در حوزه ی IoT، تمامی Objectها، گوش و چشم سازمان ها می باشند؛ در حالی که داده ها به عنوان مغز آن در نظر گرفته می شوند. در این ویدیو Craig Muzilla، معاون ارشد کسب و کار پلتفرم اپلیکیشن ها، در شرکت Red Hat# در مورد راهکارهای ایمن سازی و متمرکز ساختن داده ها توسط IoT صحبت می کند
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Internet of Things: a Red Hat perspective
با توجه به تحقیقات انجام شده، سازمان‌ها از سرمایه‌گذاری برروی تکنولوژی زیرساخت دسکتاپ مجازی یا به عبارتی Virtual Desktop Infrastructure یا به اختصار VDI، بیش از 300 درصد سود کسب نموده و به پیشرفت‌های قابل توجهی در کسبوکار خود دست یافته‌اند.
از مزایای راهکارهای مجازی سازی دسکتاپ، برای مدیران IT آن است که از وظایف مدیریتی و اجرایی آنها در ارتباط با دسکتاپ کاسته شده و این امکان را به آنها می‌دهد که برنامههای کاربردی به سادگی اضافه و رفع عیب شده و یا ارتقا داده شوند. علاوه‌بر‌این، تکنولوژی مذکور مدیران را قادر می‌نماید تا از نقطه کنترل مرکزی به مدیریت امنیت و محافظت از داده‌ها بپردازند که موجب کاهش هزینهی کلی مالکیت و افزایش محافظت از داده‌ها در کسبوکار می‌گردد.
موارد فوق تنها برخی از مزایای سیستم عامل‌های دسکتاپ است که برروی ماشین‌های مجازی اجرا می‌شوند؛ این سیستمها به صورت Off-Premise در Cloud و یا به صورت On-Premise در دیتاسنتر، Host شده و از طریق Clientهای دسکتاپ و یا تجهیزات سیار قابل دسترسی می‌باشند. با این وجود، این مشکل از سوی بسیاری از مدیران احساس می‌شود که بهره‌مندی از مزایای VDI، بدون ایجاد تغییر فراهم نمی‌شود. VDI شیوه‌ی ارائه‌ی دسکتاپ به کاربران را تغییر داده و به موفقیت مسیر یک پروژه IT بستگی دارد که ممکن است با مخاطرات احتمالی همراه باشد.
این خطرات می‌تواند فعالیت کاربر را در هر مرحله از پیاده‌سازی VDI، از برنامه‌ریزی‌های اولیه تا Rollout نمودن سیستم‌های فعال با وقفه مواجه کند. ضمن اینکه در صورت عدم اجتناب از این مخاطرات ممکن است ریسک بروز اختلال در عملیات‌های جاری مرتبط با کسبوکار، از‌دست‌رفتن بهره‌وری کارکنان و نارضایتی کاربران نهایی ایجاد گردد.
در شرایط بدتر حتی این احتمال نیز وجود دارد که کاربر به دلیل عدم دسترسی به دسکتاپ و برنامههای کاربردی از اجرای فعالیت‌های خود بازمانده و به این ترتیب عملیات‌های کسبوکار متوقف گردد. حتی در برخی حوزه‌ها، عدم دسترسی به دسکتاپ‌ها و برنامههای کاربردی ممکن است خسارات بیشتری را نیز به همراه داشته باشد. برای مثال ممکن است برای متخصصین بهداشت و درمان، چنین شرایطی مانع از تصمیم‌گیری‌های مهم و ارائه‌ی خدمات مناسب درمانی در لحظات حساس و حیاتی گردد.
با توجه به این شرایط، پیام روشنی برای برنامه‌ریزان پروژه‌ی VDI وجود دارد که با ایجاد یک VDI می‌توان بر زندگی روزمره‌ی افراد در سراسر سازمان تاثیرگذار بود. به همین دلیل جای هیچ اشتباهی وجود ندارد و این واقعیت بر ضرورت رفع خطرات احتمالی موجود در VDI اشاره می‌نماید، که در ادامه مطرح می‌گردد.
عدم مشارکت کاربر
از آغاز یک پروژه‌ی VDI، مشارکت کاربر نهایی برای ایجاد درک درستی از نحوه انجام فعالیت‌های روزانه‌ی آنها امری حیاتی محسوب می‌شود. مشارکت کاربر یکی از عوامل کلیدی است که تضمین می‌نماید کلیه الزامات کاربر و کسبوکار فراهم گردیده و تعریف روشنی از حل مشکل مورد بررسی وجود دارد.
برای مثال در یک پروژه‌ی دسکتاپ که تمرکز بر کاهش هزینه‌ها می‌باشد، الزامات و اولویت‌های متفاوتی در مقایسه با پروژه‌ای وجود دارد که درپی ارتقای عملکردهایی همچون ارتقای امنیت داده یا قابلیت Disaster Recovery است. بنابراین پیش از پرداختن به الزامات فنی، مانند تعیین تعداد سرورهای لازم و اندازه‌گیری و ارزیابی لینک‌های WAN، باید کار را با شناسایی نیازهای کاربر، محرک‌های کسبوکار و الزامات خاص آغاز نمود. از جمله‌ی این الزامات خاص می‌توان به موضوعات تطبیق‌پذیری، برنامههای Disaster Recovery یا حتی نیاز یک کسبوکار به پذیرش سریع تعداد زیادی از کاربران جدید درپی ادغام یا خرید کسب‌و‌کارها اشاره نمود.
همچنین مشارکت کاربران در فرآیند طراحی، یکی از عوامل مهم برای مدیریت انتظارات و خواسته‌های کاربران و در نهایت پذیرش راهکار VDI به شمار می‌رود. باید توجه داشت اگر کاربران این تصور را داشته باشند که راهکار VDI اجرا شده پاسخگوی نیازها و انتظارات آنان نمی‌باشد، حتی بهترین و فنی‌ترین پروژه VDI هم با عدم استقبال و شکست روبرو خواهد شد.
نحوه نیازسنجی و همکاری کاربر
در صورتیکه کاربران در طراحی فضای VDI نقش داشته باشند، رضایت بیشتری از نتیجه نهایی خواهند داشت. کاربران را می‌توان از ذی‌نفعان کلیدی پروژه VDI دانست؛ چراکه در نهایت، پذیرش و استفاده‌ی کاربران از VDI است که شاخص عملکرد نهایی قرار گرفته و در سنجش میزان موفقیت پروژه مد نظر قرار می‌گیرد.
از مزایای راهکارهای مجازی سازی دسکتاپ، برای مدیران IT آن است که از وظایف مدیریتی و اجرایی آنها در ارتباط با دسکتاپ کاسته شده و این امکان را به آنها می‌دهد که برنامههای کاربردی به سادگی اضافه و رفع عیب شده و یا ارتقا داده شوند. علاوه‌بر‌این، تکنولوژی مذکور مدیران را قادر می‌نماید تا از نقطه کنترل مرکزی به مدیریت امنیت و محافظت از داده‌ها بپردازند که موجب کاهش هزینهی کلی مالکیت و افزایش محافظت از داده‌ها در کسبوکار می‌گردد.
موارد فوق تنها برخی از مزایای سیستم عامل‌های دسکتاپ است که برروی ماشین‌های مجازی اجرا می‌شوند؛ این سیستمها به صورت Off-Premise در Cloud و یا به صورت On-Premise در دیتاسنتر، Host شده و از طریق Clientهای دسکتاپ و یا تجهیزات سیار قابل دسترسی می‌باشند. با این وجود، این مشکل از سوی بسیاری از مدیران احساس می‌شود که بهره‌مندی از مزایای VDI، بدون ایجاد تغییر فراهم نمی‌شود. VDI شیوه‌ی ارائه‌ی دسکتاپ به کاربران را تغییر داده و به موفقیت مسیر یک پروژه IT بستگی دارد که ممکن است با مخاطرات احتمالی همراه باشد.
این خطرات می‌تواند فعالیت کاربر را در هر مرحله از پیاده‌سازی VDI، از برنامه‌ریزی‌های اولیه تا Rollout نمودن سیستم‌های فعال با وقفه مواجه کند. ضمن اینکه در صورت عدم اجتناب از این مخاطرات ممکن است ریسک بروز اختلال در عملیات‌های جاری مرتبط با کسبوکار، از‌دست‌رفتن بهره‌وری کارکنان و نارضایتی کاربران نهایی ایجاد گردد.
در شرایط بدتر حتی این احتمال نیز وجود دارد که کاربر به دلیل عدم دسترسی به دسکتاپ و برنامههای کاربردی از اجرای فعالیت‌های خود بازمانده و به این ترتیب عملیات‌های کسبوکار متوقف گردد. حتی در برخی حوزه‌ها، عدم دسترسی به دسکتاپ‌ها و برنامههای کاربردی ممکن است خسارات بیشتری را نیز به همراه داشته باشد. برای مثال ممکن است برای متخصصین بهداشت و درمان، چنین شرایطی مانع از تصمیم‌گیری‌های مهم و ارائه‌ی خدمات مناسب درمانی در لحظات حساس و حیاتی گردد.
با توجه به این شرایط، پیام روشنی برای برنامه‌ریزان پروژه‌ی VDI وجود دارد که با ایجاد یک VDI می‌توان بر زندگی روزمره‌ی افراد در سراسر سازمان تاثیرگذار بود. به همین دلیل جای هیچ اشتباهی وجود ندارد و این واقعیت بر ضرورت رفع خطرات احتمالی موجود در VDI اشاره می‌نماید، که در ادامه مطرح می‌گردد.
عدم مشارکت کاربر
از آغاز یک پروژه‌ی VDI، مشارکت کاربر نهایی برای ایجاد درک درستی از نحوه انجام فعالیت‌های روزانه‌ی آنها امری حیاتی محسوب می‌شود. مشارکت کاربر یکی از عوامل کلیدی است که تضمین می‌نماید کلیه الزامات کاربر و کسبوکار فراهم گردیده و تعریف روشنی از حل مشکل مورد بررسی وجود دارد.
برای مثال در یک پروژه‌ی دسکتاپ که تمرکز بر کاهش هزینه‌ها می‌باشد، الزامات و اولویت‌های متفاوتی در مقایسه با پروژه‌ای وجود دارد که درپی ارتقای عملکردهایی همچون ارتقای امنیت داده یا قابلیت Disaster Recovery است. بنابراین پیش از پرداختن به الزامات فنی، مانند تعیین تعداد سرورهای لازم و اندازه‌گیری و ارزیابی لینک‌های WAN، باید کار را با شناسایی نیازهای کاربر، محرک‌های کسبوکار و الزامات خاص آغاز نمود. از جمله‌ی این الزامات خاص می‌توان به موضوعات تطبیق‌پذیری، برنامههای Disaster Recovery یا حتی نیاز یک کسبوکار به پذیرش سریع تعداد زیادی از کاربران جدید درپی ادغام یا خرید کسب‌و‌کارها اشاره نمود.
همچنین مشارکت کاربران در فرآیند طراحی، یکی از عوامل مهم برای مدیریت انتظارات و خواسته‌های کاربران و در نهایت پذیرش راهکار VDI به شمار می‌رود. باید توجه داشت اگر کاربران این تصور را داشته باشند که راهکار VDI اجرا شده پاسخگوی نیازها و انتظارات آنان نمی‌باشد، حتی بهترین و فنی‌ترین پروژه VDI هم با عدم استقبال و شکست روبرو خواهد شد.
نحوه نیازسنجی و همکاری کاربر
در صورتیکه کاربران در طراحی فضای VDI نقش داشته باشند، رضایت بیشتری از نتیجه نهایی خواهند داشت. کاربران را می‌توان از ذی‌نفعان کلیدی پروژه VDI دانست؛ چراکه در نهایت، پذیرش و استفاده‌ی کاربران از VDI است که شاخص عملکرد نهایی قرار گرفته و در سنجش میزان موفقیت پروژه مد نظر قرار می‌گیرد.
برای مثال، پزشکان به صورت مداوم از تکنولوژی‌های مختلف در تجهیزات سیار خود استفاده می‌کنند، بنابراین نیاز به دسترسی وسیع و سریع به بیماران و اطلاعات تشخیصی آنان دارند که شامل فایل‌های تصویربرداری پزشکی با رزولوشن بالا از سیستم‌های آرشیو عکس‌ها (PACS) می‌گردد. در چنین شرایطی، تامین الزامات برای مواردی همچون زمان پاسخگویی، تعداد مشاهده تصاویر درمانی در هر دقیقه و سنجش‌های دیگر برای ارائه‌ی یک راهکار مناسب بسیار مهم می‌باشد.
با توجه به موارد فوق مشخص است که مشارکت کاربر در طول پروژه از ضرورت بالایی برخوردار است. همچنین مصاحبه با نمایندگان کسب‌و‌کار‌های مختلف می‌تواند به درک درستی از الزامات آنان و درک آنها از نواقص محیط‌های دسکتاپ کنونی منتهی گردد. لازم است که در طول اجرای پروژه، پرسشنامه‌هایی در اختیار کاربران قرار گیرد تا فرصت ابراز عقیده درباره‌ی پیاده‌سازی VDI برای آنها فراهم گردد.
تشکیل گروه طراحی VDI نامناسب
یکی از متداول‌ترین اشتباهات در پروژههای VDI این است که تیم اجرایی به جای مدیران حوزه‌ی دسکتاپ از معماران مجازی‌سازی تشکیل گردد. باوجودی که شروع کار با متخصصین دارای شناخت مطلوب از مجازی‌سازی منطقی به نظر می‌رسد اما حقیقت این است که دسکتاپ‌های مجازی و سرورهای مجازی‌سازی شده دو مقوله‌ی کاملا مجزا می‌باشند.
چگونگی انتخاب یک گروه طراحی VDI
سازمان‌ها به منظور موفقیت پروژه به متخصص‌هایی نیاز دارند که محیط‌های برنامههای کاربردی و دسکتاپ را طراحی و مدیریت نمایند. با وجود دسکتاپ‌هایی که در حال حاضر در دیتاسنتر Host می‌شوند، این موضوع اهمیت می‌یابد که سیستم‌های Storage که دسکتاپ‌ها را Host نموده و شبکه‌های مورد استفاده برای دسترسی به آنها به شکلی مطلوب طراحی شوند؛ ضمن اینکه مشارکت متخصصین حوزه‌ی Storage، سرور و شبکه نیز ضروری به نظر می‌رسد.
#VDI @unixmens
با توجه به موارد فوق مشخص است که مشارکت کاربر در طول پروژه از ضرورت بالایی برخوردار است. همچنین مصاحبه با نمایندگان کسب‌و‌کار‌های مختلف می‌تواند به درک درستی از الزامات آنان و درک آنها از نواقص محیط‌های دسکتاپ کنونی منتهی گردد. لازم است که در طول اجرای پروژه، پرسشنامه‌هایی در اختیار کاربران قرار گیرد تا فرصت ابراز عقیده درباره‌ی پیاده‌سازی VDI برای آنها فراهم گردد.
تشکیل گروه طراحی VDI نامناسب
یکی از متداول‌ترین اشتباهات در پروژههای VDI این است که تیم اجرایی به جای مدیران حوزه‌ی دسکتاپ از معماران مجازی‌سازی تشکیل گردد. باوجودی که شروع کار با متخصصین دارای شناخت مطلوب از مجازی‌سازی منطقی به نظر می‌رسد اما حقیقت این است که دسکتاپ‌های مجازی و سرورهای مجازی‌سازی شده دو مقوله‌ی کاملا مجزا می‌باشند.
چگونگی انتخاب یک گروه طراحی VDI
سازمان‌ها به منظور موفقیت پروژه به متخصص‌هایی نیاز دارند که محیط‌های برنامههای کاربردی و دسکتاپ را طراحی و مدیریت نمایند. با وجود دسکتاپ‌هایی که در حال حاضر در دیتاسنتر Host می‌شوند، این موضوع اهمیت می‌یابد که سیستم‌های Storage که دسکتاپ‌ها را Host نموده و شبکه‌های مورد استفاده برای دسترسی به آنها به شکلی مطلوب طراحی شوند؛ ضمن اینکه مشارکت متخصصین حوزه‌ی Storage، سرور و شبکه نیز ضروری به نظر می‌رسد.
#VDI @unixmens
ارائه تعاریف نامناسب از موارد استفاده Desktop مجازی
موارد کاربرد Virtual Desktop Infrastructure یا به اختصار VDI، مطابق با تنوع کارکنان و الزامات کاری، برنامههای کاربردی و تجهیزات مورد استفاده، الزامات آنها برای عملکرد Storage و Multimedia و محدودیت‌های ایجاد شده جهت اتصال به شبکه ایجاد می‌گردد.
درتعریف موارد کاربرد این تکنولوژی باید فرهنگ و نگرش‌های سازمان نسبت به استفاده از زیرساخت درنظرگرفته شود. برای مثال آیا روند Stream نمودن Multimedia در سازمان مجاز است؟ آیا کارکنانی وجود دارند که ویدیوهایی با کیفیت بالا را مشاهده نمایند؟ پاسخ سوالات فوق باید برای تعریف این موارد لحاظ گردند.
نکته‌ی دیگر آنکه اگر کاربری نیازی به مشاهده‌ی آنلاین ویدیو در محل کار نداشته باشد اما به هر دلیلی مجاز به انجام این کار باشد و به صورت مکرر نیز این عمل صورت پذیرد، می‌توان با به کارگیری VDI از این عمل جلوگیری نمود اما ممکن است واکنش منفی کاربران را در مقابل این راهکار برانگیزد؛ هرچند نیازهای شغلی تعریف شده برای آنها را تامین نماید. در چنین شرایطی باید فرض بر این باشد که کاربران فرآیند Stream نمودن ویدئو را انجام خواهند داد؛ بنابراین در طراحی راهکار VDI در چنین شرایطی باید تاثیر Stream نمودن ویدیو توسط کاربران نیز مدنظر قرار داده شود. با استفاده از دسکتاپ‌های قدیمی معمولا حجم زیادی از منابع در اختیار کاربران قرار می‌گیرد و اشباع یک منبع تاثیری بر سایر کاربران نمی‌گذارد؛ درحالیکه در VDI، منابع به اشتراک گذاشته شده و طراحی آن به گونه‌ای است که استفاده از آنها از کارایی بالاتری برخوردار باشد.
هدف VDI آن است که کاربران بتوانند متناسب با وظیفه‌ی کاری خود و روش انجام آن به منابع و عملکرد سیستم دسترسی داشته باشند.
روش گروه‌بندی کاربران جهت استفاده از VDI
در توسعه‌ی موارد کاربردی این تکنولوژی باید توجه داشت تا از ساده‌انگاری‌هایی همچون هم‌گروه نمودن کارکنان مختلف در یک دسته‌بندی عمومی تحت عنوان “کارمندان دفتری” پرهیز نمود. در واقع ممکن است که کاربران مختلف در یک ساختار دفتری از برنامههای کاربردی متفاوتی استفاده نموده و عملکرد آنها نیز از الزامات متفاوتی برخوردار باشد.
برای مثال کاربران بخش حسابداری ممکن است نیاز به استفاده از برنامههای کاربردی خاصِ این حوزه را داشته باشند، درحالیکه کاربران بخش منابع انسانی بیشتر از برنامههای کاربردی مبتنی‌بر وب و یا Microsoft Word استفاده می‌کنند. همانطور که مشخص است علی‌رغم قرارگیری تمامی این افراد در دسته‌ی کارمندان دفتری، از برنامههای کاربردی مختلفی استفاده می‌کنند و عملکرد متفاوتی با یکدیگر دارند. هدف نهایی VDI آن است که موارد کاربردی به اندازه کافی ایجاد شوند تا طیف وسیعی از الزامات کاربران مختلف را بدون نیاز به ایجاد دسکتاپ‌هایی با کاربرد خاص پوشش دهند.
#VDI @unixmens
موارد کاربرد Virtual Desktop Infrastructure یا به اختصار VDI، مطابق با تنوع کارکنان و الزامات کاری، برنامههای کاربردی و تجهیزات مورد استفاده، الزامات آنها برای عملکرد Storage و Multimedia و محدودیت‌های ایجاد شده جهت اتصال به شبکه ایجاد می‌گردد.
درتعریف موارد کاربرد این تکنولوژی باید فرهنگ و نگرش‌های سازمان نسبت به استفاده از زیرساخت درنظرگرفته شود. برای مثال آیا روند Stream نمودن Multimedia در سازمان مجاز است؟ آیا کارکنانی وجود دارند که ویدیوهایی با کیفیت بالا را مشاهده نمایند؟ پاسخ سوالات فوق باید برای تعریف این موارد لحاظ گردند.
نکته‌ی دیگر آنکه اگر کاربری نیازی به مشاهده‌ی آنلاین ویدیو در محل کار نداشته باشد اما به هر دلیلی مجاز به انجام این کار باشد و به صورت مکرر نیز این عمل صورت پذیرد، می‌توان با به کارگیری VDI از این عمل جلوگیری نمود اما ممکن است واکنش منفی کاربران را در مقابل این راهکار برانگیزد؛ هرچند نیازهای شغلی تعریف شده برای آنها را تامین نماید. در چنین شرایطی باید فرض بر این باشد که کاربران فرآیند Stream نمودن ویدئو را انجام خواهند داد؛ بنابراین در طراحی راهکار VDI در چنین شرایطی باید تاثیر Stream نمودن ویدیو توسط کاربران نیز مدنظر قرار داده شود. با استفاده از دسکتاپ‌های قدیمی معمولا حجم زیادی از منابع در اختیار کاربران قرار می‌گیرد و اشباع یک منبع تاثیری بر سایر کاربران نمی‌گذارد؛ درحالیکه در VDI، منابع به اشتراک گذاشته شده و طراحی آن به گونه‌ای است که استفاده از آنها از کارایی بالاتری برخوردار باشد.
هدف VDI آن است که کاربران بتوانند متناسب با وظیفه‌ی کاری خود و روش انجام آن به منابع و عملکرد سیستم دسترسی داشته باشند.
روش گروه‌بندی کاربران جهت استفاده از VDI
در توسعه‌ی موارد کاربردی این تکنولوژی باید توجه داشت تا از ساده‌انگاری‌هایی همچون هم‌گروه نمودن کارکنان مختلف در یک دسته‌بندی عمومی تحت عنوان “کارمندان دفتری” پرهیز نمود. در واقع ممکن است که کاربران مختلف در یک ساختار دفتری از برنامههای کاربردی متفاوتی استفاده نموده و عملکرد آنها نیز از الزامات متفاوتی برخوردار باشد.
برای مثال کاربران بخش حسابداری ممکن است نیاز به استفاده از برنامههای کاربردی خاصِ این حوزه را داشته باشند، درحالیکه کاربران بخش منابع انسانی بیشتر از برنامههای کاربردی مبتنی‌بر وب و یا Microsoft Word استفاده می‌کنند. همانطور که مشخص است علی‌رغم قرارگیری تمامی این افراد در دسته‌ی کارمندان دفتری، از برنامههای کاربردی مختلفی استفاده می‌کنند و عملکرد متفاوتی با یکدیگر دارند. هدف نهایی VDI آن است که موارد کاربردی به اندازه کافی ایجاد شوند تا طیف وسیعی از الزامات کاربران مختلف را بدون نیاز به ایجاد دسکتاپ‌هایی با کاربرد خاص پوشش دهند.
#VDI @unixmens
بهترین راهکارهای پیاده‌سازی (Virtual Desktop Infrastructure (VDI
عدم اجرای یک ارزیابی اولیه
ارزیابی اولیه دسکتاپ و برنامههای کاربردی به ایجاد درکی از بارهای کاری اجرا شده در محیط مجازی‌شده Client و الزامات فنی مربوط به آنها کمک می‌نماید. اطلاعات جمع‌‌آوری‌شده در این مرحله از پروژه برای طراحی راهکار VDI از اهمیت حیاتی برخوردار است. بدون انجام ارزیابی اولیه، طراحی راهکار تنها با فرضیات صورت می‌گیرد و به این ترتیب اجرای پروژه را با ریسک‌های بیشتری همراه می‌کند. برای مثال این احتمال وجود دارد که سخت‌افزار انتخاب‌شده قادر به ارائه منابع محاسباتی یا ذخیره‌سازی مورد نیاز نباشد که در نتیجه منجر به صرف هزینه‌های بیشتر می‌گردد؛ مشکلی که در صورت انجام صحیح فرآیند ارزیابی قابل اجتناب می‌باشد.
در فرآیند ارزیابی اولیه، مواردی همچون برنامههای کاربردی مورد استفاده توسط کاربران، زمان لازم برای راه‌اندازی آنها بر روی یک دسکتاپ فیزیکی و چگونگی اجرای آنها مد نظر قرار می‌گیرد. این فرآیند برای تعیین تعداد واقعی کاربرانی که از یک برنامه کاربردی خاص استفاده می‌کنند، مفید بوده و می‌تواند بر شیوه‌ی ارائه‌ی برنامههای کاربردی به کاربران یا الزامات مربوط به تاییدیه‌ی برنامههای کاربردی تاثیرگذار باشد. همچنین این ارزیابی می‌تواند کاربرد CPUها، حافظه، دیسک و پهنای باند شبکه در سیستم‌های فیزیکی را نیز درنظر گیرد که انجام این ملاحظات می‌تواند در اجرای مطلوب فرآیند ارزیابی زیرساخت اصلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
نیازسنجی اولیه
تعدادی از Vendorها به ارائه نرم‌افزارهای لازم برای ارزیابی اولیه‌ی Desktop و برنامههای کاربردی می‌پردازند. این محصولات معمولا از یک Agent نصب‌شده برروی دسکتاپ Local استفاده می‌کنند که معیارهای قابل سنجش را به سرور گزارش‌گیری اصلی ارسال می‌نماید. این گزارش‌ها را می‌توان از طریق یک کنسول مدیریتی ایجاد کرد تا تحلیل جامعی از محیط دسکتاپ موجود ارائه گردد. گزارش‌های ایجادشده از طریق نرم‌افزار ارزیابی، اطلاعات قابل سنجش مفیدی درباره‌ی عملکرد محیط فراهم می‌آورد که بر مبنای آن می‌توان یک محیط VDI را به گونه‌ای مناسب طراحی نمود تا الزامات مربوط به پارامترهای تاخیر و عملکرد برای کاربران نهایی تامین گردد.
عدم بهینه‌سازی Desktop مجازی به صورت مناسب
یکی از چالش‌های متداول، عدم اجرای صحیح بهینه‌سازی در تصویر دسکتاپ و یا به عبارت دیگر ایجاد یک محیط عملیاتی استاندارد برای کاربران VDI می‌باشد. یکی از دلایل نادیده گرفتن این مرحله می‌تواند عدم مدیریت مناسب Desktopهای سیستم‌های فیزیکی و سنتی کاربران باشد که در ساختارهای Desktop مجازی به مدیریت دسکتاپ‌های مجازی نیز منتقل شده است. درواقع، دسکتاپ‌های مجازی با دسکتاپ‌های فیزیکی کاملا متفاوت می‌باشند که تاحدی به دلیل استفاده‌ی آنها از منابع اشتراکی بوده که باید متناسب با آن بهینه گردند.
بهینه‌سازی شامل غیرفعال کردن سرویس‌های بدون استفاده ویندوز، اطمینان از انتخاب سخت‌افزار مجازی مناسب و ساده‌سازی تجربهی کاربر در ویندوز می‌گردد. در صورتیکه این موارد در محیط لحاظ گردد، بهینه‌سازی تصویر دسکتاپ می‌تواند در منابع ارزشمندی از قبیل پهنای باند شبکه و ظرفیت Storage صرفه‌جویی نموده و در عین حال تجربهی بهتری را برای کاربر به همراه داشته باشد.
لازم به ذکر است که ریسک بهینه‌سازی بیش از حد نیز برای تصویر دسکتاپ وجود دارد. این بهینه‌سازی بیش از حد ممکن است تا اندازه‌ای پیش برود که قابلیت استفاده از سیستم را با غیرفعال کردن سرویس‌های مورد نیاز یا مورد انتظار کاربران تحت‌تاثیر قرار دهد.
تعامل با کاربران
انجام بررسی‌های دقیق و یا برپایی کارگاه با حضور نمایندگان واحدهای مختلف کسبوکار موجب کمک به تعامل با کاربران شده و درک تاثیر بهینه‌سازی بر عملکرد را میسر می‌نماید. برای مثال علی‌رغم کاهش مصرف پهنای باند، کاربران باید چگونه به غیرفعال شدن تم‌های دسکتاپ (Desktop Theme) واکنش نشان دهند؟ ضمن اینکه گرچه به کاهش گسترش دیسک کمک می‌شود، در صورت غیرفعال شدنRecycle Bin در تصویر دسکتاپ چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ و آیا فایل‌ها به صورت تصادفی توسط کاربران حذف می‌شود؟ بنابراین کاربران پیش از قدم‌نهادن در مسیر بهینه‌سازی، باید پاسخ این سوالات را درک نمایند.
#VDI @unixmens
عدم اجرای یک ارزیابی اولیه
ارزیابی اولیه دسکتاپ و برنامههای کاربردی به ایجاد درکی از بارهای کاری اجرا شده در محیط مجازی‌شده Client و الزامات فنی مربوط به آنها کمک می‌نماید. اطلاعات جمع‌‌آوری‌شده در این مرحله از پروژه برای طراحی راهکار VDI از اهمیت حیاتی برخوردار است. بدون انجام ارزیابی اولیه، طراحی راهکار تنها با فرضیات صورت می‌گیرد و به این ترتیب اجرای پروژه را با ریسک‌های بیشتری همراه می‌کند. برای مثال این احتمال وجود دارد که سخت‌افزار انتخاب‌شده قادر به ارائه منابع محاسباتی یا ذخیره‌سازی مورد نیاز نباشد که در نتیجه منجر به صرف هزینه‌های بیشتر می‌گردد؛ مشکلی که در صورت انجام صحیح فرآیند ارزیابی قابل اجتناب می‌باشد.
در فرآیند ارزیابی اولیه، مواردی همچون برنامههای کاربردی مورد استفاده توسط کاربران، زمان لازم برای راه‌اندازی آنها بر روی یک دسکتاپ فیزیکی و چگونگی اجرای آنها مد نظر قرار می‌گیرد. این فرآیند برای تعیین تعداد واقعی کاربرانی که از یک برنامه کاربردی خاص استفاده می‌کنند، مفید بوده و می‌تواند بر شیوه‌ی ارائه‌ی برنامههای کاربردی به کاربران یا الزامات مربوط به تاییدیه‌ی برنامههای کاربردی تاثیرگذار باشد. همچنین این ارزیابی می‌تواند کاربرد CPUها، حافظه، دیسک و پهنای باند شبکه در سیستم‌های فیزیکی را نیز درنظر گیرد که انجام این ملاحظات می‌تواند در اجرای مطلوب فرآیند ارزیابی زیرساخت اصلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
نیازسنجی اولیه
تعدادی از Vendorها به ارائه نرم‌افزارهای لازم برای ارزیابی اولیه‌ی Desktop و برنامههای کاربردی می‌پردازند. این محصولات معمولا از یک Agent نصب‌شده برروی دسکتاپ Local استفاده می‌کنند که معیارهای قابل سنجش را به سرور گزارش‌گیری اصلی ارسال می‌نماید. این گزارش‌ها را می‌توان از طریق یک کنسول مدیریتی ایجاد کرد تا تحلیل جامعی از محیط دسکتاپ موجود ارائه گردد. گزارش‌های ایجادشده از طریق نرم‌افزار ارزیابی، اطلاعات قابل سنجش مفیدی درباره‌ی عملکرد محیط فراهم می‌آورد که بر مبنای آن می‌توان یک محیط VDI را به گونه‌ای مناسب طراحی نمود تا الزامات مربوط به پارامترهای تاخیر و عملکرد برای کاربران نهایی تامین گردد.
عدم بهینه‌سازی Desktop مجازی به صورت مناسب
یکی از چالش‌های متداول، عدم اجرای صحیح بهینه‌سازی در تصویر دسکتاپ و یا به عبارت دیگر ایجاد یک محیط عملیاتی استاندارد برای کاربران VDI می‌باشد. یکی از دلایل نادیده گرفتن این مرحله می‌تواند عدم مدیریت مناسب Desktopهای سیستم‌های فیزیکی و سنتی کاربران باشد که در ساختارهای Desktop مجازی به مدیریت دسکتاپ‌های مجازی نیز منتقل شده است. درواقع، دسکتاپ‌های مجازی با دسکتاپ‌های فیزیکی کاملا متفاوت می‌باشند که تاحدی به دلیل استفاده‌ی آنها از منابع اشتراکی بوده که باید متناسب با آن بهینه گردند.
بهینه‌سازی شامل غیرفعال کردن سرویس‌های بدون استفاده ویندوز، اطمینان از انتخاب سخت‌افزار مجازی مناسب و ساده‌سازی تجربهی کاربر در ویندوز می‌گردد. در صورتیکه این موارد در محیط لحاظ گردد، بهینه‌سازی تصویر دسکتاپ می‌تواند در منابع ارزشمندی از قبیل پهنای باند شبکه و ظرفیت Storage صرفه‌جویی نموده و در عین حال تجربهی بهتری را برای کاربر به همراه داشته باشد.
لازم به ذکر است که ریسک بهینه‌سازی بیش از حد نیز برای تصویر دسکتاپ وجود دارد. این بهینه‌سازی بیش از حد ممکن است تا اندازه‌ای پیش برود که قابلیت استفاده از سیستم را با غیرفعال کردن سرویس‌های مورد نیاز یا مورد انتظار کاربران تحت‌تاثیر قرار دهد.
تعامل با کاربران
انجام بررسی‌های دقیق و یا برپایی کارگاه با حضور نمایندگان واحدهای مختلف کسبوکار موجب کمک به تعامل با کاربران شده و درک تاثیر بهینه‌سازی بر عملکرد را میسر می‌نماید. برای مثال علی‌رغم کاهش مصرف پهنای باند، کاربران باید چگونه به غیرفعال شدن تم‌های دسکتاپ (Desktop Theme) واکنش نشان دهند؟ ضمن اینکه گرچه به کاهش گسترش دیسک کمک می‌شود، در صورت غیرفعال شدنRecycle Bin در تصویر دسکتاپ چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ و آیا فایل‌ها به صورت تصادفی توسط کاربران حذف می‌شود؟ بنابراین کاربران پیش از قدم‌نهادن در مسیر بهینه‌سازی، باید پاسخ این سوالات را درک نمایند.
#VDI @unixmens
بررسی تاثیر پیاده‌سازی VDI بر عملکرد سایر سیستمها
در محیط دسکتاپ‌های قدیمی، هر کاربر دارای دسترسی کامل به Disk Spindle بوده و پهنای باند ضعیف شبکه برای سایت‌های WAN غالبا مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما هنگام انتقال به محیط VDI باید درک کاملی از تاثیر بهینه‌سازی بر عملکرد حاصل شود که ناشی از مواردی همچون پهنای باند شبکه، کارکرد پردازشگر Array در (SAN (Storage Area Network و پروتکل‌های نمایش می‌باشد.
همکاری با کاربران
با وجود آنکه VMware Horizon Planner می‌تواند با ایجاد یک بارکاری ترکیبی، معیاری برای بررسی عملکرد فراهم آورد، اما اثرات عملکرد باید از طریق مشارکت و همکاری با کاربران به طور کامل بررسی گردد. کاربران می‌توانند به ایجاد یک نمونه‌ی واقع‌گرایانه از اثبات مفاهیم (Proof-of-Concept) یا بارهای کاریِ آزمایشی توسط کاربران کمک نمایند تا الزامات مربوط به پهنای باند کارت گرافیکی، Storage، I/O و سایر موارد تایید گردد.
پهنای باند شبکه، از موضوعات مهم و حیاتی در لینک‌ها یا اتصالات WAN به شمار می‌رود. در صورتیکه لینک‌های WAN قادر به ارائه پهنای باند برای محیط VDI نباشد و یا تاخیر (Latency) بسیار زیاد باشد، احتمالا کاربران به پیاده‌سازی Local توجه می‌نمایند. همچنین درحالیکه ممکن است Arrayهای SAN در ابتدا قادر به بررسی بارهای کاری آزمایشی خصوصا موارد اشتراک‌گذاری شده با بقیه بارهای کاری باشند، این احتمال وجود دارد که کاهش قابل توجهی در عملکرد ایجاد نموده و با توسعه محیط موجب تنزل ناگهانی آن گردد.
عدم ارائه یک استراتژی برای پیاده‌سازی برنامههای کاربردی
یک سازمان با چندین هزار کارمند ممکن است دارای کاربرانی برای چند صد برنامه کاربردی مختلف از جمله برخی محصولات تخصصی برای اهداف شغلی خاص باشد. هرچند که سازمان‌ها برای پیاده‌سازی برنامههای کاربردی متداول و پرکاربرد از استراتژی‌های پیاده‌سازی موجود بهره می‌برند، اما برنامههای کاربردی تخصصی از این قاعده مستثنی می‌باشند زیرا ساده‌تر آن است که این‌گونه برنامه‌ها برای تعداد اندکی از کاربران که به آن نیاز دارند، نصب گردد.
در این موارد، بر ضرورت وجود یک استراتژی پیاده‌سازی برای تمامی برنامههای کاربردی تاکید می‌شود. نکته‌ی قابل ذکر آنکه استراتژی پیاده‌سازی برنامههای کاربردی دارای تاثیر مستقیم بر نحوه طراحی محیط دسکتاپ مجازی خواهد بود. باید درنظر داشت که نصب برنامههای کاربردی در Login کاربر موجب محدود شدن دامنه‌ی انتخاب در طراحی می‌گردد، اما حتی با رعایت این محدودیت نیز می‌توان طراحی مناسبی برای محیط VDI ارائه نمود.
کسب آگاهی در مورد برنامههای کاربردی و ایجاد بسته‌های نرم‌افزاری
پیش از اجرای یک محیط VDI، باید درک درستی از نحوه‌ی پیاده‌سازی، به‌روزرسانی و مدیریت برنامههای کاربردی در انواع حساب‌های کاربری از جمله کاربران گروهی یا فردی در اختیار داشت.
نکته‌ی دیگری که باید مدنظر قرار گیرد نحوه‌ی ایجاد بسته نرم‌افزاری از برنامههای کاربردی و آگاهی از تاثیر آن بر عملکرد است در صورتی که به‌روزرسانی تعداد زیادی از دسکتاپ‌ها در یک مدت کوتاه ضرورت داشته باشد. علی‌رغم آنکه فرآیند مجازی‌سازی ممکن است چالش‌هایی را برای برخی برنامههای کاربردی ایجاد نماید، اما مزایای مدیریتی خاصی را به همراه می‌آورد که هزینهی ایجاد بسته‌ی نرم‌افزاری از برنامههای کاربردی را توجیه‌پذیر می‌سازد.
#VDI @unixmens
در محیط دسکتاپ‌های قدیمی، هر کاربر دارای دسترسی کامل به Disk Spindle بوده و پهنای باند ضعیف شبکه برای سایت‌های WAN غالبا مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما هنگام انتقال به محیط VDI باید درک کاملی از تاثیر بهینه‌سازی بر عملکرد حاصل شود که ناشی از مواردی همچون پهنای باند شبکه، کارکرد پردازشگر Array در (SAN (Storage Area Network و پروتکل‌های نمایش می‌باشد.
همکاری با کاربران
با وجود آنکه VMware Horizon Planner می‌تواند با ایجاد یک بارکاری ترکیبی، معیاری برای بررسی عملکرد فراهم آورد، اما اثرات عملکرد باید از طریق مشارکت و همکاری با کاربران به طور کامل بررسی گردد. کاربران می‌توانند به ایجاد یک نمونه‌ی واقع‌گرایانه از اثبات مفاهیم (Proof-of-Concept) یا بارهای کاریِ آزمایشی توسط کاربران کمک نمایند تا الزامات مربوط به پهنای باند کارت گرافیکی، Storage، I/O و سایر موارد تایید گردد.
پهنای باند شبکه، از موضوعات مهم و حیاتی در لینک‌ها یا اتصالات WAN به شمار می‌رود. در صورتیکه لینک‌های WAN قادر به ارائه پهنای باند برای محیط VDI نباشد و یا تاخیر (Latency) بسیار زیاد باشد، احتمالا کاربران به پیاده‌سازی Local توجه می‌نمایند. همچنین درحالیکه ممکن است Arrayهای SAN در ابتدا قادر به بررسی بارهای کاری آزمایشی خصوصا موارد اشتراک‌گذاری شده با بقیه بارهای کاری باشند، این احتمال وجود دارد که کاهش قابل توجهی در عملکرد ایجاد نموده و با توسعه محیط موجب تنزل ناگهانی آن گردد.
عدم ارائه یک استراتژی برای پیاده‌سازی برنامههای کاربردی
یک سازمان با چندین هزار کارمند ممکن است دارای کاربرانی برای چند صد برنامه کاربردی مختلف از جمله برخی محصولات تخصصی برای اهداف شغلی خاص باشد. هرچند که سازمان‌ها برای پیاده‌سازی برنامههای کاربردی متداول و پرکاربرد از استراتژی‌های پیاده‌سازی موجود بهره می‌برند، اما برنامههای کاربردی تخصصی از این قاعده مستثنی می‌باشند زیرا ساده‌تر آن است که این‌گونه برنامه‌ها برای تعداد اندکی از کاربران که به آن نیاز دارند، نصب گردد.
در این موارد، بر ضرورت وجود یک استراتژی پیاده‌سازی برای تمامی برنامههای کاربردی تاکید می‌شود. نکته‌ی قابل ذکر آنکه استراتژی پیاده‌سازی برنامههای کاربردی دارای تاثیر مستقیم بر نحوه طراحی محیط دسکتاپ مجازی خواهد بود. باید درنظر داشت که نصب برنامههای کاربردی در Login کاربر موجب محدود شدن دامنه‌ی انتخاب در طراحی می‌گردد، اما حتی با رعایت این محدودیت نیز می‌توان طراحی مناسبی برای محیط VDI ارائه نمود.
کسب آگاهی در مورد برنامههای کاربردی و ایجاد بسته‌های نرم‌افزاری
پیش از اجرای یک محیط VDI، باید درک درستی از نحوه‌ی پیاده‌سازی، به‌روزرسانی و مدیریت برنامههای کاربردی در انواع حساب‌های کاربری از جمله کاربران گروهی یا فردی در اختیار داشت.
نکته‌ی دیگری که باید مدنظر قرار گیرد نحوه‌ی ایجاد بسته نرم‌افزاری از برنامههای کاربردی و آگاهی از تاثیر آن بر عملکرد است در صورتی که به‌روزرسانی تعداد زیادی از دسکتاپ‌ها در یک مدت کوتاه ضرورت داشته باشد. علی‌رغم آنکه فرآیند مجازی‌سازی ممکن است چالش‌هایی را برای برخی برنامههای کاربردی ایجاد نماید، اما مزایای مدیریتی خاصی را به همراه می‌آورد که هزینهی ایجاد بسته‌ی نرم‌افزاری از برنامههای کاربردی را توجیه‌پذیر می‌سازد.
#VDI @unixmens
عدم مدیریت پروژههای آزمایشی
صرف نظر نمودن سازمان‌ها از مرحله آزمایشی و یا عدم تعیین یک هدف مشخص در این مرحله، موجب می‌شود تا پروژه در هنگام انتقال به مرحله پیاده‌سازی واقعی (Production) با شکست مواجه گردیده و یا هرگز از مرحله‌ی آزمایشی فراتر نرود. در مرحله‌ی آزمایشی باید اهداف و یک چارچوب زمانی مشخص به خوبی تعریف شده باشد. از جمله این اهداف می‌توان به بررسی کاربران نهایی و تایید اعتبار داده‌های مربوط به عملکرد اشاره نمود که برای ارزیابی محیط به کارگرفته می‌شوند. این مراحل در توسعه راهکارهای VDI از اهمیت حیاتی برخوردارند.
توجه به نظر کاربران و شرایط آنها
برای مدیریت مناسب روند آزمایشی ضروریست که کاربران واقعی با کارکردهای مختلف جهت آزمایش محیط و ارائه داده‌های معنادار مشارکت نمایند. علی‌رغم ترجیح مدیران IT برای استفاده از محیط دسکتاپ مجازی، گروه مناسبی برای این طرح آزمایشی نخواهند بود زیرا آنها نماینده‌ی پایگاه کاربران در سراسر سازمان محسوب نمی‌شوند.
چنانچه مشارکت یک کاربر اجرایی در طرح از اهداف آزمایش محسوب شود، باید محیط کاملا مورد آزمایش قرار گرفته و روندهای پشتیبانی مورد نیاز کاربر دردسترس قرار گیرد تا سطح سرویس مورد نیاز کاربر تامین گردد. به طورکلی، طرح آزمایشی باید تیم‌های پشتیبانی دسکتاپ را نیز دربرگیرد تا با فراهم نمودن پشتیبانی لازم از کاربر نهایی مانع از فعالیت تمام‌وقت تیم پروژه با هدف پشتیبانی از کاربران گردد.
پیشگیری از خطرات احتمالی و ارائه یک محیط شِبه دسکتاپ
با طراحی مناسبِ Desktop مجازی، می‌توان محیطی فراهم نمود که علاوه بر دارا بودن قابلیت‌ها و عملکردهای موجود در سیستم عامل‌های دسکتاپ، از مزایای بیشتری همچون دسترس‌پذیری بیشتر و آسیب‌های سخت‌افزاری کمتر برخوردار باشد.
با این وجود، برای دستیابی به این مزیت‌ها باید از خطرات احتمالی معمول در پروژههای VDI اجتناب نمود. بدین منظور باید گام‌هایی را به صورت فعال و آینده‌نگرانه در جهت تقویت کسبوکار و پیشرفت پروژههای سازمانی برداشت. همچنین باید الزامات فنی را شناسایی نموده و با مشارکت دادن کاربران در گردآوری این الزامات، پروژه‌ی آزمایشی را با کاربران واقعی به انجام رساند. در نهایت باید گام‌هایی در راستای بهینه‌سازی روند طراحی محیط VDI برداشت تا یک تجربهی مشابه دسکتاپ در محیط مجازی‌سازی‌شده فراهم گردد.
#VDI @unixmens
صرف نظر نمودن سازمان‌ها از مرحله آزمایشی و یا عدم تعیین یک هدف مشخص در این مرحله، موجب می‌شود تا پروژه در هنگام انتقال به مرحله پیاده‌سازی واقعی (Production) با شکست مواجه گردیده و یا هرگز از مرحله‌ی آزمایشی فراتر نرود. در مرحله‌ی آزمایشی باید اهداف و یک چارچوب زمانی مشخص به خوبی تعریف شده باشد. از جمله این اهداف می‌توان به بررسی کاربران نهایی و تایید اعتبار داده‌های مربوط به عملکرد اشاره نمود که برای ارزیابی محیط به کارگرفته می‌شوند. این مراحل در توسعه راهکارهای VDI از اهمیت حیاتی برخوردارند.
توجه به نظر کاربران و شرایط آنها
برای مدیریت مناسب روند آزمایشی ضروریست که کاربران واقعی با کارکردهای مختلف جهت آزمایش محیط و ارائه داده‌های معنادار مشارکت نمایند. علی‌رغم ترجیح مدیران IT برای استفاده از محیط دسکتاپ مجازی، گروه مناسبی برای این طرح آزمایشی نخواهند بود زیرا آنها نماینده‌ی پایگاه کاربران در سراسر سازمان محسوب نمی‌شوند.
چنانچه مشارکت یک کاربر اجرایی در طرح از اهداف آزمایش محسوب شود، باید محیط کاملا مورد آزمایش قرار گرفته و روندهای پشتیبانی مورد نیاز کاربر دردسترس قرار گیرد تا سطح سرویس مورد نیاز کاربر تامین گردد. به طورکلی، طرح آزمایشی باید تیم‌های پشتیبانی دسکتاپ را نیز دربرگیرد تا با فراهم نمودن پشتیبانی لازم از کاربر نهایی مانع از فعالیت تمام‌وقت تیم پروژه با هدف پشتیبانی از کاربران گردد.
پیشگیری از خطرات احتمالی و ارائه یک محیط شِبه دسکتاپ
با طراحی مناسبِ Desktop مجازی، می‌توان محیطی فراهم نمود که علاوه بر دارا بودن قابلیت‌ها و عملکردهای موجود در سیستم عامل‌های دسکتاپ، از مزایای بیشتری همچون دسترس‌پذیری بیشتر و آسیب‌های سخت‌افزاری کمتر برخوردار باشد.
با این وجود، برای دستیابی به این مزیت‌ها باید از خطرات احتمالی معمول در پروژههای VDI اجتناب نمود. بدین منظور باید گام‌هایی را به صورت فعال و آینده‌نگرانه در جهت تقویت کسبوکار و پیشرفت پروژههای سازمانی برداشت. همچنین باید الزامات فنی را شناسایی نموده و با مشارکت دادن کاربران در گردآوری این الزامات، پروژه‌ی آزمایشی را با کاربران واقعی به انجام رساند. در نهایت باید گام‌هایی در راستای بهینه‌سازی روند طراحی محیط VDI برداشت تا یک تجربهی مشابه دسکتاپ در محیط مجازی‌سازی‌شده فراهم گردد.
#VDI @unixmens
برای استفاده میتوانید از این ساختار بهره بگیرید :
https://github.com/Seitanas/kvm-vdi/wiki
https://github.com/Seitanas/kvm-vdi/wiki
GitHub
Home
linux-kvm based VDI solution . Contribute to Seitanas/kvm-vdi development by creating an account on GitHub.