#متن و #استناد
🔸 دو پرسش و یک پاسخ
دکتر #داود_نعمتی‌انارکی دوست و همکار ارجمندم متن زیر را برایم فرستاده‌اند. از ایشان اجازه گرفتم که می‌توانم مطلب را منتشر کنم و پاسخ دهم که پذیرفتند. این پرسش‌ها و بعد هم نظر من در این زمینه:
سلام دکتر شکرخواه عزیز
دو سوال دارم و می‌خوام با شما در میان بگذارم، به نظرم اگر نظرتون رو در قالب یک یادداشت در کانالتون بگذارید، پاسخ به سوال خیلی ها خواهد بود. ممنون
🔻کانال‌هایی توسط متخصصان و تحصیل کرده‌های رشته‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی تشکیل شده که در این کانال‌ها مطالبی ارزشمند منتشر می‌شود، مانند کانال خودتون که مطالبی در عرصه ارتباطات، روزنامه‌نگاری و رسانه برای اطلاع مخاطبانتان منتشر می‌کنید. سوال اینجاست که آیا بعضا از این مطالب میتوان به عنوان منبع در نگارش مقاله و یا حتی کتاب استفاده کرد. البته سوالم معطوف به کانال‌های معتبر به لحاظ علمی و کانال‌های اشخاص شناخته شده در حوزه‌های علمی و تجربه است و نه هر کانال بی‌اسم و رسمی که مثل قارچ روئیده‌اند.
🔻اگر منع علمی در بهره‌گیری از مطالب کانال‌های معتبر وجود نداشته باشد و در واقع بتوان به آن‌ها استناد کرد، چگونه میتوان این کار را کرد. به عبارت دیگر منبع را چگونه میتوان ذکر کرد. آیا ذکر آدرس کانال و نام نویسنده کفایت می‌کند؟ به عنوان مثال شما مطلبی با عنوان همگرایی رسانه‌ای در کانالتون منتشر کردید، اگر کسی از این مطلب در یک متنی استفاده کرد؛ اولا آیا می‌تواند به عنوان یک منبع استفاده کند؟ در ثانی، چگونه به منبع ارجاع دهد؟
📚 پاسخی برای فردا
پرسش‌های آقای دکتر داود نعمتی انارکی از نظر من پرسش‌های مهمی هستند. می‌گویم چرا:
هنوز در پژوهش‌های دانشگاهی و در نوشتن پایان‌نامه‌ها استناد به متن‌های چاپی در مقایسه با منابع آنلاین برتری دارد. اینکه چنین رویه‌ای چرا استیلا دارد بماند تا بعد و فقط به گفته بیفزایم که حرف‌ها و نکته‌ها مهم هستند نه حامل‌های آن‌ها. حرف حساب چه بر روی کاغذ چه در سی‌دی و چه بر روی دیوار همه جا حرف حساب است.
به عنوان مثال اگر یک خلبان درباره کابین هواپیمای ایرباسی که خودش ساعت‌ها با آن پرواز کرده مطلبی در ویکی پدیا بنویسد؛ هیچ دانشجویی جرئت استناد به آن را ندارد. هم دانشجو می‌داند چرا و هم استادان. ظاهرا دانش فقط در حامل‌های مخصوصی وجود دارد و لابد آن خلبان هم بی‌جا کرده که آنچه را که نوشته است در حامل‌های مخصوص قرار نداده است!
به گمان من اگر دقیق نگاه کنیم حتی همان ظرف‌های مخصوص هم می‌توانند جاهایی برای قرار دادن حرف‌های حساب داشته باشند.
وقت آقای دکتر نعمتی و خوانندگان این سطرها را نمی‌گیرم. دانشجویان شجاع و استادان شجاع اگر بخواهند می‌توانند در استناد‌ها به روش APA# در نرم‌افزار ورد در بخش رفرنس‌ها دراپ دان کرده و به سراغ آخرین بخش در منوی انتخاب منابع بروند: بخش متفرقه یا همان miscellaneous
در آن بخش همه باکس‌های موجود می‌توانند جوابگوی شیوه ارجاع به متن‌های موجود در کانال‌ها باشند. این کار را انجام دهیم شاید متن‌های مشابه متن آن خلبان بالاخره از سوی اساتید دیده شود.
#رساله #متدولوژی #تجربه
@younesshokrkhah
🔸 دو پرسش و یک پاسخ
دکتر #داود_نعمتی‌انارکی دوست و همکار ارجمندم متن زیر را برایم فرستاده‌اند. از ایشان اجازه گرفتم که می‌توانم مطلب را منتشر کنم و پاسخ دهم که پذیرفتند. این پرسش‌ها و بعد هم نظر من در این زمینه:
سلام دکتر شکرخواه عزیز
دو سوال دارم و می‌خوام با شما در میان بگذارم، به نظرم اگر نظرتون رو در قالب یک یادداشت در کانالتون بگذارید، پاسخ به سوال خیلی ها خواهد بود. ممنون
🔻کانال‌هایی توسط متخصصان و تحصیل کرده‌های رشته‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی تشکیل شده که در این کانال‌ها مطالبی ارزشمند منتشر می‌شود، مانند کانال خودتون که مطالبی در عرصه ارتباطات، روزنامه‌نگاری و رسانه برای اطلاع مخاطبانتان منتشر می‌کنید. سوال اینجاست که آیا بعضا از این مطالب میتوان به عنوان منبع در نگارش مقاله و یا حتی کتاب استفاده کرد. البته سوالم معطوف به کانال‌های معتبر به لحاظ علمی و کانال‌های اشخاص شناخته شده در حوزه‌های علمی و تجربه است و نه هر کانال بی‌اسم و رسمی که مثل قارچ روئیده‌اند.
🔻اگر منع علمی در بهره‌گیری از مطالب کانال‌های معتبر وجود نداشته باشد و در واقع بتوان به آن‌ها استناد کرد، چگونه میتوان این کار را کرد. به عبارت دیگر منبع را چگونه میتوان ذکر کرد. آیا ذکر آدرس کانال و نام نویسنده کفایت می‌کند؟ به عنوان مثال شما مطلبی با عنوان همگرایی رسانه‌ای در کانالتون منتشر کردید، اگر کسی از این مطلب در یک متنی استفاده کرد؛ اولا آیا می‌تواند به عنوان یک منبع استفاده کند؟ در ثانی، چگونه به منبع ارجاع دهد؟
📚 پاسخی برای فردا
پرسش‌های آقای دکتر داود نعمتی انارکی از نظر من پرسش‌های مهمی هستند. می‌گویم چرا:
هنوز در پژوهش‌های دانشگاهی و در نوشتن پایان‌نامه‌ها استناد به متن‌های چاپی در مقایسه با منابع آنلاین برتری دارد. اینکه چنین رویه‌ای چرا استیلا دارد بماند تا بعد و فقط به گفته بیفزایم که حرف‌ها و نکته‌ها مهم هستند نه حامل‌های آن‌ها. حرف حساب چه بر روی کاغذ چه در سی‌دی و چه بر روی دیوار همه جا حرف حساب است.
به عنوان مثال اگر یک خلبان درباره کابین هواپیمای ایرباسی که خودش ساعت‌ها با آن پرواز کرده مطلبی در ویکی پدیا بنویسد؛ هیچ دانشجویی جرئت استناد به آن را ندارد. هم دانشجو می‌داند چرا و هم استادان. ظاهرا دانش فقط در حامل‌های مخصوصی وجود دارد و لابد آن خلبان هم بی‌جا کرده که آنچه را که نوشته است در حامل‌های مخصوص قرار نداده است!
به گمان من اگر دقیق نگاه کنیم حتی همان ظرف‌های مخصوص هم می‌توانند جاهایی برای قرار دادن حرف‌های حساب داشته باشند.
وقت آقای دکتر نعمتی و خوانندگان این سطرها را نمی‌گیرم. دانشجویان شجاع و استادان شجاع اگر بخواهند می‌توانند در استناد‌ها به روش APA# در نرم‌افزار ورد در بخش رفرنس‌ها دراپ دان کرده و به سراغ آخرین بخش در منوی انتخاب منابع بروند: بخش متفرقه یا همان miscellaneous
در آن بخش همه باکس‌های موجود می‌توانند جوابگوی شیوه ارجاع به متن‌های موجود در کانال‌ها باشند. این کار را انجام دهیم شاید متن‌های مشابه متن آن خلبان بالاخره از سوی اساتید دیده شود.
#رساله #متدولوژی #تجربه
@younesshokrkhah
#روزنامه‌نگاری #تجربه
🔸 امانت‌دار باشید
بحث امانت‌داری در روزنامه‌نگاری همیشه باید رعایت شود. زمانی که شما #منبع را ذکر نمی‌کنید، خودتان را شریک اتفاقی می‌کنید که نمی‌دانید چیست. اما زمانی که منبع را ذکر می‌کنید، مرز خودتان را کاملا مشخص می‌کنید.
به این اقدام نقل قول کردن (citation) یا #استناد کردن (Attribution) می‌گویند.
همیشه منبع را ذکر کنید تا هم مسئولیت خود را نشان دهید و هم بی‌دلیل مسئولیت اطلاعات ناصحیح را نپذیرید.
🔸 امانت‌دار باشید
بحث امانت‌داری در روزنامه‌نگاری همیشه باید رعایت شود. زمانی که شما #منبع را ذکر نمی‌کنید، خودتان را شریک اتفاقی می‌کنید که نمی‌دانید چیست. اما زمانی که منبع را ذکر می‌کنید، مرز خودتان را کاملا مشخص می‌کنید.
به این اقدام نقل قول کردن (citation) یا #استناد کردن (Attribution) می‌گویند.
همیشه منبع را ذکر کنید تا هم مسئولیت خود را نشان دهید و هم بی‌دلیل مسئولیت اطلاعات ناصحیح را نپذیرید.