#سینماویژن
🔸به سوی فیلم امروز
#هوشنگ_گلمکانی: در آبان ۹۶ بنا به ضرورتی حرفه‌ای، صفحه شخصی‌ام در اینستاگرام را به صفحه رسمی ماهنامه فیلم تبدیل کردم. حالا هم به حکم جبر روزگار و چیزی به نام قانون که موقعیت کاملا روشن ما در آن پیش‌بینی نشده، جایگاه ۳۹ساله‌مان در ماهنامه فیلم را به مسیر دیگری هدایت می‌کنیم و همراه با یار و همراه همیشگی، #عباس_یاری، در کنار سایر همکاران همراه، تدارک مجله #فیلم_امروز را آغاز می‌کنیم تا به‌زودی با انتشار آن به راه‌ گذشته‌مان ادامه بدهیم. این صفحه پس از این صفحه رسمی فیلم امروز خواهد بود اما لوگوی آن با انتشار اولین شماره مجله رونمایی خواهد شد.

#کیوسک 🔸 #هوشنگ_گلمکانی در گفتگو با خبرنگار صبا: اشتراک‌تان با مجله #فیلم را تسویه سپس برای خرید #فیلم_امروز تصمیم بگیرید

#کیوسک 🔸 شماره جدید ماهنامه #فیلم_امروز

#سینما 🔸رسم زمانه
▫️#هوشنگ_گلمکانی
#ژان‌پل_بلموندو را چه‌گونه به یاد می‌آورید؟ با موج‌نویی‌های گدار (از نفس‌افتاده، پیِرو خله)؟ با فیلم‌های فلسفی/ #نوآر روشنفکرانۀ ملویل (کلاه، لئون مورن کشیش)؟ با فیلم‌های هنری دسیکا (دو زن) و رنه کلمان (آیا پاریس می‌سوزد)؟ با کمدی/ اکشن‌های فیلیپ دوبروکا (ملاقات در ریو، ملاقات در چین)؟ با فیلم‌های پرماجرای فیلیپ لابرو (آلپاگور) و هانری ورنوی (شکست)؟ با آن گنگستری معروفش با #آلن_دلون (بورسالینو)؟ یا انبوه فیلم‌های دیگرش از کمدی و درام و اجتماعی و گنگستری و غیره؟ ژان‌پل بلموندو همۀ این‌ها بود. یک آرتیست تمام‌عیار بدون تحصیلات آکادمیک و آموزش سینمایی با آن دماغ شکسته که حاصل فعالیتش در رشتۀ بوکس بود و چهرۀ بیک‌ایمانوردی را به یاد تماشاگر ایرانی می‌آورد. آرتیستی که همین جوری حضورش در قاب تصویر جذاب و دوست‌داشتنی بود و به‌خصوص در کمدی‌هایش می‌شد او را "بامزه" توصیف کرد و در اکشن‌های پرتحرکش (در ترکیب با مایه‌های کمیک) فرز و چالاک بود و بدون بدل، دل تماشاگران نوجوان و جوان را می‌برد. فیلم‌هایش در ایران یادآور صدای دوبلورهایش از جمله #جلال_مقامی و #منوچهر_زمانی بود که نقش‌آفرینی‌اش را برای تماشاگر ایرانی شیرین‌تر می‌کرد.
ژان‌پل بلموندو و آلن دلون شمایل‌های یک دوران از #سینمای‌فرانسه هستند که نام بردن از هر کدام، دیگری را به یاد می‌آورد. در یکی‌دو سال اخیر چند ویدئو که آن‌ها را با موی سفید و در سالخوردگی در کنار همدیگر نشان می‌دهند بسیار مورد توجه سینمادوستان، حتی از نسل جوان قرار گرفت. بلموندو که در ٨٨ سالگی درگذشت در بیست سال اخیر فقط یک فیلم بازی کرده بود. آلن دلون که اینک ٨۶ ساله است، دو سال پیش در مراسم بزرگداشتش در #جشنوارۀ‌کن گفت که این در واقع مراسم تدفین اوست. این رسم زمانه است.
#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز

شماره ششم در چاپخانه است. پروپیمان‌تر از پنج شماره قبل، طوری که هفتادهشتاد صفحه‌اش - شاید هم بیش‌تر - سرریز کرد. با دو پرونده بسیار خواندنی و ده‌ها مطلب جذاب دیگر که نخوانده‌اش نخواهید گذاشت.
فقط... یک توضیح: با توجه به این که روز شنبه اول آبان بین‌التعطیلین است (عجب عنوانی) این شماره پس از تعطیلی، یعنی روز دوشنبه سوم آبان منتشر می‌شود. گفتیم که بدانید و نگران نشوید. شماره ششم، سوم آبان.

#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز
#filmemrooz #filmemroozmagazine

@filmemrooz_official

#سینما🔸یک خاطره
▫️#هوشنگ_گلمکانی
این خاطره از سرکار خانم #گلاب_آدینه را هیچ‌گاه از یاد نمی‌برم و می‌دانم که خودش هم آن را برای کسانی تعریف کرده است. شبی از تابستان ۱۳۷۳ رفته بودم به یکی از کوره‌های آجرپزی جنوب تهران، که از لوکیشن‌های اصلی فیلم «روسری‌آبی» (رخشان بنی‌اعتماد) بود. آن شب قرار بود در آلونک‌های کنار کوره‌ها که محل زندگی کارگرانش بود، نماهایی گرفته شود. در مسیرم به سوی محل استقرار گروه، در ابتدای صف آلونک‌ها، زنی چادری از اهالی محل، سلام گرمی نثارم کرد که انگار حاکی از آشنایی قبلی بود. جواب سلامش را دادم و در ثانیه‌هایی گذرا، حیران از این اتفاق، تنها چیزی که به نظرم رسید این بود که او احیانا از خواننده‌های مجله است و مرا شناخته! خواننده مجله «فیلم» و اینجا؟ مکثی کردم و به سوی زن که چادری کهنه و گلدار، لباس‌هایی مندرس و پوستی تیره و پرمو (شاید ناشی از بیماری زنانه هیرسوتیسم) داشت برگشتم و من‌من‌کنان، با تردید پرسیدم: «شما...؟» زن نگذاشت سوالم را تمام کنم. زد زیر خنده، و در حالی که دو بال چادرش را با دو دست به اطراف باز می‌کرد، گفت: «بله، من...!»
گلاب آدینه بود که برای بازی در نقش «کبوتر»، همدم و همسایه و همکار «نوبر کردانی» که با آن شکل و شمایل، از آدم‌ها و جغرافیای پیرامونش قابل تفکیک نبود. گلاب آدینه، چه در تئاتر و چه در سینما، همیشه در اندازه‌ها و قالب نقش غرق و محو می‌شود، طوری که نمی‌توان او را از کاراکتری که بازی می‌کند تفکیک کرد؛ چه نقشی جدی باشد و چه طنزآمیز، شهری یا روستایی، بالهجه و بی‌لهجه، بدوی یا مدرن، موزیکال یا معمولی.... این البته حاصل تجربه‌های تئاتری او هم هست، اما بیشتر ناشی از یک خصلت - بخوان سبک - ذاتی است. به همین ویدئو از فصل پایانی «زیر پوست شهر» نگاه کنید: واقعا یکی از بسیار زنان این سرزمین، محروم و افسرده زیر فشار اقتصادی، و در عین حال پرسان و معترض، ایستاده در صف‌های مختلف فرساینده نیست؟
او سال‌های سال پیش نام خانوادگی‌اش را عوض کرد تا زیر سایه نام پدرش حسینقلی مستعان که زمانی نویسنده‌ای معتبر و محبوب بود نماند. آیا این هم برای شما، نشانی از شخصیت این بازیگر توانا ندارد؟
شصت‌وهشتمین سالگرد تولدت مبارک گلاب خانم.
#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز

#موسیقی🔸حسین علیزاده و موسیقی فیلم
حسین علیزاده از نام‌های معتبر موسیقی امروز ایران است که گاهی موسیقی فیلم هم می‌سازد، اما برای فیلم‌هایی که به قول خودش بتواند با آن‌‌ها زندگی کند. آخرین کار سینمایی استاد علیزاده که روی پرده آمده فیلم آتابای ساخته #نیکی_کریمی است. به بهانه نمایش عمومی این فیلم، همکارمان #نسیم_قاضی‌زاده با استاد گفت‌وگویی کرده که فقط به آتابای محدود نمی‌شود و حاوی حرف‌های شنیدنی او از سال‌های کودکی و نوجوانی، چگونگی گرایشش به موسیقی و سینما، توصیفش از وضعیت موسیقی در کشور، معیارهایش برای ساخت موسیقی فیلم و شرح تجربه‌هایش از ساخت آثاری برای سینما است. این گفت‌وگو را می‌توانید در سایت «فیلم امروز» و صفحه اول سایت آپارات ببینید.
#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز #حسین_علیزاده
@filmemrooz_official

#سینماویژن
🔸تصویر واقعیت: بانوی آهنین
▫️فیلیدا لوید ۲۰۱۱
تصاویر تطبیقی مصاحبۀ تلویزیونی #مارگارت_تاچر و بازی #مریل_استریپ در نقش او در بانوی آهنین*.
وسواس و دقت مریل استریپ در ایفای نقش، جایزۀ #اسکار را برایش به ارمغان آورد.
#بانوی‌آهنین اسکار بهترین چهره‌پردازی را نیز ربود.
*بهتر است از هدفون استفاده کنید (صدای تاچر از باند راست و صدای استریپ از باند چپ پخش می‌شود)
#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز