#فضا🔸کاوشگر پارکر به خورشید نزدیک‌تر می‌شود
طبق اطلاعات #ناسا امروز کاوشگر خورشیدی #پارکر برای ششمین بار از کنار درخشان‌ترین ستاره منظومه شمسی گذر می‌کند و فاصله آن تا سطح خورشید به ۸.۴ میلیون مایل می‌رسد.
کاوشگر پارکر اطلاعاتی درباره فعالیت‌های خورشیدی را جمع‌آوری می‌کند تا درک بهتری از اتمسفر خارجی آن برای محققان فراهم کند.
طبق اطلاعات #ناسا امروز کاوشگر خورشیدی #پارکر برای ششمین بار از کنار درخشان‌ترین ستاره منظومه شمسی گذر می‌کند و فاصله آن تا سطح خورشید به ۸.۴ میلیون مایل می‌رسد.
کاوشگر پارکر اطلاعاتی درباره فعالیت‌های خورشیدی را جمع‌آوری می‌کند تا درک بهتری از اتمسفر خارجی آن برای محققان فراهم کند.
🔸زندگی سراسر ملاقات است
▫️#نعمت‌الله_فاضلی، پنجم شهریور ١۴٠٠
مارتین بوبر فیلسوف گفتگو جمله مشهوری دارد و می‌گوید:
All real life is meeting
این عبارت در کتاب "من-تو" او نقل شده که امروزه از آثار فلسفی کلاسیک بزرگ است. معنای گسترده این قول را باید در بستر فلسفه بوبر قرار داد که موضوع سخنم در اینجا نیست. اما این قول مشهور را آوردم تا مساله‌ای را صورت‌بندی کنم.
بوبر اهمیت چشمگیری برای زبان و گفتگو در روابط میان انسان‌ها قایل است. ما در زندگی روزمره و عادی‌مان دائم ملاقات می‌شویم و افراد را ملاقات می‌کنیم. در این ملاقات‌های مجازی و حقیقی پرشمار برخی از آنها برای ما زندگی‌ساز می‌شوند. نکته هم این است که ما هر گفتگو و همسخنی را "ملاقات" نمی‌دانیم. گاه از روی اجبار، گاه بر حسب تصادف، گاه بناب ر نیاز و مقتضیات ناگزیریم با عده‌ای حشر و نشر کنیم. اما این حشر و نشرها هر قدر هم طولانی یا مهم باشند، ملاقات یا مواجهه ما با زندگی نیستند. ما تعداد کم و بسیار کم از این برخوردها و رودررویی‌ها را گزینش می‌کنیم.
معیاری وجود دارد که براساس آن ملاقات‌های ما شکل می‌گیرند. #پارکر_پالمر در کتاب "شهامت تدریس" می‌نویسد معیار اساسی ما یکپارچگی و #هویت است. ما صرفا به استقبال ملاقات‌هایی می‌رویم که به یکپارچگی و هویت ما می‌افزایند. این تجربه‌ای است که همه انسان‌های توانمند در زندگی‌شان دارند. ایجاد تمایز میان کسان و ملاقات‌هایی که می‌توانند یکپارچگی درونی و هویت ما را تقویت کنند و آنها که نمی‌توانند، کار آسانی نیست. بسیاری از ما در این کار ناتوان هستیم و زندگی ما قربانی این ناتوانی می‌شود.
ما نیازمند تامل جدی درباره رودرویی‌ها، گفتگوها، و تعاملات‌مان هستیم. آدم‌های زیادی از راه‌های مجازی و واقعی کنار ما قرار دارند. این که گاه نیازها یا اجبارها ما را درگیر آنها می‌سازد ممکن است منجر به فروپاشی یا سست شدن یکپارچگی و هویت ما شوند. هر کس در جهان امروز نیازمند مراقبت شدید از ملاقات‌هایش هست.
آنها که نمی‌توانند برای ما یکپارچگی و یادگیری را خلق کنند، قطعا در زندگی ما بی‌تاثیر نیستند، آنها موجب گسیختگی درونی ما و بازماندن ما از مسیر تکامل یا تطور درونی و وجودی‌مان می‌شوند. هر فرد مسیر یکتا و یگانه‌ای را در زندگی‌اش طی می‌کند. اگر ملاقات‌های او به یکپارچگی و تقویت هویتش بیانجامند، او انسان بزرگ و سعادتمندی خواهد شد. این که چه کسانی سازنده ملاقات‌های زندگی‌ساز ما هستند در گفتگوها و هم سخنی‌های‌شان آشکار می‌شود. آنها که با ما زبان مشترک ندارند، آنها که نمی‌توانند خلاقانه و نواورانه لب به سخن بگشایند، یا آنها که به هر دلیلی سخن‌شان به دل ما نمی‌نشیند، آنها برای ما ملاقات سازنده‌ای نخواهند ساخت، هر چند ممکن است برای دیگران کاملا سازنده باشند.
مراقب ملاقات‌های‌مان باشیم! زندگی در پس همین ملاقات‌ها و #ارتباطات روزمره و همین آدم‌ها ساخته یا ویران می‌شود. نمی‌شود؟!
@Drnematallahfazeli
▫️#نعمت‌الله_فاضلی، پنجم شهریور ١۴٠٠
مارتین بوبر فیلسوف گفتگو جمله مشهوری دارد و می‌گوید:
All real life is meeting
این عبارت در کتاب "من-تو" او نقل شده که امروزه از آثار فلسفی کلاسیک بزرگ است. معنای گسترده این قول را باید در بستر فلسفه بوبر قرار داد که موضوع سخنم در اینجا نیست. اما این قول مشهور را آوردم تا مساله‌ای را صورت‌بندی کنم.
بوبر اهمیت چشمگیری برای زبان و گفتگو در روابط میان انسان‌ها قایل است. ما در زندگی روزمره و عادی‌مان دائم ملاقات می‌شویم و افراد را ملاقات می‌کنیم. در این ملاقات‌های مجازی و حقیقی پرشمار برخی از آنها برای ما زندگی‌ساز می‌شوند. نکته هم این است که ما هر گفتگو و همسخنی را "ملاقات" نمی‌دانیم. گاه از روی اجبار، گاه بر حسب تصادف، گاه بناب ر نیاز و مقتضیات ناگزیریم با عده‌ای حشر و نشر کنیم. اما این حشر و نشرها هر قدر هم طولانی یا مهم باشند، ملاقات یا مواجهه ما با زندگی نیستند. ما تعداد کم و بسیار کم از این برخوردها و رودررویی‌ها را گزینش می‌کنیم.
معیاری وجود دارد که براساس آن ملاقات‌های ما شکل می‌گیرند. #پارکر_پالمر در کتاب "شهامت تدریس" می‌نویسد معیار اساسی ما یکپارچگی و #هویت است. ما صرفا به استقبال ملاقات‌هایی می‌رویم که به یکپارچگی و هویت ما می‌افزایند. این تجربه‌ای است که همه انسان‌های توانمند در زندگی‌شان دارند. ایجاد تمایز میان کسان و ملاقات‌هایی که می‌توانند یکپارچگی درونی و هویت ما را تقویت کنند و آنها که نمی‌توانند، کار آسانی نیست. بسیاری از ما در این کار ناتوان هستیم و زندگی ما قربانی این ناتوانی می‌شود.
ما نیازمند تامل جدی درباره رودرویی‌ها، گفتگوها، و تعاملات‌مان هستیم. آدم‌های زیادی از راه‌های مجازی و واقعی کنار ما قرار دارند. این که گاه نیازها یا اجبارها ما را درگیر آنها می‌سازد ممکن است منجر به فروپاشی یا سست شدن یکپارچگی و هویت ما شوند. هر کس در جهان امروز نیازمند مراقبت شدید از ملاقات‌هایش هست.
آنها که نمی‌توانند برای ما یکپارچگی و یادگیری را خلق کنند، قطعا در زندگی ما بی‌تاثیر نیستند، آنها موجب گسیختگی درونی ما و بازماندن ما از مسیر تکامل یا تطور درونی و وجودی‌مان می‌شوند. هر فرد مسیر یکتا و یگانه‌ای را در زندگی‌اش طی می‌کند. اگر ملاقات‌های او به یکپارچگی و تقویت هویتش بیانجامند، او انسان بزرگ و سعادتمندی خواهد شد. این که چه کسانی سازنده ملاقات‌های زندگی‌ساز ما هستند در گفتگوها و هم سخنی‌های‌شان آشکار می‌شود. آنها که با ما زبان مشترک ندارند، آنها که نمی‌توانند خلاقانه و نواورانه لب به سخن بگشایند، یا آنها که به هر دلیلی سخن‌شان به دل ما نمی‌نشیند، آنها برای ما ملاقات سازنده‌ای نخواهند ساخت، هر چند ممکن است برای دیگران کاملا سازنده باشند.
مراقب ملاقات‌های‌مان باشیم! زندگی در پس همین ملاقات‌ها و #ارتباطات روزمره و همین آدم‌ها ساخته یا ویران می‌شود. نمی‌شود؟!
@Drnematallahfazeli