عرصه‌های‌ ارتباطی
3.65K subscribers
29.8K photos
3.06K videos
874 files
5.99K links
🔸عرصه‌های‌ ارتباطی
▫️کانال رسمی یونس شُکرخواه
Agora | The official Telegram channel of Younes Shokrkhah
https://t.iss.one/boost/younesshokrkhah
🔹اکانت اینستاگرام من:
https://www.instagram.com/younesshokrkhah
Download Telegram
#زوم #ارتباطات #مدیاویژن #کلاس
🔸 ملاحظات ارتباطی رسانه‌ها
رسانه‌ها در چارچوب انتخاب و مقوله‌‌بندي (Paradigmatic) و تركيب و نقل كردن (Syntagmatic) عمل می‌كنند. آن‌ها در واقع رويدادها را در مقولات محتوايی ثابت خود می‌ريزند و در اين روند هم به شيوه خودشان اين رويدادها را تركيب و نقل می‌کنند.
اما آنچه در اين مسير برای رسانه‌ها مشكل ايجاد می‌كند می‌تواند در دو بخش قابل بررسی باشد:
- تمايزهای مخاطبان
- و خود رويدادها [واقعيت‌ها] كه قرار است خبر شوند.
اين درست است كه #رويدادها بخشی از طبيعت هستند؛ اما انتخاب آن‌ها برای تبديل كردن‌شان به #خبر ممكن است الزاما يك انتخاب يا رويه طبيعي نباشد؛ همانطور كه شيوه #روايت آنها هم می‌تواند به طور طبيعی صورت نگيرد.
به اين مقولات فكر كنيد:
- آيا رسانه‌ها آينه‌هايی برای نمايش رويدادهای پيرامون ما هستند؟
- آيا رسانه‌ها به رويدادها شكل ‌می‌دهند؟
- آيا رسانه‌ها كنش هستند؟
- آيا رسانه‌ها سعی در كنترل واقعيت‌ها دارند؟
- آيا ممكن است خبرهای خبرگزاری‌های جهانی (يعني رويدادهای واقعی كه رسانه‌ای شده‌اند) بازتاب شرايط سياسی يا اقتصادی حاكم بر اين نوع صنايع رسانه‌ای باشند؟
آيا می‌توان گفت كه رسانه‌ها - به خصوص تلويزيون و سينما - ژانريك هستند و #ژانر رويه‌ای فرهنگی است كه می‌كوشد به طيف متون و معانی‌ [كه در فرهنگ می‌جوشد]؛ نظم ببخشد؟ (برای راحت‌‌تر توليدكردن #محتوا توسط رسانه و راحت‌تر مصرف كردن همان محتوا توسط مخاطب)
كمی درباره اين واژه‌ تحقيق كنيد: mediality
#عکاسانه #مدیاویژن
🔸آيا فتوژورناليسم يك روايت‌گری محض است؟
اساسا عكاسی‌كردن، #روايت است. اما آيا روايت يعني آنچه در برابر #ويزور دوربين قرار مي‌گيرد، كادربندي و مهار می‌شود؟ آيا روايت يعني فقط ثبت نام‌ها، مكان‌ها و چيزها يا اين كه چيزي بيشتر از اين هم رخ می‌دهد؟
به گمان من، كادربندی #سوژه (شناسایی) با اتكا به شناخت قبلي #عکاس صورت مي‌گيرد و با عبور از کريدور شناختي عكاس، به جهان رسانه‌ای مي‌رسد و بنابر اين آنچه در نهايت در قاب نگاه #مخاطب می‌نشيند، از جنسی ديگر است و الزاما از جنس دنيای بيرون از #رسانه نيست.
به گمانم نوع نزديك شدن ما به هر سوژه‌اي آغشته به نوع نگاه ما است، ما بر آن سوژه تاثير مي‌گذاريم و هنگام برداشت از آن، از همان سوژه هم تاثير مي‌پذيريم و اگر فتوژورناليست آزاد نباشيم، از روزنامه و آژانسی كه برايش كار می‌كنيم هم تاثير می‌پذيريم.
آيا براي يك فتوژورناليست كه براي #سيپا يا #آسوشيتدپرس يا جايي ديگر كار می‌كند، احداث يك سد در ايران می‌تواند عكسی فروختنی باشد؟ ريزش احتمالي آن سد چطور؟ ساخت يك هواپيما يا سقوط يك هواپيما؟ كدام براي يك آژانس خبری، عكس‌تر هستند؟
#مدیاویژن #کلاس
🔸انتخاب و روایت در رسانه‌ها
رسانه‌ها در چارچوب انتخاب و مقوله‌‌بندی رويدادها (Paradigmatic) و در تركيب و نقل رویدادها (روایت) (Syntagmatic) رفتارهای تعریف شده‌ای دارند. آن‌ها در واقع رويدادها را در مقولات محتوايی ثابت خود می‌ريزند و سپس اين رويدادها را به شيوه خودشان تركيب و روایت می‌کنند.
اما آنچه در اين مسير برای رسانه‌ها مشكل ايجاد می‌كند می‌تواند در دو بخش قابل بررسی باشد:
- تمايزهای مخاطبان
- و خود رويدادها [واقعيت‌ها] كه قرار است به خبر تبدیل شوند.
اين درست است كه رويدادها به طرزی طبیعی در جهان واقعی رخ می‌دهند؛ اما انتخاب آن‌ها برای تبديل كردن‌شان به #خبر ممكن است الزاما يك انتخاب يا رويه طبيعي نباشد؛ همانطور كه شيوه #روايت آنها هم می‌تواند به طور طبيعی صورت نگيرد.
به اين مقولات فكر كنيد:
- آيا رسانه‌ها آينه‌هايی برای نمايش رويدادهای پيرامون ما هستند؟
- آيا رسانه‌ها به رويدادها شكل ‌می‌دهند؟
- آيا رسانه‌ها كنش هستند؟
- آيا رسانه‌ها سعی در كنترل واقعيت‌ها دارند؟
- آيا ممكن است خبرهای خبرگزاری‌های جهانی (يعنی رويدادهای واقعی كه رسانه‌ای شده‌اند) بازتاب شرايط سياسی يا اقتصادی حاكم بر اين نوع صنايع رسانه‌ای باشند؟
آيا می‌توان گفت كه رسانه‌ها - به خصوص تلويزيون و سينما - مبتنی بر #ژانر هستند و ژانر رويه‌ای فرهنگی است كه می‌كوشد به طيف متون و معانی‌ [كه در فرهنگ می‌جوشد]؛ نظم ببخشد؟ (برای تسهیل توليد #محتوا توسط رسانه و تسهیل مصرف همان محتوا توسط مخاطب)
كمی درباره اين واژه‌ تحقيق كنيد: mediality
#مدیاویژن #زوم #ارتباطات #کلاس
🔸 ملاحظات مقوله‌‌بندی و روایت در رسانه‌ها
رسانه‌ها در چارچوب انتخاب و مقوله‌‌بندی (Paradigmatic) و تركيب، نحو و روایت (Syntagmatic) عمل می‌كنند. آن‌ها در واقع رويدادها را در مقولات محتوايی ثابت خود می‌ريزند (مقوله‌بندی) و در اين روند هم به شيوه خودشان اين رويدادها را تركيب و روایت (نحو) می‌کنند.
اما آنچه در اين مسير برای رسانه‌ها مشكل ايجاد می‌كند می‌تواند در دو بخش قابل بررسی باشد:
- تمايزهای مخاطبان
- و خود رويدادها [واقعيت‌ها] كه قرار است خبر شوند.
اين درست است كه #رويدادها بخشی از جهان واقع هستند؛ اما انتخاب آن‌ها برای تبديل كردن‌شان به #خبر ممكن است الزاما يك انتخاب يا رويه طبيعی نباشد؛ همانطور كه شيوه #روايت آنها هم می‌تواند به طور طبيعی صورت نگيرد.
به اين مقولات فكر كنيد:
- آيا رسانه‌ها آينه‌هايی برای نمايش رويدادهای پيرامون ما هستند؟
- آيا رسانه‌ها به رويدادها شكل ‌می‌دهند؟
- آيا رسانه‌ها كنش هستند؟
- آيا رسانه‌ها سعی در كنترل واقعيت‌ها دارند؟
- آيا ممكن است خبرهای خبرگزاری‌های جهانی (يعني رويدادهای واقعی كه رسانه‌ای شده‌اند) بازتاب شرايط سياسی يا اقتصادی حاكم بر اين نوع صنايع رسانه‌ای باشند؟
آيا می‌توان گفت كه رسانه‌ها - به خصوص تلويزيون و سينما - ژانريك هستند و #ژانر رويه‌ای فرهنگی است كه می‌كوشد به طيف متون و معانی‌ [كه در فرهنگ می‌جوشد]؛ نظم ببخشد؟ (برای راحت‌‌تر توليدكردن #محتوا توسط رسانه و راحت‌تر مصرف كردن همان محتوا توسط مخاطب)
كمی درباره اين واژه‌ تحقيق كنيد: mediality