💢 شکست تاریخی گنبد آهنین در برابر قدرت مستقیم ایران

🔸در یکی از تحولات بی‌ سابقه و نقطه‌ عطف‌ های راهبردی در جریان جنگ ۱۲ روزه، جمهوری اسلامی ایران برای نخستین‌ بار به‌صورت مستقیم و بدون واسطه گروه‌ های نیابتی، وارد عرصه عملیات نظامی علیه رژیم اسرائیل شد.

🔸در این عملیات کم‌سابقه، ایران با بهره‌ گیری از نسل جدید موشک‌ ها، پهپادها و توانمندی‌ های بومی، توانست سامانه دفاع هوایی پیشرفته اسرائیل موسوم به «گنبد آهنین» را به‌ طور مؤثر از کار بیندازد. تصاویر منتشرشده از نفوذ موفق موشک‌ ها به عمق سرزمین‌ های اشغالی، نه‌ تنها شکست فنی این سامانه بلکه شکاف امنیتی عمیقی را در ساختار دفاعی اسرائیل آشکار کرد.

🔸اقدام مستقیم ایران در این جنگ، ضربه‌ ای حیثیتی و راهبردی به توان بازدارندگی اسرائیل وارد کرد؛ سامانه‌ ای که سال‌ ها به‌عنوان نماد برتری تکنولوژیکی و امنیتی این رژیم معرفی می‌ شد، اکنون در برابر تهاجم هدفمند ایران ناکارآمد ظاهر شد.

🔸کارشناسان نظامی در سرتاسر جهان در حال بررسی این سؤال کلیدی هستند که اگر گنبد آهنین نتواند در برابر ایران مقاومت کند، چه سامانه‌ ای قادر به این کار خواهد بود؟ این تحول بی‌ تردید موازنه قدرت در خاورمیانه را به‌ نفع محور مقاومت تغییر داده و منطقه را وارد مرحله‌ ای تازه و پیچیده‌ تر کرده است.
🔜 @tarjomanaf

💢 غزه و بشردوستی جهانی!

🔰مطلبی از نشریه حریت

🔸سازمان‌ها و کشورهای که طبل بشردوستی را در دنیا می‌کوبند چرا چشم‌های‌شان را بر وضعیت کنونی غزه بسته‌اند؟

🔸در این سرزمین، کودکان خردسال هدف گلوله قرار می‌گیرند، در بمباران‌های سنگین شهید می‌شوند و بازماندگان‌شان در انتظار لقمه‌ای نان جان می‌دهند. این دنیای سیر و وجدان‌باخته که به نام ارزش‌های بشری نشست‌های بزرگی برگزار می‌کند، چرا محاصره و فاجعه انسانی غزه را نمی‌بیند؟

🔸به‌نظر می‌رسد این مدعیان قدرت، از مظلومانی که در کوچه‌های غزه با گرسنگی مرگ‌بار مبارزه می‌کنند، ناتوان‌ترند. کودکانی که در ویرانی‌های این باریکه از گرسنگی می‌میرند وجدان قدرت‌های مدعی بشردوستی را نیز با خود به گور می‌برند.

🔸غزه گورستان رسوایی بشردوستان دروغین است. از این مدعیان تنها مجسمه‌های بی‌جان ساخته شده؛ وجدان‌شان با نشه قدرت فلج شده و به همین دلیل چشم از این ظلم‌ها برمی‌گردانند. فریاد زخم‌های این فاجعه انسانی به سراسر جهان رسیده، اما هنوز هم...؟

🔸غزه میدان آزمون وجدان‌هاست. برخی با غیرت در پی پیروزی‌اند و برخی دیگر با سکوت خفت‌بار، خود را در صفحات ننگین تاریخ ثبت می‌کنند. تصاویر کودکان مبتلا به سوءتغذیه و کانتینرهای سوخته کمک‌های غذایی که توسط رژیم صهیونیستی نابود شده‌اند ضربه‌ای سنگین به ادعای بشردوستی جهان وارد می‌کند. این کمک‌های انسانی که برای کودکان گرسنه و مجروحان ارسال می‌شود، یا سوزانده می‌شود یا توسط ارتش اشغالگر اسرائیل متوقف می‌شود؛ که این به معنای از بین بردن آخرین روزنه‌های امید انسانیت است.

🔸تعداد کودکانی که در غزه به‌دلیل گرسنگی جان می‌دهند، روزبه‌روز در حال افزایش است. کودکان بازمانده با شکم‌های گرسنه فریاد عدالت سر می‌دهند اما گوش‌های مدعیان بشردوستی ناشنوا و وجدان‌های‌شان مرده‌اند. سرمنشی سازمان ملل این وضعیت را یک بحران اخلاقی می‌نامد، اما واقعیت این است که خود او نیز زیر فشار همین قدرت‌ها قرار دارد و فقط در قالب الفاظ ابراز همدردی می‌کند.

🔸مردم غزه بیش از آنکه از ظلم اشغالگران رنج ببرند، از سکوت مدعیان بشردوستی زخم می‌خورند. این بخش خونین سناریوی است که با واژه‌های پوچ سازمان‌های جهانی و نسل‌کشی بی‌رحمانه رژیم صهیونیستی پیش می‌رود. نه نشانی از اقدام عملی دیده می‌شود و نه نشانه‌ای از پایان این ظلم.

🔸رژیم اسرائیل گاهی وانمود می‌کند که اجازه توزیع کمک‌ها را می‌دهد اما سپس بر افرادی که برای دریافت این کمک‌ها گرد آمده‌اند گلوله و بمب می‌باراند. طبق آمار رسمی در حملات به مراکز توزیع کمک‌ها بیش از یک هزار کودک، زن و مردی که برای کمک جمع شده بودند، شهید شده‌اند.

🔸وضعیت روانی ارتش رژیم صهیونیستی نیز نشان می‌دهد که این فاجعه روح سربازان اشغالگر را نیز به زوال کشانده است. بیماری‌های روانی، افسردگی و آشفتگی روانی هزاران نظامی اسرائیلی را فراگرفته است. این جنگ جنگی است علیه کرامت انسانی، علیه احساس و عقل سلیم. غزه از تمام این محاصره‌ها و ظلم‌ها عبور خواهد کرد، اما دنیا در برابر آن سخت شرمسار خواهد ماند.

🔸غزه هنوز زنده است. هنوز هم از هر لب خشکیده‌ای ندای «تکبیر» بلند است. در دستان خالی مردم آن موج مقاومت خاموش نشده است. این سرزمین از گرسنگی عبور خواهد کرد، اما هرگز گام تسلیم در آن برداشته نمی‌شود. این کودکان با این که در انتظار کمک جان می‌دهند، اما غیرت زنده‌شان برای جهان درسی بزرگ است. کوچه‌های غزه با اینکه با خون مظلومان سرخ اند اما غیرت فولادین مردمش، عزت را همچنان حفظ کرده است.

🔸صبر، درد و فریادهای غزه، لکه ننگی بر چهره‌های دروغین بشردوستان باقی خواهد گذاشت؛ آن‌های که با شعارهای بشردوستانه زندگی می‌کنند اما در برابر حقیقت‌ها بی‌عمل‌اند. این فریاد، فریاد تغییر است؛ فریادی که نه در آن رحم است و نه توجیه.

🔸از این آزمون پرسش‌های بیرون خواهد آمد که پاسخ آن‌ها نه در بیانیه‌ها یافت می‌شود و نه در نشست‌ها.

🔸اگر جهان واقعاً مدعی انسانیت است، باید برای مردم غزه فراتر از همدردی، موضعی فعال، روشن و بی‌طرفانه اتخاذ کند.

🔸بشردوستی با عمل ثابت می‌شود، نه با اعلامیه‌ها و محکومیت‌های لفظی. سازمان‌های جهانی کشورهای اسلامی و نهادهای حقوق بشری وظیفه دارند برای پایان محاصره غزه، رساندن کمک‌های انسانی، برقراری آتش‌بس و محاکمه جنایتکاران جنگی بر رژیم اشغالگر فشار واقعی وارد کنند.

🔸در غیر آن، غزه با صبر امروزش، افتخار فردا را به دست خواهد آورد و جهان با شرمندگی بر گور وجدان خود اشک خواهد ریخت.
🔜 @tarjomanaf

💢 موج جدید شناسایی دولت فلسطین: از مقاومت میدانی تا مشروعیت سیاسی در نظام بین‌ الملل

🔸در یکی از تحولات معنادار در صحنه سیاست بین‌ الملل، موج جدیدی از شناسایی رسمی دولت فلسطین از سوی کشورهای اروپایی همچون ایرلند، نروژ و اسپانیا آغاز شده است. پیش از این نیز هشت کشور اروپایی دولت فلسطین را به رسمیت شناخته بودند و کشورهای مالت و اسلوونی نیز اعلام کرده‌اند که در آینده نزدیک به این جمع خواهند پیوست.

🔸با این روند، شمار کشورهایی که دولت فلسطین را به رسمیت شناخته‌ اند به ۱۴۰ عضو سازمان ملل رسیده و این موج جدید را باید در امتداد تلاش‌های دیرینه‌ برای تثبیت موجودیت سیاسی فلسطین در نظام بین‌الملل تحلیل کرد.

🔸تاریخچه مبارزه فلسطینیان با اشغال صهیونیستی به سال ۱۹۴۷ باز می‌ گردد، زمانی‌ که با قرارداد بالفور و حمایت بریتانیا، رژیم صهیونیستی در سرزمین فلسطین مستقر شد.

🔸پس از چند جنگ و آوارگی گسترده فلسطینیان، در سال ۱۹۸۸ در الجزایر، کنفرانسی با هدف تأسیس دولت فلسطین برگزار شد که یاسر عرفات در آن نقش کلیدی ایفا کرد. اگرچه مجمع عمومی سازمان ملل در همان سال با اکثریت آرا دولت فلسطین را پذیرفت، اما ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه در شورای امنیت مانع تصویب نهایی این تصمیم شدند. تا امروز نیز آمریکا با استفاده از حق وتو، مانع پیوستن کامل فلسطین به عنوان عضو رسمی سازمان ملل شده است.

🔸روند شناسایی دولت فلسطین، اگرچه همواره با موانع سیاسی روبه‌ رو بوده، اما این بار به پشتوانه یک واقعیت مهم شکل گرفته است: عملیات ۷ اکتبر و مقاومت مستمر ۸ ماهه فلسطینیان. این مبارزه نظامی، باعث شده که مسئله فلسطین بار دیگر در سطح جهانی مطرح شود و حمایت‌ های مردمی در اروپا دولت‌ ها را به واکنش وادارد. برخلاف ادعای دیرینه غرب درباره حمایت از راه‌حل دو دولتی، در عمل از تشکیل دولت مستقل فلسطین جلوگیری شده و توافقنامه‌ هایی همچون «اوسلو» نیز نه‌ تنها نتوانستند به نتایج ملموس منجر شوند، بلکه به گسست استراتژیک در جبهه فلسطینی منتهی شدند.

🔸جنبش فتح با پذیرش راه‌ حل سیاسی و به رسمیت شناختن اسرائیل، عملاً ابزار فشار خود را از دست داد و به مرور در عرصه سیاسی منزوی شد. در مقابل، حماس که از ابتدا به رویکرد نظامی پایبند ماند، معتقد بود که تنها ابزار مؤثر در مقابل صهیونیسم، مقاومت مسلحانه است. با این حال، پس از تحولات منطقه‌ ای به‌ ویژه پس از بهار عربی و سرکوب حکومت‌ های اسلام‌ گرا در مصر و دیگر کشورها، حماس در شرایط انزوا قرار گرفت و در سال ۲۰۱۷ برای نخستین‌بار اعلام کرد که با تشکیل دولت فلسطینی در مرزهای ۱۹۶۷ به‌ عنوان تاکتیک سیاسی موافق است، اما همچنان رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی‌شناسد.

🔸این موضع‌ گیری جدید حماس نه حاصل مصالحه استراتژیک، بلکه واکنشی به فشارهای منطقه‌ ای و بین‌ المللی بود. در همین دوره، پروژه «اسرائیل بزرگ» با انتقال سفارت آمریکا به بیت‌ المقدس و گسترش شهرک‌ سازی‌ ها وارد فاز اجرایی شد. با این حال، مقاومت فلسطینیان در سال ۲۰۲۳ با عملیاتی گسترده وارد مرحله جدیدی شد و فضای جهانی را به‌ گونه‌ ای تغییر داد که حتی دولت‌ های اروپایی نیز برای کاهش فشار افکار عمومی ناچار به شناسایی رسمی فلسطین شدند.

🔸موج جدید رسمیت‌ بخشی به دولت فلسطین می‌ تواند پیامدهای گسترده‌ ای برای رژیم صهیونیستی داشته باشد. از یک سو، مشروعیت این رژیم در سطح جهانی به‌ویژه در اروپا با چالش مواجه شده و از سوی دیگر، مقاومت فلسطینیان توانسته است از دل میدان نبرد، امتیازاتی سیاسی به دست آورد که از مسیر مذاکره حاصل نشده بود. با وجود این، هنوز فلسطین به عضویت کامل سازمان ملل درنیامده و ایالات متحده همچنان مانع اصلی این فرآیند به شمار می‌ رود. بنابراین، هرچند این پیروزی نمادین است، اما مسیر رسمی‌ سازی کامل دولت فلسطین همچنان نیازمند عبور از موانع پیچیده شورای امنیت خواهد بود.
🔜  @tarjomanaf

💢موج جدید شناسایی دولت فلسطین: از مقاومت میدانی تا مشروعیت سیاسی در نظام بین‌ الملل

🔰نویسنده عبدالحی قانت تحلیلگر مسائل سیاسی ... 👇

💢 استقبال حامد کرزی از به‌ رسمیت‌شناختن دولت فلسطین و حمایت از قطعنامه سازمان ملل برای آتش‌بس در غزه

🔸 حامد کرزی، رئیس‌ جمهور پیشین افغانستان، با انتشار بیانیه‌ ای از تصمیم اخیر دولت بریتانیا برای به‌ رسمیت‌ شناختن دولت مستقل فلسطین استقبال کرد و آن را گامی به‌ جا و ارزشمند در جهت تحقق عدالت و صلح پایدار در خاورمیانه دانست.

🔸او همچنین از قطعنامه صادرشده در نشست سازمان ملل که به میزبانی مشترک عربستان سعودی و فرانسه برگزار شد، حمایت کرد. این قطعنامه خواستار برقراری آتش‌ بس فوری در نوار غزه و تأسیس دولت مستقل فلسطینی شده است؛ موضوعی که به‌ باور کرزی، گامی ضروری برای پایان‌ دادن به بحران انسانی در منطقه به شمار می‌ رود.
🔜  @tarjomanaf

💢 ورزش؛ دروازه‌ ای برای تعامل طالبان با جامعه جهانی

🔰 شرلی بنارد همسر زلمی خلیلزاد

🔸روابط نزدیک طالبان با ورزش و ورزشکاران، و علاقه‌ مندی آنان به این حوزه، نشان می‌ دهد که این گروه آمادگی آن را دارد که در جامعه بین‌ المللی و عرصه‌های جهانی ادغام شود.

🔸اگر جهان رویکرد یک‌ جانبه و تبعیض‌ آمیز خود را نسبت به طالبان کنار بگذارد، این گروه براساس منافع خود با جامعه جهانی تعامل خواهد کرد.
🔜 @tarjomanaf

💢 سیاست خارجی امارت اسلامی؛ بی‌طرفی در میانه تقابل شرق و غرب

🔰 شهاب لیوال تحلیلگر مسائل سیاسی

🔸امارت اسلامی در عرصه سیاست خارجی کشور، مسیر متوازن و معقولی را در پیش گرفته است. این گروه تلاش دارد تا افغانستان را از تقابل‌ های سیاسی شرق و غرب دور نگه داشته و موقعیت بی‌ طرفانه‌ ای برای کشور حفظ کند.

🔸امارت اسلامی دروازه‌ های دیپلماسی را به روی تمام کشورهای جهان، چه شرقی و چه غربی، باز گذاشته است. اگر تعامل با محوریت اقتصادی شکل بگیرد، امارت اسلامی نیز آمادگی تعامل مثبت و متقابل را دارد.

🔸مشکل غرب با امارت اسلامی عمدتاً ماهیت عقیدتی دارد. آن‌ ها تلاش می‌کنند از طریق سازمان ملل، صندوق بین‌المللی پول (IMF) و بانک جهانی، بر کشورهای جهان سوم فشارهای سیاسی و اقتصادی وارد کنند.

🔸اگر حکومتی از دستورات آن‌ ها پیروی نکند، یا سرنگون می‌ شود، یا مانند امارت اسلامی با انواع تحریم‌ ها، محدودیت‌ ها و فشارهای جهانی روبه‌ رو می‌ گردد.
🔜 @tarjomanaf

💢 ترمپ: خروج امریکا از افغانستان «واقعاً یک رسوایی» بود

🔸دونالد ترمپ، رئيس جمهور ایالات متحده، بار دیگر از سیاست‌های دولت بایدن در مورد تصمیم‌گیری و نحوه خروج از افغانستان انتقاد کرده و گفته است که خروج امریکا از این کشور، «واقعاً یک رسوایی» بود.

🔸او در یک نشست خبری تازه در پاسخ به پرسشی گفت: « «یکی از شرم‌آورترین رویدادها در تاریخ کشور مان. نحوه‌ خروج ما از افغانستان واقعاً یک رسوایی بود.»

🔸رئيس جمهور ایالات متحده همچنین در پاسخ به پرسشی درباره تعهد امریکا نسبت به متحدان دوران جنگ در افغانستان و اخراج پناهجویان تحت شرایط حفاظت موقت (تی‌پس‌اس) در این کشور گفته است: «صحبت‌هایی شده در مورد بازگرداندن تعداد زیادی از آن‌ها. ما افراد خوب را می‌شناسیم، و آن‌هایی را که شاید چندان خوب نبودند هم می‌شناسیم. می‌دانید، بعضی‌ها که آمدند خیلی خوب نبودند و ما به آن افراد رسیدگی خواهیم کرد.»

🔸او نه چندان واضح؛ اما در این باره افزوده است: «به آن‌هایی که کارشان را انجام دادند، به آن‌هایی که چیزهایی به آن‌ها گفته شده بود. شرم‌آور است آنچه رخ داد.»

🔸اما دونالد ترمپ از توضیح در مورد تعهد امریکا نسبت به متحدان دوران جنگ امریکا در افغانستان در پاسخ به پرسشی، طفره رفت.

🔸او گفت: «اما سؤال شما را کاملاً درک می‌کنم و ما به ۹۰ درصد سؤال شما رسیدگی خواهیم کرد. بسیار خب، منظور شما را می‌دانم. خیلی ممنون.»

🔸این در حالی است که دو عضو مجلس نمایندگان و سنای ایالات متحده روز گذشته از سیاست‌های ترمپ در خصوص اخراج پناهجویان تحت شرایط حافظت موقت افغانستان در این کشور و همچنین تعهد امریکا نسبت به متحدان دوران جنگ، به تندی انتقاد کرده‌اند.
🔜 @tarjomanaf

💢 دروازه همکاری‌های تازه افغانستان و ترکمنستان؛ توافقنامه توسعه و سرمایه‌گذاری بندر تورغندی امضا شد

🔸این توافقنامه که میان افغانستان و ترکمنستان به امضا رسیده، بر گسترش هماهنگی شبکه ترانزیت ریلی، تقویت همکاری‌ های دوجانبه، افزایش ظرفیت انتقالات و فراهم‌ سازی تسهیلات برای تاجران متمرکز است. مطابق این سند، قرار است سرمایه‌ گذاری‌ هایی به‌ منظور توسعه بندر تورغندی صورت گیرد.

🔸ارزش این توافقنامه ۵ میلیون دالر است که میان معینیت خط آهن وزارت فواید عامه افغانستان و شرکت سهامی «دیمیریول گورلوشیک» ترکمنستان به امضا رسیده است.

🔸بر اساس این قرارداد، شرکت ترکمنی متعهد شده که در مسیر خط آهن تورغندی - هرات، انبارها و تأسیسات جدیدی را برای تخلیه و بارگیری طراحی و فعال کند.
🔜 @tarjomanaf

💢 امضای توافق‌نامه توسعه و سرمایه‌گذاری بندر تورغندی

🔸براساس گزارش نشریه تاند، روز پنجشنبه نهم اسد، توافق‌نامه‌ای میان افغانستان و ترکمنستان به امضا رسید که هدف آن توسعه بندر تورغندی و سرمایه‌گذاری در این مسیر است. این توافق‌نامه بر هماهنگی شبکه حمل‌ونقل ریلی، گسترش همکاری‌های دوجانبه، افزایش حجم انتقالات و تسهیل امور تجاری برای تاجران متمرکز است.
ارزش این توافق‌نامه ۵ میلیون دالر اعلام شده است.

🔸براساس اطلاعات موجود، این سند میان معینیت خط آهن وزارت فواید عامه حکومت طالبان و شرکت سهامی «دیمیریول گورلوشیک» ترکمنستان امضا شده است.

🔸طبق مفاد این قرارداد، شرکت ترکمنی موظف است انبارها و تأسیسات جدیدی را در مسیر خط آهن تورغندی – هرات برای تخلیه و بارگیری طراحی و راه‌اندازی کند.

🔸کارشناسان اقتصادی می‌گویند بندر تورغندی از اهمیت اقتصادی بالایی برخوردار است، چراکه به باور آنان، این بندر یکی از نقاط تجاری مهم میان افغانستان و ایران به شمار می‌رود.

🔸این بندر برای افغانستان مسیر نزدیک و ارزان‌قیمتی را جهت دسترسی به بازارهای جهانی از طریق دریا فراهم می‌سازد؛ مسیری که می‌تواند هزینه واردات و صادرات را به‌گونه چشم‌گیری کاهش دهد.

🔸از طریق بندر تورغندی، شمار زیادی از کالاهای تجاری مانند نفت، مواد غذایی، مصالح ساختمانی و سایر اقلام وارد کشور شده یا به بیرون صادر می‌ شوند.

🔸همچنین این بندر موجب تقویت همکاری‌های اقتصادی میان کشورهای منطقه می‌شود و فرصت‌های تازه‌ای را در زمینه تجارت، حمل‌ونقل و اشتغال ایجاد می‌کند؛ عواملی که همگی تأثیر مثبتی بر تقویت اقتصاد افغانستان دارند.
🔜 @tarjomanaf

💢 برنی سندرز: نتانیاهو دروغ‌گوی نفرت‌انگیز است

🔸در ادامه واکنش‌ها به دوام جنگ در غزه و بیداد قحطی میان فلسطینی‌ها، برنی سندرز سناتور برجسته امریکایی، بنیامین نتانیاهو را «دروغ‌گوی نفرت‌انگیز» خوانده و از کمک‌های نظامی امریکا به اسراییل به شدت انتقاد کرده است.

🔸آقای سندرز در ایکس گفته که ایالات متحده نمی‌تواند به ارایه صدها میلیون دالر کمک نظامی به دولت «نژادپرست» نتانیاهو که برای کشتن مردم بی‌گناه استفاده می‌شود، ادامه دهد.

🔸برنی سندرز افزوده که نخست‌وزیر اسراییل دروغ‌گوی نفرت‌انگیز است و کودکان در غزه از گرسنگی در حال مرگ هستند.
🔜 @tarjomanaf

💢 نگرانی هلال‌احمر افغانی از تأثیر عدم به رسمیت شناختن امارت اسلامی بر کمک‌ها

🔸جمعیت هلال‌احمر افغانی می‌گوید که به رسمیت شناخته نشدن امارت اسلامی افغانستان از سوی جامعه جهانی، تأثیر منفی بر کمک‌ها به افغانستان گذاشته است.

🔸مسوولان این نهاد در برنامه‌ای برای تشریح دستاوردهای یک‌ساله‌شان از جامعه جهانی خواستند که کمک‌های خود را سیاسی نسازند و آن‌ها را بر اساس نیازهای موجود در افغانستان افزایش دهند.

🔸به گفته آن‌ها، در یک سال گذشته برای بیش از چهار میلیون و شش‌صد و نود هزار تن در سراسر کشور، افزون بر کمک‌های نقدی، مواد غذایی و غیر غذایی نیز توزیع شده است.

🔸عزیزالرحمن معاون جمعیت هلال‌احمر افغانی گفت: «جمعیت هلال‌احمر افغانی بر اساس اصول هفت‌گانه‌اش، با هماهنگی سایر نهادهای ملی، خدمات بشردوستانه را به پیش می‌برد که این هیچ ارتباطی به سیاست ندارد و نباید به سیاست گره بخورد.»

🔸مسوولان این نهاد افزودند که در یک سال گذشته، در شش مرکز روان‌درمانی، برای دو هزار و سیصد و هشتاد و سه بیمار خدمات مراقبتی و روان‌درمانی ارایه شده است.

🔸روح‌الله عبدالسلام معین عملیاتی جمعیت هلال‌احمر افغانی گفت: «جمعیت هلال‌احمر افغانی در جریان سال گذشته، در سطح کشور برای سه میلیون و هشت‌صد و نود و هفت نفر خدمات صحی ارایه کرده است.»

🔸جمعیت هلال‌احمر افغانی یک نهاد غیر بودجه‌ای است که هم‌اکنون با بیش از سه هزار کارمند در هفت زون کشور فعالیت دارد.

🔸به گفته مسوولان این نهاد، بودجه جمعیت هلال‌احمر افغانی از طریق همکاری با شرکای بین‌المللی، حمایت‌های داخلی و دیگر نهادهای کمک‌رسان تأمین می‌شود.
🔜 @tarjomanaf

💢 شرط جدید ایران برای بازگشت به مذاکرات: پرداخت خسارت توسط آمریکا

🔸 سیدعباس عراقچی وزیر امورخارجه در گفتگو با فایننشال تایمز گفت: ایران خواستار جبران خسارت‌های وارده در جریان جنگ ماه گذشته است و آمریکا باید خسارت‌های وارده به ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه اخیر را جبران کند. آمریکا باید توضیح دهند که چرا در وسط مذاکرات به ما حمله کردند و باید تضمین کنند که چنین چیزی در آینده تکرار نخواهد شد.

🔸عراقچی همچنین تأکید کرد که آمریکا باید خسارت‌هایی که به ایران وارد کرده است را جبران کند.

🔸وی ادامه داد: من و استیو ویتکوف، نماینده ویژه آمریکا، در طول و پس از جنگ پیام‌هایی رد و بدل کرده‌ایم و به آن‌ها گفته‌ام که برای حل بحران هسته‌ای ایران باید راه‌حل «برد-برد» پیدا کرد. راه مذاکرات باریک است اما غیرممکن نیست.

🔸وزیر امورخارجه خاطرنشان کرد: ویتکوف تلاش کرده تا من را قانع کند که این امکان وجود دارد و پیشنهاد از سرگیری مذاکرات را مطرح کرده است. اما ما نیاز به اقدامات واقعی اعتمادسازی از سوی آن‌ها داریم که این اقدامات باید شامل جبران مالی و همچنین تضمین‌هایی در خصوص عدم حمله به ایران در طول مذاکرات مجدد باشد.

🔸عراقچی تصریح کرد: پیام من پیچیده نیست. حمله اخیر نشان داد هیچ راه‌حل نظامی برای برنامه هسته‌ای ایران وجود ندارد، اما راه‌حل مذاکره‌ای قابل پیدا کردن است.

🔸وی افزود: جمهوری اسلامی به برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز و غیرنظامی خود پایبند است، دکترین خود را تغییر نخواهد داد و به فتوا ۲۰ ساله آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر معظم ایران، که توسعه سلاح‌های هسته‌ای را منع کرده است، احترام می‌گذارد.

🔸وزیر امورخارجه بیان کرد: جنگ فقط بی‌اعتمادی به رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، را عمیق‌تر کرده است؛ ترامپ در دوران نخست خود توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ را که ایران با دولت اوباما و دیگر قدرت‌های جهانی امضا کرده بود، لغو کرد.

🔸عراقچی گفت: تهران هنوز توانایی غنی‌سازی اورانیوم را دارد. ساختمان‌ها می‌توانند بازسازی شوند. ماشین‌ها می‌توانند تعویض شوند، چون فناوری آن موجود است. ما تعداد زیادی دانشمند و تکنسین داریم که قبلاً در تأسیسات ما کار می‌کردند. اما اینکه چه زمانی و چگونه غنی‌سازی را از سر می‌گیریم به شرایط بستگی دارد.

🔸وی تأکید کرد: تا زمانی که ترامپ خواستار توقف کامل غنی‌سازی باشد، هیچ توافقی امکان‌پذیر نخواهد بود، اما واشنگتن می‌تواند نگرانی‌های خود را از طریق مذاکرات مطرح کند. ما می‌توانیم مذاکره کنیم، آنها می‌توانند استدلال‌های خود را ارائه دهند و ما هم استدلال‌های خود را ارائه خواهیم داد. اما با صفر غنی‌سازی، ما هیچ چیز نداریم.
🔜 @tarjomanaf

سلام و عرض ادب 🌹

🔸در فضای روابط بین‌ الملل، گاهی یک سفر دیپلماتیک، بیش از آن‌که صرفا یک رویداد خبری باشد، می‌ تواند حامل پیام‌ های عمیق استراتژیک باشد. به‌ ویژه زمانی که این سفر از سوی یک بازیگر منطقه‌ ای مهم، در بحبوحه‌ ی تحولات ژئوپلیتیکی انجام شود.

🔸سفر احتمالی رئیس‌ جمهور ایران به افغانستان، دقیقاً یکی از همین موارد است. در ظاهر، شاید تنها یک سفر رسمی به نظر برسد، اما اگر در بستر نظریات روابط بین‌ الملل به مثل نئورئالیسم، کارکردگرایی و قدرت نرم، تحلیلش کنیم، در می‌ یابیم که این اقدام می‌ تواند بخشی از یک سیاست کلان برای بازتعریف جایگاه ایران در نظم جدید آسیای مرکزی و جنوبی باشد.

🔸پس در این ویدیو بررسی می کنیم که این سفر، اگر صورت بگیرد، چه پیامدهایی می‌ تواند برای دیپلماسی منطقه‌ ای، توازن قوا و آینده‌ ی سیاست همسایگی ایران داشته باشد.

🔰 این ویدیو را تا آخر بیننده باشید
🔜 @tarjomanaf

💢 گزارش تازه سیگر درباره وضعیت زنان و دختران در افغانستان

🔸بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگر) ادعا کرده که حکومت سرپرست در نزدیک به چهار سال قدرت، حقوق زنان و دختران افغان را سلب کرده است.

🔸سیگر در شصت‌ و هشتمین گزارش ربع‌ وار خود به کانگرس امریکا افزوده است که با اعمال محدودیت‌ها، زنان و دختران عملاً از زندگی عمومی افغانستان محو شده‌اند.

🔸در این گزارش آمده است که وضعیت حقوق بشر در افغانستان با بحران‌های اقتصادی و انسانی مرتبط است و هرقدر کمک‌های بین‌المللی کاهش یابد، زنان و دختران «به‌طور نامتناسبی آسیب می‌بینند.»

🔸سیگر همچنین به نقل از شورای حقوق بشر نوشته است که کاهش کمک‌ها سبب می‌شود زنان، دسترسی خود به خدمات بهداشتی، غذایی و حمایتی را نیز از دست بدهند.

🔸بر اساس مطالعه‌ای که از سوی نهاد زنان سازمان ملل انجام شده، افغانستان در شاخص توانمندسازی زنان و برابری جنسیتی، پس از یمن، در دومین پایین‌ترین رتبه جهانی قرار دارد.

🔸با این حال، تاکنون امارت اسلامی به گزارش جدید سیگار واکنشی نشان نداده؛ اما پیش‌تر بارها اعلام کرده است که حقوق زنان و دختران در افغانستان بر اساس شریعت اسلامی تأمین می‌ شود.
🔜 @tarjomanaf

💢 مرگ خاموش در افغانستان؛ زنگ خطر سوء‌ تغذیه برای نسل آینده

🔰 مطلبی از شمشاد نیوز

🔸در تازه‌ ترین ارزیابی‌ های سازمان ملل متحد، بحران سوتغذیه در افغانستان به‌ عنوان یکی از عمیق‌ ترین و گسترده‌ ترین بحران‌ های انسانی حال حاضر در کشور معرفی شده است. صندوق حمایت از کودکان ملل متحد (یونیسف) هشدار داده که در سال ۲۰۲۵ بیش از ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال و نزدیک به یک میلیون زن باردار و شیرده به سوتغذیه حاد مبتلا خواهند شد. این آمار نگران‌ کننده در شرایطی منتشر می‌ شود که نظام خدمات صحی افغانستان به‌ شدت تضعیف شده و خانواده‌ ها از لحاظ اقتصادی توانایی تأمین غذای کافی و مغذی را از دست داده‌ اند.

🔸از منظر ساختاری، ترکیبی از فقر مزمن، افزایش بهای مواد خوراکی، خشکسالی‌ های پیاپی، و ضعف زیرساخت‌ های درمانی، موجب شده که دسترسی به غذا و خدمات اولیه بهداشتی برای میلیون‌ ها نفر به امری دشوار و در بسیاری موارد ناممکن تبدیل شود. خانواده‌ های آسیب‌ پذیر، به‌ ویژه در مناطق روستایی و دورافتاده، با کاهش شدید درآمد و فرصت‌ های شغلی مواجه‌ اند و ناگزیر به حذف وعده‌ های غذایی یا مصرف غذاهای کم‌ ارزش‌ تر روی آورده‌ اند.

🔸در برخی ولایت‌ ها مانند بدخشان، میزان سوء‌ تغذیه در میان کودکان به‌ شدت بالاست. نبود مراکز درمانی تخصصی، کمبود مکمل‌ های غذایی و ناتوانی تیم‌ های سیار صحی در پوشش کامل مناطق کوهستانی و دوردست، موجب شده که بسیاری از کودکان تنها زمانی به مراکز درمانی منتقل شوند که دیگر دیر شده است. در این شرایط، مرگ خاموش ناشی از سوتغذیه، بیش از هر تهدید دیگری، جان نسل آینده افغانستان را تهدید می‌ کند.

🔸همزمان با تشدید این بحران، منابع کمک‌ رسان بین‌ المللی نیز به‌ شکل نگران‌ کننده‌ ای کاهش یافته‌ اند. یونیسف اعلام کرده که در حال حاضر تنها نیمی از بودجه موردنیاز برای مقابله با سوتغذیه در افغانستان تأمین شده و در صورت ادامه این روند، میلیون‌ ها کودک و مادر از دریافت کمک‌ های حیاتی محروم خواهند شد. تداوم این وضعیت نه‌ تنها پیامدهای انسانی گسترده‌ ای خواهد داشت، بلکه بنیان‌ های اجتماعی، آموزشی و اقتصادی کشور را نیز در سال‌ های آینده به‌ شدت متأثر خواهد کرد.
🔜 @tarjomanaf

💢 صالح محمد خلیق؛ پاسبان بی‌ ادعای زبان فارسی در بلخ

🔸استاد صالح محمد خلیق از چهره‌ های برجسته‌ ی ادبیات معاصر افغانستان و از پاسداران زبان فارسی در شمال کشور بود که عمر خود را وقف خدمت به فرهنگ، زبان و تمدن فارسی‌ زبانان افغانستان کرد. او نه‌ تنها شاعر و نویسنده‌ ای توانمند بود، بلکه با تأسیس کتابخانه‌ ها، مدیریت نهادهای فرهنگی و برگزاری مناسبت‌ های تمدنی، نقشی کلیدی در حراست از هویت فرهنگی بلخ ایفا کرد.

🔸خلیق در دورانی که بسیاری به ترک وطن روی آوردند، با ساده‌ زیستی و تعهد فرهنگی، در کنار مردم خود ماند و در برابر غربت زبان فارسی ایستادگی کرد.

🔸درگذشت او ضایعه‌ ای جبران‌ ناپذیر برای جامعه فرهنگی افغانستان است.
🔜 @tarjomanaf

💢 بر اساس نظرسنجی جدید موسسه یوگاو؛ اکثر مردم آمریکا معتقدند در مقطع کنونی اقتصاد این کشور درحال بدتر شدن است، به طوری که 51% فکر می‌کنند وضعیت اقتصادی کشور بدتر می‌شود و در مقابل 23% معتقدند اقتصاد درحال بهتر شدن است.
🔜 @tarjomanaf

💢 آیا گروه‌ های مخالف حکومت سرپرست می‌ توانند نماینده ی مردم باشند؟

🔰 مطلبی از هندوکش غږ

🔸در شرایطی‌ که افغانستان مسیر تازه‌ ای را برای بازسازی، استقلال و تأمین امنیت در پیش گرفته است، شماری از چهره‌ های شکست‌ خورده و فراری سیاسی، بار دیگر تلاش دارند با شعارهایی چون «نمایندگی از مردم»، خود را در جایگاه سخنگوی ملت معرفی کنند.

🔸این ادعاها اما در حالی مطرح می‌ شود که نه‌ تنها گذشته ی این افراد سرشار از خیانت و ناکارآمدی است، بلکه امروز نیز از بطن جامعه ی افغانستان فاصله‌ ای عمیق دارند.

🔸برخی اکانت‌ های وابسته به این افراد، با فریب‌ کاری و تحریف واقعیت، کوشش می‌ کنند خود را به‌ عنوان صدای مردم افغانستان در سطح بین‌ المللی جلوه دهند؛ در حالی‌ که آنچه از گذشته ی این چهره‌ ها بر جا مانده، چیزی جز فساد، وطن‌ فروشی و وابستگی نیست.

🔸اکنون این پرسش مطرح است: آن‌ ها که شب و روز فریاد می‌ زنند «طالبان نماینده ی مردم افغانستان نیستند»، آیا خودشان را نماینده ی ملت افغانستان می‌ دانند؟ و آیا واقعا مردم رنج‌کشیده ی افغانستان این چهره‌ های بدنام را به حیث نماینده‌گان خود می‌ پذیرند؟

🔸پرسشی‌ است که در ادامه این یادداشت به آن پاسخ خواهیم داد:

🔸واقعیت این است که رهبران فراری، امروز دیگر نه‌ تنها مشروعیتی نزد مردم ندارند، بلکه در حافظه ی جمعی ملت افغانستان به‌ عنوان دشمنان مستقیم منافع ملی و عزت مردم ثبت شده‌ اند.

🔸این چهره‌ ها در بیست سال گذشته حکومت‌ هایی را ساختند که عملاً به نفع اشغال‌ گران غربی کار می‌ کرد و سیاست‌ های شوم آنان را بدون چون‌ و چرا اجرا می‌ نمود.

🔸در تمام این مدت، به‌ جای آن‌که بر استقلال کشور تأکید کنند، با امضای توافق‌ نامه‌ های تحقیرآمیز، پایگاه‌ های نظامی بیگانه را در قلب افغانستان تأسیس کردند و برای تأمین منافع شخصی‌ شان، وجب‌ وجب خاک‌ شان را فروختند.

🔸در زمان حاکمیت آنان، افغانستان در صدر فاسدترین کشورهای جهان قرار داشت و از پول کمک‌ های خارجی گرفته تا قراردادهای بازسازی، همه‌ چیز طعمه ی حلقات مافیایی‌ شان گردید.

🔸در طول حاکمیت این چهره‌ ها، هزاران مرد و زن، پیر و جوان و حتی کودکان شیرخوار افغان، قربانی حملات هوایی نیروهای اشغال‌ گر امریکایی شدند. در مقابل اما، هیچ‌ گاهی صدایی از جانب این افراد ـ‌ در حالی‌که خود را نماینده ی ملت می‌ خواندند‌ ـ در برابر این جنایات بلند نشد.

🔸امروز نیز این افراد، به‌ جای آن‌که صدای مردم مظلوم افغانستان باشند، در مجامع جهانی از تحریم‌ ها و قطع کمک‌ هایی که در واقع به نفع ملت افغانستان است، دفاع می‌ کنند و بیشتر از آن، خواهان انزوای این سرزمین‌ اند.

🔸حتی پس از سقوط نظام جمهوریت، به‌ جای بازگشت به کشور و هم‌ دردی با مردمی که سال‌ ها از بی‌ کفایتی آن‌ ها زخم خورده بودند، راه فرار در پیش گرفتند و به دامان همان کشورهایی پناه بردند که سال‌ ها از اشغال افغانستان حمایت کرده بودند.

🔸امروز در کاخ‌ های شیشه‌ ای اروپا و امریکا نشسته، با وقاحت از «غم‌ خواری ملت» سخن می‌ گویند؛ در حالی‌ که در دوران حاکمیت‌ شان، نه خبری از عدالت بود و نه صدای مردم شنیده می‌ شد.

🔸به‌ راستی، چگونه می‌ توان کسانی را نماینده ی مردم دانست که حتی زبان، پوشش، زندگی و فکرشان هیچ شباهتی با مردم این دیار ندارد؟ آن‌ ها امروز از هزاران کیلومتر دورتر، در حالی‌که با پول ملت زندگی مرفه دارند، برای مردم افغانستان نسخه می‌ پیچند و خود را دلسوز مردم جا می‌ زنند؛ در حالی‌ که همین مردم بارها با سکوت، بی‌ اعتنایی و حتی تمسخر به پیام‌ های آن‌ ها پاسخ داده‌ اند.
🔜 @tarjomanaf