#تکنوکلاس #زوم
🔸واقعیت‌افزوده
▫️#یونس_شکرخواه
واقعیت افزوده (Augmented Reality) که به اختصار AR نامیده می‌شود؛ در عمل چیزی نیست جز تماشای یک پدیده در دنیای واقعی که به آن اطلاعات دیداری، شنیداری و ویدئویی کامپیوتری و یا اطلاعات برخاسته از جی پی اس (GPS) - سیستم مکان‌یاب جهانی متکی بر ناوگان ماهواره‌ای - افزوده شده است. به عبارت بهتر؛ #واقعیت‌افزوده محصول ارتباط دو جهان با یکدیگر است: جهان رسانه‌ای و جهان واقعی.
کارشناسان #ارتباطات از آنجایی که جهان رسانه‌ای حالا می‌تواند از درون خود؛ حجم معناداری از اطلاعات را بر پیکره اشیای موجود در دنیای واقعی بیفزاید؛ برای اشاره به واقعیت افزوده از عبارت دیگری استفاده می‌کنند: #واقعیت‌رسانه‌ای‌شده (mediated reality).
پس به این ترتیب می‌توان گفت که در واقعیت افزوده، معمولاً کسری‌ها و کمبودهای اطلاعاتی اشیا و پدیده‌های دنیای واقعی با افزودگی‌های دنیای رسانه‌ای افزون‌تر و بیشتر می‌شود. مثلا شما دارید با موبایل هوشمند خود از یک شیئی در موزه؛ عکاسی می‌کنید که ناگهان اطلاعات مربوط به آن شیئی بر روی موبایل شما ظاهر می‌شود و یا فیلمی از اکتشاف همان شیئی توسط باستان‌شناسان بر روی صفحه نمایش موبایل شما به نمایش در می‌آید. شاید هم یک نفر به شما در همان لحظه بر روی موبایل‌تان پیام صوتی بدهد که لطفا بدون فلاش عکس بگیرید!
یا در نظر بگیرید؛ دارید از سر در یک رستوران عکس می‌گیرید که یک مرتبه می‌بینید ده‌ها نفر به این رستوران امتیاز پنج ستاره داده‌اند و شاید بعدا سخت باشد که نروید و در آن غذایی نخورید و شاید هم بعدا که منوی گرانقیمت رستوران را دیدید نفرین کنید جناب #تام_کادل (Tom Caudell) را که این عبارت واقعیت افزوده را پرتاب کرد به دنیای اطراف شما.
این اتفاق به مدد #نرم‌افزار صورت می‌گیرد. اکنون نرم‌افزارهای گوناگونی در اختیار برنامه‌نویسان هست که به کمک آن‌ها می‌توانند مضامین دیجیتال را به مقوله‌های مرتبط با دنیای واقعی بیفزایند.
البته شما برای استفاده و به دیگر سخن برای تجربه کردن واقعیت افزوده؛ به #اپلیکیشن ویژه نیاز دارید. راه دیگر این است که در مرورگر خود "پلاگ‌این" یا #افزونه داشته باشید. راه اول، یعنی استفاده از اپلیکیشن؛ الان به انتخاب اول و اصلی همه کاربران نهایی تبدیل شده است و در عمل همین اپلیکیشن‌ها هستند که اطلاعات دیجیتال را - که مربوط به شیئی هدف است - دریافت می‌کنند و در اختیار شما قرار می‌دهند. البته بسیار بهتر است که داده‌هایی که از طریق واقعیت افزوده ارائه می‌شود؛ داده‌های همزمان باشد. درست مثل تماشای نتایج یک مسابقه زنده فوتبال بر روی صفحه تلویزیون.
اما یک نکته بسیار مهم را هم باید همین جا اضافه کنم. #واقعیت‌مجازی (Virtual Rality) را که به اختصار VR خوانده می‌شود نباید با AR یا همان واقعیت افزوده اشتباه گرفت. در مورد واقعیت مجازی؛ کلیهٔ عناصری که توسط کاربر نهایی درک و دریافت می‌شود، ساخته کامپیوتر هستند؛ اما در واقعیت افزوده، بخشی از اطلاعاتی که کاربر می‌گیرد، در دنیای واقعی وجود دارد و بقیه بخش‌ها توسط کامپیوتر و در قالب دیجیتال ساخته شده‌اند.
نکته دیگری که اضافه می‌کنم این است که واقعیت افزوده از دهه‌ها پیش مطرح بوده است (نمونه: شبیه سازها - simulations) اما آنچه این پدیده را متفاوت و فراگیر ساخت و حتی می‌شود گفت به تغییر عمیق دنیای واقعی در قالب دنیای رسانه‌ای شده تعاملی دامن زد؛ فراگیر شدن #موبایل‌های‌هوشمند بود. تکوین واقعیت افزوده در قالب یک صنعت گسترده به طور خاص مدیون صنعت موبایل‌های هوشمند است.
واقعیت افزوده در واقع از درون واقعیت مجازی به دنیای واقعی پا گذاشت و حالا مثل مژه روی چشم‌ها نشسته است و به همین سبب هم هست که حالا بحث واقعیت افزوده اجتماعی (social augmented reality) به کمین پرش از روی "واقعیت افزوده" نشسته است. جان کلام بسیاری از کسانی که از واقعیت افزوده اجتماعی حرف می‌زنند این است که واقعیت افزوده به تدریج بدون اتکا به ابزارها مثلا بر سر در ساختمان‌ها به نمایش در خواهد آمد و شما باید سهم خودتان را از آن اطلاعات به نمایش در آمده درخواست کنید؛ مثل شخصی‌سازی صفحات در مثلا یاهو.
هنوز معلوم نیست از چه حرف می‌زنم؟
#گزارش‌اقلیت را از دنیای سینما به دنیای واقعی بیاورید می‌شود واقعیت افزوده اجتماعی.
- و چه به سر حریم خصوصی در می‌آید؟
خودتان دنبال کنید.
🔸واقعیت‌افزوده
▫️#یونس_شکرخواه
واقعیت افزوده (Augmented Reality) که به اختصار AR نامیده می‌شود؛ در عمل چیزی نیست جز تماشای یک پدیده در دنیای واقعی که به آن اطلاعات دیداری، شنیداری و ویدئویی کامپیوتری و یا اطلاعات برخاسته از جی پی اس (GPS) - سیستم مکان‌یاب جهانی متکی بر ناوگان ماهواره‌ای - افزوده شده است. به عبارت بهتر؛ #واقعیت‌افزوده محصول ارتباط دو جهان با یکدیگر است: جهان رسانه‌ای و جهان واقعی.
کارشناسان #ارتباطات از آنجایی که جهان رسانه‌ای حالا می‌تواند از درون خود؛ حجم معناداری از اطلاعات را بر پیکره اشیای موجود در دنیای واقعی بیفزاید؛ برای اشاره به واقعیت افزوده از عبارت دیگری استفاده می‌کنند: #واقعیت‌رسانه‌ای‌شده (mediated reality).
پس به این ترتیب می‌توان گفت که در واقعیت افزوده، معمولاً کسری‌ها و کمبودهای اطلاعاتی اشیا و پدیده‌های دنیای واقعی با افزودگی‌های دنیای رسانه‌ای افزون‌تر و بیشتر می‌شود. مثلا شما دارید با موبایل هوشمند خود از یک شیئی در موزه؛ عکاسی می‌کنید که ناگهان اطلاعات مربوط به آن شیئی بر روی موبایل شما ظاهر می‌شود و یا فیلمی از اکتشاف همان شیئی توسط باستان‌شناسان بر روی صفحه نمایش موبایل شما به نمایش در می‌آید. شاید هم یک نفر به شما در همان لحظه بر روی موبایل‌تان پیام صوتی بدهد که لطفا بدون فلاش عکس بگیرید!
یا در نظر بگیرید؛ دارید از سر در یک رستوران عکس می‌گیرید که یک مرتبه می‌بینید ده‌ها نفر به این رستوران امتیاز پنج ستاره داده‌اند و شاید بعدا سخت باشد که نروید و در آن غذایی نخورید و شاید هم بعدا که منوی گرانقیمت رستوران را دیدید نفرین کنید جناب #تام_کادل (Tom Caudell) را که این عبارت واقعیت افزوده را پرتاب کرد به دنیای اطراف شما.
این اتفاق به مدد #نرم‌افزار صورت می‌گیرد. اکنون نرم‌افزارهای گوناگونی در اختیار برنامه‌نویسان هست که به کمک آن‌ها می‌توانند مضامین دیجیتال را به مقوله‌های مرتبط با دنیای واقعی بیفزایند.
البته شما برای استفاده و به دیگر سخن برای تجربه کردن واقعیت افزوده؛ به #اپلیکیشن ویژه نیاز دارید. راه دیگر این است که در مرورگر خود "پلاگ‌این" یا #افزونه داشته باشید. راه اول، یعنی استفاده از اپلیکیشن؛ الان به انتخاب اول و اصلی همه کاربران نهایی تبدیل شده است و در عمل همین اپلیکیشن‌ها هستند که اطلاعات دیجیتال را - که مربوط به شیئی هدف است - دریافت می‌کنند و در اختیار شما قرار می‌دهند. البته بسیار بهتر است که داده‌هایی که از طریق واقعیت افزوده ارائه می‌شود؛ داده‌های همزمان باشد. درست مثل تماشای نتایج یک مسابقه زنده فوتبال بر روی صفحه تلویزیون.
اما یک نکته بسیار مهم را هم باید همین جا اضافه کنم. #واقعیت‌مجازی (Virtual Rality) را که به اختصار VR خوانده می‌شود نباید با AR یا همان واقعیت افزوده اشتباه گرفت. در مورد واقعیت مجازی؛ کلیهٔ عناصری که توسط کاربر نهایی درک و دریافت می‌شود، ساخته کامپیوتر هستند؛ اما در واقعیت افزوده، بخشی از اطلاعاتی که کاربر می‌گیرد، در دنیای واقعی وجود دارد و بقیه بخش‌ها توسط کامپیوتر و در قالب دیجیتال ساخته شده‌اند.
نکته دیگری که اضافه می‌کنم این است که واقعیت افزوده از دهه‌ها پیش مطرح بوده است (نمونه: شبیه سازها - simulations) اما آنچه این پدیده را متفاوت و فراگیر ساخت و حتی می‌شود گفت به تغییر عمیق دنیای واقعی در قالب دنیای رسانه‌ای شده تعاملی دامن زد؛ فراگیر شدن #موبایل‌های‌هوشمند بود. تکوین واقعیت افزوده در قالب یک صنعت گسترده به طور خاص مدیون صنعت موبایل‌های هوشمند است.
واقعیت افزوده در واقع از درون واقعیت مجازی به دنیای واقعی پا گذاشت و حالا مثل مژه روی چشم‌ها نشسته است و به همین سبب هم هست که حالا بحث واقعیت افزوده اجتماعی (social augmented reality) به کمین پرش از روی "واقعیت افزوده" نشسته است. جان کلام بسیاری از کسانی که از واقعیت افزوده اجتماعی حرف می‌زنند این است که واقعیت افزوده به تدریج بدون اتکا به ابزارها مثلا بر سر در ساختمان‌ها به نمایش در خواهد آمد و شما باید سهم خودتان را از آن اطلاعات به نمایش در آمده درخواست کنید؛ مثل شخصی‌سازی صفحات در مثلا یاهو.
هنوز معلوم نیست از چه حرف می‌زنم؟
#گزارش‌اقلیت را از دنیای سینما به دنیای واقعی بیاورید می‌شود واقعیت افزوده اجتماعی.
- و چه به سر حریم خصوصی در می‌آید؟
خودتان دنبال کنید.