#Падарожжа
Сула. Інтэрактыўны музей беларускай гісторыі і культуры, які мяне ўразіў.
Пошта і паштовая станцыя. Тут расказваецца гісторыя пошты ад часоў Кіеўскай Русі да пачатку ХХ ст.
За асобную плату тут можна пакатацца на коннай чыгунцы.
Сула. Інтэрактыўны музей беларускай гісторыі і культуры, які мяне ўразіў.
Пошта і паштовая станцыя. Тут расказваецца гісторыя пошты ад часоў Кіеўскай Русі да пачатку ХХ ст.
За асобную плату тут можна пакатацца на коннай чыгунцы.
#ГісторыяБеларусі
12 кастрычніка 1398 года адбылося падпісанне Салінскага міру — умовы, складзенай паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Тэўтонскім ордэнам.
У гэты дзень адбыўся абмен адпаведнымі граматамі паміж вялікім князем літоўскім Вітаўтам і вялікім магістрам Ордэна Конрадам фон Юнгінгенам на востраве Саліне (р. Нёман).
Вітаўт заручыўся згодай ордэна са сваімі планамі дабівацца поўнай незалежнасці ад Польшчы; на святкаваннях у гонар падпісання Салінскага міру Вітаўт быў аднадушна абвешчаны фэадаламі ВКЛ «каралём Літвы і Русі». Гэта выклікала насцярожанае стаўленне да дагавора польскага караля Ягайлы, а планы захопу Ноўгарада і Пскова прывялі да пагаршэння дачыненняў ВКЛ з гэтымі рэспублікамі, а таксама Маскоўскім і Цвярскім вялікімі княствамі
12 кастрычніка 1398 года адбылося падпісанне Салінскага міру — умовы, складзенай паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Тэўтонскім ордэнам.
У гэты дзень адбыўся абмен адпаведнымі граматамі паміж вялікім князем літоўскім Вітаўтам і вялікім магістрам Ордэна Конрадам фон Юнгінгенам на востраве Саліне (р. Нёман).
Вітаўт заручыўся згодай ордэна са сваімі планамі дабівацца поўнай незалежнасці ад Польшчы; на святкаваннях у гонар падпісання Салінскага міру Вітаўт быў аднадушна абвешчаны фэадаламі ВКЛ «каралём Літвы і Русі». Гэта выклікала насцярожанае стаўленне да дагавора польскага караля Ягайлы, а планы захопу Ноўгарада і Пскова прывялі да пагаршэння дачыненняў ВКЛ з гэтымі рэспублікамі, а таксама Маскоўскім і Цвярскім вялікімі княствамі
https://t.iss.one/belta_telegramm/272703
А хто памятае, сапраўды былі чэргі за хлебам і талоны? Я нешта такога не памятаю 🤔
А хто памятае, сапраўды былі чэргі за хлебам і талоны? Я нешта такога не памятаю 🤔
Telegram
BELTA
🇧🇾#БЕЛАРУСЬ⠩⣐⡃⠓⢨⠤⠬⢔⠑⢂⠚⠪⡈⠚⠬⠸⠬
⚡️⚡️⚡️Как выживали в 1990-х и как живем сейчас, смотрите в спецпроекте БЕЛТА⚡️⚡️⚡️
‼️ХЛЕБ ПО ТАЛОНАМ. Апофеозом начала 1990-х стало то, что в магазинах начал пропадать… хлеб. Огромные очереди за ним и батоны только по праздникам…
⚡️⚡️⚡️Как выживали в 1990-х и как живем сейчас, смотрите в спецпроекте БЕЛТА⚡️⚡️⚡️
‼️ХЛЕБ ПО ТАЛОНАМ. Апофеозом начала 1990-х стало то, что в магазинах начал пропадать… хлеб. Огромные очереди за ним и батоны только по праздникам…
Верашчака
https://t.iss.one/belta_telegramm/272703 А хто памятае, сапраўды былі чэргі за хлебам і талоны? Я нешта такога не памятаю 🤔
Хлеб па талонах не помню. Проста ў адны рукі давалі абмежаваную колькасць, бо людзі прывыклі свіней ім карміць і мяхамі бралі раней.
Каб купіць пяць буханак, то прыходзілася некалькі разоў у чарзе стаяць. А калі толькі сабе адну купіць, то праблем не было.
А ў вас як?
Каб купіць пяць буханак, то прыходзілася некалькі разоў у чарзе стаяць. А калі толькі сабе адну купіць, то праблем не было.
А ў вас як?
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Хто такія ЦЫРУЛЬНІКІ? Адказ на відэа.
Працягваем вас знаёміць з беларускамоўнымі блогерамі.
Знайшла акаўтэнт спадарыні Святланы, якая расказвае пра гісторыю Гродна, краіны і пра нашых гістарычных асоб.
https://www.tiktok.com/@spadarynia_svjatlana?_t=8qTbmuHpTIz&_r=1
Працягваем вас знаёміць з беларускамоўнымі блогерамі.
Знайшла акаўтэнт спадарыні Святланы, якая расказвае пра гісторыю Гродна, краіны і пра нашых гістарычных асоб.
https://www.tiktok.com/@spadarynia_svjatlana?_t=8qTbmuHpTIz&_r=1
#РазважанніПраГісторыю
#КанфесійныяПытанніВКЛ
Гісторыя уніі і канфесійных пытанняў у ВКЛ і РП.
Адзначым гэты факт. Мы абвінавачваем уніятаў, езуітаў ва ўсіх бедах праваслаўнай царквы ў часы Рэчы Паспалітай, а аказваецца аж 25 гадоў нікому з тагачасных праваслаўных патрыярхаў не было справы да праваслаўных у Рэчы Паспалітай...
#КанфесійныяПытанніВКЛ
Гісторыя уніі і канфесійных пытанняў у ВКЛ і РП.
Адзначым гэты факт. Мы абвінавачваем уніятаў, езуітаў ва ўсіх бедах праваслаўнай царквы ў часы Рэчы Паспалітай, а аказваецца аж 25 гадоў нікому з тагачасных праваслаўных патрыярхаў не было справы да праваслаўных у Рэчы Паспалітай...
Forwarded from papury.bel | кнігі на беларускай мове
У гэтай цудоўнай дзіцячай кніжачцы вядомы шведскі пісьменнік Марцін Відмарк разважае пра тое, як уплываюць на нас новыя тэхналогіі і штучны інтэлект.
Чароўныя ілюстрацыі Эміліі Дзюбак 🌷
Пераклад са шведскай на беларускую мову Наталлі Паваляевай 🌷
biblio.by | sunduchok-knig.by | marks.by | alfavit.eu
Чароўныя ілюстрацыі Эміліі Дзюбак 🌷
Пераклад са шведскай на беларускую мову Наталлі Паваляевай 🌷
biblio.by | sunduchok-knig.by | marks.by | alfavit.eu
❗Мне здаецца, што нарэшце ў "Верашчакі" з'явіліся такія падпісчыкі, якім не падабаецца кантэнт, але яны ўпарта яго глядзяць, каб потым паставіць адмоўныя рэакцыі!
Ну вось і ў нас стала, як у людзей! 😜
Ну вось і ў нас стала, як у людзей! 😜
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Вельмі люблю староначку Каляднай крамы і слухаць прыгожую гаворку гэтай дзяўчыны!
І вось нарэшце, пасля летняга адпачынку, Калядная крама ізноў адчынілася! Значыць буду лавіць у ленце іх відэа і атрымоўваць асалоду.
Сюды кінула ні дзеля рэкламы, а каб вы паслухалі, як цудоўна гучыць беларуская мова!
Калі ёсць жаданне завітаць, то вось, калі ласка https://www.instagram.com/xmas.by?igsh=MTBoZGgwd2ltN28zcA==
І вось нарэшце, пасля летняга адпачынку, Калядная крама ізноў адчынілася! Значыць буду лавіць у ленце іх відэа і атрымоўваць асалоду.
Сюды кінула ні дзеля рэкламы, а каб вы паслухалі, як цудоўна гучыць беларуская мова!
Калі ёсць жаданне завітаць, то вось, калі ласка https://www.instagram.com/xmas.by?igsh=MTBoZGgwd2ltN28zcA==
Forwarded from Верашчака
#МіфыЛегендыБеларусі
Здарэнне з прыставам
Жыў у нашым Пінску ў старыя часы адзін царскі прыстаў. Тоўсты быў, вусаты, важны. Такое пуза адгадаваў сабе, не дай бог! Усе называлі яго Бочкай, а якое было сапраўднае прозвішча — ніхто і не помніў.
Неяк паехаў гэты Бочка з Пінска ў адну далёкую вёску, бо Пінскі павет быў, каб ведалі, надта вялікі.
Даўно збіраўся прыстаў у тую вёску, ды ўсё не было як. Нарэшце паехаў. Мабыць, не толькі па службовай справе. Была, напэўна, і яшчэ нейкая прыватная выгода. Не такі той прыстаў быў дурань, каб ехаць у далёкую і нялёгкую дарогу толькі дзеля службы, без сваёй патрэбы. Кажуць, быў вялікі хабарнік гэты царскі служка. Цягнуў і з жывога і з мёртвага, хто яго не ведаў! Але як бы там ні было, паехаў. І паехаў, трэба вам сказаць, позняй восенню, калі трохі падмерзла. Дачакаўся першых марозаў. Паехаў і знік без вестак. Назад не вярнуўся. Дома чакаюць, на службе чакаюць, а яго ўсё няма ды няма.
Прайшлі зіма, вясна, лета, восень. Прыстава няма. Толькі пад канец другой зімы вярнуўся Бочка ў Пінск.
А было так, што да той далёкай вёскі дабраўся Бочка зімовай дарогаю, цераз замёрзлае балота, а калі хацеў вярнуцца ў Пінск, то пачалася адліга і трымалася доўга. Зіма выпала цёплая, няўстойлівая. Балота не замярзала, а пра вясну і казаць няма чаго. Усё наваколле надоўга было затоплена. Вы ж ведаеце, як у нас бывае вясной, калі ўсе нашы рэкі ды рэчкі выйдуць з берагоў, ды злучацца між сабою, ды зальюць разам вялікія прасторы! Ого! Усю балоцістую нашу мясцовасць ператвораць у такую топкую дрыгву, што ні прайсці, ні праехаць, ні пераплысці. Пеша не пройдзеш, бо загразнеш у багне, і на лодцы не перабярэшся, бо вада, хоць і вялікая, але ж амаль усюды такая неглыбокая, што лодка не пройдзе. Не ўсюды прабярэшся і не на ўсякай лодцы...
Вось і не мог той прыстаў выбрацца з вёскі, хоць і быў па тым часе немалы начальнік. Так і жыў там, на невялікім пясчаным астраўку, да наступнай зімы. А што яму? Піў, пэўне, гарэлку, еў кілбасы ды вяндліну, ласаваўся мёдам. Сёння ў адной хаце, заўтра ў другой. Давалі ж, мусіць, бясплатна. Заўсёды знойдуцца такія, каму трэба пачаставаць начальства!
Нарэшце надышлі вялікія маразы і дрыгва замерзла як мае быць. Цэлы год мусіў гэтага чакаць!.. Не было ж тады ні добрых дарог, ні машын, ні самалётаў. Дзіва што — такія нетры! Як у нас кажуць, хоць ты цалы месёнц ідзі, то да краю нігды не дацягнешся! Ад вёскі да вёскі, ад астраўка да астраўка, зімою вёрстаў пятнаццаць, калі наўпрост, па лёдзе, цераз балота. А каб трапіць летам з адной вёскі ў другую, трэба ехаць у абход усе дзвесце, як не трыста вёрстаў, калі ласка!..
Здарэнне з прыставам
Жыў у нашым Пінску ў старыя часы адзін царскі прыстаў. Тоўсты быў, вусаты, важны. Такое пуза адгадаваў сабе, не дай бог! Усе называлі яго Бочкай, а якое было сапраўднае прозвішча — ніхто і не помніў.
Неяк паехаў гэты Бочка з Пінска ў адну далёкую вёску, бо Пінскі павет быў, каб ведалі, надта вялікі.
Даўно збіраўся прыстаў у тую вёску, ды ўсё не было як. Нарэшце паехаў. Мабыць, не толькі па службовай справе. Была, напэўна, і яшчэ нейкая прыватная выгода. Не такі той прыстаў быў дурань, каб ехаць у далёкую і нялёгкую дарогу толькі дзеля службы, без сваёй патрэбы. Кажуць, быў вялікі хабарнік гэты царскі служка. Цягнуў і з жывога і з мёртвага, хто яго не ведаў! Але як бы там ні было, паехаў. І паехаў, трэба вам сказаць, позняй восенню, калі трохі падмерзла. Дачакаўся першых марозаў. Паехаў і знік без вестак. Назад не вярнуўся. Дома чакаюць, на службе чакаюць, а яго ўсё няма ды няма.
Прайшлі зіма, вясна, лета, восень. Прыстава няма. Толькі пад канец другой зімы вярнуўся Бочка ў Пінск.
А было так, што да той далёкай вёскі дабраўся Бочка зімовай дарогаю, цераз замёрзлае балота, а калі хацеў вярнуцца ў Пінск, то пачалася адліга і трымалася доўга. Зіма выпала цёплая, няўстойлівая. Балота не замярзала, а пра вясну і казаць няма чаго. Усё наваколле надоўга было затоплена. Вы ж ведаеце, як у нас бывае вясной, калі ўсе нашы рэкі ды рэчкі выйдуць з берагоў, ды злучацца між сабою, ды зальюць разам вялікія прасторы! Ого! Усю балоцістую нашу мясцовасць ператвораць у такую топкую дрыгву, што ні прайсці, ні праехаць, ні пераплысці. Пеша не пройдзеш, бо загразнеш у багне, і на лодцы не перабярэшся, бо вада, хоць і вялікая, але ж амаль усюды такая неглыбокая, што лодка не пройдзе. Не ўсюды прабярэшся і не на ўсякай лодцы...
Вось і не мог той прыстаў выбрацца з вёскі, хоць і быў па тым часе немалы начальнік. Так і жыў там, на невялікім пясчаным астраўку, да наступнай зімы. А што яму? Піў, пэўне, гарэлку, еў кілбасы ды вяндліну, ласаваўся мёдам. Сёння ў адной хаце, заўтра ў другой. Давалі ж, мусіць, бясплатна. Заўсёды знойдуцца такія, каму трэба пачаставаць начальства!
Нарэшце надышлі вялікія маразы і дрыгва замерзла як мае быць. Цэлы год мусіў гэтага чакаць!.. Не было ж тады ні добрых дарог, ні машын, ні самалётаў. Дзіва што — такія нетры! Як у нас кажуць, хоць ты цалы месёнц ідзі, то да краю нігды не дацягнешся! Ад вёскі да вёскі, ад астраўка да астраўка, зімою вёрстаў пятнаццаць, калі наўпрост, па лёдзе, цераз балота. А каб трапіць летам з адной вёскі ў другую, трэба ехаць у абход усе дзвесце, як не трыста вёрстаў, калі ласка!..
#КухняБеларусі
Чарнасліў у малацэ
80 г чарнасліву,
4 шклянкі малака,
2 ст. лыжкі цукру.
Чарнасліў прамыць, заліць кіпячым малаком і настойваць 1-1,5 гадзіны.
Затым пакласці цукар і паставіць у духоўку, каб на паверхні малака ўтварылася румяная пенка.
Чарнасліў у малацэ падаецца як гарачым, так і халодным.
Чарнасліў у малацэ
80 г чарнасліву,
4 шклянкі малака,
2 ст. лыжкі цукру.
Чарнасліў прамыць, заліць кіпячым малаком і настойваць 1-1,5 гадзіны.
Затым пакласці цукар і паставіць у духоўку, каб на паверхні малака ўтварылася румяная пенка.
Чарнасліў у малацэ падаецца як гарачым, так і халодным.
Forwarded from Палявая пошта
Forwarded from Светлана Варяница (Светлана Варяница Svetlana Varianitsa)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#лонгрид
Предмета для спора нет. Есть равный государственный статус белорусского и русского языка в Республике Беларусь.
И есть понимание, что при попытке совершить очередную оранжевую революцию в августе 2020 в Беларуси, Запад качал эту тему. Нарочитое, подчёркнутое использование только белорусского языка адептами западной идеологии стали ассоциироваться как "белорусский язык = политический противник".
Мы, белорусы, с честью и достоинством прошли этот период испытаний на прочность. В обществе, вновь подчеркну, сильный запрос на единство, созидательный труд не только здесь и сейчас, но и для будущих поколений. Что мы им оставим в наследство? Мир, сильную экономику, высокий уровень культуры в широком смысле. Политической, правовой, религиозной, духовной...
Самабытная культура Беларусі – гэта і беларуская мова. Якая не пра "змагарства", а пра любоў. Не пра процілегласць, а пра талаку...
Блізкая знаёмая расказала пра дачку. Студэнтка тэхнічнага профіля аднаго з мінскіх універсітэтаў, актывістка, патрыётка і вельмі сур'ёзная дзяўчына. Ёй не хапае моўнай практыкі ў паўсядзённым жыцці, таму наведвае кнігарню, дзе размаўляюць па-беларуску, і дзе яна можа абмеркаваць і кнігі, і культурнае жыццё сталіцы. Яшчэ раз: яна – малады патрыёт Беларусі. І ёй не хапае беларускай мовы. Што гэта, калі не запыт грамадства?
І калі ўжо на днях успомнілі цытату Прэзідэнта (цудоўную цытату, я лічу) з 2019 года, то я прыгадаю і яго меркаванне са студзеня 2022-га. Паслухайце ўважліва.
Предмета для спора нет. Есть равный государственный статус белорусского и русского языка в Республике Беларусь.
И есть понимание, что при попытке совершить очередную оранжевую революцию в августе 2020 в Беларуси, Запад качал эту тему. Нарочитое, подчёркнутое использование только белорусского языка адептами западной идеологии стали ассоциироваться как "белорусский язык = политический противник".
Мы, белорусы, с честью и достоинством прошли этот период испытаний на прочность. В обществе, вновь подчеркну, сильный запрос на единство, созидательный труд не только здесь и сейчас, но и для будущих поколений. Что мы им оставим в наследство? Мир, сильную экономику, высокий уровень культуры в широком смысле. Политической, правовой, религиозной, духовной...
Самабытная культура Беларусі – гэта і беларуская мова. Якая не пра "змагарства", а пра любоў. Не пра процілегласць, а пра талаку...
Блізкая знаёмая расказала пра дачку. Студэнтка тэхнічнага профіля аднаго з мінскіх універсітэтаў, актывістка, патрыётка і вельмі сур'ёзная дзяўчына. Ёй не хапае моўнай практыкі ў паўсядзённым жыцці, таму наведвае кнігарню, дзе размаўляюць па-беларуску, і дзе яна можа абмеркаваць і кнігі, і культурнае жыццё сталіцы. Яшчэ раз: яна – малады патрыёт Беларусі. І ёй не хапае беларускай мовы. Што гэта, калі не запыт грамадства?
І калі ўжо на днях успомнілі цытату Прэзідэнта (цудоўную цытату, я лічу) з 2019 года, то я прыгадаю і яго меркаванне са студзеня 2022-га. Паслухайце ўважліва.
Верашчака
#лонгрид Предмета для спора нет. Есть равный государственный статус белорусского и русского языка в Республике Беларусь. И есть понимание, что при попытке совершить очередную оранжевую революцию в августе 2020 в Беларуси, Запад качал эту тему. Нарочитое…
#ДумкіЎслых
Адносіны да беларускай мовы - гэта лакмус, які цудоўна афарбоўвае тых, каму замінае Рэспубліка Беларусь, як суверэнная дзяржава.
І тут не трэба лішняга бла-бла. Усе нашы нібыта барацьбіты з лацінкай, шыльдавыя следапыты, антышляхетчыкі і праваслаўныя рускамірцы - проста асобы, якія займаюцца антыдзяржаўнай дзейнасцю.
Зоя С
Адносіны да беларускай мовы - гэта лакмус, які цудоўна афарбоўвае тых, каму замінае Рэспубліка Беларусь, як суверэнная дзяржава.
І тут не трэба лішняга бла-бла. Усе нашы нібыта барацьбіты з лацінкай, шыльдавыя следапыты, антышляхетчыкі і праваслаўныя рускамірцы - проста асобы, якія займаюцца антыдзяржаўнай дзейнасцю.
Зоя С