#فضا🔸هدیه هابل
تلسکوپ فضایی #هابل ۳۰ ساله شد و به مناسبت تولد خود، تصویر نابی را از دو سحابی موجود در نزدیکی کهکشان #راه_شیری به زمین فرستاد.
سحابی پهناور سرخ «ان‌جی‌سی ۲۰۱۴» و همسایه آبی آن به نام «ان‌جی‌سی ۲۰۲۰» در فاصله ۱۶۳ هزار سال نوری از کره زمین قرار دارند و از جمله سحابی‌های نزدیک کهکشان راه شیری محسوب می‌شوند.
@younesshokrkhah

#فضا 🔸 حلقه انیشتن
تلسکوپ #هابل تصویری از پدیده موسوم به حلقه انیشتین ثبت کرد که نمایی خیره‌کننده از عمق کیهان به دست می‌دهد.
در مرکز تصویر یک حلقه براق و تقریبا کامل به چشم می‌خورد که چهار نقطه روشن در امتداد آن پیچ خورده است و دو نقطه نورانی نیز در مرکز قرار دارند. دو نقطه اصلی در واقع دو کهکشان را به تصویر می‌کشند که نور از بین آن‌ها عبور کرده و تشکیل یک شکل دایره‌ای مانند را داده است. نقاط روی حلقه نیز اختروَش یا یا کوازار (هسته کهکشانی فعال و بسیار نورانی) هستند.
علت به وجود آمدن چنین صحنه‌ای را #همگرایی‌گرانشی می‌دانند. اگر به هنگام روی دادن این پدیده نور (که می‌تواند از یک منبع درخشان بسیار دور سرچشمه گرفته باشد)، عدسی گرانشی (در اینجا دو کهکشان) و ناظر (در اینجا تلسکوپ هابل) هر سه در یک راستا قرار گرفته باشند، آن‌گاه نور یک دور قوسی‌شکل می‌زند که به نام #حلقه‌انیشتین معروف است.
نخستین حلقه انیشتین کامل حدود نود سال بعد از طرح تئوریک آن با همکاری اخترشناسان دانشگاه منچستر و تلسکوپ فضایی هابل ناسا در سال ۱۹۹۸ کشف شد.

#فضا 🔸تصویر جدید هابل از دو کهکشان در حال ادغام
تصویر جدید تلسکوپ فضایی #هابل، #دو کهکشان مارپیچی مانند راه شیری را نشان می‌دهد که با نزدیک‌شدن به هم دراثر فشار گرانش، درحال ادغام با یکدیگر هستند. این رویداد که ۱۰۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد، وضعیت فوق‌العاده‌ای را نشان می‌دهد که هنگام برخورد دو کهکشان غول‌آسا با یکدیگر رخ می‌دهد.

#فضا🔸پیشرفته‌ترین تلسکوپ جهان به فضا پرتاب شد
بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین #تلسکوپ فضایی جهان از پایگاه‌ گویان #فرانسه به فضا پرتاب شد. قرار است تلسکوپ غول‌پیکرِ #جیمز_وب در فاصله‌ای بسیار دورتر از تلسکوپ #هابل جهان پیرامون ما را رصد کند. این تلسکوپ ۹ میلیارد دلاری می‌تواند فضایی به مراتب دورتر و عمیق‌تر از آنچه تاکنون بشر دیده را رصد کرده و دور جدیدی از اکتشافات نجومی را آغاز کند. موشک #آریان پس از طی مسافت ۱.۶ میلیون کیلومتری، تلسکوپ را در مکان از پیش‌ تعیین‌شده رها خواهد کرد. پس از آن یک ماه طول می‌کشد تا تلسکوپ به مقصد خود برسد و گردش به دور خورشید را آغاز کند. فارس

#فضا 🔸درباره تلسکوپ جیمز وب
تلسکوپ #جیمز_وب سوار بر موشک آریان پنج، ماموریت تاریخی خود را آغاز کرده است. این #تلسکوپ قرار است روند پیدایش اولین #ستاره‌ها، #سیاه‌چاله‌ها و #کهکشان‌ها را مستند کند.
برای این تلسکوپ که نام آن از نام رئیس #ناسا در زمان پروژه‌ آپولو یازده و فرود آن بر ماه گرفته شده؛ ده میلیارد دلار هزینه شده است. خبرگزاری آلمان می‌نویسد پرتاب جیمز وب به فضا ده سال دیرتر از زمان مورد نظر (سال ۲۰۱۱ ) انجام گرفته و طراحی و تکمیل آن سه دهه وقت برده است. این تلسکوپ از بزرگترین پروژه‌های علمی تاریخ بشر محسوب می‌شود و مراحل ساخت آن در اروپا و آمریکا طی شده است. یک آینه ۲۵ متر مربعی از فلز #بریلیوم دارد که کارائی آن برای بازتاب اشعه مادون قرمز را به نهایت درجه می‌رساند؛ یعنی منعکس کردن ۹۸ درصد نوری که از ستارگان دوردست می‌توانند ساطع شوند. این آینه شگرف چند وجهی کمک می‌کند که جیمز وب ژرف‌تر از سلف خود #هابل، هر آن چه را پشت توده‌های ضخیم غبار پنهان شده‌اند؛ قابل مشاهده کند.
این فناوری، دیدن مولکول‌های موجود در آتمسفر سیارات دیگر را ممکن می‌سازد و می‌تواند نور اولین ستاره‌ها و کهکشان‌هایی را که ۳۰۰میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفتند، دریافت کند. این تلسکوپ به بزرگی یک زمین تنیس و به بلندی یک ساختمان سه طبقه است. قطر آن ۵/ ۶ متر است و آینه اصلی آن تقریبا سه برابر اندازه تلسکوپ افسانه‌ای هابل. تلسکوپ وب به همراه #شاتل فضایی و شتاب‌دهنده ذرات LHC، از پیچیده‌ترین دستگاه‌هایی است که بشر تا کنون ساخته است. تلسکوپ فضایی جیمز وب قرار بود سال ۲۰۱۱ به فضا پرتاب شود. آن زمان هزینه ساخت را ۳۰۰ میلیون دلار برآورد کرده بودند؛ چیزی که در عمل به ده میلیارد دلار بالغ شد تا آن را به گران‌ترین وسیله فضایی در تاریخ علم تبدیل کند. این تلسکوپ هم‌چنین قادر است سیارات فراخورشیدی را که گرد ستاره‌های دوردست می‌چرخند، کشف و جو آنها را بررسی کند. با این تلسکوپ، جست‌وجو برای یافتن "زمین دوم" یک قدم فراتر خواهد رفت.
تلسکوپ وب با موفقیت پرتاب شده اما ماموریت دشوار و پیچیده آن در مسیری بس دراز، کارشناسان ناسا و آژانس فضایی اروپا و کانادا را واداشته که جانب احتیاط را بگیرند. ۳۰ روز زمان لازم است تا وب به مقصد برسد و آن‌ها ترجیح می‌دهند این فاصله را "روزهای بیم" بنامند.
۳۳ دقیقه پس از برخاستن، سلول‌های خورشیدی تلسکوپ باز شد تا برق مورد نیاز آن تولید شود. پس از این، تقریباً دو هفته هر روز قطعات اضافی دیگری باز می‌شوند. ۱۳۰ مکانیسم باید ۳۰۰ مرحله باز شدن نهایی را تکمیل کنند؛ مانند جدا شدن پروانه‌ای از شفیره خود. کل ماجرا یک مانور بسیار پیچیده و مخاطره‌آمیز است و کمترین خطا می‌تواند ماموریت را با شکست روبرو کند.
تلسکوپ قرار است در فاصله ۵/ ۱میلیون کیلومتری زمین و در مداری دوار حول نقطه #لاگرانژ۲ مستقر شود؛ مسافتی که تقریبا چهار برابر دورتر از ماه و ۲۵هزار بار دورتر از نقطه استقرار تلسکوپ هابل است.
سرویس یا تعمیر این تلسکوپ غیرممکن است و بر همین اساس ساخت آن به گونه‌ای بوده که باید به تنهایی، به طور خودکار و خودکفا ماموریت را انجام دهد. #توماس_زوربوشن، مدیر علمی ناسا گفته است: جیمز وب در مکانی کاملا متفاوت با سرمایی مافوق تصور (منفی ۲۳۰درجه) کار خواهد کرد. هیچ فضانوردی نمی‌توانست در چنین برودتی دوام بیاورد.
موتورهای تلسکوپ وب برای ۱۵ سال سوخت کافی دارند؛ میزانی که به مراتب از سوخت تلسکوپ هابل کمتر است. تفاوت در این است که هابل گاهی آنقدر به زمین نزدیک می‌شود که نیمی از دید خود به فضا را از دست می‌دهد.

#فضا
🔸آخرین تصویر #هابل در سال ٢٠٢١، تصویر آژانس فضایی اروپا از یک خوشه ‌ستاره‌ای

#هابل🔸تصویر تازه
تلسکوپ فضایی هابل به تازگی تصویری را منتشر کرده است که یک ستاره‌ی در آغاز پیدایش را در فاصله ۱۲۵۰ سال نوری از زمین نشان می‌دهد.
در عکس منتشر شده از این جرم آسمانی که اچ‌اچ‌۳۴ (HH34) نام دارد، فواره‌هایی درخشان از گازهایی به چشم می خورند که با سرعت مافوق صوت به فضای بیرونی پرتاب شده‌اند. فوران گازها بخشی از مراحل اولیه تشکیل ستارگان در کهکشان‌ها به شمار می‌روند. زمانی که این گازها به گرد و غبار و مواد پیرامونی این ستاره‌ی نوزاد برخورد می‌کنند، بر اثر ضربه و شوک داغ شده و به تابش درمی‌آیند. نتیجه‌ی این فعل و انفعالات شیمیایی ساختارهای رنگینی است که در گوشه سمت راست پایین تصویر هابل خودنمایی می‌کنند.

#فضا
🔸هابل دورترین ستاره را رصد کرد
تلسکوپ #هابل موفق به شناسایی ستاره ایرندل (Earendel) شد که ۱۲.۹ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد.
https://tinyurl.com/3cbkanw9

#فضا
🔸یک سیاره فراخورشیدی بزرگ در حال تولد است
دانشمندان سیاره‌ای عظیم با جرم حدود ۹ برابر مشتری را کشف کردند که در مراحل اولیه شکل‌گیری است و به اصطلاح هنوز در "رحم" قرار دارد، کشفی که درک فعلی از شکل‌گیری سیاره‌ها را به چالش می‌کشد. این سیاره جنینی یک غول عظیم گازی است که به طور غیرمعمولی دور از ستاره جوان منظومه خود می‌چرخد و پژوهشگران برای شناسایی و مطالعه آن از تلسکوپ #سوبارو واقع در نزدیکی قله یک آتشفشان خاموش در هاوایی و #تلسکوپ فضایی #هابل در حال چرخش در مدار استفاده کردند. غول‌های گازی سیاراتی شبیه بزرگترین سیاره‌های منظومه شمسی، یعنی مشتری و زحل هستند که عمدتاً از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده‌اند و گازهای چرخنده آن‌ها هسته جامد کوچک‌تری را احاطه کرده‌اند.

#فضا🔸رصد بزرگ‌ترین دنباله‌دار تاریخ
رصدهای جدید #تلسکوپ فضایی #هابل تایید می‌کند که یک دنباله‌دار غول‌پیکر، بزرگ‌ترین دنباله‌داری است که تاکنون دیده شده است.

#فضا🔸سیاره‌هایی که از آسمان آن‌ها الماس می‌بارد
شمارش معکوس برای آغاز فعالیت تلسکوپ فضایی #جیمز_وب در حالی شروع شده است که دانشمندان بی‌صبرانه منتظر دریافت تصاویر دو غول گازی منظومه شمسی هستند، مکان‌هایی که گفته می‌شود در آن‌ها از آسمان الماس می‌بارد.
این دو سیاره غول‌پیکر، یعنی #نپتون و #اورانوس، در نگاه اول ممکن است تنها به شکل توپ‌های بزرگ ملال‌آوری متشکل از شماری مولکول کسل‌‌کننده به نظر بیایند. با این حال اخترشناسان می‌گویند زیر لایه‌های فوقانی این سیاره‌های یخی ممکن است چیزی تماشایی وجود داشته باشد: «بارانی مدام از الماس».
به گفه دانشمندان مطالعات کنونی نشان می‌دهد جو این سیارات چنان دما و فشار بالایی دارد که می‌تواند کربن را به الماس تبدیل کند. دانشمندان تخمین می‌زنند هسته‌های این سیارات در حدود ۶۷۰۰ در جه سانتی‌گراد و فشاری ۶ میلیون برابر جو زمین داشته باشند. هر چند در لایه‌های بیرونی دما و فشار تا ۱۷۰۰ درجه سانتی‌گراد و ۲۰۰ هزار برابر فشار جو زمین افت می‌کند.
پژوهشگران با توجه به داده‌های موجودی که درباره اورانوس و نپتون در اختیار دارند دریافته‌ند که سطوح بالای متان در جو این سیارات وجود دارد. این متان پس از برهم‌کنش با نور خورشید ورودی به جو به هیدروکربن‌ها تجزیه می‌شود و سپس این هیدروکربن‌ها نیز به نوبه خود درهم می‌شکنند.
به گزارش یورونیوز کربن آزاد شده در این فرآیند زیر فشار و دمای شدید الگوهای کریستالی الماس را تشکیل می‌دهد. این الماس‌های متراکم به دلیل داغی زیاد به سمت بالا شناور می‌شوند، بعد از آن سرد شده بر سطح سیارات می‌بارند و چرخه بارش بارها و بارها تکرار می‌شود.
به گفته اخترشناسان بهترین راه برای اثبات این فرضیه اعزام فضاپیما به اورانوس یا نپتون است، اما آخرین باری که سازمان فضایی آمریکا ناسا ماموریتی را برای رصد این دو سیاره تعریف کرد اعزام فضاپیمای «وویجر ۲» در دهه ۸۰ میلادی بود. از آن زمان تا کنون هیچ ماموریت پیگیری دیگری توسط این سازمان آغاز نشده است و درنتیجه مشاهدات دانشمندان عمدتا به داده‌های تلسکوپی نظیر #هابل محدود شده است.

#فضا🔸عمیق‌ترین تصویر کیهان
نخستین تصویر مخابره شده از تلسکوپ فضایی #جیمز_وب ١٠ میلیارد دلاری #ناسا که عمیق‌ترین تصویر کیهان است که تاکنون ثبت شده است.
این تصویر رنگی آکنده از هزاران کهکشان است و کم‌نورترین اجرامی را که تاکنون مشاهده‌شده با رنگ‌های مادون قرمز تا آبی، نارنجی و سفید نشان می‌دهد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب این عکس مرکب را در ۱۲.۵ ساعت ثبت کرده در حالی که چنین کاری برای #تلسکوپ فضایی #هابل هفته‌ها زمان می‌برد.
ناسا اعلام کرده که این عمیق‌ترین و واضح‌ترین تصویر از کیهان اولیه است که تاکنون گرفته شده و به ۱۳ میلیارد سال قبل بازمی‌گردد.

#فضا🔸جیمز وب در انتظار دیدار با سپیده‌دم کیهانی
اخترشناسان تلسکوپ فضایی #جیمز_وب را به خدمت گرفته‌اند تا در اعماق تاریخ کیهانی عقب بروند و زمانی را به چشم ببینند که اصطلاحا سپیده‌دم کیهانی نامیده می‌شود.
نقطه‌ای که پیشتر تلسکوپ #اسپیتزر و تلسکوپ فضایی #هابل در آن متوقف شده بودند، تلسکوپ قدرتمند جیمز وب آمده است تا مرزهای نجوم و کیهان‌شناسی را گسترده‌تر کند و با ابزارهای فروسرخ قوی خود کهکشان‌هایی را ببیند که در سپیده‌دم کیهانی شکل گرفته‌اند.
در این چارچوب یک تیم بین‌المللی از محققان با استفاده از ابزار رصد فروسرخ تلسکوپ جیمز وب توانسته‌اند کهکشان‌هایی باستانی را ببینند که پیش از این بشر هرگز نتوانسته بود به آنان نگاه بیاندازد.
در این تحقیق که تحت هدایت پیرلوئیجی رینالدی، در مؤسسه نجوم کاپتین دانشگاه خرونینگن هلند، انجام گرفت پژوهشگران بر کهکشان‌هایی تمرکز کردند که تقریبا ۷۰۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ (یا انفجار بزرگ) به وجود آمده بودند.