#کتاب🔸خائنانهترین خیانتها
خائنانهترین خیانتها آنهایی هستند که وقتی یک جلیقهی نجات در کمدت آویزان است، به خودت دروغ میگویی که احتمالا اندازهی کسی که دارد غرق میشود نیست.
📚جزء از کل
▫️#استیو_تولتز (۱۹۷۲-)
نویسنده استرالیایی
@younesshokrkhah
خائنانهترین خیانتها آنهایی هستند که وقتی یک جلیقهی نجات در کمدت آویزان است، به خودت دروغ میگویی که احتمالا اندازهی کسی که دارد غرق میشود نیست.
📚جزء از کل
▫️#استیو_تولتز (۱۹۷۲-)
نویسنده استرالیایی
@younesshokrkhah
🔸بیایید روزنامهنگار و روزنامه باشیم
▫️#حسن_نمکدوست
جهان در این روزهای کرونایی حتی اگر برای همه بیتغییر مانده باشد برای روزنامههای چاپی و روزنامهنگارانشان در ایران به قطع و یقین تغییر کرده است.
#روزنامهنگاری، بنابر آرمانهای تاریخی خود، حرفه جستوجوی حقیقت است. نه آنکه حقیقت نزد #روزنامهنگاران است یا آنها روایتگران آن. بلکه در این معنا که حرفهایهای این عرصه میکوشند با روایت تا حد ممکن دقیق، منصفانه، متوازن و بیطرفانه واقعیت، کمکحال جامعه برای نزدیک شدن به حقیقت باشند؛ فرایندی بسیار پیچیده و دشوار و سراسر چالش.
پیمودن این فرایند، نیاز به شهامت جامعه برای مواجه شدن با تلخیهای حقیقت دارد. این بار اما «خیاط، خود به کوزه افتاده است» و پرسش مهم این است: آیا روزنامههای کاغذی و ما روزنامهنگارها جرأت روبهروشدن با واقعیت تلخی را داریم که در برابرمان قد علم کرده است؟ این واقعیت که شمار قابل ملاحظهای از مردم، مقامات و حتی همکارانمان در رسانههای دیگر، بود و نبود مطبوعات کاغذی را علیالسویه میدانند و بر این اعتقادند انتشار یا عدم انتشار روزنامه دیگر اهمیت و تفاوتی معنادار برای جامعه ندارد.
در موقعیت کنونی، تکرار بحثهای نظری، برشمردن مزیتهای کلی مطبوعات چاپی و یادآوریهای تاریخی و احساسی کمکی به حل مسأله اصلی نمیکند. استدلالهای کلی بیزمان و لامکان از جمله اینکه مطبوعات میتوانند در فضای پرغوغای امروز جامعه و سیل عظیم و بیپایان خبرها و شایعات و دروغها، اطلاعات و شبهاطلاعات و ضد اطلاعات، منبع موثق باشند، عمیقتر و همهجانبهتر از فضای مجازی و شبکهای به توضیح و تحلیل رویدادها بپردازند، هدفمند و اندیشه شده رفتار کنند و ... همانقدر به در بسته میخورند که یادآوری نقش مطبوعات در بزنگاههای تاریخی و گفتن از نوستالژی ورق زدن روزنامهها و عطر خوش کاغذ. حقیقت، دیگر برای این استدلالهای کلی، «تره هم خرد نمیکند».
راهحل چیست؟ به نظرم اینکه از بیان و تکیه بر کلیات دست برداریم و در عمل و در واقعیت ما روزنامهنگارها بکوشیم هویت روزنامه را به روزنامهمان – چه کاغذی و چه دیجیتال و آنلاین و چندرسانهای – بازگردانیم. تلاش برای نزدیک شدن و نزدیک کردن جامعه به حقیقت، ذات و ماهیت روزنامه و روزنامهنگاری است. اکنون هم راه نجاتی جز این نیست. مخاطب امروز، دیگر و بیش از هر زمان انتظار دارد در جریان خبر درست قرار بگیرد، در مصاحبه پرسشهای خود را ببیند و پاسخ پرسشهای خود را بیابد، میخواهد گزارشها زندگی او و جریانهای جامعه را عمیق و صادقانه روایت کنند، نیاز دارد مقالهها دقیق و مبتنی بر اطلاعات و روشنگر باشند. مخاطب به جای بیان کلیات، نیاز دارد که پاسخ مسائل روزانه خود را در روزنامهها ببیند و به آنچه میبیند اعتماد کند. خلاصه و سرجمع، روزنامهها و روزنامهنگاران به دور از واهمه از حقوق او و ملت در برابر کژیها و ناراستیها حمایت کنند. سالهاست که از انجام این وظیفه بازماندهایم. ۱۸۰ سالی میشود که جز دورههای کوتاه چنین نبودهایم. آنچه اکنون درو میکنیم محصول همین بازماندنها و نبودنهاست.
صد البته میتوان و کار بسیار درستی است که نقش عمده و مخرب حکومت و حکومتها را در بروز نابسامانیهای امروز تمام رسانهها، اعم از چاپی و آنلاین و دیداری و شنیداری، توضیح داد، بر آن تأکید و به آن اتتقاد کرد. اما بیایید دستکم این بار چنین نکنیم. بیایید در مقام روزنامهنگار و در مقام یک روزنامه چاپی درباره آنچه خود باید باشیم تا بود و نبودمان برای مخاطبان و جامعه بیاهمیت و علیالسویه نباشد اندیشه کنیم. بیایید روزنامهنگار و روزنامه باشیم.
روزنامه همشهری، ۲۳ فروردین ۱۳۹۹
▫️#حسن_نمکدوست
جهان در این روزهای کرونایی حتی اگر برای همه بیتغییر مانده باشد برای روزنامههای چاپی و روزنامهنگارانشان در ایران به قطع و یقین تغییر کرده است.
#روزنامهنگاری، بنابر آرمانهای تاریخی خود، حرفه جستوجوی حقیقت است. نه آنکه حقیقت نزد #روزنامهنگاران است یا آنها روایتگران آن. بلکه در این معنا که حرفهایهای این عرصه میکوشند با روایت تا حد ممکن دقیق، منصفانه، متوازن و بیطرفانه واقعیت، کمکحال جامعه برای نزدیک شدن به حقیقت باشند؛ فرایندی بسیار پیچیده و دشوار و سراسر چالش.
پیمودن این فرایند، نیاز به شهامت جامعه برای مواجه شدن با تلخیهای حقیقت دارد. این بار اما «خیاط، خود به کوزه افتاده است» و پرسش مهم این است: آیا روزنامههای کاغذی و ما روزنامهنگارها جرأت روبهروشدن با واقعیت تلخی را داریم که در برابرمان قد علم کرده است؟ این واقعیت که شمار قابل ملاحظهای از مردم، مقامات و حتی همکارانمان در رسانههای دیگر، بود و نبود مطبوعات کاغذی را علیالسویه میدانند و بر این اعتقادند انتشار یا عدم انتشار روزنامه دیگر اهمیت و تفاوتی معنادار برای جامعه ندارد.
در موقعیت کنونی، تکرار بحثهای نظری، برشمردن مزیتهای کلی مطبوعات چاپی و یادآوریهای تاریخی و احساسی کمکی به حل مسأله اصلی نمیکند. استدلالهای کلی بیزمان و لامکان از جمله اینکه مطبوعات میتوانند در فضای پرغوغای امروز جامعه و سیل عظیم و بیپایان خبرها و شایعات و دروغها، اطلاعات و شبهاطلاعات و ضد اطلاعات، منبع موثق باشند، عمیقتر و همهجانبهتر از فضای مجازی و شبکهای به توضیح و تحلیل رویدادها بپردازند، هدفمند و اندیشه شده رفتار کنند و ... همانقدر به در بسته میخورند که یادآوری نقش مطبوعات در بزنگاههای تاریخی و گفتن از نوستالژی ورق زدن روزنامهها و عطر خوش کاغذ. حقیقت، دیگر برای این استدلالهای کلی، «تره هم خرد نمیکند».
راهحل چیست؟ به نظرم اینکه از بیان و تکیه بر کلیات دست برداریم و در عمل و در واقعیت ما روزنامهنگارها بکوشیم هویت روزنامه را به روزنامهمان – چه کاغذی و چه دیجیتال و آنلاین و چندرسانهای – بازگردانیم. تلاش برای نزدیک شدن و نزدیک کردن جامعه به حقیقت، ذات و ماهیت روزنامه و روزنامهنگاری است. اکنون هم راه نجاتی جز این نیست. مخاطب امروز، دیگر و بیش از هر زمان انتظار دارد در جریان خبر درست قرار بگیرد، در مصاحبه پرسشهای خود را ببیند و پاسخ پرسشهای خود را بیابد، میخواهد گزارشها زندگی او و جریانهای جامعه را عمیق و صادقانه روایت کنند، نیاز دارد مقالهها دقیق و مبتنی بر اطلاعات و روشنگر باشند. مخاطب به جای بیان کلیات، نیاز دارد که پاسخ مسائل روزانه خود را در روزنامهها ببیند و به آنچه میبیند اعتماد کند. خلاصه و سرجمع، روزنامهها و روزنامهنگاران به دور از واهمه از حقوق او و ملت در برابر کژیها و ناراستیها حمایت کنند. سالهاست که از انجام این وظیفه بازماندهایم. ۱۸۰ سالی میشود که جز دورههای کوتاه چنین نبودهایم. آنچه اکنون درو میکنیم محصول همین بازماندنها و نبودنهاست.
صد البته میتوان و کار بسیار درستی است که نقش عمده و مخرب حکومت و حکومتها را در بروز نابسامانیهای امروز تمام رسانهها، اعم از چاپی و آنلاین و دیداری و شنیداری، توضیح داد، بر آن تأکید و به آن اتتقاد کرد. اما بیایید دستکم این بار چنین نکنیم. بیایید در مقام روزنامهنگار و در مقام یک روزنامه چاپی درباره آنچه خود باید باشیم تا بود و نبودمان برای مخاطبان و جامعه بیاهمیت و علیالسویه نباشد اندیشه کنیم. بیایید روزنامهنگار و روزنامه باشیم.
روزنامه همشهری، ۲۳ فروردین ۱۳۹۹
🔸حسن انوشه دار فانی را وداع گفت
دوست نازنین؛ استاد #حسن_انوشه، پژوهشگر تاریخ، زبان و ادبیات فارسی و سرپرست گروه نویسندگان دانشنامهٔ ادب فارسی، شنبه ۲۳ فروردین ۹۹ در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت.
تسلیت به خانواده محترم و دوستان.
برای استاد انوشه از بن جان طلب غفران الهی و برای وابستگان صبر و بردباری آرزو میکنم
@younesshokrkhah
دوست نازنین؛ استاد #حسن_انوشه، پژوهشگر تاریخ، زبان و ادبیات فارسی و سرپرست گروه نویسندگان دانشنامهٔ ادب فارسی، شنبه ۲۳ فروردین ۹۹ در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت.
تسلیت به خانواده محترم و دوستان.
برای استاد انوشه از بن جان طلب غفران الهی و برای وابستگان صبر و بردباری آرزو میکنم
@younesshokrkhah
🔸تهران هنوز در تب و تاب اپیدمی کرونا
دکتر #زالی فرمانده ستاد مقابله با #کرونا در کلانشهر #تهران گفت حجم تردد امروز شهروندان تهرانی نگران کننده بود
او افزود: شهر تهران هنوز یک شهر در تب و تاب اپیدمیک است. باید بدون شتاب و عجله و با تأنی و برنامه ریزی منظمتر و منسجمتر به این سمت حرکت کنیم، چراکه هم مردم، هم اصناف و هم دستگاههای اجرایی آمادگی همکاری و مشارکت دارند.
دکتر #زالی فرمانده ستاد مقابله با #کرونا در کلانشهر #تهران گفت حجم تردد امروز شهروندان تهرانی نگران کننده بود
او افزود: شهر تهران هنوز یک شهر در تب و تاب اپیدمیک است. باید بدون شتاب و عجله و با تأنی و برنامه ریزی منظمتر و منسجمتر به این سمت حرکت کنیم، چراکه هم مردم، هم اصناف و هم دستگاههای اجرایی آمادگی همکاری و مشارکت دارند.
عرصههای ارتباطی
🔸حسن انوشه دار فانی را وداع گفت دوست نازنین؛ استاد #حسن_انوشه، پژوهشگر تاریخ، زبان و ادبیات فارسی و سرپرست گروه نویسندگان دانشنامهٔ ادب فارسی، شنبه ۲۳ فروردین ۹۹ در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت. تسلیت به خانواده محترم و دوستان. برای استاد انوشه از بن جان…
#دوستان🔸همراه استاد انوشه
اردیبهشت سال ۱۳۸۱▫️از راست: #شهاب_فرخیار #سیدفرید_قاسمی #محمدابراهیم_شریعتی #حسن_انوشه #یونس_شکرخواه #محمدسرور_مولایی #علی_دهباشی
@younesshokrkhah
اردیبهشت سال ۱۳۸۱▫️از راست: #شهاب_فرخیار #سیدفرید_قاسمی #محمدابراهیم_شریعتی #حسن_انوشه #یونس_شکرخواه #محمدسرور_مولایی #علی_دهباشی
@younesshokrkhah
🔸چرا نسخه چاپی روزنامهها مهم است؟
▫️#پژمان_موسوی
این یادداشت به دنبال پاسخ به این پرسش است که چرا در روزهای جولانِ #کرونا در ایران، نسخه کاغذی روزنامهها «مهم»است و چرا #فضای_مجازی نمیتواند در شرایط کنونی ایران جایگزین خوبی برای #روزنامهها باشد.
نخست از همین گزاره آخر شروع میکنم؛ کسی مخالف فضای مجازی و ظرفیتهای آن نیست؛ اتفاقا باید تمام قد پشت آن ایستاد و تمام ظرفیتهای آن را برای اطلاعرسانی، آگاهیبخشی و مطالبهگری فعال کرد؛بحث بر سر جایگزینی است؛ دقیقا به همین دلیل که روزنامهها در ایران کارکرد و وظیفه خاصی را بر عهده دارند و نمیتوانند جای فضای مجازی را بگیرند، فضای مجازی هم خصوصا با تعریفِ ایرانیِ آن نمیتواند و نباید جای روزنامهها به ویژه نسخه کاغذی آنها را بگیرد. فضای مجازی این روزها کشکولی عجیبی است از راست و دروغ، درست و غلط و خبر و شایعه. هر روز حجم زیادی از اخبار و اطلاعاتِ غلط در گروهها و کانالهای مختلف از خبری گرفته تا خانوادگی رد و بدل میشود و خیلی از آنها هم هیچگاه تکذیب یا اصلاح نمیشوند و پایهای میشوند برای رفتار و تصمیمگیریهای غلط. علت اصلی این نوع اطلاعرسانیِ غیر مسئولانه هم چیزی نیست جز نگاه غیر حرفهای به خبر و روزنامهنگاری. بسیاری از کانالها و مراجعِ مجازی اطلاعرسانی، برای جذب #مخاطب و #کلیک بیشتر، هر شایعهای را به نام خبر منتشر میکنند و هیچیک از اصول حرفهای #روزنامهنگاری را در فعالیتهای روزانهشان رعایت نمیکنند چرا که اساسا برای بسیاری از فعالان فضای مجازی، «دقت»همواره باید فدای «سرعت» شود.این در حالی است که روزنامهنگاران حرفهای دقیقا به دلیل فضایی که در آن کار میکنند و اعتبار رسانهای که در آن قلم میزنند، میبایست برای انتشار هر خبر، یادداشت، گزارش یا آمار اطلاعاتی، به خوبی تحقیق کرده و بر اساس اصل دقت و صحت و البته بر پایه شرافت حرفهای، به انتشار یافتههای خود بپردازند. حتی با فرضِ فعالیت دقیق و مسئولانه در فضای مجازی و انتشارِ اخبار و اطلاعات درست و دقیق، فضای مجازی تنها جای خبر است؛ و این دقیقا همان چیزی است که از آن به گرفتنِ تمرکزِ مخاطب و مواجه کردن او با دریایی از اطلاعات بدون امکان تبیین و تحلیل یاد میشود. در مقابل، روزنامه جایی است برای تمرکز، برای تحلیل و برای تفسیر هر آنچه روزانه به شکل خبر عرضه شده و نیازمند تحلیل و تفسیر است. در فضای مجازی #اطلاعرسانی سریع در اولویت است اما مردم این روزها نیازمند متون آموزشی هم هستند و طبیعتا خواندن متون طولانی در فضای آنلاین برای بسیاری خوشایند نیست و روزنامههای چاپی میتوانند این خلا را پر کنند. ماندگاری نسخههای چاپی هم امتیاز دیگری است که این روزها باید به خوبی از آن استفاده شود.
و چه چیزی مهمتر است از «صحت» اخبار منتشره و تحلیل و تفسیر آنها در روزهای اوج شیوع کرونا؟ نکته دیگر این است که هنوز روزنامهها در ایران تاثیر حاکمیتی دارند و این به آن معناست که بخشی از ساختار دولتی و نهادی ایران، روی انتشار اخبار و اطلاعات و تحلیل آنها در روزنامهها حساس است و به آن واکنش نشان میدهد. از همین رو مطالبهگری و بازتابِ صدای مردم خصوصا در مواردی که به کمکاری و اهمال مدیران در بحرانی چون کرونا مربوط است و انتشار آن در روزنامهها،بسیار تاثیر گذار بوده و به تغییر رفتار منجر خواهد شد. تجربه جهانی در بحران کرونا هم تایید کننده این فرضیههاست. در کدام کشور دیدید که روزنامهها به شکل کلیِ آن به دلیل کرونا تعطیل شوند؟اگر میشد خلا روزنامهها را با فضای مجازی پر کرد که کشورهای پیشرفته که ابزارهای دیجیتال و دسترسیهای بیشتری در مقایسه با ما در حوزه فضای مجازی دارند، باید خیلی زود روزنامههایشان را تعطیل میکردند و همه را به فضای مجازی حواله میدادند. پس چرا این اتفاق نه در ایتالیا رخ داد، نه در اسپانیا،نه در انگلیس و نه در فرانسه و آمریکا؟ نه تنها روزنامهها در کشورهای درگیر با کرونا محدود و ممنوع از انتشار نشدند، که امکانات جدیتری برای حضور خبرنگاران این رسانهها در حوزههای مرتبط با کرونا هم اعطا شد تا این رسانهها بتوانند هم با قدرت و قوت بیشتری آمار و اطلاعات را به مردمشان برسانند هم امکان بیشتری برای تحلیل درست و همهجانبه از بحران را در اختیار مخاطبان قرار دهند. آنطور که برخی در ایران از نسخه آنلاین در برابر نسخه کاغذی دفاع میکنند هم هیچکدام از این روزنامهها به نسخه آنلاین خود بسنده نکردند چرا که اگر نسخه آنلاین برای همهی مخاطبان پاسخگو بود، هیچگاه #گاردین به خود زحمت نمیداد با صرف هزینه بسیار، نسخههای چاپی خود را رایگان جلوی درب منازل شهروندانش توزیع کند یا باقی روزنامهها ریسک نمیکردند در شرایطی که میدانند ممکن است فروش نسخه کاغذیشان محدودتر باشد، نسخه کاغذی منتشر کنند.
▫️#پژمان_موسوی
این یادداشت به دنبال پاسخ به این پرسش است که چرا در روزهای جولانِ #کرونا در ایران، نسخه کاغذی روزنامهها «مهم»است و چرا #فضای_مجازی نمیتواند در شرایط کنونی ایران جایگزین خوبی برای #روزنامهها باشد.
نخست از همین گزاره آخر شروع میکنم؛ کسی مخالف فضای مجازی و ظرفیتهای آن نیست؛ اتفاقا باید تمام قد پشت آن ایستاد و تمام ظرفیتهای آن را برای اطلاعرسانی، آگاهیبخشی و مطالبهگری فعال کرد؛بحث بر سر جایگزینی است؛ دقیقا به همین دلیل که روزنامهها در ایران کارکرد و وظیفه خاصی را بر عهده دارند و نمیتوانند جای فضای مجازی را بگیرند، فضای مجازی هم خصوصا با تعریفِ ایرانیِ آن نمیتواند و نباید جای روزنامهها به ویژه نسخه کاغذی آنها را بگیرد. فضای مجازی این روزها کشکولی عجیبی است از راست و دروغ، درست و غلط و خبر و شایعه. هر روز حجم زیادی از اخبار و اطلاعاتِ غلط در گروهها و کانالهای مختلف از خبری گرفته تا خانوادگی رد و بدل میشود و خیلی از آنها هم هیچگاه تکذیب یا اصلاح نمیشوند و پایهای میشوند برای رفتار و تصمیمگیریهای غلط. علت اصلی این نوع اطلاعرسانیِ غیر مسئولانه هم چیزی نیست جز نگاه غیر حرفهای به خبر و روزنامهنگاری. بسیاری از کانالها و مراجعِ مجازی اطلاعرسانی، برای جذب #مخاطب و #کلیک بیشتر، هر شایعهای را به نام خبر منتشر میکنند و هیچیک از اصول حرفهای #روزنامهنگاری را در فعالیتهای روزانهشان رعایت نمیکنند چرا که اساسا برای بسیاری از فعالان فضای مجازی، «دقت»همواره باید فدای «سرعت» شود.این در حالی است که روزنامهنگاران حرفهای دقیقا به دلیل فضایی که در آن کار میکنند و اعتبار رسانهای که در آن قلم میزنند، میبایست برای انتشار هر خبر، یادداشت، گزارش یا آمار اطلاعاتی، به خوبی تحقیق کرده و بر اساس اصل دقت و صحت و البته بر پایه شرافت حرفهای، به انتشار یافتههای خود بپردازند. حتی با فرضِ فعالیت دقیق و مسئولانه در فضای مجازی و انتشارِ اخبار و اطلاعات درست و دقیق، فضای مجازی تنها جای خبر است؛ و این دقیقا همان چیزی است که از آن به گرفتنِ تمرکزِ مخاطب و مواجه کردن او با دریایی از اطلاعات بدون امکان تبیین و تحلیل یاد میشود. در مقابل، روزنامه جایی است برای تمرکز، برای تحلیل و برای تفسیر هر آنچه روزانه به شکل خبر عرضه شده و نیازمند تحلیل و تفسیر است. در فضای مجازی #اطلاعرسانی سریع در اولویت است اما مردم این روزها نیازمند متون آموزشی هم هستند و طبیعتا خواندن متون طولانی در فضای آنلاین برای بسیاری خوشایند نیست و روزنامههای چاپی میتوانند این خلا را پر کنند. ماندگاری نسخههای چاپی هم امتیاز دیگری است که این روزها باید به خوبی از آن استفاده شود.
و چه چیزی مهمتر است از «صحت» اخبار منتشره و تحلیل و تفسیر آنها در روزهای اوج شیوع کرونا؟ نکته دیگر این است که هنوز روزنامهها در ایران تاثیر حاکمیتی دارند و این به آن معناست که بخشی از ساختار دولتی و نهادی ایران، روی انتشار اخبار و اطلاعات و تحلیل آنها در روزنامهها حساس است و به آن واکنش نشان میدهد. از همین رو مطالبهگری و بازتابِ صدای مردم خصوصا در مواردی که به کمکاری و اهمال مدیران در بحرانی چون کرونا مربوط است و انتشار آن در روزنامهها،بسیار تاثیر گذار بوده و به تغییر رفتار منجر خواهد شد. تجربه جهانی در بحران کرونا هم تایید کننده این فرضیههاست. در کدام کشور دیدید که روزنامهها به شکل کلیِ آن به دلیل کرونا تعطیل شوند؟اگر میشد خلا روزنامهها را با فضای مجازی پر کرد که کشورهای پیشرفته که ابزارهای دیجیتال و دسترسیهای بیشتری در مقایسه با ما در حوزه فضای مجازی دارند، باید خیلی زود روزنامههایشان را تعطیل میکردند و همه را به فضای مجازی حواله میدادند. پس چرا این اتفاق نه در ایتالیا رخ داد، نه در اسپانیا،نه در انگلیس و نه در فرانسه و آمریکا؟ نه تنها روزنامهها در کشورهای درگیر با کرونا محدود و ممنوع از انتشار نشدند، که امکانات جدیتری برای حضور خبرنگاران این رسانهها در حوزههای مرتبط با کرونا هم اعطا شد تا این رسانهها بتوانند هم با قدرت و قوت بیشتری آمار و اطلاعات را به مردمشان برسانند هم امکان بیشتری برای تحلیل درست و همهجانبه از بحران را در اختیار مخاطبان قرار دهند. آنطور که برخی در ایران از نسخه آنلاین در برابر نسخه کاغذی دفاع میکنند هم هیچکدام از این روزنامهها به نسخه آنلاین خود بسنده نکردند چرا که اگر نسخه آنلاین برای همهی مخاطبان پاسخگو بود، هیچگاه #گاردین به خود زحمت نمیداد با صرف هزینه بسیار، نسخههای چاپی خود را رایگان جلوی درب منازل شهروندانش توزیع کند یا باقی روزنامهها ریسک نمیکردند در شرایطی که میدانند ممکن است فروش نسخه کاغذیشان محدودتر باشد، نسخه کاغذی منتشر کنند.
میماند یک نکته دیگر و آن اینکه آیا نسخه کاغذی روزنامهها ناقل کروناست؟ به این پرسش اینگونه پاسخ میدهم: اولا اینکه انجمن بینالمللی رسانههای خبری تحقیقات فراوانی را در مورد ایمنی روزنامهها جمع آوری کرده است که نتیجه این تحقیقات به وضوح نشان میدهد که روزنامهها از حیث انتقال ویروس کرونا بیخطر هستند و تاکنون هیچ موردی از انتقال ویروس کرونا از طریق روزنامه در هیچ جای دنیا مشاهده نشده است؛ دوما اینکه همانطور که برای بقیه موارد اصول بهداشتی را رعایت میکنیم، اگر پس از خرید و مطالعه روزنامه یا کتاب هم همان اصول را رعایت کنیم، هیچ خطری سلامت ما را تهدید نمیکند.
روزنامه شرق - ۲۳ فروردین ۹۹
@younesshokrkhah
روزنامه شرق - ۲۳ فروردین ۹۹
@younesshokrkhah
Forwarded from عصر هوشمندی
💢چگونگی تشخیص خبر درست از نادرست
اگر میخواهید توانایی خود را در تشخیص خبر درست از شایعه و خبرهای ساختگی تقویت کنید باید این ۵ پرسش را در هنگام خواندن خبر از خود بپرسید.
۱: خبر را #چه_کسی نوشته است؟
در خبر درست همیشه نامی واقعی از یک خبرنگار یا روزنامهنگار واقعی، که قابلپیگیری باشد بهعنوان مرجع و منبع خبر گفته میشود ولی در خبرهای ساختگی، شایعه یا تبلیغاتی، چنین چیزی وجود ندارد. وقتی نام نویسنده یا گوینده را در خبر میبینید حتماً سرگذشت او را نیز دنبال کنید.
۲: خبر #چه_چیزی میخواهد بگوید؟
خبر واقعی وقتی درباره موضوعی جنجالی باشد معمولاً آن را به نقل از منابع واقعیِ معتبر که قابلپیگیری باشند، میگوید. درحالیکه خبر ساختگی منبع دروغین، نشانی اینترنتی ساختگی، عنوان کلی غیرقابلپیگیری یا با استناد به مطالب مشابه غلطانداز دیگر میگوید که با اندکی کندوکاو و ژرفنگری، نادرستی آن قابلتشخیص است.
۳: خبر #چه_زمانی منتشر شده است؟
حتماً به تاریخ انتشار خبر دقت کنید اگر به کلمههای «خبر فوری» در خبر برمیخورید بیشتر دقت کنید زیرا احتمال ساختگی بودن یا تبلیغاتی بودن آن بیشتر است.
۴: خبر در #کجا منتشر شده است؟
خبر درست و مهم، حتماً در خبرگزاریها و وبگاههای مشهورِ دارای اعتبار نیز منتشر میشود. اگر خبر را برای نخستین بار در شبکههای اجتماعی میبینید باید پیش از بازنشر و فرستادن آن برای دیگران، تلاش کنید تا درستی آن را بیازمایید.
۵: از خواندن خبر #چه_احساسی به شما دست میدهد؟
خبر ساختگی مثل همهی تبلیغات دیگر برای برانگیختن احساس شما طراحی شده است. پس اگر با خواندن خبری بسیار ناراحت شدید، دِرَنگ کنید و نفس عمیقی بکشید. ادعایی که در خبر وجود دارد را دست کم در #سه خبرگزاری و یا رسانهی معتبر تحقیق کنید و سپس تصمیم بگیرید که خبر را ساختگی یا واقعی به حساب آورید. نباید همه چیز را زود باور کرد. هیچ چیزی بهتر از تفکر انتقادی در روبرو شدن با خبر نیست.
اگر ۵ پرسش بالا را در خواندن خبرها رعایت کنید بهتدریج #سواد_رسانهای خود را افزایش میدهید.
@asrehooshmandi
اگر میخواهید توانایی خود را در تشخیص خبر درست از شایعه و خبرهای ساختگی تقویت کنید باید این ۵ پرسش را در هنگام خواندن خبر از خود بپرسید.
۱: خبر را #چه_کسی نوشته است؟
در خبر درست همیشه نامی واقعی از یک خبرنگار یا روزنامهنگار واقعی، که قابلپیگیری باشد بهعنوان مرجع و منبع خبر گفته میشود ولی در خبرهای ساختگی، شایعه یا تبلیغاتی، چنین چیزی وجود ندارد. وقتی نام نویسنده یا گوینده را در خبر میبینید حتماً سرگذشت او را نیز دنبال کنید.
۲: خبر #چه_چیزی میخواهد بگوید؟
خبر واقعی وقتی درباره موضوعی جنجالی باشد معمولاً آن را به نقل از منابع واقعیِ معتبر که قابلپیگیری باشند، میگوید. درحالیکه خبر ساختگی منبع دروغین، نشانی اینترنتی ساختگی، عنوان کلی غیرقابلپیگیری یا با استناد به مطالب مشابه غلطانداز دیگر میگوید که با اندکی کندوکاو و ژرفنگری، نادرستی آن قابلتشخیص است.
۳: خبر #چه_زمانی منتشر شده است؟
حتماً به تاریخ انتشار خبر دقت کنید اگر به کلمههای «خبر فوری» در خبر برمیخورید بیشتر دقت کنید زیرا احتمال ساختگی بودن یا تبلیغاتی بودن آن بیشتر است.
۴: خبر در #کجا منتشر شده است؟
خبر درست و مهم، حتماً در خبرگزاریها و وبگاههای مشهورِ دارای اعتبار نیز منتشر میشود. اگر خبر را برای نخستین بار در شبکههای اجتماعی میبینید باید پیش از بازنشر و فرستادن آن برای دیگران، تلاش کنید تا درستی آن را بیازمایید.
۵: از خواندن خبر #چه_احساسی به شما دست میدهد؟
خبر ساختگی مثل همهی تبلیغات دیگر برای برانگیختن احساس شما طراحی شده است. پس اگر با خواندن خبری بسیار ناراحت شدید، دِرَنگ کنید و نفس عمیقی بکشید. ادعایی که در خبر وجود دارد را دست کم در #سه خبرگزاری و یا رسانهی معتبر تحقیق کنید و سپس تصمیم بگیرید که خبر را ساختگی یا واقعی به حساب آورید. نباید همه چیز را زود باور کرد. هیچ چیزی بهتر از تفکر انتقادی در روبرو شدن با خبر نیست.
اگر ۵ پرسش بالا را در خواندن خبرها رعایت کنید بهتدریج #سواد_رسانهای خود را افزایش میدهید.
@asrehooshmandi
#شعر🔸کتیبه
بر شیشهها، کتیبهٔ باران،
چیزی نوشته محو و مِهآلود
در متنِ این کتیبهٔ سیّال
شعریست، میتوان خواند:
«چون لحظههای بوسه و بدرود
بنمود روزگارم و بِرْبود!»
#محمدرضا_شفیعیکدکنی
▫️دفتر غزل برای گل آفتابگردان
@younesshokrkhah
بر شیشهها، کتیبهٔ باران،
چیزی نوشته محو و مِهآلود
در متنِ این کتیبهٔ سیّال
شعریست، میتوان خواند:
«چون لحظههای بوسه و بدرود
بنمود روزگارم و بِرْبود!»
#محمدرضا_شفیعیکدکنی
▫️دفتر غزل برای گل آفتابگردان
@younesshokrkhah
Forwarded from ویدئوکم
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 یادی از مرحوم استاد حسن انوشه با مروری بر سخنان با موضوع مردم یزد به روایت تاریخ در خانه فرهنگ صدوقی ، آذر ۱۳۹۷
🔹این چهره فرهنگی که عمر خود را در حوزه ایرانشناسی و تاریخ و زبان و ادب فارسی صرف کرد، بعلت بیماری سرطان ظهر امروز در سن ۷۶ سالگی در بیمارستان دار فانی را وداع گفت.
@videokam 👈کانال ویدئوهای کوتاه
🔹این چهره فرهنگی که عمر خود را در حوزه ایرانشناسی و تاریخ و زبان و ادب فارسی صرف کرد، بعلت بیماری سرطان ظهر امروز در سن ۷۶ سالگی در بیمارستان دار فانی را وداع گفت.
@videokam 👈کانال ویدئوهای کوتاه
#اینستاگرام🔸قابلیت پیام مستقیم
اینستاگرام به نسخه وب خود قابلیت ارسال پیام مستقیم (Direct messages) را اضافه کرد.
@younesshokrkhah
اینستاگرام به نسخه وب خود قابلیت ارسال پیام مستقیم (Direct messages) را اضافه کرد.
@younesshokrkhah