سیری در نظریه مرگ مولف

▪️در دهه‌های پایانی قرن بیستم، مفهوم مؤلف دستخوش دگرگونی‌های ریشه‌ای شد. در نقد هنری جدید، مؤلف به درون فضای فرهنگی تبعید شد و متن ادبی را خودگردان و خودممتاز نامیدند، و اختیار متن ادبی از دست مؤلف بیرون آمد. با انتشار دو مقالۀ رولان بارت و میشل فوکو تکلیف همه درمورد مؤلف معین شد و این حدیث کهنه رنگ‌وبویی تازه گرفت. بارت متن را کاملاً نمادین می‌داند و چنین اظهار می‌دارد که هر پدیده‌ای که سرشت آن به‌تمامی نمادهای خیال اعتقاد و درک باشد، متن به حساب می‌آید.

پرونده ویژه مرگ مولف را در شماره 117 ماهنامه مدیریت ارتباطات بخوانید

▫️نظریه مرگ مولف، نظریه جدیدی نیست/ بهروز غریب‌پور
▫️اثر در میانه نویسنده و خواننده/ شروین وکیلی
▫️به سرنوشت قوم بابل دچار نشویم/ گفت‌و‌گو با موسی اکرمی
▫️قصدیت به معنای موفقیت نیست/ گفت‌و‌گو با محمدحسن شهسواری
▫️رولان بارت و فراموشی معنا/ جان بورک
▫️مغالطه مغالطه قصدی/ کاوه بهبهانی


#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#نظریه_مرگ_مولف
#تفسیر_متن

نسخه چاپی ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجیکالا و نسخه الکترونیک را از مگیران و طاقچه دریافت کنید

▪️▪️▪️https://t.iss.one/cm_magazine