#فضا
🔸نخستین تصاویر ارسالی تلسکوپ جیمز وب
تلسکوپ فضایی #جیمز_وب نخستین تصاویر ثبت شده خود را به زمین ارسال کرد. این #تلسکوپ که در ۲۵ دسامبر به فضا فرستاده شد، در حال به پایان رساندن «اولین مرحله» از فرآیند چندماهۀ تراز کردن آینههای خود برای رصد ستارگان با استفاده از ابزار دوربین مادون قرمز (NIRCam) است.
🔸نخستین تصاویر ارسالی تلسکوپ جیمز وب
تلسکوپ فضایی #جیمز_وب نخستین تصاویر ثبت شده خود را به زمین ارسال کرد. این #تلسکوپ که در ۲۵ دسامبر به فضا فرستاده شد، در حال به پایان رساندن «اولین مرحله» از فرآیند چندماهۀ تراز کردن آینههای خود برای رصد ستارگان با استفاده از ابزار دوربین مادون قرمز (NIRCam) است.
#فضا🔸سیارههایی که از آسمان آنها الماس میبارد
شمارش معکوس برای آغاز فعالیت تلسکوپ فضایی #جیمز_وب در حالی شروع شده است که دانشمندان بیصبرانه منتظر دریافت تصاویر دو غول گازی منظومه شمسی هستند، مکانهایی که گفته میشود در آنها از آسمان الماس میبارد.
این دو سیاره غولپیکر، یعنی #نپتون و #اورانوس، در نگاه اول ممکن است تنها به شکل توپهای بزرگ ملالآوری متشکل از شماری مولکول کسلکننده به نظر بیایند. با این حال اخترشناسان میگویند زیر لایههای فوقانی این سیارههای یخی ممکن است چیزی تماشایی وجود داشته باشد: «بارانی مدام از الماس».
به گفه دانشمندان مطالعات کنونی نشان میدهد جو این سیارات چنان دما و فشار بالایی دارد که میتواند کربن را به الماس تبدیل کند. دانشمندان تخمین میزنند هستههای این سیارات در حدود ۶۷۰۰ در جه سانتیگراد و فشاری ۶ میلیون برابر جو زمین داشته باشند. هر چند در لایههای بیرونی دما و فشار تا ۱۷۰۰ درجه سانتیگراد و ۲۰۰ هزار برابر فشار جو زمین افت میکند.
پژوهشگران با توجه به دادههای موجودی که درباره اورانوس و نپتون در اختیار دارند دریافتهند که سطوح بالای متان در جو این سیارات وجود دارد. این متان پس از برهمکنش با نور خورشید ورودی به جو به هیدروکربنها تجزیه میشود و سپس این هیدروکربنها نیز به نوبه خود درهم میشکنند.
به گزارش یورونیوز کربن آزاد شده در این فرآیند زیر فشار و دمای شدید الگوهای کریستالی الماس را تشکیل میدهد. این الماسهای متراکم به دلیل داغی زیاد به سمت بالا شناور میشوند، بعد از آن سرد شده بر سطح سیارات میبارند و چرخه بارش بارها و بارها تکرار میشود.
به گفته اخترشناسان بهترین راه برای اثبات این فرضیه اعزام فضاپیما به اورانوس یا نپتون است، اما آخرین باری که سازمان فضایی آمریکا ناسا ماموریتی را برای رصد این دو سیاره تعریف کرد اعزام فضاپیمای «وویجر ۲» در دهه ۸۰ میلادی بود. از آن زمان تا کنون هیچ ماموریت پیگیری دیگری توسط این سازمان آغاز نشده است و درنتیجه مشاهدات دانشمندان عمدتا به دادههای تلسکوپی نظیر #هابل محدود شده است.
شمارش معکوس برای آغاز فعالیت تلسکوپ فضایی #جیمز_وب در حالی شروع شده است که دانشمندان بیصبرانه منتظر دریافت تصاویر دو غول گازی منظومه شمسی هستند، مکانهایی که گفته میشود در آنها از آسمان الماس میبارد.
این دو سیاره غولپیکر، یعنی #نپتون و #اورانوس، در نگاه اول ممکن است تنها به شکل توپهای بزرگ ملالآوری متشکل از شماری مولکول کسلکننده به نظر بیایند. با این حال اخترشناسان میگویند زیر لایههای فوقانی این سیارههای یخی ممکن است چیزی تماشایی وجود داشته باشد: «بارانی مدام از الماس».
به گفه دانشمندان مطالعات کنونی نشان میدهد جو این سیارات چنان دما و فشار بالایی دارد که میتواند کربن را به الماس تبدیل کند. دانشمندان تخمین میزنند هستههای این سیارات در حدود ۶۷۰۰ در جه سانتیگراد و فشاری ۶ میلیون برابر جو زمین داشته باشند. هر چند در لایههای بیرونی دما و فشار تا ۱۷۰۰ درجه سانتیگراد و ۲۰۰ هزار برابر فشار جو زمین افت میکند.
پژوهشگران با توجه به دادههای موجودی که درباره اورانوس و نپتون در اختیار دارند دریافتهند که سطوح بالای متان در جو این سیارات وجود دارد. این متان پس از برهمکنش با نور خورشید ورودی به جو به هیدروکربنها تجزیه میشود و سپس این هیدروکربنها نیز به نوبه خود درهم میشکنند.
به گزارش یورونیوز کربن آزاد شده در این فرآیند زیر فشار و دمای شدید الگوهای کریستالی الماس را تشکیل میدهد. این الماسهای متراکم به دلیل داغی زیاد به سمت بالا شناور میشوند، بعد از آن سرد شده بر سطح سیارات میبارند و چرخه بارش بارها و بارها تکرار میشود.
به گفته اخترشناسان بهترین راه برای اثبات این فرضیه اعزام فضاپیما به اورانوس یا نپتون است، اما آخرین باری که سازمان فضایی آمریکا ناسا ماموریتی را برای رصد این دو سیاره تعریف کرد اعزام فضاپیمای «وویجر ۲» در دهه ۸۰ میلادی بود. از آن زمان تا کنون هیچ ماموریت پیگیری دیگری توسط این سازمان آغاز نشده است و درنتیجه مشاهدات دانشمندان عمدتا به دادههای تلسکوپی نظیر #هابل محدود شده است.
#فضا🔸عمیقترین تصویر کیهان
نخستین تصویر مخابره شده از تلسکوپ فضایی #جیمز_وب ١٠ میلیارد دلاری #ناسا که عمیقترین تصویر کیهان است که تاکنون ثبت شده است.
این تصویر رنگی آکنده از هزاران کهکشان است و کمنورترین اجرامی را که تاکنون مشاهدهشده با رنگهای مادون قرمز تا آبی، نارنجی و سفید نشان میدهد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب این عکس مرکب را در ۱۲.۵ ساعت ثبت کرده در حالی که چنین کاری برای #تلسکوپ فضایی #هابل هفتهها زمان میبرد.
ناسا اعلام کرده که این عمیقترین و واضحترین تصویر از کیهان اولیه است که تاکنون گرفته شده و به ۱۳ میلیارد سال قبل بازمیگردد.
نخستین تصویر مخابره شده از تلسکوپ فضایی #جیمز_وب ١٠ میلیارد دلاری #ناسا که عمیقترین تصویر کیهان است که تاکنون ثبت شده است.
این تصویر رنگی آکنده از هزاران کهکشان است و کمنورترین اجرامی را که تاکنون مشاهدهشده با رنگهای مادون قرمز تا آبی، نارنجی و سفید نشان میدهد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب این عکس مرکب را در ۱۲.۵ ساعت ثبت کرده در حالی که چنین کاری برای #تلسکوپ فضایی #هابل هفتهها زمان میبرد.
ناسا اعلام کرده که این عمیقترین و واضحترین تصویر از کیهان اولیه است که تاکنون گرفته شده و به ۱۳ میلیارد سال قبل بازمیگردد.
#روزنامهنگاری🔸زندگی سلام
#زندگیسلام ضمیمه سبکزندگی روزنامه خراسان است که توانست با نمایش درک خود از ارزشهای خبری "تازگی" و "شگفتی"، رویداد مهم نخستین عکس رنگی تلکسوپ #جیمز_وب را پا به پای رسانههای بینالمللی پوشش دهد.
#زندگیسلام ضمیمه سبکزندگی روزنامه خراسان است که توانست با نمایش درک خود از ارزشهای خبری "تازگی" و "شگفتی"، رویداد مهم نخستین عکس رنگی تلکسوپ #جیمز_وب را پا به پای رسانههای بینالمللی پوشش دهد.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#فضا🔸از چشم تلسکوپ جیمز وب
بر روی لینک زیر کلیک کنید و کیهان را از چشم تلسکوپ #جیمز_وب ببینید
https://tinyurl.com/yc6k299r
بر روی لینک زیر کلیک کنید و کیهان را از چشم تلسکوپ #جیمز_وب ببینید
https://tinyurl.com/yc6k299r
#فضا🔸رصد جدید توسط جیمز وب
دورترین کهکشان شناختهشدهٔ جهان رصد شد.
رصد جدید توسط #جیمز_وب یک #کهکشان را نشان داده که تنها ۲۳۵ میلیون سال پس از بیگ بنگ (Big Bang) وجود داشته است و در فاصله ۳۵ میلیارد سال از زمین قرار دارد.
این تلسکوپ هفته گذشته کهکشانی را کشف کرد که ۴۰۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ وجود داشته است. به گفته کارشناسان، این تازه آغاز راه جیمز وب است و این تلسکوپ احتمالاً چندبار دیگر رکورد خود را خواهد شکست.
دورترین کهکشان شناختهشدهٔ جهان رصد شد.
رصد جدید توسط #جیمز_وب یک #کهکشان را نشان داده که تنها ۲۳۵ میلیون سال پس از بیگ بنگ (Big Bang) وجود داشته است و در فاصله ۳۵ میلیارد سال از زمین قرار دارد.
این تلسکوپ هفته گذشته کهکشانی را کشف کرد که ۴۰۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ وجود داشته است. به گفته کارشناسان، این تازه آغاز راه جیمز وب است و این تلسکوپ احتمالاً چندبار دیگر رکورد خود را خواهد شکست.
#فضا🔸نمای نزدیک چرخ گاری
#ناسا و آژانس فضایی اروپا سهشنبه دوم اگوست (۱۱ مرداد) اعلام کردند تلسکوپ فضایی #جیمز_وب در بین مقادیر عظیمی از غبار و در طول یک دوره زمانی، تصویر جدیدی از #کهکشان چرخ گاری (Cartwheel) گرفته است که حلقه رنگی چرخان آن را با وضوح بیسابقهای نشان میدهد. کهکشان چرخ گاری که در فاصله ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی مجسمهساز قرار دارد، شکل فعلی خود را طی یک برخورد تماشایی بین دو کهکشان به دست آورده است.
ناسا و آژانس فضایی اروپا در بیانیهای مشترک گفتند که این برخورد دو حلقه را از مرکز کهکشان به بیرون بسط داده است. این دو نهاد آن را شبیه امواج در یک حوض پس از پرتاب سنگ به درون آن توصیف کردند.
این بیانیه اضافه میکند که یک حلقه سفید کوچکتر نزدیک به مرکز کهکشان باقی میماند در حالی که حلقه بیرونی با پرههای رنگی خود حدود ۴۴۰ میلیون سال است که در جهان گسترش یافته است. زمانی که حلقه بیرونی در حال بسط پیدا کردن است به گاز تبدیل میشود و جرقهای برای تشکیل ستارههای جدید است.
#ناسا و آژانس فضایی اروپا سهشنبه دوم اگوست (۱۱ مرداد) اعلام کردند تلسکوپ فضایی #جیمز_وب در بین مقادیر عظیمی از غبار و در طول یک دوره زمانی، تصویر جدیدی از #کهکشان چرخ گاری (Cartwheel) گرفته است که حلقه رنگی چرخان آن را با وضوح بیسابقهای نشان میدهد. کهکشان چرخ گاری که در فاصله ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی مجسمهساز قرار دارد، شکل فعلی خود را طی یک برخورد تماشایی بین دو کهکشان به دست آورده است.
ناسا و آژانس فضایی اروپا در بیانیهای مشترک گفتند که این برخورد دو حلقه را از مرکز کهکشان به بیرون بسط داده است. این دو نهاد آن را شبیه امواج در یک حوض پس از پرتاب سنگ به درون آن توصیف کردند.
این بیانیه اضافه میکند که یک حلقه سفید کوچکتر نزدیک به مرکز کهکشان باقی میماند در حالی که حلقه بیرونی با پرههای رنگی خود حدود ۴۴۰ میلیون سال است که در جهان گسترش یافته است. زمانی که حلقه بیرونی در حال بسط پیدا کردن است به گاز تبدیل میشود و جرقهای برای تشکیل ستارههای جدید است.