#رساله🔸تحلیل محتوای سیاست‌های بازنمایی رسانه‌ای اسلام و مسلمانان در رسانه‌های آمریکا، مطالعه موردی مجله نیوزویک
▫️استاد راهنما: #سعیدرضا_عاملی
▫️استاد مشاور: #یونس_شکرخواه
▫️دانشجو: #سیده‌زهرا_امامزاده
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشگاه تهران؛دانشکده مطالعات جهان، ۱۳۹۲ [ارشد]
▫️کلیدواژه: #بازنمایی #آمریکا #اسلام #نیوزویک
*زبان رساله: انگلیسی
▫️استاد راهنما: #سعیدرضا_عاملی
▫️استاد مشاور: #یونس_شکرخواه
▫️دانشجو: #سیده‌زهرا_امامزاده
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشگاه تهران؛دانشکده مطالعات جهان، ۱۳۹۲ [ارشد]
▫️کلیدواژه: #بازنمایی #آمریکا #اسلام #نیوزویک
*زبان رساله: انگلیسی
🔸کرونا را "بازنمایی" نکنیم
▫️#مجید_رضاییان
▫️استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم
یکم) #استوارت_هال از مکتب #بیرمنگام درباره #بازنمایی REPRESENTATION معتقد است که؛ «رسانه، واقعیتی است که سرانجام حقیقت را کتمان می‌کند.» در پاسخ به این نگاه بد بینانه در مقاله‌ای این نکته را یادآور شدم که؛ «اگر بپذیریم رسانه، واقعیتی است که سرانجام حقیقت را کتمان می‌کند؛ باید گفت در دنیای شبکه‌های اجتماعی امروز، همه حقیقت کتمان شدنی نیست.» نگاه استوارت هال و پاسخ آن، حکایت این روزهای ما در خصوص حوادث مربوط به شیوع #کرونا درایران است.
#شبکه‌های‌اجتماعی قادر شدند که برخی از کتمان ورزی‌های ابتدای حادثه کرونا در ایران را برملا کنند و سبب شوند تا موضوع، اینک بدون هر گونه کتمان – فارغ از درستی میزان آمار رسمی اعلامی – پیگیری شده و تلاش‌های جدی برای کنترل آن در دستور کار قرارگاه کرونا قرار گیرد؛ اما این یک روی سکه است.
دوم) روی دیگر این سکه به یک «همبستگی ملی» و رعایت دقیق نکات آموزشی و بهداشتی نیازمند است. بی‌تردید اگر ما در شبکه‌های اجتماعی به نوع دیگری کرونا را بازنمایی کنیم و از واقعیت آن فاصله بگیریم؛ جز ترس، شایعه پراکنی و ایجاد خلل در این همبستگی ملی دستاورد دیگری نخواهیم داشت. کاستلز به درستی در تعریف و نقد شبکه‌های اجتماعی، جدای از تأیید قدرتی که در جامعه ایجاد می‌کند؛ روی دو نکته انگشت تأکید می‌‌گذارد:«فقدان سندیت – فقدان مشروعیت»
این نگاه به ما می‌آموزد که ما شبکه‌های اجتماعی را می‌بایست «یک شمشیر دو دم قلمداد کنیم که یک وجه آن، می‌تواند در جهت همبستگی ملی برای «عبور از این بحران» به‌کار آید و وجه دیگر آن، می‌تواند «بحران زایی» کند و ما را با خود غرق نماید.
سوم) با وجود این، همچنان بر اطلاع رسانی‌های صحیح، بی کم و کاست به‌همراه آمار دقیق از سوی قرارگاه کرونا تأکید می‌ورزیم زیرا این مهم‌ترین نکته‌ای است که می‌تواند ضمن افزایش اعتماد عمومی، «باور ملی» را در جهت یک «کنشگری قدرتمند اجتماعی» تقویت سازد و ما را از این بحران به سلامت عبور دهد.
اگر بخواهیم شبکه‌های اجتماعی در ایران در جهت اول نقش آفرینی کنند و «خود- ارتباط گران»و «کاربران» در شبکه‌های اجتماعی و وب سایت‌ها در مسیر همبستگی ملی و کنشگری اجتماعی – و نه شایعه پردازی‌های ناخواسته- قدم بردارند؛ هیچ راهی جز تن دادن به اطلاع رسانی‌های گسترده و دقیق همراه با افزایش آموزش‌های پیشگیرانه نیست.
افزون بر آن، کرونا مانند هر بیماری تهدیدکننده سلامت مردم، نمی‌تواند و نمی‌بایست «سیاسی» شود. از این‌رو، جناح‌ها و جریان‌های سیاسی باید در برابر پزشکان پرستاران و کادر درمانی کلاه از سر بردارند و در نهایت عزت، از جامعه پزشکی تکریم و قدردانی کنند. این امر به همین مقدار نیز، نباید بسنده شود؛ بلکه همراهی تمام عیار دستگاه‌های حاکمیتی و عموم مردم، به منزله قدردانی واقعی است.
در این میان، جدی گرفتن اطلاع‌رسانی قرارگاه کرونا از یک سو و پیام‌های پیاپی بهداشتی از دیگر سو، راه را بر «هرگونه بازنمایی» واقعیت کرونا و دامن زدن به این بحران، مسدود می‌کند. البته رسانه‌ها نیز، این وظیفه را دارند که -جدای از اطلاع رسانی‌های رسمی- خبرهای مربوط به این رویداد را «به صورت میدانی» در سطح جامعه رصد کنند و تنها به اطلاع رسانی‌های رسمی اکتفا نورزند و در عین حال با حفظ استقلال حرفه‌ای، بازوی ستاد اطلاع‌رسانی و خبری قرارگاه کرونا باشند.
▫️روزنامه ایران
▫️#مجید_رضاییان
▫️استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم
یکم) #استوارت_هال از مکتب #بیرمنگام درباره #بازنمایی REPRESENTATION معتقد است که؛ «رسانه، واقعیتی است که سرانجام حقیقت را کتمان می‌کند.» در پاسخ به این نگاه بد بینانه در مقاله‌ای این نکته را یادآور شدم که؛ «اگر بپذیریم رسانه، واقعیتی است که سرانجام حقیقت را کتمان می‌کند؛ باید گفت در دنیای شبکه‌های اجتماعی امروز، همه حقیقت کتمان شدنی نیست.» نگاه استوارت هال و پاسخ آن، حکایت این روزهای ما در خصوص حوادث مربوط به شیوع #کرونا درایران است.
#شبکه‌های‌اجتماعی قادر شدند که برخی از کتمان ورزی‌های ابتدای حادثه کرونا در ایران را برملا کنند و سبب شوند تا موضوع، اینک بدون هر گونه کتمان – فارغ از درستی میزان آمار رسمی اعلامی – پیگیری شده و تلاش‌های جدی برای کنترل آن در دستور کار قرارگاه کرونا قرار گیرد؛ اما این یک روی سکه است.
دوم) روی دیگر این سکه به یک «همبستگی ملی» و رعایت دقیق نکات آموزشی و بهداشتی نیازمند است. بی‌تردید اگر ما در شبکه‌های اجتماعی به نوع دیگری کرونا را بازنمایی کنیم و از واقعیت آن فاصله بگیریم؛ جز ترس، شایعه پراکنی و ایجاد خلل در این همبستگی ملی دستاورد دیگری نخواهیم داشت. کاستلز به درستی در تعریف و نقد شبکه‌های اجتماعی، جدای از تأیید قدرتی که در جامعه ایجاد می‌کند؛ روی دو نکته انگشت تأکید می‌‌گذارد:«فقدان سندیت – فقدان مشروعیت»
این نگاه به ما می‌آموزد که ما شبکه‌های اجتماعی را می‌بایست «یک شمشیر دو دم قلمداد کنیم که یک وجه آن، می‌تواند در جهت همبستگی ملی برای «عبور از این بحران» به‌کار آید و وجه دیگر آن، می‌تواند «بحران زایی» کند و ما را با خود غرق نماید.
سوم) با وجود این، همچنان بر اطلاع رسانی‌های صحیح، بی کم و کاست به‌همراه آمار دقیق از سوی قرارگاه کرونا تأکید می‌ورزیم زیرا این مهم‌ترین نکته‌ای است که می‌تواند ضمن افزایش اعتماد عمومی، «باور ملی» را در جهت یک «کنشگری قدرتمند اجتماعی» تقویت سازد و ما را از این بحران به سلامت عبور دهد.
اگر بخواهیم شبکه‌های اجتماعی در ایران در جهت اول نقش آفرینی کنند و «خود- ارتباط گران»و «کاربران» در شبکه‌های اجتماعی و وب سایت‌ها در مسیر همبستگی ملی و کنشگری اجتماعی – و نه شایعه پردازی‌های ناخواسته- قدم بردارند؛ هیچ راهی جز تن دادن به اطلاع رسانی‌های گسترده و دقیق همراه با افزایش آموزش‌های پیشگیرانه نیست.
افزون بر آن، کرونا مانند هر بیماری تهدیدکننده سلامت مردم، نمی‌تواند و نمی‌بایست «سیاسی» شود. از این‌رو، جناح‌ها و جریان‌های سیاسی باید در برابر پزشکان پرستاران و کادر درمانی کلاه از سر بردارند و در نهایت عزت، از جامعه پزشکی تکریم و قدردانی کنند. این امر به همین مقدار نیز، نباید بسنده شود؛ بلکه همراهی تمام عیار دستگاه‌های حاکمیتی و عموم مردم، به منزله قدردانی واقعی است.
در این میان، جدی گرفتن اطلاع‌رسانی قرارگاه کرونا از یک سو و پیام‌های پیاپی بهداشتی از دیگر سو، راه را بر «هرگونه بازنمایی» واقعیت کرونا و دامن زدن به این بحران، مسدود می‌کند. البته رسانه‌ها نیز، این وظیفه را دارند که -جدای از اطلاع رسانی‌های رسمی- خبرهای مربوط به این رویداد را «به صورت میدانی» در سطح جامعه رصد کنند و تنها به اطلاع رسانی‌های رسمی اکتفا نورزند و در عین حال با حفظ استقلال حرفه‌ای، بازوی ستاد اطلاع‌رسانی و خبری قرارگاه کرونا باشند.
▫️روزنامه ایران
Forwarded from عصر هوشمندی
1_5118884521797746704.pdf
4.9 MB
#مدیاویژن #ارتباطات #بازنمایی
🔸رسانه‌ها به مثابه اَبَر واقعیت
#ژان_بودریار (۱۹۲۹– ۲۰۰۷) جامعه شناس و نظریه‌پرداز فرانسوی معتقد است در دوران مدرن این هنر بود که واقعیت (reality) را بازنمایی (Representation) می‌کرد. اما در دوران پست‌مدرن، این واقعیت است که از بازنمایی‌ها تاثیر می‌گیرد حالا بازنمایی‌ها دیگر بازتاب واقعیت نیستند بلکه یکدیگر را بازنمایی می‌کنند و به یکدیگر ارجاع می‌دهند. این شبکهٔ بافته‌شده از بازنمایی‌ها (رسانه‌ها) را اَبَر واقعیت (hyper-reality) می‌نامند
🔸رسانه‌ها به مثابه اَبَر واقعیت
#ژان_بودریار (۱۹۲۹– ۲۰۰۷) جامعه شناس و نظریه‌پرداز فرانسوی معتقد است در دوران مدرن این هنر بود که واقعیت (reality) را بازنمایی (Representation) می‌کرد. اما در دوران پست‌مدرن، این واقعیت است که از بازنمایی‌ها تاثیر می‌گیرد حالا بازنمایی‌ها دیگر بازتاب واقعیت نیستند بلکه یکدیگر را بازنمایی می‌کنند و به یکدیگر ارجاع می‌دهند. این شبکهٔ بافته‌شده از بازنمایی‌ها (رسانه‌ها) را اَبَر واقعیت (hyper-reality) می‌نامند
#متدولوژی 🔸درباره روش تحقیق
در علوم #ارتباطات همیشه این پرسش مطرح بوده است که "آیا خشونت تلویزیونی ( بازنمایی خشونت در تلویزیون) در بینندگان تاثیر منفی دارد؟ ". در روش‌های علوم پزشکی هیچ وقت درباره ی این امر تحقیقی صورت نمی‌گیرد. بی‌معنی است تجهیزاتی به #تلویزیون وصل کنیم و صدای تلویزیون را اندازه بگیریم و باز هم بی‌معنی است تلاش کنیم سطح پتاسیم تلویزیون را تعیین کنیم یا سطح پتاسیم خون بیننده را به دست آوریم چون #بازنمایی خشونت در تلویزیون موجب تغییر پتاسیم در خون نمی‌شود. دانشمندان ارتباطات برای آزمودن این که آیا گیرندگانِ #پیام با دیدن یک فیلم خشنْ پرخاشگر می‌شوند یا نه از بیماران خود سوال می‌کنند، رفتار آن‌ها را حین دریافت پیام یا پس از آن مشاهده و در چارچوب یک آزمون علمیِ جامعه شناختی بررسی می‌کنند و محتوای #رسانه‌ها را با #تحلیل‌محتوا تبیین می‌کنند.
پس هر علمی فهرستی از #روش‌های‌تحقیق دارد که برای کار در حوزه‌ی آن علم ضروری‌اند. بدون آگاهی از روش‌های تحقیق هر رشته، نه می‌توان نتایج مطلوب را فهمید نه آن‌ها را ارزیابی کرد. روش تحقیق را باید مانند یک زبان خارجی آموخت و بر آن اشراف یافت.
▫️درآمدی بر روش‌های تحقیق تجربی در ارتباطات
▫️نویسندگان: الکساندر هاس، فریدریکه کوشل، هانس‌برند بروزیوس
در علوم #ارتباطات همیشه این پرسش مطرح بوده است که "آیا خشونت تلویزیونی ( بازنمایی خشونت در تلویزیون) در بینندگان تاثیر منفی دارد؟ ". در روش‌های علوم پزشکی هیچ وقت درباره ی این امر تحقیقی صورت نمی‌گیرد. بی‌معنی است تجهیزاتی به #تلویزیون وصل کنیم و صدای تلویزیون را اندازه بگیریم و باز هم بی‌معنی است تلاش کنیم سطح پتاسیم تلویزیون را تعیین کنیم یا سطح پتاسیم خون بیننده را به دست آوریم چون #بازنمایی خشونت در تلویزیون موجب تغییر پتاسیم در خون نمی‌شود. دانشمندان ارتباطات برای آزمودن این که آیا گیرندگانِ #پیام با دیدن یک فیلم خشنْ پرخاشگر می‌شوند یا نه از بیماران خود سوال می‌کنند، رفتار آن‌ها را حین دریافت پیام یا پس از آن مشاهده و در چارچوب یک آزمون علمیِ جامعه شناختی بررسی می‌کنند و محتوای #رسانه‌ها را با #تحلیل‌محتوا تبیین می‌کنند.
پس هر علمی فهرستی از #روش‌های‌تحقیق دارد که برای کار در حوزه‌ی آن علم ضروری‌اند. بدون آگاهی از روش‌های تحقیق هر رشته، نه می‌توان نتایج مطلوب را فهمید نه آن‌ها را ارزیابی کرد. روش تحقیق را باید مانند یک زبان خارجی آموخت و بر آن اشراف یافت.
▫️درآمدی بر روش‌های تحقیق تجربی در ارتباطات
▫️نویسندگان: الکساندر هاس، فریدریکه کوشل، هانس‌برند بروزیوس
#کیوسک 🔸 صفحات بازنمایی
بازگشت #طالبان به قدرت و فاجعه برای یک ملت در پی سقوط #افغانستان پس از ٢٠ سال حضور نظامی آمریکا و شرکا و هنوز اصرار روزنامه‌های غربی بر #بازنمایی چهره نجات‌بخش از نظامیان خود با کلیشه کودکان در آغوش نظامیان.
بازگشت #طالبان به قدرت و فاجعه برای یک ملت در پی سقوط #افغانستان پس از ٢٠ سال حضور نظامی آمریکا و شرکا و هنوز اصرار روزنامه‌های غربی بر #بازنمایی چهره نجات‌بخش از نظامیان خود با کلیشه کودکان در آغوش نظامیان.
🔸هنر و روایت
دبیرخانه علمی همایش هنر و روایت برای این عرصه‌ها فراخوان داده است:
#بازنمایی روایی و بازنمایی نمایشی در هنرها، عناصر روایی و هنرها: وجه، زمان، صدا...، #روایت‌شناسی تطبیقی در هنرها: سینما، تئاتر، موسیقی، تجسمی..، روایت‌های ادبی و روایت‌های هنری، روایت‌های هنری و فرهنگ‌ها، روایت‌های هنری و واقعیت‌های زندگی، روایت‌های ایرانی و هنرهای ایرانی و روایت‌شناسی هنری در ایران (هنرمندان، محققان و مخاطبان).
ارسال چکیده مقالات، حداکثر تا ۳۰ آبان ۱۴۰۰ به نشانی زیر:
[email protected]
ارسال پستی چکیده مقالات به دبیرخانه همایش هنر و روایت به نشانی زیر:
تهران، خیابان ولیعصر، پایین‌تر از خیابان طالقانی، شماره ۱۵۵۲ فرهنگستان هنر، کد پستی ۱۴۱۶۹۵۳۶۱۳
دبیری علمی این همایش بر عهده #علی_عباسی، استاد دانشگاه شهید بهشتی است
▫️تاریخ برگزاری همایش: اسفند ۱۴۰۰
▫️دریافت اطلاعات بیشتر: ۶۶۴۹۳۴۳۱
دبیرخانه علمی همایش هنر و روایت برای این عرصه‌ها فراخوان داده است:
#بازنمایی روایی و بازنمایی نمایشی در هنرها، عناصر روایی و هنرها: وجه، زمان، صدا...، #روایت‌شناسی تطبیقی در هنرها: سینما، تئاتر، موسیقی، تجسمی..، روایت‌های ادبی و روایت‌های هنری، روایت‌های هنری و فرهنگ‌ها، روایت‌های هنری و واقعیت‌های زندگی، روایت‌های ایرانی و هنرهای ایرانی و روایت‌شناسی هنری در ایران (هنرمندان، محققان و مخاطبان).
ارسال چکیده مقالات، حداکثر تا ۳۰ آبان ۱۴۰۰ به نشانی زیر:
[email protected]
ارسال پستی چکیده مقالات به دبیرخانه همایش هنر و روایت به نشانی زیر:
تهران، خیابان ولیعصر، پایین‌تر از خیابان طالقانی، شماره ۱۵۵۲ فرهنگستان هنر، کد پستی ۱۴۱۶۹۵۳۶۱۳
دبیری علمی این همایش بر عهده #علی_عباسی، استاد دانشگاه شهید بهشتی است
▫️تاریخ برگزاری همایش: اسفند ۱۴۰۰
▫️دریافت اطلاعات بیشتر: ۶۶۴۹۳۴۳۱
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔸تحلیل بازنمایی استوارت هال
#بازنمایی #مطالعات‌فرهنگی #استوارت_هال
Stuart Hall's representation analysis
Learn how to apply Stuart Hall's method called Representation Analysis
Moana Luri
#بازنمایی #مطالعات‌فرهنگی #استوارت_هال
Stuart Hall's representation analysis
Learn how to apply Stuart Hall's method called Representation Analysis
Moana Luri
🔸شهر و سینما در ایران
شهر و سینما در ایران عنوان کتابی است که به کوشش #بهارک_محمودی در انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ رسیده است. ساختار رؤیا و تخیلی که فیلم برای ما ایجاد می‌کند امری زبانی است و مفهوم #بازنمایی همین‌جا برای ما اهمیت می‌یابد. ویتگنشتاین در تحقیقات فلسفی به شکل استعاری از مفهوم #شهر برای توضیح بازی زبانی استفاده می‌کند. او می‌گوید زبان مانند شهری است که پیوسته بر آن افزوده می‌شود. همچنان که بخش‌ها و نواحی جدید بر حومه‌ی قدیم شهر اضافه می‌شود، لایه‌های مختلف زبان نیز از پی هم می‌آیند. این چنین می‌توان شهر را مانند زبان لایه‌لایه فرض کرد که همواره چیزی بدان اضافه و بخشی از آن حذف می‌شود. متن کامل
شهر و سینما در ایران عنوان کتابی است که به کوشش #بهارک_محمودی در انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ رسیده است. ساختار رؤیا و تخیلی که فیلم برای ما ایجاد می‌کند امری زبانی است و مفهوم #بازنمایی همین‌جا برای ما اهمیت می‌یابد. ویتگنشتاین در تحقیقات فلسفی به شکل استعاری از مفهوم #شهر برای توضیح بازی زبانی استفاده می‌کند. او می‌گوید زبان مانند شهری است که پیوسته بر آن افزوده می‌شود. همچنان که بخش‌ها و نواحی جدید بر حومه‌ی قدیم شهر اضافه می‌شود، لایه‌های مختلف زبان نیز از پی هم می‌آیند. این چنین می‌توان شهر را مانند زبان لایه‌لایه فرض کرد که همواره چیزی بدان اضافه و بخشی از آن حذف می‌شود. متن کامل
#زوم
🔸شبکه‌های اجتماعی آنچنانکه هستند؟
هسته اصلی #شبكه‌های‌اجتماعی بر پایه #دیالوگ و #گفت‌وگو است و روابط بر همین اساس شكل می‌گیرد. شبكه‌های اجتماعی فراروایت‌هایی مثل ساختار قصه دارند كه یك روایت استاندارد مبتنی بر #فرمت است و #بازنمایی افراد از خودشان در این شبكه‌ها مبتنی بر همین فراروایت حاكم بر شبكه‌ها و در دیالوگ با سایر اعضای شبكه شكل می‌گیرد.
#شبكه‌اجتماعی یك #تمپلیت پیش‌ساخته فرهنگی هویتی در چهارچوب بازنمایی است و خوراندن اطلاعات به شبكه اجتماعی از درون همین تمپلیت‌ها صورت می‌گیرد.
انتخاب تمپلیت یا طرد؟ این قاعده بازی در شبكه‌های اجتماعی است.
شبكه اجتماعی یك كنش مبتنی بر التزام است؛ یك كانون برای افراد همفكر؛ دارای علائق و اهداف مشترك است كه ارتباطات خود را در یك جماعت (community) می‌سازند. اعضای شبكه‌ها در پاسخ به تمپلیت فرهنگی حاكم برشبكه‌ها؛ خود را بازنمایی می‌كنند.
🔸شبکه‌های اجتماعی آنچنانکه هستند؟
هسته اصلی #شبكه‌های‌اجتماعی بر پایه #دیالوگ و #گفت‌وگو است و روابط بر همین اساس شكل می‌گیرد. شبكه‌های اجتماعی فراروایت‌هایی مثل ساختار قصه دارند كه یك روایت استاندارد مبتنی بر #فرمت است و #بازنمایی افراد از خودشان در این شبكه‌ها مبتنی بر همین فراروایت حاكم بر شبكه‌ها و در دیالوگ با سایر اعضای شبكه شكل می‌گیرد.
#شبكه‌اجتماعی یك #تمپلیت پیش‌ساخته فرهنگی هویتی در چهارچوب بازنمایی است و خوراندن اطلاعات به شبكه اجتماعی از درون همین تمپلیت‌ها صورت می‌گیرد.
انتخاب تمپلیت یا طرد؟ این قاعده بازی در شبكه‌های اجتماعی است.
شبكه اجتماعی یك كنش مبتنی بر التزام است؛ یك كانون برای افراد همفكر؛ دارای علائق و اهداف مشترك است كه ارتباطات خود را در یك جماعت (community) می‌سازند. اعضای شبكه‌ها در پاسخ به تمپلیت فرهنگی حاكم برشبكه‌ها؛ خود را بازنمایی می‌كنند.
#متدولوژی
🔸نتنوگرافی باز تعریف روشی برای مطالعه روابط و فرهنگ در محیط‌های شبکه‌ای
کتاب #نتنوگرافی باز تعریف روشی برای مطالعه روابط و فرهنگ در محیط‌های شبکه‌ای ازسوی دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها منتشر شد.
▫️نویسنده:
دکتر رابرت کوزینتس (Robert Kozinets)
▫️مترجمان:
دکتر #محمدرضا_رسولی، دکتر #پویا_نعمت‌اللهی
🔻نتنوگرافی، متدولوژی نوین برای مطالعه روابط و فرهنگ در جوامع و محیط‌های شبکه‌ای است. امروزه نمی‌توان #واقعیت‌مجازی را چیزی متمایز از سایر جنبه‌های فعالیت‌های انسانی و تجربیات او در زندگی واقعی اجتماعی محسوب کرد.
پژوهشگران نتنوگرافی در بررسی‌های خود صرفاً دل‌مشغول کلمات نیستند بلکه با ایماژها، طراحی‌ها، عکس‌ها، فایل‌ها، اصوات و ویدیوها و سایر مصنوعات دنیای دیجیتال نیز سروکار پیدا می‌کنند. نتنوگرافی چارچوب مهم و مطمئنی در اختیار پژوهشگران قرار می‌دهد که بدانند چگونه سوالات پژوهشی خود را تعریف و تبیین کرده و اینکه چگونه از #داده‌ها به سمت سوالات خود پل بزنند و در نهایت اینکه چگونه خودشان را در راستای آگاهی از سویه‌های مشارکت اجتماعی آنلاین هدایت کنند. این متد پژوهشی از سال ۲۰۰۹ و توسط رابرت کوزینتس در عرصه دینامیک حقیقت شبکه‌ها و رسانه‌ها و جوامع اجتماعی آنلاین تکوین یافت. کوزینتس اشاره می‌کند که در نتنوگرافی قرار نیست دست به زمینه زدایی از محتواها بزنیم بلکه می‌خواهیم فهم انسانی را از طریق حواس و شعور فرهنگی که متضمن واقعیت تجربه و تعامل در #رسانه‌ها و #شبکه‌های‌اجتماعی است، درک کنیم. نتنوگرافی از متون فضای دیجیتال به مثابه داده کیفی بهره می‌گیرد لذا از منظر پارادایم روش‌شناسی می‌توان آن را در پارادایم #تفسیری محسوب کرد.
کتاب نتنوگرافی مشتمل بر ۱۱ فصل است و مولف تلاش کرده کتاب را به گونه‌ای سازماندهی کند تا مجموعه‌ای از گا‌م‌های منطقی را برای مخاطبان به تصویر بکشد. از فهم مفهومی نتنوگرافی و نظریه‌های مربوط به تعامل و تجربه آنلاین گرفته تا اقدامات مشخص پژوهشی و کدهای رفتاری و جهت‌گیری‌های معرفت‌شناسانه و نظری و در نهایت سبک‌های #بازنمایی و شکل‌های مختلف نتنوگرافی به مخاطب تفهیم می‌شود. مطالعه این کتاب می‌تواند برای همه #روزنامه‌نگاران و عوامل رسانه‌ای مفید باشد. همچنین علاقه‌مندان و محققان فعال در حوزه #تحلیل‌متن، پژوهشگران حوزه‌های مختلف علوم اجتماعی و انسانی و مدیران و متولیان سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فضای مجازی و رسانه نیز می‌توانند از مباحث مطروحه در این کتاب بهره‌مند شوند. کتاب نتنوگرافی از سوی دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها در ۵۳۰ صفحه و با قیمت ۱۴۰ هزار تومان با شمارگان هزار نسخه منتشر شده است.
🔸نتنوگرافی باز تعریف روشی برای مطالعه روابط و فرهنگ در محیط‌های شبکه‌ای
کتاب #نتنوگرافی باز تعریف روشی برای مطالعه روابط و فرهنگ در محیط‌های شبکه‌ای ازسوی دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها منتشر شد.
▫️نویسنده:
دکتر رابرت کوزینتس (Robert Kozinets)
▫️مترجمان:
دکتر #محمدرضا_رسولی، دکتر #پویا_نعمت‌اللهی
🔻نتنوگرافی، متدولوژی نوین برای مطالعه روابط و فرهنگ در جوامع و محیط‌های شبکه‌ای است. امروزه نمی‌توان #واقعیت‌مجازی را چیزی متمایز از سایر جنبه‌های فعالیت‌های انسانی و تجربیات او در زندگی واقعی اجتماعی محسوب کرد.
پژوهشگران نتنوگرافی در بررسی‌های خود صرفاً دل‌مشغول کلمات نیستند بلکه با ایماژها، طراحی‌ها، عکس‌ها، فایل‌ها، اصوات و ویدیوها و سایر مصنوعات دنیای دیجیتال نیز سروکار پیدا می‌کنند. نتنوگرافی چارچوب مهم و مطمئنی در اختیار پژوهشگران قرار می‌دهد که بدانند چگونه سوالات پژوهشی خود را تعریف و تبیین کرده و اینکه چگونه از #داده‌ها به سمت سوالات خود پل بزنند و در نهایت اینکه چگونه خودشان را در راستای آگاهی از سویه‌های مشارکت اجتماعی آنلاین هدایت کنند. این متد پژوهشی از سال ۲۰۰۹ و توسط رابرت کوزینتس در عرصه دینامیک حقیقت شبکه‌ها و رسانه‌ها و جوامع اجتماعی آنلاین تکوین یافت. کوزینتس اشاره می‌کند که در نتنوگرافی قرار نیست دست به زمینه زدایی از محتواها بزنیم بلکه می‌خواهیم فهم انسانی را از طریق حواس و شعور فرهنگی که متضمن واقعیت تجربه و تعامل در #رسانه‌ها و #شبکه‌های‌اجتماعی است، درک کنیم. نتنوگرافی از متون فضای دیجیتال به مثابه داده کیفی بهره می‌گیرد لذا از منظر پارادایم روش‌شناسی می‌توان آن را در پارادایم #تفسیری محسوب کرد.
کتاب نتنوگرافی مشتمل بر ۱۱ فصل است و مولف تلاش کرده کتاب را به گونه‌ای سازماندهی کند تا مجموعه‌ای از گا‌م‌های منطقی را برای مخاطبان به تصویر بکشد. از فهم مفهومی نتنوگرافی و نظریه‌های مربوط به تعامل و تجربه آنلاین گرفته تا اقدامات مشخص پژوهشی و کدهای رفتاری و جهت‌گیری‌های معرفت‌شناسانه و نظری و در نهایت سبک‌های #بازنمایی و شکل‌های مختلف نتنوگرافی به مخاطب تفهیم می‌شود. مطالعه این کتاب می‌تواند برای همه #روزنامه‌نگاران و عوامل رسانه‌ای مفید باشد. همچنین علاقه‌مندان و محققان فعال در حوزه #تحلیل‌متن، پژوهشگران حوزه‌های مختلف علوم اجتماعی و انسانی و مدیران و متولیان سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فضای مجازی و رسانه نیز می‌توانند از مباحث مطروحه در این کتاب بهره‌مند شوند. کتاب نتنوگرافی از سوی دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها در ۵۳۰ صفحه و با قیمت ۱۴۰ هزار تومان با شمارگان هزار نسخه منتشر شده است.
#واژه‌ها🔸بازنمایی
اگر رساله یا عرصه مطالعاتی شما #بازنمایی است از موارد زیر که به دلایل گوناگون به مقوله بازنمایی مربوط می‌شوند، غافل نشوید:
REPRESENTATION: Caricature; Chronology; Colonization; ‘Coups and earthquakes’ syndrome (Mort Rosenblum); Demotic turn (Graeme Turner); Deviance; Deviance amplification; Dominant, subordinate, radical; Ethnocentrism; Folk devils; Gender; Gender and media monitoring; Hegemony; Visibility, invisibility; Label libel; Labelling process (and the media); Machinery of representation; Mediapolis; Narrative; News: the ‘maleness’ of news; Other; Paraproxemics; Pornography; Primary, secondary definers; Propaganda; Public opinion; Publics; Queer theory; Racism; Realism; Reality TV; Representation; Self-fulfilling prophecy; Self-identity; Sign; Soap operas; Stereotype; Stigma; Style; Visions of order.
اگر رساله یا عرصه مطالعاتی شما #بازنمایی است از موارد زیر که به دلایل گوناگون به مقوله بازنمایی مربوط می‌شوند، غافل نشوید:
REPRESENTATION: Caricature; Chronology; Colonization; ‘Coups and earthquakes’ syndrome (Mort Rosenblum); Demotic turn (Graeme Turner); Deviance; Deviance amplification; Dominant, subordinate, radical; Ethnocentrism; Folk devils; Gender; Gender and media monitoring; Hegemony; Visibility, invisibility; Label libel; Labelling process (and the media); Machinery of representation; Mediapolis; Narrative; News: the ‘maleness’ of news; Other; Paraproxemics; Pornography; Primary, secondary definers; Propaganda; Public opinion; Publics; Queer theory; Racism; Realism; Reality TV; Representation; Self-fulfilling prophecy; Self-identity; Sign; Soap operas; Stereotype; Stigma; Style; Visions of order.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#مدیاویژن #ارتباطات #بازنمایی
🔸از بازنمایی تا اَبَر واقعیت
#ژان_بودریار (۱۹۲۹– ۲۰۰۷) جامعه‌شناس و نظریه‌پرداز فرانسوی معتقد است در دوران مدرن این #هنر بود که #واقعیت (reality) را بازنمایی (Representation) می‌کرد. اما در دوران #پست‌مدرن، این واقعیت است که از بازنمایی‌ها تاثیر می‌گیرد حالا بازنمایی‌ها دیگر بازتاب واقعیت نیستند بلکه یکدیگر را بازنمایی می‌کنند و به یکدیگر ارجاع می‌دهند. این شبکهٔ بافته‌شده از بازنمایی‌ها (رسانه‌ها) را اَبَر واقعیت (hyper-reality) می‌نامند
🔸از بازنمایی تا اَبَر واقعیت
#ژان_بودریار (۱۹۲۹– ۲۰۰۷) جامعه‌شناس و نظریه‌پرداز فرانسوی معتقد است در دوران مدرن این #هنر بود که #واقعیت (reality) را بازنمایی (Representation) می‌کرد. اما در دوران #پست‌مدرن، این واقعیت است که از بازنمایی‌ها تاثیر می‌گیرد حالا بازنمایی‌ها دیگر بازتاب واقعیت نیستند بلکه یکدیگر را بازنمایی می‌کنند و به یکدیگر ارجاع می‌دهند. این شبکهٔ بافته‌شده از بازنمایی‌ها (رسانه‌ها) را اَبَر واقعیت (hyper-reality) می‌نامند
#مدیاویژن #ارتباطات #بازنمایی
🔸رسانه‌ها به مثابه اَبَر واقعیت
#ژان_بودریار (۱۹۲۹– ۲۰۰۷) جامعه شناس و نظریه‌پرداز فرانسوی معتقد است در دوران مدرن این هنر بود که واقعیت (reality) را بازنمایی (Representation) می‌کرد. اما در دوران پست‌مدرن، این واقعیت است که از بازنمایی‌ها تاثیر می‌گیرد حالا بازنمایی‌ها دیگر بازتاب واقعیت نیستند بلکه یکدیگر را بازنمایی می‌کنند و به یکدیگر ارجاع می‌دهند. این شبکهٔ بافته‌شده از بازنمایی‌ها (رسانه‌ها) را اَبَر واقعیت (hyper-reality) می‌نامند
🔸رسانه‌ها به مثابه اَبَر واقعیت
#ژان_بودریار (۱۹۲۹– ۲۰۰۷) جامعه شناس و نظریه‌پرداز فرانسوی معتقد است در دوران مدرن این هنر بود که واقعیت (reality) را بازنمایی (Representation) می‌کرد. اما در دوران پست‌مدرن، این واقعیت است که از بازنمایی‌ها تاثیر می‌گیرد حالا بازنمایی‌ها دیگر بازتاب واقعیت نیستند بلکه یکدیگر را بازنمایی می‌کنند و به یکدیگر ارجاع می‌دهند. این شبکهٔ بافته‌شده از بازنمایی‌ها (رسانه‌ها) را اَبَر واقعیت (hyper-reality) می‌نامند