Па словах Ігара Марзалюка, фотавыстава" паралельныя светы", адкрылася ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі, - яркае сведчанне таго, што абсалютная большасць беларусаў настроена на стварэнне, пазітыўныя змены ў сваёй краіне.
"Мы можам паглядзець чорнае і белае, вось гэтую дыхатамію, якая сведчыць пра тое, што не можа быць пазітыўнай позвы, калі вы ненавідзіце іншага, - адзначыў ён. - Наша найважнейшая задача-сшываць наш Соцыум, умацоўваць яго, знаходзіць агульныя кропкі, а не разрываць, знішчаць".
Беларусь-гэта краіна добрых людзей, краіна пазітыўных сэнсаў, дадаў ён.
"Давайце памятаць усё жыццё: у нас быў самы магутны антыфашысцкі рух з усіх краін, якія былі пад акупацыяй. І ў нас была мінімальная колькасць здраднікаў - па максімуму да 30 тыс., а ім супрацьстаяла 374 тыс. чалавек. Добрыя сэнсы нашай культуры, заснаваныя на хрысціянскай традыцыі, пра што пераканаўча сведчыць выстава, перамагалі, перамагаюць і будуць перамагаць", - упэўнены прафесар.
https://youtu.be/m3q4uKWpm_Y?si=jioLH1klH3qQVF-P
"Мы можам паглядзець чорнае і белае, вось гэтую дыхатамію, якая сведчыць пра тое, што не можа быць пазітыўнай позвы, калі вы ненавідзіце іншага, - адзначыў ён. - Наша найважнейшая задача-сшываць наш Соцыум, умацоўваць яго, знаходзіць агульныя кропкі, а не разрываць, знішчаць".
Беларусь-гэта краіна добрых людзей, краіна пазітыўных сэнсаў, дадаў ён.
"Давайце памятаць усё жыццё: у нас быў самы магутны антыфашысцкі рух з усіх краін, якія былі пад акупацыяй. І ў нас была мінімальная колькасць здраднікаў - па максімуму да 30 тыс., а ім супрацьстаяла 374 тыс. чалавек. Добрыя сэнсы нашай культуры, заснаваныя на хрысціянскай традыцыі, пра што пераканаўча сведчыць выстава, перамагалі, перамагаюць і будуць перамагаць", - упэўнены прафесар.
https://youtu.be/m3q4uKWpm_Y?si=jioLH1klH3qQVF-P
YouTube
Марзалюк на выставке "Параллельные миры": не может быть позитивной повестки, когда вы ненавидите
Фотовыставка БЕЛТА "Параллельные миры" свидетельствует о том, что абсолютное большинство белорусов настроено на созидание. Такое мнение журналистам высказал член-корреспондент Национальной академии наук доктор исторических наук, профессор Игорь Марзалюк.…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Проста цёплае відэа... ❤️
ВАРУШЫ ПАРШНЯМІ!
Поршні-найпросты рускі скураны абутак, вядомы на Русі з даўніх часоў: яшчэ ў VII стагоддзі падобную абутак насілі ўсходнія славяне, а пазней - небагаты гарадскі люд. Само слова " поршні "перакладаецца з старажытнарускага" лоскут або "друзлы".
Прататыпам поршняў лічацца сандалі або кавалак суцэльнай скуры, якой абгортвалі нагу старажытныя людзі. Некаторыя гісторыкі мяркуюць, што ў старажытнасці для вырабу поршняў скуру здымалі з ніжняй часткі лапы жывёлы.
Па вонкавым выглядзе поршні-гэта мяккія туфлі, пашытыя з аднаго або двух кавалкаў скуры. Па краях поршняў забэрзваюць у зробленыя адтуліны папружкі, якія зацягваліся ў галёнкі і тым самым мацавалі поршні на назе.
Вядомы таксама іншы выгляд поршняў, якія складаліся з трох частак: адна служыла падэшвай, іншая - ўтварала борцікі і заднік, а трэцяя нашывалі на шкарпэтку.
Як і любая іншая падобная абутак, поршні насілі з палатнянымі або суконнымі анучамі і падвязвалі іх да нагі скуранымі абарамі.
Поршні-найпросты рускі скураны абутак, вядомы на Русі з даўніх часоў: яшчэ ў VII стагоддзі падобную абутак насілі ўсходнія славяне, а пазней - небагаты гарадскі люд. Само слова " поршні "перакладаецца з старажытнарускага" лоскут або "друзлы".
Прататыпам поршняў лічацца сандалі або кавалак суцэльнай скуры, якой абгортвалі нагу старажытныя людзі. Некаторыя гісторыкі мяркуюць, што ў старажытнасці для вырабу поршняў скуру здымалі з ніжняй часткі лапы жывёлы.
Па вонкавым выглядзе поршні-гэта мяккія туфлі, пашытыя з аднаго або двух кавалкаў скуры. Па краях поршняў забэрзваюць у зробленыя адтуліны папружкі, якія зацягваліся ў галёнкі і тым самым мацавалі поршні на назе.
Вядомы таксама іншы выгляд поршняў, якія складаліся з трох частак: адна служыла падэшвай, іншая - ўтварала борцікі і заднік, а трэцяя нашывалі на шкарпэтку.
Як і любая іншая падобная абутак, поршні насілі з палатнянымі або суконнымі анучамі і падвязвалі іх да нагі скуранымі абарамі.
Forwarded from Звязда
Якія турыстычныя маршруты на Міншчыне самыя папулярныя?
Верхні горад, Вілейскае водасховішча і парк гісторыі «Сула».
Чытайце на zviazda.by
Верхні горад, Вілейскае водасховішча і парк гісторыі «Сула».
Чытайце на zviazda.by
Forwarded from Час сьпяваць (Natallia 🦉Sych)
У гэты дзень, 18 лютага 1893 года, нарадзіўся Максім Гарэцкі - пісьменнік, літаратуразнаўца, лексікограф, фалькларыст.
Для даследчыкаў беларускай традыцыйнай музычнай культуры сапраўдным скарбам стала яго праца "Народныя песні з мелёдыямі", дзе апублікавана больш за 300 тэкстаў песень, шмат да якіх былі запісаны і мелодыі. Іх Максім Гарэцкі запісаў ад сваёй маці - Просі Гарэцкай у вёсцы Малая Багацькаўка (сучасны Мсціслаўскі раён).
Некаторыя з іх можна паслухаць тут
Ах, разароная рабіна
А стаіць явор ды над рэчкаю
Ах, і дай Божа нам кыляд даждаць
Па бару хаджу
Ля калодзежа, ля сцюдзёнага
Ты не радуйся, зелен дуб
Не лятай ты, ластаўка
Ай сон з драмой
Як я молада была
Дубровушка ды зялёная
Як пайду я кала лугу
Ах ты, сонца, сонца жаркае
Жыў сабе Адам, жыла і Ева
А ніжэй алічбаваная кніга М.Гарэцкага, з якой можна наўпрост узяць песні ды паспяваць.
Для даследчыкаў беларускай традыцыйнай музычнай культуры сапраўдным скарбам стала яго праца "Народныя песні з мелёдыямі", дзе апублікавана больш за 300 тэкстаў песень, шмат да якіх былі запісаны і мелодыі. Іх Максім Гарэцкі запісаў ад сваёй маці - Просі Гарэцкай у вёсцы Малая Багацькаўка (сучасны Мсціслаўскі раён).
Некаторыя з іх можна паслухаць тут
Ах, разароная рабіна
А стаіць явор ды над рэчкаю
Ах, і дай Божа нам кыляд даждаць
Па бару хаджу
Ля калодзежа, ля сцюдзёнага
Ты не радуйся, зелен дуб
Не лятай ты, ластаўка
Ай сон з драмой
Як я молада была
Дубровушка ды зялёная
Як пайду я кала лугу
Ах ты, сонца, сонца жаркае
Жыў сабе Адам, жыла і Ева
А ніжэй алічбаваная кніга М.Гарэцкага, з якой можна наўпрост узяць песні ды паспяваць.
Forwarded from Час сьпяваць (Natallia 🦉Sych)
Harecki_M_Jagoraw_A_Narodnyja_Pesni_1928.pdf
4.5 MB
Народныя песні з мелёдыямі
М. Гарэцкі і А. Ягораў
М. Гарэцкі і А. Ягораў
Forwarded from Звязда
✨Валасы жанчыны - сіла і абарона сям'і!
У славян існавала традыцыя, каб муж расчэсваў сваёй жонцы валасы, і рабілася гэта нездарма! Лічылася, што калі ён здзяйсняе гэты містычны абрад, то атрымлівае энергетычную абарону ад сваёй жонкі, а жанчына, дазваляючы мужу дакранацца да сваіх валасоў, паказвае яму свой давер. Таму што валасы жанчыны - гэта яе сіла, яе сувязь з космасам, нездарма раней валасы называлі «космы». Жанчына можа сваімі валасамі аберагаць сям'ю, ствараць вакол мужа ахоўны круг, ахоўваючы яго ад любых бед, вось чаму на Русі так шанаваліся доўгія валасы, і ідэалам прыгажосці была каса, таўшчынёй у руку!
🌿 ранішняе задае правільнае настрое думак жонцы на ўвесь дзень, муж дапамагае жонцы прывесці думкі ў парадак, а сам атрымлівае абарону на маючыя адбыцца справы;
🌿 вячэрняе дапамагае жонцы «дадумаць» дзённыя думкі, завяршыць дзённыя справы, прыбраць негатыў, які назапасіўся за дзень, і сысці ў ноч са спакойнай галавой.
У дзяцінстве валасы дзяўчыне расчэсвалі яе бацькі, а становячыся дарослай, яна рабіла гэта сама ці магла даверыць свайму выбранніку.
Ёсць некаторыя тонкасці, якія трэба ведаць аб расчэсваннем:
☘ Па - першае, вельмі важна, каб грэбень быў з натуральнага матэрыялу, напрыклад, драўляны, таму што ён можа ўздзейнічаць на фізічнае і на тонкія целы Чалавека, чысціць энергетыку і змяняць душэўны стан;
☘ Па - другое, грэбень - гэта абярэг, таму яго ні ў якім разе нельга даваць іншым людзям!
Грэбень, якім муж расчэсвае валасы сваёй жонцы, з часам набывае вялікую сілу і становіцца сямейным абярэгам!
У славян існавала традыцыя, каб муж расчэсваў сваёй жонцы валасы, і рабілася гэта нездарма! Лічылася, што калі ён здзяйсняе гэты містычны абрад, то атрымлівае энергетычную абарону ад сваёй жонкі, а жанчына, дазваляючы мужу дакранацца да сваіх валасоў, паказвае яму свой давер. Таму што валасы жанчыны - гэта яе сіла, яе сувязь з космасам, нездарма раней валасы называлі «космы». Жанчына можа сваімі валасамі аберагаць сям'ю, ствараць вакол мужа ахоўны круг, ахоўваючы яго ад любых бед, вось чаму на Русі так шанаваліся доўгія валасы, і ідэалам прыгажосці была каса, таўшчынёй у руку!
🌿 ранішняе задае правільнае настрое думак жонцы на ўвесь дзень, муж дапамагае жонцы прывесці думкі ў парадак, а сам атрымлівае абарону на маючыя адбыцца справы;
🌿 вячэрняе дапамагае жонцы «дадумаць» дзённыя думкі, завяршыць дзённыя справы, прыбраць негатыў, які назапасіўся за дзень, і сысці ў ноч са спакойнай галавой.
У дзяцінстве валасы дзяўчыне расчэсвалі яе бацькі, а становячыся дарослай, яна рабіла гэта сама ці магла даверыць свайму выбранніку.
Ёсць некаторыя тонкасці, якія трэба ведаць аб расчэсваннем:
☘ Па - першае, вельмі важна, каб грэбень быў з натуральнага матэрыялу, напрыклад, драўляны, таму што ён можа ўздзейнічаць на фізічнае і на тонкія целы Чалавека, чысціць энергетыку і змяняць душэўны стан;
☘ Па - другое, грэбень - гэта абярэг, таму яго ні ў якім разе нельга даваць іншым людзям!
Грэбень, якім муж расчэсвае валасы сваёй жонцы, з часам набывае вялікую сілу і становіцца сямейным абярэгам!
#МіфыЛегендыБелпрусі
Утопец, Утопца, Топелец - ва ўсходне славянскім фальклоры і ў менавіта беларускім, гэта злая вадзяная нежыць, якой становіцца памерлы ў вадзе злачынец ці грэшнік, альбо патоплены няхрышчаны.
Улюблёная справа Ўтопца затаскваць людзей у балоты, рэкі і азёры, а таксама забіваць жывёл, якія стаяць каля ціхіх вод.
Утопцы маюць выгляд высокіх, вельмі хударлявых людзей са слізкай зялёнай скурай, вялікай галавой і цёмнымі валасамі, якія блішчаць пры свеце месяца.
Па народных павер'ях, насяляюць Утопцы, як і Вадзянікі, любыя вадаёмы, часам нават канавы і студні, выходзяць на бераг у маладзік. У некаторых рэгіёнах на іх ускладалі адказнасць за затапленне палёў і лугоў, разліву рэк. Але любімым месцам Утопцаў з’яўляюцца канешне ж вадзяныя млыны.
Утопец, Утопца, Топелец - ва ўсходне славянскім фальклоры і ў менавіта беларускім, гэта злая вадзяная нежыць, якой становіцца памерлы ў вадзе злачынец ці грэшнік, альбо патоплены няхрышчаны.
Улюблёная справа Ўтопца затаскваць людзей у балоты, рэкі і азёры, а таксама забіваць жывёл, якія стаяць каля ціхіх вод.
Утопцы маюць выгляд высокіх, вельмі хударлявых людзей са слізкай зялёнай скурай, вялікай галавой і цёмнымі валасамі, якія блішчаць пры свеце месяца.
Па народных павер'ях, насяляюць Утопцы, як і Вадзянікі, любыя вадаёмы, часам нават канавы і студні, выходзяць на бераг у маладзік. У некаторых рэгіёнах на іх ускладалі адказнасць за затапленне палёў і лугоў, разліву рэк. Але любімым месцам Утопцаў з’яўляюцца канешне ж вадзяныя млыны.
Forwarded from ГРУППА ДРОЗДЫ (Влада)