#رادیو🔸ریشهها
#گوليلمو_مارکنی (۱۸۷۴-۱۹۳۷) مهندس برق ایتالیایی و دریافتکنندهٔ جایزهٔ نوبل که به مخابرات بدون سيم علاقهمند بود، در سال ۱۸۹۶ در بريتانيا قابليتهاي آن را تشريح کرد و با پيشرفتهايي که در سالهاي بعد در عرصه تجهيزات فنی صورت گرفت، حجم مخابره به طور پيوسته افزايش يافت.
در سال ۱۹۱۴پخش به مفهوم امروزي آن، يعنی انتقال صدا به مکانهای بسيار دور، فراگير شد. ارتش در جنگ جهانی اول با به کارگيری فناوری بیسيم در هدايت کشتیهای جنگی، تواناييهاي آن را آشکار ساخت. مسايل امنيتي مربوط به بیسيم؛ باعث مخالفت بخشی از مقامات نظامی، و کنار گذاشتن کنترل #راديو در مقطع پس از جنگ از سوي آنان شد. در هر حال، در اين مقطع، مردم گيرندههایی برای خود ساخته بودند که دسترسی به فرکانسها را برای آنها امکانپذير ميساخت. منافع تجاری نهفته در توليد گيرندههای راديویی و علاقه توليدکنندگان به توليد بيشتر اين گيرندهها باعث شد تا دولت براي ايجاد ايستگاههای بيشتر، تحت فشار قرار بگيرد.
مارکنی در سال ۱۹۲۰، در حالي پخش منظم برنامههای راديویی را در بريتانيا آغاز کرد، که ساير اپراتورها، به دقت آن را زير نظر داشتند و علاقهمندی خود را به درگيري و رقابت در اين حوزه نمايان میکردند. انتظار میرفت که بهترين شيوه مهار و کنترل گسترش پخش صدا (راديو) همکاری بين گروههای ذينفع باشد و نه رقابت بين آنها؛ بنابراين، اداره پست به عنوان مرجع صدور مجوز پخش، کنسرسيومی مرکب از شش توليدکننده عمده دستگاههای بیسيم (راديو) را تشکيل داد که حاصل آن ظهور #بیبیسی در نوامبر ۱۹۲۲ به مدير کلی جان ريث (John Reith) بود.
اما از طرف دیگر روسها میگویند مخترع رادیو، نه مارکنی ایتالیایی، که #الکساندر_پاپوف (Alexander Popov) روسی است. روسها میگویند الکساندر پاپوف در روز هفتم ماه می ۱۸۹۵، یعنی حدود یک سال پیش از این که مارکنی برای ثبت اختراع رادیو اقدام کند، رادیو خود را آزمایش کرده بود. به همین مناسبت، روز هفتم ماه مه در روسیه، روز رادیو نامگذاری شده است.
طی نشستهایی که در مذاکرات وسیس درباره جامعه اطلاعاتی در ژنو سوئیس شرکت میکردم یکی از سالنهای کلیدی ما در نشستها به نام همین الکساندر پاپوف بود.
@younesshokrkhah
#گوليلمو_مارکنی (۱۸۷۴-۱۹۳۷) مهندس برق ایتالیایی و دریافتکنندهٔ جایزهٔ نوبل که به مخابرات بدون سيم علاقهمند بود، در سال ۱۸۹۶ در بريتانيا قابليتهاي آن را تشريح کرد و با پيشرفتهايي که در سالهاي بعد در عرصه تجهيزات فنی صورت گرفت، حجم مخابره به طور پيوسته افزايش يافت.
در سال ۱۹۱۴پخش به مفهوم امروزي آن، يعنی انتقال صدا به مکانهای بسيار دور، فراگير شد. ارتش در جنگ جهانی اول با به کارگيری فناوری بیسيم در هدايت کشتیهای جنگی، تواناييهاي آن را آشکار ساخت. مسايل امنيتي مربوط به بیسيم؛ باعث مخالفت بخشی از مقامات نظامی، و کنار گذاشتن کنترل #راديو در مقطع پس از جنگ از سوي آنان شد. در هر حال، در اين مقطع، مردم گيرندههایی برای خود ساخته بودند که دسترسی به فرکانسها را برای آنها امکانپذير ميساخت. منافع تجاری نهفته در توليد گيرندههای راديویی و علاقه توليدکنندگان به توليد بيشتر اين گيرندهها باعث شد تا دولت براي ايجاد ايستگاههای بيشتر، تحت فشار قرار بگيرد.
مارکنی در سال ۱۹۲۰، در حالي پخش منظم برنامههای راديویی را در بريتانيا آغاز کرد، که ساير اپراتورها، به دقت آن را زير نظر داشتند و علاقهمندی خود را به درگيري و رقابت در اين حوزه نمايان میکردند. انتظار میرفت که بهترين شيوه مهار و کنترل گسترش پخش صدا (راديو) همکاری بين گروههای ذينفع باشد و نه رقابت بين آنها؛ بنابراين، اداره پست به عنوان مرجع صدور مجوز پخش، کنسرسيومی مرکب از شش توليدکننده عمده دستگاههای بیسيم (راديو) را تشکيل داد که حاصل آن ظهور #بیبیسی در نوامبر ۱۹۲۲ به مدير کلی جان ريث (John Reith) بود.
اما از طرف دیگر روسها میگویند مخترع رادیو، نه مارکنی ایتالیایی، که #الکساندر_پاپوف (Alexander Popov) روسی است. روسها میگویند الکساندر پاپوف در روز هفتم ماه می ۱۸۹۵، یعنی حدود یک سال پیش از این که مارکنی برای ثبت اختراع رادیو اقدام کند، رادیو خود را آزمایش کرده بود. به همین مناسبت، روز هفتم ماه مه در روسیه، روز رادیو نامگذاری شده است.
طی نشستهایی که در مذاکرات وسیس درباره جامعه اطلاعاتی در ژنو سوئیس شرکت میکردم یکی از سالنهای کلیدی ما در نشستها به نام همین الکساندر پاپوف بود.
@younesshokrkhah
Forwarded from عرصههای ارتباطی
#رادیو | 🔸 ریشهها
#گوليلمو_مارکنی (۱۸۷۴-۱۹۳۷) مهندس برق ایتالیایی و دریافتکنندهٔ جایزهٔ نوبل که به مخابرات بدون سيم علاقهمند بود، در سال ۱۸۹۶ در بريتانيا قابليتهاي آن را تشريح کرد و با پيشرفتهايي که در سالهاي بعد در عرصه تجهيزات فنی صورت گرفت، حجم مخابره به طور پيوسته افزايش يافت.
در سال ۱۹۱۴پخش به مفهوم امروزي آن، يعنی انتقال صدا به مکانهای بسيار دور، فراگير شد. ارتش در جنگ جهانی اول با به کارگيری فناوری بیسيم در هدايت کشتیهای جنگی، تواناييهاي آن را آشکار ساخت. مسايل امنيتي مربوط به بیسيم؛ باعث مخالفت بخشی از مقامات نظامی، و کنار گذاشتن کنترل #راديو در مقطع پس از جنگ از سوي آنان شد. در هر حال، در اين مقطع، مردم گيرندههایی برای خود ساخته بودند که دسترسی به فرکانسها را برای آنها امکانپذير ميساخت. منافع تجاری نهفته در توليد گيرندههای راديویی و علاقه توليدکنندگان به توليد بيشتر اين گيرندهها باعث شد تا دولت براي ايجاد ايستگاههای بيشتر، تحت فشار قرار بگيرد.
مارکنی در سال ۱۹۲۰، در حالي پخش منظم برنامههای راديویی را در بريتانيا آغاز کرد، که ساير اپراتورها، به دقت آن را زير نظر داشتند و علاقهمندی خود را به درگيري و رقابت در اين حوزه نمايان میکردند. انتظار میرفت که بهترين شيوه مهار و کنترل گسترش پخش صدا (راديو) همکاری بين گروههای ذينفع باشد و نه رقابت بين آنها؛ بنابراين، اداره پست به عنوان مرجع صدور مجوز پخش، کنسرسيومی مرکب از شش توليدکننده عمده دستگاههای بیسيم (راديو) را تشکيل داد که حاصل آن ظهور #بیبیسی در نوامبر ۱۹۲۲ به مدير کلی جان ريث (John Reith) بود.
اما از طرف دیگر روسها میگویند مخترع رادیو، نه مارکنی ایتالیایی، که #الکساندر_پاپوف (Alexander Popov) روسی است. روسها میگویند الکساندر پاپوف در روز هفتم ماه می ۱۸۹۵، یعنی حدود یک سال پیش از این که مارکنی برای ثبت اختراع رادیو اقدام کند، رادیو خود را آزمایش کرده بود. به همین مناسبت، روز هفتم ماه مه در روسیه، روز رادیو نامگذاری شده است.
طی نشستهایی که در مذاکرات وسیس درباره جامعه اطلاعاتی در ژنو سوئیس شرکت میکردم یکی از سالنهای کلیدی ما در نشستها به نام همین الکساندر پاپوف بود.
@younesshokrkhah
#گوليلمو_مارکنی (۱۸۷۴-۱۹۳۷) مهندس برق ایتالیایی و دریافتکنندهٔ جایزهٔ نوبل که به مخابرات بدون سيم علاقهمند بود، در سال ۱۸۹۶ در بريتانيا قابليتهاي آن را تشريح کرد و با پيشرفتهايي که در سالهاي بعد در عرصه تجهيزات فنی صورت گرفت، حجم مخابره به طور پيوسته افزايش يافت.
در سال ۱۹۱۴پخش به مفهوم امروزي آن، يعنی انتقال صدا به مکانهای بسيار دور، فراگير شد. ارتش در جنگ جهانی اول با به کارگيری فناوری بیسيم در هدايت کشتیهای جنگی، تواناييهاي آن را آشکار ساخت. مسايل امنيتي مربوط به بیسيم؛ باعث مخالفت بخشی از مقامات نظامی، و کنار گذاشتن کنترل #راديو در مقطع پس از جنگ از سوي آنان شد. در هر حال، در اين مقطع، مردم گيرندههایی برای خود ساخته بودند که دسترسی به فرکانسها را برای آنها امکانپذير ميساخت. منافع تجاری نهفته در توليد گيرندههای راديویی و علاقه توليدکنندگان به توليد بيشتر اين گيرندهها باعث شد تا دولت براي ايجاد ايستگاههای بيشتر، تحت فشار قرار بگيرد.
مارکنی در سال ۱۹۲۰، در حالي پخش منظم برنامههای راديویی را در بريتانيا آغاز کرد، که ساير اپراتورها، به دقت آن را زير نظر داشتند و علاقهمندی خود را به درگيري و رقابت در اين حوزه نمايان میکردند. انتظار میرفت که بهترين شيوه مهار و کنترل گسترش پخش صدا (راديو) همکاری بين گروههای ذينفع باشد و نه رقابت بين آنها؛ بنابراين، اداره پست به عنوان مرجع صدور مجوز پخش، کنسرسيومی مرکب از شش توليدکننده عمده دستگاههای بیسيم (راديو) را تشکيل داد که حاصل آن ظهور #بیبیسی در نوامبر ۱۹۲۲ به مدير کلی جان ريث (John Reith) بود.
اما از طرف دیگر روسها میگویند مخترع رادیو، نه مارکنی ایتالیایی، که #الکساندر_پاپوف (Alexander Popov) روسی است. روسها میگویند الکساندر پاپوف در روز هفتم ماه می ۱۸۹۵، یعنی حدود یک سال پیش از این که مارکنی برای ثبت اختراع رادیو اقدام کند، رادیو خود را آزمایش کرده بود. به همین مناسبت، روز هفتم ماه مه در روسیه، روز رادیو نامگذاری شده است.
طی نشستهایی که در مذاکرات وسیس درباره جامعه اطلاعاتی در ژنو سوئیس شرکت میکردم یکی از سالنهای کلیدی ما در نشستها به نام همین الکساندر پاپوف بود.
@younesshokrkhah