#МЫБеларусь 🇧🇾 и Россия 🇷🇺
27 subscribers
14.7K photos
6.48K videos
13 files
6.47K links
Download Telegram
​​Яўген Пуставой:
"О, летуценнае дзяцінства. Калі басанож у думках уздымаешся над непралазным гушчаром пушчаў, над вірлівымі рэкамі, калі падарожнічаеш па сівых сутарэннях замкаў ды раскошы палацаў... Калі ты ў марах разам з нашымі воінамі бяжыш ў атаку, а з будаўнікамі — дакранаешся да неба на вышыні новабудоўляў. Тады ўсе дарослыя здаюцца вялікімі і дужымі, разважлівымі і мудрымі. І ты сам марыш стаць такім і адчуваеш сябе добрым і шчырым. Бязгрэшным. З чаго яно пачынаецца — пачуццё граху, а пасля ўсё жыцце — барацьба з ім? Калі першы раз кідаеш сваіх.
🔹
Калі падрасцеш, пасталееш, адчуеш моц не фізіялагічную, эмацыянальную, захочаш пачуваць сябе сапраўдным чалавекам, ты больш ніколі не кінеш сваіх. Так адбываецца і з краінамі. Сапраўдныя не кідаюць сваіх. Як гэта? А так, як у Беларусі.

Давайце паразважаем. СССР быў імперыяй дасягненняў і моцы. Не заўжды гігант заважаў асобу, чалавека. То была эпоха грандыёзных праектаў. Людзей навучыліся цаніць пасля Вялікай Айчыннай вайны. А як па-іншаму? То ж пераможцы!
🔹
Забыліся на сваіх, кінулі. Пад махавік перамен, трансфармацыі ідэалаў. Здавалася, што магутная дзяржава з савецкім чалавекам згуляла у напарсткі. А тут яшчэ і такая спакуса. З экрана. Вось ён — свет сапраўднага капіталізму. Там, маўляў, сваіх не кідаюць, выратоўваюць нават з палону. А тут наіўныя людзі савецкага рэалізму — у пастцы перабудовы, нязвыклых зносін, правіл дзікага рынку. «Ратуйце» — чыталася тады ў вачах мільёнаў. Ды ніхто не спяшаўся.

Беларусам пашчасціла. Сваіх не кідаем. То была дзяржаўная палітыка. Сваіх не кідаем у пастку крыміналу, сваіх не кідаем у лапы падманлівага капіталізму і драпежнай прыватызацыі. Сваіх не кідаем — гэта ж яшчэ і пра сацыяльна арыентаваную палітыку дзяржавы. Дзеці, старыя, людзі з абмежаваным магчымасцямі... Так, зразумела. А яшчэ ж кожны юны талент і выпускнік ВНУ. Нават захаванне прафесійных каледжаў — гэта ж таксама каб не кінуць не самых выбітных вучняў. Захаванне дзяржаўных актываў і стварэнне развітой сеткі сацыяльных паслуг — таксама ў парадыгме «сваіх не кідаем»…
🔹
Бог ставіць усе кропкі над беларускім «І». Так адбылося і з намі. Колькі было нараканняў на ўлады і падчас ковіда, і падчас падзей 2020-га года. А пасля разумныя зразумелі, нават многія неверагодныя — уцямілі, што спачатку эканоміку, а пасля і краіну ўвогуле выратавалі ад знішчэння. Украінскі сцэнарый разгарнуўся б на нашых землях, а нашы людзі былі б укінуты ў гарніла ваеннага ліхалецця. Некаторыя з беларусаў апынуліся у такім пекле. Спачатку нашы дальнабойшчыкі ў прасторы украінскай неверагоднасці, а цяпер — у сектары Газа. Усіх не кінулі, ўсіх выратавалі па прамым распараджэнні кіраўніка дзяржавы. Бо гэта ж так па-ягонаму, па-бацькоўску: «Самае дарагое — хлеб, а самае каштоўнае — людзі».
🔹
Сваіх не кідаем. Кропка. Інакш быць не можа.

Але — магло б. Як было ў пачатку 90-х. Як магло паўтарыцца ў 2020-м. Кінуць — ва ўсіх сэнсах — спрабуюць так званыя эліты пятай калоны. Спачатку адкрыта спрабавалі кінуць ў бойку з Расіяй. Не выйшла. Цяпер кідаюць тых, хто ім паверыў. Столькі абяцанак надавалі паплечнікам — і ніводную не выканалі. Кінулі сваіх. Кагосьці — у бойку на тэрыторыі Украіны. Іншых неверагодных — па варшаўскіх і вільнюскіх хостэлах. Не жывуць — існуюць. А фальшыўкі пятай калоны зноў і зноў абяцаюць і цягнуць людзей у пастку. А самі нават не могуць забяспечыць ананімнасць, якую абяцаюць на кожным кроку, — зноў кідаюць даверлівых дурняў. кібербяспеку. А грошы ж ад сваіх бенефіцыяраў на гэта атрымліваюць, як і на «палітвязняў», якіх таксама кінулі. Не таннае жыццё эліт збеглай эміграцыі ў еўропах. Каб правадырам неверагодных жыць добра, застаецца, як і заўжды кідаць сваіх. Хацелі ўсю краіну, а атрымліваецца толькі з адурманенымі калабарантамі.

А мы — як раней, так і у будучыні — сваіх не кідаем. Гэта не толькі памкненні мужных вайскоўцаў, гэта пазіцыя нашага кіраўніцтва краіны. З адной рэмаркай — свае — гэта ўсе беларусы."
#Пустовой
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Партия власти — не для Беларуси. Почему? Потому что это создание касты избранных. Красная ковровая дорожка в коридоры власти, а значит, люди с фарисейским укладом мышления обязательно воспользуются этим трамплином. Ведь уже такое было в нашей истории. Романтики тоже были, по партийной лестнице они шагали уверенно: устало с работы, с радостью на работу. Потом критики всего советского бездушно обзовут эту партийную плеяду комсомольских вожаков "номенклатурщиками". А они верили, создавали проекты, строили заводы, мосты и спальные районы, честно спорили на собраниях, закладывали капсулы с посланиями и ошибались. А рядом — функционеры. Как только они предательски услужливо отвернулись от создания идей в угоду импортного джинсового дресс-кода — гардероб советской модели стал трещать по швам."
#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
​​​​Яўген Пуставой: "Нядаўна ў Мінску з’явіўся помнік Аляксандру Неўскаму. Гэта, мабыць, першы гістарычны персанаж, хто адкрыта выступіў супраць заходняй экспансіі. Сапраўдны змагар. Змагаўся з варожай навалай. Благаверны князь трапна зазначыў: «Не ў сіле Бог, а ў праўдзе». Беларускі лідар выказаўся больш па-свецку: «Сіла — у праўдзе». Трэба толькі ўмець чакаць. І час усе кропкі над беларускім «і» расставіў.
🔹
Мы заўжды параўноўваем сябе з суседзямі. З Украінай — ужо не. Хоць быў жа час, калі ўзрушана апавядалі пра свабоды ганарлівай і ганарыстай нацыі. Нават універсітэцкія паліталагіні прапагандавалі майданаўскае рушэнне. Хацелася б зараз паслухаць аргументы.
Калі палітычнае поле ператвараецца ў майдан, тады збожжавыя палеткі ператвараюцца ў поле бою. А мы за гэты час на сваіх палях зарабілі мільярды долараў толькі на экспарце. А колькі Украіна страціла сваіх палёў, а людзей на іх? Думайце, беларусы, і рабіце высновы.
А што з краінамі Прыбалтыкі і Польшчы? Народы блізкія. У некалькіх імперыях разам суіснавалі. 
А беларусы ніколі ні ў Польшчу, ні на тэрыторыю прыбалтыйскага трыа не прыходзілі. Затое яшчэ і сёння ў сталых жыхароў Панямоння і Прыбужжа свішча ў памяці бізун асаднікаў, а ў паўночна-ўсходніх рэгіёнах Віцебшчыны не загаіліся дэмаграфічныя раны — нацысцкі след вынішчэння беларусаў рукамі наймітаў з Латвіі і Літвы.
Сучасныя ўлады таксама і цяпер не вельмі саромеюцца чапляцца да Беларусі. Напэўна, і каманда «фас» гучыць, і самім прыемна. Але тое ўлады. Людзі — іншае. Як бы там ні пужалі Беларуссю — дарэмна. Шмат бруду ў вушы суседзям уліваецца наконт нашай краіны. Дарэчы, штодзённа заходнія бенефіцыяры неспакою выдаткоўваюць на прапаганду супраць Расіі і Беларусі мільёны долараў. Вось так і нараджаецца «дыктатура», «галеча», «нястача» — увогуле «імперыя зла» ў віртуальнай рэчаіснасці. А ці так насамрэч? Тут дарэчы сказаць: лепш адзін раз убачыць.
Прыязджайце да нас у Беларусь. Мы заўжды адкрытыя, бо мы не лічым суседнія краіны ворагамі. А жыхароў тым больш. Суседзі ад Бога, неаднойчы падкрэсліваў кіраўнік нашай дзяржавы. Я ўвогуле прапаную напісаць гэта на кожным пагранічным пераходзе. Вось пішу гэтыя радкі, і на памяць прыходзяць кадры ранняга журналісцкага перыяду. Свята «Фальклор без меж». Палессе. Каляды. Замежных гасцей сустракаюць караваем і чаркай, скварка была потым. Дык вось панства ад уражанняў і цёплага прыёму скідвае шапкі і давай танцаваць пад беларускія песні. Хораша і весела. Мо яшчэ і паўторыцца. Бо Беларусь у сэнсе народнай дыпламатыі і сапраўды «без меж» (калі казаць афіцыйнай мовай — у нас для суседзяў «бязвіз»).
А вось улады суседніх краін са свайго боку граніцы зачыняюць, як дзверы кратаў. Перасячэнне граніцы робяць нязручным. Што не дзень — навіна: там чарга, а там — праблемы. Асабліва шчыруюць заходнія суседзі. Мабыць, нездарма аж і сцяну пабудавалі. Жалезнае лязо праз сэрца рэліктавага лесу Еўропы. Што яны там хаваюць? Вайскоўцаў і ўзбраенне.
🔹
А людзі шукаюць спакою і міру. Цеплыні. Добрая і светлая Беларусь адкрыта для гасцей з розных краін.
З пачатку толькі гэтага года, паводле свежай інфармацыі, «бязвізам» скарысталіся 389 214 пражываючых у суседніх з Беларуссю краінах Еўрасаюза: 234 210 грамадзян Літвы, 89 550 грамадзян і 27 337 неграмадзян Латвіі (такая вось «дэмакратычная» з’ява), а таксама 38 117 грамадзян Польшчы. Людзі едуць да нас, нягледзячы на ўсе страшылкі сваіх улад, дзеляцца ўражаннямі. Ніякія граніцы не перашкодзяць. Сэлфі ў крамах і метро. Чысціня і дабрабыт. Тыя, што «пайшлі» ў Еўропу, да ўзроўню «старых еўрапейцаў» не дабраліся, а сваё страцілі. Літоўцаў і латышоў уражвае нават шырокая палітра нашай мясцовай прадукцыі. А дома яны вымушаны купляць заморскае. Так што ў гэтым плане ніякая антыбеларуская прапаганда не сапсуе смак беларускай рэчаіснасці.
Памятаеце, як у казцы? Як бы ні пэцкалі фэйкамі твар Беларусі, бруд усё роўна змыецца. Ну, тое ў казцы. А ў жыцці як? У жыцці — «Бог не ў сіле, Бог — у праўдзе». І сіла — у праўдзе. Наша з вамі сіла. А суседзі — дасць Бог, і яны гэта зразумеюць."
#Пустовой
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"На саммите по климату, как в зеркале, отражается геополитический климат. Можно много написать восхитительных эпитетов, сделать реверансов, но даже сухость политической словесности прагматично говорит о том, что Беларусь вне изоляции. Хотя, что и кому мы должны доказывать? Все показало время. Это отметили и те, кто никогда не был замечен в лояльности к Беларуси и к нашему Президенту. Это вынужденная правда. Ее не замолчишь, не подашь под выгодным соусом для врагов Беларуси. Все слишком очевидно. На саммите почти весь мир - около 200 государств и подавляющее большинство коллег с уважением и признательностью смотрят на белорусского лидера - есть за что. Где те, кто так громко кричал о нерукопожатности белорусского лидера?"

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:

"Я почти забыл в своих журналистских трудах про эту пятую колонну. Постоянно озираясь назад, будешь медленно двигаться вперёд. Они остались там, за спиной. Поэтому нож в спину и могут воткнуть. Уже готовятся. Снова появляются фильмы о ёршиках и интервью со "светлыми исповедниками". Добрые такие люди, обиженные ни за что. Пока не начинают проговариваться о своих идеях будущего. С прошлым понятно, оно у них выморочное, строится на достижениях Речь Посполитой, проще сказать, польской империи, когда белорусы были холопами и хамами. Но вот будущее без заводов, госсобственности, только бизнес и легализация каннабиса и прочего разврата это у них такая "новая Беларусь."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Не купиться на фейки — вот задача номер один. Средний возраст вообще должен быть самым активным в избирательном процессе — это же мы с вами делаем страну в которой хотим жить. Все вместе. Можно самым умным и образованным, конечно, и в одиночное плавание сходить. Правда, из верхних этажей бизнес-центров придется спуститься в лучшем случае на конвейер. И вообще, зачем спускаться? Давайте лучше поднимать выше нашу страну. Предстоящий "Год качества" как раз про это. Не надо критиковать, что это слишком идеализировано, давайте делать это реальностью. Каждый на своём месте. Молодежь: как её-то привлечь? Всё просто: хотите в будущем краша — идите и лайкните в реальности. Кстати, выборная атмосфера должна быть в стране, как сейчас новогодняя. Что бы белорусы, что называется, чувствовали свою вовлечённость, а в последний выходной февраля, словно на Масленицу чучело, сожгли в сознании всех чучел и хаги-ваги, чуждого политического курса."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Говорят, что ни что так не объединяет людей, как горе — Пискорёвское кладбище и погосты десяти тысяч уничтоженных Европой белорусских деревень. Лукашенко и Путина, Минск и Москву: нас от Бреста до Владивостока объединяет одно — желание жить. Для этого и работает Союзное государство. Поэтому Лукашенко и Путин встречаются именно в знаковую дату — в день 80-летия снятия блокады Ленинграда. Ну что, аналитики, поссорили?
Остаётся лишь Владимиру Владимировичу приехать в Минск тоже на 80-летие освобождения Беларуси. Путин знает, что Беларусь не предаст. Путин уважает Лукашенко, как и большой Си, и Эмиры арабского мира. У Батьки мировое признание. Кстати, как бы мы сейчас не восхищались технологичностью европейцев, свалить оккупационный сапог европейского нацизма белорусу помог не Тадеуш из Макутовской и не Жан из Шанз-Элизэ, а Сережка с Малой Бронной и Витька с Моховой. Какие ещё вам нужны аргументы, любители "оевропеиться"? Это пускай они "ославянятся"!"


#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Во время учёбы на журфаке БГУ, среди пиарщиков ходила такая то ли история, то ли легенда: незрячий человек собирал деньги на операцию. Процесс шёл очень медленно, но ему подсказали - напиши. Просто и проникновенно: скоро весна, но я её не увижу... Увидел! Деньги собрал, операция прошла успешно.
Так вот, белорусы, скоро весна и мы её увидим. Если не будем слепцами, если не будем поддаваться тем силам, которые стремятся завести нас в пропасть.
Скоро весна - и мы её увидим. И в плане поры года, и в плане нового развития страны
."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Если многозадачным госслужащим исполкомов нет времени дойти до сути, то, уважаемые служащие министерств, надо понимать: любая техническая помощь европейских фондов нацелена на разрушение культа семьи, авторитета мужчины, старших. Поводы могут быть благовидными, но в итоге, бесплатно они готовы нам раздавать лишь метадон наркоманам и советы по расчеловечиванию общества. Геноцид продолжается. Попытки геноцида. Ну, а как по-другому выполнять прогнозные показатели по сокращению популяции белорусов до 3-х миллионов к 2050 году?
"С Россией воевать они не хотят" — ну мы, в смысле, белорусы. Конечно! Поддерживают только те враги белорусского народа, кто готов превратить нас в поле боя. Но доверие к ним, беглым, падает, а их шутки уже менее интересны.
Все, кто за будущее Беларуси, все должны объединиться. Быть вместе. Как, например, Беларусь и Россия. Вот как Лукашенко и Путин
.🇧🇾🇷🇺"

#Пустовой
#МЫБеларусь
​​Яўген Пуставой:
"Быць дарослым значыць адказваць за свае ўчынкі і за свой выбар. Гэта датычыцца і чалавека, і цэлай нацыі. За 30 гадоў самастойнага падарожжа па гепалітычным акіяне мы спачатку ад’еліся каўбасы. Потым розных іншых прысмакаў. Але ж для беларусаў, у цэлым, важна не толькі, каб на стале было не пуста. Нам патрэбна духоўная ежа, сэнсы. А самы вялікі сэнс для дарослай нацыі — гэта Незалежнасць і захаванне сябе ў гісторыі. Сярод іншых умоў гэтага сэнсу, такіх як моцная дэмаграфія і нацыянальная годнасць, вялікую ролю адыгрывае палітычная стабільнасць. Добра, калі за ўсё і ўсіх адказвае адзін чалавек. Як бацька ў сям’і. Ён і хату зладзіў і побыт наладзіў. Але ж бацька жадае, кааб і яго дзеці калі пасталелі і самі пачалі дбайна і рупліва ладзіць гаспадарку.
Што ўтойваць, шмат разоў нядаўна гучаў такі пасыл: беларусы, маўляў, дарослыя. Таму і патрабуюць перамен. Прабачце, але тое нагадвала псіхалагічны ўзрост падлеткаў. Дзяржава, нібы бацькі, павінна ўсё, а я нічога. Я толькі буду дыктаваць свае ўмовы без усялякай павагі да бацькоў (да дзяржавы). Зразумела, сярод дзесяці мільёнаў — розныя людзі. Але такі настрой у пэўны момант пераважаў у грамадстве... А зараз — калі ласка. Палітычны апгрэйд, вырашай свой лёс сам. Кожны павінен зразумець: у тым ліку ад яго выбару залежыць зараз лёс мільёнаў суайчыннікаў, а ў далейшым — будучыня нашай краіны і нацыі.
Так, зараз якраз той самы момант ісціны, усе ж разумеюць — палітычныя змены. І кожны, хто меў сілы і жаданне, мог паспрабаць сябе зарэгістраваць у якасці кандыдата ў дэпутаты. Але ж гэта перш за ўсё не статус — гэта адказнасць. У парламентарыяў: адна — законы, і не толькі тыя, што будуць паляпшаць наша з вамі жыццё, але, найперш, тыя навэлы, што змогуць зберагчы нашу краіну ад розных выклікаў геапалітычнага і нават ментальнага кшталту.
Мясцовых дэпутатаў таксама чакае вельмі адказная і напружаная праца, дарэчы, на грамадскіх пачатках. Там трэба не толькі мандаты трымаць у руках, там трэба трымаць руку на пульсе жыцця грамадства. Чым жыве звычайны чалавек? Што турбуе насельніцтва тваёй акругі? Нездарма ж кіраўнік краіны неаднаразова засяроджвае на гэтым увагу, патрабуе рэальную карціну пра стан спраў на месцах, каб прымаць правільныя рашэнні.
Правільнае рашэнне павінен прыняць і кожны з нас. Нам спрабуюць перашкодзіць гэта зрабіць. Зноў у ход ідуць сучасныя тэхналогіі. І, у цэлым — супраць адзінага дня галасавання, які заклікаюць байкатаваць, і супраць кандыдатаў, асабліва самых яркіх, распаўсюджваючы пра іх фэйкавы «кампрамат». Так званыя збеглыя заявілі: у выбарах мы не ўдзельнічаем. Яно і зразумела: у Беларусі не назбіраецца столькі прыхільнікаў у дэскрыдытаваных сіл на данатах заходніх разведак. Зрэшты, як гэта не ўдзельнічаюць? Сарваць выбары, накласці паклёп на кадыдатаў, удзельнікаў выбарчых камісій і нават актыўных выбаршчыкаў — вось у чым іх «удзел». Мэта адна — падняць вэрхал у роднай хаце...
Бяспека, у тым ліку інфармацыйная, — справа спецыяльных службаў і ведамстваў. А справа кожнага з нас — зрабіць свой выбар. Калі мы неабыякавыя да будучыні сваёй краіны, сваіх дзяцей, калі нам не ўсё роўна — трэба абавязкова прыйсці на выбары. Мы ж — дарослыя, мы павінны браць на сябе за гэта адказнасць. 
А вось за каго галасаваць... Кожны выбірае сам. Зыходзячы з уласнага вопыту і нават «голасу сэрца». Але ёсць і агульны так званы лайфхак. Арыентавацца патрэбна не на інтрыгі штучнага інтэлекту, не на тэхналогіі маніпулявання, патрэбна арыентавацца на тое, што ўбачыў на свае вочы, пачуў на свае вушы. Што прапануе кандыдат, як ён размаўляе з людзьмі. Трэба ацаніць, што ў багажы, ці змог рэалізавацца на сваім прафесійным полі і чаму ён ідзе ў дэпутаты. Няблага пачытаць яго праграму. А лепш за ўсё прыйсці на сустрэчу (цяпер якраз у разгары агітацыйны перыяд). Каб зразумець, ці пойдзеце вы ў адным напрамку."

#Пустовой
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Правда — что топ менеджеров и управленцев под внешним контролем" Батькой" не назовут.
Повторял и не устану повторять: признак смелости, самостоятельности, и независимости страны — это открытая политика поддержки демографии. Лишь враги вам скажут, лишь адепты чайлдфри и лгбт-движения вас будут убеждать: "деторождение — это философия рабов". А нас же , белорусв, в этом убеждают. Те, кто назначил себя "арийцами" белорусской нации.    "Деторождение — это философия рабов". Скажите это мусульманам. Не скажите, потому что вы их боитесь даже в самых европейских локациях. А мы,белорусы даже не ценим то, что сделано при батьке для нас в медицине и, особенно, для деторождения.  А образование? Благодаря корому, мы уезжаем работать на запад, а медицина — когда работая в Польше, приезжаем лечить зубы в Беларуси? Сколько мы не замечаем. Смерть младенца — это ЧП государственного масштаба."

Полное видео

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
Спасти рядового Райна» стало культовым для всего мира. А что мы знаем о спасательных операциях дальнобойщиков в Украине и эвакуации белорусов с Ближнего Востока? Лично курировал Главнокомандующий. Мы даже никогда не увидим лиц наших героев и не узнаем про многие спецоперации. Даже во время награждения эти люди – спинами к телекамерам. Символично — за широкой спиной все мы. Теперь у армии три задачи: понятная — защита независимости и территориальнной целостности;
вторая — воспитание патриота;
третья — по-прежнему, воспитание мужчины.
Ох, как этот Запад наших парней пытается обабить! Короче, против горячего противостояния, против разрушительных идей Запада, против смыслов рафинадной либеральной сахаровщины с приторным ароматом ванильных немужчин. Беларусь — страна настоящих мужчин. И это есть реальность."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Роль парламентаризма усиливается: в Овальном зале должны вырабатывать смыслы и тренды, закладывать их в законодательный базис. Палитра  народовластия становится шире и ярче: появился конституционный орган — ВНС — это сейчас, наверное, самая употребляемая аббревиатура в белорусском обществе. ВНС
— это общественно-политическая страховка.
Местные депутаты сейчас тоже стали не просто приложением к горизонтали и вертикали власти. Решать вопросы благоустройства — значит показывать работу власти и способствовать диалогу общество-государство — задача местных Советов. А ещё собирать инициативы и запросы общества, чтобы это отражалось в законах, чтобы сам процесс государственного устройства был более эффективен. Президент на это нацеливает — постоянно докладывать реальную ситуацию, запросы общества. Сверхзадача местных избранников — услышать людей и достучаться до их сердец, завязать диалог в уютных кабинетах, чтобы не было оголтелой  улицы.
"

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
​​Яўген Пуставой:
"Зусім хутка гэта стане гісторыяй, што напісана не пад чужую дыктоўку, не за заморскія грошы, а нашым народам. Менавіта гэты адзіны дзень галасавання стаў самым народным, самым нашым. Чаму так? Давайце разбірацца.

Выбары паказалі, што наша Радзіма прыйшла ў прытомнасць ад заморскага віруса «каляровых рэвалюцый» і імпартных ідэй самазнішчэння сваёй дзяржаўнасці, у выніку — саміх сябе. А ўвага да нашых выбараў была пільнай. Ворагі паціралі рукі, разведкі суседніх недружалюбных краін ладзілі правакацыі, палітычныя лузеры зрабілі ўсё, каб справакаваць грамадскую незадаволенасць. Але гэта прайшло міма нас. Так, мы чыталі і глядзелі. Хтосьці палохаўся ад такой інфармацыі, хтосьці не хацеў верыць, нават жартаваў. Лёгка іранізаваць з тэракту, які не адбыўся, бо тыя, каму належыць гэта рабіць, яго прадухілілі. Мы шмат чаго не ведаем. Да многага ставімся як да належнага. Гэта і ёсць славутая характэрная беларуская стабільнасць. Можна не згаджацца і спрачацца. Але менавіта за яе беларусы і прагаласавалі. Дзеля гэтага прыйшлі на выбары. А ўжо потым выбіралі персоны і партыі.

Беларусы ўсё ўбачылі, усё зразумелі. Большасць беларусаў! Адзіны дзень галасавання не толькі дазволіў сэканоміць значныя матэрыяльныя рэсурсы. Выканана галоўная місія — на справе прадэманстраваць адзінства народа. Гэта вымяраецца не толькі ў лічбах і працэнтах тых, хто прагаласаваў, атмасфера 25 лютага перадала адзіны дух. Нас можна павіншаваць усіх. З паспяховым і элегантным правядзеннем выбараў. З кансалідацыяй нацыі. Адзіны дзень галасавання стаў днём яднання краіны і нашага грамадства. На ўчасткі прыйшлі або паклікалі да сябе ў госці дамоў прадстаўнікоў выбарчых камісій усе, хто неабыякавы да развіцця краіны. Што гэта, калі не грамадзянская супольнасць?

Па-першае, беларусы асвоілі азы медыйнай гігіены. Гэта першасная прафілактыка ад вірусаў «каляровых рэвалюцый». Па-другое, мы ж грамадства добрага сэрца і высокага інтэлекту. Разабраліся. За чатыры гады пара ўжо. «Неверагоднасць» вычарпала сябе. А свята засталося. У нас выбары не «майданутыя», а з песнямі і танцамі. Ды яшчэ і далікатэсамі. А тым, у каго гэта выклікае ўсмешку, скажу прама: лепш прысмакі ад спажыўкааперацыі і фермераў, чым «печыва» Дзярждэпа. Часам не варта і каштаваць, каб зразумець — атрута.

Беларусы выбралі менавіта нашу Беларусь. Беларусь, якую ў 2020 годзе відавочна імкнуліся разбурыць, а датуль намагаліся знішчыць праз фонды, культуру, сэнсы. Не выйшла. Менавіта таму «з’ехала» пэўная частка грамадства. Справа не ў таталітарызме. Справа ў нязручнасці... Справа ў тым, што чорт заўжды бяжыць ад ладану. Вось галоўная прычына «неверагоднай эміграцыі». Краіна не тая: сацыяльна-арыентаваная, а не рыначная, традыцыйная, а не модна-гендарная, з класічным грамадствам, а не «лібераламі-касмапалітамі». Абсалютная большасць беларусаў паказала: мы выбіраем менавіта нашу краіну, такая, якая яна цяпер.

Роля парламентарызму ўзмацняецца: у Авальнай зале павінны выпрацоўваць сэнсы і трэнды, закладваць іх у заканадаўчы базіс. Палітра народаўладдзя становіцца шырэйшай і ярчэйшай. З’явіўся канстытуцыйны орган — Усебеларускі народны сход — цяпер, напэўна, самая папулярная абрэвіятура ў беларускім грамадстве. УНС — гэта грамадска-палітычная страхоўка.

Прэзідэнт нацэльвае пастаянна: дакладна бачыць рэальную сітуацыю, адчуваць запыты грамадства. Задача мясцовых выбраннікаў — чуць людзей, каб не было ашалелай вуліцы. Цяпер нам трэба не падвесці Прэзідэнта. Іспыт адзіным днём галасавання вытрымалі. Усе разам: дзяржаўныя інстытуты і грамадства. Менавіта цяпер як ніколі вельмі важны адзіны дух для дзяржавы і дакладная вертыкаль улады. Што і паказалі мінулыя выбары. Беларускае грамадства хвалюе захаванне нашай мадэлі развіцця і далейшая палітычная сітуацыя ў краіне. Мы прагаласавалі за дзейны курс дзяржавы. За яго выразную персаніфікацыю. Калі хочаце — за кожнага асобнага дэпутата, але ўсе разам — за Першага. А ён падводзіць не ўмее. Не для таго будаваў краіну, каб яна разбурылася на яго вачах. Таму служэнне працягваецца."
#Пустовой
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Пора уже приходить в себя. Хватит рандомно смотреть на политику и экономику. Все вы, аналитики и эксперты, беглых платформ — вы выискиваете проблемы в политическом, социальном и общественном поле Беларуси. Не туда пошли, не то сделали. Но почему-то никогда не скажете, а что было бы, если бы по другой дорожке пошли за Европой. С 1986 года Сорос и Рокфеллер ведут мир к тотальной глобализации. Это начало цивилизационного Чернобыля. Где каждому уже уготована его роль, как в концлагере нам потреблять фаст-фуд, быть обществом оказания услуг, читай халуями, встречать с пирогами и улыбками западных хозяев. Так бы и было, если бы не мужская стратегическая позиция Лукашенко. К нему приезжали же и в середине 1990-ых, и перед 20-ым. Не сдал. Ни свой народ, ни братскую Россию. Вот главная причина санкций и гибридной войны против Минска. Никакой демократии, только обесценивание. Не только экономики, национального самосознания наших побед и смыслов."


#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"И вошёл Израиль в землю  обетованную и утучнел Израиль, и стал упрям; утучнел, отолстел и разжирел; и оставил он Бога, создавшего его, и презрел твердыню спасения своего. Про что это я? Про комфорт и благоденствие, и безразличие. У евреев за этот грех был вавилонский плен. У нас может быть западноевропейский. Садомская философия сначала испепеляет сознание, а затем разрушает государство, общество, семью. А в постхристианской Европе и ещё через церковные институты. Да эти угрозы не такие видимые, как  вопросы безопасности, не такие ощутимые, как санкции.
🔹
Ориентиры задает меньшинство, которое стремится управлять не только человеческим телом, но теперь разумом и сердцем.
Теперь Белая Русь - чистая Русь - целая вертикаль смыслов. Чтобы сохранить это порой надо бить в набат. Но нет, вместо этого некоторые бунтари в рясах колоколами встречали невероятные марши заблудших. А ведь шлейфом за мятежниками всегда тянутся: гендерная философия, пагубное язычество и новые нормальности."


#Пустовой
​​Яўген Пуставой:
Шлях да сябе заўжды ляжыць праз дзяцінства. Свету былі адкрыты не толькі вочы, але і сэрца. А розум глытаў веды, нібы ў спякоту сёрбаў смачную ваду з далоні. За гады чалавек назапашвае шмат чаго. Жыллё, транспарт, хваробы, сяброў і несяброў, званні, граматы ды рэгаліі, а яшчэ брыдкія рысы характару. Так і з народам. Сталее і чарсцвее... Няўжо? Так не хочацца ў гэта верыць. Каб не страціць сваю самавітасць і адметнасць дабрыні, трэба час ад часу спыняць свой бег, сыходзіць з дзелавітага маршруту і — у абдымкі ўспамінаў, сваёй малой радзімы, да размовы аб спрадвечным з Творцам і да дыялогу з творцамі. Канцэрты, імпрэзы, вечарыны — добрае і вялікае мастацтва, што саскрабае налёт бруду. Асабліва калі на сцэне — дзеці. Але ёсць прыклады, калі нават чыстая рапсодыя не мае моцы вылечыць хваробы чалавечага сэрца.
Уяўляеце, дзеці з Малдовы падаравалі свята песні дарослым Польшчы, а пасля паехалі да беларускага гледача. І ўсё — дзіцячы хор, нібы групоўка экстрэмістаў, стаў пагрозай нацыянальнай бяспецы і для варшаўскіх і вільнюскіх улад. Такі вось палітычны вэрхал. Але чаму вэрхал? Тэндэнцыя! Памятаеце тыя кадры «гасціннай» сустрэчы мігрантаў палякамі, а пасля і прыбалтамі. 
У ход ішоў атрутны газ, сцюдзёная вада — гэта бачыў увесь свет. А ў прыцемках еўрапейскіх «абдымкаў» былі здзекі і катаванне. Людзі паміралі ў памежжы. Але ж тут не непажаданыя мігранты — дзеці з праеўрапейскай Малдовы. Яны да іх з песнямі, а тыя адказалі «добразычлівасцю». Гадзінамі не дазвалялі дзецям выйсці з аўтобуса. Нават аўтаматчыкаў паставілі! Вось яна — сапраўдная «свабода еўразоны».
Яны ж баяцца нават рапсодыі. Эпічнай песні. Сапраўды, які эпас? Суцэльны еўрапейскі фарс. «Рапсодыя» — гэта дзіцячы хор з Малдовы, які і Польшча, і Літва не прапускалі да сябе на тэрыторыю. Тут дзве прычыны. І абедзве дакладныя. Першая — каманду Санду нават польскія і літоўскія палітыкі ўсур’ёз не ўспрымаюць. Па-фарысейску ўсмешлівыя дзядзькі з ЕС і аб гуманізме забыліся, і аб правах дзяцей. І гэта насамрэч маршрут у нікуды. У акружэнні багацця і халодных палацаў іх сэрцы пачарнелі ад злосці і нянавісці. У тыя сутарэнні ні сонца, ні дзіцячы гоман не праб’юцца. Замест татачак і матуль — бацькі пад нумарамі. Замест дзядуль і бабуль — суцэльныя чайлдфры.
Глядзіце і запамінайце, па-еўрапейску настроеныя грамадзяне, якое месца ў куратніку еўразоны адведзена было б нам. Ніводная краіна не застрахавана ад сваёй Санду. Назіраючы за прыёмам дзіцячага аўтобуса, як яго ахоўвалі з аўтаматамі, я ўспомніў наш савецкі фільм «Вадзіцель аўтобуса». Што тады, што цяпер да нашых дзяцей іх стаўленне не змянілася: пагардлівая ўсмешка, а пасля — аўтаматная чарга. Калі б паступіў загад — стралялі... Як ужо не раз тое рабілі лёкаі з еўрапейскай абслугі. Такія яны — стасункі ў свеце аказання паслуг. І такая роля ў ім у дзяржаў іншага гатунку.
Ці можна спыніць мастацтва? Нядзіўна, што спрабуюць. Само паняцце «культура» на Захадзе спрабуюць адмяніць. Маўляў, тысячагоддзі запар было не тое. А цяпер каранавана лічба. Чалавек Мікеланджэла ўжо лішні — не патрэбен. Каб лягчэй было справіцца, забараняюць вялікае мастацтва і дзяцей. Таму ў цэлым халодны прыём, здзекі з дзіцячага хору — у рэчышчы заходняга мэйстрыму. Адразу трапілі ў дзве цэлі. Таму сітуацыя, што называецца, класічная. А яшчэ і лёкайскай зухаватасцю перад вялікімі краінамі. Маўляў, спыняючы Беларусь, мы не спынімся ні перад чым.
І пакуль вырашаліся спрэчныя пытанні, працавалі над новым лагістычным маршрутам, беларусы гасцінна сустракалі дзяцей Малдовы. Мне здаецца, што мясцовыя жыхары нават без каардынацыі ўлад дапамаглі б юным гасцям, таму што ў нас усё па-людску. Нездарма Беларусь — Бацькаўшчына. Нават і для дзяцей з іншых краін.

#Пустовой
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Я, как журналист Президентского пула, знаю, что Президент всегда требует объективную информацию. И получает он её из нескольких источников.
Но нет, наровят приукрасить. Все годы обучения в Академии управления всегда твердят: даже самое маленькое искажение ведет к неправильным управленческим решениям. Неужели переломный год не научил?
До сих пор проводят диалоговые площадки с молодёжью по сценарию ректората.
Посыл и требование Президента — из страны красивых показателей мы станем страной правильных решений."


#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Сначала надо было подняться над разрухой и безнадёжностью 90-х, вырулить и держать курс во время всеобщей геополитической турбулентности. Надо было не упасть в бездну неверия в себя, в своё прошлое и будущее. Надо было остаться людьми, которые умеют мечтать не о хот-догах, а о космосе. Для чего я это сравнил? Да наши информационные оппоненты из-за Буга, когда белорусы радовались космической победе, высчитали, что котлета в булочке от белорусского мака меньше чем в польском. Спасибо. Мастера, так филигранно опустить себя в невероятную бездну. В этом сравнении прозвучала и мастерица котлет, и главная идея всех госпереворотов — котлета побольше. Вот чем вы кормите свой электорат. Абрамсами дух победителей не задавишь. Поэтому ваш главный аргумент и трофей когнитивной войны — котлета. Побольше. А настоящие белорусы всё-таки за широту души, за порхание над вознёй потребительства."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Соотечественники, давайте только вдумаемся: мы на ринге международных отношений рядом со странами, которые развивались столетиями. Корни их демократий политы кровью уничтоженных племён и народов от Бенгальского залива до Берингового моря, кроны их свобод орошены слезами детей Африки и Ближнего Востока, а теперь Украины, а эволюция нашего народовластия - это путь от лаптей до космоса. Реально люди на Полесье ещё 30 лет назад ходили в лаптях. Реально мы теперь снова полноценно в космосе. Теперь надо идти вперед, причём сохраняя то, чего добились. В современном мире западного полушария - Беларусь с нашей социальной политикой и традиционными трендами, а этого захотел народ - это дерзкий вызов и политическим и диктаторам международных отношений коим являются владельцы транснациональных корпораций."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь