ضرورت مستندسازی تجربه مواجهه ایرانی با «کرونا»

📝منصور ساعی، استادیار ارتباطات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

✅ایران به عنوان کشور در چشم باد حوادثی تلخ، درتاریخ زبان زد است. مردمان این سرزمین به درازنای تاریخ طولانی اش، از هجوم اقوام بیگانه و تاخت و تاز و خونریزی «دیگری» در ایران گرفته تا وقوع بلایای طبیعی همچون سیل و زلزله و فجایع غیرطبیعی نظیر جنگ ها و بیماری ها نظیر وبا و سل و جذام و اخیرا اپیدمی جهانی کرونا، بحران ها و رویدادهای تلخ و تراژیک بی شماری را تجربه کرده اند.

✅شاید از خود بپرسیم، این تکرارشوندگی بحران ها و رویدادهای تراژیک چه نتیجه ای جز تلنبارشدن غم روی غم داشته است؟ آیا به درس و برنامه حاکمیت برای سیاست گذاری و اقدام برای پیشگیری و کنترل مطلوب بحران تبدیل شده است یا برگ غم انگیز دیگری به حافظه تاریخی مردمان ایران زمین اضافه شده است؟ اینکه چرا امروزه با وجود زیست در جامعه شبکه ای و جامعه دانایی محور قرن بیست ویکم هنوز از در مواجهه با بحران ها غافلگیر می شویم و برنامه و آمادگی قبلی هماهنگ و تمرین شده ای برای مواجهه درست با بحران های طبیعی و غیر طبیعی نداریم؟ به نظرمی رسد، پاسخ روشن است: «عدم مستندسازی تجربه زمان بحران»

✅مستندسازی تجربه در زمان بحران تنها تهیه و انتشار خبر و گزارش سریع، شفاف و به موقع رویدادها و آگاهی ها نیست. مستندسازی تنها داستان موفقیت ها و به خودنمایی های فردی و سازمانی نیست. مستندسازی تنها داستان شکست ها و ناکامی ها نیست.تنها ثبت همکاری و کارتیمی و مشارکت هماهنگ همه سازمان ها و مردم نیست، تنها مدیریت پیام ها و اخبار، شایعات و اخبار جعلی نیست. تنها خبرهای خوب نجات جان انسان ها و امیدبخشی و افزایش تاب آوری اجتماعی نیست. مستندسازی تجربه تنها مدیریت بودجه و منابع و امکانات نیست، بلکه همه اینها و اضافه بر اینهاست.

✅مستندسازی تجربه زیسته بحران یعنی تهیه گزارش های تحقیقاتی بی طرفانه از تمام ابعاد رویداد،تلاش ها، ناکامی ها، خطاها،کوتاهی ها،موفقیت ها،ابتکارها، خلاقیت ها، برنامه ها، هماهنگی ها، ناهماهنگی ها، قانونگریزی ها،فسادها و احتکارها و..است.

✅مستندسازی تجربه بحران به تصمیم سازی و سیاست گذاری داده محور و شفاف می انجامد. به یک سیستم سیاسی و یک نظام اجتماعی خلاء ها و چالشها و فرصتها را یادآور می شود وبرای مواجهه با بحرانهای احتمالی پیش رو چشم انداز را روشن می کند.

✅مستندسازی تجربه بحران یک حق اساسی نسل های اجتماعی فعلی و نسل های آینده است تا بدانند که چه گذشت و چه باید کرد و در آینده چگونه از تکرار فجایع پیشگیری و چگونه آن را مدیریت کنند.

 ✅ در بحران های طبیعی ایران در چند دهه گذشته از جمله زلزله رودبار و منجیل،بم، آذربایجان،کرمانشاه مستندسازی تجربه مواجهه با بحران انجام نشده است.

✅تنها در مورد پلاسکو و سیل شمال و جنوب بهار نود و هشت، گزارش های ملی از سوی دانشگاهیان نوشته شد،این گزارش های ملی گرچه خیلی ارزشمند هستند اما به معنای واقعی دارای چارچوب مستندسازی تجربه مواجهه با بحران نیستند چون بعداز بحران نوشته شده اند مبتنی بر روایت رسانه ها و افراد درگیر در آن بحران متکی است و ناقص است و تیم تحقیقات و مستندساز مشاهده مشارکتی ندارد و روایت های دست دوم را شنيده است.

✅در بحران کرونا، یک ضرورت و اقدام فوری مبتني بی مسئولیت اجتماعی و انسانی ملی برای مستندسازی جامع از سوی دولت باید انجام شود

✅دولت همین الان و در زمان بحران کرونا باید مستندسازی کند نه بعد از بحران. یعنی تا زمانی که شواهد و فکت ها در دسترس هستند و همه چیز در میدان قابل رصد است، باید این کار انجام شود. فردا دیر است.

✅دولت مسئولیت مستندسازی این تجربه را باید به نهادهای علمی و مدنی یک تیم بین رشته‌ ای علاقه مند و متخصص بی طرف واگذار کند تا به طور شفاف تمام ابعاد این بحران مستند شود و در سیاستگذاری های ملی مورد بهره برداری قرار گیرد. نتایج مستندسازی تجربه ها به درس ملی برای دولت و ملت تبدیل می شود.

#کافه_ارتباطات
#مستندسازی_تجربه
#مواجهه_با_بحران
#مواجهه_ایرانی_با_بحران
#مسئولیت_ملی
#حق_اساسی_نسلی
#دولت_مسئول
@coffee_comm

🔴 محورهای مهم لایو اینستاگرامی #دکتر_منصور_ساعی با #دکتر_پروانه_پیشنمازی در مورد مستند سازی بحران ها در ایران در پیج "مدیریت بحران"


۱. مستند سازی به معنای گردآوری، ثبت، تنظیم و تدوین اطلاعات، آمار و اخبار، اقدامات، تلاش ها، تجربه ها رویدادها، ابتکارات، شکست ها و موفقیت ها، ناکارآمدیها و ناهماهنگی ها و...در زمان بحران در همه ابعاد یک بحران از مدیریت و راهبری عملیات امداد و نجات گرفته تا مدیریت ارتباطات و اطلاع رسانی و همچنین ابعاد سیاسی اقتصادی و اجتماعی را شامل می شود.
مستندسازی صرفا تهیه فیلم و عکس نیست و مفهومی به مراتب پیچیده تر و عمیق تر است و شامل گردآوری و ثبت و ارزيابی و نگهداری هر نوع داده و اطلاعات و سند دقیق و معتبر در قالب های مختلف مرتبط با بحران است.
۲. خاصیت تکرار شوندگی بحران ها یکی از ضرورت های انجام مستندسازی را به ما یادآور می شود.
مستند سازی یکی از ارکان مهم مدیریت بحران است و برای جلوگیری از اتلاف وقت، هزینه و انرژی و تحمیل خسارات و صدمات انسانی و مالی قابل پیشگیری و نیز پرهیز از تکرارتجربه های ناخوشایند مستندسازی تجارب بحران ها ضروری است.
۳. نتایج و ماحصل مستندسازی اگر تبدیل به برنامه، نقشه عمل، دستورالعمل و آیین نامه های اجرایی شود، منجر به حفظ عملکردهای سیستم های اجتماعی و حاکمیتی شده و نارسایی های در لحظه بحران های بالفعل و در بحران های آتی را اصلاح می کند.
۴. متاسفانه مستندسازی ناقصی در ایران معمولا پس از بحران انجام می شود، نظیر تجربه مستندسازی ساختمان پلاسکو و سیلاب های سال ۹۸، که چون با فاصله زمانی از بحران تهیه می شوند، بخشی از مستندات دسته اول از دسترس خارج می شوند و منابع اطلاعاتی دسته دوم مبنا قرار می گیرد که باعث می شود بخشی از رویدادها و تجربه ها به درستی ثبت نشود.
۵. مستندسازی دارای اصول و چارچوبیست که پیش از هر چیز نیازمند ایجاد سامانه ای ملی است که در آن همه اقدامات انجام شده حتی در استان ها و شهرستان ها هم دیده و درج می شود. همچنین همه کنش ها از جمیع جهات از جمله کنش های ارتباطی و رسانه ای ثبت شود. چرا که یکی از ارکان اصلی مستند سازی، گزارشگری و روزنامه نگاری تحقیقی است. چنین سامانه ای می تواند حتی چرخه مدیریت دانش و تجربه را هم شکل دهد که می تواند برای مواجهه با بحران و درس آموزی برای بحران های آتی موثر باشد. چنین سامانه ای همچنین می تواند منجر به هماهنگی بین سازمانی و ایجاد سینرژی ملی شود که در نهایت می تواند به تقویت اعتماد و مشارکت اجتماعی و امیدبخشی ختم شود.
۶. گردآوری، ثبت و ضبط و ارزیابی مدارک و اطلاعات، شناسایی نقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصت ها، نیروهای موثر و مخرب و نیز تعیین هزینه های مترتب بر اجرا از چهارچوب های اصلی مستندسازی در بحران هاست.
۷. پیامدهای چنین سامانه مستندسازی انتقال آموزه ها و تجارب به نهادها، مسوولان، شهروندان و نسل های آینده است.
8. مستندسازی بحران ها باید به تیمی از یک نهاد علمی متشکل از متخصصان خوشنام و دارای اعتبار اجتماعی بین رشته ای سپرده شود.این تیم گزارش های صادقانه و شفاف مسئولانه خود را خطاب به مردم، دولت و نسل های آینده ارائه کند.
9. مستند سازی به دولت و مردم کمک می کند که در بحران ها غافلگیر نشوند و خطاها و ناکارآمدی ها و ناهماهنگی را تکرار نکنند.
10. دولت و سازمان مدیریت بحران باید پیگیر تبدیل این مستندات به درس ها و آموزه های ملی در راستای توسعه سیاست حکمرانی خوب و جلب مشارکت اجتماعی و کاهش دردهای ملی در بحران های آتی باشند.

پیج آموزشگاه مدیریت بحران

🆔@TCMI_A

#کافه_ارتباطات
@coffee_comm

جبرکرونایی و بروز شکاف دیجیتال در ایران

📝منصور ساعی،استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

✅ پاندمی کرونا گرچه بسیاری از عرصه های حیات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی جوامع را دگرگون کرده است، اما پیامدهای آن بر حوزه «آموزش» کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
✅ تعطیلی دانشگاه ها و مدارس و مراکز آموزشی به دلیل جبرگرایی ناشی از شیوع کرونا، منجر به تشویق و ترغیب و اجبار دانش اموزان و دانشجویان به روی آوردن به دنیای آنلاین و بهره گیری از ظرفیت آموزش های مبتنی بر بستر اینترنت و فناوری های نوین ارتباطات و اطلاعات شد.

✅ جبرکرونایی در زمانی نظام آموزشی را وادار به آنلاین کردن آموزش های رسمی در دنیای سایبر کرد که نه زیرساخت و پهنای باند قوی وجود داشت و نه سیاست های ارتباطی و رسانه ای کشور آماده مواجهه با این مساله غافلگیرکننده بودند و نه خانواده ها و دانش اموزان و دانشجویان به طور عادلانه همه امکان های دسترسی به اینترنت پرسرعت و ابزارهای ارتباطی متناسب با اموزش های آنلاین را در اختیار داشتند. خلاصه بگویم، جبرکرونایی، شکاف دیجیتال جامعه ایرانی را بیش از همیشه آشکار کرد.

✅ شکاف دیجیتال یعنی فاصله بین مردمانی که به فناوری دیجیتال و فناوری اطلاعات دسترسی موثری دارند با مردمانی که دسترسی بسیار محدودی به این فناوری‌ها داشته یا اصلاً دسترسی ندارند.
✅ خیلی از دانشجویان و دانش اموزان در شهرها و و روستاها و مناطق حاشیه ای به اینترنت پرسرعت دسترسی ندارند، یا اصولا دستگاه و ابزار مناسبی نظیر کامیپوترهای خانگی، لپ تاپ، تبلبت و موبایل های هوشمند در اختیار ندارند که بتوانند از این فرصت اموزشی بهره ببرند.

✅ یک دانش آموز روستایی یا حتی شهری که اصولا اینترنت ندارد یا اینترنت ضعیفی دارد، یا کامپیوتر و موبایل هوشمند ندارد، چگونه از آموزش انلاین یا فرصت تعامل با معلم خود در پیام رسان های موبایلی(نظیر تلگرام، شاد و...) بهره بگیرد. این اجبار نظام اموزشی با روح عدالت ناهمخوان است.

✅ ای کاش دولت به سرعت به تقویت زیرساخت های اینترنتی، سرعت اینترنت و توسعه شبکه پوشش اینترنتی و توزیع ابزارهای ارتباطی هوشمند را در میان مناطق حاشیه ای و روستایی و حتی شهرهای کوچک می پرداخت یا اگر در این زمینه ناتوان بود، به جای اجبار دانش اموزان به آموزش های تلویزیونی و آنلاین ناکارآمد، مختل، غیر تعاملی و کم اثر، به تعطیلی یک نیمسال یا سال تحصیلی اقدام می کردند تا شکاف دیجیتال منجر به فشار اقتصادی و اجتماعی بیشتر به خانواده ها برای تامین اینترنت و ابزارهای ارتباطی مورد نیاز فرزندان خود نشود. شکاف دیجیتال خانواده ها را فقیرتر کرد.

✅ناهمخوانی سیاست های ارتباطی دولت و اجبار دانش اموزان، دانشجویان و خانواده ها به استفاده از آموزش های آنلاین، منجر به توسعه شکاف دیجیتال و در نتیجه توسعه شکاف آگاهی و تقویت نابرابری اجتماعی و تولید نارضایتی اجتماعی و توسعه فقر می شود.

#کافه_ارتباطات
#شکاف_دیجیتال
#شکاف_آگاهی
#آموزش_آنلاین
#نابرابری
#توسعه_فقر
@coffee_comm

همه فانی اند و او باقیست
از خاطر دلها نرود یاد تو هرگز
ای آنکه به نیکی همه جا ورد زبانی
۱۷ خردادماه اولین سالگرد درگذشت استاد هوشنگ عباس زاده را از ساعت ۱۷ الی ۱۹ سر مزارش در قطعه نام آوران بهشت زهرا (سلام الله علیها) با نثار فاتحه ای به روح پاکش گرامی می داریم. در ضمن از تمامی عزیزانی که در این مدت یادش را گرامی داشته اند سپاسگزاریم.

#کافه_ارتباطات
@coffee_comm

✅گزارش صنعت تبلیغات دیجیتال در ایران ۱۳۹۹

✅گزارش صنعت تبلیغات دیجیتال در ایران، حاوی اطلاعات ارزشمندی در مورد ضریب نفوذ فناوری ارتباطات و اطلاعات و وضعیت کمی و کیفی #تبلیغات_دیحیتال در ایران است.

✅مطالعه و دانلود و به اشتراک گذاری این گزارش خوب که از سوی تکراسا techrasa تدوین شده است، تصویر جامعی از وضع کنونی برای گذار به آینده به ما ارایه می دهد.


#کافه_ارتباطات
@coffee_comm

سیاستگذار و والدین در برابر نسل تکنوفیل زد(z)

📝منصور ساعی استادیار ارتباطات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

🔹نسل کودک و نوجوان در دسته بندی گروه نسلی، در نسل (z) قرار می گیرند، نسلی که دوران رشد و بلوغش را در فضای رسانه ای طی می کند؛ به نوعی می توان گفت که این نسل بر خلاف نسل های قبلی و حتی نسل والدین خود، منابع جامعه پذیری مختلفی دارند که می توان به خانواده، مدرسه، شهر و رسانه اشاره کرد. در واقع این نسل آموزش و تجربه هایشان متفاوت از نسل والدین شان است و اگر در گذشته خانواده به تنهایی نقش آموزش را برعهده داشت، امروز این نقش به مدرسه، رسانه و دیگر منابع واگذار شده است.

🔹امروز مرجع نسلz ، حتی دیگر والدین، مدرسه و شهر هم نیستند، بلکه مرجع ارجح این نسل، رسانه ها و در راس آن ها فناوری های نوین ارتباطات و اطلاعات مبتنی بر اینترنت هستند. بنابراین آنها در دنیای دیگری زندگی می کنند ودنیای آنها متفاوت از دنیای والدین و حتی نسل قبل تر است. این نسل در این دنیا جامعه پذیر می شود و رشد می کند، زیرا از منبع رسانه، نگرش ها، ارزش ها و ایده هایی را می گیرد که همین امر سبب می شود که تفکرات، ارزش ها، هنجارها و رفتارهای شان متفاوت از نسل قبل باشد.

🔹نسلی که با رسانه متولد می شود و رشد می کند، طبیعی است که بیشترین حضور را نسبت به نسل قبل در رسانه داشته باشد. این نسل از زمانی که چشمانش را باز کرده است، اطرافش شاهد انواع رسانه و ابزارهایی همچون تبلت و گوشی هوشمند بوده است. این نسل ماهیتا نسل«تکنوفیل» یا دوستدار فناوری و رسانه است و نمی توان این گروه را از رسانه جدا کرد و نمی توانیم او بگوییم که رسانه به دردش نمی خورد و برایش آسیب زاست.

🔹فضای رسانه هراسی و رویکرد آسیب محور به رسانه هم در میان سیاستگذاران و هم در مطالعات معطوف به تاثیرات رسانه ای در ایران غالب است. آنها معتقدند رسانه آسیب زا است، براین باورم این نگاه اشتباه است، رسانه آسیب زا نیست، نگاه آسیب زا به رسانه، آن را آسیب زا می کند. نگاه صرف آسیب محور سیاستگذار فرهنگی و رسانه ای به رسانه، نسل های فعال و درحال رشد را از مزیت های بی شمار آن محروم می کند، گرچه نباید تاثیرات منفی رسانه ها که ناشی از فقدان مهارت سواد رسانه ای و کم آگاهی از مزیت ها و سوء مصرف رسانه است، غافل شد. اما چون تمرکز بر نگاه آسیب محور و جنبه های منفی آن دارند از مزیت های آن چشم پوشی می کنند.

🔹سیاستگذار فرهنگی و اجتماعی ما هنوز رسانه ها را به عنوان یک ظرف و بازیگر مهم در عرصه تربیت، پرورش و توسعه فردی و آموزشی و خلق و توسعه سرمایه اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و سیاسی نپذیرفته است. هنوز رسانه در نگاه سیاستگذار به عنوان یک «دیگری» مطرح است که هنوز حضور و تاثیرش به رسمیت شناخته نشده است. به رسمیت نشاختن این بازیگر مهم در عرصه تحولات تربیتی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و سیاست طرد و انکار و قهر و فیلترینگ نه تنها ما را از مزیت های بی نظیر آن محروم می کند، بلکه هزینه های مادی و انسانی زیادی را بر اکنون و آینده جامعه ایرانی تحمیل می کند.

🔹وقتی نگاه آسیب محور است، دولت برنامه و سیاستی برای آموزش رسانه شناسی و معرفی ظرفیت های مختلف آن ندارد، لذا رسانه به جای ابزاری برای خلق و توسعه ارتباطات، معنا، آگاهی، دانش، ثروت به چالش و نگرانی و آسیب می انجامد. همیشه بزه ها و کژکارکردها ناشی از کم آگاهی و کم اطلاعی است.
🔹این نگاه آسیب محور به والدین آموزش ندیده و ناآگاه هم سرایت کرده است.بزرگترها و والدین فضای رسانه را تجربه نکرده اند. درواقع آنها نگاه تهدید محور به رسانه دارند که این نگاه بسیار اشتباه است،‌ زیرا زمانی که شما به رسانه نگاه تهدیدی و یا محدودی داشته باشید، نمی توانید از ابعاد مختلف آن برای تربیت و رشد توسعه فردی، فکری، آموزشی، تقویت مهارت ها و توانمندی ها استفاده کنید. والدین اگر اکنون در دنیای آنلاین اکانت وحساب دارند از آن برای تعامل و ارتباطات انسانی درست استفاده نمی کنند، بلکه برای مچ¬گیری و کنترل فرزندان و رصد عملکرد و رفتار آنها از آن بهره می گیرند. در واقع به جای شکل گیری دیالوگ بین دو نسل رسانه عامل اختلال ارتباطی بین آنها شده است.

🔹در دنیای رسانه¬ای شده کنونی، نسل تکنوفیل بیشتر فعالیت های خود را در این فضا انجام می دهد، آموزش می بیند و در رسانه تعامل اجتماعی برقرار می کند؛ بنابراین سیاست و رویکرد آسیب محور، حذف و فیلتر رسانه برای ساخت اکنون و آینده این نسل کاملا اشتباه است.


🔻برای خواندن ادامه مطلب روی instant view بزنید

🔹 اگر مطلب را پسندید، هم رسانی(share) بفرمائید.

#کافه_ارتباطات
@coffee_comm

https://tinyurl.com/y7tka84z

🔸رژیم مصرف رسانه‌ای و بهزیستی دیجیتال
▫️#منصور_ساعی
▫️ استادیار ارتباطات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
▫️رژیم مصرف رسانه‌ای به نوعی مدیریت مصرف رسانه‌ای یک کاربر یا کنشگر در #فضای_آنلاین است. رژیم مصرف رسانه ای متغیر اثرگذاری بر بهزیستی دیجیتال یک شبکه‌وند یا کنشگر دیجیتالی دارد.
#بهزیستی_دیجیتال یا digital wellbeing به معنای حفظ و پایداری سلامت ذهنی، روانی و عاطفی، فکری و خلاقیتی هنگام و زمان مصرف رسانه‌ها و محتواهای دیجیتال است. بهزیستی دیجیتال محصول، مواجهه صحیح و آگاهانه با رسانه است.
▫️عدم توجه به مقوله بهزیستی دیجیتال و پرمصرفی دیجیتالی به ویژه در دوره حضور و ظهور رسانه‌ها و ابزارهای ارتباطی دیجیتالی منجر به سرکوب‌های عاطفی و فکری، کاهش اعتماد به نفس، گوشه گیری، کاهش بینایی، کاهش تمرکز، بی‌خوابی و اعتیاد رسانه‌ای و نظایر آن می‌شود.
▫️امروزه در بیشتر جوامع به دلیل توسعه رسانه‌های دیجیتالی همراه، با شکل گیری و توسعه «فراغت شناور» مواجه هستیم. یعنی همیشه و در همه حال در محل کار، خرید، غذا خوردن، صحبت کردن، خوابیدن و... به رسانه دسترسی دارند تا جایی که زمان کار و استراحت و اوقات جدی و فراغت‌شان باهم یکی شده است و همین امر سبب می‌شود تا تمرکز از میان برود و کیفیت کار کاهش یابد.
▫️در حوزه کسب وکار، موضوعی به نام هزینه-فایده وجود دارد، یعنی هر آنچه که به لحاظ مادی و معنوی هزینه می‌کنیم، حداقل ارزش و فایده‌ای برابر با آن هزینه دارد؟ پاسخ هر کاربر به این سوال در موضوع رژیم مصرف رسانه‌ای خود خیلی مهم است.
ما باید در خصوص مدیریت مصرف رسانه‌ای مان چند پرسش از خودمان داشته باشیم. اول آنکه دیدن #محتوا، مشاهده فیلم و صفحات، گروه‌ها وکانال‌ها در رسانه‌های اجتماعی چقدر برای من مفید است؟ آیا این محتوا سطح دانش تخصصی، سواد اقتصادی، اجتماعی، مالی، بانکی و سلامت‌مان را افزایش می‌دهد. این محتوا و مطالب به کدام بخش از نیازهای زندگی‌مان پاسخ می‌دهد؟ و در چه ابعادی برایمان مفید است؟
کاربران باید پرسش‌های دیگری نیز از خود داشته باشند، مبنی بر اینکه آیا زمان و محتوایی که در رسانه مصرف می‌کنند، سبب خشنودی و شادی درونی‌شان می‌شود؟ یا از پس مطالعه این مطالب، حس شادی و خوشنودی وجودشان افزایش می‌یابد؟ یا صرفا جهت سرگرمی و وقت گذرانی بی‌هدف است؟ اینکه محتوایی که خلق می‌کنم یا برای دیگران می‌فرستم موجب افزایش دانش، خشنودی و سلامت روانی و فیزیکی آنها می‌شود؟ در مجموع این محتواها و وقت گذرانی آنلاین چه کمک به بهزیستی دیجیتال من می کند؟
▫️#رسانه را نمی‌توان حذف و محدود کرد بخشی از زندگی ماست و بهبود زندگی ما در گروه بهبود نگاه به رسانه و اموزش نحوه استفاده مثبت از آن است. راهکار استفاده هدفمند از رسانه، آموزش و آموزش و آموزش است چه مستقیم در مدرسه و دانشگاه و محتوای حرفه‌ای چه به صورت غیرمستقیم و در قالب یک فیلم و سریال و داستان و روایت. آموزش باید به گونه ای باشد تا کاربران استفاده خلاقانه و هدفمند از رسانه ها را تشویق و ترغیب کند. استفاده غیرهدفمند از رسانه، منجر به گوشه گیری، خستگی، افسردگی، فقدان خلاقیت، سرکوب استعداد ها و توانمندی‌ها و کاهش سلامت و زیستی دیجیتال می‌شود.
▫️آموزش رژیم مصرف رسانه‌ای و چگونگی بهزیستن #دیجیتال را می‌توان از شبکه‌های اجتماعی آفلاین و واقعی شروع کرد. ما پیش از شبکه‌های اجتماعی مجازی، #شبکه‌های_اجتماعی واقعی نظیر مساجد و مدارس را داشتیم. یعنی مردم براساس علاقه‌شان به مسجد و مکتب می‌رفتند و مسجد علاوه بر نماز و نیایش، محل شکل‌گیری تعاملات اجتماعی و آموزش و جامعه پذیری هم بود. ما تا چه اندازه از پتانسیل مسجد، مدرسه و فرهنگسراها به عنوان شبکه‌های اجتماعی واقعی برای آموزش رسانه‌ای به شهروندان و توسعه مهارت‌های بهره گیری از مزیت‌ها و منافع رسانه و ابزارهای دیجیتال استفاده کرده‌ایم؟ بسیار بسیار کم. متأسفانه ما مسجد را تنها محدود به نماز و نیایش کرده‌ایم، درحالی که #مسجد می‌تواند تبدیل به شبکه اجتماعی آموزشی برای جامعه تبدیل شود و ما باید کارکردهای اجتماعی و اموزشی و تعاملی مسجد و #فرهنگسرا و #مدرسه را در این حوزه تقویت کنیم.
🔻 برای خواندن ادامه مطلب روی instant view بزنید
🔹 اگر مطلب را پسندید، هم رسانی(share) بفرمائید.

#کافه_ارتباطات
#رژیم_مصرف_رسانه_ای
#بهزیستی_دیجیتال
@coffee_comm
https://tinyurl.com/yx9rhtz4

🔸مدرنیته ایرانی و فناوری قنات
▫️#منصور_ساعی
#مدرنیته_ایرانی عوارض و پیامدهای مختلفی به دنبال داشته است.علاوه بر ابعاد اجتماعی آن، بیشتر دانش‌های بومی و تجربه‌های زیسته و فناوری‌های بومی را نابود کرد.
مدرنیته ایرانی باید رباتی می‌ساخت که #قنات را بازسازی و پایدار می‌کرد نه اینکه قنات یعنی نظام پرستاری کارآمد از آب و فناوری سازگارِ با اقلیم کم آب و عمدتا خشک ایران را به کنار نهاده و با سدسازی‌های متعدد و توسعه کشاورزی «آب بر» چوب حراج به آن بزند.
#رسانه‌ها چرا به «فاجعه زودآیند کم آبی» کم توجه‌اند. چرا به نقد این پیامدهای مدرنیته مهندس محور و آشناسازی جامعه و سیاستگذاران با اهمیت تجربه‌های موفق آزمون شده بومی و ترویج سیاست‌گذاری‌های درست از طریق #روزنامه‌نگاری_تحقیقی، روزنامه‌نگاری علم و شکل‌دهی #کمپین‌ها و... نمی‌پردازند؟
🔺پ.ن ویدئو: دکتر جواد صفی‌نژاد مردم شناس ایرانی در گفتگو با شبکه یک برنامه ثریا به فناوری قنات و سدهای زیرزمینی در زمان ساسانیان اشاره می‌کند
#کافه_ارتباطات
#روزنامه_نگاری_علم
#فناوری_قنات
#مدرنیته_ایرانی
#فاجعه_کم_آبی
@coffee_comm

#روزنامه‌نگاری
🔸روزنامه‌نگاران بازنشسته نمی‌شوند
پس از بازنشستگی دکتر #محمدمهدی_فرقانی، استاد برجسته روزنامه‌نگاری ایران و نخستین رییس دانشکده علوم #ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، دکتر مهدی زاده به عنوان سرپرست دانشکده منصوب شدند.
میراث و زحمات دکتر فرقانی در راه‌اندازی دانشکده و ایجاد و توسعه رشته‌ علوم ارتباطات و همچنین حوزه‌‌ها و رشته‌های جدید از جمله کارشناسی ارشد روابط عمومی و‌ ارتباطات سلامت و نظایر آن ماندگار خواهد بود.
دکتر فرقانی از نسل روزنامه‌نگارانی است که علاوه بر سال‌ها روزنامه‌نگاری و خلق آثار و ادبیات مبتنی بر تجربه زیسته حرفه‌ای و اخلاقی، به تربیت دانشجو و تاسیس و تقویت بعد نهادی رشته ارتباطات هم پرداخته است.
دکتر فرقانی یک انسان چندساحتی است هم روزنامه‌نگاری حرفه‌ای است،هم اندیشه‌مند و هم مدیری لایق. خداوند نگهدارشان باد
بازنشستگی البته برای روزنامه‌نگاران حرفه‌ای و اندیشه‌مند و تولید کننده ادبیات بی‌معنی است. دکتر فرقانی و روزنامه‌نگاران هم نسل ایشان نظیر دکتر #قاضی‌زاده و #فریدون_صدیقی و‌ دکتر #شکرخواه و ....اگر تنها خاطرات و تجربه زیسته خود را مکتوب مستندسازی و مکتوب و ثبت کند، خود یک مدرسه و مکتب روزنامه‌نگاری است.
برای دکتر #مهدی‌زاده در جایگاه مهم سرپرست دانشکده علوم ارتباطات و ادامه مسیر توسعه دانشکده و رشته ارتباطات آرزوی سلامت و سربلندی دارم. #کافه_ارتباطات
@coffee_comm

✅تکریم و تودیع معلم روزنامه‌نگاری ایران

🔹مراسم تکریم و تودیع دکتر محمد مهدی فرقانی، رئیس سابق دانشکده علوم ارتباطات و معارفۀ دکتر سید محمد مهدیزاده، رئیس جدید دانشکده، روز شنبه ۲۳ اسفند ماه، ساعت ۱۴:۳۰ به صورت حضوری و مجازی در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.

🔹در این مراسم از زحمات چندین سالۀ دکتر محمدمهدی فرقانی در راه‌اندازی ساختمان جدید دانشکده علوم ارتباطات و مدیریت این دانشکده و همچنین چند دهه فعالیت حرفه‌ای در زمینۀ تعلیم و آموزش دانشجویان علوم ارتباطات تقدیر و تشکر شد.

🔹احمد مسجدجامعی، دکتر هادی خانیکی ، دکتر حسین پاینده، حاجیه پاکروان، مهدی جلیلی ، دکتر مهدخت بروجردی علوی، دکتر محمد مهدیزاده و دکتر حسین سلیمی سخنرانان این مراسم بودند و از تجربه همکاری، دوستی و شاگردی دکتر فرقانی گفتند.

🔹فیلم کامل مراسم را در لینک زیر ببینید
👇

https://www.instagram.com/tv/CMZ7Q7ojTpr/?igshid=198abqx8525jn

#کافه_ارتباطات
#تودیع_دکتر_فرقانی
#معلم_روزنامه_نگاری
@coffee_comm

روزگار کرونازدۀ من

📝 منصور ساعی

🔹یکی از 100 هزار ایرانی بودم که هفته قبل به کرونا مبتلا شدم. بعد از چند روز اول و رفع کوفتگی و گلودرد، سرفه های خشک مداوم و تنگی نفس و کمی هم آبریزش بینی شروع شد. قرنطینه کرونایی، احساس زندان انفرادی را به شما القا می کند اما با داشتن امکان دسترسی به اینترنت و چک کردن مداوم اخبار و اطلاعات. اما ارتباطات انسانی چهره به چهره با همسر و اعضای خانوده همچنان قطع یا یا حداقلی است. برای مدت دو تا سه هفته گرچه در یک خانه هستی اما دور از هم و جدا از هم. دلگرمی ها و پرستاری ها و غذاها و محبت های بی نظیر همسر نگرانی و دشواری روزهای کرونازده ات را سبک می کند.

🔹کرونا که می گیری هم باید خودمراقبتی کنی که وضعیت ات بدتر نشود و هم مواظب باشی که به اطرافیانت منتقل نکنی. کم کم به سندرم نگرانی و تشویش و احساس گناه هم مبتلا می شوی که چرا مواظب نبودم و چرا باید اطرافیان به آتش من بسوزند؟علاوه بر عوارض جسمی و تظاهرات بیرونی اش نظیر سرفه و تنگی نفس و گرفتکی قفسه سینه، کم جانی و بی خوابی، اصلا نمی دانی که داروها و مایعات و خوراکی هایی که می خوری واقعا فایده دارد یا خیر. قرص ها و شربت ها اشتها و مزاجت را به هم می زند، یکی تلخ است و دیگری ترش و آن یکی بی مزه. آنقدر هم در خوردن و نوشیدن دمنوش آویشن و پونه و گیاهان گرم طبع، زیاده روی می کنی که برای همیشه از همه اینها متنفر می شوی.

🔹در طول شبانه روز یه کم چُرت هم بزنی، خیس می خوری در هوایی گرم چله تابستان؛ غرقِ عرق برساخته دمنوش ها و مایعاتی که خورده ای. روزها برق نیست و مجبور هستی پنجره ها را باز کنی جایی که هرم سوزان گرما را به دورن اتاقت روانه می کند. بخاطر سرفه و خس خس سینه، هم نمی توانی دریچه کولر را هم باز کنی که باد خنک کولر، برای ریه بیمارکرونای سم است. این صحنه و وضعیت را در طول روز بارها و بارها تجربه می کنی و نگاهت به ساعت و گذشت زمان است که این روزگارکرونازده کی تمام می شود.

🔹تنها همراهی که در روزگارکرنازده در کنارت احساس خطر نمی کند، تلفن همراه هوشمندت است که مدام اخبار کشورت را چک می کنی و از برنامه جامع واکسیناسیون عمومی و قول شرف و رونمایی های واکسن داخلی بی نظیر وزیر بهداشت و سخنگویش تیم ستاد ملی مقابله با کرونا و سخنگویش، می خوانی و می شنوی ولی از آن سو در پاسخ به این همه فعالیت ها و اقدام های حکمرانی ایران، ایرانیان مشتاقانه و داوطلبانه به مرزهای ارمنستان هجوم می برند تا واکسنی بر جان بزنند و به دولت در مدیریت و کنترل پاندمی کمک کنند.

🔹تلفن هم پشت سرهم زنگ می خورد، در واتس آپ نوتیفیکشن می آید، سیل محبت و مهر دوستان، اقوام و اطرافیانِ نگران، حال و وضع یک کرونازده را می پرسند. بر سر دوراهی پاسخ یا عدم پاسخ تلفن ها و پیام های صوتی می مانی. پاسخ بدهی، سرفه امان نمی دهد و گلو و ریه بیشتر تحریک می شود و تا مرز ایست قبلی و قطع تنفس می روی.گزینه اول را ترجیح می دهی و سپس می نشینی و به همه تلفن ها و پیام های صوتی پیامک می زنی که«سلام و عرض ادب. با پوزش فراوان به دلیل سرفه های مداوم امکان صحبت ندارم و خداروشکر خیلی بهتر هستم. دعا بفرمایید.».

🔹نگرانی کاری در روزگارکرونازدگی هم تمامی ندارد، نگرانی از کارها و امور عقب افتاده علمی و اجرایی و... این هم بر روی ات سنگینی می کند. مقاله ای که اصلاحات خواسته اند؛ آن یکی داوری فوری می خواهد؛ تا بیستم قرار بود برنامه های گروه و پژوهشکده نهایی شود؛ باید مقاله را به همایش مرادادماه برسونی؛ به دفتر کرونومی سر نزدی... مغزت سوت می کشد و سندرم نگرانی هایت کامل می شود.

🔹یک هفته از ابتلا می گذرد. طبق برنامه پزشک فوق تخصص ریه، باید برای اسکن ریه به کلیینک «نفس» مراجعه کنی. روزجمعه ساعت چهار عصر به کلینک می رسی، تریاژ 1، سالن مملو از جمعیت است، یکی روی صندلی ها درازکشیده و سرفه امانش را بریده است. آن یکی می گوید، حال مادرم خراب است و نمی تونه در نوبت بایستد. فاصله فیزیکی و اجتماعی معنایی ندارد. مسئول تریاژ می گوید: هفته قبل روزانه 20 نفر هم مراجعه نمی کردند، این هفته روزانه 400 نفر میان برای مراحل درمان. این یعنی افزایش 20 برابرای ابتلا. این یعنی کرونا دلتا!

🔹بعد از 2 ساعت در صف ویزیت در سالن مملو از بیماران کرونایی، برای چک کردن پاسخ اسکن ریه، بالاخره دکتر می گوید ریه سالم است و درگیر نشده است اما دارو می نویسد. می گویم خانم دکتر! آدم 2 ساعت در این سالن باشد از کرونای خفیف اش می رسد به شرایط بحران. می گوید: ما دوسال است که در این شرایط هستیم نه دوساعت! ادامه می دهد: کسی که کرونا گرفته دیگه نباید نگران باشد چون در مراحل درمان قرار می گیرد

🔻 برای خواندن ادامه مطلب روی instant view بزنید

https://bit.ly/3xBeYRB

#کافه_ارتباطات
@coffee_comm

‏تلاش برای ایجاد و توسعه «حریم خصوصی امن» برای گذران اوقات فراغت در ایران،به ویلاسازی و جنگل و کوه خواری انجامیده،که علاوه بر پیامدهای زیست محیطی، منابع و سرمایه ها را هدر داده است.این پدیده نتیجه سیاستهای فرهنگی اجتماعی در چند دهه گذشته است.جای روزنامه‌نگاری تحقیقی خالی است.

#کافه_ارتباطات
@coffee_comm

.

🔹روز خوبی بود امروز نوزدهم مهرماه ۱۴۰۰ برای من.روز دیدار و گپ و گفتی با استادان روزنامه‌نگاری و‌ روابط عمومی کشور در این ایام کرونازده. ایامی که کرونا علاوه بر سلامت مان، ارتباطات انسانی مان را نیز نشانه رفته است.

🔹در این دیدار، جدیدترین اثر دکتر فرقانی و‌ دکتر بروجردی، کتاب «روابط عمومی و‌ ارتباط با رسانه‌ها» هم رونمایی شد. این کتاب از سوی انتشارات زیزفون(متعلق به دکتر نمکدوست) منتشر شده است. این کتاب برای دانشجویان و‌ کارشناسان و علاقمندان رشته و حرفه روابط عمومی و رسانه بسیار مفید و کاربردی است.

🔹این دیدار به همت و دعوت استاد بی بدیل روابط عمومی، غلامرضا کاظمی دینان در فضای باز و دلنشین «خانه اکنون» برگزار شد تا قدر اکنون مان را دریابیم و خاطره و لحظاتی لذت بخش و انرژی آفرین خلق کنیم.

🔹استاد کاظمی دینان سپاس که امروز ما را ساختید با حضور این استادان و دوستان بی نظیر:

فریدون صدیقی
محمد مهدی فرقانی
علی اکبر قاضی زاده
یونس شکرخواه
حسن نمکدوست تهرانی
مجید رضائیان
امیرعباس تقی پور
حجت الله ایوبی
امیر لعلی
رسول صادقی
امیر روشن
جای حسین امامی عزیز و بقیه دوستان سبز بود.

#کافه_ارتباطات
@coffee_comm

‏کار روابط عمومی شفاف سازی، توضیح و پاسخگویی با هدف ارتقای اعتماد‌ اجتماعی، مشارکت، وفاق و همدلی اجتماعی است. دولت روحانی روابط عمومی نداشت و از روابط عمومی در موضوع برجام، افزایش قیمت بنزین، مسایل زیست محیطی، معرفی عملکرد دولت و... شکست خورد. دولت رییسی تجربه شکست را تکرار نکند.

#کافه_ارتباطات
#روابط_عمومی_دولت

@coffee_comm

‏استفاده فزآیندهٔ شرکت های تولیدی و تجاری ایرانی از سلبریتی های سینمایی/تلویزیونی/ورزشی در تبلیغات بیلبوردی کالاها و خدمات به «خلق اعتبار/ارزش» و «تمایز برند» و «جذب مشتری» و «توسعه بازار» منجر نمی‌شود.روی مولفه «تجربه مشتری/کاربری» ازکیفیت فرآیند دریافت کالا و خدمات هزینه کنید.

#کافه_ارتباطات
#تبلیغات_بیلبوردی

@coffee_comm

.
دیدار و عیادت اعضای هیات علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات با دکتر هادی خانیکی در دانشکده ارتباطات علامه

🔹خداوند استاد عزیزمان را حفظ کند. هر لحظه نشستن و گفتگوی با او مملو از محتوا و یادگیری است.

🔹 او مروج و هادی گفتگو است. گرچه امروز از مفهوم «چریک گفتگو» هم در مورد ایشان گفته شد.
🔹 میدانم برای چریک های دیروز و کنشگران مدنی امروز، بیماری شوخی بیش نیست و از این مبارزه پیروز بیرون می آید.

🔹آرزو میکنم که به زودی تندرستی خود را بازیابد و مثل همیشه گرد ایشان جمع شویم و بیاموزیم.

🔻 از چپ:
دکتر احمد شاکری
دکتر منصور ساعی
دکتر زهرا اجاق
دکتر هادی خانیکی
دکتر داود مهرابی
دکتر معصومه تقی زادگان

🔹یکشنبه، ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی

#کافه_ارتباطات

@coffee_comm

مقاله ای از یک پژوهش کیفی که بعد از گذشت ۱۰ سال از انتشار آن و ۱۵ سال از انجام آن پژوهش، هنوز محتوای مسأله محور و دغدغه محوری در حوزه روابط عمومی دارد و هنوز بسیاری از چالش های روابط عمومی باقی است.

موانع موجود روابط عمومی سازمانهای دولتی ایران درگذار به جامعه اطلاعاتی

نویسندگان: دکتر منصور ساعی/دکتر مهدخت بروجردی علوی

🔻 نتایج این پژوهش نشان داد که مهمترين موانع موجود روابط عمومی ها در گذار به جامعة اطلاعاتی عبارتند از:

🔹 بي‌توجهي به ارزيابی فعاليت‌ها و سنجش اثربخشی برنامه‌ها از نظر مخاطبان به عنوان وظيفه‌ای مديريتی در سازمان

🔹عدم كارآيي روابط عمومي داخلی به دليل عدم توفيق در كاهش فاصله ارتباطی كاركنان و مديران سازمان

🔹 كمبود نيروهاي آموزش‌ديده و زيرساخت‌های فني مورد نياز در زمينة فناوری اطلاعات و ارتباطات برای به كارگيری و بهره‌گيری از رسانه‌های تعاملی و روابط عمومی ديجيتال

🔹 تمركز فعاليت‌هاي روابط عمومی بر اطلاع‌رسانی و بی توجهی به اطلاع‌يابی

🔹 فقدان تعريف صحيح از نحوه پاسخگويی به افكار عمومی و نبود سياست‌ جامع پاسخگويی در نظام پاسخگويی روابط عمومی كشور

#کافه_ارتباطات
@coffee_comm