#ارتباطات
🔸طبقه‌بندی ارتباطات انسانی
#ارتباطات_انسانی را می توان در یک نگاه کلی و با توجه به اولویت‌های مطالعات ارتباطی به این صورت طبقه‌بندی کرد:
#ارتباطات_درونفردی #ارتباطات_میانفردی #ارتباطات_پویش‌های_گروهی #ارتباطات_جمعی #ارتباطات_سازمانی #ارتباطات_بین‌فرهنگی
▫️ارتباطات درونفردی
Intrapersonal
▫️ارتباطات میانفردی
Interpersonal
▫️ارتباطات پویش‌های گروهی
Group Dynamics
▫️ارتباطات عمومی | جمعی
Public | Mass
▫️ارتباطات سازمانی
Organization
▫️ارتباطات بین‌فرهنگی
Cross cultural
🔸طبقه‌بندی ارتباطات انسانی
#ارتباطات_انسانی را می توان در یک نگاه کلی و با توجه به اولویت‌های مطالعات ارتباطی به این صورت طبقه‌بندی کرد:
#ارتباطات_درونفردی #ارتباطات_میانفردی #ارتباطات_پویش‌های_گروهی #ارتباطات_جمعی #ارتباطات_سازمانی #ارتباطات_بین‌فرهنگی
▫️ارتباطات درونفردی
Intrapersonal
▫️ارتباطات میانفردی
Interpersonal
▫️ارتباطات پویش‌های گروهی
Group Dynamics
▫️ارتباطات عمومی | جمعی
Public | Mass
▫️ارتباطات سازمانی
Organization
▫️ارتباطات بین‌فرهنگی
Cross cultural
🔸دردهای پیدا و لبخندهای پنهان
▫️#قادر_باستانی
▫️پژوهشگر ارتباط انسانی
ماسک‌زدن اجباری شده و ما دیگر نمی‌توانیم لبخند دیگران را ببینیم. البته شرایط بد اقتصادی، دیگر نایی برای شادی نگذاشته است. مردم در فضای موجود، نفسشان گرفته و تنها خودشان هستند و خودشان و کاری از دستشان برنمی‌آید و در هجوم دردها، رها شده‌اند. آنها با ناراحتی، شاهد متلک‌پرانی مسئولان به همدیگر هستند؛ رئیس دولت که ترامپ همه رشته‌هایش را پنبه کرد و حال چشم امید به بازگشت دموکرات‌ها دوخته است و مخالفان قدرتمند دولت تدبیر که هشت سال مدام، چوب لای چرخ گذاشتند و هیچ همکاری و همدلی‌ای نکردند و امروز با ژست طلبکارانه، برای گرفتن دولت بی‌تابی می‌کنند. انگار مردم یادشان رفته در هشت سال دولت مهرورز، چه بلایی سر اقتصاد و سیاست آوردند.
محرومیت انسانی از لبخند دیگران، مردمان شهر را پژمرده و افسرده کرده است. طبعا رنج‌بردن و دردکشیدن، با لبخند و احیای #ارتباطات و روابط انسانی، قابل‌تحمل‌تر است. بله، خنده و لبخند، در این روزگار ناسازگار و مشکلات کمرشکن فزاینده جامعه ما، وسیله‌ای برای تحمل سختی‌های زندگی است، اما کرونای منحوس هم آن را از مردمان غمگین ما دریغ کرده است.
وقتی با کسی اختلاط می‌کنیم، لبخند او به ما حس خوشی و آرامش می‌دهد، اما پشت این ماسک‌ها، لبخندها پنهان شده و #ارتباطات_انسانی را فرسوده کرده است. افرادی كه به راحتی لبخند می‌زنند، به نظر می‌رسد كه دوست‌داشتنی‌ترند و این حالت می‌تواند ارتباط با دیگران را اثربخش‌تر كند. تبسم و خنده، ارتباط انسانی را استحكام می‌بخشد و تأثیری مثبت می‌گذارد. درباره تاریخچه خنده، گفته شده است كه انسان اولیه، از دندان به عنوان وسیله‌ای برای حمله به دشمنان استفاده می‌كرد. برای نشان‌دادن دوستی خود به آرامی لب‌هایش را عقب می‌كشید و دندان‌های روی هم خود را نمایان می‌كرد تا به این ترتیب به طرف مقابل بفهماند كه قصد او هر آنچه می‌خواهد باشد، نیتی دوستانه است: «از در آشتی درآمده‌ام و شما را گاز نخواهم گرفت».
لبخندزدن در برخورد اول، سه پیام مثبت را منتقل می‌كند؛ اول اینكه شما نسبت به طرف مقابل مهربان هستید. دوم اینكه پیش‌بینی می‌كنید سخن خوش شما، متقابلا پاسخ خوبی خواهد داشت و سوم اینكه فكر می‌كنید، توجه به طرف مقابل در نظر شما ارزشمند است؛ یعنی او سزاوار توجه‌كردن است.
حال که به خاطر #ماسک اجباری، از دیدن لبخند در سطح شهر و محیط کار، محروم شده‌ایم، خانواده‌ها كاری كنند به هر شکلی که هست، فضای شادی و نشاط در محیط خانه گم نشود. قدیم كه تلویزیون و اینها نبود، غروب كه می‌شد، فامیل و همسایه دور هم جمع می‌شدند و ماجراهای خنده‌دار تعریف می‌كردند و ساعتی را خوش می‌گذراندند. این كار هر روز تكرار می‌شد. یادم هست وقتی ما برای دیدار اقوام به روستا می‌رفتیم، هوا كه تاریك می‌شد، چراغ‌زنبوری‌ها را روشن می‌كردند. دوستان و آشنایان، یكی‌یكی می‌آمدند. از تشریفات و پذیرایی هم خبری نبود؛ فقط یك چای تلخ به میهمانان می‌دادند. همین كه جمع می‌شدند، بذله‌گویی و تعریف ماجراهای گاه غلوآمیز شروع می‌شد و قهقهه حاضران در منزل به هوا برمی‌خاست. ماجراهایی را كه حاضران تعریف می‌كردند، ده‌ها بار من شنیده بودم و تكراری بود، اما فضایی ایجاد می‌شد كه حقیقتا انسان لذت می‌برد و گذشت سه، چهار ساعت زمان را اصلا حس نمی‌كرد.
با آمدن #تلویزیون، این شادی‌ها كم شد، اما از بین نرفت. امروز دیگر خبری از این بگوبخندها در خانواده‌ها نیست. هر كسی سرش به كار خودش گرم است. زن و بچه را مگر می‌شود از موبایلش جدا كرد. هر كس یا با #موبایل خود مشغول است، یا سریال می‌بیند یا گیم بازی می‌كند. خنده و شادی دسته‌جمعی در محیط خانه و خانواده، به امر غریبی تبدیل شده است. والدین برای لذت‌بردن از زندگی، باید فضا را عوض كنند. هر روز، یك وقت و ساعت مشخصی را برای گپ‌وگفت و خنده اختصاص دهند. تلویزیون و #كامپیوتر و موبایل را همه برای ساعتی خاموش كنند و آنچه در طول روز، برایشان گذشته است، با چاشنی #خنده و مزاح تعریف كنند. فرزندان خود را عادت دهید در محیط خانه بخندند و شادی كنند. لطیفه‌های جدید را كه شنیده‌اید یا در موبایل خود دریافت كرده‌اید، شب در خانه مطرح كنید. لبخند را به جزئی جدانشدنی از فرهنگ خانواده خود تبدیل كنید.
می‌توانید در این روزهای کرونایی، از قابلیت ابزارهای ارتباط تصویری #آنلاین، برای شب‌نشینی‌های فامیلی و دوستانه بهره ببرید. در ساعت خاصی می‌توانید با افرادی که از معاشرت با آنها لذت می‌برید، با موبایلتان ارتباط بگیرید و لحظات شاد و مفرحی را برای خود و خانواده‌تان رقم بزنید. همچنین در ارتباطات شخصی خود، لبخند با چشم را تمرین کنید. وقتی ماسک بر چهره دارید، چشم شما دیده می‌شود و با چشم هم می‌شود خندید. اخیرا یک عکاس، تلاش کرده خنده مردم با چشمانشان را به تصویر بکشد و ثبت کند.
▫️#قادر_باستانی
▫️پژوهشگر ارتباط انسانی
ماسک‌زدن اجباری شده و ما دیگر نمی‌توانیم لبخند دیگران را ببینیم. البته شرایط بد اقتصادی، دیگر نایی برای شادی نگذاشته است. مردم در فضای موجود، نفسشان گرفته و تنها خودشان هستند و خودشان و کاری از دستشان برنمی‌آید و در هجوم دردها، رها شده‌اند. آنها با ناراحتی، شاهد متلک‌پرانی مسئولان به همدیگر هستند؛ رئیس دولت که ترامپ همه رشته‌هایش را پنبه کرد و حال چشم امید به بازگشت دموکرات‌ها دوخته است و مخالفان قدرتمند دولت تدبیر که هشت سال مدام، چوب لای چرخ گذاشتند و هیچ همکاری و همدلی‌ای نکردند و امروز با ژست طلبکارانه، برای گرفتن دولت بی‌تابی می‌کنند. انگار مردم یادشان رفته در هشت سال دولت مهرورز، چه بلایی سر اقتصاد و سیاست آوردند.
محرومیت انسانی از لبخند دیگران، مردمان شهر را پژمرده و افسرده کرده است. طبعا رنج‌بردن و دردکشیدن، با لبخند و احیای #ارتباطات و روابط انسانی، قابل‌تحمل‌تر است. بله، خنده و لبخند، در این روزگار ناسازگار و مشکلات کمرشکن فزاینده جامعه ما، وسیله‌ای برای تحمل سختی‌های زندگی است، اما کرونای منحوس هم آن را از مردمان غمگین ما دریغ کرده است.
وقتی با کسی اختلاط می‌کنیم، لبخند او به ما حس خوشی و آرامش می‌دهد، اما پشت این ماسک‌ها، لبخندها پنهان شده و #ارتباطات_انسانی را فرسوده کرده است. افرادی كه به راحتی لبخند می‌زنند، به نظر می‌رسد كه دوست‌داشتنی‌ترند و این حالت می‌تواند ارتباط با دیگران را اثربخش‌تر كند. تبسم و خنده، ارتباط انسانی را استحكام می‌بخشد و تأثیری مثبت می‌گذارد. درباره تاریخچه خنده، گفته شده است كه انسان اولیه، از دندان به عنوان وسیله‌ای برای حمله به دشمنان استفاده می‌كرد. برای نشان‌دادن دوستی خود به آرامی لب‌هایش را عقب می‌كشید و دندان‌های روی هم خود را نمایان می‌كرد تا به این ترتیب به طرف مقابل بفهماند كه قصد او هر آنچه می‌خواهد باشد، نیتی دوستانه است: «از در آشتی درآمده‌ام و شما را گاز نخواهم گرفت».
لبخندزدن در برخورد اول، سه پیام مثبت را منتقل می‌كند؛ اول اینكه شما نسبت به طرف مقابل مهربان هستید. دوم اینكه پیش‌بینی می‌كنید سخن خوش شما، متقابلا پاسخ خوبی خواهد داشت و سوم اینكه فكر می‌كنید، توجه به طرف مقابل در نظر شما ارزشمند است؛ یعنی او سزاوار توجه‌كردن است.
حال که به خاطر #ماسک اجباری، از دیدن لبخند در سطح شهر و محیط کار، محروم شده‌ایم، خانواده‌ها كاری كنند به هر شکلی که هست، فضای شادی و نشاط در محیط خانه گم نشود. قدیم كه تلویزیون و اینها نبود، غروب كه می‌شد، فامیل و همسایه دور هم جمع می‌شدند و ماجراهای خنده‌دار تعریف می‌كردند و ساعتی را خوش می‌گذراندند. این كار هر روز تكرار می‌شد. یادم هست وقتی ما برای دیدار اقوام به روستا می‌رفتیم، هوا كه تاریك می‌شد، چراغ‌زنبوری‌ها را روشن می‌كردند. دوستان و آشنایان، یكی‌یكی می‌آمدند. از تشریفات و پذیرایی هم خبری نبود؛ فقط یك چای تلخ به میهمانان می‌دادند. همین كه جمع می‌شدند، بذله‌گویی و تعریف ماجراهای گاه غلوآمیز شروع می‌شد و قهقهه حاضران در منزل به هوا برمی‌خاست. ماجراهایی را كه حاضران تعریف می‌كردند، ده‌ها بار من شنیده بودم و تكراری بود، اما فضایی ایجاد می‌شد كه حقیقتا انسان لذت می‌برد و گذشت سه، چهار ساعت زمان را اصلا حس نمی‌كرد.
با آمدن #تلویزیون، این شادی‌ها كم شد، اما از بین نرفت. امروز دیگر خبری از این بگوبخندها در خانواده‌ها نیست. هر كسی سرش به كار خودش گرم است. زن و بچه را مگر می‌شود از موبایلش جدا كرد. هر كس یا با #موبایل خود مشغول است، یا سریال می‌بیند یا گیم بازی می‌كند. خنده و شادی دسته‌جمعی در محیط خانه و خانواده، به امر غریبی تبدیل شده است. والدین برای لذت‌بردن از زندگی، باید فضا را عوض كنند. هر روز، یك وقت و ساعت مشخصی را برای گپ‌وگفت و خنده اختصاص دهند. تلویزیون و #كامپیوتر و موبایل را همه برای ساعتی خاموش كنند و آنچه در طول روز، برایشان گذشته است، با چاشنی #خنده و مزاح تعریف كنند. فرزندان خود را عادت دهید در محیط خانه بخندند و شادی كنند. لطیفه‌های جدید را كه شنیده‌اید یا در موبایل خود دریافت كرده‌اید، شب در خانه مطرح كنید. لبخند را به جزئی جدانشدنی از فرهنگ خانواده خود تبدیل كنید.
می‌توانید در این روزهای کرونایی، از قابلیت ابزارهای ارتباط تصویری #آنلاین، برای شب‌نشینی‌های فامیلی و دوستانه بهره ببرید. در ساعت خاصی می‌توانید با افرادی که از معاشرت با آنها لذت می‌برید، با موبایلتان ارتباط بگیرید و لحظات شاد و مفرحی را برای خود و خانواده‌تان رقم بزنید. همچنین در ارتباطات شخصی خود، لبخند با چشم را تمرین کنید. وقتی ماسک بر چهره دارید، چشم شما دیده می‌شود و با چشم هم می‌شود خندید. اخیرا یک عکاس، تلاش کرده خنده مردم با چشمانشان را به تصویر بکشد و ثبت کند.
🔸سندرم سوگ ابراز نیافته کرونایی
▫️#منصور_ساعی
یکی از ابعاد مهم مرگ و میرهای کرونایی، حذف #ارتباطات انسانی حضوری، مناسک و هنجارهایی تدفین و خاک سپاری و سوگواری جمعی است. در واقع به دلیل خطرات سرایت بیماری #کرونا به دیگران، مراسم تدفین و تشییع و تدفین جمعی جان باختگان کرونایی وجود ندارد. فقدان حضور و مناسک مراسم سوگواری جمعی می تواند به «سندرم یا بیماری سوگ ابرازنیافته» منجر شود.
سوگواری جمعی به عنوان یک آیین یا مراسم، محشون از ارتباطات انسانی، کنش و تعامل و گفتگو و همدلی و همدردی جمعی است. نتیجه ارتباطات انسانی همدلانه در مناسک سوگواری جمعی، تسلی خاطر بازماندگان، پذیرش آسان تر مرگ متوفی، برونی کردن احساسات و تالم ها و درک احساس همدردی و شریک غم بودن دیگران در غم خود است.
سندرم سوگ ابرازنیافته کرونایی، یک از پیامدهای سوگواری در تنهایی برای فرد یا افرادی است که بدون حضور اقوام و خویشان و بستگان و دوستان به سوگواری برای عزیز از دسته رفته خویش می پردازند. این سندرم می تواند پیامدهای روانی بغرنجی نظیر انزوا، افسردگی، خودکشی و نظایر آن را در پی داشته باشد.
سندرم سوگ ابرازنیافته به مداخله جدی و ضروری ارتباط شناسان، جامعه شناسان، روان شناسان و متخصصان ارتباطات سلامت و #روزنامه‌نگاری سلامت نیاز دارد.
با گسترده شدن به همه نقاط ایران و تداوم بحران #همه‌گیری کرونا در ایران طی یک سال ونیم گذشته، کنشگری رسانه های رسمی به اعلام آمار رسمی کشته‌ها و خسارت‌ها و هشدارهای بهداشتی و تولید مطالب آموزشی نحوه پیشگیری و تاکید بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی محدود ماند و کمتر به برنامه‌ریزی ارتباطی و رسانه ای هدفمند و مدیریت محتوا در راستای آشناکردن مردم با بیماری نامرئی و مسری #کووید١٩ ترویج شیوه‌های زیست کرونایی و ترغیب شهروندان به تغییر رفتار، کاهش آسیب‌های روانی ناشی از کاهش تعاملات انسانی، کاهش اضطراب و استرس، افزایش #تاب‌آوری اجتماعی، تقویت سرمایه اجتماعی و تقویت امید اجتماعی پرداخته‌اند و از همه مهم‌تر اصلا به سوگواری در تنهایی و پدیده «سندرم سوگ ابرازنیافته» و شیوه‌های مواجهه درست با شوک مرگ‌های سریع و غیرمنتظره کرونایی نپرداخته‌اند.
@coffee_comm
▫️#منصور_ساعی
یکی از ابعاد مهم مرگ و میرهای کرونایی، حذف #ارتباطات انسانی حضوری، مناسک و هنجارهایی تدفین و خاک سپاری و سوگواری جمعی است. در واقع به دلیل خطرات سرایت بیماری #کرونا به دیگران، مراسم تدفین و تشییع و تدفین جمعی جان باختگان کرونایی وجود ندارد. فقدان حضور و مناسک مراسم سوگواری جمعی می تواند به «سندرم یا بیماری سوگ ابرازنیافته» منجر شود.
سوگواری جمعی به عنوان یک آیین یا مراسم، محشون از ارتباطات انسانی، کنش و تعامل و گفتگو و همدلی و همدردی جمعی است. نتیجه ارتباطات انسانی همدلانه در مناسک سوگواری جمعی، تسلی خاطر بازماندگان، پذیرش آسان تر مرگ متوفی، برونی کردن احساسات و تالم ها و درک احساس همدردی و شریک غم بودن دیگران در غم خود است.
سندرم سوگ ابرازنیافته کرونایی، یک از پیامدهای سوگواری در تنهایی برای فرد یا افرادی است که بدون حضور اقوام و خویشان و بستگان و دوستان به سوگواری برای عزیز از دسته رفته خویش می پردازند. این سندرم می تواند پیامدهای روانی بغرنجی نظیر انزوا، افسردگی، خودکشی و نظایر آن را در پی داشته باشد.
سندرم سوگ ابرازنیافته به مداخله جدی و ضروری ارتباط شناسان، جامعه شناسان، روان شناسان و متخصصان ارتباطات سلامت و #روزنامه‌نگاری سلامت نیاز دارد.
با گسترده شدن به همه نقاط ایران و تداوم بحران #همه‌گیری کرونا در ایران طی یک سال ونیم گذشته، کنشگری رسانه های رسمی به اعلام آمار رسمی کشته‌ها و خسارت‌ها و هشدارهای بهداشتی و تولید مطالب آموزشی نحوه پیشگیری و تاکید بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی محدود ماند و کمتر به برنامه‌ریزی ارتباطی و رسانه ای هدفمند و مدیریت محتوا در راستای آشناکردن مردم با بیماری نامرئی و مسری #کووید١٩ ترویج شیوه‌های زیست کرونایی و ترغیب شهروندان به تغییر رفتار، کاهش آسیب‌های روانی ناشی از کاهش تعاملات انسانی، کاهش اضطراب و استرس، افزایش #تاب‌آوری اجتماعی، تقویت سرمایه اجتماعی و تقویت امید اجتماعی پرداخته‌اند و از همه مهم‌تر اصلا به سوگواری در تنهایی و پدیده «سندرم سوگ ابرازنیافته» و شیوه‌های مواجهه درست با شوک مرگ‌های سریع و غیرمنتظره کرونایی نپرداخته‌اند.
@coffee_comm
#چهره🔸درباره دکتر مهدی محسنیان‌راد
▫️یادداشت دکتر #علی_دارابی
🔹#مهدی_محسنیان‌راد[۱۳۲۴- مشهد] کارشناس ارشد در رشته ارتباط‌جمعی و دکتری جامعه‌شناسی است. او می‌گوید در سال ۱۳۵۳ كه اولین کتاب خود را با عنوان تحلیل محتوی رادیو در ایران با همکاری استاد خود دکتر #کاظم_معتمدنژاد و #صدرالدین_الهی منتشر كرد در بازدیدی که نخست وزیر از مدرسه عالی تلویزیون و سینما داشت و رونمایی این اثر بود به هویدا گفتم: "این تحلیل می‌گوید که فضای برنامه‌های رادیو پر از شاه‌پرستى است و این برای رادیو مناسب نیست"؟! كه برخى ازحاضران ايشان را از بيان اين سخنان برحذر مى‌داشتند!
استاد آثار و تألیفات فراوانی دارد؛ #ارتباطات انسانی، ارتباط شناسی، #روزنامه‌نگاری ایران و آموزش روزنامه‌نگاری در ایران، ارتباط جمعی و توسعه روستایی، انقلاب، مطبوعات و ارزش‌ها (مقایسه انقلاب اسلامی و مشروطیت) و هنجارها در سه کتاب مقدس (تورات، انجیل، قرآن) و ... را نام برد. اما کتاب سه جلدی "ایران در چهار کهکشان ارتباطی (سیر تحول تاریخ ارتباطات در ایران از آغاز تا امروز)" که بارها تجدید چاپ شده است را باید از مهم‌ترین این آثار برشمرد.
در یکی از روزهاى سال در خانه مسكونى كه بيش از ۶۵ سال از تاريخ اين بناى ساده و قديمى در شرق تهران مى‌گذرد به رسم ادب میهمان این چهره ماندگار و برجسته حوزه علم و دانش، فرهنگ و ارتباطات کشور بودم. استاد محسنيان‌راد در حوزه ارتباطات و پیوند آن با میراث تمدنی ایران مطالعات و یافته‌هایی را انجام داده است که گزارشی از آن را ارائه کردند. استاد و همسر ارجمندش که هم دانشگاهى بوده‌اند بیش از نیم قرن است که زندگی مشترکی را با صفا و صمیمت با هم دارند و در آن روز با نهایت مهربانی و بزرگواری پذیرای من بودند.
محسنیان راد شاگردان بزرگی را تربیت کرده است که هم اکنون در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و مدیریت‌های مهم نهادهای فرهنگی و رسانه‌ای مسئولیت دارند.
قدر سرمايه هاى اجتماعى كم‌نظير خودرا بهتر و بيشتربشناسيم وارج گذارى كنيم.
https://t.iss.one/dr_alidarabi/1412
▫️یادداشت دکتر #علی_دارابی
🔹#مهدی_محسنیان‌راد[۱۳۲۴- مشهد] کارشناس ارشد در رشته ارتباط‌جمعی و دکتری جامعه‌شناسی است. او می‌گوید در سال ۱۳۵۳ كه اولین کتاب خود را با عنوان تحلیل محتوی رادیو در ایران با همکاری استاد خود دکتر #کاظم_معتمدنژاد و #صدرالدین_الهی منتشر كرد در بازدیدی که نخست وزیر از مدرسه عالی تلویزیون و سینما داشت و رونمایی این اثر بود به هویدا گفتم: "این تحلیل می‌گوید که فضای برنامه‌های رادیو پر از شاه‌پرستى است و این برای رادیو مناسب نیست"؟! كه برخى ازحاضران ايشان را از بيان اين سخنان برحذر مى‌داشتند!
استاد آثار و تألیفات فراوانی دارد؛ #ارتباطات انسانی، ارتباط شناسی، #روزنامه‌نگاری ایران و آموزش روزنامه‌نگاری در ایران، ارتباط جمعی و توسعه روستایی، انقلاب، مطبوعات و ارزش‌ها (مقایسه انقلاب اسلامی و مشروطیت) و هنجارها در سه کتاب مقدس (تورات، انجیل، قرآن) و ... را نام برد. اما کتاب سه جلدی "ایران در چهار کهکشان ارتباطی (سیر تحول تاریخ ارتباطات در ایران از آغاز تا امروز)" که بارها تجدید چاپ شده است را باید از مهم‌ترین این آثار برشمرد.
در یکی از روزهاى سال در خانه مسكونى كه بيش از ۶۵ سال از تاريخ اين بناى ساده و قديمى در شرق تهران مى‌گذرد به رسم ادب میهمان این چهره ماندگار و برجسته حوزه علم و دانش، فرهنگ و ارتباطات کشور بودم. استاد محسنيان‌راد در حوزه ارتباطات و پیوند آن با میراث تمدنی ایران مطالعات و یافته‌هایی را انجام داده است که گزارشی از آن را ارائه کردند. استاد و همسر ارجمندش که هم دانشگاهى بوده‌اند بیش از نیم قرن است که زندگی مشترکی را با صفا و صمیمت با هم دارند و در آن روز با نهایت مهربانی و بزرگواری پذیرای من بودند.
محسنیان راد شاگردان بزرگی را تربیت کرده است که هم اکنون در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و مدیریت‌های مهم نهادهای فرهنگی و رسانه‌ای مسئولیت دارند.
قدر سرمايه هاى اجتماعى كم‌نظير خودرا بهتر و بيشتربشناسيم وارج گذارى كنيم.
https://t.iss.one/dr_alidarabi/1412