🔸روزنامه‌نگاری ایرانی یک مربع و یک کمیسیون
▫️#یونس_شکرخواه
میشود به فضای رسانه‌ای در هر جای جهان از چند زاویه نگریست:
۱) وضعیت مقررات و قوانین حاکم بر فضای رسانه‌ها؛
۲) وضعیت میثاق‌ها و مقررات درون رسانه‌ها؛
۳) وضعیت حرفه‌ای دست‌اندرکاران درون رسانه‌ها؛
۴) وضعیت نهاد‌های صنفی رسانه‌ها.
فضای رسانه‌ای چاپی ایران نیز از این چارچوب خارج نیست. می‌کوشم به اصلی‌ترین مسائل مطرح در این ۴ عرصه بزرگ به‌گونه‌ای فهرست‌وار اشاره کنم. من طرح این مسائل را صرفا یک پیش‌درآمد می‌دانم برای آنچه در پایان به‌عنوان پیشنهاد ارائه خواهم داد.
▫️قوانین متعددی درباره #مطبوعات به‌نگارش در آمده است. حقوقدانان می‌دانند که طی بیش از صد سال قانون‌گذاری چه مواردی در این زمینه تدوین شده است. راه دور نرویم؛ متن کامل قانون‌های مطبوعات، لایحه‌ها، طرح‌ها، آیین‌نامه‌ها، تصویب‌نامه‌ها و استفساریه‌های مهم از آغاز تا امروز و در کتاب ارزشمند #سیدفرید_قاسمی با عنوان «مجموعه قوانین مطبوعاتی ایران» وجود دارد. تکالیف #روزنامه‌نگاران و حقوق آنان از چه شرایطی برخوردار است؟ این مجموعه قوانین کافی و پاسخ‌گوست؟ به‌نظر میرسد در همان نگاه اول، تکلیف‌ها بر حق‌ها سنگینی می‌کند. در همین راستا باید پرسید چه کارهایی در این زمینه باید صورت گیرد؟
▫️میثاق هر رسانه‌ای می‌تواند میثاق بانیان و مؤسسان آن باشد و در فضایی دموکراتیک‌تر، بانیان رسانه و بدنه تحریریه می‌توانند بر پایه یک میثاق مشترک کار خود را آغاز کنند، اما رگه اصلی میثاق‌های اکثر سازمان‌های رسانه‌ای ایران را عمدتا سازمان‌های راه‌انداز آنها تعیین کرده‌اند و خواهند کرد؛ همشهری (شهرداری)، جام‌جم (صداوسیما)، ایران (دولت)، کیهان و اطلاعات (نظام)، شهروند (هلال‌احمر) و... در بخش خصوصی نیز رگه اصلی هر میثاقی تابعی از میثاق‌های استقلال مدیران‌مسئول یا میزان دوری و نزدیکی آنان به کانون‌های قدرت و ثروت است. چه مواردی در این زمینه باید بررسی و دگرگون شود؟
▫️وضعیت حرفه‌ای درون رسانه‌ها از چه قرار است؟ در نگاه اولیه می‌توان گفت که سیاسی‌های ستون‌نویس به درون تحریریه‌ها آمده‌اند. نسل جوان هم علی‌رغم کم‌تجربگی بر فضای تحریریه‌ها غلبه یافته‌اند. تجربه دار‌های حرفه‌ای تقریبا دیگر نقشی در تحریریه‌ها ندارند و از تای اول صفحات اول نیز می‌توان به‌روشنی دریافت که شبه‌خبر‌ها و خبرهای رسمی تا حد زیاد جای خبرهای روندی را گرفته‌اند. دریغ از خبر و گزارش تولیدی و...! رقابت با رسانه‌های جدید هم به‌کنار. سانسور چقدر فرارسانه‌ای و چقدر درون‌رسانه‌ای است؟ آنچه هنوز به‌طرزی آشکار برقرار است، کماکان همان فرمان ایست روزنامه‌ها به جهان است که سالی دوسه هفته نوروز‌ها به‌گوش میرسد. چه کارهایی در این زمینه‌ها باید صورت گیرد؟
▫️چندین و چند نهاد صنفی از دیرباز در پهنه روزنامه‌نگاری ایران ظهور یافته‌اند که بعضی شبیه باشگاه دوستان قدیمی شده‌اند و حتی یک‌بار در یکی از فراگیرترین آنها در کمال تعجب، مدیران‌مسئول روزنامه‌ها بانی مجلس روزنامه‌نگاران شدند، بی‌توجه به بدیهی‌ترین اصل روزنامه‌نگاری که آنکه قدرت استخدام و اخراج دارد، روزنامه‌نگار نیست. همین حالا هم نهاد‌های صنفی با کمال تأسف حتی از سوی خود روزنامه‌نگاران هم تحت فشار قرار می‌گیرند. بافت و ساخت این نهاد‌ها هم مسئله مهمی برای روزنامه‌نگاری ایران است. کارکرد این نهاد‌ها چیست و از چه قراراست؛ لابیگر یا خلاق؟ مسئله‌گرا یا رویدادزده؟
▫️من صرفا برای نمونه به چند مسئله در ۴ سطح فوق در روزنامه‌نگاری ایران اشاره کردم. این مسائل در صورت پژوهش دقیق تبدیل به یک فهرست بلند خواهد شد. شاید هیچ‌گاه زمان برای تشکیل یک کمیسیون فراگیر برای آسیب شناسی عمیق و ارائه راه‌حل به روزنامه‌نگاری ایرانی، این همه ضرورت نداشته است. #روزنامه‌نگاری_ایرانی می‌تواند تصویر تمام‌قد خود را در آیینه یافته‌های چنین کمیسیونی که حتما باید مرکب از حرفه‌ای‌ها و متخصصان بین‌رشته‌ای باشد، به‌وضوح ببیند. وقت آن است که نهاد صنفی روزنامه‌نگاران آستین بالا زند و چنین کمیسیونی را تشکیل دهد. تشکیل چنین کمیسیونی، صرفا یک پیشنهاد نیست؛ ضرورتی تاریخی در برابر این حرفه است.
▫️#یونس_شکرخواه
میشود به فضای رسانه‌ای در هر جای جهان از چند زاویه نگریست:
۱) وضعیت مقررات و قوانین حاکم بر فضای رسانه‌ها؛
۲) وضعیت میثاق‌ها و مقررات درون رسانه‌ها؛
۳) وضعیت حرفه‌ای دست‌اندرکاران درون رسانه‌ها؛
۴) وضعیت نهاد‌های صنفی رسانه‌ها.
فضای رسانه‌ای چاپی ایران نیز از این چارچوب خارج نیست. می‌کوشم به اصلی‌ترین مسائل مطرح در این ۴ عرصه بزرگ به‌گونه‌ای فهرست‌وار اشاره کنم. من طرح این مسائل را صرفا یک پیش‌درآمد می‌دانم برای آنچه در پایان به‌عنوان پیشنهاد ارائه خواهم داد.
▫️قوانین متعددی درباره #مطبوعات به‌نگارش در آمده است. حقوقدانان می‌دانند که طی بیش از صد سال قانون‌گذاری چه مواردی در این زمینه تدوین شده است. راه دور نرویم؛ متن کامل قانون‌های مطبوعات، لایحه‌ها، طرح‌ها، آیین‌نامه‌ها، تصویب‌نامه‌ها و استفساریه‌های مهم از آغاز تا امروز و در کتاب ارزشمند #سیدفرید_قاسمی با عنوان «مجموعه قوانین مطبوعاتی ایران» وجود دارد. تکالیف #روزنامه‌نگاران و حقوق آنان از چه شرایطی برخوردار است؟ این مجموعه قوانین کافی و پاسخ‌گوست؟ به‌نظر میرسد در همان نگاه اول، تکلیف‌ها بر حق‌ها سنگینی می‌کند. در همین راستا باید پرسید چه کارهایی در این زمینه باید صورت گیرد؟
▫️میثاق هر رسانه‌ای می‌تواند میثاق بانیان و مؤسسان آن باشد و در فضایی دموکراتیک‌تر، بانیان رسانه و بدنه تحریریه می‌توانند بر پایه یک میثاق مشترک کار خود را آغاز کنند، اما رگه اصلی میثاق‌های اکثر سازمان‌های رسانه‌ای ایران را عمدتا سازمان‌های راه‌انداز آنها تعیین کرده‌اند و خواهند کرد؛ همشهری (شهرداری)، جام‌جم (صداوسیما)، ایران (دولت)، کیهان و اطلاعات (نظام)، شهروند (هلال‌احمر) و... در بخش خصوصی نیز رگه اصلی هر میثاقی تابعی از میثاق‌های استقلال مدیران‌مسئول یا میزان دوری و نزدیکی آنان به کانون‌های قدرت و ثروت است. چه مواردی در این زمینه باید بررسی و دگرگون شود؟
▫️وضعیت حرفه‌ای درون رسانه‌ها از چه قرار است؟ در نگاه اولیه می‌توان گفت که سیاسی‌های ستون‌نویس به درون تحریریه‌ها آمده‌اند. نسل جوان هم علی‌رغم کم‌تجربگی بر فضای تحریریه‌ها غلبه یافته‌اند. تجربه دار‌های حرفه‌ای تقریبا دیگر نقشی در تحریریه‌ها ندارند و از تای اول صفحات اول نیز می‌توان به‌روشنی دریافت که شبه‌خبر‌ها و خبرهای رسمی تا حد زیاد جای خبرهای روندی را گرفته‌اند. دریغ از خبر و گزارش تولیدی و...! رقابت با رسانه‌های جدید هم به‌کنار. سانسور چقدر فرارسانه‌ای و چقدر درون‌رسانه‌ای است؟ آنچه هنوز به‌طرزی آشکار برقرار است، کماکان همان فرمان ایست روزنامه‌ها به جهان است که سالی دوسه هفته نوروز‌ها به‌گوش میرسد. چه کارهایی در این زمینه‌ها باید صورت گیرد؟
▫️چندین و چند نهاد صنفی از دیرباز در پهنه روزنامه‌نگاری ایران ظهور یافته‌اند که بعضی شبیه باشگاه دوستان قدیمی شده‌اند و حتی یک‌بار در یکی از فراگیرترین آنها در کمال تعجب، مدیران‌مسئول روزنامه‌ها بانی مجلس روزنامه‌نگاران شدند، بی‌توجه به بدیهی‌ترین اصل روزنامه‌نگاری که آنکه قدرت استخدام و اخراج دارد، روزنامه‌نگار نیست. همین حالا هم نهاد‌های صنفی با کمال تأسف حتی از سوی خود روزنامه‌نگاران هم تحت فشار قرار می‌گیرند. بافت و ساخت این نهاد‌ها هم مسئله مهمی برای روزنامه‌نگاری ایران است. کارکرد این نهاد‌ها چیست و از چه قراراست؛ لابیگر یا خلاق؟ مسئله‌گرا یا رویدادزده؟
▫️من صرفا برای نمونه به چند مسئله در ۴ سطح فوق در روزنامه‌نگاری ایران اشاره کردم. این مسائل در صورت پژوهش دقیق تبدیل به یک فهرست بلند خواهد شد. شاید هیچ‌گاه زمان برای تشکیل یک کمیسیون فراگیر برای آسیب شناسی عمیق و ارائه راه‌حل به روزنامه‌نگاری ایرانی، این همه ضرورت نداشته است. #روزنامه‌نگاری_ایرانی می‌تواند تصویر تمام‌قد خود را در آیینه یافته‌های چنین کمیسیونی که حتما باید مرکب از حرفه‌ای‌ها و متخصصان بین‌رشته‌ای باشد، به‌وضوح ببیند. وقت آن است که نهاد صنفی روزنامه‌نگاران آستین بالا زند و چنین کمیسیونی را تشکیل دهد. تشکیل چنین کمیسیونی، صرفا یک پیشنهاد نیست؛ ضرورتی تاریخی در برابر این حرفه است.
🔸کمیسیون یونس
▫️#قادر_باستانی. پژوهشگر رسانه و ارتباطات
🔻وضعیت #مطبوعات و اهالی #رسانه، روزبه‌روز بغرنج‌تر میشود. در تاریخ #روزنامه‌نگاری کشورمان، هیچ‌گاه چنین استیصال عمومی دیده نشده بود. این شرایط ناگوار، می‌طلبد با همفکری و چاره‌اندیشی، گره از کار فروبسته موجود، به‌نوعی گشوده شود.
#یونس_شکرخواه، پدر روزنامه‌نگاری نوین ایران، پیشنهاد کرده است کمیسیون فراگیری، مرکب از حرفه‌ای‌ها و متخصصان بین‌رشته‌ای، برای آسیب‌شناسی عمیق و ارائه راه‌حل به روزنامه‌نگاری ایرانی و معضلات فزاینده رسانه‌های چاپی ایران، توسط #انجمن_صنفی_روزنامه‌نگاران تشکیل شود. انجمن صنفی، تاکنون عملکرد کم‌حاشیه، دلسوزانه و منصفانه‌ای از خود برجای گذاشته و بهتر است در اسرع وقت برای تشکیل این کمیسیون، پا پیش بگذارد.
اواخر دهه هفتاد میلادی، زمانی بود که سلطه شدید غول‌های خبری دنیا مثل آسوشیتدپرس، یونایتدپرس، رویترز و فرانس‌پرس بر فضای رسانه‌ای دنیا، عرصه را بر کشورهای مستقل تنگ کرده بود. هر چه خبر پیشرفت و توسعه و ابداع و نوآوری بود، مال غرب بود و هرچه خبر بدبختی، مرض، جنگ و خونریزی بود، به ملت‌های جهان سوم برمی‌گشت. در آن زمان، سران کشورهای جنبش عدم تعهد، مجموعه فعالیت‌هایی را برای شکستن انحصار امپریالیسم خبری انجام دادند. از جمله سازمان یونسکو که اشخاص اندیشمند و آزاده‌ای، در صدر آن قرار داشتند، کمیسیونی به سرپرستی شان مک براید، تعیین کردند تا بررسی همه‌جانبه‌ای با کمک دانشمندان این عرصه انجام دهد و نتیجه‌اش را به #یونسکو ارائه کند.
خدا رحمت کند، استاد عزیزمان دکتر #کاظم_معتمدنژاد را که وقتی سر کلاس از نتایج کمیسیون #مک_براید صحبت می‌کرد، چشمانش از شدت شوق، برق می‌زد و با حرارت و شمرده و بی‌وقفه، از اثرات بزرگ جهانی گزارش این کمیسیون می‌گفت و دعوت می‌کرد، دانشجویان حتما ترجمه فارسی گزارش مک براید را که انتشارات سروش در سال ۱۳۶۹ در کتابی با عنوان «یک جهان، چندین صدا»، با ترجمه ایرج پاد منتشر کرده بود، مطالعه دقیق کنند. دكتر معتمدنژاد، از فعالیت‌ها و اقدامات یونسكو و به‌ویژه گزارش كمیسیون مك براید، به‌عنوان «بهترین نمونه همكاری و همبستگی جهانی» برای ایجاد تعادل بیشتر در جریان اطلاعات جهانی، بهبود ساختارهای ارتباطی و پیشبرد سیاست‌های ملی یاد می‌كرد.
مک براید در دسامبر۱۹۷۷، مطالعه درباره مسائل #ارتباطات و مقابله با عدم تقابل بین‌المللی اطلاعات و نابرابری جهانی ارتباطات را آغاز و در گزارش نهایی خود اعلام کرد که۸۰ درصد خبرهای بین‌المللی، ازطریق خبرگزاری‌های بزرگ جهان مخابره میشود، آن هم به چندین زبان و تنها ۱۰ تا ۳۰ درصد از خبرهای این خبرگزاری‌ها، به كشورهای در‌حال‌‌توسعه اختصاص دارد. نشست‌ها و اجلاسیه‌های متعددی برگزار و تصمیمات متعددی نیز اتخاذ شده است اما نفوذ و سلطه خبرگزاری‌های بزرگ همچنان ادامه دارد. گزارش مک براید، تحول عمده‌ای در جریان بین‌المللی اخبار ایجاد کرد. خطر آن روز، انحصار غول‌های خبری بود و مشکل امروز، خطر فروپاشی رسانه‌های چاپی است.
یونس شکرخواه، مدیر گروه ارتباطات و رسانه کمیسیون ملی یونسکو که اکنون ضرورت تشکیل کمیسیونی برای معضلات امروز روزنامه‌نگاری ایرانی مطرح کرده، خود صالح‌ترین شخص برای محوریت آن است. او خالق جام‌جم آنلاین بود و همشهری‌آنلاین را ایجاد و سال‌ها اداره کرد. ضمن اینکه سال‌های متمادی دبیر سرویس خارجی روزنامه کیهان بود و در کسوت خبرنگاری، بهترین گزارش‌های خبری را از سفرهای خارجی برجای نهاد. یونس، اکنون استاد ارتباطات و روزنامه‌نگاری در دانشگاه تهران است و شخصیت همه‌جانبه این عالم فرزانه، جای تردید نمی‌گذارد که در رأس کمیسیون پیشنهادی خود قرار گیرد.
شکرخواه در تحلیل ضرورت تشکیل کمیسیون، موضوع را از چهار زاویه مختلف طرح کرده است:
▫️منظر اول، در خصوص مقررات و قوانین حاکم بر فضای رسانه‌ها، تکالیف روزنامه‌نگاران و حقوق آنان است که تکلیف‌ها بر حق‌ها سنگینی می‌کند. حال سؤال این است که در این زمینه چه کارهایی باید صورت گیرد؟
▫️منظر دوم، وضعیت میثاق‌ها و مقررات درون رسانه‌هاست. از دید شکرخواه، میثاق هر رسانه‌ای می‌تواند میثاق بانیان و مؤسسان آن باشد و در فضای دموکراتیک‌تر، بانیان رسانه و بدنه تحریریه، می‌تواند برپایه یک میثاق مشترک، کار خود را آغاز کنند، اما رگه اصلی میثاق‌های اکثر سازمان‌های رسانه‌ای ایران را عمدتا سازمان‌های راه‌انداز آنها تعیین کرده‌اند و خواهند کرد؛ همشهری (شهرداری)، جام‌جم (صداوسیما)، ایران (دولت)، کیهان و اطلاعات (حاكمیت)، شهروند (هلال احمر) و نظایر آن. در بخش خصوصی نیز رگه اصلی هر میثاقی، استقلال مدیران مسئول و میزان دوری و نزدیکی آنها به کانون‌های قدرت و ثروت است. چه مواردی در این زمینه باید بررسی و دگرگون شود؟
▫️#قادر_باستانی. پژوهشگر رسانه و ارتباطات
🔻وضعیت #مطبوعات و اهالی #رسانه، روزبه‌روز بغرنج‌تر میشود. در تاریخ #روزنامه‌نگاری کشورمان، هیچ‌گاه چنین استیصال عمومی دیده نشده بود. این شرایط ناگوار، می‌طلبد با همفکری و چاره‌اندیشی، گره از کار فروبسته موجود، به‌نوعی گشوده شود.
#یونس_شکرخواه، پدر روزنامه‌نگاری نوین ایران، پیشنهاد کرده است کمیسیون فراگیری، مرکب از حرفه‌ای‌ها و متخصصان بین‌رشته‌ای، برای آسیب‌شناسی عمیق و ارائه راه‌حل به روزنامه‌نگاری ایرانی و معضلات فزاینده رسانه‌های چاپی ایران، توسط #انجمن_صنفی_روزنامه‌نگاران تشکیل شود. انجمن صنفی، تاکنون عملکرد کم‌حاشیه، دلسوزانه و منصفانه‌ای از خود برجای گذاشته و بهتر است در اسرع وقت برای تشکیل این کمیسیون، پا پیش بگذارد.
اواخر دهه هفتاد میلادی، زمانی بود که سلطه شدید غول‌های خبری دنیا مثل آسوشیتدپرس، یونایتدپرس، رویترز و فرانس‌پرس بر فضای رسانه‌ای دنیا، عرصه را بر کشورهای مستقل تنگ کرده بود. هر چه خبر پیشرفت و توسعه و ابداع و نوآوری بود، مال غرب بود و هرچه خبر بدبختی، مرض، جنگ و خونریزی بود، به ملت‌های جهان سوم برمی‌گشت. در آن زمان، سران کشورهای جنبش عدم تعهد، مجموعه فعالیت‌هایی را برای شکستن انحصار امپریالیسم خبری انجام دادند. از جمله سازمان یونسکو که اشخاص اندیشمند و آزاده‌ای، در صدر آن قرار داشتند، کمیسیونی به سرپرستی شان مک براید، تعیین کردند تا بررسی همه‌جانبه‌ای با کمک دانشمندان این عرصه انجام دهد و نتیجه‌اش را به #یونسکو ارائه کند.
خدا رحمت کند، استاد عزیزمان دکتر #کاظم_معتمدنژاد را که وقتی سر کلاس از نتایج کمیسیون #مک_براید صحبت می‌کرد، چشمانش از شدت شوق، برق می‌زد و با حرارت و شمرده و بی‌وقفه، از اثرات بزرگ جهانی گزارش این کمیسیون می‌گفت و دعوت می‌کرد، دانشجویان حتما ترجمه فارسی گزارش مک براید را که انتشارات سروش در سال ۱۳۶۹ در کتابی با عنوان «یک جهان، چندین صدا»، با ترجمه ایرج پاد منتشر کرده بود، مطالعه دقیق کنند. دكتر معتمدنژاد، از فعالیت‌ها و اقدامات یونسكو و به‌ویژه گزارش كمیسیون مك براید، به‌عنوان «بهترین نمونه همكاری و همبستگی جهانی» برای ایجاد تعادل بیشتر در جریان اطلاعات جهانی، بهبود ساختارهای ارتباطی و پیشبرد سیاست‌های ملی یاد می‌كرد.
مک براید در دسامبر۱۹۷۷، مطالعه درباره مسائل #ارتباطات و مقابله با عدم تقابل بین‌المللی اطلاعات و نابرابری جهانی ارتباطات را آغاز و در گزارش نهایی خود اعلام کرد که۸۰ درصد خبرهای بین‌المللی، ازطریق خبرگزاری‌های بزرگ جهان مخابره میشود، آن هم به چندین زبان و تنها ۱۰ تا ۳۰ درصد از خبرهای این خبرگزاری‌ها، به كشورهای در‌حال‌‌توسعه اختصاص دارد. نشست‌ها و اجلاسیه‌های متعددی برگزار و تصمیمات متعددی نیز اتخاذ شده است اما نفوذ و سلطه خبرگزاری‌های بزرگ همچنان ادامه دارد. گزارش مک براید، تحول عمده‌ای در جریان بین‌المللی اخبار ایجاد کرد. خطر آن روز، انحصار غول‌های خبری بود و مشکل امروز، خطر فروپاشی رسانه‌های چاپی است.
یونس شکرخواه، مدیر گروه ارتباطات و رسانه کمیسیون ملی یونسکو که اکنون ضرورت تشکیل کمیسیونی برای معضلات امروز روزنامه‌نگاری ایرانی مطرح کرده، خود صالح‌ترین شخص برای محوریت آن است. او خالق جام‌جم آنلاین بود و همشهری‌آنلاین را ایجاد و سال‌ها اداره کرد. ضمن اینکه سال‌های متمادی دبیر سرویس خارجی روزنامه کیهان بود و در کسوت خبرنگاری، بهترین گزارش‌های خبری را از سفرهای خارجی برجای نهاد. یونس، اکنون استاد ارتباطات و روزنامه‌نگاری در دانشگاه تهران است و شخصیت همه‌جانبه این عالم فرزانه، جای تردید نمی‌گذارد که در رأس کمیسیون پیشنهادی خود قرار گیرد.
شکرخواه در تحلیل ضرورت تشکیل کمیسیون، موضوع را از چهار زاویه مختلف طرح کرده است:
▫️منظر اول، در خصوص مقررات و قوانین حاکم بر فضای رسانه‌ها، تکالیف روزنامه‌نگاران و حقوق آنان است که تکلیف‌ها بر حق‌ها سنگینی می‌کند. حال سؤال این است که در این زمینه چه کارهایی باید صورت گیرد؟
▫️منظر دوم، وضعیت میثاق‌ها و مقررات درون رسانه‌هاست. از دید شکرخواه، میثاق هر رسانه‌ای می‌تواند میثاق بانیان و مؤسسان آن باشد و در فضای دموکراتیک‌تر، بانیان رسانه و بدنه تحریریه، می‌تواند برپایه یک میثاق مشترک، کار خود را آغاز کنند، اما رگه اصلی میثاق‌های اکثر سازمان‌های رسانه‌ای ایران را عمدتا سازمان‌های راه‌انداز آنها تعیین کرده‌اند و خواهند کرد؛ همشهری (شهرداری)، جام‌جم (صداوسیما)، ایران (دولت)، کیهان و اطلاعات (حاكمیت)، شهروند (هلال احمر) و نظایر آن. در بخش خصوصی نیز رگه اصلی هر میثاقی، استقلال مدیران مسئول و میزان دوری و نزدیکی آنها به کانون‌های قدرت و ثروت است. چه مواردی در این زمینه باید بررسی و دگرگون شود؟
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔸مسائل رسانه‌های مکتوب و تحولات دیجیتال
▫️ خبرهای بد #مطبوعات ایران از کجا آب می‌خورد؟
▫️سرنوشت روزنامه‌داری در ایران چه خواهد شد؟
▫️رسانه‌های چاپی معتبر چگونه در #فضای_دیجیتال خود را بازمی‌یابند؟ تجربه واشینگتن پست در این زمینه به ما چه می‌گوید؟
▫️روندهای آینده رسانه‌ها در فضای دیجیتال:
اثرگذاری ابزارهای #هوش‌مصنوعی و پردازش چندرسانه‌ای‌ها، تشدید رقابت‌ها در بهینه‌سازی محتوا برای موتورهای جست‌وجو، جلب اعتماد در مقابل اخبار جعلی، تعامل با بسترهای تجمیع، حرکت به سوی فرهنگ سازمانی چالاک و جذب نوآوری، تحول در چندرسانه‌ای‌ها
برنامه طلوع از شنبه تا چهارشنبه، ساعت ۹ صبح از شبکه چهار سیما پخش میشود
▫️ خبرهای بد #مطبوعات ایران از کجا آب می‌خورد؟
▫️سرنوشت روزنامه‌داری در ایران چه خواهد شد؟
▫️رسانه‌های چاپی معتبر چگونه در #فضای_دیجیتال خود را بازمی‌یابند؟ تجربه واشینگتن پست در این زمینه به ما چه می‌گوید؟
▫️روندهای آینده رسانه‌ها در فضای دیجیتال:
اثرگذاری ابزارهای #هوش‌مصنوعی و پردازش چندرسانه‌ای‌ها، تشدید رقابت‌ها در بهینه‌سازی محتوا برای موتورهای جست‌وجو، جلب اعتماد در مقابل اخبار جعلی، تعامل با بسترهای تجمیع، حرکت به سوی فرهنگ سازمانی چالاک و جذب نوآوری، تحول در چندرسانه‌ای‌ها
برنامه طلوع از شنبه تا چهارشنبه، ساعت ۹ صبح از شبکه چهار سیما پخش میشود
#زوم #رسانه
🔸وظیفه اصلی رسانه‌ها و مطبوعات در هر کشور
▫️#مصطفی_ملکیان
#مطبوعات و #رسانه‌های_جمعی در کشورهای دموکراتیک به جای اینکه دو چیز را القا کنند، یکی #خوشایندهای_مردم را القا کنند و یکی هم #اطلاعات به مردم بدهند باید علم مردم را و قدرت تفکر را به مردم اضافه کنند. اگر تمام رسانه‌های یک جامعهٔ دموکراتیک در فکر این باشند که خوشایندها یا اطلاعات مردم را بیفزایند و نه قدرت تفکر و علمشان را ، در این صورت رسانه‌ها خدمتی نکردند.
ما متأسفانه یک همچین رسانه‌هایی را کم یا بیش نداریم. جوامع دموکراتیک ما وقتی که خیلی هم حالت آموزشی به رسانه-های جمعی خود بدهند، اطلاعاتی همانند در فلان جاده اتوبوسی به اتوبوسی دیگر برخورد کرده، را می‌دهند. خب، "گویند که در سقسین شخصی دو کمان دارد/ زان هر دو یکی گم شد ما را چه زیان دارد" من چه سودی می‌برم که به من خبر دهند فلان قطار چه شد؟ به جای افزودن information (به تعبیر #هایدگر )،ما افزودن علم و قدرت تفکر به شهروندان را نیاز داریم. نه افزودن خوشایند و اطلاعات و امور جزئی به مردم.
هر شهروند در یک جامعهٔ دموکراتیک باید با خود بگوید چون من در جامعه، زندگی می‌کنم و زندگی در یک جامعهٔ دموکراتیک یعنی باید رأی بدهم و رأی من در سرنوشت کشورم دخالت دارد با این حال باید این رأی با قدرت تفکر و علم بیشتری انتخاب شود.
🔅سخنرانی مبانی فرهنگی دموکراسی
@mostafamalekiam
🔸وظیفه اصلی رسانه‌ها و مطبوعات در هر کشور
▫️#مصطفی_ملکیان
#مطبوعات و #رسانه‌های_جمعی در کشورهای دموکراتیک به جای اینکه دو چیز را القا کنند، یکی #خوشایندهای_مردم را القا کنند و یکی هم #اطلاعات به مردم بدهند باید علم مردم را و قدرت تفکر را به مردم اضافه کنند. اگر تمام رسانه‌های یک جامعهٔ دموکراتیک در فکر این باشند که خوشایندها یا اطلاعات مردم را بیفزایند و نه قدرت تفکر و علمشان را ، در این صورت رسانه‌ها خدمتی نکردند.
ما متأسفانه یک همچین رسانه‌هایی را کم یا بیش نداریم. جوامع دموکراتیک ما وقتی که خیلی هم حالت آموزشی به رسانه-های جمعی خود بدهند، اطلاعاتی همانند در فلان جاده اتوبوسی به اتوبوسی دیگر برخورد کرده، را می‌دهند. خب، "گویند که در سقسین شخصی دو کمان دارد/ زان هر دو یکی گم شد ما را چه زیان دارد" من چه سودی می‌برم که به من خبر دهند فلان قطار چه شد؟ به جای افزودن information (به تعبیر #هایدگر )،ما افزودن علم و قدرت تفکر به شهروندان را نیاز داریم. نه افزودن خوشایند و اطلاعات و امور جزئی به مردم.
هر شهروند در یک جامعهٔ دموکراتیک باید با خود بگوید چون من در جامعه، زندگی می‌کنم و زندگی در یک جامعهٔ دموکراتیک یعنی باید رأی بدهم و رأی من در سرنوشت کشورم دخالت دارد با این حال باید این رأی با قدرت تفکر و علم بیشتری انتخاب شود.
🔅سخنرانی مبانی فرهنگی دموکراسی
@mostafamalekiam
#خبر 🔸 ملاحظات خبر فوری
در دنیای #مطبوعات، #خبر_فوری ارزشمندترین چیز است. خبرگزاری‌ها به هم فخر می‌فروشند که قبل از بقیه اخبار را انعکاس داده‌اند و هیچکس سرعتش به پای آنها نمی‌رسد. اما این میل به گزارش سریع اخبار، این روزها وضعیت عجیبی به بار آورده است. به محض آنکه اتفاقی می‌افتد، صدها #سایت خبری پر میشود از مطالبی مشابه. همگی نصفه‌نیمه، عجولانه و سرهم‌بندی‌شده. آیا واقعاً سرعت اینقدر ارزش دارد که به پای آن، همۀ استانداردها و اهداف دیگر خبررسانی را فدا کنیم؟ بعضی معتقدند که نه.
https://tarjomaan.com/neveshtar/9411/
در دنیای #مطبوعات، #خبر_فوری ارزشمندترین چیز است. خبرگزاری‌ها به هم فخر می‌فروشند که قبل از بقیه اخبار را انعکاس داده‌اند و هیچکس سرعتش به پای آنها نمی‌رسد. اما این میل به گزارش سریع اخبار، این روزها وضعیت عجیبی به بار آورده است. به محض آنکه اتفاقی می‌افتد، صدها #سایت خبری پر میشود از مطالبی مشابه. همگی نصفه‌نیمه، عجولانه و سرهم‌بندی‌شده. آیا واقعاً سرعت اینقدر ارزش دارد که به پای آن، همۀ استانداردها و اهداف دیگر خبررسانی را فدا کنیم؟ بعضی معتقدند که نه.
https://tarjomaan.com/neveshtar/9411/
#عکاسی #مطبوعات
🔸عکس سال مطبوعاتی ایران
اعلام نتایج برگزیدگان چهارمین دوره نشان عکس سال مطبوعاتی ایران به صورت زنده از صفحه اینستاگرام انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران به آدرس:
https://instagram.com/ipja.ir?igshid=nvycxwy8b2z1
🔹جمعه ۲۱ شهریور ٩٩ ساعت ١٩
https://www.instagram.com/p/CE7ErazAbQv/?igshid=83gyci0sgaow
🔸عکس سال مطبوعاتی ایران
اعلام نتایج برگزیدگان چهارمین دوره نشان عکس سال مطبوعاتی ایران به صورت زنده از صفحه اینستاگرام انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران به آدرس:
https://instagram.com/ipja.ir?igshid=nvycxwy8b2z1
🔹جمعه ۲۱ شهریور ٩٩ ساعت ١٩
https://www.instagram.com/p/CE7ErazAbQv/?igshid=83gyci0sgaow
Instagram
IPJA
اعلام نتایج برگزیدگان چهارمین دوره نشان عکس سال مطبوعاتی ایران به صورت زنده از صفحه اینستاگرام انجمن جمعه ۲۱ شهریور 99 ساعت 19 #پوستر #چهارمین_دوره_نشان_عکس_سال_مطبوعاتی_ایران
🔸کرونا و روزنامه‌نگاری
#امید_جهانشاهی
#کرونا روح #روزنامه‌نگاری را جان تازه‌ای بخشید. روزنامه‌نگاری امری عمیقاً انسانی و از جنس گفتگوست و دغدغه کشف و بیان حقیقت دارد و اخبار کرونا رویدادهایی عمیقا انسانی‌اند و جهانشمول با تبعات گسترده‌ای در سیاست، اقتصاد و اجتماع.
سازمان بهداشت جهانی دومین مساله جهانی بعد از کرونا را #اینفودمیک (infodemic) نامیده است: انبوه درهمی از اطلاعاتی درست و دروغ که مردم را سردرگم می‌کنند؛ و اینجاست که روزنامه‌نگاری تنها پاسخ است. از همین روست که میزان مصرف خبری به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ضرورت بهروز کردن اطلاعات موثق در مورد اخبار سلامت، مردم را بیش از گذشته برای گرفتن اخبار صحیح و رسمی به رسانه‌های خبری متوجه کرده است و لذا اعتماد به برندهای خبری رسمی افزایش یافته است. مخاطبی که برای گرفتن اخبار منتظر بخش‌های خبری نمی‌ماند و عمدتاً از تلویزیون برای برنامه‌های سرگرمی، گزارش رویدادهای ورزشی و سریال‌‌های جذاب استفاده می‌کرد، حالا اخبار تلویزیون را نیز جدی می‌گیرد. به عبارت دیگر، روند تبدیل شدن #تلویزیون به رسانه سرگرمی با انحرافی موقتی مواجه شده است. از آن سو، #رسانه‌های_اجتماعی بواسطه شیوع بی‌سابقه #اخبار_جعلی در مورد کرونا با چالش شکاف اعتماد مواجه شده‌اند. #فیسبوک برای مقابله با اخبار جعلی سیستم «بررسی کننده صحت اطلاعات» را تقویت کرده است و تاکنون به هزاران منتشرکننده اطلاعات نادرست اخطار فرستاده است، همچنین برای حمایت از آنچه «سلامت جامعه جهانی» نامیده است «مرکز اطلاعات کوید ۱۹» را راه‌اندازی کرده است. فیسبوک برای حمایت از صنعت خبر و روزنامه نگاران صد میلیون دلار اختصاص داده است. #یوتیوب نیز هزاران ویدیوی حاوی اطلاعات جعلی را تاکنون حذف کرده است. برخی کشورها حتی مجازات‌هایی را برای منتشرکنندگان اخبار جعلی وضع کرده‌اند.
اما این خبر خوب برای رسانه‌های رسمی، همه ماجرا نیست. گزارش‌های روندپژوهی از سال ۲۰۰۵ به این سو حاکی از کاهش محسوس سهم #رسانه‌های چاپی از سبد مصرف خبری مردم، کاهش تدریجی جایگاه تلویزیون و رشد انفجاری رسانه‌های اجتماعی بودند. به عبارت دیگر رسانه های جریان اصلی (روزنامه و تلویزیون) زیر فشار تغیر تدریجی الگوهای مصرف خبری قرار داشتند.
حالا به این فضای پیچیده، شیوع عالمگیر ویروس کرونا را اضافه کنید که با تهدیدی مرگبار، رونق از بازارها ربوده و کارکنان را به دورکاری واداشته و حتی تعدیل نیرو را به شرکتها تحمیل کرده و در یک نگاه کلی‌تر، کلان روند دیجیتالی شدن را تسریع و تشدید کرده است؛ یعنی مهمترین عاملی که صنایع را به تغییر وادار می کند.
روزنامه‌نگاری هم مثل بسیاری حرفه ها بواسطه این کلان روند در حال پوست اندازی است. روند کم شدن تدریجی تبلیغات و مدل های درآمدی تلویزیون‌های خصوصی تشدید و تسریع خواهد شد. حکایت روزنامه ها البته تلخ‌تر است. آنها که بر مدار تیراژ و تبلیغات می چرخند، کرونا حالا روند تدریجی رو به افول هر دو را تشدید کرده است، بویژه تبلیغات. پیش‌بینی می شود ادامه این روند روزنامه‌های کوچک و مستقل بیشتری را به تعطیلی بکشاند. یکی از مدیران مطبوعات از آن به بزرگترین بحران تاریخ #مطبوعات یاد کرده است.
در سال‌های پس از کرونا الزامات دیجیتالی شدن، فشار را بر مدل‌های کلاسیک کسب و کار رسانه‌های بزرگ و مبتنی بر پخش تلویزیونی و روزنامه‌ها بیشتر خواهد کرد. علاوه بر مصرف خبری که رشدی قابل توجه داشته است، با قرنطینه و افزایش ساعات خانه نشینی، در مجموع مصرف رسانه‌ای بیشتر شده است از جمله مصرف رسانه‌های اجتماعی، گوش دادن به کتابهای صوتی، تلویزیون تعاملی (IP Tv)، مصاحبه های ویدیویی با متخصصان، و اکانت‌ها و صفحه‌های اجتماعی متعلق به رسانه‌های خبری و ... میزان هر کدام از اینها به الگوهای مصرف رسانه‌ای در هر کشوری بستگی دارد اما به طور کلی این رشد ذیل روندهای دیجیتالیسم است. مورد آخر یعنی افزایش توجه به اکانت‌ها و صفحه‌های اجتماعی رسانه‌های خبری باعث شده است برخی سازمان‌ها از آن به عنوان فرصتی برای ایجاد مدل‌های درآمدی تازه استفاده کنند، مثل «ثبت نام برای دریافت محتوا»، چیزی که توقع برای ارتقای کیفیت روزنامه‌نگاری را تشدید کرده است.
@media_managment
#امید_جهانشاهی
#کرونا روح #روزنامه‌نگاری را جان تازه‌ای بخشید. روزنامه‌نگاری امری عمیقاً انسانی و از جنس گفتگوست و دغدغه کشف و بیان حقیقت دارد و اخبار کرونا رویدادهایی عمیقا انسانی‌اند و جهانشمول با تبعات گسترده‌ای در سیاست، اقتصاد و اجتماع.
سازمان بهداشت جهانی دومین مساله جهانی بعد از کرونا را #اینفودمیک (infodemic) نامیده است: انبوه درهمی از اطلاعاتی درست و دروغ که مردم را سردرگم می‌کنند؛ و اینجاست که روزنامه‌نگاری تنها پاسخ است. از همین روست که میزان مصرف خبری به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ضرورت بهروز کردن اطلاعات موثق در مورد اخبار سلامت، مردم را بیش از گذشته برای گرفتن اخبار صحیح و رسمی به رسانه‌های خبری متوجه کرده است و لذا اعتماد به برندهای خبری رسمی افزایش یافته است. مخاطبی که برای گرفتن اخبار منتظر بخش‌های خبری نمی‌ماند و عمدتاً از تلویزیون برای برنامه‌های سرگرمی، گزارش رویدادهای ورزشی و سریال‌‌های جذاب استفاده می‌کرد، حالا اخبار تلویزیون را نیز جدی می‌گیرد. به عبارت دیگر، روند تبدیل شدن #تلویزیون به رسانه سرگرمی با انحرافی موقتی مواجه شده است. از آن سو، #رسانه‌های_اجتماعی بواسطه شیوع بی‌سابقه #اخبار_جعلی در مورد کرونا با چالش شکاف اعتماد مواجه شده‌اند. #فیسبوک برای مقابله با اخبار جعلی سیستم «بررسی کننده صحت اطلاعات» را تقویت کرده است و تاکنون به هزاران منتشرکننده اطلاعات نادرست اخطار فرستاده است، همچنین برای حمایت از آنچه «سلامت جامعه جهانی» نامیده است «مرکز اطلاعات کوید ۱۹» را راه‌اندازی کرده است. فیسبوک برای حمایت از صنعت خبر و روزنامه نگاران صد میلیون دلار اختصاص داده است. #یوتیوب نیز هزاران ویدیوی حاوی اطلاعات جعلی را تاکنون حذف کرده است. برخی کشورها حتی مجازات‌هایی را برای منتشرکنندگان اخبار جعلی وضع کرده‌اند.
اما این خبر خوب برای رسانه‌های رسمی، همه ماجرا نیست. گزارش‌های روندپژوهی از سال ۲۰۰۵ به این سو حاکی از کاهش محسوس سهم #رسانه‌های چاپی از سبد مصرف خبری مردم، کاهش تدریجی جایگاه تلویزیون و رشد انفجاری رسانه‌های اجتماعی بودند. به عبارت دیگر رسانه های جریان اصلی (روزنامه و تلویزیون) زیر فشار تغیر تدریجی الگوهای مصرف خبری قرار داشتند.
حالا به این فضای پیچیده، شیوع عالمگیر ویروس کرونا را اضافه کنید که با تهدیدی مرگبار، رونق از بازارها ربوده و کارکنان را به دورکاری واداشته و حتی تعدیل نیرو را به شرکتها تحمیل کرده و در یک نگاه کلی‌تر، کلان روند دیجیتالی شدن را تسریع و تشدید کرده است؛ یعنی مهمترین عاملی که صنایع را به تغییر وادار می کند.
روزنامه‌نگاری هم مثل بسیاری حرفه ها بواسطه این کلان روند در حال پوست اندازی است. روند کم شدن تدریجی تبلیغات و مدل های درآمدی تلویزیون‌های خصوصی تشدید و تسریع خواهد شد. حکایت روزنامه ها البته تلخ‌تر است. آنها که بر مدار تیراژ و تبلیغات می چرخند، کرونا حالا روند تدریجی رو به افول هر دو را تشدید کرده است، بویژه تبلیغات. پیش‌بینی می شود ادامه این روند روزنامه‌های کوچک و مستقل بیشتری را به تعطیلی بکشاند. یکی از مدیران مطبوعات از آن به بزرگترین بحران تاریخ #مطبوعات یاد کرده است.
در سال‌های پس از کرونا الزامات دیجیتالی شدن، فشار را بر مدل‌های کلاسیک کسب و کار رسانه‌های بزرگ و مبتنی بر پخش تلویزیونی و روزنامه‌ها بیشتر خواهد کرد. علاوه بر مصرف خبری که رشدی قابل توجه داشته است، با قرنطینه و افزایش ساعات خانه نشینی، در مجموع مصرف رسانه‌ای بیشتر شده است از جمله مصرف رسانه‌های اجتماعی، گوش دادن به کتابهای صوتی، تلویزیون تعاملی (IP Tv)، مصاحبه های ویدیویی با متخصصان، و اکانت‌ها و صفحه‌های اجتماعی متعلق به رسانه‌های خبری و ... میزان هر کدام از اینها به الگوهای مصرف رسانه‌ای در هر کشوری بستگی دارد اما به طور کلی این رشد ذیل روندهای دیجیتالیسم است. مورد آخر یعنی افزایش توجه به اکانت‌ها و صفحه‌های اجتماعی رسانه‌های خبری باعث شده است برخی سازمان‌ها از آن به عنوان فرصتی برای ایجاد مدل‌های درآمدی تازه استفاده کنند، مثل «ثبت نام برای دریافت محتوا»، چیزی که توقع برای ارتقای کیفیت روزنامه‌نگاری را تشدید کرده است.
@media_managment
#روزنامه‌نگاری #ارتباطات
🔸گروه‌های مجازی خانوادگی؛ آسیبِ بزرگِ سپهر رسانه‌ای ایران
▫️#پژمان_موسوی | روزنامه شرق
#شایعه، پاشنه آشیلِ اصلی سپهرِ رسانه‌ای ایران است؛ این، نه یک ادعا یا فرضیه، که واقعیتِ این روزهای حوزه #خبر و #رسانه است. درباره ریشه‌ها و چراییِ رواج شایعه و عوامل تقویت کننده‌ی آن، تا کنون بسیار گفته و نوشته شده اما نکته‌ای که به نظر، حلقه‌ی مفقوده ترویج گسترده شایعه در ایران است و اتفاقا بسیار هم محدود به آن پرداخته شده، گروه‌های تلگرامی و واتس‌اپی خانوادگی و دوستانه است.
با رواج گسترده #شبکه‌های‌اجتماعی و #فضای_مجازی در ایران، که به دنبال افزایش پرشمارِ گوشی‌های تلفن هوشمند و تقویتِ سرعت و کیفیت اینترنت «خانگی» و «همراه» از یک‌سو و محدودیتِ فعالیتِ رسانه‌های رسمی از سوی دیگر پدید آمد، در کنار گروه‌ها و کانال‌های خبری حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای، صدها هزار گروه دوستانه و خانوادگی هم در دو محیط #واتساپ و #تلگرام به عنوان دو #رسانه و پیام‌رسان پر مخاطبِ ایرانی فعال شدند. کارکردِ این گروه‌ها در ابتدا به رد و بدل کردن عکس‌ها، فیلم‌ها و پیام‌های دوستانه و خانوادگی محدود بود اما پس از مدتی نسبتا کوتاه، کارکرد اصلی و پنهان این گروه‌ها، یکسره به رواج شایعه، دروغ و اخبارِ غیر واقعی تغییر مسیر داد و فضای رسمی و حرفه‌ای رسانه‌ای در ایران را به تمامی تحت تاثیرِ تبعات منفی و مخرب خود قرار داد. نگاهی دقیق، جزیی و موشکافانه به کارکردِ گروه‌های دوستانه و خانوادگی در کنارِ یک مشاهده‌ی میدانی ساده، مویدِ این موضوع است که گروه‌های دوستانه و خانوادگی، بهترین بستر برای رواج دروغ و شایعه است، هر چه هم دروغ و شایعه بزرگ‌تر، انتشار و باورپذیری‌اش بیشتر و گسترده‌تر. فرقی هم نمی‌کند موضوع دروغ و شایعه چه باشد، از کشف راه‌های درمان و کشف قریب‌ا‌لوقوعِ واکسن کرونا تا جدی‌ترین مسائل ژئولوپولتیکِ خاورمیانه، همه و همه موضوع‌هایی است که در بستر این گروه‌ها داغ میشود و خیلی سریع از طریقِ یک شبکه مویرگی،به صورت گسترده منتشر میشود. آنقدر هم این شایعات متنوع و زیاد است که اساسا پرداختن و نوشتن درباره آنها کاری عبث و غیر ممکن شده است چرا که تا می‌روی درباره یک موضوع روشنگری کنی، موضوع جدیدی مطرح میشود و طومار مسئله قدیم را در هم می‌پیچد و ما می‌مانیم و تعدادِ زیادی دروغ و شایعه که روی هم تلنبار شده و کسی را یارای نوشتن درباره همه آنها نیست.
در این وضعیت، مهمترین پرسشی که مطرح میشود این است که چه باید کرد؟مگر میشود به این همه گروه و خانواده و گروه دوستی دسترسی داشت؟ اصلا دسترسی هم اگر باشد، چطور می‌توان همه‌ی آنها را مجاب کرد که دست از شایعه‌پردازی بردارند و حرفه‌ای، مسئولانه و متعهدانه عمل کنند؟ آیا این موضوع شدنی است؟ پاسخ به این پرسش یک کلمه بیش نیست: خیر! زیرا صورت مسئله اگر این باشد، البته که هر پاسخی یکسره ناامیدکننده و همراه با بن‌بست خواهد بود. راه ایمن، موثر، و البته مطابق با واقعیت‌های امروزِ ایران، بالا بردنِ #سواد_رسانه‌ای از یک سو و ترویج #آزادی‌بیان و #مطبوعات برای فعالیتِ آزادِ #روزنامه‌نگاران و #خبرنگاران از سوی دیگر است. سواد رسانه‌ای اگر بالا باشد، هر شایعه و دروغی نمی‌تواند خود را به عنوان #خبر برای #افکار_عمومی مطرح کند و مخاطبان هر چیزی را اساسا باور نمی‌کنند. سواد رسانه‌ای اگر بالا باشد، مردم، حتی #مخاطبان عام، می‌دانند که برای باورِ یک خبر یا رویداد، اندکی بررسی لازم است و یک شایعه و دروغ را نباید به محض دریافت، فوروارد کرد. سواد رسانه‌ای اگر بالا باشد، مخاطبان می‌دانند روزنامه‌نگاران حرفه‌ای، با تعهدی که به حقیقت دارند، هیچ‌گاه اجازه نمی‌دهند اعتبار خود و رسانه‌شان مخدوش شود و از این رو همواره در ترویج راستی و حقیقت می‌کوشند. از سوی دیگر، رسانه‌ها اگر آزاد باشند و خبرنگاران و روزنامه‌نگاران بتوانند بدون محدودیت کار حرفه‌ای خود را انجام دهند، اساسا جایی برای شایعه و دروغ نمی‌ماند و شایعه و دروغی هم اگر باشد، خیلی سریع عیان میشود و شایعه‌سازان و دروغگویان، رسوا. از همین رو، دفاع از آزادی بیان و مطبوعات، تنها راهِ مقابله با فضاسازی‌های مجازی و ترویجِ گسترده‌ی دروغ و شایعه است. موضوعی که در یک جریانِ طبیعی، می‌تواند سوادِ رسانه‌ای میانگین مخاطبان را هم بالاتر ببرد و سپهرِ رسانه‌ای ایران را از آلودگی مصون نماید.
🔸گروه‌های مجازی خانوادگی؛ آسیبِ بزرگِ سپهر رسانه‌ای ایران
▫️#پژمان_موسوی | روزنامه شرق
#شایعه، پاشنه آشیلِ اصلی سپهرِ رسانه‌ای ایران است؛ این، نه یک ادعا یا فرضیه، که واقعیتِ این روزهای حوزه #خبر و #رسانه است. درباره ریشه‌ها و چراییِ رواج شایعه و عوامل تقویت کننده‌ی آن، تا کنون بسیار گفته و نوشته شده اما نکته‌ای که به نظر، حلقه‌ی مفقوده ترویج گسترده شایعه در ایران است و اتفاقا بسیار هم محدود به آن پرداخته شده، گروه‌های تلگرامی و واتس‌اپی خانوادگی و دوستانه است.
با رواج گسترده #شبکه‌های‌اجتماعی و #فضای_مجازی در ایران، که به دنبال افزایش پرشمارِ گوشی‌های تلفن هوشمند و تقویتِ سرعت و کیفیت اینترنت «خانگی» و «همراه» از یک‌سو و محدودیتِ فعالیتِ رسانه‌های رسمی از سوی دیگر پدید آمد، در کنار گروه‌ها و کانال‌های خبری حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای، صدها هزار گروه دوستانه و خانوادگی هم در دو محیط #واتساپ و #تلگرام به عنوان دو #رسانه و پیام‌رسان پر مخاطبِ ایرانی فعال شدند. کارکردِ این گروه‌ها در ابتدا به رد و بدل کردن عکس‌ها، فیلم‌ها و پیام‌های دوستانه و خانوادگی محدود بود اما پس از مدتی نسبتا کوتاه، کارکرد اصلی و پنهان این گروه‌ها، یکسره به رواج شایعه، دروغ و اخبارِ غیر واقعی تغییر مسیر داد و فضای رسمی و حرفه‌ای رسانه‌ای در ایران را به تمامی تحت تاثیرِ تبعات منفی و مخرب خود قرار داد. نگاهی دقیق، جزیی و موشکافانه به کارکردِ گروه‌های دوستانه و خانوادگی در کنارِ یک مشاهده‌ی میدانی ساده، مویدِ این موضوع است که گروه‌های دوستانه و خانوادگی، بهترین بستر برای رواج دروغ و شایعه است، هر چه هم دروغ و شایعه بزرگ‌تر، انتشار و باورپذیری‌اش بیشتر و گسترده‌تر. فرقی هم نمی‌کند موضوع دروغ و شایعه چه باشد، از کشف راه‌های درمان و کشف قریب‌ا‌لوقوعِ واکسن کرونا تا جدی‌ترین مسائل ژئولوپولتیکِ خاورمیانه، همه و همه موضوع‌هایی است که در بستر این گروه‌ها داغ میشود و خیلی سریع از طریقِ یک شبکه مویرگی،به صورت گسترده منتشر میشود. آنقدر هم این شایعات متنوع و زیاد است که اساسا پرداختن و نوشتن درباره آنها کاری عبث و غیر ممکن شده است چرا که تا می‌روی درباره یک موضوع روشنگری کنی، موضوع جدیدی مطرح میشود و طومار مسئله قدیم را در هم می‌پیچد و ما می‌مانیم و تعدادِ زیادی دروغ و شایعه که روی هم تلنبار شده و کسی را یارای نوشتن درباره همه آنها نیست.
در این وضعیت، مهمترین پرسشی که مطرح میشود این است که چه باید کرد؟مگر میشود به این همه گروه و خانواده و گروه دوستی دسترسی داشت؟ اصلا دسترسی هم اگر باشد، چطور می‌توان همه‌ی آنها را مجاب کرد که دست از شایعه‌پردازی بردارند و حرفه‌ای، مسئولانه و متعهدانه عمل کنند؟ آیا این موضوع شدنی است؟ پاسخ به این پرسش یک کلمه بیش نیست: خیر! زیرا صورت مسئله اگر این باشد، البته که هر پاسخی یکسره ناامیدکننده و همراه با بن‌بست خواهد بود. راه ایمن، موثر، و البته مطابق با واقعیت‌های امروزِ ایران، بالا بردنِ #سواد_رسانه‌ای از یک سو و ترویج #آزادی‌بیان و #مطبوعات برای فعالیتِ آزادِ #روزنامه‌نگاران و #خبرنگاران از سوی دیگر است. سواد رسانه‌ای اگر بالا باشد، هر شایعه و دروغی نمی‌تواند خود را به عنوان #خبر برای #افکار_عمومی مطرح کند و مخاطبان هر چیزی را اساسا باور نمی‌کنند. سواد رسانه‌ای اگر بالا باشد، مردم، حتی #مخاطبان عام، می‌دانند که برای باورِ یک خبر یا رویداد، اندکی بررسی لازم است و یک شایعه و دروغ را نباید به محض دریافت، فوروارد کرد. سواد رسانه‌ای اگر بالا باشد، مخاطبان می‌دانند روزنامه‌نگاران حرفه‌ای، با تعهدی که به حقیقت دارند، هیچ‌گاه اجازه نمی‌دهند اعتبار خود و رسانه‌شان مخدوش شود و از این رو همواره در ترویج راستی و حقیقت می‌کوشند. از سوی دیگر، رسانه‌ها اگر آزاد باشند و خبرنگاران و روزنامه‌نگاران بتوانند بدون محدودیت کار حرفه‌ای خود را انجام دهند، اساسا جایی برای شایعه و دروغ نمی‌ماند و شایعه و دروغی هم اگر باشد، خیلی سریع عیان میشود و شایعه‌سازان و دروغگویان، رسوا. از همین رو، دفاع از آزادی بیان و مطبوعات، تنها راهِ مقابله با فضاسازی‌های مجازی و ترویجِ گسترده‌ی دروغ و شایعه است. موضوعی که در یک جریانِ طبیعی، می‌تواند سوادِ رسانه‌ای میانگین مخاطبان را هم بالاتر ببرد و سپهرِ رسانه‌ای ایران را از آلودگی مصون نماید.
🔸انتخابات مدیران مسئول به دور دوم کشید
#محمد_خدادی معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت‌وگو با ایرنا اعلام کرد : انتخابات مدیران مسئول به دلیل به حد نصاب نرسیدن، به دور دوم کشیده شد و دو هفته آینده شاهد برگزاری مجدد انتخابات خواهیم بود. هر کسی که در این انتخابات برنده شود در حقیقت نماینده تمامی مدیران #رسانه‌ها است.
میزان مشارکت در هجدهمین انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر #مطبوعات با ۱۹۰۵ نفر افراد رای دهنده معادل % ۴۷.۱۱ و تعداد ۲۱۳۹ نفر افراد رای نداده معادل % ۵۲.۸۹ تا بعدازظهر سه‌شنبه ۲۰ آبان ماه بوده است.
میزان مشارکت بر اساس جنسیت ۴۱۳ نفر خانم معادل با %۲۱.۴۸ و ۱۵۱۰ نفر آقا معادل با %۷۸.۵۲ بوده است.
فراوانی شرکت کنندگان بر اساس نوع مجوز به ترتیب: الکترونیک - برخط ۱۰۶۸ مورد معادل %۵۴.۱۶، چاپی ۸۷۷ مورد معادل %۴۴.۴۷ و الکترونیک - غیر برخط ۲۷ مورد %۱.۳۷ بوده است.
#محمد_خدادی معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت‌وگو با ایرنا اعلام کرد : انتخابات مدیران مسئول به دلیل به حد نصاب نرسیدن، به دور دوم کشیده شد و دو هفته آینده شاهد برگزاری مجدد انتخابات خواهیم بود. هر کسی که در این انتخابات برنده شود در حقیقت نماینده تمامی مدیران #رسانه‌ها است.
میزان مشارکت در هجدهمین انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر #مطبوعات با ۱۹۰۵ نفر افراد رای دهنده معادل % ۴۷.۱۱ و تعداد ۲۱۳۹ نفر افراد رای نداده معادل % ۵۲.۸۹ تا بعدازظهر سه‌شنبه ۲۰ آبان ماه بوده است.
میزان مشارکت بر اساس جنسیت ۴۱۳ نفر خانم معادل با %۲۱.۴۸ و ۱۵۱۰ نفر آقا معادل با %۷۸.۵۲ بوده است.
فراوانی شرکت کنندگان بر اساس نوع مجوز به ترتیب: الکترونیک - برخط ۱۰۶۸ مورد معادل %۵۴.۱۶، چاپی ۸۷۷ مورد معادل %۴۴.۴۷ و الکترونیک - غیر برخط ۲۷ مورد %۱.۳۷ بوده است.
Iranian Press Story.pdf
328.8 KB
#کتاب #روزنامه‌نگاری #مطبوعات_ایران
▫️سرگذشت مطبوعات ایران
▫️اثر #سیدفرید_قاسمی
🔸واکاوی یک سرگذشت
▫️#یونس_شکرخواه
▫️منبع: بخارا مهر ١٣٨٠ شماره ٢٠
🔹فایل پیوست را دانلود کنید
▫️سرگذشت مطبوعات ایران
▫️اثر #سیدفرید_قاسمی
🔸واکاوی یک سرگذشت
▫️#یونس_شکرخواه
▫️منبع: بخارا مهر ١٣٨٠ شماره ٢٠
🔹فایل پیوست را دانلود کنید
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی:
🔸تصویب بازگشت آگهی‌های دولتی به روزنامه‌ها رفع دغدغه اصحاب مطبوعات است
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشت: تدوین اصلاحیه الزام چاپ #آگهی در روزنامه‌های کثیرالانتشار و طرح و تصویب آن در جلسه یکشنبه هیات دولت، رفع دغدغه اصحاب #مطبوعات خواهد شد.
به گزارش ایرنا، #سیدعباس_صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مطلبی در توییتر نوشت: با تدوین اصلاحیه توسط معاونت حقوقی رئیس‌جمهور در مورد الزام چاپ آگهی در روزنامه‌های کثیر الانتشار و طرح و تصویب آن در جلسه یکشنبه هیات دولت و نیز دستور ریاست محترم مجلس و همراهی هیأت محترم تطبیق، رفع دغدغه اصحاب مطبوعات خواهد شد.
به گزارش ایرنا، هیأت وزیران اواخر بهمن ماه سال گذشته آئین نامه نحوه فعالیت دستگاه‌های اجرایی در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت (ستاد) را تصویب و ابلاغ کرد که از جمله مهمترین مفاد این آئین نامه، حذف الزام دولتی‌ها به انتشار آگهی در #روزنامه برای مزایده‌ها و مناقصه‌ها بود.
پس از انتشار خبر مصوبه پیشین، بسیاری از اهالی مطبوعات خواستار اصلاح آیین نامه نحوه فعالیت دستگاه‌های اجرایی در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت (ستاد) و بازگشت آگهی های دولتی به مطبوعات شدند.
🔸تصویب بازگشت آگهی‌های دولتی به روزنامه‌ها رفع دغدغه اصحاب مطبوعات است
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشت: تدوین اصلاحیه الزام چاپ #آگهی در روزنامه‌های کثیرالانتشار و طرح و تصویب آن در جلسه یکشنبه هیات دولت، رفع دغدغه اصحاب #مطبوعات خواهد شد.
به گزارش ایرنا، #سیدعباس_صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مطلبی در توییتر نوشت: با تدوین اصلاحیه توسط معاونت حقوقی رئیس‌جمهور در مورد الزام چاپ آگهی در روزنامه‌های کثیر الانتشار و طرح و تصویب آن در جلسه یکشنبه هیات دولت و نیز دستور ریاست محترم مجلس و همراهی هیأت محترم تطبیق، رفع دغدغه اصحاب مطبوعات خواهد شد.
به گزارش ایرنا، هیأت وزیران اواخر بهمن ماه سال گذشته آئین نامه نحوه فعالیت دستگاه‌های اجرایی در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت (ستاد) را تصویب و ابلاغ کرد که از جمله مهمترین مفاد این آئین نامه، حذف الزام دولتی‌ها به انتشار آگهی در #روزنامه برای مزایده‌ها و مناقصه‌ها بود.
پس از انتشار خبر مصوبه پیشین، بسیاری از اهالی مطبوعات خواستار اصلاح آیین نامه نحوه فعالیت دستگاه‌های اجرایی در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت (ستاد) و بازگشت آگهی های دولتی به مطبوعات شدند.
🔸معرفی هندبوک‌های آموزش گرافیک در مجله صنعت چاپ
▫️آموزش گرافيک با طعم چاپ
#مهرداد_احمدی‌شیخانی و #مرجان_کشاورزی دو نام بی‌ادعا در حوزه #گرافیک هستند که سه دهه سابقه فعالیت در کار گرافیک به‌ویژه در شاخه فرهنگی، #نشر و #مطبوعات دارند. شیخانی در شمار هسته اولیه تلاشگران برای تاسیس انجمن صنفی طراحان گرافیک است. این زوج گرافیک به دنبال احساس نیاز به کتاب‌ها و درسنامه‌های آموزشی، دست به کار تألیف شدند و کتابّ‌های جمع و جور و کاربردی مختلفی پدید آوردند. اغلب این کتاب‌ها به آموزش نرم‌افزارهای پرکاربرد گرافیک اختصاص دارد. این کتاب‌ها گوشه چشمی به سرنوشت طراحی‌های گرافیک در چاپ نیز دارند.
در اینجا سه کتاب تألیفی این زوج از مجموعه آموزش گرافیک، به خوانندگان ماهنامه #صنعت‌چاپ معرفی میشود که به #صفحه‌آرایی، طراحی #جلد و طراحی #پوستر اختصاص دارند.
کتاب اول با پیشگفتاری از #مسعود_سپهر و کتاب دوم با سه پیشگفتار از #مصطفی_اسداللهی، #ابراهیم_حقیقی و مسعود سپهر منتشر شده‌اند. هر سه کتاب را نشر فرهنگ صبا منتشر کرده است.
▫️صفحه‌آرايي
کتابي است در ١٠۴ صفحه قطع رقعي، مصور و سياه و سفيد. براي معرفي اين کتاب چند سطر از پيشگفتار به قلم مسعود سپهرگوياست:
اين کتاب ثمره‌ي ساليان سال تلاش نويسندگان کتاب است که چالش‌ها و فراز و نشيب‌هاي کار طراحي گرافيک و بخصوص صفحه‌آرايي مطبوعات را در آتليه همراه با همکاران خود لمس کرده‌اند و از اينرو از زبان و بياني ساده و روان برخوردار است و تأکيدهاي ظريف و خاص آن، نتيجه برخوردها و تجربيات حرفه‌اي است. با توجه به اين نکات است که مي‌توان از اين کتاب به عنوان يک راهنماي عملي موجز و جامع در زمينه‌ي صفحه‌آرايي استقبال کرد.
▫️آموزش طراحي پوستر
کتابی در قطع خشتی با ۱۰۸ صفحه که تا صفحه ۸۴ سیاه و سفید است، اما به فصل پنجم و مبحث رنگ در پوستر که میرسد، چهار رنگ میشود. فصل ششم و پایانی نیز رنگی چاپ شده است. چهار فصل ابتدای کتاب عبارتند از کلیات، ساخت پوستر با فرم نوشتار، عوامل چیدمانی و ساختار بصری در پوستر و طراحی پوستر با استفاده از تصویر.
ارائه مثال‌ها و نمونه کار به همراه توضیحات، ریزه‌کاریهای طراحی پوستر را به علاقمندان آموزش میدهد.
ابراهیم حقیقی در پایان پیشگفتار خود درباره این کتاب نوشته است: درستی آن لااقل در این است که توسط طراحان و معلمین باسابقه‌ی حرفه‌ای تولید و تکثیر شده است.
در پیشگفتاری به قلم مصطفی اسداللهی می‌خوانیم: «کتاب حاضر زاویه‌ی دید بسیار مناسبی برای آموزش طراحی پوستر دارد که هم از نظر توجه به ساختار و هم از نظر شیوه‌های ایده‌یابی مفهوم‌سازی و تبدیل آن به قالب بصری مناسب، روشهایی کارساز ارائه میدهد.»
▫️آموزش طراحي جلد
این کتاب ۱۰۸ صفحه‌ای قطع خشتی سیاه و سفید (یک فرم رنگی) در مقطع کاردانی در درس تکنولوژی کارگاه گرافیک ٢ و در مقطع کارشناسی در درس ارتباط تصویری ۲ تدریس میشود.
نویسندگان، این کتاب را مکمل دو کتاب طراحی پوستر و صفحه‌آرایی معرفی می‌کنند. فصل‌های این کتاب عبارتند از: مبانی، طراحی جلد، عوامل چیدمانی و ساختار بصری در طراحی جلد، جایگاه رنگ در طراحی جلد و نمونه جلدهای دیگر. در پایان فرهنگ اصطلاحات این شاخه از گرافیک نیز گنجانده شده است.
▫️آموزش گرافيک با طعم چاپ
#مهرداد_احمدی‌شیخانی و #مرجان_کشاورزی دو نام بی‌ادعا در حوزه #گرافیک هستند که سه دهه سابقه فعالیت در کار گرافیک به‌ویژه در شاخه فرهنگی، #نشر و #مطبوعات دارند. شیخانی در شمار هسته اولیه تلاشگران برای تاسیس انجمن صنفی طراحان گرافیک است. این زوج گرافیک به دنبال احساس نیاز به کتاب‌ها و درسنامه‌های آموزشی، دست به کار تألیف شدند و کتابّ‌های جمع و جور و کاربردی مختلفی پدید آوردند. اغلب این کتاب‌ها به آموزش نرم‌افزارهای پرکاربرد گرافیک اختصاص دارد. این کتاب‌ها گوشه چشمی به سرنوشت طراحی‌های گرافیک در چاپ نیز دارند.
در اینجا سه کتاب تألیفی این زوج از مجموعه آموزش گرافیک، به خوانندگان ماهنامه #صنعت‌چاپ معرفی میشود که به #صفحه‌آرایی، طراحی #جلد و طراحی #پوستر اختصاص دارند.
کتاب اول با پیشگفتاری از #مسعود_سپهر و کتاب دوم با سه پیشگفتار از #مصطفی_اسداللهی، #ابراهیم_حقیقی و مسعود سپهر منتشر شده‌اند. هر سه کتاب را نشر فرهنگ صبا منتشر کرده است.
▫️صفحه‌آرايي
کتابي است در ١٠۴ صفحه قطع رقعي، مصور و سياه و سفيد. براي معرفي اين کتاب چند سطر از پيشگفتار به قلم مسعود سپهرگوياست:
اين کتاب ثمره‌ي ساليان سال تلاش نويسندگان کتاب است که چالش‌ها و فراز و نشيب‌هاي کار طراحي گرافيک و بخصوص صفحه‌آرايي مطبوعات را در آتليه همراه با همکاران خود لمس کرده‌اند و از اينرو از زبان و بياني ساده و روان برخوردار است و تأکيدهاي ظريف و خاص آن، نتيجه برخوردها و تجربيات حرفه‌اي است. با توجه به اين نکات است که مي‌توان از اين کتاب به عنوان يک راهنماي عملي موجز و جامع در زمينه‌ي صفحه‌آرايي استقبال کرد.
▫️آموزش طراحي پوستر
کتابی در قطع خشتی با ۱۰۸ صفحه که تا صفحه ۸۴ سیاه و سفید است، اما به فصل پنجم و مبحث رنگ در پوستر که میرسد، چهار رنگ میشود. فصل ششم و پایانی نیز رنگی چاپ شده است. چهار فصل ابتدای کتاب عبارتند از کلیات، ساخت پوستر با فرم نوشتار، عوامل چیدمانی و ساختار بصری در پوستر و طراحی پوستر با استفاده از تصویر.
ارائه مثال‌ها و نمونه کار به همراه توضیحات، ریزه‌کاریهای طراحی پوستر را به علاقمندان آموزش میدهد.
ابراهیم حقیقی در پایان پیشگفتار خود درباره این کتاب نوشته است: درستی آن لااقل در این است که توسط طراحان و معلمین باسابقه‌ی حرفه‌ای تولید و تکثیر شده است.
در پیشگفتاری به قلم مصطفی اسداللهی می‌خوانیم: «کتاب حاضر زاویه‌ی دید بسیار مناسبی برای آموزش طراحی پوستر دارد که هم از نظر توجه به ساختار و هم از نظر شیوه‌های ایده‌یابی مفهوم‌سازی و تبدیل آن به قالب بصری مناسب، روشهایی کارساز ارائه میدهد.»
▫️آموزش طراحي جلد
این کتاب ۱۰۸ صفحه‌ای قطع خشتی سیاه و سفید (یک فرم رنگی) در مقطع کاردانی در درس تکنولوژی کارگاه گرافیک ٢ و در مقطع کارشناسی در درس ارتباط تصویری ۲ تدریس میشود.
نویسندگان، این کتاب را مکمل دو کتاب طراحی پوستر و صفحه‌آرایی معرفی می‌کنند. فصل‌های این کتاب عبارتند از: مبانی، طراحی جلد، عوامل چیدمانی و ساختار بصری در طراحی جلد، جایگاه رنگ در طراحی جلد و نمونه جلدهای دیگر. در پایان فرهنگ اصطلاحات این شاخه از گرافیک نیز گنجانده شده است.
#روزنامه‌نگاری
🔸جهانگیر نظام‌العلما درگذشت
#جهانگیر_نظام‌العلما، خوشنویس و از پیشکسوتان عرصه #مطبوعات در ۸۶ سالگی از دنیا رفت.
استاد نظام‌العلما در ۲۴ اسفند ۱۳۱۴ در تهران متولد شد. او فرزند عباس نوه کمال‌الوزرا، نمایشنامه‌نویس عصر مشروطه و از موسسان تئاتر کمدی در ایران بود.
https://tinyurl.com/yxya5jbp
🔸جهانگیر نظام‌العلما درگذشت
#جهانگیر_نظام‌العلما، خوشنویس و از پیشکسوتان عرصه #مطبوعات در ۸۶ سالگی از دنیا رفت.
استاد نظام‌العلما در ۲۴ اسفند ۱۳۱۴ در تهران متولد شد. او فرزند عباس نوه کمال‌الوزرا، نمایشنامه‌نویس عصر مشروطه و از موسسان تئاتر کمدی در ایران بود.
https://tinyurl.com/yxya5jbp
#روزنامه‌نگاری
🔸فرید قاسمی؛ روایتگر مرگ و زندگی ۱۶۰۰ کارگزار مطبوعاتی
▫️گیسو فغفوری
#سیدفرید_قاسمی نامی شناخته‌شده در عرصه پژوهش مطبوعات است. چندی پیش از او کتاب شناسنامه ۱۶۰۰ روزنامه‌نگار و کارگزار مطبوعاتی را با کمک #یونسکو منتشر شده است. این کتاب، چکیده پژوهشی است که قرار بود سال ١٣٨٠ منتشر شود. اما تغییرات در عرصه مجوز، تغییر در نحوه چاپ و انتشار کتاب‌ها و... سبب شد تأخیر بیشتری در روند نگارش و انتشار کتاب رخ دهد. حتی در سال‌هایی این کتاب در انبار خانه‌اش قرار گرفت. او فعالان این عرصه را در زمینه زندگان و مردگان تقسیم کرده بود و بعد از خلاصه‌نویسی سرگذشت افراد آنان را جدا کرده بود و از سال ١٣٨٠ مدام بر تعداد درگذشتگان افزوده می‌شد. سرانجام توانست به تعداد مناسبی برای یک مجلد برسد. او در تهیه مدخل‌های این کتاب سعی داشته حتما نام مادر، آرامگاه، محل تولد و زمان تولد به‌طور دقیق استخراج شود. سعی شده بیشتر از آنکه در توصیف افراد و فعالیت‌هایشان سخن گفته شود، از کلیدواژه استفاده شود. البته این کتاب حاضر همه درگذشتگان مطبوعات را در بر ندارد و قرار است در سال‌های آینده بسیاری از رفتگان در مجلدی دیگر عرضه شود. در نهایت این کتاب فرصتی است تا بدانیم در این مدت یعنی از سال ١٢٢٩ تاکنون چه کسانی در عرصه روزنامه‌نگاری آمده‌اند و رفته‌اند و چه کارهایی کرده‌اند و چه از خود به یادگار گذاشته‌اند، قاسمی توانسته است چکیده زندگی‌نامه ۱۶۰۰ روزنامه‌نگار و کارگزار مطبوعاتی: مؤسس، حامی، ناشر، مدیر (مسئول، اجرایی، داخلی و…) سردبیر، ویراستار، دبیر تحریریه و سرویس/ گروه، پژوهشگر/ نشریه پژوه، حروفچین، مصحح/ نمونه‌خوان، طراح، صفحه‌آرا، نقاش، کاریکاتوریست، حروف‌آفرین، عکاس، ناظر چاپ، لیتوگراف، چاپکار، صحاف، پخشگر/ موزع، روزنامه‌فروش و... تا مدیرهای سازمان‌های ناظر و مرتبط، حتی سانسورچی‌ها و به‌طورکلی افرادی را که به هر شکل، فراتر از جهان روزنامه‌نگاری با پهنه مطبوعات ایران مرتبط بوده‌اند، در این مجموعه طی ٢٠ سال جمع‌آوری کند و با تشویق #یونس_شکرخواه و همراهی #حجت‌الله_ایوبی فرصت آشنایی با طیف زیادی از اهالی فرهنگ که دستی در مطبوعات دارند، فراهم شده است. کسانی که از ۱۸ بهمن سال ۱۲۲۹ -که اولین شماره روزنامه در ایران با نام روزنامچه اخبار دارالخلافه طهران منتشر شد و فردایش نامش به وقایع اتفاقیه تغییر پیدا کرد - تا امروز در این عرصه فعالیت می‌کردند. حالا دیگر ١١۵ سال از انتشار نخستین کتاب درباره روزنامه‌نگاری می‌گذرد و قانون مطبوعاتی که در سال ١٢٨۶ تصویب شد، تاکنون تغییرات بسیاری کرده است. روزبه‌روز عرصه تنگ‌تر و تنگ‌تر شده؛ اما این کتاب فرصتی است برای شناخت بسیاری از کسانی که در این عرصه فعالیت داشته‌اند و قدم‌های کوچک و بزرگی در این عرصه برداشته‌اند. این کتاب توسط انتشارات #کمیسیون‌ملی_یونسکو منتشر شده است. امید که فرصتی فراهم شود تا بخش‌های دیگر این کتاب منتشر شود و یاد از زندگان و فعالان و جوانان عرصه #مطبوعات نیز ماندگار شود. کسانی که در این سال‌ها با تغییر سیاست‌ها و در سختی‌ها بی‌چشمداشت توانستند برای آگاهی و انتشار اخبار گام بردارند.
▫️روزنامه‌شرق يکشنبه ۱۴ شهريور ۱۴۰۰
🔸فرید قاسمی؛ روایتگر مرگ و زندگی ۱۶۰۰ کارگزار مطبوعاتی
▫️گیسو فغفوری
#سیدفرید_قاسمی نامی شناخته‌شده در عرصه پژوهش مطبوعات است. چندی پیش از او کتاب شناسنامه ۱۶۰۰ روزنامه‌نگار و کارگزار مطبوعاتی را با کمک #یونسکو منتشر شده است. این کتاب، چکیده پژوهشی است که قرار بود سال ١٣٨٠ منتشر شود. اما تغییرات در عرصه مجوز، تغییر در نحوه چاپ و انتشار کتاب‌ها و... سبب شد تأخیر بیشتری در روند نگارش و انتشار کتاب رخ دهد. حتی در سال‌هایی این کتاب در انبار خانه‌اش قرار گرفت. او فعالان این عرصه را در زمینه زندگان و مردگان تقسیم کرده بود و بعد از خلاصه‌نویسی سرگذشت افراد آنان را جدا کرده بود و از سال ١٣٨٠ مدام بر تعداد درگذشتگان افزوده می‌شد. سرانجام توانست به تعداد مناسبی برای یک مجلد برسد. او در تهیه مدخل‌های این کتاب سعی داشته حتما نام مادر، آرامگاه، محل تولد و زمان تولد به‌طور دقیق استخراج شود. سعی شده بیشتر از آنکه در توصیف افراد و فعالیت‌هایشان سخن گفته شود، از کلیدواژه استفاده شود. البته این کتاب حاضر همه درگذشتگان مطبوعات را در بر ندارد و قرار است در سال‌های آینده بسیاری از رفتگان در مجلدی دیگر عرضه شود. در نهایت این کتاب فرصتی است تا بدانیم در این مدت یعنی از سال ١٢٢٩ تاکنون چه کسانی در عرصه روزنامه‌نگاری آمده‌اند و رفته‌اند و چه کارهایی کرده‌اند و چه از خود به یادگار گذاشته‌اند، قاسمی توانسته است چکیده زندگی‌نامه ۱۶۰۰ روزنامه‌نگار و کارگزار مطبوعاتی: مؤسس، حامی، ناشر، مدیر (مسئول، اجرایی، داخلی و…) سردبیر، ویراستار، دبیر تحریریه و سرویس/ گروه، پژوهشگر/ نشریه پژوه، حروفچین، مصحح/ نمونه‌خوان، طراح، صفحه‌آرا، نقاش، کاریکاتوریست، حروف‌آفرین، عکاس، ناظر چاپ، لیتوگراف، چاپکار، صحاف، پخشگر/ موزع، روزنامه‌فروش و... تا مدیرهای سازمان‌های ناظر و مرتبط، حتی سانسورچی‌ها و به‌طورکلی افرادی را که به هر شکل، فراتر از جهان روزنامه‌نگاری با پهنه مطبوعات ایران مرتبط بوده‌اند، در این مجموعه طی ٢٠ سال جمع‌آوری کند و با تشویق #یونس_شکرخواه و همراهی #حجت‌الله_ایوبی فرصت آشنایی با طیف زیادی از اهالی فرهنگ که دستی در مطبوعات دارند، فراهم شده است. کسانی که از ۱۸ بهمن سال ۱۲۲۹ -که اولین شماره روزنامه در ایران با نام روزنامچه اخبار دارالخلافه طهران منتشر شد و فردایش نامش به وقایع اتفاقیه تغییر پیدا کرد - تا امروز در این عرصه فعالیت می‌کردند. حالا دیگر ١١۵ سال از انتشار نخستین کتاب درباره روزنامه‌نگاری می‌گذرد و قانون مطبوعاتی که در سال ١٢٨۶ تصویب شد، تاکنون تغییرات بسیاری کرده است. روزبه‌روز عرصه تنگ‌تر و تنگ‌تر شده؛ اما این کتاب فرصتی است برای شناخت بسیاری از کسانی که در این عرصه فعالیت داشته‌اند و قدم‌های کوچک و بزرگی در این عرصه برداشته‌اند. این کتاب توسط انتشارات #کمیسیون‌ملی_یونسکو منتشر شده است. امید که فرصتی فراهم شود تا بخش‌های دیگر این کتاب منتشر شود و یاد از زندگان و فعالان و جوانان عرصه #مطبوعات نیز ماندگار شود. کسانی که در این سال‌ها با تغییر سیاست‌ها و در سختی‌ها بی‌چشمداشت توانستند برای آگاهی و انتشار اخبار گام بردارند.
▫️روزنامه‌شرق يکشنبه ۱۴ شهريور ۱۴۰۰
🔸اهدای کتاب‌ها و جوایز شیده‌لالمی به انجمن روزنامه‌نگاران
کتابهای زنده یاد #شیده_لالمی در حوزه #مطبوعات و #روابط‌عمومی به‌‌همراه جوایزی که این روزنامه‌نگار فقید در دوران فعالیت حرفه‌ای خود کسب کرده بود به انجمن صنفی #روزنامه‌نگاران استان تهران اهدا شد.
افشین امیرشاهی، زهرا جعفر زاده و الناز محمدی با هماهنگی خانواده شیده لالمی این کتاب‌ها و جوایز را جمع‌آوری کرده و به انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران اهدا کردند.
هدف از اهدای کتابهای مرتبط با حوزه روزنامه‌نگاری این بود که دوستان و همکاران شیده لالمی بتوانند این کتاب‌ها را از انجمن تهران به‌امانت بگیرند و استفاده کنند.
سال گذشته سالن انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران با تصویب هیات مدیره به نام شیده لالمی نامگذاری شد.
انجمن صنفی روزنامه‌نگاران
کتابهای زنده یاد #شیده_لالمی در حوزه #مطبوعات و #روابط‌عمومی به‌‌همراه جوایزی که این روزنامه‌نگار فقید در دوران فعالیت حرفه‌ای خود کسب کرده بود به انجمن صنفی #روزنامه‌نگاران استان تهران اهدا شد.
افشین امیرشاهی، زهرا جعفر زاده و الناز محمدی با هماهنگی خانواده شیده لالمی این کتاب‌ها و جوایز را جمع‌آوری کرده و به انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران اهدا کردند.
هدف از اهدای کتابهای مرتبط با حوزه روزنامه‌نگاری این بود که دوستان و همکاران شیده لالمی بتوانند این کتاب‌ها را از انجمن تهران به‌امانت بگیرند و استفاده کنند.
سال گذشته سالن انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران با تصویب هیات مدیره به نام شیده لالمی نامگذاری شد.
انجمن صنفی روزنامه‌نگاران
#بهروز_بهزادی خطاب به رسانه‌ها:
🔸بگذارید شکایت کنند شما سوتتان را بزنید!
بهروز بهزادی، معتقد است، وظیفه‌ی اصلی روزنامه‌گار این است که برود جامعه را بکاود و اخبار مثبت و منفی را به مردم منتقل کند. او تاکید می کند، یکی از سوت‌زن‌های حرفه‌ای در مورد فساد، باید رسانه‌های ما باشند.
بهروز بهزادی ـ روزنامه نگار قدیمی و رییس شورای سیاست گذاری روزنامه #اعتماد ـ درباره وظایف خبرنگاران و حد و مرز ورود آنان به وقایع مختلف به ایسنا گفت: وظیفه‌ی اصلی #روزنامه‌نگار این است که برود جامعه را بکاود و اخبار مثبت و منفی را به مردم منتقل کند. منتها باید اخبارِ درستی باشد. باید تحقیق کند و از منبع موثقی خبر را گرفته باشد. خبرنگار نباید بنای کارش را روی شایعه‌ها بگذارد تا بعد بتواند از خبر یا گزارشش دفاع کند. مشکل #مطبوعات ما این است که ما این کار را نمی‌کنیم؛ در صورتی که یکی از سوت‌زن‌هایی حرفه‌ای در مورد فساد باید خود رسانه‌های ما باشند.
او در ادامه صحبت های بالا افزود: زمانی که آقای رییسی در قوه قضائیه بود، نسبت به این اتفاق ابراز علاقه می‌کرد. الان هم فکر می‌کنم قوه قضائیه در شرایطی است که دوست دارد از این اتفاق‌ها بیفتد.
بهزادی سپس خطاب به رسانه‌ها گفت: بگذارید آن‌هایی که شکایت می‌کنند شکایتشان را بکنند، فقط مطمئن باشید که منبع خبرتان درست است و رویداد هم درست است.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت تنها ورود به مسائلی که مرتبط به امنیت ملی است را برای خبرنگاران و روزنامه نگاران ممنوع دانست و گفت: تنها چیزی که ما در #رسانه مجاز نیستیم منتشر کنیم، آن چیزی است که امنیت ملی کشور را زیر پا می‌گذارد که آن هم شورای عالی امنیت ملی باید تشخیص دهد. در همه‌ی کشورها حتی آزادترین کشورها هم این قانون برقرار است. اما انتشار مابقی اخبار وظیفه مطبوعات است. ما می‌توانیم دزدی‌ها را رو کنیم، بی‌کفایتی‌ها را رو کنیم؛ چرا که نه؟ اما آنقدر عقب نشینی کرده‌ایم و فشار مطبوعاتی بوده است که رسانه‌ها از موضع خودشان عقب نشینی کرده‌اند. مدیران رسانه‌ها هم خیلی‌هایشان آدم‌های حرفه‌ای نیستند که بپذیرند و بلد باشند، آنها مناسبات خودشان را دارند و عقب نشینی می‌کنند.
بهزادی در پایان در پاسخ به این پرسش که حریم خصوصی چگونه باید برای خبرنگار تعریف شود؟ توضیح داد: حریم خصوصی از اسمش مشخص است؛ مسائل خصوصی است که در تعارض با اجتماع هم نیست. ممکن است من یک خلاف اجتماعی کنم و بعد بگویم این حریمِ خصوصیِ من است؛ این درست نیست. وقتی شخص در خانه خودش نشسته هر کاری که می‌کند حریم خصوصی اش است ولی مسائلی که به جامعه مرتبط هستند دیگر حریم خصوص نیستند. رفتار ناشایست من در اجتماع، حریم خصوصی نیست.
🔸بگذارید شکایت کنند شما سوتتان را بزنید!
بهروز بهزادی، معتقد است، وظیفه‌ی اصلی روزنامه‌گار این است که برود جامعه را بکاود و اخبار مثبت و منفی را به مردم منتقل کند. او تاکید می کند، یکی از سوت‌زن‌های حرفه‌ای در مورد فساد، باید رسانه‌های ما باشند.
بهروز بهزادی ـ روزنامه نگار قدیمی و رییس شورای سیاست گذاری روزنامه #اعتماد ـ درباره وظایف خبرنگاران و حد و مرز ورود آنان به وقایع مختلف به ایسنا گفت: وظیفه‌ی اصلی #روزنامه‌نگار این است که برود جامعه را بکاود و اخبار مثبت و منفی را به مردم منتقل کند. منتها باید اخبارِ درستی باشد. باید تحقیق کند و از منبع موثقی خبر را گرفته باشد. خبرنگار نباید بنای کارش را روی شایعه‌ها بگذارد تا بعد بتواند از خبر یا گزارشش دفاع کند. مشکل #مطبوعات ما این است که ما این کار را نمی‌کنیم؛ در صورتی که یکی از سوت‌زن‌هایی حرفه‌ای در مورد فساد باید خود رسانه‌های ما باشند.
او در ادامه صحبت های بالا افزود: زمانی که آقای رییسی در قوه قضائیه بود، نسبت به این اتفاق ابراز علاقه می‌کرد. الان هم فکر می‌کنم قوه قضائیه در شرایطی است که دوست دارد از این اتفاق‌ها بیفتد.
بهزادی سپس خطاب به رسانه‌ها گفت: بگذارید آن‌هایی که شکایت می‌کنند شکایتشان را بکنند، فقط مطمئن باشید که منبع خبرتان درست است و رویداد هم درست است.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت تنها ورود به مسائلی که مرتبط به امنیت ملی است را برای خبرنگاران و روزنامه نگاران ممنوع دانست و گفت: تنها چیزی که ما در #رسانه مجاز نیستیم منتشر کنیم، آن چیزی است که امنیت ملی کشور را زیر پا می‌گذارد که آن هم شورای عالی امنیت ملی باید تشخیص دهد. در همه‌ی کشورها حتی آزادترین کشورها هم این قانون برقرار است. اما انتشار مابقی اخبار وظیفه مطبوعات است. ما می‌توانیم دزدی‌ها را رو کنیم، بی‌کفایتی‌ها را رو کنیم؛ چرا که نه؟ اما آنقدر عقب نشینی کرده‌ایم و فشار مطبوعاتی بوده است که رسانه‌ها از موضع خودشان عقب نشینی کرده‌اند. مدیران رسانه‌ها هم خیلی‌هایشان آدم‌های حرفه‌ای نیستند که بپذیرند و بلد باشند، آنها مناسبات خودشان را دارند و عقب نشینی می‌کنند.
بهزادی در پایان در پاسخ به این پرسش که حریم خصوصی چگونه باید برای خبرنگار تعریف شود؟ توضیح داد: حریم خصوصی از اسمش مشخص است؛ مسائل خصوصی است که در تعارض با اجتماع هم نیست. ممکن است من یک خلاف اجتماعی کنم و بعد بگویم این حریمِ خصوصیِ من است؛ این درست نیست. وقتی شخص در خانه خودش نشسته هر کاری که می‌کند حریم خصوصی اش است ولی مسائلی که به جامعه مرتبط هستند دیگر حریم خصوص نیستند. رفتار ناشایست من در اجتماع، حریم خصوصی نیست.