عرصه‌های‌ ارتباطی

#کودکان🔸رمزگشایی از لبخندهای نوزادان
دانشمندان می‌گویند لبخند نوزادان که تقریباً از بدو تولد آنها شروع می‌شود، می‌تواند اطلاعات زیادی به ما درباره رشد اجتماعی و عاطفی آنها بدهد. شیوۀ پاسخ‌ به این رفتار دلپذیر و مسحورکننده نیز می‌تواند به برنامه‌ریزی مغز نوزادان برای یک عمر تعاملات اجتماعی کمک کند. خلاصه برخی از یافته‌ها درباره لبخند نوزادان را در گزارش یورونیوز ببینید:
▫️لبخندهای خودبه‌خودی
اولین لبخندها در نوزادان تازه متولد شده، بیشتر زمانی دیده می‌شود که آنها در خواب هستند و ظاهراً با هیچ محرک بیرونی ارتباطی ندارند.
اینکه چه چیزی باعث می‌شود نوزادانی که تنها چند ساعت از تولدشان گذشته هنگام خواب لبخند بزنند، همچنان یک راز است. با این وجود دانشمندان فکر می‌کنند که واکنش‌های فیزیکی برای لبخند زدن، از بخش "ابتدایی" مغز ناشی می‌شود و به همین دلیل حتی نوزادانی که رشد مغزشان ناقص است این کار را انجام می‌دهند. همچنین احتمالا در چند هفته اول زندگی، هنوز بین لبخند زدن و سیستم‌های فکری یا احساسی نوزاد، ارتباطی وجود ندارد و شاید به همین دلیل است که گاه دیده می‌شود نوزادان نارس از نوزادانی که رشدشان کامل بوده نیز لبخندهای خودبخودی بیشتری دارند. لبخند زدن نوزادان با افزایش سن آنها کاهش می‌یابد زیرا کودکان شروع به کنترل داوطلبانه لبخند می‌کنند.
▫️لبخندهای اجتماعی
نوزادان در حدود ۶ تا ٨ هفتگی، در پاسخ به محرک‌های بیرونی شروع به لبخند زدن می‌کنند. آنها معمولا در ابتدا در واکنش به صداهای آشنا لبخند می‌زنند و سپس به مناظری مانند چهره انسان. این که چنین لبخندهایی درواقع یک پاسخ اولیه عمدی و معنادار هستند یا صرفاً نوعی برانگیختگی در نوزادان، هنوز موضوع بحث است.
با این حال بین ۶ هفتگی تا ۶ ماهگی، لبخند نوزادان بطور فزاینده پاسخی به رفتارهای اجتماعی است. آنها وقتی تنها هستند کمتر لبخند می‌زنند و وقتی با مردم هستند به ویژه افراد آشنا، بسیار می‌خندند و به‌تدریج الگوهای خیره شدن و لبخند زدن آنها نیز هماهنگ‌تر می‌شوند.
برخی آزمایش‌ها نیز نشان داده که در نوزادان ۳ ماهه و بزرگتر، اگر بزرگسالی که به آنها لبخند می‌زند ناگهان متوقف شود و واکنشی نشان ندهد، کودکان مضطرب می‌شوند.
بین ٢ تا ۶ ماهگی، نوزادان بطور فزاینده‌ای از "لبخند دوشن" استفاده می‌کنند؛ یعنی یک لبخند اصیل و واقعی که در آن گونه‌ها برجسته و ماهیچه‌های چشم منقبض می‌شوند. هدف نوزادان از استفاده از چنین لبخندی، پاسخ دادن به لبخند والدینشان است و به گفته محققان، نشان‌دهنده احساسات شدید آنهاست.
لبخند با دهان باز نیز زمانی ظاهر می‌شود که نوزادان از نظر جسمی بسیار فعال و بازیگوش هستند. دانشمندان این نوع لبخندها را بسیار "قوی"طبقه‌بندی می‌کنند چراکه ماهیچه‌های گونه‌ها کاملا منقبض و گوشه‌های لب‌های نوزادان باز می‌شوند که نشانه دیگری از ارتباط مثبت آنها با چیزهایی است که در اطرافشان وجود دارد.
▫️لبخندی از روی انتظار
در حدود ۶ ماهگی، نوزادان بسیار متوجه اشیاء اطراف خود هستند و نسبت به آنها واکنش نشان می‌دهد. آنها در این مرحله، از لبخند به عنوان ابزاری برای ارتباط بیشتر با اطرافیان و جلب توجه آنها استفاده می‌کنند.
مطالعات بعدی نشان داد که نوزادانی که در سال اول زندگی خود لبخند از روی انتظار (anticipatory smiling) دارند، در استفاده از ابزارهای ساده، مهارت بیشتری خواهند داشت و ژست‌ها و صداهای ارتباطی بیشتری تولید می‌کنند و در ۳۰ ماهگی امتیاز بیشتری در ارزیابی‌های مهارت‌های ارتباطی کسب می‌کنند. دکتر جونز می‌گوید: "احتمالا آنها از لبخند به عنوان نوعی ابزار اجتماعی استفاده می‌کنند."

298 viewsYounes Shokrkhah, 09:30