هفته‌نامه صدای آزادی

✅♦️بازنشر یک خبر تکان‌دهنده!

https://t.iss.one/wsedayeazadi

👌4😢2❤1

729 viewsedited 05:02

✅♦️انجمن کوردی شعر و ادبیات کرماشان
گزارشی از تازه‌ترین نشست این انجمن

✍️ سیامک نجفی، نویسندە
اداره‌ی یک انجمن ادبی در شرایطی که‌ جستجوی شادمانی خود راهی بس دشوار و خسته‌کننده‌ به‌ نظر می رسد کار ساده‌ای نیست. به‌ تمامی دوستانی که‌ در اداره‌ی این انجمن فعال هستند، شادباش و تبریک می گویم.
انجمن در ساختمانی در پارک زیبا قرار دارد. درباره‌ی چگونگی برنامه‌هایش زیاد نمی‌دانم. با اوضاع اینترنت کند، نتوانستم در اینترنت اطلاعات زیادی درباره‌ی برنامه‌هایش یافت کنم. ظاهرا هر هفته‌ چهارشنبه‌ها ساعت 5 بعداز ظهر برنامه‌هایشان را پیش می‌برند.
از طریق دوستی از وجود برنامه آگاهی یافتم. دیروز همان دوست نازنین که خودش دعوت شده بود و خود نتوانست بیاید، آدرس و تلفن تماسی را برایم فرستاد و من رفتم.
نکات ارزنده‌ای که می‌توان برشمرد، وجود و حضور قشرهای مختلف با گرایش‌های متفاوت بود. کودکان و نوجوانان، جوانان، میانسالان و کسانی با تجاربی چون سپید شدن موهایشان در امر ادبیات، دیده می شد. حضور گسترده‌ی خانم ها یکی دیگر از خصایص آن بود که نقش پررنگی در ارائه برنامه را ایفا می‌کردند.
این بار خاص، به نظر می‌رسید که از قبل شرکت کننده‌ها هماهنگ شده که کی و چه کسی برنامه دارد.
رضا جمشیدی، مدیر انجمن، نامشان را صدا می زد و شعر می‌خواندند.
در «انجمن کوردی شعر و ادبیات کرماشان» خوانش‌ها ترکیبی از شعر کوردی و اشعار فارسی زیادی بود. تعدادی مهمان نیز به نظر می‌رسید که از قبل نامشان نبود، ولی چون آنها هم مثل من سرزده آمده بودند، با اصرار میزبان و مجری برنامه روبرو می شدند که منحصرا شعر فارسی می‌خواندند و یا از شعرهای قدیمی خود رضا جمشیدی را دوباره خوانی می‌کردند که مورد تشویق حاضرین قرار می‌گرفت.
دو چهره قدیمی که از دوستان مجازی دورپایم بودند را دیدم، سیدقاسم ارژنگ و محمد آشنا و همینطور فرزاد صفره که بخش عمده این اشعار را نقد می‌کردند.
نقدهای خوبی بودند. البته بیشتر روی محور دوستانی می چرخید که خود کاندیدا شده بودند، نه شعرهای فارسی یا اشعاری که از خود جمشیدی دکلمه می‌کرد.
ابتدا مدیر برنامە از اشعار خودش خواند و به یقین برای بخش عمده حضار بسیار شنیدنی بود.
قباد نقاش را صدا زد کە اتفاقا برایم دیر آشنایی خوش سیما بود. از چرخچی جهان و سرمگو در اشعارش گفت کە سر در گریبان دونادون داشت.
اما مسئله ای که مرا شدیدا تحت تاثیر خود قرار داد، خوانش و دکلمه هایی بود که توسط کودکان با تمام احساس از خود به نمایش گذاشته شد.
یکی از آنها شانامه‌ کوردی، رزم رستم و سهراب و کشته شدن سهراب توسط رستم بود، و چندتای دیگر از آنها دوبیتی و غزلی عاشقانه و بسیار زیبا از اشعار نسبتا قدیمی رضا جمشیدی بود. همین که در زیبایی عاشقانه وی غرق می شدم، به خود می آمدم که این کودک چه زیبا این شعر عاشقانه را دکلمه می کند. با خودم فکر کردم، بد هم نیست که انجمن حمایت از کودکان در همه جا نیست.
چه اشکال دارد کودکی که نفهمد چی دارد می خواند. همین که تشویق می شود چه حافظه خوبی دارد و برایش کف بزنند کافی است. حالا چه لزومی دارد حتما شعر کودک بخواند. چه نیازی است کودک از عاشقانه های درخت و پرنده بداند، یا گفتگوی درخت بلوط با چشمه را چه نیاز است کودکان امروز بدانند.
همان نازاراگەی ئاسمان کەو شاید عادت داده شده اند و عادت کرده‌اند دوباره و چندباره خوانی شود برای نام کرمانشاه کفایت می کند.
کودکان جنگ هم به‌ زودی با بمب و موشک آشنا می شوند، بگذاریم از همین حالا کودکان ما نیز شانامه کوردی و کشتن سهراب بدست پدربزرگش را تمامی از بر کند و ما هم برایش کف بزنیم و بگوییم آفرین چه‌ حافظه‌ای دارید.
بگذار نترسیم که‌ کودک یا نوجوانی که‌ تصویر را برای ما به خوبی مهیا می کند چگونه‌ رستم دشنه را به‌ شکم سهراب فرو می کند و او را از پای در می آورد خللی وارد کنیم. چشم آبی زیبای یک دختر با چشمان مست مخمور از غزل‌های عاشقانه ما بزرگترها چه‌ لزومی دارد حالا با رنگ لاجوردی آسمان برای کودک جایگزین شود.
و اما سیدقاسم ارژنگ و محمد آشنا و فرزاد صفره‌ این کودکان و نوجوانان را نقد نکردند. در جایی دختر همسایە دل عاشق را فریفتە بود، متوجه شدم کە کودک نتوانست و نفهمید آن احساس را آن گونه که شایسته شعر بود اجرا کند، ولی نقدش نکردند، آنها هم برای خوانش پر احساس کودکان کف زدند.
البته‌ خود رضا جمشیدی‌ یکی از دوبیتی‌هایش که‌ یکی دیگر از بچه‌ها خواند یک حرف اضافه‌ "که‌" بود به گمانم، از قلم افتاد، فورا گوشزد کرد و به آنها یادآور شد که یک حرف اضافه از جا افتاده است و وزن دوبیتی را بهم زده‌ بود.
١٩ تیرماه ١٤٠٤ کرماشان

https://t.iss.one/wsedayeazadi

❤10👏4👍3

927 viewsedited 05:06