#زبانشناسی▫️نکته‌های رومن یاکوبسن
🔸نقش‌های جملات در روزنامه‌نگاری
نکاتی که #رومن_یاکوبسن (۱۹۸۲-۱۸۹۶) زبان‌شناس و نظریه‌پرداز ادبی روس از بنیانگذاران مکتب زبانشناسی #پراگ مطرح کرده است می‌تواند در #خبرنویسی طرف توجه قرار بگیرد.
یاکوبسن (Roman Jakobson) می‌گوید زبانشناسی که گوش خود را به روی نقش شعری و شاعرانه زبان بسته‌است و ادیبی که نسبت به مسائل زبان‌شناختی بی‌تفاوت است و با روش‌های زبان‌شناختی ناآشناست، هر دو به یک میزان آشکارا دچار واپس‌گرایی هستند.
او به ازای عوامل زبانی مشتمل بر گوینده، شنونده، ارجاعی، شعری، بافت، پیام، تماس و رمز، نقش‌های زبانی ترغیبی، عاطفی، همدلی و فرازبانی را مطرح می‌کند. چند نکته از او که با ذکر مثال می‌تواند مورد توجه روزنامه‌نگاران باشد
نقش گوینده: (emotive function) (کارکرد عاطفی): بیان احساسات گوینده: سفر خیلی موفقیت آمیز بود در اینجا گوینده محور هستیم.
نقش شنونده (conative) (کارکرد ترغیبی): بعضی از جملات زبان؛ شنونده بیان است و شنونده را در کانون توجه قرار می‌دهد مثل جملات امری و سؤالی.
نقش ارجاعی (referential): جملات، او آدم باهوشی است یعنی همین چیزی که جمله القاء می‌کند و در واقع تحقیر در کار نیست و عین واقع است که به آن می توانdenotative meaning هم اطلاق کرد.
نقش شعری (poetic function): اینجا بحث شعر در میان نیست بحث زبان روزمره است پدر و مادر و زن و شوهر، خویش و خویشتن یا در زبان انگلیسی bread & butter را هیچوقت جابجا نمی‌کنیم و نقش شاعرانه آنرا حفظ می‌کنیم. این ساختارها جلب کننده و جذاب است. شاید فرهنگ شرقی بهره‌گیری از نقش شعری را در رسانه‌ها بیشتر بپسندد.
🔸نقش‌های جملات در روزنامه‌نگاری
نکاتی که #رومن_یاکوبسن (۱۹۸۲-۱۸۹۶) زبان‌شناس و نظریه‌پرداز ادبی روس از بنیانگذاران مکتب زبانشناسی #پراگ مطرح کرده است می‌تواند در #خبرنویسی طرف توجه قرار بگیرد.
یاکوبسن (Roman Jakobson) می‌گوید زبانشناسی که گوش خود را به روی نقش شعری و شاعرانه زبان بسته‌است و ادیبی که نسبت به مسائل زبان‌شناختی بی‌تفاوت است و با روش‌های زبان‌شناختی ناآشناست، هر دو به یک میزان آشکارا دچار واپس‌گرایی هستند.
او به ازای عوامل زبانی مشتمل بر گوینده، شنونده، ارجاعی، شعری، بافت، پیام، تماس و رمز، نقش‌های زبانی ترغیبی، عاطفی، همدلی و فرازبانی را مطرح می‌کند. چند نکته از او که با ذکر مثال می‌تواند مورد توجه روزنامه‌نگاران باشد
نقش گوینده: (emotive function) (کارکرد عاطفی): بیان احساسات گوینده: سفر خیلی موفقیت آمیز بود در اینجا گوینده محور هستیم.
نقش شنونده (conative) (کارکرد ترغیبی): بعضی از جملات زبان؛ شنونده بیان است و شنونده را در کانون توجه قرار می‌دهد مثل جملات امری و سؤالی.
نقش ارجاعی (referential): جملات، او آدم باهوشی است یعنی همین چیزی که جمله القاء می‌کند و در واقع تحقیر در کار نیست و عین واقع است که به آن می توانdenotative meaning هم اطلاق کرد.
نقش شعری (poetic function): اینجا بحث شعر در میان نیست بحث زبان روزمره است پدر و مادر و زن و شوهر، خویش و خویشتن یا در زبان انگلیسی bread & butter را هیچوقت جابجا نمی‌کنیم و نقش شاعرانه آنرا حفظ می‌کنیم. این ساختارها جلب کننده و جذاب است. شاید فرهنگ شرقی بهره‌گیری از نقش شعری را در رسانه‌ها بیشتر بپسندد.