#خبر #روزنامه‌نگاری
🔸 رسمی درباره رویدادها
ﺧﺒﺮ در ارﺗﺒﺎﻃﺎت جمعی، ﮔﺰارشﻫﺎیی رسمی اﺳﺖ درﺑﺎره روﻳﺪادﻫﺎیی ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻫﺪف ﻣﻬﻢ تلقی میﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻪﻣﺤﺾ اﻳﻨﻜﻪ #اﻃﻼﻋﺎت در دﺳﺘﺮس ﻗﺮار میﮔﻴﺮد؛ ﺑﻪﺻﻮرت ﭘﺨﺶ رادﻳﻮــ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮنی ﻳـﺎ ﭼﺎپی اراﺋﻪ میﺷﻮﻧﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺗﻮﻗﻊ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻳﻚ ژاﻧﺮ در ﻫﺮ رﺳﺎﻧﻪاي در ﺣﺎﻟﺖ ارﺗﺒﺎﻃﺎت اﺳﺘﻨﺎدي و اﻃﻼع‌رﺳﺎن ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪﺻﻮرت دﻗﻴﻖ و ﻋﺎری از ﺟﺎﻧﺒﺪاری ﻋﺮﺿﻪ ﺷﻮد.
▫️ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻟﻐﺖ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ و ارﺗﺒﺎﻃﺎت (آﻛﺴﻔﻮرد)
@younesshokrkhah
🔸 رسمی درباره رویدادها
ﺧﺒﺮ در ارﺗﺒﺎﻃﺎت جمعی، ﮔﺰارشﻫﺎیی رسمی اﺳﺖ درﺑﺎره روﻳﺪادﻫﺎیی ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻫﺪف ﻣﻬﻢ تلقی میﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻪﻣﺤﺾ اﻳﻨﻜﻪ #اﻃﻼﻋﺎت در دﺳﺘﺮس ﻗﺮار میﮔﻴﺮد؛ ﺑﻪﺻﻮرت ﭘﺨﺶ رادﻳﻮــ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮنی ﻳـﺎ ﭼﺎپی اراﺋﻪ میﺷﻮﻧﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺗﻮﻗﻊ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻳﻚ ژاﻧﺮ در ﻫﺮ رﺳﺎﻧﻪاي در ﺣﺎﻟﺖ ارﺗﺒﺎﻃﺎت اﺳﺘﻨﺎدي و اﻃﻼع‌رﺳﺎن ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪﺻﻮرت دﻗﻴﻖ و ﻋﺎری از ﺟﺎﻧﺒﺪاری ﻋﺮﺿﻪ ﺷﻮد.
▫️ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻟﻐﺖ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ و ارﺗﺒﺎﻃﺎت (آﻛﺴﻔﻮرد)
@younesshokrkhah
#خبر #روزنامه‌نکاری
🔸اﻃﻼﻋﺎت رﺳﺎﻧﻪای ﺷﺪه
ﺷﻤﺎ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﻮاﻧﻨﺪه و ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه در درﻳﺎیی از #اﻃﻼﻋﺎت ﻏﻮﻃﻪورﻳﻢ. ﻣﺎ در ﻣﻘﺎم ﻣﻮﺟﻮداتی اﺟﺘﻤﺎعی در ﺟﺴﺖوﺟﻮی ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﻃﻼﻋﺎت ﻫﺴﺘﻴﻢ، آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ دﺳـﺖ می‌آورﻳﻢ و ﺑﺮﻣﺒﻨﺎی آﻧﻬﺎ ﻗﻀﺎوت میﻛﻨﻴﻢ و ﺗﺼﻤﻴﻢ میﮔﻴﺮﻳﻢ، حتی اﮔﺮ تصمیمی ﻫـﻢ ﻧﮕﻴﺮﻳﻢ ﺣﻴﻄه ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎیی اﻃﻼﻋﺎت ذهنی ﻣﺎ ﺑﺎ ﻛﺴﺐ ﻫﺮ ﺟﺰ از اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺎزه ﺗﻐﻴﻴﺮ میﻛﻨﺪ. ﭘﺲ میﺷﻮد ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﮔﺰارشگر ﻫﺴﺘﻴﻢ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻘﺎدﻳﺮ زﻳﺎدی از اﻃﻼﻋﺎت را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺣﻤﻞ میﻛﻨﻴﻢ، اﻣﺎ ﺑﻪرﻏﻢ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮ دو ﮔﺰارشگر ﻫﺴﺘﻴﻢ و #اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻨﺘﻘﻞ میﻛﻨﻴﻢ، در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل از رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ #ﺧﺒﺮ میﮔﻴﺮﻳﻢ، ﺧﺒﺮﻫﺎیی را ﻛﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻫﻴﭻﻳﻚ از آﻧﻬﺎ را ﺷﺨﺼﺎً ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻜﺮده‌اﻳﻢ، ﺧﺒﺮﻫﺎیی را ﻛﻪ دﺳﺖ دوم ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ واﺳﻄﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺎ رﺳﻴﺪهاﻧﺪ؛ ﻳﻌﻨﻲ رﺳﺎﻧﻪای ﺷﺪهاﻧﺪ، آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ داوری و ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ اراﺋﻪ در ﻇﺮفﻫﺎ و ﺳﺒﻚﻫﺎی از ﭘﻴﺶﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه. و ﺑﻪﻋﺒﺎرت ﺑﻬﺘﺮ ﺧﺒﺮﻫﺎ راوﻳﺎن بیﮔﻨﺎه و بیﻏﺮض ﻧﻴـﺴﺘﻨﺪ، ﺣﺘﻲ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ارزشﻫﺎی ﺧﺒﺮی ﻫﻢ ﮔﺰﻳﻨﺶ ﻧﺸﺪهاﻧﺪ، و حتی ﺗﺼﺎدفی ﻫﻢ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﺸﺪهاﻧﺪ. ﻣﺜﻼً مگر میﺷـﻮد در ﺧﺒﺮی ﻛﻪ از ﺳﻮی رواﺑﻂ ﻋﻤﻮمی ﻳﻚ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺨﺎﺑﺮه ﺷﺪه اﺳﺖ، رﻳﻴﺲ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ آن ﺳﺎزﻣﺎن در آن ﺧﺒﺮ، ﻋﻤﺪه و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ؟
ﺑﻪ راستی ﺧﺒﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻬﻴﻪ میﺷﻮد؟ و ﭼﻄﻮر ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن می‌اﻓﺘﺪ؟ و ﭼﺮا اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻫﻨﻮز ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﺗﺎرﻳﻚ ﻓﺮاوان دارد؟ ﻧﻘﺶ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ، در اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ و ﭼﻄﻮر ﻋﻤﻞ میﻛﻨﺪ؟ اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪه از ﻛﺠﺎ ﭘﺪﻳﺪ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﻋﺎدی در ﺧﺒﺮ ﻧﻘﺶ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ اﻳﻦ ﻋﺼﺮﮔﺮایی و ﻧﻪ ذاتﮔﺮایی، در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ از ﻛﺠﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻠﻄﻪای را ﺑـﻪ ﻛﻒ آورده اﺳـﺖ؟ و ﺑﺎﻷﺧﺮه ﻫﻤﺎن ﭘﺮﺳﺶ اصلی: واﻗﻌﻴﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ میﺷﻮد؟
ﺑﺮای اﻳﻨﻜﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻴﻢ ﻛـﻪ ﻫﻤه این واﻗﻌﻴﺖﺳـﺎزی ﺗﻮﻃﺌـﻪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺮخی از وﺟﻮه آن از ﺟﺒﺮﻫﺎی اراﺋﻪ ﺧﺒﺮ ﻣﻨﺘﺞ میﺷﻮد، ﭼﻨﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻄﺮح میﻛﻨﻢ:
۱.ﭼﻪوﻗﺖ ﻳﻚ روﻳﺪاد ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺒﺮ تلقی ﺷﻮد؟
۲. اﺻﻼً روﻳﺪاد ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻨﺘﺰع وﺟﻮد دارد؟ ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ آن را ﻧﻘﻞ ﻛﺮد و دﻳﺪ؟ و ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﻜﻞ ﻛﻪ رواﻳﺖ ﻛﻨﻴﻢ و ﻧﺸﺎن دﻫﻴﻢ، آﻳﺎ بیﻃﺮفی رﻋﺎﻳﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ؟
۳. آﻳﺎ روﻳﺪاد در ﺧﺎرج از ﻫﺮﮔﺴﺘﺮه‌ای ﻗﺮار دارد و از ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﺄﺛﻴﺮ نمیﮔﻴﺮد؟
۴.ﭼﻪ روﻳﺪادﻫﺎیی را ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ؟
۵. و ﺑﺎﻷﺧﺮه ﻛﺪام درﻳﺎﻓﺖ و اﺳﺘﻨﺒﺎط، ﺑﺪون ﮔﺰﻳﻨﺶ ﺻﻮرت میﮔﻴﺮد؟
ﻣﺎ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ در ﻫﺮ ﭼﺎرﭼﻮبی دﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺰﻳﻨﺶ می‌زﻧﻴﻢ، ﺑﻠﻜﻪ آن را ﭘﺮدازش ﻫﻢ میﻛﻨﻴﻢ (#اﺳﺘﺤﺎﻟﻪ).
اﺻﻼ ﺑﻴﺎﻳﻴﻢ و ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎی ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﻢ ﺑـﻪﺟﺎیی ﻛـﻪ ﺧﻮاﻧﻨـﺪه روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ. آﻳﺎ او ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺎن روزﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ در ﻣﻬﺮ و ﺑﺮچسبی ﻛﻪ ﺑﺮ روح و روان ﻳﻚ روزﻧﺎﻣﻪ از ﻟﺤﺎظ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺒﺮی ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ، ﺷﺮﻳﻚ و ﺳﻬﻴﻢ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﺑﻪوﻳﮋه ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺛﺎﺑﺖ روزﻧﺎﻣﻪ؟ آﻳﺎ ﻋﻼﻗه او ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ و ﺧﺼﻠﺖ ﺧﺎص روزﻧﺎﻣﻪاش و ﺑﻪﻋﺒﺎرت دیگر ﻋﻼﻗه او ﺑﻪ ﻧﺤﻮه اراﺋه ﺧﺒﺮ در روزﻧﺎﻣه دﻟﺨﻮاﻫﺶ، در ﺷﻜﻞﮔﻴﺮی و ﺗﻘﻮﻳﺖ و رﺳﻮب ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺒﺮی روزﻧﺎﻣه ﻣﻮرد ﻧﻈـﺮش دﺧﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﺣﺘﻤﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﻜﺮ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺒﺮی اصلیﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮی ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺮای ﺧﺮﻳﺪ روزﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ.
در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﻛﻪ ﻃﻲ آن ﺟﻬﺎن واقعی ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺧﺒﺮی ﺗﺒﺪﻳﻞ میﺷﻮد، ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪدی دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ می‌دﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ روﻳﺪاد از ﺧﺒﺮ و ﻧﻈﺮ دﺷﻮار ﺷﻮد. ﺑﺮای روزﻧﺎﻣﻪای ﻛﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد رﺳﺎﻟﺖ ﻗﺎﻳﻞ اﺳـﺖ، اصلیﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد دروغ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻧﺪﻫﺪ و اﻳـﻦ ﻛﺎر حتی در ﺗﻬﻴه ﻳﻚ ﻋﻜﺲ از ﻳﻚ روﻳﺪاد ــ ﻛﻪ ﻇﺎﻫﺮا ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞ رواﻳﺖ ﻳﻚ روﻳﺪاد اﺳﺖ ــ ﺻﺪق میﻛﻨﺪ. ﭘﺮﺳﺶ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛﻪ ﻋﻜﺲ، ﺑﺎزﺗﻮﻟﻴﺪ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺷﻜﺎر ﻟﺤﻈه دﻟﺨﻮاه؟ و ﭘﺮﺳﺶ دوم، ﭼﺮا ﺑﺮای ﻋﻜﺲﻫﺎ ﺷﺮح ﻧﻮﺷﺘﻪ میﺷﻮد؟ ﻣﮕﺮ آﻧﭽﻪ ﻋﻴﺎن اﺳﺖ، ﺣﺎﺟﺖ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن دارد؟ روﻻن ﺑﺎرت ﻣﻨﺘﻘﺪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی میﮔﻮﻳﺪ: ﻋﻜﺲ آﻣﺮاﻧﻪﺗﺮ از ﻧﻮﺷﺘﺎر ﻋﻤﻞ میﻛﻨﺪ و ﺑﺪون ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﺑﺎ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﻪ، معنی را ﺗﺤﻤﻴﻞ میﻛﻨﺪ. ﭘﺲ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﮕﺎه میﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛـﻪ در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ، ﻫﺮ تصمیمی (آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ و ﻧﺎآﮔﺎﻫﺎﻧﻪ) و در ﻫﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪای میﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺤﺼﻮل ﻧﻬﺎیی (ﺧﺒﺮ) ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬار ﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺎﻻ میﺗﻮان درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺜﻼ ﭼﺎپ ﻋﻜﺲ ﭼﻘﺪر اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬاری - ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ در ﻫﻤه ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎی رﺳـﺎﻧﻪها، ﻣﺴﺌﻠه اﻧﺘﺨﺎب و ﮔﺰﻳﻨﺶ ﻧﻘﺸﻲ ﻛﻠﻴﺪی اﻳﻔﺎ میﻛﻨﺪ - اﻓﺰاﻳﺶ میﻳﺎﺑﺪ و ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ اﺳﺘﺤﺎﻟﻪ را در ژرفﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞﻫﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن رﻗﻢ می‌زﻧﺪ. و ﻫﻨﻮز ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺟﻤﻊ زﻳﺎدی از ﻣﺮدم ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻫﺰارﺗﻮی ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ، ﺑﻪدﻧﺒﺎل ﺗﻮازن، بیﻃﺮفی و اﻧـﺼﺎف و ﺻﺤﺖ و درستی میﮔﺮدﻧﺪ. در ﻫﺮ ﺣﺎل ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﺎ ﺗﻼش ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺑﺮای ﺗﻔﻜﻴﻚ ﺧﺒﺮ از ﻧﻈﺮ و اﻟﻘﺎﺋﺎت، ﭘﮋوﻫﺶﮔﺮان ﭘﻬﻨه ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ، ﻧﺤﻮه ﮔﺰﻳﻨﺶ روﻳﺪادﻫﺎ ﺑﺮای ﺧﺒﺮﺳﺎزی، ﺳﺎدهﺳﺎزی ﻣﻘﻮﻻت و داﻣﻦزدن ﺑﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻣﻜﻤﻞ ارزش ﺧﺒﺮی، ﻋﻨﺎﺻﺮی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛـﻪ در اﺳﺘﺤﺎﻟه روﻳﺪادﻫﺎ ﻧﻘﺶ دارﻧﺪ.
🔸اﻃﻼﻋﺎت رﺳﺎﻧﻪای ﺷﺪه
ﺷﻤﺎ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﻮاﻧﻨﺪه و ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه در درﻳﺎیی از #اﻃﻼﻋﺎت ﻏﻮﻃﻪورﻳﻢ. ﻣﺎ در ﻣﻘﺎم ﻣﻮﺟﻮداتی اﺟﺘﻤﺎعی در ﺟﺴﺖوﺟﻮی ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﻃﻼﻋﺎت ﻫﺴﺘﻴﻢ، آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ دﺳـﺖ می‌آورﻳﻢ و ﺑﺮﻣﺒﻨﺎی آﻧﻬﺎ ﻗﻀﺎوت میﻛﻨﻴﻢ و ﺗﺼﻤﻴﻢ میﮔﻴﺮﻳﻢ، حتی اﮔﺮ تصمیمی ﻫـﻢ ﻧﮕﻴﺮﻳﻢ ﺣﻴﻄه ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎیی اﻃﻼﻋﺎت ذهنی ﻣﺎ ﺑﺎ ﻛﺴﺐ ﻫﺮ ﺟﺰ از اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺎزه ﺗﻐﻴﻴﺮ میﻛﻨﺪ. ﭘﺲ میﺷﻮد ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﮔﺰارشگر ﻫﺴﺘﻴﻢ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻘﺎدﻳﺮ زﻳﺎدی از اﻃﻼﻋﺎت را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺣﻤﻞ میﻛﻨﻴﻢ، اﻣﺎ ﺑﻪرﻏﻢ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮ دو ﮔﺰارشگر ﻫﺴﺘﻴﻢ و #اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻨﺘﻘﻞ میﻛﻨﻴﻢ، در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل از رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ #ﺧﺒﺮ میﮔﻴﺮﻳﻢ، ﺧﺒﺮﻫﺎیی را ﻛﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻫﻴﭻﻳﻚ از آﻧﻬﺎ را ﺷﺨﺼﺎً ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻜﺮده‌اﻳﻢ، ﺧﺒﺮﻫﺎیی را ﻛﻪ دﺳﺖ دوم ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ واﺳﻄﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺎ رﺳﻴﺪهاﻧﺪ؛ ﻳﻌﻨﻲ رﺳﺎﻧﻪای ﺷﺪهاﻧﺪ، آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ داوری و ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ اراﺋﻪ در ﻇﺮفﻫﺎ و ﺳﺒﻚﻫﺎی از ﭘﻴﺶﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه. و ﺑﻪﻋﺒﺎرت ﺑﻬﺘﺮ ﺧﺒﺮﻫﺎ راوﻳﺎن بیﮔﻨﺎه و بیﻏﺮض ﻧﻴـﺴﺘﻨﺪ، ﺣﺘﻲ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ارزشﻫﺎی ﺧﺒﺮی ﻫﻢ ﮔﺰﻳﻨﺶ ﻧﺸﺪهاﻧﺪ، و حتی ﺗﺼﺎدفی ﻫﻢ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﺸﺪهاﻧﺪ. ﻣﺜﻼً مگر میﺷـﻮد در ﺧﺒﺮی ﻛﻪ از ﺳﻮی رواﺑﻂ ﻋﻤﻮمی ﻳﻚ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺨﺎﺑﺮه ﺷﺪه اﺳﺖ، رﻳﻴﺲ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ آن ﺳﺎزﻣﺎن در آن ﺧﺒﺮ، ﻋﻤﺪه و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ؟
ﺑﻪ راستی ﺧﺒﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻬﻴﻪ میﺷﻮد؟ و ﭼﻄﻮر ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن می‌اﻓﺘﺪ؟ و ﭼﺮا اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻫﻨﻮز ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﺗﺎرﻳﻚ ﻓﺮاوان دارد؟ ﻧﻘﺶ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ، در اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ و ﭼﻄﻮر ﻋﻤﻞ میﻛﻨﺪ؟ اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪه از ﻛﺠﺎ ﭘﺪﻳﺪ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﻋﺎدی در ﺧﺒﺮ ﻧﻘﺶ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ اﻳﻦ ﻋﺼﺮﮔﺮایی و ﻧﻪ ذاتﮔﺮایی، در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ از ﻛﺠﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻠﻄﻪای را ﺑـﻪ ﻛﻒ آورده اﺳـﺖ؟ و ﺑﺎﻷﺧﺮه ﻫﻤﺎن ﭘﺮﺳﺶ اصلی: واﻗﻌﻴﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ میﺷﻮد؟
ﺑﺮای اﻳﻨﻜﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻴﻢ ﻛـﻪ ﻫﻤه این واﻗﻌﻴﺖﺳـﺎزی ﺗﻮﻃﺌـﻪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺮخی از وﺟﻮه آن از ﺟﺒﺮﻫﺎی اراﺋﻪ ﺧﺒﺮ ﻣﻨﺘﺞ میﺷﻮد، ﭼﻨﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻄﺮح میﻛﻨﻢ:
۱.ﭼﻪوﻗﺖ ﻳﻚ روﻳﺪاد ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺒﺮ تلقی ﺷﻮد؟
۲. اﺻﻼً روﻳﺪاد ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻨﺘﺰع وﺟﻮد دارد؟ ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ آن را ﻧﻘﻞ ﻛﺮد و دﻳﺪ؟ و ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﻜﻞ ﻛﻪ رواﻳﺖ ﻛﻨﻴﻢ و ﻧﺸﺎن دﻫﻴﻢ، آﻳﺎ بیﻃﺮفی رﻋﺎﻳﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ؟
۳. آﻳﺎ روﻳﺪاد در ﺧﺎرج از ﻫﺮﮔﺴﺘﺮه‌ای ﻗﺮار دارد و از ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﺄﺛﻴﺮ نمیﮔﻴﺮد؟
۴.ﭼﻪ روﻳﺪادﻫﺎیی را ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ؟
۵. و ﺑﺎﻷﺧﺮه ﻛﺪام درﻳﺎﻓﺖ و اﺳﺘﻨﺒﺎط، ﺑﺪون ﮔﺰﻳﻨﺶ ﺻﻮرت میﮔﻴﺮد؟
ﻣﺎ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ در ﻫﺮ ﭼﺎرﭼﻮبی دﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺰﻳﻨﺶ می‌زﻧﻴﻢ، ﺑﻠﻜﻪ آن را ﭘﺮدازش ﻫﻢ میﻛﻨﻴﻢ (#اﺳﺘﺤﺎﻟﻪ).
اﺻﻼ ﺑﻴﺎﻳﻴﻢ و ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎی ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﻢ ﺑـﻪﺟﺎیی ﻛـﻪ ﺧﻮاﻧﻨـﺪه روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ. آﻳﺎ او ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺎن روزﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ در ﻣﻬﺮ و ﺑﺮچسبی ﻛﻪ ﺑﺮ روح و روان ﻳﻚ روزﻧﺎﻣﻪ از ﻟﺤﺎظ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺒﺮی ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ، ﺷﺮﻳﻚ و ﺳﻬﻴﻢ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﺑﻪوﻳﮋه ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺛﺎﺑﺖ روزﻧﺎﻣﻪ؟ آﻳﺎ ﻋﻼﻗه او ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ و ﺧﺼﻠﺖ ﺧﺎص روزﻧﺎﻣﻪاش و ﺑﻪﻋﺒﺎرت دیگر ﻋﻼﻗه او ﺑﻪ ﻧﺤﻮه اراﺋه ﺧﺒﺮ در روزﻧﺎﻣه دﻟﺨﻮاﻫﺶ، در ﺷﻜﻞﮔﻴﺮی و ﺗﻘﻮﻳﺖ و رﺳﻮب ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺒﺮی روزﻧﺎﻣه ﻣﻮرد ﻧﻈـﺮش دﺧﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﺣﺘﻤﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﻜﺮ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺒﺮی اصلیﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮی ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺮای ﺧﺮﻳﺪ روزﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ.
در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﻛﻪ ﻃﻲ آن ﺟﻬﺎن واقعی ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺧﺒﺮی ﺗﺒﺪﻳﻞ میﺷﻮد، ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪدی دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ می‌دﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ روﻳﺪاد از ﺧﺒﺮ و ﻧﻈﺮ دﺷﻮار ﺷﻮد. ﺑﺮای روزﻧﺎﻣﻪای ﻛﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد رﺳﺎﻟﺖ ﻗﺎﻳﻞ اﺳـﺖ، اصلیﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد دروغ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻧﺪﻫﺪ و اﻳـﻦ ﻛﺎر حتی در ﺗﻬﻴه ﻳﻚ ﻋﻜﺲ از ﻳﻚ روﻳﺪاد ــ ﻛﻪ ﻇﺎﻫﺮا ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞ رواﻳﺖ ﻳﻚ روﻳﺪاد اﺳﺖ ــ ﺻﺪق میﻛﻨﺪ. ﭘﺮﺳﺶ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛﻪ ﻋﻜﺲ، ﺑﺎزﺗﻮﻟﻴﺪ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺷﻜﺎر ﻟﺤﻈه دﻟﺨﻮاه؟ و ﭘﺮﺳﺶ دوم، ﭼﺮا ﺑﺮای ﻋﻜﺲﻫﺎ ﺷﺮح ﻧﻮﺷﺘﻪ میﺷﻮد؟ ﻣﮕﺮ آﻧﭽﻪ ﻋﻴﺎن اﺳﺖ، ﺣﺎﺟﺖ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن دارد؟ روﻻن ﺑﺎرت ﻣﻨﺘﻘﺪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی میﮔﻮﻳﺪ: ﻋﻜﺲ آﻣﺮاﻧﻪﺗﺮ از ﻧﻮﺷﺘﺎر ﻋﻤﻞ میﻛﻨﺪ و ﺑﺪون ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﺑﺎ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﻪ، معنی را ﺗﺤﻤﻴﻞ میﻛﻨﺪ. ﭘﺲ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﮕﺎه میﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛـﻪ در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ، ﻫﺮ تصمیمی (آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ و ﻧﺎآﮔﺎﻫﺎﻧﻪ) و در ﻫﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪای میﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺤﺼﻮل ﻧﻬﺎیی (ﺧﺒﺮ) ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬار ﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺎﻻ میﺗﻮان درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺜﻼ ﭼﺎپ ﻋﻜﺲ ﭼﻘﺪر اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬاری - ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ در ﻫﻤه ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎی رﺳـﺎﻧﻪها، ﻣﺴﺌﻠه اﻧﺘﺨﺎب و ﮔﺰﻳﻨﺶ ﻧﻘﺸﻲ ﻛﻠﻴﺪی اﻳﻔﺎ میﻛﻨﺪ - اﻓﺰاﻳﺶ میﻳﺎﺑﺪ و ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ اﺳﺘﺤﺎﻟﻪ را در ژرفﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞﻫﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن رﻗﻢ می‌زﻧﺪ. و ﻫﻨﻮز ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺟﻤﻊ زﻳﺎدی از ﻣﺮدم ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻫﺰارﺗﻮی ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ، ﺑﻪدﻧﺒﺎل ﺗﻮازن، بیﻃﺮفی و اﻧـﺼﺎف و ﺻﺤﺖ و درستی میﮔﺮدﻧﺪ. در ﻫﺮ ﺣﺎل ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﺎ ﺗﻼش ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺑﺮای ﺗﻔﻜﻴﻚ ﺧﺒﺮ از ﻧﻈﺮ و اﻟﻘﺎﺋﺎت، ﭘﮋوﻫﺶﮔﺮان ﭘﻬﻨه ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﺒﺮ، ﻧﺤﻮه ﮔﺰﻳﻨﺶ روﻳﺪادﻫﺎ ﺑﺮای ﺧﺒﺮﺳﺎزی، ﺳﺎدهﺳﺎزی ﻣﻘﻮﻻت و داﻣﻦزدن ﺑﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻣﻜﻤﻞ ارزش ﺧﺒﺮی، ﻋﻨﺎﺻﺮی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛـﻪ در اﺳﺘﺤﺎﻟه روﻳﺪادﻫﺎ ﻧﻘﺶ دارﻧﺪ.
عرصه‌های ارتباطی
🔸ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی و ملاحظات آن ▫️#یونس_شکرخواه #روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و #وبﺳﺎﻳﺖﻫﺎ ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺑﻴـﺸﺘﺮﻳﻦ ﺑﻬﺮه را از #ﻣﻨﺎﺑﻊﺧﺒﺮی ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﺑﻪ برخی از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮی، ﺑﻪﻃﺮزي ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ رﺟﻮع می‌کنند. اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮی ﻛﻪ ﺑﻪدﻟﻴﻞ ﺧﺒﺮﺳﺎز ﺑﻮدن، ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ پیوسته #روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻗﺮار دارﻧﺪ، #ﺣﻮزهﺧﺒﺮي…
🔸ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی و ملاحظات آن
▫️#یونس_شکرخواه
روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و وبﺳﺎﻳﺖﻫﺎ ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺑﻬﺮه را از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮی ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﺑﻪ ﺑﺮﺧی از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮی، ﺑﻪﻃﺮزي ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ رﺟﻮع می‌کنند. اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮی ﻛﻪ ﺑﻪدﻟﻴﻞ ﺧﺒﺮﺳﺎز ﺑﻮدن، ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘه #روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕـﺎران ﻗـﺮار دارﻧﺪ، #ﺣﻮزهﺧﺒﺮی ﻧﺎﻣﻴﺪه میﺷﻮﻧﺪ. ﺳﺮدﺑﻴﺮان و دﺑﻴﺮان روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ اﺳـﺘﻔﺎده را از اﺧﺒـﺎر ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮي ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﮔﺎﻫی ﺑﺮای ﻳﻚ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﭼﻨﺪ ﻣﺴﺌﻮل ﺗﻌﻴـﻴﻦ میﻛﻨﻨﺪ. در ﭘﺎره‌ای از ﻣﻮاﻗﻊ ﻧﻴﺰ در ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ #روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و وبﺳﺎﻳﺖﻫـﺎیی ﻛﻪ ﻛﺎدر ﻛﻤﺘﺮی دارﻧﺪ، ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﭼﻨﺪ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮي ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﻧﻔـﺮ واﮔـﺬار میﺷﻮد. دادﮔﺎهﻫﺎ، دواﻳﺮ ﭘﻠﻴﺲ، ﺷﻬﺮداریﻫـﺎ و وزارتﺧﺎﻧـﻪﻫـﺎ از ﺟﻤﻠـﻪﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی ﻣﻬﻢ ﺑﻪﺷﻤﺎر ﻣﻲآﻳﻨﺪ. ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺑﺎﻫﻮش و ﺣﺮﻓﻪای در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﺧﻮد، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜـﻞ ﭘﻠﻴﺲ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺣﻮزه ﮔﺸﺖزﻧﻲ ﺧﻮد ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ. ﭘﻠﻴﺲﻫـﺎ ﻫﻤﻴـﺸﻪ ﺑـﻪ ﺣﻮزهﻫﺎی اﺳﺘﺤﻔﺎظی ﺧﻮد ﺳﺮ می‌زﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺗﺤـﻮﻻت آﻧﻬﺎ را زﻳـﺮ ﻧﻈـﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، #ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﻧﻴﺰ ﺑﺮای آﻧﻜﻪ ﭼﻴﺰي از ﭼﺸﻢ و ﮔﻮﺷﺸﺎن ﭘﻨﻬـﺎن ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪﻫﻤﻴﻦ ﻧﺤﻮ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ. اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط و ﺗﻤﺎس ﻳﺎ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﻲ و ﻳﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻜﺲ و اﻳﻤﻴﻞ ﺻﻮرت میﮔﻴﺮد.
📍ﭼﻨﺪ ﻳﺎدآوري
• ﻫﺮﮔﺎه ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﺧﻮد می‌روﻳﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻗﻠﻢ، ﻛﺎﻏﺬ، ﺿﺒﻂ ﺻﻮت، دورﺑﻴﻦ و ﻟﻮازم دﻳﮕﺮ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻴﻢ. ﺑﺮاي ﻳﺎدداﺷﺖﺑﺮداری حتی‌اﻟﻤﻘﺪور از ﻛﺎﻏﺬﻫﺎی ﻛﻮﭼﻚ اﺳﺘﻔﺎده میﺷﻮد ﺗﺎ ﻛـﺎر ﻧﻮﺷـﺘﻦ ﺗـﺴﻬﻴﻞ ﺷـﻮد، زﻳـﺮاﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺜﻼً ﺟﺎیی ﺑﺮاي ﻧﺸﺴﺘﻦ و ﻧﻮﺷﺘﻦ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻴﻮهﻫﺎی ﺧﻼﺻﻪﻧﻮیسی ﺧـﺎص ﺧـﻮد دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﻢ.
• ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ وﻗﺖﻫﺎ ﻓﺮد ﻳﺎ اﻓﺮادی ﻛﻪ در ﺣﻮزه ﺧﺒـﺮی ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﺣﺴﺎس و ﻣﻬﻤﻲ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﻨﺪ، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑـﺎ دﻳـﺪن ﺿﺒﻂﺻﻮت و ﻳﺎدداﺷﺖﻧﻮیسی ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر، واﻛﻨﺶ ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﻧﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ و ﺧﻮدﺷـﺎن را ﻣﺤـﺪود ﻛﻨﻨـﺪ. در اﻳـﻦ ﻣـﻮارد ﺑﺎﻳـﺪ از ﻳﺎدداﺷـﺖﺑـﺮداري ﺧﻮدداری ﻛﺮد و ﺑﺎ ﺑﻪ ذﻫﻦﺳﭙﺮدن دﻗﻴﻖ اﺧﺒﺎر، ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ اﻳﻦ ﻧﻮع اﻓـﺮاد را ﻛﺎﻫﺶ داد.
• اﺳﺎمی، ارﻗﺎم و ﻧﻘﻞﻗﻮلﻫﺎ را ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻣﻼ دﻗﻴﻖ ﻳﺎدداﺷـﺖ ﻛـﺮد. اﻳـﻦ ﺳـﻪ ﻧﻜﺘﻪ اﮔﺮ درﺳﺖ رﻋﺎﻳﺖ ﻧﺸﻮﻧﺪ، اﻋﺘﻤﺎد دﻳﮕﺮان را از ﮔﺰارشگر ﺳـﻠﺐ میﻛﻨﻨﺪ، ﺑﻪ ﺧﺒﺮ آﺳﻴﺐ می‌رﺳﺎﻧﻨﺪ و ﺟـﺎی زـﺎدﺗﺮی را در روزﻧﺎﻣﻪ و وبﺳﺎﻳﺖ اﺷﻐﺎل میﻛﻨﻨﺪ، زﻳﺮا در ﻓﺮدای ﭼﺎپ ﺧﺒﺮ ﺑﺎﻳﺪ جایی را ﺑﻪ ﺗﺼﺤﻴﺢ و ﭘﻮزش اﺧﺘﺼﺎص داد. اﻟﺒﺘﻪ در ﻓﻀﺎي وب ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻓﺮﺻﺖ آﭘﺪﻳﺖﺷﺪن وﺟﻮد دارد وﻟﻲ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل اﻳﻦ اﻣﻜﺎن ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﻋـﺪم اراﺋـﻪاﻃﻼﻋﺎت ﺻﺤﻴﺢ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﻋﺎدت ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﺪ.
• اﮔﺮ تلفنی ﺑﺎ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ میﺷﻮد ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤـﺎً از ﻗﺒﻞ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻪ وﻗﺖ ﺑﻪﻫﺪر رود و ﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﻜﺚﻫﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ، ﻣﺨﺎﻃﺐ اﺣﺴﺎس ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑـﺎ ﻓﺮدی ﺗﺎزهﻛﺎر ﺳﺮ و ﻛﺎر دارد. ﭼﻨـﻴﻦ اﺣﺴﺎسی میﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎسﻫﺎی ﺑﻌﺪی را بی‌اﺛﺮ ﻛﻨﺪ و ﺣﺘﻲ اﻣﻜﺎن ﺑﺮﻗﺮاری ﺗﻤﺎس را ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ از ﻣﻴﺎن ﺑﺒﺮد.
• ﺧﻴﻠﻲ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی، ﺑﻪوﻳﮋه رواﺑﻂﻋﻤﻮمیﻫﺎ ــ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ شخصی و ﺳﺎزﻣﺎنی ــ میﻛﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﺒﺮﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑـﺰرگﺗﺮ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل ﺟﻠﻮه دﻫﻨﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺐ اﻳﻦ ﺑﺰرگﻧﻤﺎییﻫﺎ ﺑﻮد و ﺑﺎ بیﻃﺮﻓـﻲ ﺑـﺎ اﺧﺒـﺎر ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮد.
• ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ در ﻫﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮي ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد، ﭼﻪ ﺣﻀﻮری و ﭼﻪ ﺗﻠﻔﻨﻲ، ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻋﺪد و رﻗﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد. اﻳﻦ اﻣﺮ در ﻫﻤﺔ اﻧﻮاع ﻛﺴﺐ ﺧﺒﺮ و ﻫﻤﻴﻦﻃﻮر در ﺧﺎرج از ﺣﻮزه ﺧﺒـﺮی، اﻫﻤﻴـﺖ ﺷﺎﻳﺎن دارد. ﻓﺮﺿﺎً اﮔﺮ در ﻳﻚ ورزﺷﮕﺎه ﺣـﻀﻮر ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻌﺪاد ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮان را ــ وﻟﻮ ﺑﻪﻃﻮر ﻧﺴﺒﻲ ــ ﺑﻪدﺳﺖ آورﻳﻢ؛ اﮔﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﻳﻚ ﺗﺼﺎدف ﻫﺴﺘﻴﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﺰان ﺗﻠﻔﺎت، ﺗﻌﺪاد اﺗﻮﻣﺒﻴﻞﻫﺎ، ﺷﻤﺎره اﺗﻮﻣﺒﻴـﻞﻫـﺎ، ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺎدﺛﻪ، ﺗﻌﺪاد اﻣﺪادﮔﺮان و ﻧﻜﺎت دﻳﮕﺮ را ﺑﻪدﺳـﺖ آورﻳﻢ و در ﺧﺒﺮ ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﻴﻢ.
• ﺻﺮفﻧﻈﺮ از ﻋﺪد و رﻗﻢ، اﺳﺎمی اﻓﺮاد و ﻣﻜﺎنﻫﺎ را ﻫﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮد.
ﺑﻪﺧﺼﻮص اﮔﺮ در ﻣﺤﻞ ﺧﺒﺮ، اﻓﺮاد ﻣﻬﻢ و ﻣﺸﻬﻮر ﻫﻢ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻣﻬﻢ اﻓﺮاد و اﻣﺎﻛﻦ را ﻫﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ.
• ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﺧﻮد ﺑﺮﺧـﻮرد دوﺳﺘﺎﻧﻪ (و ﻧﻪ ﺗﻮأم ﺑـﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪﻛﺎری ﻳﺎ ﻣﺰاﺣﻤﺖ) داﺷﺖ. ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻈﺮ رﻓﺘﺎر و ﻣﻨﺶ، آرام و از ﻧﻈﺮ ﻓﻜﺮی بیﻗﺮار و ﻫﺸﻴﺎر ﺑﻮد.
• ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻲ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی در اراﺋﻪ اﺧﺒﺎر و #اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺎ بی‌دﻗﺘـی رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﻫﺮﮔﺎه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺟﺰاي ﺧﺒﺮی ﻛﻪ داده ﺷـﺪه اﺳﺖ، ﺗﺮدﻳﺪ وﺟﻮد دارد ﺑﺎﻳﺪ آن ﺑﺨﺶﻫﺎ ﻣﺠﺪداً ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و ﭘﺮﺳﺶ ﻗـﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﭘﺲ از آن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭼﺎپ ﻳﺎ آﭘﻠﻮد آن ﺧﺒﺮ اﻗﺪام ﺷﻮد.
• ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﻛﻲ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی هم ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎً دردﺳﺮﺳﺎز ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺳﺮ و ﻛﺎر ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻣﻨﻈﻮر آن دﺳﺘﻪ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮي اﺳﺖ ﻛﻪ اﺳﺎﺳﺎً ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻧﺪارﻧﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺸﻜﻞ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛﻪ از #روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎری و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﻫﺎی #ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران اﻃـﻼع و ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﻛـﺎفی ﻧﺪارﻧﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی، ﺟﺴﻮری ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮد، زﻳﺮا ﻛـﻪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل اﺳﺖ.
• از رﻋﺎﻳﺖ اﺻﻮل #ﺳﺮﻋﺖ و #ﻣﺪاوﻣﺖ در ﺗﻤﺎس ﺑـﺎ ﺣـﻮزه ﺧﺒﺮی ﺧﻮد ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻏﻔﻠﺖ ﻛﺮد.
News beat / News run
@younesshokrkhah
▫️#یونس_شکرخواه
روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و وبﺳﺎﻳﺖﻫﺎ ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺑﻬﺮه را از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮی ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﺑﻪ ﺑﺮﺧی از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮی، ﺑﻪﻃﺮزي ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ رﺟﻮع می‌کنند. اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮی ﻛﻪ ﺑﻪدﻟﻴﻞ ﺧﺒﺮﺳﺎز ﺑﻮدن، ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘه #روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕـﺎران ﻗـﺮار دارﻧﺪ، #ﺣﻮزهﺧﺒﺮی ﻧﺎﻣﻴﺪه میﺷﻮﻧﺪ. ﺳﺮدﺑﻴﺮان و دﺑﻴﺮان روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ اﺳـﺘﻔﺎده را از اﺧﺒـﺎر ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮي ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﮔﺎﻫی ﺑﺮای ﻳﻚ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﭼﻨﺪ ﻣﺴﺌﻮل ﺗﻌﻴـﻴﻦ میﻛﻨﻨﺪ. در ﭘﺎره‌ای از ﻣﻮاﻗﻊ ﻧﻴﺰ در ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ #روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و وبﺳﺎﻳﺖﻫـﺎیی ﻛﻪ ﻛﺎدر ﻛﻤﺘﺮی دارﻧﺪ، ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﭼﻨﺪ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮي ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﻧﻔـﺮ واﮔـﺬار میﺷﻮد. دادﮔﺎهﻫﺎ، دواﻳﺮ ﭘﻠﻴﺲ، ﺷﻬﺮداریﻫـﺎ و وزارتﺧﺎﻧـﻪﻫـﺎ از ﺟﻤﻠـﻪﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی ﻣﻬﻢ ﺑﻪﺷﻤﺎر ﻣﻲآﻳﻨﺪ. ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺑﺎﻫﻮش و ﺣﺮﻓﻪای در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﺧﻮد، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜـﻞ ﭘﻠﻴﺲ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺣﻮزه ﮔﺸﺖزﻧﻲ ﺧﻮد ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ. ﭘﻠﻴﺲﻫـﺎ ﻫﻤﻴـﺸﻪ ﺑـﻪ ﺣﻮزهﻫﺎی اﺳﺘﺤﻔﺎظی ﺧﻮد ﺳﺮ می‌زﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺗﺤـﻮﻻت آﻧﻬﺎ را زﻳـﺮ ﻧﻈـﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، #ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﻧﻴﺰ ﺑﺮای آﻧﻜﻪ ﭼﻴﺰي از ﭼﺸﻢ و ﮔﻮﺷﺸﺎن ﭘﻨﻬـﺎن ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪﻫﻤﻴﻦ ﻧﺤﻮ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ. اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط و ﺗﻤﺎس ﻳﺎ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﻲ و ﻳﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻜﺲ و اﻳﻤﻴﻞ ﺻﻮرت میﮔﻴﺮد.
📍ﭼﻨﺪ ﻳﺎدآوري
• ﻫﺮﮔﺎه ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﺧﻮد می‌روﻳﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻗﻠﻢ، ﻛﺎﻏﺬ، ﺿﺒﻂ ﺻﻮت، دورﺑﻴﻦ و ﻟﻮازم دﻳﮕﺮ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻴﻢ. ﺑﺮاي ﻳﺎدداﺷﺖﺑﺮداری حتی‌اﻟﻤﻘﺪور از ﻛﺎﻏﺬﻫﺎی ﻛﻮﭼﻚ اﺳﺘﻔﺎده میﺷﻮد ﺗﺎ ﻛـﺎر ﻧﻮﺷـﺘﻦ ﺗـﺴﻬﻴﻞ ﺷـﻮد، زﻳـﺮاﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺜﻼً ﺟﺎیی ﺑﺮاي ﻧﺸﺴﺘﻦ و ﻧﻮﺷﺘﻦ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻴﻮهﻫﺎی ﺧﻼﺻﻪﻧﻮیسی ﺧـﺎص ﺧـﻮد دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﻢ.
• ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ وﻗﺖﻫﺎ ﻓﺮد ﻳﺎ اﻓﺮادی ﻛﻪ در ﺣﻮزه ﺧﺒـﺮی ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﺣﺴﺎس و ﻣﻬﻤﻲ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﻨﺪ، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑـﺎ دﻳـﺪن ﺿﺒﻂﺻﻮت و ﻳﺎدداﺷﺖﻧﻮیسی ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر، واﻛﻨﺶ ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﻧﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ و ﺧﻮدﺷـﺎن را ﻣﺤـﺪود ﻛﻨﻨـﺪ. در اﻳـﻦ ﻣـﻮارد ﺑﺎﻳـﺪ از ﻳﺎدداﺷـﺖﺑـﺮداري ﺧﻮدداری ﻛﺮد و ﺑﺎ ﺑﻪ ذﻫﻦﺳﭙﺮدن دﻗﻴﻖ اﺧﺒﺎر، ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ اﻳﻦ ﻧﻮع اﻓـﺮاد را ﻛﺎﻫﺶ داد.
• اﺳﺎمی، ارﻗﺎم و ﻧﻘﻞﻗﻮلﻫﺎ را ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻣﻼ دﻗﻴﻖ ﻳﺎدداﺷـﺖ ﻛـﺮد. اﻳـﻦ ﺳـﻪ ﻧﻜﺘﻪ اﮔﺮ درﺳﺖ رﻋﺎﻳﺖ ﻧﺸﻮﻧﺪ، اﻋﺘﻤﺎد دﻳﮕﺮان را از ﮔﺰارشگر ﺳـﻠﺐ میﻛﻨﻨﺪ، ﺑﻪ ﺧﺒﺮ آﺳﻴﺐ می‌رﺳﺎﻧﻨﺪ و ﺟـﺎی زـﺎدﺗﺮی را در روزﻧﺎﻣﻪ و وبﺳﺎﻳﺖ اﺷﻐﺎل میﻛﻨﻨﺪ، زﻳﺮا در ﻓﺮدای ﭼﺎپ ﺧﺒﺮ ﺑﺎﻳﺪ جایی را ﺑﻪ ﺗﺼﺤﻴﺢ و ﭘﻮزش اﺧﺘﺼﺎص داد. اﻟﺒﺘﻪ در ﻓﻀﺎي وب ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻓﺮﺻﺖ آﭘﺪﻳﺖﺷﺪن وﺟﻮد دارد وﻟﻲ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل اﻳﻦ اﻣﻜﺎن ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﻋـﺪم اراﺋـﻪاﻃﻼﻋﺎت ﺻﺤﻴﺢ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﻋﺎدت ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﺪ.
• اﮔﺮ تلفنی ﺑﺎ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ میﺷﻮد ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤـﺎً از ﻗﺒﻞ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻪ وﻗﺖ ﺑﻪﻫﺪر رود و ﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﻜﺚﻫﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ، ﻣﺨﺎﻃﺐ اﺣﺴﺎس ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑـﺎ ﻓﺮدی ﺗﺎزهﻛﺎر ﺳﺮ و ﻛﺎر دارد. ﭼﻨـﻴﻦ اﺣﺴﺎسی میﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎسﻫﺎی ﺑﻌﺪی را بی‌اﺛﺮ ﻛﻨﺪ و ﺣﺘﻲ اﻣﻜﺎن ﺑﺮﻗﺮاری ﺗﻤﺎس را ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ از ﻣﻴﺎن ﺑﺒﺮد.
• ﺧﻴﻠﻲ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی، ﺑﻪوﻳﮋه رواﺑﻂﻋﻤﻮمیﻫﺎ ــ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ شخصی و ﺳﺎزﻣﺎنی ــ میﻛﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﺒﺮﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑـﺰرگﺗﺮ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل ﺟﻠﻮه دﻫﻨﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺐ اﻳﻦ ﺑﺰرگﻧﻤﺎییﻫﺎ ﺑﻮد و ﺑﺎ بیﻃﺮﻓـﻲ ﺑـﺎ اﺧﺒـﺎر ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮد.
• ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ در ﻫﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮي ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد، ﭼﻪ ﺣﻀﻮری و ﭼﻪ ﺗﻠﻔﻨﻲ، ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻋﺪد و رﻗﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد. اﻳﻦ اﻣﺮ در ﻫﻤﺔ اﻧﻮاع ﻛﺴﺐ ﺧﺒﺮ و ﻫﻤﻴﻦﻃﻮر در ﺧﺎرج از ﺣﻮزه ﺧﺒـﺮی، اﻫﻤﻴـﺖ ﺷﺎﻳﺎن دارد. ﻓﺮﺿﺎً اﮔﺮ در ﻳﻚ ورزﺷﮕﺎه ﺣـﻀﻮر ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻌﺪاد ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮان را ــ وﻟﻮ ﺑﻪﻃﻮر ﻧﺴﺒﻲ ــ ﺑﻪدﺳﺖ آورﻳﻢ؛ اﮔﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﻳﻚ ﺗﺼﺎدف ﻫﺴﺘﻴﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﺰان ﺗﻠﻔﺎت، ﺗﻌﺪاد اﺗﻮﻣﺒﻴﻞﻫﺎ، ﺷﻤﺎره اﺗﻮﻣﺒﻴـﻞﻫـﺎ، ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺎدﺛﻪ، ﺗﻌﺪاد اﻣﺪادﮔﺮان و ﻧﻜﺎت دﻳﮕﺮ را ﺑﻪدﺳـﺖ آورﻳﻢ و در ﺧﺒﺮ ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﻴﻢ.
• ﺻﺮفﻧﻈﺮ از ﻋﺪد و رﻗﻢ، اﺳﺎمی اﻓﺮاد و ﻣﻜﺎنﻫﺎ را ﻫﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮد.
ﺑﻪﺧﺼﻮص اﮔﺮ در ﻣﺤﻞ ﺧﺒﺮ، اﻓﺮاد ﻣﻬﻢ و ﻣﺸﻬﻮر ﻫﻢ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻣﻬﻢ اﻓﺮاد و اﻣﺎﻛﻦ را ﻫﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ.
• ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻮزه ﺧﺒﺮی ﺧﻮد ﺑﺮﺧـﻮرد دوﺳﺘﺎﻧﻪ (و ﻧﻪ ﺗﻮأم ﺑـﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪﻛﺎری ﻳﺎ ﻣﺰاﺣﻤﺖ) داﺷﺖ. ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻈﺮ رﻓﺘﺎر و ﻣﻨﺶ، آرام و از ﻧﻈﺮ ﻓﻜﺮی بیﻗﺮار و ﻫﺸﻴﺎر ﺑﻮد.
• ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻲ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی در اراﺋﻪ اﺧﺒﺎر و #اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺎ بی‌دﻗﺘـی رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﻫﺮﮔﺎه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺟﺰاي ﺧﺒﺮی ﻛﻪ داده ﺷـﺪه اﺳﺖ، ﺗﺮدﻳﺪ وﺟﻮد دارد ﺑﺎﻳﺪ آن ﺑﺨﺶﻫﺎ ﻣﺠﺪداً ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و ﭘﺮﺳﺶ ﻗـﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﭘﺲ از آن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭼﺎپ ﻳﺎ آﭘﻠﻮد آن ﺧﺒﺮ اﻗﺪام ﺷﻮد.
• ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﻛﻲ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی هم ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎً دردﺳﺮﺳﺎز ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺳﺮ و ﻛﺎر ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻣﻨﻈﻮر آن دﺳﺘﻪ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮي اﺳﺖ ﻛﻪ اﺳﺎﺳﺎً ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻧﺪارﻧﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺸﻜﻞ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛﻪ از #روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎری و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﻫﺎی #ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران اﻃـﻼع و ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﻛـﺎفی ﻧﺪارﻧﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ از ﺣﻮزهﻫﺎی ﺧﺒﺮی، ﺟﺴﻮری ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮد، زﻳﺮا ﻛـﻪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل اﺳﺖ.
• از رﻋﺎﻳﺖ اﺻﻮل #ﺳﺮﻋﺖ و #ﻣﺪاوﻣﺖ در ﺗﻤﺎس ﺑـﺎ ﺣـﻮزه ﺧﺒﺮی ﺧﻮد ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻏﻔﻠﺖ ﻛﺮد.
News beat / News run
@younesshokrkhah