سیدفرید قاسمی روزنامه‌نگار پیشکسوت:
🔸انتشار مجله صف به مدت ١٠٠ سال، یک رخداد ملی قابل تحسین است
#سیدفرید_قاسمی، #روزنامه‌نگار پیشکسوت که به حافظه تاریخ مطبوعات ایران مشهور است، با حضور در تحریریه ماهنامه #صفِ ارتش جمهوری اسلامی ایران، گفت: انتشار مجله صف به مدت یکصد سال آن هم به صورت مستمر، یک رخداد ملی قابل تحسین است.
به گزارش روابط عمومی ارتش، در آستانه یکصدمین سالگرد انتشار مجله صف به‌عنوان با سابقه‌ترین نشریه کشور که به مدت صد سال به صورت مستمر منتشر می‌شود؛ سیدفرید قاسمی یکی از برجسته‌ترین صاحب‌نظران در زمینه تاریخ #مطبوعات ایران به همراه دو تن از سردبیران سابق این ماهنامه در دفتر نشریه حضور یافت.
وی در گفت و گویی با تحریریه مجله صف، مجله صف را نماد نظم و انضباط ارتش دانست و گفت: چاپ مستمر و بدون وقفه نشریه صف بیانگر آن است که هرجا نظم و انضباط وجود دارد، در پی آن استمرار و پیوستگی به دست می‌آید.
وی افزود: ما باید افتخار کنیم که در کشورمان یک مجله صد ساله داریم و اهالی رسانه باید در خصوص هرچه پررنگ شدن سالگرد یکصد سالگی نشریه صف تلاش کنند چرا که احترام گذاشتن به پیشینه‌ها و ریشه‌های عناصر فرهنگی مانند نشریات، مراکز علمی، فرهنگی، نظامی و هویت ملی باعث قوام و دوام یک جامعه می‌شود.
گفتنی است سیدفرید قاسمی یکی از برجسته‌ترین صاحب‌نظران در زمینه تاریخ مطبوعات ایران به شمار می‌رود. وی بیش از صدها کتاب و مقاله در زمینه تاریخ مطبوعات ایران و #روزنامه‌نگاری نوشته است.
 مجله صف کنونی با عنوان #قشون در اسفندماه ١٣٠٠ خورشیدی تأسیس و از آن زمان تاکنون با عناوینی از قبیل قشون (١٣٠٠ تا ١٣١۴)، #مهنامه ارتش (١٣١۴ تا ١٣٢۵)، مجله #ارتش (١٣٢۵-١٣٣٠)، مجله عمومی ارتش (٢٣٣٠-١٣٣١) و ماهنامه ارتش (١٣٣١ تا ١٣۵٧) منتشر شده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با نام صف چاپ و منتشر می‌شود

#روزنامه‌نگاری
🔸انتشار فراخوان جایزه گیلرمو کانو
فراخوان جایزه بین‌المللی #گیلرمو_کانو در زمینه آزادی مطبوعات از سوی#یونسکو منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی کمیسیون ملی یونسکو ایران، این جایزه که به افتخار گیلرمو کانو، #روزنامه‌نگار کلمبیایی که در سال ۱۹۸۶ در حین کار ترور شد، ایجاد شده و سالانه به شخص، سازمان یا موسسه‌ای اعطا می‌شود که سهم قابل توجهی در دفاع یا ارتقای آزادی مطبوعات به‌ویژه در صورت وجود خطرات داشته باشد.
برنده این جایزه در مراسمی که در روز جهانی آزادی #مطبوعات در ۳ مه ۲۰۲۲ برگزار شود، ۲۵۰۰۰ دلار آمریکا و یک مدال دریافت خواهد کرد.
متقاضیان تا ۲۶ بهمن ۱۴۰۰ فرصت دارند تا به صورت آنلاین ثبت نام کنند. برای هرگونه اطلاعات بیشتر می توانید با ایمیل دبیرخانه جایزه [email protected] در تماس باشید.

#روزنامه‌نگاری🔸درباره استقلال تحریری
#مسعود‌شهامی‌پور، #روزنامه‌نگار باسابقه با تاکید بر اینکه روزنامه و صاحب امتیاز آن باید مستقل از نهادهای رسمی باشند، می‌گوید: روزنامه مستقل باید در یک نرم و روال حرفه‌ای و با اطلاع‌رسانی بی‌طرفانه و منصفانه به فعالیت خود ادامه دهد و بتواند به جامعه آگاهی برساند. چرا که کتمان و نرساندن خبر به جامعه، استقلال تحریریه را خدشه‌دار می‌کند.
https://tinyurl.com/2p83ces8

#روزنامه‌نگاری
🔸استقلال تحریه‌ای از نگاه میرعابدینی
احمد میرعابدینی #روزنامه‌نگار پر سابقه درباره اهمیت و ضرورت #استقلال‌رسانه‌ها می‌گوید: در این باره معیارهایی وجود دارد که طبق توافق اعضای تحریریه و مالکان و مدیران در هر رسانه‌ای، این اصول فراهم می‌شود و یک توافق عمومی به وجود می‌آید. در واقع بر اساس همین معیارهاست که صحبت از استقلال یک رسانه می‌شود. در ارزیابی عملکرد رسانه‌ها توجه به استقلال تحریریه‌ها بسیار مورد توجه و با اهمیت است چرا که با سنجش این مهم، می‌توان به رسانه‌ها اعتماد کرد و به نوعی باورپذیری مخاطب به اخبار، تحلیل‌ها و به نوعی مرجعیت رسانه‌ای به استقلال تحریریه‌ها بر می‌گردد. متن کامل

#روزنامه‌نگاری
🔸پیامدهای مرگ نشریات محلی
▫️#چاک_پلانکت، #روزنامه‌نگار و استاد روزنامه‌نگاری دانشگاه کلورادو بولدر در این سخنرانی #تد_تاک درباره‌ اهمیت #اخبارمحلی در حفظ اصول #دموکراسی می‌گوید.

#کتاب🔸۹۷۶ روز در پس کوچه‌های اروپا
کتاب ۹۷۶ روز در پس کوچه‌های اروپا اثر #محمد_دلاوری در نوبت چاپ چهاردهم وارد بازار کتاب شد.
به گزارش خبرگزاری صبا به نقل از روابط عمومی انتشارات قدیانی، در توضیح این کتاب آمده است: کتاب ۹۷۶ روز در پس کوچه های اروپا اثری به ‌سبک زندگی‌نوشت است. دلاوری در این زندگی‌نوشت صرفا دیده‌ها و تجربه‌ها را روایت نمی‌کند، بلکه به‌وفور در قسمت‌های مختلف کتاب شاهد تحلیل‌ها، مقایسه‌ها و نظرات شخصی او درمورد دیده‌ها و شنیده‌هایش هستیم. این نوع نگاه متأثر از شغل او به‌عنوان روزنامه‌نگار است.
محمد دلاوری، نویسنده، خبرنگار، #روزنامه‌نگار، مستندساز و مجری تلویزیون، متولد ۱۳۵۲ در تهران است. او فعالیت حرفه‌ای خود را با نوشتن در روزنامه کیهان آغاز کرد و بعدها با ورود به صداوسیما و ساخت برنامه "صرفا جهت اطلاع" به شهرت رسید.
نشر قدیانی این کتاب را با قیمت ۶۰ هزار تومان در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

🔸چالش‌های فضای رسانه‌ای ایران
"...با بی‌اعتبار‌شدن رسانه رسمی جای آن را فضای مجازی گرفته که به دلیل پرداخت اغلب غیرحرفه‌ای و رسمی‌نبودن، عوارض خاص خودش را دارد. به‌این‌ترتیب #روزنامه‌نگاری به صفت یک حرفه مهم هم در این فضا به حاشیه رانده می‌شود؛ چرا‌که در جنگ روایت‌ها #روزنامه‌نگار کاره‌ای نیست. درواقع روزنامه‌نگار باید بتواند جنگ روایت‌ها را در قالب بیان حقیقت و واقعیت مدیریت کند، وگرنه اگر بخواهد از خودش حرف بزند که چندان فایده‌ای ندارد. این مهم‌ترین چالش فضای رسانه‌ای ایران است که موجب تضعیف شدید ساختار رسانه‌ای رسمی هم شده است. ضعف مهم دولت ایران نیز نداشتن ساختار رسانه‌ای مؤثر و مفید است..."
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-852721

🔸دیدار با علیرضا سپاهی لائین
نشست ٢۴٣ صبح پنجشنبه‌های #بخارا اختصاص دارد به دیدار با علیرضا سپاهی لائین، شاعر، نویسنده و #روزنامه‌نگار خراسانی. نشست با حضور: قدیر افروند، محمد رمضانی فرخانی، یامان حکمت تقی‌آبادی و علی دهباشی ساعت ٩:٣٠ صبح پنجشنبه ١٧ شهریور ۱۴۰۱ در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج به نشانی خیابان ایرانشهر، کوچه سمندریان (مهاجر) پلاک ۲۲ برگزار و مستقیم پخش می‌شود:
Instagram.com/bukharama
سپاهی لایین (کاوه زیْدی) متولد آبان ۱۳۵۰ (به‌روایت ثبت) و دقیق‌تر اول دی‌ سال ۴۹ در روستای سنگ‌دیوار در کلات نادری، ‌فارغ‌التحصیل كارشناسی مترجمی زبان فرانسه از دانشگاه فردوسی مشهد‌؛ در روزنامه‌هایی چون قدس و شهرآرا به عنوان روزنامه‌نگار و مسئول تحریریه و معاون سردبیر فعالیت داشته است. برخی از آثار چاپ شده او به زبان‌های فارسی و کردی: گزيده‌ اشعار (۱۳۷۶)، زائر كوچولو (۱۳۷۹)، يادش بخير، جنگ (۱۳۸۰)، زير درخت گيلاس (۱۳۸۳)، ما به روايت من (۱۳۸۸)، عشق ما را نمی‌دهد بازی (۱۳۸۹)، شرح بت‌پرستی‌ها (۱۳۹۴)، زمانی شیرین / زمان و زانین (۱۳۹۸)، رندان خراسان (۱۳۹۹)، مینامال (۱۳۹۹)، دوچار (۱۳۹۹)، تاوانبار (۱۴۰۰).

#ارتباطات▫️از مود تا پاریس
🔸پای صحبت همکلاسی‌های دکتر معتمدنژاد در روستای مود
▫️به مناسبت نهمین سال درگذشت پدر علوم ارتباطات اجتماعی
▫️#ابراهیم_جعفری
نُه سال از خاموشی شمع فروزان علوم ارتباطات اجتماعی ایران زنده یاد دکتر #کاظم_معتمدنژاد سپری شد. از سال ۱۳۹۲ به بعد ۱۴ آذر ماه (سالروز درگذشت ایشان)، فرصتی است تا خاطرات، مجاهدت‌های علمی و آثار ماندگاری که این چهره درخشان از خود بر جای نهاد، مورد بازخوانی قرار گیرد.
اینجانب که افتخار شاگردی دکتر معتمدنژاد را از سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۸۸ (به صورت ناپیوسته) در دانشگاه علامه طباطبایی داشتم، طی سال‌های گذشته با یادآوری جنبه‌های مختلف حیات پربار این فرزانه فروتن در حد توان و بضاعت خود، یادداشت‌هایی را تقدیم دوستان نموده و امیدوارم به شرط حیات در سال‌های بعد نیز توفیق انجام این وظیفه را داشته باشم.
در یکی از روزهای هفته منابع طبیعی سال ۱۳۸۷ که نمایشگاهی از دستاوردهای پژوهشی وزارت جهاد کشاورزی در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج این وزارت‌خانه برگزار گردید، دکتر معتمدنژاد همراه با همسر بزرگوارشان شادروان خانم #آذرمیدخت_یکتامرام میهمان ما بودند. در آن روز به یاد ماندنی دکتر معتمدنژاد درختی را در فضای سبز سازمان کاشتند که برای بنده مشاهده پر کردن گودال نهال با خاک توسط ایشان جالب و خاطره انگیز بود؛ زیرا تا قبل از آن فقط قلم و کتاب را در دستان‌شان تصور می‌کردم.
پس از بازدید غرفه‌های مراکز تحقیقاتی استان‌های مختلف، در سخنرانی خود به این نکته اشاره کردند که: "من یک روستازاده هستم و با مسائل بخش کشاورزی آشنایی دارم؛ از این رو موفقیت‌ها و دستاوردهای علمی شما برای من بسیار شیرین و دلپذیر است"و در ادامه اظهار امیدواری کردند که روزی شاهد انتشار روزنامه‌ای با عنوان و محتوی کشاورزی باشیم.
ماهنامه مدیریت ارتباطات در یک اقدام ابتکاری به مناسبت هفته معلم سال ۱۳۹۳ با اعزام گزارشگران خود به روستای مود  بیرجند (زادگاه دکتر معتمدنژاد)، با همکلاسی‌های دوره ابتدایی پدر علوم ارتباطات اجتماعی گفت و گو کرد و خاطرات آنان را انتشار داد که به مواردی از آن‌ها اشاره می‌گردد.
سال‌ها بود که دکتر معتمدنژاد از مود رفته بود؛ اما وقتی در سال ۱۳۸۵ به مود بازگشت همان چهره آرام، نجیب و سر به راهی بود که یک روز صبح زود با چمدانی کوچک و با مینی‌بوس مود - بیرجند ده ما را ترک کرده بود. آن روز که کاظم رفت، واقعاً دلمان گرفت؛ اما وقتی با موفقیت و سرافرازی و با چهره‌ای شاداب و زیبا به مود برگشت، همه آن دلتنگی‌ها رفت. او از غم دیگران غصه می‌خورد و از دیدن نابسامانی‌های مردم کشور خودش و دیگر کشورها رنج می‌برد و همین شد که #روزنامه‌نگار شد.
زنده‌یاد دکتر معتمدنژاد در همه این سال‌ها خیلی کم فرصت داشت تا به مود بیاید؛ ولی همان چند دفعه‌ای که آمد، آن قدر بی‌ریا و قشنگ در بین هم محلی‌ها ظاهر شد که ما واقعاً به وجودش افتخار می‌کردیم. دکتر معتمدنژاد که پای در خانواده و نسلی روحانی و عالم داشت، از خداوند بزرگ عاقبت بخیری می‌خواست و به آرزویش رسید. اکنون ردپای احساس او را در دامان کوه‌ها نزدیک لانه کبک‌ها و میان درختان سرسبز این دیار می‌بینیم که آرام و با تأنی از کنار ما می‌گذرد و با لبخندی بر لب نشان می‌دهد که از زندگی معلمی و کمک به دیگران راضی بوده و گرچه صدها کیلومتر دورتر از مود غنوده است؛ اما آرام و مهربان نگاهش به ما و مردمی است که دوستشان داشت و خودش را متعلق به آنان می‌دانست. او از مود تا پاریس رفت و در تهران آرام گرفت؛ اما یاد و خاطره‌اش برای کسانی که حتی یک بار او را دیده‌اند، ماندگار است. از شما سپاسگزاریم که به دنبال نشانه‌های معلمی دکتر معتمدنژاد در مود هستید و در هفته معلم سری به ما پیرمردها زدید. افتخار کاظم این بود که معلم است و ما هم که در مود یا سایر شهرهای ایران معلمی کردیم، پس از بازنشستگی بیل کشاورزی را در دست گرفتیم تا به جامعه بگوییم اگر معلمی و کشاورزی کشوری درست نشود، خیال درست شدن بقیه کارها خوابی است که تعبیر نخواهد شد.
دکتر معتمدنژاد که به نقل از دکتر #اسدالله_زمانی در خانواده‌شان ۵ مجتهد و دو شاعر وجود داشته، در مراسم نکوداشتی که در سال ۱۳۸۳ از سوی دانشگاه علامه طباطبایی به پاس آثار و خدمت‌های ماندگار ایشان به توسعه دانش ارتباطات در ایران برگزار شد، اظهار داشت:"من یک معلم عادی بودم که زیر چتر دانش دانشجویان، به شهرت رسیدم. این شهرت متعلق به خود آن‌هاست. دانشجویان به معلم خودشان نام گذاشتند و گرنه من یک معلم معمولی همیشگی هستم"
به قول دکتر #یونس_شکرخواه: دکتر معتمدنژاد مثل درخت‌های کویری بی‌انتظار و بی‌اعتنا به باران؛ پُر ریشه بود و با این ماموریت که غبار؛ چشم‌های رهگذران را اذیت نکند، متکی به خود و ماندگار ماند."
یادش گرامی و نامش جاویدان باد.
@dehkade_jahan

#کتاب🔸پناه بر زیبایی
▫️مروری بر رمان "نوبت ناتانائیل"
🔹#علی_ورامینی، دبیر گروه فرهنگ:
▫️روزنامه‌نگاری به‌نام علی نصف شب بلند می‌شود، می‌بیند موجودی از عالم غیب روبه‌رویش نشسته است و او را دعوت که نه تقریباً اجبار به همراهی‌ برای انجام مأموریتی می‌کند. "نوبت ناتانائیل" آخرین رمان #علی_میرفتاح، نویسنده و #روزنامه‌نگار قدیمی که اواخر سال پیش توسط نشر مرکز منتشر شد، در ادامه داستان تودرتوی این همراهی است که دائماً شخصیت‌هایی به آن اضافه می‌شوند. فرجام داستان میرفتاح اما به‌نظر من درخشان‌ترین بخش این هم‌آمیزی فرشته و آدمی است. گفتند به عدالت جهان امیدی نیست، چه کنیم که این زندگی قابل‌تحمل شود؟ و "نوبت ناتانائیل" شد؛ زیبایی خالص و خُلَص. همه دویدن‌ها، اتفاقات و بالاوپایین‌های داستان، عاقبت ما را به آنجا می‌کشاند که به زیبایی چنگ بیاندازیم که شاید تنها راه رستگاری باشد.
یادداشت در هم‌میهن

#روزنامه‌نگاری‌‌بحران
🔸 ۳ دایره در روزنامه‌نگاری بحران
روزنامه‌نگار حرفه‌ای باید تلاش کند در شرایط بحران به جای روانی کردن جو حاکم بر جامعه، آن را عقلانی کند.
▫️سابقه بحران، آینده بحران و نحوه ورود به خود بحران سه حلقه فرضی هستند که #روزنامه‌نگار حرفه‌ای باید در مواقع بحرانی در نظر بگیرد.
▫️دایره اول مربوط به گذشته بحران است.
▫️دایره دوم نگاه به آینده است و اینکه توجه کنیم بحران در آینده به کجا می‌رود. (پیامدهای سیاسی و اقتصادی و..)
▫️دایره سوم نحوه ورود به بحران است، #روزنامه‌نگاران با تکیه بر #اخلاق‌حرفه‌ای وارد بحران‌ها می‌شوند، روزنامه‌نگاران حرفه‌ای تلاش می‌کنندکه چطور می‌توان از میزان درد کم کرد.
حلقه حرفه‌ای، دردآور و سخت ماجرا همین حلقه سوم است که به شرایط حال مربوط می‌شود. چطور باید به موضوع ورود کنیم؟.... در این دایره یک #روزنامه‌نگار حرفه‌ای باید حمایت مالی، روحی و روانی ایجاد کند.
▫️دوشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۴

#روزنامه‌نگاری #حقوق‌ارتباطات
🔸حریم خصوصی
وظیفه یک #روزنامه‌نگار گزارش حقایق و اطلاع‌رسانی است تا مردم بتوانند انتخاب‌های آگاهانه‌ای داشته باشند. ما قاضی و هیئت منصفه در مورد درستی یا نادرستی موضوعات نیستیم.
روزنامه‌نگاران حق و وظیفه دارند که در راستای منافع عمومی؛ داستان‌ها را بررسی کنند، اما نباید خود را فراتر از قانون بدانند. به‌علاوه، آنها باید آسیبی را که کنجکاوی آنها ممکن است ایجاد کند در نظر بگیرند.
اگر از ما خواسته شود به دلیل حفظ #حریم‌خصوصی باید ضبط صدا، گرفتن عکس یا یادداشت‌برداری را متوقف کنیم، باید این کار را انجام دهیم، مگر اینکه ادامه آن از نظر سردبیر توجیه شود. در آن مرحله باید دلایل خود را کاملاً روشن کنیم.
🔹ضبط مخفیانه
اگر روزنامه‌نگار قصد داشته باشد به طور مخفیانه صدای کسی را داشته باشد، به دلیل وجود منافع عمومی باید بتواند تصمیم خود را توجیه کند. اگر احتمال دارد شواهد یا رفتاری ضبط و جمع‌آوری شود که در صورت ضبط‌نشدن، مخاطب نمی‌بیند و نمی‌شنود، گاهی توجیه شدنی است. پتوجیهات برای ضبط‌های‌ مخفی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
▫️جایی که شواهدی در خصوص قصد برای ارتکاب جرم وجود داشته باشد.
▫️جایی که در یک نگاه کلی بعید است موفق شود و به جزئیات نیاز است.
▫️جمع‌آوری مدرک
▫️تحقیقات‌اجتماعی یا علمی در جهت منافع ‌عمومی
@medialesson

#سینما‌ویژن🔸مطالعات فیلم چیست؟
#مطالعات‌فیلم یک رشته بین‌رشته‌ای از مطالعات آکادمیک است که هنر، تکنیک و اهمیت فرهنگی فیلم را به عنوان وسیله‌ای برای داستان‌گویی و ارتباط بررسی می‌کند. مطالعات فیلم شامل تحلیل و تفسیر انتقادی فیلم‌ها و همچنین زمینه‌های تاریخی و فرهنگی است که در آن ساخته شده‌اند. مطالعات فیلم طیف وسیعی از موضوعات را در بر می‌گیرد، از جمله:
١. تاریخ فیلم: توسعه فناوری فیلم، تکامل ژانرهای فیلم و تأثیر رویدادهای تاریخی بر صنعت فیلم.
٢. نظریه فیلم: مطالعه زیبایی‌شناسی، ساختارهای روایی و اهمیت فرهنگی فیلم‌ها.
٣. نقد فیلم: ارزیابی و تحلیل فیلم‌ها از جمله شایستگی‌های فنی، هنری و فرهنگی آن‌ها.
۴. فیلمنامه‌نویسی: مطالعه هنر و صنعت نویسندگی برای فیلم، از جمله ساختار فیلمنامه، توسعه شخصیت و دیالوگ.
۵. تولید فیلم: بررسی جنبه‌های فنی و تدارکاتی تولید فیلم از جمله فیلمبرداری، تدوین و صداپردازی.
۶. فرهنگ فیلم: مطالعه زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی که فیلم‌ها در آن ساخته، توزیع و مصرف می‌شوند.
٧. فیلم و جامعه: بررسی راه‌هایی که فیلم‌ها نگرش‌ها، ارزش‌ها و باورهای اجتماعی را منعکس و شکل می‌دهند.
مطالعات فیلم را می‌توان به روش‌های مختلفی به کار برد، از جمله:
١. نقد فیلم و #روزنامه‌نگاری: نوشتن نقد و تحلیل فیلم‌ها برای انتشار در روزنامه‌ها، مجلات و بسترهای آنلاین.
٢. آموزش فیلم: تدریس تاریخ، تئوری و نقد فیلم در محیط‌های دانشگاهی، مانند دانشگاه‌ها و کالج‌ها.
٣. برنامه‌نویسی فیلم: سرپرستی جشنواره‌های فیلم، برنامه نویسی مجموعه فیلم‌ها و انتخاب فیلم‌ها برای نمایش در سینماها و بسترهای آنلاین.
۴. تولید فیلم: کار به عنوان فیلمساز، فیلمنامه‌نویس یا تکنسین فیلم در صنعت فیلم.
۵. پژوهش فیلم: انجام تحقیق در مورد تاریخ، نظریه و فرهنگ فیلم برای اهداف آکادمیک یا حرفه‌ای.
برخی از مشاغل رایج برای فارغ التحصیلان مطالعات فیلم عبارتند از:
١. منتقد یا #روزنامه‌نگار سینما
٢. برنامه‌نویس یا کیوریتور فیلم
٣. فیلمنامه‌نویس یا ویرایشگر فیلمنامه
۴. تهیه‌کننده فیلم یا مدیر تولید
۵. مورخ فیلم یا آرشیویست
۶. مدرس فیلم یا دانشگاهی
٧. بازاریابی یا پخش فیلم حرفه‌ای
به طور کلی، مطالعات فیلم یک رشته غنی و متنوع است که می‌تواند به طیف گسترده‌ای از فرصت‌های شغلی در صنعت فیلم و فراتر از آن منجر شود.
▫️این متن حاصل جمع‌بندی چند پرامپت هوش مصنوعی است.

▫️دستورالعملی برای روزنامه‌نگاری علم
#روزنامه‌نگاری🔸اهمیت منابع و فکت‌ها
ساعد یزدانجو: درستی‌سنجی فراتر از دقت‌داشتن در انتقال درست مفاهیم است، البته که آن هم به‌نوبه خود ارزشمند است. درستی‌سنجی مرحله‌ای از فرایند تحریریه‌ای است که به #روزنامه‌نگار علم کمک می‌کند در هر مرحله از روند تولید مطالب، از تهیه مطلب و نگارش گرفته تا ویرایش و صفحه‌آرایی، جلوی اشتباهات احتمالی را بگیرد. امروزه برای این کار سمت‌هایی در تحریریه‌های رسانه‌ها تعریف شده که #روزنامه‌نگاران باسابقه و کارآزموده در آن مشغول به کارند.
▫️متن کامل در بازخورد ۳۳، لینک خرید

#روزنامه‌نگاری #میراث‌فرهنگی #فرهنگ
٢🔸میراث فرهنگی و روزنامه‌نگاری ایرانی
🔻تخت جمشید را در نظر بگیرید فرقی ندارد عرب یا کرد هستید، تخت جمشید بخشی از هویت بالیدنی شماست که می‌توانید به آن ببالید و بگویید که این کار اجداد من است.
شکرخواه درباره تاثیر برگزاری این جشنواره روی مردم عنوان کرد: دامنه مخاطبان جشنواره چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی گسترده است. درست است که موضوعش فرهنگ است اما بسیاری از جوانب فرهنگی برای ما روشن نیست؛ به خصوص وقتی در یک حیطه جغرافیایی خاص زندگی کردیم ممکن است از همسایگان و بقیه سرزمینمان اطلاعاتی نداشته باشیم یا فرصت نکرده باشیم یک بنا یا یک مراسم جمعی را از نزدیک ببینیم. شاید عکس‌های مراسم قالیشویی اردهال را دیده باشیم ولی از نزدیک در آنجا حضور نداشته‌ایم. بنابراین من فکر می‌کنم چون کثرت مخاطب در برابرمان است هرچقدر شاخه‌ها و بخش‌های جشنواره گسترده‌تر شود، جشنواره را جذاب‌تر می‌کند. همانطور که فرمت‌های مختلف در جذابیت جشنواره موثر است مثلا اگر مرتبط با موضوع یک جشنواره بتوانیم فیلم ببینیم، صدا و گرافیک به ویژه گرافیک روی وب داشته باشیم با استقبال مواجه می‌شود و همه ترجیح می‌دهند چنین چیزی را ببینند. من ترجیحم آن چیزی است که در عرصه تبلیغات تحت عنوان تی‌تی‌ال (Through The Line Marketing) شناخته می‌شود، آن مجموعه‌ای که بتواند برخط شود که خوشبختانه جشنواره آن‌ها را دیده است و انواع آن را لحاظ کرده و برایش فراخوان داده است.
داور بخش میراث دیجیتال سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی راهکار موفقیت این جشنواره را دبیرخانه دائمی دانست و گفت: اگر دبیرخانه دائمی ایجاد شود دیگر نیازی نیست که سالی یک بار در یک فاصله زمانی مشخص فراخوان داده شود. از روز بعد از اختتامیه جشنواره سوم افراد فرصت دارند بهترین اثرشان را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند و دبیرخانه باید آن‌ها را در شاخه‌هایی که اعلام شده است، سامان دهد. دومین نکته‌ای که پیشنهاد دارم این است که فردیت این موضوع حفظ شود. شما به عنوان یک #روزنامه‌نگار می‌خواهید اثر بفرستید، همکار شما هم که عکاسی و فیلمبرداری می‌کند می‌خواهد اثر بفرستد، اینجا باید نهادهایی که ذی‌ربط با فرهنگ هستند از وزارتخانه‌ها تا انجمن خوشنویسان تا نهادهای دیگری که در حوزه فرهنگ فعالیت می‌کنند، فکت‌شیت بدهند. یک بخش به نظر من دبیرخانه است که همیشه باید محصول دریافت کند، سر فرصت و با فراغ بال گزینش کند، از آثار ارسالی و محتوای آن‌ها فراوانی بگیرد و در بخشی که کمتر اثر ارسال شده، بیشتر فعالیت کند، فراخوان بدهد و افراد و کانون‌های مرتبط را به مشارکت فرابخواند.
وی درباره تاثیر چنین جشنواره‌ای بر حفظ اصالت و قدمتی که میراث‌فرهنگی دارد، گفت: این جشنواره نیست که باید اصالت‌سنجی کند. اتفاقا اگر فردا یک اثر تاریخی باستانی که طرف توجه جشنواره قرار گرفته جعلی از آب درآید، جشنواره مقصر نیست اما درس بزرگی می‌گیرد. ارائه اطلاعات کاملا موثق یا فکت‌شیت درباره اصالت و اورژینال بودن آثار باید از سوی کانون‌های رسمی و مرتبط صورت گیرد تا مشخص شود که یک اثر و اطلاعات مربوط آن اورجینال و دقیق است یا خیر. ممکن است یک روزنامه‌نگار درباره یک اثر یا یک شیء مکشوفه در جایی گزارش تحقیقی نوشته، باشد و اطلاعات اشتباه داده باشد، من این را نگران‌کننده نمی‌بینم. اطلاعات اشتباه زمانی ارائه می‌شود که کانون‌های مرتبط فکت‌شیت تهیه نکرده و یا توزیع نکرده باشند
شکرخواه درباره تاثیر بین‌المللی شدن جشنواره گفت: اگر کسی می‌خواهد درک بهتری از تاریخ و فرهنگ داشته باشد باید به ایران سفر کند تا ببیند که پدران ما چطور آبیاری کردند، چطور کاریز ساختند، چطور ما در سرزمینی بی‌آب و علف زندگی کردیم، ببیند ما چطور لباس می‌دوزیم، چطور مهمانی می‌گیریم. همه اینها برای جهان درس است، ایران یک موزه بسیار بزرگ است و جایی سرشار از ظرافت، نازکی و شکنندگی، باید نوشت و گفت که در ایران باید با احتیاط راه رفت تا اگر کسی هوس یورش به سرزمین ایران را داشت، پیش از حمله از سوی جهان منع ‌شود، میراث ایران برای همه جهان است، یک حافظه و ثروت جهانی است. بنابراین اگر جشنواره بین‌المللی شود، کسانی که برای حضور در جشنواره به ایران می‌آیند، به تدریج با ادبیات و هویت و سنت‌های ایرانی آشنا می‌شوند. سرزمینی که ریشه دارد، مثل درخت ریشه‌دار بر زمین نمی‌افتد، اما باید اول به خودمان اثبات شود. من بین‌المللی شدن این جشنواره را به فال نیک می‌گیرم و باید بسیار قدردان کسانی باشیم که به این فکر افتادند.۶