#تراس 🔸 رنج و تنهایی
وقتی انسان آموخت که چگونه با رنج‌هایش تنها بماند، آنوقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد #آلبر_کامو

#کتاب 🔸 نادان‌ها
شر و بدی در دنیا وجود دارد؛ پیوسته از نادانی می‌زاید و حسن نیت نیز اگر از روی اطلاع نباشد ممکن است به اندازه شرارت تولید خسارت کند. مردم بیشتر خوبند تا بد و در حقیقت، مساله این نیست. بلکه آنها کم یا زیاد نادانند و همین است که فضیلت یا ننگ شمرده می‌شود. نومیدکننده‌ترین ننگ‌ها، ننگ آن نادانی است که گمان می‌کند همه چیز را می‌داند و در نتیجه به خودش اجازه آدم کشی می‌دهد: روح قاتل کور است و هرگز نیکی حقیقی یا عشق زیبا بدون روشن‌بینی کافی وجود ندارد.
📚 طاعون #آلبر_کامو

#کتاب 🔸 قضاوت
مردم شتاب‌زده درباره‌ی آدم قضاوت می‌کنند تا خودشان مورد داوری قرار نگیرند.
هرکسی می‌خواهد به هر بهایی شده،
حتی اگر لازم شود نوع بشر و زمین و زمان را متهم کند، در اثبات بی‌گناهی‌اش بکوشد.
مهم برایشان این است که بی‌گناه شناخته شوند، فضایل مادرزادی‌شان مورد تردید قرار نگیرند و خطاهایشان که از بداقبالی‌ای تصادفی ناشی شده، زودگذر و بی‌اهمیت تلقی شود. 📚سقوط #آلبر_کامو

‏#کتاب 🔸 دیده نشدن
بیماریش اینقدر طولانی شد که اطرافیانش به مریضیش عادت کردند و از یاد بردند که اون داره عذاب می‌کشه و یه روزی می‌میره. حقیقت اینه گاهی هرچیزی که مربوط به ماست برای اطرافیانمون تبدیل به عادت میشه.
درد و رنج‌هامون، بیماری‌هامون، حتی عشق و محبتمون نسبت به آدم‌ها، براشون تبدیل به عادت میشه و دیگه به چشم نمیاد. گاهی حضور دائمی ما، عشق ِ بی‌قید و شرط ما باعث میشه حتی دیده‌نشیم
📚 مرگ خوش #آلبر_کامو

#کتاب 🔸 خو کردن به زیستن
سخن بر سر اخلاق نیست، من به کسانی برخورده‌ام که با وجودِ پایبندی بسیار به اخلاق، رفتار پسندیده نداشته‌اند و همه روزه درمی‌یابم که شرافت نیازمند قانون نیست و در وابستگی انسان به زندگی همواره چیزی نیرومندتر از تمامی بدبختی‌های جهان وجود دارد. داوری جسم کاراتر از داوری جان است و جسم همواره در برابر نیستی پا پس می‌کشد.
ما پیش از آنکه به اندیشیدن خو کنیم به زیستن عادت می‌کنیم
📚افسانه سیزیف #آلبر_کامو

#تراس🔸 همنوعان واقعی‏
انسان‌ها همنوعان من نیستند بلکه اشخاصی هستند که به من می‌نگرند و داوری‌ام می‌کنند.
همنوعان من کسانی هستند که مرا بی‌آ‌نکه نگاهم کنند دوست می‌دارند، که علی‌رغم همه چیز دوستم می‌دارند، علی‌رغم شکست، خیانت یا حقارت، مرا دوست می‌دارند. تا به آن‌جایی که من خودم را دوست می‌دارم.▫️#آلبر_کامو

#تراس 🔸فاصله
فاصله میان اطمینانی که از هستی خود دارم و
محتوایی که می‌کوشم به این اطمینان ببخشم
هـرگـز از بـیـن نـخـواهـد رفـت تا ابد از خویش
بیگانه خواهم بود.
▫️#آلبر_کامو

#تراس 🔸 سانسور
سانسور همان چیزی را که نهی می‌کند
با فریاد بلند اعلام می‌کند
#آلبر_کامو

#تراس 🔸 بیگانه
همیشه، روزهایی هست که انسان در آن
کسـانی را کـه دوست می‌داشته است بیگانه می‌یابد.
#آلبر_کامو

‏#کتاب 🔸 اندیشیدن
سخن بر سر اخلاق نیست، من به کسانی برخورده‌ام که با وجودِ پایبندی بسیار به اخلاق، رفتار پسندیده نداشته‌اند و همه روزه درمی‌یابم که شرافت نیازمند قانون نیست و در وابستگی انسان به زندگی همواره چیزی نیرومند‌تر از تمامی بدبختی‌های جهان وجود دارد. داوری جسم کاراتر از داوری جان است و جسم همواره در برابر نیستی پا پس می‌کشد. ما پیش از آنکه به اندیشیدن خو کنیم به زیستن عادت می‌کنیم.
📚 افسانه سیزیف #آلبر_کامو

#تراس 🔸 خو کردن
 ‏ما پیش از آنکه به اندیشیدن خو کنیم
به زیستن عادت می‌‌کنیم
#آلبر_کامو

#تراس 🔸 ... می‌گذرد
نیمی از زندگانی انسان با ناگفته فهماندن، برگرداندن سر و سکوت می‌گذرد
#آلبر_کامو

#تراس 🔸 ستودنی‌ها
آنچه انسان در میان بلایا می‌آموزد، اینست که در درون افراد بشر، ستودنی‌ها بیشتر از تحقیر کردنی‌هاست.
#آلبر_کامو

#کتاب 🔸 آزادی
بعضی از محله‌هایی را که مخصوصاً مورد هجوم بیماری واقع شده بود از سایر محله‌ها جدا کرده و جز به کسانی که کارهای ضروری دارند، به کسی اجازه نمی‌دادند از آنجا خارج شود...
ساکنین سایرِ محله‌های شهر خود را افرادی آزاد تصور می‌کردند، در عوض، این افراد آزاد در لحظات طاقت‌فرسای زندگی با این فکر که آزادی دیگران از آن‌ها کمتر است، تسکین پیدا می‌کردند.
جمله‌ی منحصر به فردی که در آن موقع تنها امید ممکن را در خود خلاصه می‌کرد، این بود: "همیشه زندانی‌تر از من هم وجود دارد."
📚 طاعون #آلبر‌_کامو

#کتاب 🔸 مگر با مرگ‌تان
مردم از انگیزه‌های شما و صداقت شما و اهمیت رنج‌هایتان، متقاعد نمی‌شوند؛ متقاعد نمی‌شوند مگر با مرگ‌تان. تا وقتی که زنده‌اید، وضع شما برایشان مشکوک است و مورد تردید، و وقتی رفتید، آن‌وقت با خیالی راحت درباره‌تان فلسفه‌بافی می‌کنند.
📚 سقوط #آلبر_کامو

#کتاب 🔸 راز
و در تاریکی شب سالیان در سرزمین فراموشی راه می‌رفت که در آن هر کسی آدم اول بود، که او خود ناگزیر شده بود خود را دست تنها، بی‌پدر، پرورش دهد و هرگز آن لحظه‌ها را به خود ندیده بود که پدری پس از آنکه صبر می‌کند تا پسرش به سن گوش دادن برسد او را صدا می‌زند تا راز خانواده را، یا دردی کهنه را، یا تجربه عمر خود را برای او بگوید…
📚 مرد اول (Le Premier Homme) #آلبر_کامو

#تراس 🔸 سانسور
سانسور همان چیزی را که نهی می‌کند به فریاد بلند اعلام می‌دارد
#آلبر_کامو

#تراس 🔸 انسان
هيچ انسانی نمی‌تواند درمورد خود سخن بگويد كه چيست، اما گاهی پيش می‌آيد كه بتواند بگويد چگونه آدمی نيست.
#آلبر_کامو

#تراس 🔸 آموختن
وقتی انسان آموخت که چگونه با رنج‌هایش تنها بماند؛ آن وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد.
#آلبر_کامو

#تراس 🔸 زندگی
اما گاهی اوقات، زندگی کردن از شلیک به خود، شهامت بیشتری می‌طلبد.
#آلبر_کامو