#گوکل🔸 نخستین گوگل استور جهان
منابع خبری می‌گویند نخستین گوگل استور جهان تابستان ٢٠٢١ در #نیویورک آغاز به کار می‌کند. فروشگاه گوگل در محله چلسی نزدیک دفتر نیویورک‌سیتی این شرکت که بیش از ۱۱ هزار کارمند دارد، قرار خواهد داشت. گوگل در گذشته برای تبلیغ محصولاتش فروشگاههای موقتی را راه‌اندازی کرده بود و اکنون اعلام کرده که در این فروشگاه فیزیکی، تلفن‌های هوشمند پیکسل، پیکسل بوکس، مچ بند فیتنس فیت بیت و دستگاه اسمارت هوم “نست” را عرضه خواهد کرد.
اعلام خبر راه اندازی فروشگاه فیزیکی توسط گوگل منعکس کننده تلاش این غول اینترنتی برای دنبال کردن #اپل است که از فروشگاههای فیزیکی خود و خدمات حضوری هم میلیاردها دلار درآمد در دو دهه گذشته کسب کرده به گزارش رویترز، اپل که نخستین فروشگاه خود را در سال ۲۰۰۱ در #ویرجینیا گشود، ۲۷۰ فروشگاه در آمریکا و فروشگاههای بسیاری در سراسر جهان دارد که به فروش این شرکت کمک کرده و امکان دسترسی به خدمات مشتری را برای خریداران فراهم می‌کند.
منابع خبری می‌گویند نخستین گوگل استور جهان تابستان ٢٠٢١ در #نیویورک آغاز به کار می‌کند. فروشگاه گوگل در محله چلسی نزدیک دفتر نیویورک‌سیتی این شرکت که بیش از ۱۱ هزار کارمند دارد، قرار خواهد داشت. گوگل در گذشته برای تبلیغ محصولاتش فروشگاههای موقتی را راه‌اندازی کرده بود و اکنون اعلام کرده که در این فروشگاه فیزیکی، تلفن‌های هوشمند پیکسل، پیکسل بوکس، مچ بند فیتنس فیت بیت و دستگاه اسمارت هوم “نست” را عرضه خواهد کرد.
اعلام خبر راه اندازی فروشگاه فیزیکی توسط گوگل منعکس کننده تلاش این غول اینترنتی برای دنبال کردن #اپل است که از فروشگاههای فیزیکی خود و خدمات حضوری هم میلیاردها دلار درآمد در دو دهه گذشته کسب کرده به گزارش رویترز، اپل که نخستین فروشگاه خود را در سال ۲۰۰۱ در #ویرجینیا گشود، ۲۷۰ فروشگاه در آمریکا و فروشگاههای بسیاری در سراسر جهان دارد که به فروش این شرکت کمک کرده و امکان دسترسی به خدمات مشتری را برای خریداران فراهم می‌کند.
Forwarded from عرصه‌های ارتباطی
#واژه‌ها #روزنامه‌نگاری #تاریخ
🔸نیویورکی‌ها و روزنامه‌نگاری زرد
اصطلاح #روزنامه‌نگاری_زرد عبارتی است که در غرب از آن تحت عنوان "یلو جورنالیسم" (Yellow Journalism) یاد می‌کنند.
روند تولد چنین نشریاتی، با نشریات شهر #نیویورک در دهه ۱۸۹۰ آغاز شد. شاید بتوان گفت اصلی‌ترین نشریه‌ای که بنیان #روزنامه‌نگاری_زرد را از نظر جذب مخاطب و نه محتوای آن پایه‌ریزی کرد، #نیویورک_سان (New York Sun) بود.
این نشریه در سال ۱۸۸۳ متولد شد. نیویورک سان نشریه‌ای بود با قیمت یک #پنی که در واقع همین ارزان بودنش سبب فروش زیاد آن شد. از سوی دیگر نیویورک سان بنیانگذار دوره‌ای از نشریات است که در غرب به آنها #نشریات_یک‌پنی (penny press) گفته می‌شود.
نشریات یک پنی هم مانند روزنامه‌نگاری زرد به میدان وارد شدند. نشریات یک پنی تیترهای بسیار درشتی داشتند و این تیترهای درشت به این دلیل استفاده می‌شد که شاید در آن مقطع فکر می‌کردند حتی یک پنی هم برای خرید نشریات زیاد است، بنابراین آنها را روی دیوارهای شهر نصب می‌کردند تا رهگذران بتوانند تیترها را راحت بخوانند و یا حتی اگر دلیجانی از خیابان می‌گذشت، سرنشینان آن بتوانند از موضوع روز مطلع شوند.
نشریات یک پنی در واقع روزنامه‌هایی مردمی بودند که خبر را برای مردم تولید می‌کردند. اما در قرن نوزدهم چرخشی در این پدیده به وجود می‌آید و روزنامه‌نگاری از تولید خبر برای مردم به سمت تولید خبر برای بازار کشانده می‌شود.
▫️دوران بعد از نشریه سان:
در سال ۱۸۹۶ #جوزف_پولیترز ( ۱۸۴۷-۱۹۹۱) نشریه‌ای را منتشر می‌کرد به نام #نیویورک_ورلد (New York World) که با هر شیوه‌ای تلاش می‌کرد تا تعداد مخاطبانش را بالا برده و تیتراژش را افزایش دهد. در همین دوران #ویلیام_راندولف‌هرست ( ۱۸۶۳-۱۹۵۱) هم نشریه‌ای منتشر می‌کرد به‌نام #نیویورک_مورنینگ_ژورنال
(New York Morning Journal)
این نشریه با نشریه پولیترز به رقابت پرداخت و جنگ این دو بر سر تیتراژ آغاز شد.
▫️اما چرا روزنامه‌نگاری زرد؟
به دلیل این که ابتدا پولیترز در نشریه خودش یک شخصیت کارتونی خلق کرد که به آن اصطلاحاً Yellow Kid (بچه زرد) می‌گفتند. پس از ظهور این شخصیت در نشریه پولیترز، هرست هم بلافاصله به یک کاریکاتوریست سفارش یک شخصیت مشابه را داد و در واقع به این ترتیب بود که پدیده بچه زرد متولد و مظهر درگیری این دو روزنامه و نماد روزنامه‌نگاری جنجالی شد.
سپس رقابت آغاز شد و ضمیمه‌های رنگی و عکس‌های بزرگ و تیترهای درشت ابزار این مبارزه شد و آرام‌آرام "بچه زرد" سمبل یک نوع روزنامه‌نگاری شد که به روزنامه‌نگاری زرد شهرت یافت
🔸نیویورکی‌ها و روزنامه‌نگاری زرد
اصطلاح #روزنامه‌نگاری_زرد عبارتی است که در غرب از آن تحت عنوان "یلو جورنالیسم" (Yellow Journalism) یاد می‌کنند.
روند تولد چنین نشریاتی، با نشریات شهر #نیویورک در دهه ۱۸۹۰ آغاز شد. شاید بتوان گفت اصلی‌ترین نشریه‌ای که بنیان #روزنامه‌نگاری_زرد را از نظر جذب مخاطب و نه محتوای آن پایه‌ریزی کرد، #نیویورک_سان (New York Sun) بود.
این نشریه در سال ۱۸۸۳ متولد شد. نیویورک سان نشریه‌ای بود با قیمت یک #پنی که در واقع همین ارزان بودنش سبب فروش زیاد آن شد. از سوی دیگر نیویورک سان بنیانگذار دوره‌ای از نشریات است که در غرب به آنها #نشریات_یک‌پنی (penny press) گفته می‌شود.
نشریات یک پنی هم مانند روزنامه‌نگاری زرد به میدان وارد شدند. نشریات یک پنی تیترهای بسیار درشتی داشتند و این تیترهای درشت به این دلیل استفاده می‌شد که شاید در آن مقطع فکر می‌کردند حتی یک پنی هم برای خرید نشریات زیاد است، بنابراین آنها را روی دیوارهای شهر نصب می‌کردند تا رهگذران بتوانند تیترها را راحت بخوانند و یا حتی اگر دلیجانی از خیابان می‌گذشت، سرنشینان آن بتوانند از موضوع روز مطلع شوند.
نشریات یک پنی در واقع روزنامه‌هایی مردمی بودند که خبر را برای مردم تولید می‌کردند. اما در قرن نوزدهم چرخشی در این پدیده به وجود می‌آید و روزنامه‌نگاری از تولید خبر برای مردم به سمت تولید خبر برای بازار کشانده می‌شود.
▫️دوران بعد از نشریه سان:
در سال ۱۸۹۶ #جوزف_پولیترز ( ۱۸۴۷-۱۹۹۱) نشریه‌ای را منتشر می‌کرد به نام #نیویورک_ورلد (New York World) که با هر شیوه‌ای تلاش می‌کرد تا تعداد مخاطبانش را بالا برده و تیتراژش را افزایش دهد. در همین دوران #ویلیام_راندولف‌هرست ( ۱۸۶۳-۱۹۵۱) هم نشریه‌ای منتشر می‌کرد به‌نام #نیویورک_مورنینگ_ژورنال
(New York Morning Journal)
این نشریه با نشریه پولیترز به رقابت پرداخت و جنگ این دو بر سر تیتراژ آغاز شد.
▫️اما چرا روزنامه‌نگاری زرد؟
به دلیل این که ابتدا پولیترز در نشریه خودش یک شخصیت کارتونی خلق کرد که به آن اصطلاحاً Yellow Kid (بچه زرد) می‌گفتند. پس از ظهور این شخصیت در نشریه پولیترز، هرست هم بلافاصله به یک کاریکاتوریست سفارش یک شخصیت مشابه را داد و در واقع به این ترتیب بود که پدیده بچه زرد متولد و مظهر درگیری این دو روزنامه و نماد روزنامه‌نگاری جنجالی شد.
سپس رقابت آغاز شد و ضمیمه‌های رنگی و عکس‌های بزرگ و تیترهای درشت ابزار این مبارزه شد و آرام‌آرام "بچه زرد" سمبل یک نوع روزنامه‌نگاری شد که به روزنامه‌نگاری زرد شهرت یافت
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#تکنولوژی
🔸آبشار دیجیتال سامسونگ در نیویورک
میدان #تایمز در شهر #نیویورک این روزها شاهد آبشار دیجیتال (digital waterfall) #سامسونگ است. چهار #نمایشگر عمودی (نشانه) سامسونگ (Smart LED Signage) با ١١٠ متر طول با روشنایی ٩٠٠٠ nit یکی از درخشان‌ترین نمایشگرها در صنعت ساخت نمایشگر هستند و تصاویر آنها در هر شرایط نوری قابل مشاهده هست.
Sammobile.com
🔸آبشار دیجیتال سامسونگ در نیویورک
میدان #تایمز در شهر #نیویورک این روزها شاهد آبشار دیجیتال (digital waterfall) #سامسونگ است. چهار #نمایشگر عمودی (نشانه) سامسونگ (Smart LED Signage) با ١١٠ متر طول با روشنایی ٩٠٠٠ nit یکی از درخشان‌ترین نمایشگرها در صنعت ساخت نمایشگر هستند و تصاویر آنها در هر شرایط نوری قابل مشاهده هست.
Sammobile.com
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#محیط‌زیست 🔸 سیل در نیویورک
باران شدید که رکورد بارش را در #نیویورک شکست، باعث #سیل و زیر آب رفتن خیابان‌های بسیاری شده است.
مقام‌های آمریکایی فعالیت خطوط مترو نیویورک را به حالت تعلیق درآورده و به ساکنان شهر درباره وضعیت خطرناک خیابان‌ها هشدار دادند.
اکنون در نیویورک وضع اضطراری اعلام شده است.
این روزها ایالات مختلف آمریکا اسیر #طوفان‌آیدا شده‌اند. طبق گزارش شبکه ان‌بی‌سی نیوز، این #طوفان جان حداقل ۶ نفر را گرفته. برق نزدیک به یک میلیون مشترک در لوئیزیانا همچنان قطع است.
باران شدید که رکورد بارش را در #نیویورک شکست، باعث #سیل و زیر آب رفتن خیابان‌های بسیاری شده است.
مقام‌های آمریکایی فعالیت خطوط مترو نیویورک را به حالت تعلیق درآورده و به ساکنان شهر درباره وضعیت خطرناک خیابان‌ها هشدار دادند.
اکنون در نیویورک وضع اضطراری اعلام شده است.
این روزها ایالات مختلف آمریکا اسیر #طوفان‌آیدا شده‌اند. طبق گزارش شبکه ان‌بی‌سی نیوز، این #طوفان جان حداقل ۶ نفر را گرفته. برق نزدیک به یک میلیون مشترک در لوئیزیانا همچنان قطع است.
#روزنامه‌نگاری #تاریخ
🔸روزنامه‌نگاری زرد
#روزنامه‌نگاری‌زرد برگردان عبارتی است که در غرب از آن تحت عنوان یلو جورنالیسم (Yellow Journalism) یاد می‌کنند. روند تولد چنین نشریاتی، با نشریات شهر #نیویورک در دهه ۱۸۹۰ آغاز شد. شاید بتوان گفت اصلی‌ترین نشریه‌ای که بنیان #روزنامه‌نگاری‌زرد را از نظر جذب مخاطب و نه محتوای آن پایه‌ریزی کرد، #نیویورک‌سان*
بود. این نشریه در سال ۱۸۸۳ متولد شد. نیویورک‌سان نشریه‌ای بود با قیمت یک #پنی که در واقع همین ارزان بودنش سبب فروش زیاد آن شد. از سوی دیگر نیویورک‌سان بنیانگذار دوره‌ای از نشریات است که به آنها #پنی‌پرس (penny press) (نشریات یک‌پنی) می‌گفتند.
پنی‌پرس‌ها گونه‌ای از روزنامه‌نگاری زرد بودند، تیترهای بسیار درشتی داشتند و این تیترهای درشت به این دلیل استفاده می‌شد که شاید در آن مقطع فکر می‌کردند حتی یک پنی هم برای خرید نشریات زیاد است، بنابراین آنها را روی دیوارهای شهرها نصب می‌کردند تا رهگذران بتوانند تیترها را راحت بخوانند و یا حتی اگر دلیجانی از خیابان می‌گذشت، سرنشینان آن بتوانند از موضوع روز مطلع شوند.
نشریات یک پنی در واقع روزنامه‌هایی مردمی بودند که خبر را برای مردم تولید می‌کردند. اما در قرن نوزدهم چرخشی در این پدیده به وجود می‌آید و روزنامه‌نگاری از تولید خبر برای مردم به سمت تولید خبر برای بازار کشانده می‌شود.
▫️دوران بعد از نشریه سان:
در سال ۱۸۹۶ فردی به نام #جوزف_پولیترز (۱۸۴۷-۱۹۹۱) نشریه‌ای را منتشر می‌کرد به نام #نیویورک‌ورلد** که با هر شیوه‌ای تلاش می‌کرد مخاطبان و تیراژش را افزایش دهد.
در همین دوران فرد دیگری هم به نام #ویلیام_راندولف‌هرست (۱۸۶۳-۱۹۵۱) یک نشریه دیگر را منتشر می‌کرد که نیویورک مورنینگ ژورنال*** نام داشت و با نشریه پولیترز رقابت می‌کرد و جنگ هر دو بر سر تیراژ آغاز شد.
▫️اما چرا روزنامه‌نگاری زرد؟
به دلیل این که ابتدا پولیترز در نشریه خودش یک شخصیت کارتونی خلق کرد که به آن اصطلاحاً Yellow Kid (بچه زرد) می‌گفتند. پس از ظهور این شخصیت در نشریه پولیترز، هرست هم بلافاصله به یک کاریکاتوریست سفارش یک شخصیت مشابه را داد و در واقع به این ترتیب بود که پدیده بچه زرد متولد و مظهر درگیری این دو روزنامه و نماد روزنامه‌نگاری جنجالی شد.
سپس رقابت آغاز شد و ضمیمه‌های رنگی و عکس‌های بزرگ و تیترهای درشت ابزار این مبارزه شد و آرام‌آرام "بچه زرد" سمبل یک نوع روزنامه‌نگاری شد که به روزنامه‌نگاری زرد شهرت یافت.
* New York Sun
** New York World
*** New York Morning Journal
🔸روزنامه‌نگاری زرد
#روزنامه‌نگاری‌زرد برگردان عبارتی است که در غرب از آن تحت عنوان یلو جورنالیسم (Yellow Journalism) یاد می‌کنند. روند تولد چنین نشریاتی، با نشریات شهر #نیویورک در دهه ۱۸۹۰ آغاز شد. شاید بتوان گفت اصلی‌ترین نشریه‌ای که بنیان #روزنامه‌نگاری‌زرد را از نظر جذب مخاطب و نه محتوای آن پایه‌ریزی کرد، #نیویورک‌سان*
بود. این نشریه در سال ۱۸۸۳ متولد شد. نیویورک‌سان نشریه‌ای بود با قیمت یک #پنی که در واقع همین ارزان بودنش سبب فروش زیاد آن شد. از سوی دیگر نیویورک‌سان بنیانگذار دوره‌ای از نشریات است که به آنها #پنی‌پرس (penny press) (نشریات یک‌پنی) می‌گفتند.
پنی‌پرس‌ها گونه‌ای از روزنامه‌نگاری زرد بودند، تیترهای بسیار درشتی داشتند و این تیترهای درشت به این دلیل استفاده می‌شد که شاید در آن مقطع فکر می‌کردند حتی یک پنی هم برای خرید نشریات زیاد است، بنابراین آنها را روی دیوارهای شهرها نصب می‌کردند تا رهگذران بتوانند تیترها را راحت بخوانند و یا حتی اگر دلیجانی از خیابان می‌گذشت، سرنشینان آن بتوانند از موضوع روز مطلع شوند.
نشریات یک پنی در واقع روزنامه‌هایی مردمی بودند که خبر را برای مردم تولید می‌کردند. اما در قرن نوزدهم چرخشی در این پدیده به وجود می‌آید و روزنامه‌نگاری از تولید خبر برای مردم به سمت تولید خبر برای بازار کشانده می‌شود.
▫️دوران بعد از نشریه سان:
در سال ۱۸۹۶ فردی به نام #جوزف_پولیترز (۱۸۴۷-۱۹۹۱) نشریه‌ای را منتشر می‌کرد به نام #نیویورک‌ورلد** که با هر شیوه‌ای تلاش می‌کرد مخاطبان و تیراژش را افزایش دهد.
در همین دوران فرد دیگری هم به نام #ویلیام_راندولف‌هرست (۱۸۶۳-۱۹۵۱) یک نشریه دیگر را منتشر می‌کرد که نیویورک مورنینگ ژورنال*** نام داشت و با نشریه پولیترز رقابت می‌کرد و جنگ هر دو بر سر تیراژ آغاز شد.
▫️اما چرا روزنامه‌نگاری زرد؟
به دلیل این که ابتدا پولیترز در نشریه خودش یک شخصیت کارتونی خلق کرد که به آن اصطلاحاً Yellow Kid (بچه زرد) می‌گفتند. پس از ظهور این شخصیت در نشریه پولیترز، هرست هم بلافاصله به یک کاریکاتوریست سفارش یک شخصیت مشابه را داد و در واقع به این ترتیب بود که پدیده بچه زرد متولد و مظهر درگیری این دو روزنامه و نماد روزنامه‌نگاری جنجالی شد.
سپس رقابت آغاز شد و ضمیمه‌های رنگی و عکس‌های بزرگ و تیترهای درشت ابزار این مبارزه شد و آرام‌آرام "بچه زرد" سمبل یک نوع روزنامه‌نگاری شد که به روزنامه‌نگاری زرد شهرت یافت.
* New York Sun
** New York World
*** New York Morning Journal
🔸کرونا در آمریکا؛ سایه سنگین اومیکرون بر نیویورک
سایه سویه #اومیکرون بر کلانشهر نیویورک روز به روز سنگین‌تر می‌شود. کتی هوکول، فرماندار #نیویورک می‌گوید: باید بپذیریم که تعداد موارد ابتلا در حال افزایش است. اما این واقعا ما را متعجب نمی‌کند.
موارد مبتلا به اومیکرون به ویژه در نیویورک به طور انفجاری در حال افزایش بوده و با سرعتی که اومیکرون در حال انتشار است، شهر را فلج می‌کند، آن‌هم زمانی‌که که گمان می‌رفت اوضاع آرام‌آرام می‌رود که عادی شود.
گزارش‌های آماری نشان می‌دهند که تقریبا از هر ۱۲ نیویورکی، یک نفر به کرونا مبتلا می‌شود، اما به خاطر تعطیلات کریسمس شمار مبتلایان به آرامی بالا می‌رود.
فقط در شب کریسمس بیش از ۱۵ هزار مورد ابتلای جدید در نیویورک ثبت شد که نشان می‌دهد تعداد مبتلایان در فاصله یک هفته سه برابر شده است. خبرگزاری آلمان
سایه سویه #اومیکرون بر کلانشهر نیویورک روز به روز سنگین‌تر می‌شود. کتی هوکول، فرماندار #نیویورک می‌گوید: باید بپذیریم که تعداد موارد ابتلا در حال افزایش است. اما این واقعا ما را متعجب نمی‌کند.
موارد مبتلا به اومیکرون به ویژه در نیویورک به طور انفجاری در حال افزایش بوده و با سرعتی که اومیکرون در حال انتشار است، شهر را فلج می‌کند، آن‌هم زمانی‌که که گمان می‌رفت اوضاع آرام‌آرام می‌رود که عادی شود.
گزارش‌های آماری نشان می‌دهند که تقریبا از هر ۱۲ نیویورکی، یک نفر به کرونا مبتلا می‌شود، اما به خاطر تعطیلات کریسمس شمار مبتلایان به آرامی بالا می‌رود.
فقط در شب کریسمس بیش از ۱۵ هزار مورد ابتلای جدید در نیویورک ثبت شد که نشان می‌دهد تعداد مبتلایان در فاصله یک هفته سه برابر شده است. خبرگزاری آلمان
🔸روزنامه‌نگاری زرد
#مدیاویژن #روزنامه‌نگاری #تاریخ
اصطلاح #روزنامه‌نگاری‌زرد ترجمه "یلو جورنالیسم" (Yellow Journalism) است.
روند تولد چنین نشریاتی، با نشریات شهر #نیویورک در دهه ۱۸۹۰ آغاز شد. شاید بتوان گفت اصلی‌ترین نشریه‌ای که بنیان روزنامه‌نگاری زرد را از نظر جذب مخاطب و نه محتوای آن پایه‌ریزی کرد، #نیویورک‌سان (New York Sun) بود.
این نشریه در سال ۱۸۸۳ متولد شد. نیویورک سان نشریه‌ای بود با قیمت یک #پنی که در واقع همین ارزان بودنش سبب فروش زیاد آن شد. از سوی دیگر نیویورک سان بنیانگذار دوره‌ای از نشریات است که در غرب به آنها #نشریات_یک‌پنی (penny press) گفته می‌شود.
نشریات یک پنی هم مانند روزنامه‌نگاری زرد به میدان وارد شدند. نشریات یک پنی تیترهای بسیار درشتی داشتند و این تیترهای درشت به این دلیل استفاده می‌شد که شاید در آن مقطع فکر می‌کردند حتی یک پنی هم برای خرید نشریات زیاد است، بنابراین آنها را روی دیوارهای شهر نصب می‌کردند تا رهگذران بتوانند تیترها را راحت بخوانند و یا حتی اگر دلیجانی از خیابان می‌گذشت، سرنشینان آن بتوانند از موضوع روز مطلع شوند.
نشریات یک پنی در واقع روزنامه‌هایی مردمی بودند که خبر را برای مردم تولید می‌کردند. اما در قرن نوزدهم چرخشی در این پدیده به وجود می‌آید و روزنامه‌نگاری از تولید خبر برای مردم به سمت تولید خبر برای بازار کشانده می‌شود.
▫️دوران پس از نشریه سان:
در سال ۱۸۹۶ #جوزف_پولیترز (۱۸۴۷-۱۹۹۱) نشریه‌ای را منتشر می‌کرد به نام #نیویورک‌ورلد (New York World) که با هر شیوه‌ای تلاش می‌کرد تا تعداد مخاطبانش را بالا برده و تیراژش را افزایش دهد. در همین دوران #ویلیام_راندولف‌هرست (۱۸۶۳-۱۹۵۱) هم نشریه‌ای منتشر می‌کرد به‌نام #نیویورک_مورنینگ‌ژورنال
(New York Morning Journal)
این نشریه با نشریه پولیترز به رقابت پرداخت و جنگ این دو بر سر تیتراژ آغاز شد.
▫️اما چرا روزنامه‌نگاری زرد؟
به دلیل این که ابتدا پولیترز در نشریه خودش یک شخصیت کارتونی خلق کرد که به آن Yellow Kid (بچه زرد) می‌گفتند. پس از ظهور این شخصیت در نشریه پولیترز، هرست هم بلافاصله به یک کاریکاتوریست سفارش یک شخصیت مشابه را داد و در واقع به این ترتیب بود که پدیده بچه زرد متولد و مظهر درگیری این دو روزنامه و نماد روزنامه‌نگاری جنجالی شد. سپس رقابت آغاز شد و ضمیمه‌های رنگی و عکس‌های بزرگ و تیترهای درشت ابزار این مبارزه شد و آرام‌آرام "بچه زرد" سمبل یک نوع روزنامه‌نگاری شد که به روزنامه‌نگاری زرد شهرت یافت
#مدیاویژن #روزنامه‌نگاری #تاریخ
اصطلاح #روزنامه‌نگاری‌زرد ترجمه "یلو جورنالیسم" (Yellow Journalism) است.
روند تولد چنین نشریاتی، با نشریات شهر #نیویورک در دهه ۱۸۹۰ آغاز شد. شاید بتوان گفت اصلی‌ترین نشریه‌ای که بنیان روزنامه‌نگاری زرد را از نظر جذب مخاطب و نه محتوای آن پایه‌ریزی کرد، #نیویورک‌سان (New York Sun) بود.
این نشریه در سال ۱۸۸۳ متولد شد. نیویورک سان نشریه‌ای بود با قیمت یک #پنی که در واقع همین ارزان بودنش سبب فروش زیاد آن شد. از سوی دیگر نیویورک سان بنیانگذار دوره‌ای از نشریات است که در غرب به آنها #نشریات_یک‌پنی (penny press) گفته می‌شود.
نشریات یک پنی هم مانند روزنامه‌نگاری زرد به میدان وارد شدند. نشریات یک پنی تیترهای بسیار درشتی داشتند و این تیترهای درشت به این دلیل استفاده می‌شد که شاید در آن مقطع فکر می‌کردند حتی یک پنی هم برای خرید نشریات زیاد است، بنابراین آنها را روی دیوارهای شهر نصب می‌کردند تا رهگذران بتوانند تیترها را راحت بخوانند و یا حتی اگر دلیجانی از خیابان می‌گذشت، سرنشینان آن بتوانند از موضوع روز مطلع شوند.
نشریات یک پنی در واقع روزنامه‌هایی مردمی بودند که خبر را برای مردم تولید می‌کردند. اما در قرن نوزدهم چرخشی در این پدیده به وجود می‌آید و روزنامه‌نگاری از تولید خبر برای مردم به سمت تولید خبر برای بازار کشانده می‌شود.
▫️دوران پس از نشریه سان:
در سال ۱۸۹۶ #جوزف_پولیترز (۱۸۴۷-۱۹۹۱) نشریه‌ای را منتشر می‌کرد به نام #نیویورک‌ورلد (New York World) که با هر شیوه‌ای تلاش می‌کرد تا تعداد مخاطبانش را بالا برده و تیراژش را افزایش دهد. در همین دوران #ویلیام_راندولف‌هرست (۱۸۶۳-۱۹۵۱) هم نشریه‌ای منتشر می‌کرد به‌نام #نیویورک_مورنینگ‌ژورنال
(New York Morning Journal)
این نشریه با نشریه پولیترز به رقابت پرداخت و جنگ این دو بر سر تیتراژ آغاز شد.
▫️اما چرا روزنامه‌نگاری زرد؟
به دلیل این که ابتدا پولیترز در نشریه خودش یک شخصیت کارتونی خلق کرد که به آن Yellow Kid (بچه زرد) می‌گفتند. پس از ظهور این شخصیت در نشریه پولیترز، هرست هم بلافاصله به یک کاریکاتوریست سفارش یک شخصیت مشابه را داد و در واقع به این ترتیب بود که پدیده بچه زرد متولد و مظهر درگیری این دو روزنامه و نماد روزنامه‌نگاری جنجالی شد. سپس رقابت آغاز شد و ضمیمه‌های رنگی و عکس‌های بزرگ و تیترهای درشت ابزار این مبارزه شد و آرام‌آرام "بچه زرد" سمبل یک نوع روزنامه‌نگاری شد که به روزنامه‌نگاری زرد شهرت یافت
🔸رفته بودند پلی‌استیشن مفت بگیرند
🔻دو جوان یکی به نام #کای_سنات ٢١ ساله (عکس‌بالا) و دیگری به نام #فانوم به فالوئرهای خود وعده هدایایی چون پلی‌استیشن پنج (PS5)، صندلی‌های مخصوص گیم و ابزارهای دیجیتال دادند اما به جای وفا به وعده‌ها باعث شدند حدود دو هزار جوان که از حدود ساعت ۴ صبح چهارم آگوست ٢٠٢٣ در محل قرار حاضر شده بودند منطقه یونیون اسکوایر در #نیویورک را به آشوب بکشند.
کای سنات که از استریمرهای پرطرفدار در شبکه‌های اجتماعی است در توییچ ۶.۵ میلیون، در اینستاگرام ۵.۵ میلیون و در یوتیوب ۶.۵٣ میلیون فالوئر دارد.
به هر حال، خودتان ببینید آنچه رخ داد را. ضمنا پلیس نیویورک هم اعلام کرده که ۶۵ نفر از جمله سنات و ۳۰ نوجوان را هم دستگیر کرده است.
🔻دو جوان یکی به نام #کای_سنات ٢١ ساله (عکس‌بالا) و دیگری به نام #فانوم به فالوئرهای خود وعده هدایایی چون پلی‌استیشن پنج (PS5)، صندلی‌های مخصوص گیم و ابزارهای دیجیتال دادند اما به جای وفا به وعده‌ها باعث شدند حدود دو هزار جوان که از حدود ساعت ۴ صبح چهارم آگوست ٢٠٢٣ در محل قرار حاضر شده بودند منطقه یونیون اسکوایر در #نیویورک را به آشوب بکشند.
کای سنات که از استریمرهای پرطرفدار در شبکه‌های اجتماعی است در توییچ ۶.۵ میلیون، در اینستاگرام ۵.۵ میلیون و در یوتیوب ۶.۵٣ میلیون فالوئر دارد.
به هر حال، خودتان ببینید آنچه رخ داد را. ضمنا پلیس نیویورک هم اعلام کرده که ۶۵ نفر از جمله سنات و ۳۰ نوجوان را هم دستگیر کرده است.