#واژه‌ها🔸فابیولا
▫️نویسنده: #کارن_بکستن
▫️مترجم: #یونس_شکرخواه
#فابیولا (fabula) که صورتگرایان یا همان فرمالیست‌های روسی آن را ابداع کرده‌اند یکی از دو مقوله اصلی #روایت‌شناسی است (که دومی هم syuzhet نام دارد). فابیولا کنش‌های یک #روایت را فارغ از مداخله راوی توصیف می‌کند. رویدادها در یک فابیولا مثل زندگی واقعی در یک نظم زمانی (#کرونولوژیک) رخ می‌دهند و لذا نمی‌توان به وسیله سازماندهی و یا روایت در این سیر زمانی و تاریخی دخل و تصرف کرد. اما از آنجا که یک متن ادبی یا سینمایی همواره سازماندهی شده و دارای نوعی جهان‌بینی است، بنابراین فابیولا هرگز نمی‌تواند درون یک اثر وجود داشته باشد و فقط به صورت ساختی تصوری، از سوی #بیننده ساخته می‌شود و در واقع، در وجوه بیننده هستی می‌یابد.
KAREN BACKSTEN
▫️نویسنده: #کارن_بکستن
▫️مترجم: #یونس_شکرخواه
#فابیولا (fabula) که صورتگرایان یا همان فرمالیست‌های روسی آن را ابداع کرده‌اند یکی از دو مقوله اصلی #روایت‌شناسی است (که دومی هم syuzhet نام دارد). فابیولا کنش‌های یک #روایت را فارغ از مداخله راوی توصیف می‌کند. رویدادها در یک فابیولا مثل زندگی واقعی در یک نظم زمانی (#کرونولوژیک) رخ می‌دهند و لذا نمی‌توان به وسیله سازماندهی و یا روایت در این سیر زمانی و تاریخی دخل و تصرف کرد. اما از آنجا که یک متن ادبی یا سینمایی همواره سازماندهی شده و دارای نوعی جهان‌بینی است، بنابراین فابیولا هرگز نمی‌تواند درون یک اثر وجود داشته باشد و فقط به صورت ساختی تصوری، از سوی #بیننده ساخته می‌شود و در واقع، در وجوه بیننده هستی می‌یابد.
KAREN BACKSTEN
#سینماویژن🔸عمق میدان در سینما چیست؟
▫️نوشته #کارن_بکستن*
▫️ترجمه #یونس_شکرخواه
عبارت عمق میدان (depth of field) به گستره و محدوده‌ای که تمام اشیا در کادر فیلم با وضوح و به روشنی دیده می‌شوند، اشاره می‌کند
اگر از لنز زاویه باز (wide angle) استفاده کنیم، همه چیز در پس‌زمینه و پیش‌زمینه به خوبی دیده می‌شود.
اما در عمق میدان کم (shallow field) تنها بخش کوچکی از شیء قابل رؤیت است و بقیه آن محو و غیر قابل تشخیص به نظر می‌رسد.
کارگردانانی چون #ژان_رنوار (Jean Renoir)، #روبرتو_روسیلینی (Roberto Rossellini) و #اورسن_ولز (Orson Welles) در فیلم‌هایشان از عمق میدان باز (wide depth of field) استفاده می‌کردند.
علاوه بر این، ویژگی دیگر فیلم‌های آنان، استفاده از دکورهایی بود که با کمال دقت و وسواس در صحنه چیده می‌شدند. آنها از بازیگران و الگوهای حرکتی آنان چنان بهره می‌بردند که نگاه هر بیننده‌ای را بر پرده سینما به دنبال خود می‌کشاند. این کارگردانان با استفاده از این تکنیک‌ها نوعی توهم سه بعدی ایجاد می‌کردند.
#اندره باز_ (Andre Bazin)، منتقد معروف سینما، این شیوه‌ها را به دلیل زیبایی‌شناسی واقعگرایانة آنها مورد تحسین و تأیید قرار داده است.
Karen Backsten *
▫️نوشته #کارن_بکستن*
▫️ترجمه #یونس_شکرخواه
عبارت عمق میدان (depth of field) به گستره و محدوده‌ای که تمام اشیا در کادر فیلم با وضوح و به روشنی دیده می‌شوند، اشاره می‌کند
اگر از لنز زاویه باز (wide angle) استفاده کنیم، همه چیز در پس‌زمینه و پیش‌زمینه به خوبی دیده می‌شود.
اما در عمق میدان کم (shallow field) تنها بخش کوچکی از شیء قابل رؤیت است و بقیه آن محو و غیر قابل تشخیص به نظر می‌رسد.
کارگردانانی چون #ژان_رنوار (Jean Renoir)، #روبرتو_روسیلینی (Roberto Rossellini) و #اورسن_ولز (Orson Welles) در فیلم‌هایشان از عمق میدان باز (wide depth of field) استفاده می‌کردند.
علاوه بر این، ویژگی دیگر فیلم‌های آنان، استفاده از دکورهایی بود که با کمال دقت و وسواس در صحنه چیده می‌شدند. آنها از بازیگران و الگوهای حرکتی آنان چنان بهره می‌بردند که نگاه هر بیننده‌ای را بر پرده سینما به دنبال خود می‌کشاند. این کارگردانان با استفاده از این تکنیک‌ها نوعی توهم سه بعدی ایجاد می‌کردند.
#اندره باز_ (Andre Bazin)، منتقد معروف سینما، این شیوه‌ها را به دلیل زیبایی‌شناسی واقعگرایانة آنها مورد تحسین و تأیید قرار داده است.
Karen Backsten *