#سینما 🔸 هیات مدیره جدید انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران
مجمع عمومی انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران ۱۱ آبان ۱۴۰۰ با حضور ۱۱۰ نفر از اعضا در خانه سینما شماره ۲ برگزار شد.
به ترتیب #جعفر_گودرزی، #کامران_ملکی، #رضا_صائمی، #رضا_درستکار و #محمدرضا_لطفی به‌عنوان اعضای اصلی هیات‌مدیره انتخاب شدند. همچنین #پیمان_شوقی بازرس شد.
مجمع عمومی انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران ۱۱ آبان ۱۴۰۰ با حضور ۱۱۰ نفر از اعضا در خانه سینما شماره ۲ برگزار شد.
به ترتیب #جعفر_گودرزی، #کامران_ملکی، #رضا_صائمی، #رضا_درستکار و #محمدرضا_لطفی به‌عنوان اعضای اصلی هیات‌مدیره انتخاب شدند. همچنین #پیمان_شوقی بازرس شد.
#سینما▫️روایت و روایتگری در سینما
🔸سینما چگونه قصه میگوید؟
#رضا_صائمی
وقتی از نسبت روایت و سینما حرف می‌زنیم یعنی از این سخن می‌گوییم که فیلم‌ها چطور داستان و قصه‌های‌شان را تعریف می‌کنند و این چیزی جز فهم سینما نیست. گرچه سینما را ممکن است به سویه‌های تصویری و تکنیکی‌اش بشناسند، اما بدون داستان و #روایت، سینما چیزی جز تصاویر متحرک نیست. روایت درواقع شالوده و ساختار فیلم را بنا می‌نهد و هویت می‌بخشد و حتی آن وجوه فنی و تکنیکی از تدوین و نورپردازی گرفته تا حرکت دوربین و میزانسن و دکوپاژ هم درخدمت روایت قرار می‌گیرد تا داستان فیلم تعریف شود. این شیوه روایت و خلاقیت‌های روایتگری است که موجب ماندگاری یا فراموش کردن یک فیلم می‌شود. متن کامل
🔸سینما چگونه قصه میگوید؟
#رضا_صائمی
وقتی از نسبت روایت و سینما حرف می‌زنیم یعنی از این سخن می‌گوییم که فیلم‌ها چطور داستان و قصه‌های‌شان را تعریف می‌کنند و این چیزی جز فهم سینما نیست. گرچه سینما را ممکن است به سویه‌های تصویری و تکنیکی‌اش بشناسند، اما بدون داستان و #روایت، سینما چیزی جز تصاویر متحرک نیست. روایت درواقع شالوده و ساختار فیلم را بنا می‌نهد و هویت می‌بخشد و حتی آن وجوه فنی و تکنیکی از تدوین و نورپردازی گرفته تا حرکت دوربین و میزانسن و دکوپاژ هم درخدمت روایت قرار می‌گیرد تا داستان فیلم تعریف شود. این شیوه روایت و خلاقیت‌های روایتگری است که موجب ماندگاری یا فراموش کردن یک فیلم می‌شود. متن کامل
#موسیقی🔸شجریان یک جریان است
▫️درنگی در هویت و حریت یک آوازه‌خوان
🔹#رضا_صائمی روزنامه شرق
وقتی از #محمدرضا_شجریان حرف می‌زنیم، از یک فرد نمی‌گوییم، از یک پدیده و رخداد اجتماعی سخن می‌گوییم. از یک فرهنگ و شیوه زیستن که نه‌فقط زیست هنرمندانه که زیست هویتمندانه بود و با حریت و آزادگی پیوند می‌خورد. زندگی او روایت آزاده بودن در زیست هنری است. هنر او بیش از آنکه در موسیقی و آواز باشد، در همین آزاده بودن، استقلال و اصالت هنری است. اعتبار او در موسیقی اصیل ایرانی، جای خود، اما آنچه شجریان را شجریان کرد، مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و خصلت‌های فردی است که او را از یک هنرمند و آوازه‌خوان به شجریان بدل کرد. متن کامل
▫️درنگی در هویت و حریت یک آوازه‌خوان
🔹#رضا_صائمی روزنامه شرق
وقتی از #محمدرضا_شجریان حرف می‌زنیم، از یک فرد نمی‌گوییم، از یک پدیده و رخداد اجتماعی سخن می‌گوییم. از یک فرهنگ و شیوه زیستن که نه‌فقط زیست هنرمندانه که زیست هویتمندانه بود و با حریت و آزادگی پیوند می‌خورد. زندگی او روایت آزاده بودن در زیست هنری است. هنر او بیش از آنکه در موسیقی و آواز باشد، در همین آزاده بودن، استقلال و اصالت هنری است. اعتبار او در موسیقی اصیل ایرانی، جای خود، اما آنچه شجریان را شجریان کرد، مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و خصلت‌های فردی است که او را از یک هنرمند و آوازه‌خوان به شجریان بدل کرد. متن کامل
#سینما🔸فیلم کوتاه کم نیست
🔹#رضا_صائمی
طی دو روزی که به‌عنوان یکی از داوران سیزدهمین دوره جوایز ایسفا (انجمن فیلم کوتاه ایران) در خانه سینما حضور داشتم، ٣٠ فیلم کوتاه از سینمای ایران را تماشا کردم و این فرصتی بود تا شمایلی از پتانسیل موجود در سینمای فیلم کوتاه ایران و استعدادهای خلاقی که در فیلمسازان جوان ایرانی وجود دارد، بیشتر بر من آشکار شود. هم تنوع قصه‌ها و سوژه‌ها، هم توجه به درد و رنج آدم‌هایی که کمتر به سینمای بلند ما راه می‌یابند و هم تعدد لوکیشن و جغرافیای اثر که دیگر در فضای شهری پایتخت محدود نمی‌شد، ازجمله ویژگی‌های خوب این آثار بود که نشان می‌داد اگر دغدغه سینمای بومی داریم، یکی از بهترین آوردگاه‌ها و محل آزمون آن، همین فیلم‌های کوتاه است.
خوشبختانه گسترش فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی یک امکان تازه برای گسترش و توسعه فیلم کوتاه است که سینمای ما تا یک‌دهه پیش از این امکان برخوردار نبود. درواقع یکی از بزرگترین چالش‌های فیلم کوتاه این بود که ساخته می‌شد، اما کمتر فرصت تماشای آن وجود داشت و به‌همین‌دلیل مردم شناخت کمتری نسبت به این‌گونه از فیلمسازی داشتند.
چندسال پیش سینمای هنر و تجربه در یک برنامه‌ریزی جذاب برخی از این آثار را در قالب پکیج‌های فصلی فیلم کوتاه اکران می‌کرد منتها باتوجه به نابسامانی‌ای که در سانس نمایش آنها وجود داشت، فیلم‌های کوتاه ایرانی از اکران خوبی برخوردار نبودند و همواره انتقاد نسبت به مسئله اکران و نمایش فیلم‌های کوتاه به غیر از جشنواره‌های سینمایی وجود داشت. این انتقاد، هم ازسوی فیلمسازان کوتاه، هم مخاطبان آنها وجود داشته که فرصت تماشای فیلم‌های کوتاه محدود به جشنواره‌ها شد که موقتی و فصلی است و بسیاری از این آثار از امکان نمایش محروم می‌مانند.
حتی به‌جرأت می‌توان گفت در وضعیت کنونی، فیلم کوتاه سینمای ایران جلوتر از فیلم بلند است و در اغلب جشنواره‌های بین‌المللی می‌درخشند. ضمن اینکه هم در سینمای جهان و هم در سینمای خودمان، بسیاری از فیلمسازان برجسته -به‌ویژه در میان کارگردان‌های نسل جدید- از دل همین فیلم کوتاه بیرون آمده‌اند. سعید روستایی و شهرام مکری، دو نمونه از این فیلمسازان مطرح هستند که گرچه سینمای آنها با هم بسیار متفاوت است اما هر دو از ساخت فیلم کوتاه شروع کرده‌اند؛ فیلم کوتاه را نباید دست‌کم گرفت. لینک
@hammihanonline
🔹#رضا_صائمی
طی دو روزی که به‌عنوان یکی از داوران سیزدهمین دوره جوایز ایسفا (انجمن فیلم کوتاه ایران) در خانه سینما حضور داشتم، ٣٠ فیلم کوتاه از سینمای ایران را تماشا کردم و این فرصتی بود تا شمایلی از پتانسیل موجود در سینمای فیلم کوتاه ایران و استعدادهای خلاقی که در فیلمسازان جوان ایرانی وجود دارد، بیشتر بر من آشکار شود. هم تنوع قصه‌ها و سوژه‌ها، هم توجه به درد و رنج آدم‌هایی که کمتر به سینمای بلند ما راه می‌یابند و هم تعدد لوکیشن و جغرافیای اثر که دیگر در فضای شهری پایتخت محدود نمی‌شد، ازجمله ویژگی‌های خوب این آثار بود که نشان می‌داد اگر دغدغه سینمای بومی داریم، یکی از بهترین آوردگاه‌ها و محل آزمون آن، همین فیلم‌های کوتاه است.
خوشبختانه گسترش فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی یک امکان تازه برای گسترش و توسعه فیلم کوتاه است که سینمای ما تا یک‌دهه پیش از این امکان برخوردار نبود. درواقع یکی از بزرگترین چالش‌های فیلم کوتاه این بود که ساخته می‌شد، اما کمتر فرصت تماشای آن وجود داشت و به‌همین‌دلیل مردم شناخت کمتری نسبت به این‌گونه از فیلمسازی داشتند.
چندسال پیش سینمای هنر و تجربه در یک برنامه‌ریزی جذاب برخی از این آثار را در قالب پکیج‌های فصلی فیلم کوتاه اکران می‌کرد منتها باتوجه به نابسامانی‌ای که در سانس نمایش آنها وجود داشت، فیلم‌های کوتاه ایرانی از اکران خوبی برخوردار نبودند و همواره انتقاد نسبت به مسئله اکران و نمایش فیلم‌های کوتاه به غیر از جشنواره‌های سینمایی وجود داشت. این انتقاد، هم ازسوی فیلمسازان کوتاه، هم مخاطبان آنها وجود داشته که فرصت تماشای فیلم‌های کوتاه محدود به جشنواره‌ها شد که موقتی و فصلی است و بسیاری از این آثار از امکان نمایش محروم می‌مانند.
حتی به‌جرأت می‌توان گفت در وضعیت کنونی، فیلم کوتاه سینمای ایران جلوتر از فیلم بلند است و در اغلب جشنواره‌های بین‌المللی می‌درخشند. ضمن اینکه هم در سینمای جهان و هم در سینمای خودمان، بسیاری از فیلمسازان برجسته -به‌ویژه در میان کارگردان‌های نسل جدید- از دل همین فیلم کوتاه بیرون آمده‌اند. سعید روستایی و شهرام مکری، دو نمونه از این فیلمسازان مطرح هستند که گرچه سینمای آنها با هم بسیار متفاوت است اما هر دو از ساخت فیلم کوتاه شروع کرده‌اند؛ فیلم کوتاه را نباید دست‌کم گرفت. لینک
@hammihanonline
🔸ماجرای یک سفر موسیقایی
🔹#رضا_صائمی خبرنگار گروه فرهنک
🎺 هنر همواره یکی از مهمترین میانجی‌های گفت‌وگو و روابط ملل بوده است؛ به‌ویژه #موسیقی که هنر نابی است که کمتر به واسطه و ترجمه برای فهم‌پذیری نیاز دارد. ازاین‌رو موسیقی به‌ویژه موسیقی ملی و ارکستر سمفونی‌ها از ظرفیت بالایی برای تعامل فرهنگی و هنری بین ملل مختلف برخوردار بوده و می‌تواند عواطف و احساسات مشترک بشری را برانگیخته و به همدلی آنها منجر شود. ازاین‌حیث می‌توان موسیقی و به‌طورکلی هنر و آفرینش‌های آن را به‌مثابه یک اثر هنری، در ذیل دیپلماسی فرهنگی قرار داد که چه‌بسا دامنه و عمق تاثیرگذاری آنها در تعامل و گفت‌وگوی ملت‌ها و تمدن‌ها، بیش از دیپلماسی سیاسی بیشتر هم باشد. برای فهم این معنا می‌توان #کتاب به رنگ ایران را به قلم #حجت‌الله_ایوبی مطالعه کرد که در آن نویسنده به روایت سفر پرماجرای سمفونی «صلح و امید» به پنچ کشور اروپایی پرداخته است؛ کتابی سفرنامه‌ای که رویکردی فرهنگی به سوژه خود داشته و در ضمن خاطره‌گویی و خاطره‌خوانی از این سفر به تاثیرات فرهنگی آن نیز می‌پردازد... +
🔹#رضا_صائمی خبرنگار گروه فرهنک
🎺 هنر همواره یکی از مهمترین میانجی‌های گفت‌وگو و روابط ملل بوده است؛ به‌ویژه #موسیقی که هنر نابی است که کمتر به واسطه و ترجمه برای فهم‌پذیری نیاز دارد. ازاین‌رو موسیقی به‌ویژه موسیقی ملی و ارکستر سمفونی‌ها از ظرفیت بالایی برای تعامل فرهنگی و هنری بین ملل مختلف برخوردار بوده و می‌تواند عواطف و احساسات مشترک بشری را برانگیخته و به همدلی آنها منجر شود. ازاین‌حیث می‌توان موسیقی و به‌طورکلی هنر و آفرینش‌های آن را به‌مثابه یک اثر هنری، در ذیل دیپلماسی فرهنگی قرار داد که چه‌بسا دامنه و عمق تاثیرگذاری آنها در تعامل و گفت‌وگوی ملت‌ها و تمدن‌ها، بیش از دیپلماسی سیاسی بیشتر هم باشد. برای فهم این معنا می‌توان #کتاب به رنگ ایران را به قلم #حجت‌الله_ایوبی مطالعه کرد که در آن نویسنده به روایت سفر پرماجرای سمفونی «صلح و امید» به پنچ کشور اروپایی پرداخته است؛ کتابی سفرنامه‌ای که رویکردی فرهنگی به سوژه خود داشته و در ضمن خاطره‌گویی و خاطره‌خوانی از این سفر به تاثیرات فرهنگی آن نیز می‌پردازد... +