▫️مراقبت از کودکان در میانه جنبش‌های اجتماعی و اعتراضی

رضا عبدی


ایران، یک‌بار دیگر «روحِ یک جهان بی‌روح» شده است و خانواده‌ها و کودکان بسیاری با نگرانی اخبار و رویدادها را دنبال می‌کنند.
به‌عنوان یک روزنامه‌نگار صلح، وظیفه دارم چند نکته همدلانه برای مراقبت از کودکان در این روزها پیشنهاد بدهم و امیدوار باشم اندکی به کار بیاید و موثر باشد.
اگر به این صفحه دسترسی دارید، لطفاً این متن و یا اسلایدهای بالا را به هر طریقی که می‌توانید بازنشر کنید تا والدین بیشتری ببینند.

یک.
کودکان را حتی‌المقدور در خانه تنها نگذارید. اگر در محلهٔ شما تجمع و اعتراض مردم به درگیری نیروهای نظامی و امنیتی با آنها  تبدیل شده، در برابر سروصداها آرامش خودتان را حفظ کنید و ترس و نگرانی‌تان را به کودکان منتقل نکنید.

دو.
یک انیمیشن یا یک موزیک با صدای بلند در خانه پخش کنید و همراه با بچه‌ها به فعالیت بدنی و ذهنی مشغول شوید. با هم کاردستی درست کنید، بازی کنید، انیمیشن ببینید یا حتا برقصید.

سه.
چون مکان‌های درگیری از پیش معلوم نیست، چنانچه مجبورید، در ساعت‌هایی از شبانه‌روز در خیابان‌ها تردد کنید که درگیری کمتر است. مثلاً صبح‌های خیلی زود یا ظهرها.

چهار.
حضور در تجمعات و اعتراض‌های خیابانی حق هر شهروندی است، اما هرگز، هرگز همراه با کودکان در تجمعات شرکت نکنید. این کار نقض آشکار حقوق آنهاست.

پنج.
با خانواده‌های دوستان کودکانتان ارتباط بگیرید و اگر می‌توانید دیدارهای منظمی برنامه‌ریزی کنید و هر دو سه روز به خانه یکدیگر بروید تا بچه‌ها چند ساعتی را با هم باشند. حضور کودکان در جمع همسالان، اضطراب آنها را به‌شدت کاهش می‌دهد.

شش.
کودکان را در معرض مستقیم اخبار و تصاویر درگیری‌ها قرار ندهید، اما خوب است که درباره پرسش‌هایشان گفت‌وگوی چالشی داشته باشید. از آنها دعوت کنید تا نگرانی‌هایشان را تبدیل به داستان یا نقاشی کنند. درباره نوشته‌ها و نقاشی‌هایشان بی‌تفاوت نباشید و عکس‌العمل نشان بدهید.

هفت.
در برابر استفادهٔ حکومت از کودکان در نقش نیروهای انتظامی و سرکوب، بی‌تفاوت نباشید و با انتشار محتوا در شبکه‌های اجتماعی اعتراض کنید.
حق هر کودک، حق تمام کودکان است.

هشت.
مواظب کودکانِ کار در خیابان‌ها باشید و آنها را از تجمعات دور کنید. اگر کودکی دیدید که ترسیده و تنهاست به خانه یا محل کارتان ببریدش تا خیابان کمی آرام‌تر و امن‌تر شود.

#مهسا_امینی
#کودکان_در_جنبشهای_خیابانی
#صلح
#شادی
#زندگی

@aleph_ba

بیانیه پدیدآورندگان کتاب کودک و فعالان فرهنگی درباره رخدادهای اخیر

@aleph_ba

بیانیه پدیدآورندگان کتاب کودک و فعالان فرهنگی درباره رخدادهای اخیر


این روزها در میان مردم خشمگین و دادخواهی که در اعتراض به کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی، دختر ۲۲ ساله‌ی سقزی، به خیابان آمده‌اند، نوجوانان به‌جان‌آمده‌ای نیز هستند که به امیدِ مشترکِ رقم‌زدن آینده‌ای روشن و عاری از بی‌عدالتی و جبر و سرکوب به اعتراضات پیوسته‌اند.
تاسف‌بار و دردناک این‌که، به‌سیاق گذشته و به‌جای شنیدن اعتراض‌ها و فراهم‌آوردن اسباب رضایت و آرامش معترضان، شماری کشته و زخمی و بسیاری دستگیر شده‌اند. مشاهدات میدانی نیز از حضور نوجوانان زیر ۱۸ سال در واحدهای ویژه‌ی نظامی و انتظامی حکایت دارد.
ما، جمعی از نویسندگان، مترجمان، روزنامه‌نگاران، تصویرگران، ناشران، مروجان کتاب، مربیان و دیگر فعالان فرهنگی و هنریِ حوزه ادبیات‌ کودک‌و‌نوجوان، ضمن همراهیِ قاطع با هموطنان دردمندمان، با صدای بلند اعلام‌ می‌کنیم براساس مفاد پیمان‌نامه‌ی جهانیِ حقوق کودک و همین‌طور قانون حمایت از اطفال و نوجوانانِ ایران، پاسخ هیچ معترضی، به ویژه معترض نوجوان گلوله و جای او در زندان نیست. ما مجدانه خواستار آزادی فوری نوجوانان بازداشت‌شده و پایان‌دادن به سرکوب خونینِ معترضان هستیم. به‌علاوه، به صف کردنِ عده‌ای نوجوان مسلح با پوشش نظامی در برابر مردم معترض، مصداق بارز نقض حقوق کودک و استفاده‌ی ابزاری از آن‌هاست؛ بی‌تردید این شیوه‌ی برخورد با نوجوانان برای آمران عواقبی ناگوار و غیرقابل‌جبران در پی خواهد داشت.

@aleph_ba

نام امضاکنندگان را در فایل پی‌دی‌‌اف بالا ببینید.

«کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» در دی‌ماه سالِ ۱۳۴۴ به‌عنوان سازمان فرهنگی ـ هنری با ریاست "شهبانو فرح پهلوی" و مدیریت "لیلی امیرارجمند" بنیان گذاشته شد.
با راه‌اندازی این کانون، بسیاری از نویسندگان، شاعران و هنرمندان در رشته‌های مختلف برای همکاری دعوت شدند. حاصل این همکاری‌ها، انتشار تعداد زیادی کتاب شعر و داستان با نقاشی‌های مناسب، برای گروه‌های سنی مختلف بود.
آغاز کار رسمی مرکز سینمایی کانون در سال 1348 با مدیریت فیروزه شیروانلو، فرصت مناسبی برای شکل گیری سینمای فرهنگی ایران ایجاد کرد.
اولین فعالیت‌های مرتبط با سینما در کانون، برگزاری جشنوارۀ فیلم‌های کودکان و نوجوانان از سال ۱۳۴۵ بود که در آن فیلم‌های مربوط به کودکان و نوجوانان از سراسر دنیا انتخاب و نمایش داده می‌شد. ۱۲ دوره از این جشنواره به دبیری چهره‌هایی چون هژیر داریوش، پرویز فتوره‌چی، پرویز دوایی و فریدون معزی ‌مقدم تا سال ۱۳۵۶ برگزار شد.
با راه اندازی مرکز سینمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به همت فیروز شیروانلو در سال ۱۳۴۸ بود که جریانی در سینمای ایران شکل گرفت که به کلی متفاوت با نظام تجاری فیلمسازی در ایران بود. در این مرکز بود که تعدادی از برجسته ترین فیلمسازان تاریخ سینمای ایران، از عباس کیارستمی و بهرام بیضایی گرفته تا سهراب شهید ثالث**، **امیر نادری**، **مسعودکیمیایی و **ناصر تقوایی**، فیلم های کوتاه خود را ساختند.
مرکز موسیقی کانون سال ۱۳۵۰ به مدیریت «احمدرضا احمدی» و کوشش افرادی چون «شیدا قره‌چه‌داغی» تأسیس شد، و از آن پس به انتشار محصولاتی برای کودکان و نوجوانان در چند بخش و روی صفحه‌ی گرامافون اهتمام ورزید.

وب‌سایت «برای کانون» تلاش مستقلی در زمینه‌ی جمع‌آوری این آثار از مجموعه‌های شخصی و ارائه و آرشیو آن‌ها به صورت دیجیتال انجام داد و این کانالِ تلگرام توسطِ صفحه‌ی نبضِ‌زمان‌ ایجاد شده است.
بخشِ اعظمِ مجموعه‌ی کتاب‌ها و فیلم‌ها توسطِ وب‌سایتِ «راوی حکایت باقی» به صورتِ تک‌نفره، بدون وابستگی مالی به موسسه و سازمانی خاص، و دور از هر آگهی تجاری و تبلیغات بازرگانی مرسوم. جمع‌آوری شده‌اند.
و حالا کلیه‌ی محصولاتِ کانون (کتاب‌، صفحه و نوار، فیلم مستند و داستانی، انیمیشن) در یک‌جا و برای کودکانِ امروز و آینده در این کانال قرار دارد و در صورت پیدا شدنِ منابع جدید آپدیت خواهد شد.

برای و به نامِ کیان پیرفلک که کودکِ امروز بود. درخت کاشت. زنگ علوم را دوست داشت و اختراع می‌کرد. خودش و ایلان ماسک را خوشبخت می‌دانست. ایرانی بود و به خدای رنگین‌کمان باور داشت.
نبضِ‌زمان‌ ، «برای کانون» و «راوی حکایت باقی»هیچ‌گونه درآمد و منفعت مالی از محتوای ارائه‌شده نداریم. این تلاشی‌ست از طرفِ کودکان دیروز به کودکان امروز، چراکه جای کانون و تولیداتش در این سال‌ها بسیار خالی بوده است.
استفاده از محتوای صوتی با ذکر نام و نشانی وب‌سایت «برای کانون» و محتوای نوشتاری و تصویری با ذکرِ نام و نشانی وب‌سایت «راوی حکایت باقی» بلامانع است.
❇️دسترسی سریع:

✅محتوای صوتی:
#داستان_صوتی #صدا_برای_نوجوانان #ردیف‌های_موسیقی_ایرانی #زندگی‌_و‌_آثار #صدای_شاعر

✅محتوای تصویری:
#فیلم #انیمیشن

✅کتاب:
#کتاب_نوجوان
#کتاب_کودک
https://www.forkanoon.com
https://parand.se
https://www.instagram.com/timebeatwitharmick

نویسنده‌ای که نوازنده شد

داستانی از اَلَن توماس
تصویرگر: اولیس وانسِل

ترجمه و انتشار به فارسی: موسسهٔ فرهنگی و هنری رسم کودکی

هدیهٔ نوروزی مدرسهٔ صلح و زندگی به کودکان ایران و تمام فارسی‌زبانان جهان

فروردین‌ ۱۴۰۲

@rasmekoudaki

فانتزی در هفت‌روز هفته دارم

احمدرضا احمدی بارها در کودکانه‌های خویش روزهای هفته، مخصوصا جمعه، را تکرار کرده است؛ برای مثال، شروع قصه «همه آن قایق‌های کاغذی» چنین است: «ساحل‌نشینان دریا در یک روز صبح جمعه، کنار دریا، پسرکی را با چشمان آبی کنار دریا دیده بودند که قایق‌هایی به رنگ آبی، سبز، زرد، قهوه‌ای، قرمز، بنفش، سفید، صورتی و پرتقالی از کاغذ ساخته بود و آنها را در دریا رها کرده بود. آن روز جمعه، از صبح بر دریا و ساحل باد می‌وزید. باد، قایق‌های کاغذی پسرک را آرام‌آرام از ساحل دور کرده بود». و یا در قصه «نوشتم باران، باران بارید»: «در یک روز جمعه گنجشک از من خواست یک گنجشک دیگر نقاشی کنم تا او در قفس تنها نباشد». در کتاب شب روز اول و صبح روز هفتم، اتفاق نهایی قصه در صبح روز هفتم رخ می‌دهد: «صبح روز هفتم، از سپیده بر باغ قدیمی و استخر قدیمی باران می‌بارید». یا در داستان «سه گلدان» بارها جمله «آن روز جمعه بود» تکرار می‌شود. با همین یک جمله سرخوشی‌ها و لذت‌جویی‌های کودکانه‌ای زنده می‌شود که در جمعه‌های فراموش‌نشدنی میسر می‌شد.
حتی در شعرهای جدیدش:
در آخرین روز هفته
از تنگ ماهی
یک شاخه شقایق رویید
عابرانی که از کنار قلب‌های ما
به‌سرعت می‌گذشتند
به شقایق خیره شدند
و یا از شعر «جمعه روبه‌روی روزها»:
من در همین تجربه عصرانه پاییزی خویش
به جنگل‌های پرشتاب که مه را می‌شستند، می‌گریستند و در قاب می‌نهادند
اعتراف می‌کنم:
روز اگر بود، جمعه بود...


ادامه مطلب را اینجا بخوانید

▫️بیانیه جمعی از فعالان حقوق کودک در محکومیت جنگ‌افروزی و کشتار کودکان

برای پیوستن به این کارزار و امضای بیانیه از طریق فرم زیر اقدام کنید:

https://forms.gle/76qUi5t3QHDrKieKA

۲۳ سال با کانون توسعه فرهنگی کودکان

از شما عزیزان و همراهان در همه‌ی این سال‌ها دعوت می‌کنیم روز شنبه ۲۹ دی ماه ۱۴۰۳، از ساعت ۵ بعدازظهر با ما همراه شوید. می‌خواهیم از ۲۳سال کار و تلاش در کتابخانه‌های روستایی بگوییم و بشنویم.
                          منتظر دیدارتان هستیم

زمان:شنبه ۲۹ دی ماه، ساعت ۵ بعدازظهر
مکان: خانه اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی، خیابان استادنجات‌الهی(ویلا)، نبش خیابان  ورشو
☎️ ۸۸۸۲۷۰۳۵    
🌐  www.ccdcir.com
↗️ @ccdcir
📱۰۹۱۹۴۹۹۷۷۱۲