#حاجی_میرزمان می‌گوید که در دهه ۷۰ زندگی‌اش #دوربین چاپ فوری او از جنگ‌ها، تهاجمات و ممنوعیت #عکاسی از سوی #طالبان جان سالم به در برده است اما هم اکنون به‌دلیل #فناوری‌دیجیتالی، در خطر نابودی است. یورونیوز به نقل از فرانس‌پرس می‌نویسد: او در حالی که جعبه را روی سه‌پایه چوبی آن نصب می‌کرد در خانه کوچکش در کابل به خبرگزاری فرانسه گفت: این دوربین‌ها دیگر بازنشسته شده‌اند. فقط این آخرین دوربین باقی‌مانده را نگه می‌دارم.
داخل جعبه هم دوربین است و هم #اتاق‌تاریک برای #چاپ عکس. میرزمان برای نشان دادن نحوه عملکرد آن کاغذ عکاسی و مایع چاپ عکس را در داخل جعبه قرار داده و برای عکسبرداری آماده می‌شود. او برای مدت کوتاهی پوشش لنز را برمی‌دارد و فورا یک نگاتیو بیرون می‌آورد. بعد نگاتیو را پردازش کرده و بعد از چند دقیقه عکس را چاپ می‌کند.
میرزمان می‌گوید: امروزه #عکاسان همه از دوربین‌های دیجیتال استفاده می‌کنند. افراد کمی می‌دانند که این دوربین چگونه کار می‌کند.
عکاس کابلی می‌گوید که جعبه‌های عکاسی توسط نجاران داخلی ساخته شده اما لنزها وارداتی است.
عصر طلایی #جعبه‌های‌عکاسی در #افغانستان زمانی بود که خدمت سربازی در دهه ۱۹۵۰ اجباری شد، به این معنی که هزاران نفر به عکس برای کارت شناسایی نظامی نیاز داشتند.
طالبان زمانی که از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ قدرت را در افغانستان در اختیار داشت، عکاسی را ممنوع کرد و تنها به میرزمان اجازه دادند تا با دوربین جعبه‌ای عکس‌های رسمی بگیرد.
پس از سقوط طالبان، وقتی دانش‌آموزان به مدارس بازگشتند و کارت شناسایی اجباری شد، این دستگاه‌ها دوباره رونق گرفتند. طالبان از زمان بازگشت به قدرت در ماه اوت، هنوز اظهارنظری درباره عکس گرفتن نکرده‌اند اما جنگجویان جوان طالبان اغلب در حال گرفتن عکس از یکدیگر یا #سلفی با گوشی تلفن همراه خود دیده می‌شوند.
میرزمان به هر چهار پسرش عکاسی را آموزش داده است اما هیچ‌کدام از آن‌ها از دوربین‌های جعبه‌ای استفاده نمی‌کنند.
آخرین کمرای (دوربین) فوری باقی مانده از این خانواده اکنون در بیرون استودیوی آن‌ها به نمایش گذاشته شده است، دوربینی که یادآور تاریخ عکاسی افغانستان است.