تصمیمی گرفتیم که کسب و کار هایی که در ایران براساس متن باز و گنو/لینوکسی هست را در سایت و کانال معرفی کنیم // عزیزانی که کسب و کارهایی با این ساختار را دارن و تمایل به معرفی دارن لطفا با @yashar_esmaildokht مکاتبه کنند
با تشکر

https://www.dropbox.com/s/9jjmsiukl3n58uf/Red%20Hat%20Enterprise%20Linux%20Troubleshooting.pdf?dl=0 #redhat #linux

داکر (انگلیسی: Docker) پروژهٔ متن‌بازی است که دیپلویمنت نرم‌افزارهای کاربردی را درون software container به وسیلهٔ فراهم کردن لایهٔ انتزاعی اضافه‌ای فراهم می‌کند. داکر اولین بار به عنوان یک پروژه جانبی در شرکت دات کلود شروع شد.

ادات کلود یک شرکت PaaS یا بستر به عنوان سرویس بود که اغلب با Heroku مقایسه می شود. این شرکت بعدها با ساخت داکر و تمرکز بر آن به عنوان پروژه اصلی، اوج گرفت. بعضی از افراد فکر می کنند داکر، ابزار مجازی سازی مانند وی‌ام‌ویر یا ویرچوال باکس است. عده ای نیز فکر می کنند داکر ابزار مدیریت ماشین مجازی مانند وگرنت (Vagrant) است؛ ولی در واقع اینگونه نیست. به عبارت ساده و قابل مفهوم، داکر یک پلت فرم متن باز برای توسعه دهندگان و مدیران سیستم هاست که در ساخت، عرضه و اجرای اپلیکیشن های توزیع شده با استفاده از کانتینرها به آنها کمک می کند. در واقع داکر یک روش جدید و متفاوت برای اجرا و توسعه برنامه های نرم افزاری است. کانتینر یا محفظه، به توسعه دهنده اجازه می دهد تا یک اپلیکیشن را با تمام بخش های مورد نیاز مانند کتابخانه ها و دیگر وابستگی ها، بسته بندی کند و به عنوان یک پکیج مجزا بر روی سیستم های دیگر استفاده کند. داکر دو بخش اصلی دارد: موتور داکر (انگلیسی: Docker Engine) که در واقع فایل باینری داکر است که بر روی ماشین محلی یا سرورها اجرا می شود و وظیفه اجرای نرم افزار را برعهده می گیرد. دیگری داکرهاب که یک وبسایت و سرویس cloud است و به افراد امکان به اشتراک گذاری تصاویر داکر را می دهد..

نیم نگاهی به OpenShift
در دنیای امروز با رشد سریع اطلاعات و بزرگ شدن داده ها در سازمان ها مدیران سیستم نیز نیاز به بروز کردن دائم دانش خود همگام با بستر های اطلاعاتی دارند. در این میان رشد ابزار های مدیریت سیستم ها نحوه ی مدیریت بستر ها و هماهنگی آن ها را با رشد و توسعه ی تجارت در سازمان ها هماهنگ می گردد تا توانایی پاسخ گویی حجم عظیم درخواست ها در کوتاهترین مدت زمان ممکن را دارا باشد. فارغ از بستر های زیرساختی چون cloud‌ می توان به ابزار هایی چون Chef، Puppet،‌ Ansible و Saltstack در حوزه ی مدیریت حجم عظیم ماشین ها و یا Vagrant برای مدیریت ماشین های مجازی یا Containerهایی مانند Docker اشاره کرد که با حضور خود دنیای فناوری اطلاعات را برای مدیران سیستم جذاب تر نموده اند. حال به معرفی یکی از نرم افزار هایی که می تواند موجب خودکار شدن و سرعت بخشیدن به فرآیند های مدیریتی سیستم ها می شود می پردازیم این نرم افزار در واقع سرویس PaaS را برروی بسترهای مجازی می تواند ارائه کند.

مدیران فناوری اطلاعات و OpenShift
مدیریت فناوری اطلاعات یک سازمان یکی از جذاب ترین و در عین حال سخت ترین شغل های دنیای تجارت امروز می باشد. مدیران فن‌آوری اطلاعات با نگاهی به اطراف خود حجم فناوری هایی که آن‌ها را احاطه کرده است می بینند و می بایست بر این اساس سازمان خود را در مسیر پیشرفت قرار دهند. هر بخش از فناوری اطلاعات توسط یک شرکت طراحی، تولید، توسعه و پشتیبانی می شود، بنابراین مدیران فناوری اطلاعات تنها مسول مدیریت فناوری های تولیدی سازمان خود نیستند. با توجه به سرعت و شدت تغییرات در دنیای فناوری اطلاعات مدیران فناوری اطلاعات به شدت تحت فشار برای تعیین خط مشی و یافتن راه برای هماهنگی با این سرعت رشد قرار می گیرند. حال به شرح چگونگی راحت تر شدن این مسیر با استفاده از OpenShift خواهیم پرداخت. سامانه های نرم افزاری گسترده مانند OpenShift بسیار پر اهمیت هستند زیرا این نرم افزار با درک بازار، کسب و کار های معمول را گسترش داده است. با این راه کار جدید نرم افزارها یا ارائه ی راحت تر خدمات مشتریانی که از خدمات سنتی استفاده می نمایند به خدمات مناسب تر و قابل دسترس تر دست خواهند یافت. حقیقت این است که این نرم افزار تعیین می کنند که یک شرکت چگونه فرصت های جدید در کسب و کار را پیدا کرده و خدمات ارزشمندتری به مشتریان خود ارائه نماید.

این تفکر که «کسب و کار یک شرکت فناوری نیست پس این موارد در شرکت من هیچ تاثیری نخواهد داشت» حقیقتا اشتباه است.
شرکت هایی مانند Amazon، Uber، Netflix و غیره به ما نشان داده اند که صنایع معمول مانند خرده فروشی، حمل‌و‌نقل و رسانه می توانند به یک شرکت جدید و چابکتر تبدیل شوند. یک نکته ی دیگر که می تواند مسیر ما را روشن کند اتفاقی است که برای شرکت Kodak می توانست اتفاق بی افتد اگر شرکتی بود که Instagram‌ را ابداع کرده بود. آن ها می توانستد از ورشکستگی خود جلوگیری کنند اگر برروی رسانه های اجتماعی تمرکز می کردند می توانستند جایگاه تجاری خود را حفظ کنند. همه ی این موارد تنها با تصمیم گیری صحیح و قرار دادن نرم افزار در مدل تجاری هر سازمان می تواند رخ دهد. در هر حال ساختن ایده ی جدید کار آسانی نیست و مدیران هنگامی که بیشتر زمان خود را درگیر اختصاص منابع محدود سازمان و یافتن راهی برای بهبود ROI/ROA نظارت بر پیاده سازی فناوری ها نمایند چگونه باید نوآوری کنند؟

جواب این سوال بسیار ساده است.

در واقع OpenShift‌ به توسعه ی نرم افزار ها با در برگرفتن ابزار هایی در شرکت ها که نیاز به چابکی و کارایی دارند کمک می‌کند. با OpenShift سازمان شما می تواند به سرعت نرم افزار ها را پیاده سازی، کمتر ذخیره کند و تعاملی تر بوده و میزان همکاری ها را افزایش دهد. و در دنیای رقابتی امروز شما با سرعت بیشتری می توانید از ایده ها به تولیدات برسید. در ادامه بررسی بیشتر مزایایی این نرم افزار و توانمندی ها و نقش آن در بهبود بستر فناوری اطلاعات می پردازیم.

داکر یا در اصطلاح اصلی آن Docker ، یک پلت فرم متن باز برای ساخت ، ارسال و اجرای هر اپلیکیشنی بدون وابستگی به مکان می باشد . شامل ۴ مولفه اصلی است : موتور داکر ( قابلیت حمل دارد بازمان اجرای خیلی کم) ، یک هاب داکر ،ابزارهای بسته بندی و یک سرویس ابری برای به اشتراک گذاشتن اپلیکیشن ها و خودکار سازی جریان کار . داکر اپلیکیشن ها را قادر می سازد به سرعت از اجزایشان اسمبل شوند و اصطکاک مابین توسعه ، QA و محیط تولید را حذف کند .

کاربرد اصلی داکر برای توسعه دهندگان و ادمین سیستم ها است . چرا؟

برای توسعه دهندگان ، با داکر توسعه دهنده می تواند هراپلیکیشنی با هر زبانی بسازد . اپلیکیشن های Dockerized قابل حمل اند و هر جایی می توانند اجرا شوند در دیتا سنترها ، لپ تاپ ها و اوبونتو سرورهای ابری .

برای ادمین های سیستم ، داکر محیط استانداردی برای تیم توسعه ، QA و تولیدشان ارائه می دهند و دیگر به چیزی به عنوان ” سیستم من ” نیازی نیست . با کمک داکر می توانند هر اپلیکیشنی را روی هر زیرساختی به سرعت اجرا کنند .

داکر به ما این امکان رو میده هر لحظه از هر جا اشتباه کردی به عقب برگردی بدون اینکه سرورت مشکلی پیدا کنه و همه اینها به خاطر ایمیج هایی هست که می توانیم در هرلحظه از هر بخش سرور ایجاد کنیم .

برای استفاده از این بستر، ابتدا باید نرم افزار مدیریتی داکر (docker engine) روی سیستم عامل ما نصب شود . در مرحله بعد، از روی مخزن نرم افزار بسیار کامل آن ، نرم افزار مورد نیاز برای اجرا که تمام تنظیمات آن هم انجام شده است را انتخاب و بارگزاری می کنیم . (به هر نرم افزار پیکربندی شده روی سرور داکر یک ایمیج یا تصویر گفته میشود)

در مرحله بعد آنرا اجرا می کنیم . این نرم افزار درون یک محفظه (container) با رم و سیستم عامل اختصاصی خود کار خواهد کرد و به بقیه سیستم کاری نخواهد داشت و به دلیل مکانیزم ذخیره و اجرای داکر که از امکانات پیشرفته لینوکس (LXC) استفاده کرده است ، به راحتی و با سرعت شروع به کار خواهد کرد .

می توان اینگونه فرض کرد که با داکر ما به جای ایمیج گرفتن از یک سیستم عامل و اجرای آن در VirtualBox یا VMWare ، از یک نرم افزار با تمام پیکربندی و تنظیمات آن یک ایمیج می گیریم و هر جا نیاز شد سریعاً آنرا بارگذاری و اجرا میکنیم .

برای تست و آزمایش :‌
https://www.docker.com/tryit/

من خودم به شخصه بیشتر lxc رو میپسندم // خود داکر هم از lxc استفاده میکنه
#lxc #container @unixmens

#lxc #container @unixmens

توی داکر این مفهوم را داریم :


Docker daemon: runs on a host
Client: connects to the daemon, and is the primary user interface
Images: read-only template used to create containers
Containers: runnable instance of a Docker image
Registry: private or public registry of Docker images
Services: a scheduling service called Swarm which enables multi-host, multi-container deployment. Swarm was introduced in version 1.12
#lxc #container @unixmens

#Storage Management LXC vs Docker