#مدیاویژن 🔸طبقه‌بندی دنيس مک کوئيل
#دنيس_مك‌كوييل (Dennis Mcquail) نويسنده كتاب معروف مقدمه‌ای بر نظريه ارتباطات جمعی (۱۹۸۳) (۶) نظام‌های رسانه‌ای را چنين معرفي می‌كند:
۱. #تئوری_اقتدارگرا (مثل همان تئوری اول چهار نظريه)
۲. #تئوری_مطبوعات_آزاد (Free Press Theory) (نام تازه‌ای برای نظام آزادی‌گرا)
۳. #تئوری_رسانه‌های_شوروی (كه همان تئوری سوم در چهار نظريه است)
۴. #تئوری_مسؤوليت_اجتماعی (شبيه همان آرای مؤلفان چهار نظريه).
۵. #تئوری_رسانه‌های_توسعه (Development Media Theory)
مك‌كوييل خاستگاه اين تئوری را نيازهای جهان سوم اعلام می‌كند. او ضمن اعتراف به وجود اين نظام رسانه‌ای ادعا می‌كند اين نظام از اخبار بد گريزان و خواهان اخبار مثبت است. او ضمن آنكه می‌كوشد اين نظريه را در خدمت دولت‌های جهان سوم عنوان كند اما به اين امر معترف می‌شود كه اين نظام مطبوعاتی عليه سلطه و وابستگی خارجی قد برافراشته است و از خودمختاری و هويت فرهنگی دفاع می‌كند.
۶. #تئوری_مشاركت_دمكراتيك (Democratic-Participant theory)
طبق اين تئوری هنجاری، آزادی‌گرايی، داخلی‌گرايی (۷) ومساوات‌طلبی اصل است. مك‌كوييل درباره اين تئوری می‌گويد اين نظريه هنوز فاقد مشروعيت است و نهادهای اجرايی خود را نيز نيافته است، زيرا بخشی از مضامين آن در تئوری‌های ديگر نظير نظريه رسانه‌های توسعه وجود دارد و از طرف ديگر هنوز به عنوان يك نظريه مستقل مورد پذيرش قرار نگرفته است. او می‌گويد تئوری مشاركت دمكراتيك از جنبه تكيه بر جامعه و ارتباطات افقی به جای ارتباطات عمومی به نظريه رسانه‌های توسعه شبيه است و واكنشی عليه تجاری‌شدن رسانه‌ها، حاكميت مالكيت خصوصی بر آنها و مركزيت حاكم بر پخش در نظام مسؤوليت اجتماعی است. مك‌كوييل می‌افزايد اين تئوری برخلاف تئوری مطبوعات آزاد كه در آن حقوق رسانه‌ها مقدم برمخاطبان قرار می‌گيرد، الويت را به حقوق مخاطبان می‌دهد و رسانه‌ها بيش از آنكه به‌خاطر سازمان‌های رسانه‌ای، مالكان وآگهی‌دهندگان به وجود آمده باشند، برای مخاطبان تشكيل شده‌اند و ارتباطات بسيار مهم‌تر از آنست كه فقط به دست‌اندركاران حرفه‌ای رسانه‌ها سپرده شود.
1. Four Theories of the Press
2. Mental production
3. Commission on the Freedom of the Press. (1943-46)
4. Objectivity
5. Pluralism
6. McQuail Dennis, (1993) Mass communication theory: An introduction, sage publication. London
7. Localism
#دنيس_مك‌كوييل (Dennis Mcquail) نويسنده كتاب معروف مقدمه‌ای بر نظريه ارتباطات جمعی (۱۹۸۳) (۶) نظام‌های رسانه‌ای را چنين معرفي می‌كند:
۱. #تئوری_اقتدارگرا (مثل همان تئوری اول چهار نظريه)
۲. #تئوری_مطبوعات_آزاد (Free Press Theory) (نام تازه‌ای برای نظام آزادی‌گرا)
۳. #تئوری_رسانه‌های_شوروی (كه همان تئوری سوم در چهار نظريه است)
۴. #تئوری_مسؤوليت_اجتماعی (شبيه همان آرای مؤلفان چهار نظريه).
۵. #تئوری_رسانه‌های_توسعه (Development Media Theory)
مك‌كوييل خاستگاه اين تئوری را نيازهای جهان سوم اعلام می‌كند. او ضمن اعتراف به وجود اين نظام رسانه‌ای ادعا می‌كند اين نظام از اخبار بد گريزان و خواهان اخبار مثبت است. او ضمن آنكه می‌كوشد اين نظريه را در خدمت دولت‌های جهان سوم عنوان كند اما به اين امر معترف می‌شود كه اين نظام مطبوعاتی عليه سلطه و وابستگی خارجی قد برافراشته است و از خودمختاری و هويت فرهنگی دفاع می‌كند.
۶. #تئوری_مشاركت_دمكراتيك (Democratic-Participant theory)
طبق اين تئوری هنجاری، آزادی‌گرايی، داخلی‌گرايی (۷) ومساوات‌طلبی اصل است. مك‌كوييل درباره اين تئوری می‌گويد اين نظريه هنوز فاقد مشروعيت است و نهادهای اجرايی خود را نيز نيافته است، زيرا بخشی از مضامين آن در تئوری‌های ديگر نظير نظريه رسانه‌های توسعه وجود دارد و از طرف ديگر هنوز به عنوان يك نظريه مستقل مورد پذيرش قرار نگرفته است. او می‌گويد تئوری مشاركت دمكراتيك از جنبه تكيه بر جامعه و ارتباطات افقی به جای ارتباطات عمومی به نظريه رسانه‌های توسعه شبيه است و واكنشی عليه تجاری‌شدن رسانه‌ها، حاكميت مالكيت خصوصی بر آنها و مركزيت حاكم بر پخش در نظام مسؤوليت اجتماعی است. مك‌كوييل می‌افزايد اين تئوری برخلاف تئوری مطبوعات آزاد كه در آن حقوق رسانه‌ها مقدم برمخاطبان قرار می‌گيرد، الويت را به حقوق مخاطبان می‌دهد و رسانه‌ها بيش از آنكه به‌خاطر سازمان‌های رسانه‌ای، مالكان وآگهی‌دهندگان به وجود آمده باشند، برای مخاطبان تشكيل شده‌اند و ارتباطات بسيار مهم‌تر از آنست كه فقط به دست‌اندركاران حرفه‌ای رسانه‌ها سپرده شود.
1. Four Theories of the Press
2. Mental production
3. Commission on the Freedom of the Press. (1943-46)
4. Objectivity
5. Pluralism
6. McQuail Dennis, (1993) Mass communication theory: An introduction, sage publication. London
7. Localism