یک - خبرخوانی ۲۴ ساعته را متوقف کنید! بحران‌ها غالب افراد را دچار وسواس در خبرخوانی می‌کنند و سبب چسبندگی بیش از اندازه مردم به منابع خبری می‌شوند. اینترنت از نظر تولید خبر چیزی شبیه به چاه ویل است. ده‌ها خبرگزاری رسمی در کشور هست که بعضی از آنها روزانه بیش از هزار خبر منتشر می‌کنند. چند ده برابر منابع رسمی نیز در منابع غیررسمی خبر تولید و منتشر می‌شود. مجموعه این اخبار، گردابی را تشکیل می‌دهد که نه‌تنها می‌تواند تمام وقت شما را ببلعد، بلکه به روح و روان شما نیز آسیب می‌زند. اگر شغل شما مرتبط با خبر نیست، هیچ ضرورتی ندارد در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز به‌طور مستمر همه خبرها را تعقیب و یا به‌طور لحظه‌ای به منابع خبری مراجعه کنید.
سعی کنید برنامه‌ای برای مطالعه و مشاهده اخبار تعیین کنید و به آن پایبند باشید؛ مثلا روزانه ۲ تا ۳ مرتبه اخبار مهم را چک کنید. با این روش هم از مهم‌ترین خبرهای روز مطلع می‌شوید، هم دچار وسواس خبرخوانی نمی‌‌شوید.
▫️دو - شکاک باشید؛ چیزهایی که در #اینترنت می‌خوانید خیلی از اوقات حاوی اطلاعات غلط و فریبنده‌اند، گاهی می‌خواهند اخبار جعلی و شایعه در لباس خبر را به شما بقبولانند، گاهی هم صرفا دنبال کلیک و توجه شما هستند و فریب، ابزار تجارت آنهاست. در هر صورت لازم است در مواجهه با این محتواها شکاک باشید. با این تکنیک‌های ساده می‌توانید تا حد زیادی از افتادن در دام اخبار دروغ، اطلاعات فریبنده و #فیکنیوزها پیشگیری کنید.
- آیا تیتر خبر با متن آن مطابقت دارد؟ تیترها و کلمات کلیدی دروغین و اغواکننده از تکنیک‌های مرسوم «سئو» و #بازاریابی #محتوا در اینترنت است. هر جا که حس کردید مطلبی که می‌خوانید هیچ ربطی به تیترش ندارد، بدانید نویسندگان آن مطلب افرادی سودجو و غیرقابل اعتمادند، چون تلاش کرده‌اند با تیتر دروغین شما را به خواندن یا دیدن یا شنیدن یک محتوا ترغیب کنند.
- مطلب در چه زمانی منتشر شده است؟ خیلی از اوقات کاربران مطالب را بدون توجه به تاریخ انتشارشان به اشتراک می‌گذارند و گاهی این مطالب قدیمی و بی‌ربط در شبکه‌های اجتماعی اصطلاحاً داغ می‌شود. لازم است حتما به زمان انتشار اولیه مطالب دقت کنید. خیلی از اوقات ویدئوها یا عکس‌های قدیمی را به اخبار جعلی الصاق می‌کنند تا زمینه باورپذیری آنها را بیشتر کنند. برای راستی‌آزمایی عکس‌ها می‌توانید از #گوگل استفاده کنید؛ به این شکل که عکس مربوطه را در قسمت گوگل ایمیج بارگذاری و آن را جست‌وجو کنید. اگر عکس مورد نظر قبلا در اینترنت منتشر شده باشد، گوگل آن را پیدا می‌کند و شما به راحتی به جعلی بودنش پی‌می‌برید.
- چه‌کسی آن را نوشته؟ اگر نویسنده را نمی‌شناسید، نام او را در گوگل جست‌وجو کنید و ببینید مطالب دیگری نیز درباره موضوع مربوطه، نوشته یا نه. اگر در شبکه‌های اجتماعی حساب کاربری دارید، بکوشید فرد مورد نظر را در این شبکه‌ها پیدا کنید و به مطالبی که نوشته نگاهی بیندازید. گاهی با اطلاع از جهت‌گیری‌های ذهنی و سیاسی نویسنده، راحت‌تر می‌توانید درباره میزان مستند بودن چیزی که نوشته قضاوت کنید. القاب و عناوین و مدارک تحصیلی خیلی از اوقات برای مشروعیت‌بخشی به اخبار جعلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مطالب مشکوک، همیشه القاب و عناوین ادعایی نویسنده را راستی‌آزمایی کنید. مثلا وقتی شنیدید پروفسور ایکس ادعا کرده که در عرض ۴۸ ساعت داروی کرونا را ساخته، تلاش کنید بفهمید فرد مورد نظر، مدرک تحصیلی و دانشگاه ادعایی محصل تحصیلش چقدر معتبرند.۴
🔸آزادی مطبوعات؛ دشمنِ تمامِ‌عیار فیکنیوزها
▫️به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات
#پژمان_موسوی
سوم ماه می، روز جهانی #آزادی_مطبوعات است؛ درباره مطبوعاتِ آزاد و ضرورت‌های آن، تاکنون بسیار گفته و نوشته شده اما این نوشتار تلاش دارد تا از زاویه‌ای متفاوت به بحث مهم و تاثیرگذارِ «آزادی مطبوعات» بپردازد؛زاویه‌ای ورای شعارها و دقیقا در پیِ پاسخ به این پرسش که آزادی مطبوعات چگونه می‌تواند در روزگارِ تعددِ رسانه‌های مجازی، عملکردِ #فیکنیوزها را خنثی و آنها را در پیشگاه #افکار_عمومی بی‌اعتبار کند. تاکنون با خود فکر کرده‌اید این همه کانال خبری در #تلگرام به چه کار می‌آید؟ چرا حجم اخبار دروغ، شایعه یا گمانه‌زنی‌های غلط در فضای مجازی این همه زیاد است؟ اگر به این دو پرسش هم فکر نکرده نباشید حتما از به اشتراک گذاشتن و چرخیدنِ این همه دروغ و شایعه در فضای مجازی حیرت کرده‌اید. می‌دانید چیست؟ اینها نه نشانی از آزادی بیان که دقیقا محصولِ شرایطی هستند که مطبوعات و رسانه‌ها نمی‌توانند با آزادی کامل،به ایفای نقش حرفه‌ای خود بپردازند.
#روزنامه‌نگاران برای کلمات حرمت قائل هستند،آنها شرفِ قلم را می‌شناسند و به اعتبارِ رسانه‌ای که در آن قلم می‌زنند #تعهد دارند؛ برای روزنامه‌نگاران نه تنها «کلمه»، که «آزادی» هم حرمت دارد: شاید از همین رو هم هست که آنها تلاش می‌کنند هیچ گاه حرمت این هر دو را نشکنند و از «کلمه» و «آزادی» تنها در جهتِ خدمت به حقیقت بهره گیرند. روزنامه‌نگاران از روزی که قلم در دست می‌گیرند تا روزی که قلم را بر زمین می‌گذارند به یک سری اصولِ اساسی پایبندند؛ همین اصول اساسی هم هست که به آنها اجازه نمی‌دهد دروغ را به جای #حقیقت و شایعه را به جای #خبر منتشر کنند و به اعتبارِ حرفه‌شان خدشه‌ای وارد کنند. همه‌ی اینها اما یک پیش شرطِ اساسی و مهم دارد: آزادی مطبوعات. این آزادی مطبوعات و رعایتِ الزام‌های آن است که به روزنامه‌نگاران و رسانه‌هایشان اعتبار می‌دهد و آنها را برای مخاطبان «مرجع» می‌کند. این آزادی مطبوعات است که کژی‌ها را نشان داده، از اشتباهات و انحراف‌ها گزارش تهیه کرده و جامعه را با واقعیت‌ها روبرو می‌کند. واقعیت‌هایی که تنها در صورتِ روبرو شدن می‌توان از آن عبور کرد نه با انکارشان.
حال وضعیتی را فرض کنید که در آن روزنامه‌نگاران آزاد نباشند و رسانه‌ها با محدودیت‌های نوشته و نانوشته فراوانی روبرو باشند؛ آیا فکر می‌کنید در چنین وضعی عطشِ جامعه برای کشفِ حقیقت کمرنگ می‌شود؟ دقیقا برعکس و همین هم هست که به رواج انواعِ #شایعات، انتشارِ انواعِ دروغ‌ها و همه‌گیری این دروغ‌ها و شایعات دامن می‌زند و چه جایی بهتر از رسانه‌های بی‌تعهدِ مجازی برای ترویجِ این فضا. «فیکنیوزها» دقیقا حاصلِ فضایی هستند که در آن رسانه‌های حرفه‌ای و متعهد نمی‌توانند از الزاماتِ آزادی مطبوعات برخوردار باشند و مجبورند به دامِ سانسور یا خودسانسوری بغلتند. اینجاست که فیکنیوزها با تمام قوا وارد شده و سپهر اطلاع‌رسانیِ کشورها را از آنِ خود می‌کنند. #مخاطبانِ بی‌تقصیر هم طبیعی است رسانه‌هایی که به نظرشان از آزادی در گفتن و نوشتن محرومند را رها کرده و سراغِ فضایی روند که حداقل در فرم، از آزادی رسانه‌ای برخوردارند؛ و همین هم بهترین فرصت را در اختیار فیکنیوزها قرار می‌دهد که دوغ و دوشاب را با هم بیامیزند و ملغمه‌ای از شایعه و خبر را با تحلیل‌هایِ مبتنی بر همان شایعات و دروغ‌ها، در اختیارِ مخاطبان قرار دهند.
آزادی مطبوعات برای روزنامه‌نگارانِ حرفه‌ای یعنی تعهد به #قلم، یعنی تعهد به مخاطب. روزنامه‌نگاران می‌دانند که حیاتِ یک رسانه به مخاطبی است که هر روز دست در جیب می‌کند و روزنامه‌ی مورد علاقه‌اش را می‌خرد یا اشتراکش را در رسانه‌ی محبوبِ مجازی‌اش تمدید می‌کند و از همین رو هم هست که تمامِ تلاشش را می‌کند تا همچنان برای مخاطبش معتبر و مرجع باقی بماند؛ او به خوبی می‌داند که پیش شرطِ اصلی اعتماد مخاطب هم تنها با رعایت یک اصل است که حفظ می‌شود: آزادی مطبوعات و تعهدی که آن آزادی به مخاطب می‌آورد. برای رسانه‌ی بی‌تعهد مجازی اما آزادی مطبوعات یک دشمنِ تمام عیار است چرا که حیاتِ فیکنیوزها نه در تکثر که در محدودیت رسانه‌ای است، نه در آزادی که در ممنوعیتِ رسانه‌ای است. آنها به خوبی می‌دانند که اگر آزادی مطبوعات باشد و اگر روزنامه‌نگاران آزاد باشند، کسی دیگر سراغی از آنها نمی‌گیرد و تنها در محدودیت است که آنها مورد توجه قرار می‌گیرند و می‌توانند به فضاسازی رسانه‌ای مشغول شوند.از همین رو هم هست که هر چه رسانه‌ها در جامعه‌ای آزادتر باشند، کمتر می‌توان در آن جامعه سراغی از دروغ و شایعه گرفت و برعکس هر چه رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران در جامعه‌ای از آزادی رسانه‌ای کمتری برخوردار باشند، آشفتگی رسانه‌ای در آن کشور موج می‌زند.
▫️روزنامه شرق ۱۳ اردیبهشت ۹۹
@younesshokrkhah
▫️به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات
#پژمان_موسوی
سوم ماه می، روز جهانی #آزادی_مطبوعات است؛ درباره مطبوعاتِ آزاد و ضرورت‌های آن، تاکنون بسیار گفته و نوشته شده اما این نوشتار تلاش دارد تا از زاویه‌ای متفاوت به بحث مهم و تاثیرگذارِ «آزادی مطبوعات» بپردازد؛زاویه‌ای ورای شعارها و دقیقا در پیِ پاسخ به این پرسش که آزادی مطبوعات چگونه می‌تواند در روزگارِ تعددِ رسانه‌های مجازی، عملکردِ #فیکنیوزها را خنثی و آنها را در پیشگاه #افکار_عمومی بی‌اعتبار کند. تاکنون با خود فکر کرده‌اید این همه کانال خبری در #تلگرام به چه کار می‌آید؟ چرا حجم اخبار دروغ، شایعه یا گمانه‌زنی‌های غلط در فضای مجازی این همه زیاد است؟ اگر به این دو پرسش هم فکر نکرده نباشید حتما از به اشتراک گذاشتن و چرخیدنِ این همه دروغ و شایعه در فضای مجازی حیرت کرده‌اید. می‌دانید چیست؟ اینها نه نشانی از آزادی بیان که دقیقا محصولِ شرایطی هستند که مطبوعات و رسانه‌ها نمی‌توانند با آزادی کامل،به ایفای نقش حرفه‌ای خود بپردازند.
#روزنامه‌نگاران برای کلمات حرمت قائل هستند،آنها شرفِ قلم را می‌شناسند و به اعتبارِ رسانه‌ای که در آن قلم می‌زنند #تعهد دارند؛ برای روزنامه‌نگاران نه تنها «کلمه»، که «آزادی» هم حرمت دارد: شاید از همین رو هم هست که آنها تلاش می‌کنند هیچ گاه حرمت این هر دو را نشکنند و از «کلمه» و «آزادی» تنها در جهتِ خدمت به حقیقت بهره گیرند. روزنامه‌نگاران از روزی که قلم در دست می‌گیرند تا روزی که قلم را بر زمین می‌گذارند به یک سری اصولِ اساسی پایبندند؛ همین اصول اساسی هم هست که به آنها اجازه نمی‌دهد دروغ را به جای #حقیقت و شایعه را به جای #خبر منتشر کنند و به اعتبارِ حرفه‌شان خدشه‌ای وارد کنند. همه‌ی اینها اما یک پیش شرطِ اساسی و مهم دارد: آزادی مطبوعات. این آزادی مطبوعات و رعایتِ الزام‌های آن است که به روزنامه‌نگاران و رسانه‌هایشان اعتبار می‌دهد و آنها را برای مخاطبان «مرجع» می‌کند. این آزادی مطبوعات است که کژی‌ها را نشان داده، از اشتباهات و انحراف‌ها گزارش تهیه کرده و جامعه را با واقعیت‌ها روبرو می‌کند. واقعیت‌هایی که تنها در صورتِ روبرو شدن می‌توان از آن عبور کرد نه با انکارشان.
حال وضعیتی را فرض کنید که در آن روزنامه‌نگاران آزاد نباشند و رسانه‌ها با محدودیت‌های نوشته و نانوشته فراوانی روبرو باشند؛ آیا فکر می‌کنید در چنین وضعی عطشِ جامعه برای کشفِ حقیقت کمرنگ می‌شود؟ دقیقا برعکس و همین هم هست که به رواج انواعِ #شایعات، انتشارِ انواعِ دروغ‌ها و همه‌گیری این دروغ‌ها و شایعات دامن می‌زند و چه جایی بهتر از رسانه‌های بی‌تعهدِ مجازی برای ترویجِ این فضا. «فیکنیوزها» دقیقا حاصلِ فضایی هستند که در آن رسانه‌های حرفه‌ای و متعهد نمی‌توانند از الزاماتِ آزادی مطبوعات برخوردار باشند و مجبورند به دامِ سانسور یا خودسانسوری بغلتند. اینجاست که فیکنیوزها با تمام قوا وارد شده و سپهر اطلاع‌رسانیِ کشورها را از آنِ خود می‌کنند. #مخاطبانِ بی‌تقصیر هم طبیعی است رسانه‌هایی که به نظرشان از آزادی در گفتن و نوشتن محرومند را رها کرده و سراغِ فضایی روند که حداقل در فرم، از آزادی رسانه‌ای برخوردارند؛ و همین هم بهترین فرصت را در اختیار فیکنیوزها قرار می‌دهد که دوغ و دوشاب را با هم بیامیزند و ملغمه‌ای از شایعه و خبر را با تحلیل‌هایِ مبتنی بر همان شایعات و دروغ‌ها، در اختیارِ مخاطبان قرار دهند.
آزادی مطبوعات برای روزنامه‌نگارانِ حرفه‌ای یعنی تعهد به #قلم، یعنی تعهد به مخاطب. روزنامه‌نگاران می‌دانند که حیاتِ یک رسانه به مخاطبی است که هر روز دست در جیب می‌کند و روزنامه‌ی مورد علاقه‌اش را می‌خرد یا اشتراکش را در رسانه‌ی محبوبِ مجازی‌اش تمدید می‌کند و از همین رو هم هست که تمامِ تلاشش را می‌کند تا همچنان برای مخاطبش معتبر و مرجع باقی بماند؛ او به خوبی می‌داند که پیش شرطِ اصلی اعتماد مخاطب هم تنها با رعایت یک اصل است که حفظ می‌شود: آزادی مطبوعات و تعهدی که آن آزادی به مخاطب می‌آورد. برای رسانه‌ی بی‌تعهد مجازی اما آزادی مطبوعات یک دشمنِ تمام عیار است چرا که حیاتِ فیکنیوزها نه در تکثر که در محدودیت رسانه‌ای است، نه در آزادی که در ممنوعیتِ رسانه‌ای است. آنها به خوبی می‌دانند که اگر آزادی مطبوعات باشد و اگر روزنامه‌نگاران آزاد باشند، کسی دیگر سراغی از آنها نمی‌گیرد و تنها در محدودیت است که آنها مورد توجه قرار می‌گیرند و می‌توانند به فضاسازی رسانه‌ای مشغول شوند.از همین رو هم هست که هر چه رسانه‌ها در جامعه‌ای آزادتر باشند، کمتر می‌توان در آن جامعه سراغی از دروغ و شایعه گرفت و برعکس هر چه رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران در جامعه‌ای از آزادی رسانه‌ای کمتری برخوردار باشند، آشفتگی رسانه‌ای در آن کشور موج می‌زند.
▫️روزنامه شرق ۱۳ اردیبهشت ۹۹
@younesshokrkhah
🔸علیه فیکنیوزها
▫️گفت‌وگو با #مجید_رضاییان
🔹ایسنا در گفتگو با رضاییان، استاد دانشگاه و پژوهشگر #ژورنالیسم به بحث درباره چرایی و چگونگی انتشار #فیکنیوزها، شیوه تشخیص آنها توسط خبرنگاران و نیز به فضای پیش روی #روزنامه‌نگاری با وجود توسعه #وب و پیشرفت سریع تکنولوژی پرداخته‌است؛ متن گفت‌وگوی ایسنا با او:
https://tinyurl.com/3bweyp53
▫️گفت‌وگو با #مجید_رضاییان
🔹ایسنا در گفتگو با رضاییان، استاد دانشگاه و پژوهشگر #ژورنالیسم به بحث درباره چرایی و چگونگی انتشار #فیکنیوزها، شیوه تشخیص آنها توسط خبرنگاران و نیز به فضای پیش روی #روزنامه‌نگاری با وجود توسعه #وب و پیشرفت سریع تکنولوژی پرداخته‌است؛ متن گفت‌وگوی ایسنا با او:
https://tinyurl.com/3bweyp53
ایسنا
روزنامه نگاری تحلیلی به دنبال عناصر داینامیک خبر است
مجید رضاییان با بیان چالش‌هایی برای روزنامه‌نگاری و رسانه‌ها که به گفته او در آینده بیشتر هم خواهد شد، در عین حال می‌گوید، «در آینده روزنامه‌نگاری اصیل بیشتر جا می‌افتد»؛ او البته ناگفته‌هایی هم برای روزنامه‌نگاران در جهت تشخیص فیکنیوزها و مقابله با گرداب‌های…