عرصه‌های ارتباطی
#ارتباطات #مدیاویژن 🔸نظام‌های رسانه‌ای جهان #یونس_شکرخواه ۱. نظريه نظام اقتدارگرا: (Authoritarian Theory) اين بخش كتاب كه نام آنرا سيبرت ارايه كرد، به معرفي #نظريه_اقتدارگرا مي‌پردازد. طبق اين نظريه، روزنامه‌نگار مقهور دولت است و سانسور بايد قبل از انتشار…
#ارتباطات #مدیاویژن
🔸نظام‌های رسانه‌ای جهان
#یونس_شکرخواه
۳. نظريه نظام ليبرال:
(Libertarian Theory)
#سيبرت #نظریه_نظام_لیبرال را حاصل انقلاب‌های دمكراتيك مشروطه بریتانیا و انقلاب فرانسه مي‌داند. طبق نظر نويسندگان كتاب #چهار_نظريه_مطبوعات، نظام ليبرال (آزادي‌گرا) شرايط دوران اقتدارگرايي را سپري كرده و با ارايه تعريف از آزادي مطبوعات آن را به رسميت شناخته است. در اين نظام ضمن اين‌كه اصل آزادي انتشار به رسميت شناخته شده، استثناهاي قانوني نيز مشخص شده است. اصول و ارزش‌هاي پايه‌اي اين نظام همان اصول دولت دمكراتيك ليبرال است كه اصلي‌ترين آن‌ها باور به تفوق فرد در دستيابي به حقيقت است و لذا از ديدگاه اين نظام نزديك‌ترين راه دستيابي به حقيقت و عرصه رقابت، ايده‌هاي رقيب و آلترناتيو است. آزادي مطبوعات در اين نظام؛ مالكيت خصوصي رسانه شناسايي مي‌شود.در هر حال، نويسندگان چهار نظريه مطبوعات اين نظام را جوابگوي دمكراسي ليبرال غربي نمي‌دانند و راه‌حل خود را با نام نظريه مسؤوليت اجتماعي ارايه مي‌كنند.
۴. نظريه نظام مسؤوليت اجتماعي:
(Social Responsibility Theory)
اين نظريه كه تئودور پترسون آن را طراحي كرد، بر مسؤوليت اجتماعي روزنامه‌نگار تأكيد مي‌ورزد. البته بايد خاطرنشان ساخت كه ريشه اين نظريه به كميسيون آزادي مطبوعات (۳) باز مي‌گردد. در رأس اين كميسيون رابرت هاچينس (Robert Hutchins) قرار داشت كه رييس دانشگاه شيكاگو بود و با گروهي از نويسندگان، شاعران – بدون حضور روزنامه‌نگاران – به ارزيابي نظام رسانه‌اي آمريكا پرداخت و در نهايت نظريه مسؤوليت اجتماعي را مناسب تشخيص داد. گفته مي‌شود اين كميسيون از طرف كمپاني تايم وارنر حمايت مالي مي‌شده است. اين نظريه، روزنامه‌نگار را داراي مسؤوليت اجتماعي معرفي مي‌كند و معتقد است روزنامه‌نگار پيش از آن كه به فكر تأمين نياز مخاطب باشد بايد به فكر مصلحت مخاطب باشد و اين مصلحت را رعايت كند. اين نظام بر بي‌طرفي، استقلال و عيني‌گرايي (۴) تأكيد مي‌ورزد. نويسندگان چهار نظريه مطبوعات، نظام اول را مردود و نظام مسؤوليت اجتماعي را كامل و الگويي مناسب اعلام مي‌كنند. آن‌ها كثرت‌گرايي (۵) رسانه‌ها و انعكاس آراي متنوع جامعه و همچنين حق پاسخ‌دهي مخاطبان را اصل مي‌شمارند. آن‌ها مي‌گويند روزنامه‌نگاران در نظام مسؤوليت اجتماعي، بايد پاسخگوي جامعه و مالكان روزنامه باشند. اما دوكارشناس برجسته ارتباطات نيزديدگاه‌هاي متفاوتي در اين زمينه ابراز داشته‌اند.
🔸نظام‌های رسانه‌ای جهان
#یونس_شکرخواه
۳. نظريه نظام ليبرال:
(Libertarian Theory)
#سيبرت #نظریه_نظام_لیبرال را حاصل انقلاب‌های دمكراتيك مشروطه بریتانیا و انقلاب فرانسه مي‌داند. طبق نظر نويسندگان كتاب #چهار_نظريه_مطبوعات، نظام ليبرال (آزادي‌گرا) شرايط دوران اقتدارگرايي را سپري كرده و با ارايه تعريف از آزادي مطبوعات آن را به رسميت شناخته است. در اين نظام ضمن اين‌كه اصل آزادي انتشار به رسميت شناخته شده، استثناهاي قانوني نيز مشخص شده است. اصول و ارزش‌هاي پايه‌اي اين نظام همان اصول دولت دمكراتيك ليبرال است كه اصلي‌ترين آن‌ها باور به تفوق فرد در دستيابي به حقيقت است و لذا از ديدگاه اين نظام نزديك‌ترين راه دستيابي به حقيقت و عرصه رقابت، ايده‌هاي رقيب و آلترناتيو است. آزادي مطبوعات در اين نظام؛ مالكيت خصوصي رسانه شناسايي مي‌شود.در هر حال، نويسندگان چهار نظريه مطبوعات اين نظام را جوابگوي دمكراسي ليبرال غربي نمي‌دانند و راه‌حل خود را با نام نظريه مسؤوليت اجتماعي ارايه مي‌كنند.
۴. نظريه نظام مسؤوليت اجتماعي:
(Social Responsibility Theory)
اين نظريه كه تئودور پترسون آن را طراحي كرد، بر مسؤوليت اجتماعي روزنامه‌نگار تأكيد مي‌ورزد. البته بايد خاطرنشان ساخت كه ريشه اين نظريه به كميسيون آزادي مطبوعات (۳) باز مي‌گردد. در رأس اين كميسيون رابرت هاچينس (Robert Hutchins) قرار داشت كه رييس دانشگاه شيكاگو بود و با گروهي از نويسندگان، شاعران – بدون حضور روزنامه‌نگاران – به ارزيابي نظام رسانه‌اي آمريكا پرداخت و در نهايت نظريه مسؤوليت اجتماعي را مناسب تشخيص داد. گفته مي‌شود اين كميسيون از طرف كمپاني تايم وارنر حمايت مالي مي‌شده است. اين نظريه، روزنامه‌نگار را داراي مسؤوليت اجتماعي معرفي مي‌كند و معتقد است روزنامه‌نگار پيش از آن كه به فكر تأمين نياز مخاطب باشد بايد به فكر مصلحت مخاطب باشد و اين مصلحت را رعايت كند. اين نظام بر بي‌طرفي، استقلال و عيني‌گرايي (۴) تأكيد مي‌ورزد. نويسندگان چهار نظريه مطبوعات، نظام اول را مردود و نظام مسؤوليت اجتماعي را كامل و الگويي مناسب اعلام مي‌كنند. آن‌ها كثرت‌گرايي (۵) رسانه‌ها و انعكاس آراي متنوع جامعه و همچنين حق پاسخ‌دهي مخاطبان را اصل مي‌شمارند. آن‌ها مي‌گويند روزنامه‌نگاران در نظام مسؤوليت اجتماعي، بايد پاسخگوي جامعه و مالكان روزنامه باشند. اما دوكارشناس برجسته ارتباطات نيزديدگاه‌هاي متفاوتي در اين زمينه ابراز داشته‌اند.