#متاورس🔸تحقق پیش‌گویی فیلم‌های علمی‌تخیلی
حمید کُریلی: اگر قواعد محدودکننده وجود نداشته باشد، جذابیت متاوِرس به‌سرعت زائل می‌شود. الزاما چیزی شبیه قانون کپی‌رایت یا احراز هویت هم لازم است تا نه‌فقط قیافه‌ها خیلی شبیه به هم نشود بلکه بر سر تصاحب ظاهر مارلون براندو، جیمز دین، براد پیت، مریلین مونرو، آدری هپبرن و... هم دعوا نشود:
چرا آواتارت شبیه پدرخوانده است؟
-چون دوست دارم، چه‌طور مگر؟
-نمی‌بینی؟ من خودم دُن ویتو کورلئونه‌ام!
برای فهم امکانات این جهان عظیم، مرزها و محدودیت‌های ذهنی را فراموش کنید. مثلا مطمئن باشید که تجربۀ دیدن فیلم دیگر منحصر به تماشای یک پردۀ دوبعدی نخواهد بود و می‌توانید در وسط فضای فیلم، شاهد اتفاق‌های اطراف‌تان باشید یا اصلا خودتان در نقش یکی از شخصیت‌های فیلم زندگی کنید. در نمایی از "بازیکن شماره یک آماده" (#استیون_اسپیلبرگ، ٢٠١٨) که ادای دین آشکاری به "درخشش" (#استنلی_کوبریک، ١٩*) است، شخصیت‌ها فقط فیلم را تماشا نمی‌کنند بلکه با هم وارد هتل اُوِرلوک می‌شوند و در راهروهای آن قدم می‌زنند، در سیل خون غرقه می‌شوند و در هزارتوی یخ‌زده برای زنده ماندن می‌دوند.*
می‌توان حدس زد که در آینده‌ای نزدیک فیلم‌ها و سریال‌های جدیدی ساخته می‌شود که تماشاگر در محیط آن‌ها حضور خواهد داشت و چه‌بسا بتواند در داستان فیلم یا سریال مداخله کند. شاید برای پیش‌بینی منسوخ‌شدن تکنیک‌های فعلی سینما کمی زود باشد ولی اینکه از فیلم‌های سینمایی محبوب و کلاسیک، نسخه‌های جدید بر بستر واقعیت مجازی ساخته شود، خیلی دور از ذهن نیست. چیزی شبیه به بازی‌های کامپیوتری که بر پایۀ فیلم‌های سینمایی محبوب ساخته می‌شوند، منتهی در دنیای فراگیر و واقعی‌تر متاوِرس.
تجربه‌های تفریحی یا تجاری در متاوِرس، مختص تماشای فیلم نخواهد بود. احتمالا در یکی از بی‌شمار امکانات این جهان بتوانید بدون دردسرهای ویزا و خرید بلیت هواپیما یا هزینۀ اقامت، تور دور اروپا را تجربه کنید، به دوران قرون وسطی، عصر قاجار و دهۀ متلاطم شصت خورشیدی بروید، فینال جام جهانی نود را در ورزشگاه المپیک رم ببینید، در فستیوال تاریخی ووداستاک و کنسرت لایواید شرکت کنید یا به قول وید واتس، قهرمانِ «بازیکن شماره یک آماده»، برای اسکی روی اهرام مصر آماده شوید و قلۀ اورست را با بتمن صعود کنید...*
* متن کامل این مقاله را در صفحات ١٢۴ تا ١٢۶ هفتمین شمارۀ #فیلم‌امروز بخوانید
@filmemrooz_official
حمید کُریلی: اگر قواعد محدودکننده وجود نداشته باشد، جذابیت متاوِرس به‌سرعت زائل می‌شود. الزاما چیزی شبیه قانون کپی‌رایت یا احراز هویت هم لازم است تا نه‌فقط قیافه‌ها خیلی شبیه به هم نشود بلکه بر سر تصاحب ظاهر مارلون براندو، جیمز دین، براد پیت، مریلین مونرو، آدری هپبرن و... هم دعوا نشود:
چرا آواتارت شبیه پدرخوانده است؟
-چون دوست دارم، چه‌طور مگر؟
-نمی‌بینی؟ من خودم دُن ویتو کورلئونه‌ام!
برای فهم امکانات این جهان عظیم، مرزها و محدودیت‌های ذهنی را فراموش کنید. مثلا مطمئن باشید که تجربۀ دیدن فیلم دیگر منحصر به تماشای یک پردۀ دوبعدی نخواهد بود و می‌توانید در وسط فضای فیلم، شاهد اتفاق‌های اطراف‌تان باشید یا اصلا خودتان در نقش یکی از شخصیت‌های فیلم زندگی کنید. در نمایی از "بازیکن شماره یک آماده" (#استیون_اسپیلبرگ، ٢٠١٨) که ادای دین آشکاری به "درخشش" (#استنلی_کوبریک، ١٩*) است، شخصیت‌ها فقط فیلم را تماشا نمی‌کنند بلکه با هم وارد هتل اُوِرلوک می‌شوند و در راهروهای آن قدم می‌زنند، در سیل خون غرقه می‌شوند و در هزارتوی یخ‌زده برای زنده ماندن می‌دوند.*
می‌توان حدس زد که در آینده‌ای نزدیک فیلم‌ها و سریال‌های جدیدی ساخته می‌شود که تماشاگر در محیط آن‌ها حضور خواهد داشت و چه‌بسا بتواند در داستان فیلم یا سریال مداخله کند. شاید برای پیش‌بینی منسوخ‌شدن تکنیک‌های فعلی سینما کمی زود باشد ولی اینکه از فیلم‌های سینمایی محبوب و کلاسیک، نسخه‌های جدید بر بستر واقعیت مجازی ساخته شود، خیلی دور از ذهن نیست. چیزی شبیه به بازی‌های کامپیوتری که بر پایۀ فیلم‌های سینمایی محبوب ساخته می‌شوند، منتهی در دنیای فراگیر و واقعی‌تر متاوِرس.
تجربه‌های تفریحی یا تجاری در متاوِرس، مختص تماشای فیلم نخواهد بود. احتمالا در یکی از بی‌شمار امکانات این جهان بتوانید بدون دردسرهای ویزا و خرید بلیت هواپیما یا هزینۀ اقامت، تور دور اروپا را تجربه کنید، به دوران قرون وسطی، عصر قاجار و دهۀ متلاطم شصت خورشیدی بروید، فینال جام جهانی نود را در ورزشگاه المپیک رم ببینید، در فستیوال تاریخی ووداستاک و کنسرت لایواید شرکت کنید یا به قول وید واتس، قهرمانِ «بازیکن شماره یک آماده»، برای اسکی روی اهرام مصر آماده شوید و قلۀ اورست را با بتمن صعود کنید...*
* متن کامل این مقاله را در صفحات ١٢۴ تا ١٢۶ هفتمین شمارۀ #فیلم‌امروز بخوانید
@filmemrooz_official
#کتاب 🔸 فراموشی
آدم‌ها فراموش کرده‌اند چطور داستان بگویند. داستان‌ها دیگر میانه و پایان ندارد. این روزها داستان‌ها فقط آغاز دارد و در آغاز رها می‌شود.
📚هنر تمهیدات انتقالی #استیون_اسپیلبرگ
آدم‌ها فراموش کرده‌اند چطور داستان بگویند. داستان‌ها دیگر میانه و پایان ندارد. این روزها داستان‌ها فقط آغاز دارد و در آغاز رها می‌شود.
📚هنر تمهیدات انتقالی #استیون_اسپیلبرگ
🔸هوش‌مصنوعی؛ ارزیابی‌های بی‌روح و ترسناک اسپیلبرگ و چامسکی
#استیون_اسپیلبرگ، کارگردان مشهور فیلم‌هایی چون فهرست شیندلر و #نوام_چامسکی زبان‌شناس مشهور تردیدهای خود در مورد #هوش‌مصنوعی و جایگاه آن در جهان را ابزار کرده‌اند.
اسپیلبرگ و چامسکی به‌طور جداگانه نظرات خود در مورد اینکه هوش مصنوعی چگونه می‌تواند تأثیرات جدی بر توانایی بشر برای ایجاد و تفکر مستقل داشته باشد را ارائه کردند.
اسپیلبرگ در یک برنامه تلویزیونی در مورد اینکه استفاده از هوش مصنوعی در کارهای هنری او را «بسیار عصبی می‌کند» صحبت کرد.
چامسکی، استاد زبان شناسی و فیلسوف نیز معتقد است که ابزارهای هوش مصنوعی مانند ChatGPT «خلاقیت را فدای نوعی پوچ‌گرایی اخلاقی می‌کنند. دیجیاتو
#استیون_اسپیلبرگ، کارگردان مشهور فیلم‌هایی چون فهرست شیندلر و #نوام_چامسکی زبان‌شناس مشهور تردیدهای خود در مورد #هوش‌مصنوعی و جایگاه آن در جهان را ابزار کرده‌اند.
اسپیلبرگ و چامسکی به‌طور جداگانه نظرات خود در مورد اینکه هوش مصنوعی چگونه می‌تواند تأثیرات جدی بر توانایی بشر برای ایجاد و تفکر مستقل داشته باشد را ارائه کردند.
اسپیلبرگ در یک برنامه تلویزیونی در مورد اینکه استفاده از هوش مصنوعی در کارهای هنری او را «بسیار عصبی می‌کند» صحبت کرد.
چامسکی، استاد زبان شناسی و فیلسوف نیز معتقد است که ابزارهای هوش مصنوعی مانند ChatGPT «خلاقیت را فدای نوعی پوچ‌گرایی اخلاقی می‌کنند. دیجیاتو