تقریر شبهه :
«اگر حکومتی مشروعیت الهی داشته باشد قطعا احکام الله را اجرا میکند» صحت این جمله واضح است.جدای از مسئله قیاس شرعی، مغالطه‌ای که طرف‌داران ولایت فقیه دچار آن می‌شوند، این است که به طور ضمنی ادعا میکنند: «چون جمهوری اسلامی احکام را اجرا میکند، بنابراین مشروعیت الهی دارد.» در حالی که لزوما نمی‌توان این نتیجه را گرفت و این استنتاج دچار مغالطه «وضع تالی» شده است.
ج : نویسنده شبهه ـ استدلال موافقین حکومت را چنین بیان میدارد :
الف : اگر حکومت جمهوری اسلامی ایران ، مشروعیت الهی داشته باشد قطعا احکام الله را اجرا میکند.
ب : اما حکومت جمهوری اسلامی ایران ، احکام را اجراء میکند.
نتیجه : لذا این حکومت دارای مشروعیت است.
نقد مخالف : اجراء کردن احکام ، توسّط حکومت ، لزوما به معنای مشروعیتِ آن نیست ، چه بسا حکومت جائر ـ همچون بنی عباس و... هم احکام را اجراء کند ، اما این به معنای مشروعیتِ آن حکومت است ؟!
ج : اوّلا چرا نویسنده شبهه ؛ مارا ملزَم به این استدلال میکند ؟!
این اوّل کلام است و باید روشن شود.
اما ما تحلیل شبهه کننده را روشن تر میکنیم.
اینکه حکومتی جائر ؛ حکمی را به درستی اجراء کند :
1. در اجرای آن حکم به نحو جزئی مشروعیت دارد و ربطی به مشروعیتش به نحوِ کلّی ندارد.
2. هم مشروعیتی جزئی ( در اجرای آن حکم ) داشته باشد و هم اینکه کلّیتاً دارای مشروعیت باشد.
3. نه دارای مشروعیتی جزئی باشد و نه دارای مشروعیتی کلّی باشد.
چون محلّ بحثِ ما ـ حکومتِ جائر است ، مطمئناً فرض دوم باطل است و فقط فرض 1 و 3 ـ باقی میماند ـ لهذا اگر بگوییم که فرض یکم ؛ صحیح باشد ـ نقد نویسنده صحیح است وَ چه بسا حکومتهای جائر هم احکام را اجراء میکنند ولی کلّیتاً دارای مشروعیت نیستند.
اما اگر فقط ـ فرض سوّم را صحیح بدانیم ؛ نقد نویسنده وارد نیست ؛ چرا که اجرای احکام به نحوِ صحیح را برابر با مشروعیتِ آن حکومت دانسته ایم و این یعنی اینکه شقّ دومی وجود ندارد و لزوما هراجرای حکمی صحیح ؛ برابر با مشروعیتِ آن است.
اما استدلال مختار خودمان :
الف : حکومت صحیح [ در زمان غیبت ] یا برای پیشوایی عادل است و یا غیر عادل
ب : اما حکومت صحیح برای پیشوایی غیرعادل ـ متصوّر نیست.
نتیجه : لذا برای پیشوایی عادل است.
اثبات مقدّمات :
پرواضح است که بحث ما درباره زمان غیبت است و نه #هرزمانی ـ ثانیا دو شق مطرح است :
الف : پیشوایی عادل
ب : پیشوایی غیرعادل
لهذا بین این دو شق ـ شقّ دوم باطل است و پرواضح است که شقّ اول بر شقّ دوم ترجیح دارد.
________________
#رسوایی_کانال_دروغ_خرافات
«اگر حکومتی مشروعیت الهی داشته باشد قطعا احکام الله را اجرا میکند» صحت این جمله واضح است.جدای از مسئله قیاس شرعی، مغالطه‌ای که طرف‌داران ولایت فقیه دچار آن می‌شوند، این است که به طور ضمنی ادعا میکنند: «چون جمهوری اسلامی احکام را اجرا میکند، بنابراین مشروعیت الهی دارد.» در حالی که لزوما نمی‌توان این نتیجه را گرفت و این استنتاج دچار مغالطه «وضع تالی» شده است.
ج : نویسنده شبهه ـ استدلال موافقین حکومت را چنین بیان میدارد :
الف : اگر حکومت جمهوری اسلامی ایران ، مشروعیت الهی داشته باشد قطعا احکام الله را اجرا میکند.
ب : اما حکومت جمهوری اسلامی ایران ، احکام را اجراء میکند.
نتیجه : لذا این حکومت دارای مشروعیت است.
نقد مخالف : اجراء کردن احکام ، توسّط حکومت ، لزوما به معنای مشروعیتِ آن نیست ، چه بسا حکومت جائر ـ همچون بنی عباس و... هم احکام را اجراء کند ، اما این به معنای مشروعیتِ آن حکومت است ؟!
ج : اوّلا چرا نویسنده شبهه ؛ مارا ملزَم به این استدلال میکند ؟!
این اوّل کلام است و باید روشن شود.
اما ما تحلیل شبهه کننده را روشن تر میکنیم.
اینکه حکومتی جائر ؛ حکمی را به درستی اجراء کند :
1. در اجرای آن حکم به نحو جزئی مشروعیت دارد و ربطی به مشروعیتش به نحوِ کلّی ندارد.
2. هم مشروعیتی جزئی ( در اجرای آن حکم ) داشته باشد و هم اینکه کلّیتاً دارای مشروعیت باشد.
3. نه دارای مشروعیتی جزئی باشد و نه دارای مشروعیتی کلّی باشد.
چون محلّ بحثِ ما ـ حکومتِ جائر است ، مطمئناً فرض دوم باطل است و فقط فرض 1 و 3 ـ باقی میماند ـ لهذا اگر بگوییم که فرض یکم ؛ صحیح باشد ـ نقد نویسنده صحیح است وَ چه بسا حکومتهای جائر هم احکام را اجراء میکنند ولی کلّیتاً دارای مشروعیت نیستند.
اما اگر فقط ـ فرض سوّم را صحیح بدانیم ؛ نقد نویسنده وارد نیست ؛ چرا که اجرای احکام به نحوِ صحیح را برابر با مشروعیتِ آن حکومت دانسته ایم و این یعنی اینکه شقّ دومی وجود ندارد و لزوما هراجرای حکمی صحیح ؛ برابر با مشروعیتِ آن است.
اما استدلال مختار خودمان :
الف : حکومت صحیح [ در زمان غیبت ] یا برای پیشوایی عادل است و یا غیر عادل
ب : اما حکومت صحیح برای پیشوایی غیرعادل ـ متصوّر نیست.
نتیجه : لذا برای پیشوایی عادل است.
اثبات مقدّمات :
پرواضح است که بحث ما درباره زمان غیبت است و نه #هرزمانی ـ ثانیا دو شق مطرح است :
الف : پیشوایی عادل
ب : پیشوایی غیرعادل
لهذا بین این دو شق ـ شقّ دوم باطل است و پرواضح است که شقّ اول بر شقّ دوم ترجیح دارد.
________________
#رسوایی_کانال_دروغ_خرافات