6_ممکن است منظور قیام هایی باشند که هدف غیر #الهی داشته باشد یا بدون تهیه #مقدمات و اسباب لازم و قبل از فرا رسیدن #زمان مناسب اقدام شود. اما اگر #رهبر قیام، نه به عنوان #مهدویت و نه به منظور تأسیس حکومتی در برابر حاکمیت #الله، بلکه به منظور دفاع از #اسلام و #قرآن و مبارزه با #ظلم و استکبار و به قصد تأسیس #حکومت اسلامی و اجرای کامل #قوانین آسمانی #قیام کرد و مقدمات #نهضت را نیز پیش بینی نمود و مردم را به یاری طلبید، هم مطابق با آیات قرآن و هم مطابق با بسیاری از روایات #دینی است. روایات مذکور چنین #نهضت و #انقلابی را مردود نمی شمارد و پرچم چنین نهضتی را پرچم #طاغوت نمی شمارد. #تأسیس چنین #حکومتی به منظور #حاکمیت_الله و در مسیر #حکومت جهانی #حضرت _مهدی(عج) و زمینه #ساز آن می باشد. بنابر این احادیث مذکور مخالف چنین قیام و نهضتی نخواهد بود.7_ این احادیث(مخالف قیام) در شرائطی صادر شده است که عده ای از #علویان و یا حتی از #عباسیان، برای مقابله با #حکومت اموی و با استفاده از #جهل مردم، خود را به عنوان #مهدی موعود که #پیامبر(ص) وعده #ظهور او را بشارت داده بود، #قلمداد می کردند و از مردم برای خود به عنوان #مهدی_منتظر #بیعت می گرفتند. در چنین اوضاعی #ائمه(ع) با موضع گیری به جا جلوی سوء استفاده آنان را گرفتند. شاهد قضیه این است که #مهدی_عباسی که یکی از #خلفای_ظالم_عباسی است، به همین جهت لقب #مهدی به خود داده و از مردم #بیعت گرفت. نیز محمد بن عبدالله بن الحسن _ معروف به #نفس _زکیه، به نام #مهدی_موعود برای خود از مردم #بیعت می گرفت. حتی از امام #صادق(ع) خواست که به نام #مهدی آل محمد(ص) با او #بیعت کند و همراه او در جنگ با #بنی_امیه شرکت نماید! وقتی امام #صادق(ع) حاضر به #بیعت با این عنوان نشد #عبدالله" پدر محمد، سخت عصبانی شد و به حضرت، سخنان #ناروایی ابراز داشت8_ حضرت در این مناظره به #عبدالله می فرماید: نه پسر تو #مهدی_موعود است و نه الان #وقت _قیام است. اگر می خواهید برای !خدا غضب کرده و امر به معروف و نهی از منکر نمایید، پدر محمد، #شیخ ما هستی و بفرمایید #رهبری قیام را بر عهده بگیرید. ما نیز با شما #بیعت می کنیم. 9_ این روایت دلیل بر این است که از نظر #ائمه هر #قیامی محکوم نبوده، بلکه امام(ع) برای شرکت در #قیامی که برای امر به معروف و نهی از منکر باشد، اعلام همکاری نموده، این گونه #قیام و انقلاب را #امضا_نموده و #مشروع اعلام فرموده است. غالب روایات نهی از #قیام که برخی به آن استناد نموده اند، از این نوع روایات و در چنین فضایی #صادر شده است و منع از #قیام مشروط و ناظر به افراد #خاص است، نه مطلق. #انقلاب_اسلامی ایران نیز به #رهبری_فقیهی جامع شرایط و آگاه به شرایط زمان و مکان شکل گرفته است. #رهبری که انگیزه الهی او و اخلاص او مورد #اعتراف دوست و دشمن بود. همگان می دانستند که او جز برای اهداف #الهی و #اسلامی و اجرای قوانین #الهی قیام نکرده و در راه نهضت نیز به همه قوانین #خدایی پایبند است. او در این مسیر پیوسته مورد تایید عالمان #دینی و متفکران اسلامی #شیعه و #سنی بود. حتی علمایی که معتقد به تلاش برای تآسیس حکومت اسلامی نبودند، پس از تشکیل حکومت اسلامی #تآیید و حمایت از حکومت اسلامی را #لازم می دانند. بنا بر این روایات نهی مربوط به جریانات ویژه ای است. در دوره #غیبت مانند دوره حضور #وظیفه داریم امر به معروف و نهی از منکر نماییم. استاد #علی_کورانی از علمای #لبنانی مقیم ایران، این گونه روایات را جمع آوری و دسته بندی کرده و در کتاب #عصر_ظهور توضیح داده است. به این کتاب مراجعه شود. پی نوشت ها: 1. مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص 274 به بعد. 2. همان. 3. بحارلانوار،چاپ بیروت، ج 46، ص 143. 4. بحارالانوار، ج 47، ص 123، ح 172، باب 27 ؛ سفینه البحار، ماده هرن - منتهی الامال، ج 2، ص 267، چاپ هجرت. 5. ولایت فقیه، امام خمینی، ص 26. 6. طاهری، حبیب الله، سیمای آفتاب. انتشارات زائر، ص 138. 7. دادگستر جهان نوشته ابراهیم امینی، قم، انتشارات شفق، 1378، چاپ هیجدهم، ص 284. 8. سیمای آفتاب، ص 142، نوشته دکترحبیب الله طاهری "به نقل از ارشاد مفید، ص 260". 9. همان، ص 143، به نقل از ارشاد مفید، ص 277.
2/2
#لبیک_یا_سید_علی_خامنه ای🌺🇮🇷
2/2
#لبیک_یا_سید_علی_خامنه ای🌺🇮🇷
مناظره ارزش زن در اسلام.pdf
2 MB
📜مناظره با موضوع:
#ارزش_زن_در_اسلام
👨💻طرفین مناظره
استاد #صادق_الوعد (مسلمان)
بانو #چکاوک (ملحد)
🌹پاسخ اسلام
#ارزش_زن_در_اسلام
👨💻طرفین مناظره
استاد #صادق_الوعد (مسلمان)
بانو #چکاوک (ملحد)
🌹پاسخ اسلام
مناظره ارزش زن در اسلام.pdf
2 MB
📜مناظره با موضوع:
#ارزش_زن_در_اسلام
👨💻طرفین مناظره
استاد #صادق_الوعد (مسلمان)
بانو #چکاوک (ملحد)
🌹پاسخ اسلام
🕋 https://t.iss.one/www_voice_of_islam
#ارزش_زن_در_اسلام
👨💻طرفین مناظره
استاد #صادق_الوعد (مسلمان)
بانو #چکاوک (ملحد)
🌹پاسخ اسلام
🕋 https://t.iss.one/www_voice_of_islam
#آداب_فراگيري_حدیث 💠❇️
#حديث_همسنگ_قرآن_است كه فراگيري آن بر هر مسلمان، در صورت امكان ضروري مي نمايد تا از نور كلام #پيشوايان_معصوم ـ عليهم السّلام ـ بهره گرفته شود. بدين جهت فراگيري آن داراي آدابي به شرح ذيل است: 1 _در طلب حديث، #نيت را الهي نموده و از اغراض دنيايي، دوري گزيند؛ زيرا امام #صادق_عليه السّلام ـ فرمود: «من اراد الحديث لمنفعه الدنيا لم يكن له في الاخره نصيب».
2. از خداوند بخواهد او را در آن كار موفّق گرداند و راه را بر او آسان كند. 3. تمام تلاش خويش را در كسب آن به كار ببندد و از كسالت خودداري كند. 4. در طلب حديث، اهتمام به احاديث «عالي السند» داشته باشد. 5. با اهل حديث در مورد فهم روايات، گفت و گو و مباحثه كند. 6. احاديث فرا گرفته را، سرمشق زندگي خود قرار داده و به آن ها عمل كند. 7. از شيخ و استاد حديثش، تجليل و تكريم كند. 8. بر نوشتن و نشر هر آنچه فرا گرفته، مبادرت ورزد. 9. در فهم و معرفت هر آنچه فراگرفته، دقت و ژرف انديشي بيشتر به خرج دهد. 10 علوم ادبي را براي رسيدن به مفهوم و مفاد حديث، به خوبي فرا بگيرد. آداب بيان نقل حديث حديث معصوم ـ عليه السّلام ـ ، كلامي گهربار و نفيس مي باشد كه بيان و نقل آن، نيز آدابي دارد.[2] كه هر راوي و ناقل حديث مناسب است با دقّت تمام آن ها را فرا گيرد و در عمل، بدان ها پايبند باشد كه به شرح ذيل است: 1. با وضو و معطّر و شاداب باشد و از بازگويي حديث در حالت غير طهارت پرهيز كند. 2. به هنگام نقل، در مكان مناسب و در جايگاه مخصوص (منبر و ...) بنشيند و جلوس او به همراه وقار و سكينه و رو به قبله باشد. 3. به هنگام نقل حديث، همه را به سكوت و استماع دعوت كند و با صداي مناسب سخن بگويد. 4. حديث را با نام خدا و حمد و ستايش پروردگار و درود بر پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و پيشوايان معصوم ـ عليهم السّلام ـ آغاز كند. 5. از بازگويي حديث در مجلسي كه شيخ و استاد حديث وجود دارد، خودداري كند. 6. به هنگام طلب قرائت حديث از او، خودداري نكند، گرچه طالب حديث، هدف پسنديده اي ندارد. 7. بر بيان و نشر و قرائت آن، به جهت ثواب و فضايل فراوان، حريص باشد. 8. مجلس املاي حديث را برقرار كند تا ديگران بر نوشتن آن، مبادرت ورزند. 9. در هنگام حديث خواني، اگر نام خدا، يا پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ ، يا ائمه ـ عليهم السّلام ـ آورده مي شود، از تعظيم و تكريم آن ها غفلت ننمايد. 10. استاد حديث خود را مدح و گرامي بدارد و كتابي را كه حديث را از آن، نقل مي كند، ذكر و مؤلف آن را محترم بشمارد. 11. در هر مجلسي، به تناسب فهم مخاطبان و گستره درك آن ها، حديث مناسب را بخواند. 12. از بيان حديثي كه عقل انسان، توانايي درك آن را ندارد، يا عبارت عامي است كه خاص آن، در آن متن بيان نشده، خودداري كند. 13. از قرائت رواياتي كه از نظر متن، ضعيف است و احتمال جعل آن ها وجود دارد، خودداري كند. 14. حديث را صحيح و كامل و به همراه ذكر راويان آن بخواند. 15. روايت راويان ثقه را بيشتر بخواند. آداب كتابت حديث[3] كتابت حديث خود امري بسيار ارزشمند و داراي آدابي به شرح ذيل است: 1. هر حديثي را به همراه سند و ذكر منبع آن بنويسد. 2. هر حديث را متمايز از ديگري و با فاصله و خوانا بنويسد. 3. در سندهايي كه نام «الله» در آن وجود دارد مانند عبدالله بن فلان يا عبد الرحمن بن فلان و ... كلمه الله، در آغاز خط، واقع نگردد تا چنين خوانده نشود كه، الله بن فلان و ... . 4. كلماتي مانند رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ ، يا نبي الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ و كلمه الله، در آغاز خط و اقع نشود تا از ايهام برخوردار نباشد. 5. در نوشتن كلمه الله و نام ائمه ـ عليهم السّلام ـ ، ثنا بر آن ها فراموش نشود. 6. نوشتن كامل ثنا و درود پس از نام خدا و معصومان و تكرار آن پس از تكرار نام آن ها، لازم مي باشد و از علامات اختصاري، در صورت امكان، خودداري شود. 7. تكريم محدّثان پس از ذكر نام آن ها، مانند «رضي الله عنه»، يا «رحم الله عنه» و ... لازم مي باشد. 8. صحيح نوشتن سند و متن حديث، لازم مي باشد و بدين جهت تطبيق با متن اصلي ضروري مي باشد. 9. كامل نوشتن روايات و از تقطيع و نقل به معني حديث در صورت امكان، پرهيز كند. 10. گردآوري و نوشتن روايات هر موضوع در محل مناسب و عنوان بندي هر يك در جاي خود، مفيد و شايسته مي باشد. سيد رضا مؤدب- درس نامه درايه الحديث، ص 253 [1] . الكافي (الاصول): 1 / 46. [2] . براي اطلاع بيشتر ر.ك: مقياس الهدايه: 3 / 279، المقام الخامس، آداب التحديث و المحدّث. [3] . براي اطلاع بيشتر ر.ك: مقباس الهدايه: 3 / 23.
#علوم_حدیث💠
#حديث_همسنگ_قرآن_است كه فراگيري آن بر هر مسلمان، در صورت امكان ضروري مي نمايد تا از نور كلام #پيشوايان_معصوم ـ عليهم السّلام ـ بهره گرفته شود. بدين جهت فراگيري آن داراي آدابي به شرح ذيل است: 1 _در طلب حديث، #نيت را الهي نموده و از اغراض دنيايي، دوري گزيند؛ زيرا امام #صادق_عليه السّلام ـ فرمود: «من اراد الحديث لمنفعه الدنيا لم يكن له في الاخره نصيب».
2. از خداوند بخواهد او را در آن كار موفّق گرداند و راه را بر او آسان كند. 3. تمام تلاش خويش را در كسب آن به كار ببندد و از كسالت خودداري كند. 4. در طلب حديث، اهتمام به احاديث «عالي السند» داشته باشد. 5. با اهل حديث در مورد فهم روايات، گفت و گو و مباحثه كند. 6. احاديث فرا گرفته را، سرمشق زندگي خود قرار داده و به آن ها عمل كند. 7. از شيخ و استاد حديثش، تجليل و تكريم كند. 8. بر نوشتن و نشر هر آنچه فرا گرفته، مبادرت ورزد. 9. در فهم و معرفت هر آنچه فراگرفته، دقت و ژرف انديشي بيشتر به خرج دهد. 10 علوم ادبي را براي رسيدن به مفهوم و مفاد حديث، به خوبي فرا بگيرد. آداب بيان نقل حديث حديث معصوم ـ عليه السّلام ـ ، كلامي گهربار و نفيس مي باشد كه بيان و نقل آن، نيز آدابي دارد.[2] كه هر راوي و ناقل حديث مناسب است با دقّت تمام آن ها را فرا گيرد و در عمل، بدان ها پايبند باشد كه به شرح ذيل است: 1. با وضو و معطّر و شاداب باشد و از بازگويي حديث در حالت غير طهارت پرهيز كند. 2. به هنگام نقل، در مكان مناسب و در جايگاه مخصوص (منبر و ...) بنشيند و جلوس او به همراه وقار و سكينه و رو به قبله باشد. 3. به هنگام نقل حديث، همه را به سكوت و استماع دعوت كند و با صداي مناسب سخن بگويد. 4. حديث را با نام خدا و حمد و ستايش پروردگار و درود بر پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و پيشوايان معصوم ـ عليهم السّلام ـ آغاز كند. 5. از بازگويي حديث در مجلسي كه شيخ و استاد حديث وجود دارد، خودداري كند. 6. به هنگام طلب قرائت حديث از او، خودداري نكند، گرچه طالب حديث، هدف پسنديده اي ندارد. 7. بر بيان و نشر و قرائت آن، به جهت ثواب و فضايل فراوان، حريص باشد. 8. مجلس املاي حديث را برقرار كند تا ديگران بر نوشتن آن، مبادرت ورزند. 9. در هنگام حديث خواني، اگر نام خدا، يا پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ ، يا ائمه ـ عليهم السّلام ـ آورده مي شود، از تعظيم و تكريم آن ها غفلت ننمايد. 10. استاد حديث خود را مدح و گرامي بدارد و كتابي را كه حديث را از آن، نقل مي كند، ذكر و مؤلف آن را محترم بشمارد. 11. در هر مجلسي، به تناسب فهم مخاطبان و گستره درك آن ها، حديث مناسب را بخواند. 12. از بيان حديثي كه عقل انسان، توانايي درك آن را ندارد، يا عبارت عامي است كه خاص آن، در آن متن بيان نشده، خودداري كند. 13. از قرائت رواياتي كه از نظر متن، ضعيف است و احتمال جعل آن ها وجود دارد، خودداري كند. 14. حديث را صحيح و كامل و به همراه ذكر راويان آن بخواند. 15. روايت راويان ثقه را بيشتر بخواند. آداب كتابت حديث[3] كتابت حديث خود امري بسيار ارزشمند و داراي آدابي به شرح ذيل است: 1. هر حديثي را به همراه سند و ذكر منبع آن بنويسد. 2. هر حديث را متمايز از ديگري و با فاصله و خوانا بنويسد. 3. در سندهايي كه نام «الله» در آن وجود دارد مانند عبدالله بن فلان يا عبد الرحمن بن فلان و ... كلمه الله، در آغاز خط، واقع نگردد تا چنين خوانده نشود كه، الله بن فلان و ... . 4. كلماتي مانند رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ ، يا نبي الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ و كلمه الله، در آغاز خط و اقع نشود تا از ايهام برخوردار نباشد. 5. در نوشتن كلمه الله و نام ائمه ـ عليهم السّلام ـ ، ثنا بر آن ها فراموش نشود. 6. نوشتن كامل ثنا و درود پس از نام خدا و معصومان و تكرار آن پس از تكرار نام آن ها، لازم مي باشد و از علامات اختصاري، در صورت امكان، خودداري شود. 7. تكريم محدّثان پس از ذكر نام آن ها، مانند «رضي الله عنه»، يا «رحم الله عنه» و ... لازم مي باشد. 8. صحيح نوشتن سند و متن حديث، لازم مي باشد و بدين جهت تطبيق با متن اصلي ضروري مي باشد. 9. كامل نوشتن روايات و از تقطيع و نقل به معني حديث در صورت امكان، پرهيز كند. 10. گردآوري و نوشتن روايات هر موضوع در محل مناسب و عنوان بندي هر يك در جاي خود، مفيد و شايسته مي باشد. سيد رضا مؤدب- درس نامه درايه الحديث، ص 253 [1] . الكافي (الاصول): 1 / 46. [2] . براي اطلاع بيشتر ر.ك: مقياس الهدايه: 3 / 279، المقام الخامس، آداب التحديث و المحدّث. [3] . براي اطلاع بيشتر ر.ك: مقباس الهدايه: 3 / 23.
#علوم_حدیث💠