#تراس 🔸 نمایشنامه
انسان تصور می‌کند در نمایشنامه‌ای معین نقش خود را ایفا می‌کند و هیچ ظن نمی‌برد که در این اثنا بی‌آنکه به او خبر بدهند صحنه را تغییر داده‌اند و او نادانسته خود را وسط اجرایی متفاوت می‌یابد.
#میلان_کوندرا (۱۹۲۹-) نویسنده چک-فرانسوی

#کتاب 🔸 زندگی
هیچ وسیله‌ای برای تشخیص تصمیم درست وجود ندارد، زیرا هیچ مقایسه‌ای امکان‌پذیر نیست. در زندگی با همه چیز برای نخستین بار برخورد می‌کنیم. مانند هنرپیشه‌ای که بدون تمرین وارد صحنه شود. اما اگر اولین تمرین زندگی، خود زندگی باشد، پس برای زندگی چه ارزشی می‌توان قائل شد؟ این است که زندگی همیشه به یک «طرح» شباهت دارد. اما حتی طرح هم کلمه‌ی درستی نیست، زیرا طرح همیشه زمینه‌سازی برای آماده کردن یک تصویر است، اما طرحی که زندگی ماست، طرح هیچ‌چیز نیست، طرحی بدون تصویر است
📚 بار هستی #میلان_کوندرا

#کتاب 🔸 تناقض ریاضی نوستالژی
وقتی بخش اعظم مهلتی را که در اختیار داریم، پشت سر می‌گذاریم، آوایی که ندای بازگشت را در گوش مان سر می‌دهد، مقاومت ناپذیرتر می‌شود. این جمله عامیانه به نظر می‌رسد، به هر حال درست نیست. انسان به پیری می‌رسد، پایان نزدیک می‌شود، هر لحظه از زندگی عزیزتر می‌شود، و دیگر فرصت اتلاف وقت با خاطرات نمی‌ماند. باید تناقض ریاضی نوستالژی را درک کرد: این تناقض با قدرت بسیار خود را در آغاز جوانی نشان می‌دهد، زمانی که حجم زندگی گذشته هنوز قابل توجه نیست.
📚 جهالت #میلان_کوندرا

#تراس 🔸 خلوت
هر کسی که خلوت خود را از کف بدهد همه چیزش را باخته است
#میلان_کوندرا

#کتاب 🔸 کلمات
کلمات عادی برای این ساخته شده‌اند که به محض اینکه بر زبان آیند، از بین بروند، و بجز خدمت کردن در همان لحظهٔ برقراری ارتباط، هدف دیگری ندارند؛ تابع اشیا و چیزها هستند و فقط به آنها نام می‌بخشند؛ اما اینجا می‌بینیم که این کلمات، به خودی خود، چیزی شده بودند و تابع هیچ چیز نبودند؛ برای یک گفتگوی فوری و یک انهدام سریع به وجود نیامده بودند؛ بلکه دوام و بقا داشتند.
📚زندگی جای دیگری است #میلان_کوندرا

#کتاب 🔸 هستی
زندگی، هیچ شادی‌ای در آن نیست. زندگی: کشاندن خوشتن رنج آلود است در دنیا. اما هستی، هستی شادی است. هستی، چشمه شدن است، چشمه‌ای که جهان چون باران گرمی بر آن می‌بارد.
📚 جاودانگی #میلان_کوندرا

#کتاب 🔸 دوستان
انسان، برای آنکه حافظه‌ش خوب کار کند، به دوستی نیاز دارد. گذشته را به یاد آوردن، آن را همیشه با خود داشتن، شاید شرط لازم برای حفظ آن چیزی است که تمامیت من آدمی نامیده می‌شود. برای آنکه من کوچک نگردد، برای آنکه حجمش حفظ شود، باید خاطرات را، همچون گل‌ها درون گلدان، آبیاری کرد، و این مستلزم تماس منظم با شاهدان گذشته، یعنی دوستان، است. آنان آینه ما هستند، حافظه ما هستند، از آنان هیچ چیز خواسته نمی‌شود، مگر آنکه گاه به گاه این آینه را برق اندازند تا بتوانیم خود را در آن ببینیم.
📚 هویت #میلان_کوندرا

#تراس 🔸رویداد
آیا یک رویداد هرچه بیشتر اتفاقی باشد، مهم‌تر و پر معناتر نیست؟
#میلان_کوندرا

#ارتباطات 🔸 پیام
فقط اتفاق است که آن را می‌توان به عنوان یک پیام تفسیر کرد. آنچه برحسب ضرورت روی می‌دهد، آنچه که انتظارش می‌رود و روزانه تکرار می‌شود چیزی ساکت و خاموش است.
#میلان_کوندرا

#تراس 🔸 تاریخ
در دوران‌های گذشته، هنگامی که تاریخ هنوز به‌کندی حرکت می‌کرد، وقایع تاریخی انگشت‌شماری که اتفاق می‌افتاد به‌راحتی در یادها می‌ماند و زمینه آشنایی را ایجاد می‌کرد که بر آن صحنه‌های هیجان‌انگیز ماجراهای فردی بشری بازی می‌شد. امروزه، تاریخ به‌شتاب می‌گذرد. یک واقعه سیاسی فقط برای یک روز خبر داغ است و روز بعد فراموش می‌شود تا باز یک روز صبح آغشته به‌شبنم تازگی دوباره پدیدار شود. برای داستانگو، تاریخ دیگر پرده آویخته‌ای نیست بلکه صحنه گردانی است از ماجراهای شگفت، که نمایش، بر زمینه ابتذال آشنا و متعارف زندگی‌های فردی بازی می‌شود.
#میلان_کوندرا

#کتاب 🔸 پیری
وقتی بخش اعظم مهلتی را که در اختیار داریم، پشت سر می‌گذاریم، آوایی که ندای بازگشت را در گوش مان سر می‌دهد، مقاومت ناپذیرتر می‌شود. این جمله عامیانه به نظر می‌رسد، به هر حال درست نیست. انسان به پیری می‌رسد، پایان نزدیک می‌شود، هر لحظه از زندگی عزیزتر می‌شود، و دیگر فرصت اتلاف وقت با خاطرات نمی‌ماند. باید تناقض ریاضی نوستالژی را درک کرد: این تناقض با قدرت بسیار خود را در آغاز جوانی نشان می‌دهد، زمانی که حجم زندگی گذشته هنوز قابل توجه نیست.
📚 جهالت #میلان_کوندرا

#کتاب 🔸 قطره
آدم تا وقتی بزرگ نشده، تا مدت‌ها در آرزوی یگانگی و امنیت دنیایی است که در درون مادرش به حد کمال به او اعطا شده؛ و وقتی در مقابل دنیای بزرگسالان - دنیای نسبیت - قرار می‌گیرد، دچار اضطراب (یا خشم) می‌شود، دنیایی که او در آن همچون قطره‌ای است در اقیانوس بیگانه.
📚 زندگی جای دیگری است #میلان_کوندرا

#کتاب 🔸 خودت باش
از اینکه خودشان باشند خجالت نمی‌کشند و کوچکترین عقده حقارتی ندارند و دلیل قدرتشان دقیقاً همین است.
📚 جاودانگی #میلان_کوندرا

#کتاب 🔸 کدام تاریخ؟
در دوران‌های گذشته، هنگامی که تاریخ هنوز به‌کندی حرکت می‌کرد، وقایع تاریخی انگشت‌شماری که اتفاق می‌افتاد به‌راحتی در یادها می‌ماند و زمینه آشنایی را ایجاد می‌کرد که بر آن صحنه‌های هیجان‌انگیز ماجراهای فردی بشری بازی می‌شد. امروزه، تاریخ به‌شتاب می‌گذرد. یک واقعه سیاسی فقط برای یک روز خبر داغ است، و روز بعد فراموش می‌شود تا باز یک روز صبح آغشته به‌شبنم تازگی دوباره پدیدار شود. برای داستانگو، تاریخ دیگر پرده آویخته‌ای نیست بلکه صحنه گردانی است از ماجراهای شگفت، که نمایش، بر زمینه ابتذال آشنا و متعارف زندگیهای فردی بازی می‌شود.
📚 کلاه کلمنتیس #میلان_کوندرا

#کتاب 🔸صورت
جهانی را تصور کن که در آن آیینه‌ای نباشد. تو دربارهٔ صورتت خیالبافی می‌کنی و تصوّرت این است که صورتت بازتاب آن چیزیست که درون توست و بعد وقتی چهل ساله شدی کسی برای نخستین‌بار آیینه‌ای در برابرت می‌گیرد. وحشت خودت را مجسم کن! تو صورت یک بیگانه را خواهی دید و به روشنی به چیزی پی خواهی برد که قادر به پذیرفتنش نیستی: صورتِ تو، خودِ تو نیست.
📚 جاودانگی #میلان_کوندرا

#تراس🔸بی‌تجربگی
دنیای انسان سیاره بی‌تجربگی است.
#میلان_کوندرا

🔸میلان کوندرا اولیس مدرن
شهر کتاب: به تازگی نشر هرمس کتاب میلان کوندرا اولیس مدرن نوشته‌ی عارف دانیالی را منتشر کرده است. این کتاب با تمرکز بر آثار #میلان_کوندرا می‌کوشد ایده‌هایی را که در آثار متعدد او تکرار شده و انعکاس یافته است ردیابی کند. نگارنده با پیروی از خودِ کوندرا معتقد است که هیچ‌چیز برای شناخت نویسنده معتبرتر از آثارش نیست. زندگیِ نویسنده کتاب‌های او هستند. این کتاب از فرمول از پیش‌نوشته شده یا صورت انتزاعی و کلی تبعیت نمی‌کند. به سلوکِ جستارنویس از خلجان جان آغاز می‌شود و به شکلی درون‌زا آفریده می‌شود چرا که هر ژستی از بیرون که چنین کسی بخواهد برای بیان شخصی تجربه خود اختیار کند آن تجربه را تحریف می‌کند.
نشست هفتگی شهر کتاب در روز سه‌شنبه ششم تیرم ١۴٠٢ ساعت ۱۵ به بررسی و گفت‌وگو درباره‌ی کتاب میلان کوندرا اولیس مدرن اختصاص دارد که با حضور عارف دانیالی و علی‌اصغر محمدخانی در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود.

🔸میلان کوندرا درگذشت
#میلان_کوندرا (۱۹۲۹-٢٠٢٣) نویسنده فرانسوی چک‌تبار و از بزرگترین نویسندگان ادبیات جهان در ۹۴ سالگی در پاریس درگذشت.
او که آشکارا از رسانه‌ها فاصله می‌گرفت و کمتر با رسانه‌ها گفت‌وگو می‌کرد، چندین بار نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات شده بود.
او با تولید نسخه دیجیتال از کتاب‌هایش مخالف بود و می‌گفت نباید کتاب‌هایش بر روی مانیتور خوانده شوند.