🔸ارتباطات دیجیتال چیست؟
▫️نویسنده: دیوید ای. بلك*
▫️مترجم: #یونس_شكرخواه
از نظر فنی رسانه‌هایی هستند که می‌توانند داده‌ها را به صورت دیجیتال ذخیره، ارسال و دریافت کنند. منظور از #دیجیتال مجموعه‌ای از سیگنال‌های خاموش/روشن است (میلیون‌ها در هر بار). اصطلاح دیجیتال معمولاً با #آنالوگ درک می‌شود. رسانه آنالوگ از فرم‌های نوسانی پیوسته مثل امواج و نور استفاده می‌کند، حال آنکه در سیستم دیجیتال، اطلاعات به صورت بیت‌های خاموش و روشن عرضه می‌شود. اصطلاح #بیت در علوم کامپیوتری و فناوری دیجیتال مفهومی فنی دارد؛ در واقع هر بیت کوچکترین واحد تجزیه‌ناپذیر حافظه یا #اطلاعات است كه همواره در حالت خاموش یا روشن قرار دارد.
این سیستم در ریاضیات رقمی (دوتایی) که در کامپیوتر مور استفاده قرار می‌گیرد، به صورت 1 و 0 (یک و صفر) عرضه می‌شود.
#رسانه_دیجیتال همه چیز را به صورت همین 1 و 0 نشان می‌دهد. سطح یک سی‌دی موسیقی پوشیده از این بیت‌هاست. نامه‌های الکترونیک و اسناد اینترنتی به وسیلة آنها منتقل می‌شوند. در سیستم پخش شبکه‌ای دیجیتال، تصاویر به بیت تبدیل می‌شوند و البته کاربران رسانه‌های دیجیتال به جای آنها، موسیقی می‌شنوند و متن و تصویر می‌بینند و علی‌القاعده، در این میان، وظیفه رمزگذاری و رمزگشایی از این داده‌های صفر و یکی بر عهده تجهیزات است. تجهیزات صوتی و تصویری از اطلاعات دیجیتال استفاده می‌کنند تا صداها و تصاویر را با وضوح مناسب بازسازی کنند. حواس انسان به این وسیله آنها را به صورت پیوسته و ممتد دریافت می‌کند.
این پدیده (یعنی ساخت تصویر با صدا و واحدهای منقطع اطلاعات) در واقع شبیه پدیده نگاه کردن به یک عکس است که از نقاط ریز تشکیل شده. اگر چشم به حد کافی با عکس فاصله داشته باشد. نقاط به یکدیگر پیوند می‌خورند و اشکال یکپارچه و یکدست به نظر می‌رسند.
البته می‌توان گفت اساس #ارتباطات_دیجیتال در سطوح گسترده بر همین پدیده استوار است و به همین دلیل می‌توان فناوری‌های دیجیتال را کاملاً بر اساس جنبه‌های فنی شناسایی و تعریف کرد.
*David A.Black
▫️نویسنده: دیوید ای. بلك*
▫️مترجم: #یونس_شكرخواه
از نظر فنی رسانه‌هایی هستند که می‌توانند داده‌ها را به صورت دیجیتال ذخیره، ارسال و دریافت کنند. منظور از #دیجیتال مجموعه‌ای از سیگنال‌های خاموش/روشن است (میلیون‌ها در هر بار). اصطلاح دیجیتال معمولاً با #آنالوگ درک می‌شود. رسانه آنالوگ از فرم‌های نوسانی پیوسته مثل امواج و نور استفاده می‌کند، حال آنکه در سیستم دیجیتال، اطلاعات به صورت بیت‌های خاموش و روشن عرضه می‌شود. اصطلاح #بیت در علوم کامپیوتری و فناوری دیجیتال مفهومی فنی دارد؛ در واقع هر بیت کوچکترین واحد تجزیه‌ناپذیر حافظه یا #اطلاعات است كه همواره در حالت خاموش یا روشن قرار دارد.
این سیستم در ریاضیات رقمی (دوتایی) که در کامپیوتر مور استفاده قرار می‌گیرد، به صورت 1 و 0 (یک و صفر) عرضه می‌شود.
#رسانه_دیجیتال همه چیز را به صورت همین 1 و 0 نشان می‌دهد. سطح یک سی‌دی موسیقی پوشیده از این بیت‌هاست. نامه‌های الکترونیک و اسناد اینترنتی به وسیلة آنها منتقل می‌شوند. در سیستم پخش شبکه‌ای دیجیتال، تصاویر به بیت تبدیل می‌شوند و البته کاربران رسانه‌های دیجیتال به جای آنها، موسیقی می‌شنوند و متن و تصویر می‌بینند و علی‌القاعده، در این میان، وظیفه رمزگذاری و رمزگشایی از این داده‌های صفر و یکی بر عهده تجهیزات است. تجهیزات صوتی و تصویری از اطلاعات دیجیتال استفاده می‌کنند تا صداها و تصاویر را با وضوح مناسب بازسازی کنند. حواس انسان به این وسیله آنها را به صورت پیوسته و ممتد دریافت می‌کند.
این پدیده (یعنی ساخت تصویر با صدا و واحدهای منقطع اطلاعات) در واقع شبیه پدیده نگاه کردن به یک عکس است که از نقاط ریز تشکیل شده. اگر چشم به حد کافی با عکس فاصله داشته باشد. نقاط به یکدیگر پیوند می‌خورند و اشکال یکپارچه و یکدست به نظر می‌رسند.
البته می‌توان گفت اساس #ارتباطات_دیجیتال در سطوح گسترده بر همین پدیده استوار است و به همین دلیل می‌توان فناوری‌های دیجیتال را کاملاً بر اساس جنبه‌های فنی شناسایی و تعریف کرد.
*David A.Black
🔸ماجرای یک سیم
#زوم #ارتباطات_دیجیتال
▫️نویسنده: #دیوید_ای‌بلك*
▫️مترجم: #یونس_شكرخواه
خدمات‌رسانی یکپارچه یا همگرایی، یکی از افسانه‌های دیجیتال‌سازی است که به طرزی پیوسته و مستمر به آن دامن زده می‌شود و این بحث چیزی جز تمرکز بر جزئیات بی‌معنی نیست. براساس این همگرایی که ظاهراً به زودی تحقق نیز خواهد یافت، تمامی وسایل ارتباطی منازل مردم از جمله تلفن، اینترنت، تلویزیون، رادیو و دیگر خدمات ارتباطی، فقط با یک منبع تغذیه خواهند شد. این منبع نیز همان سیمی است که وارد خانه می‌شود. در حال حاضر تمامی تحقیقات و برخوردهای تبلیغاتی حول همین سیم دور می‌زند؛ به این معنی که یک کابل فیبر نوری جایگزین سیم‌های تلفن، تلویزیون و احتمالاً آنتن‌های هوایی خواهد شد. با این همه، برخی نیز معتقدند که تعداد سیم‌ها ـ چه پنج سیم و یا شش سیم ـ ارتباطی به عادات استفاده از رسانه‌ها و بحث تعاملی شدن آنها یا دسترسی مردم به منابع تولید محتوا ندارد. از این منظر، همگرایی، پدیده‌ای خیره‌کننده و صرفاً فناورانه، اما از جنبه سیاسی پدیده‌ای انحرافی و نامربوط به شمار می‌آید.
در این زمینه دو کتاب وجود دارد که دو دیدگاه کاملاً متضاد را در قبال فرهنگ دیجیتال به تصویر می‌کشد.
از یک سو نگروپونته ارتباطات دیجیتال را عامل تعیین‌کننده در تمامی فرهنگ‌ها و جوامع می‌داند و معتقد است ارتباطات دیجیتال عصر حاضر (و آینده) را از گذشته جدا می‌کند و از سوی دیگر استول اظهار می‌دارد که بسیاری از شیوه‌ها و کنش‌های غیر دیجیتال ویژگی‌ها و اهدافی دارند که فناوری دیجیتال هرگز قادر به تأمین آنها نیست. استول که در پاره‌ای اوقات در استدلال‌هایش به جای واقعگرایی به نگاهی نوستالژیک تکیه می‌کند، جاروجنجال‌های تبلیغاتی حول و حوش فناوری‌های دیجیتال را به طرزی سیستماتیک بررسی کرده و تا حدی زیادی از نیرنگ‌های تبلیغاتی این عرصه پرده برداشته است.
*David A.Black
#زوم #ارتباطات_دیجیتال
▫️نویسنده: #دیوید_ای‌بلك*
▫️مترجم: #یونس_شكرخواه
خدمات‌رسانی یکپارچه یا همگرایی، یکی از افسانه‌های دیجیتال‌سازی است که به طرزی پیوسته و مستمر به آن دامن زده می‌شود و این بحث چیزی جز تمرکز بر جزئیات بی‌معنی نیست. براساس این همگرایی که ظاهراً به زودی تحقق نیز خواهد یافت، تمامی وسایل ارتباطی منازل مردم از جمله تلفن، اینترنت، تلویزیون، رادیو و دیگر خدمات ارتباطی، فقط با یک منبع تغذیه خواهند شد. این منبع نیز همان سیمی است که وارد خانه می‌شود. در حال حاضر تمامی تحقیقات و برخوردهای تبلیغاتی حول همین سیم دور می‌زند؛ به این معنی که یک کابل فیبر نوری جایگزین سیم‌های تلفن، تلویزیون و احتمالاً آنتن‌های هوایی خواهد شد. با این همه، برخی نیز معتقدند که تعداد سیم‌ها ـ چه پنج سیم و یا شش سیم ـ ارتباطی به عادات استفاده از رسانه‌ها و بحث تعاملی شدن آنها یا دسترسی مردم به منابع تولید محتوا ندارد. از این منظر، همگرایی، پدیده‌ای خیره‌کننده و صرفاً فناورانه، اما از جنبه سیاسی پدیده‌ای انحرافی و نامربوط به شمار می‌آید.
در این زمینه دو کتاب وجود دارد که دو دیدگاه کاملاً متضاد را در قبال فرهنگ دیجیتال به تصویر می‌کشد.
از یک سو نگروپونته ارتباطات دیجیتال را عامل تعیین‌کننده در تمامی فرهنگ‌ها و جوامع می‌داند و معتقد است ارتباطات دیجیتال عصر حاضر (و آینده) را از گذشته جدا می‌کند و از سوی دیگر استول اظهار می‌دارد که بسیاری از شیوه‌ها و کنش‌های غیر دیجیتال ویژگی‌ها و اهدافی دارند که فناوری دیجیتال هرگز قادر به تأمین آنها نیست. استول که در پاره‌ای اوقات در استدلال‌هایش به جای واقعگرایی به نگاهی نوستالژیک تکیه می‌کند، جاروجنجال‌های تبلیغاتی حول و حوش فناوری‌های دیجیتال را به طرزی سیستماتیک بررسی کرده و تا حدی زیادی از نیرنگ‌های تبلیغاتی این عرصه پرده برداشته است.
*David A.Black