خیزش «آگاهی انکار»
(محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی)
✅ وضعیت امروز جامعه ایران را چگونه توصیف کنیم؟ چه مفاهیمی برای توصیف و بعد توضیح دلایل و علل بروز این وضع مناسب هستند؟ تحلیل‌گران زیادی برای این کار تلاش میکنند و مفاهیم مختلفی را به‌کار می‌گیرند و من هم معتقدم یکی از خصوصیت‌های مهم جامعه امروز ما را می‌توان در مفهوم «آگاهی انکار» وصف کرد.
✅ «آگاهی انکار» وضعیتی است که جامعه اغلب ظرفیت‌های مثبت، تلاش‌ها برای بهبود، حرکت برای امیدواری و امیدآفرینی را انکار و نفی میکند. این انکار و نفی هم برآمده از آگاه شدن بر «بخش‌هایی مهم از واقعیت» است که بی‌اعتمادی را به گسترده‌ترین شکل خلق کرده است.
✅ جامعه بر شمار زیاد مسائل، فسادها و ناکارآمدی‌ها آگاه شده و هیچ تحلیل‌گر و ناظر منصفی هم این واقعیات را انکار نمی‌کند؛ و جامعه در چنین وضعیتی – که فقط بخش قابل اعتنا و مهمی از واقعیت و نه همه واقعیت است – تمایل دارد هر نقطه مثبت، هر ظرفیتی برای بهبود و حتی توانمندی‌های فردی برای اثرگذاری بر بهبود زندگی شخصی و کلی را انکار کند. جامعه عامدانه گوش‌ها و چشم‌هایش را بر ظرفیت‌های تغییر می‌بندد. انکار و نفی به کم‌هزینه‌ترین، کم‌زحمت‌ترین و در عین حال رضایت‌بخش‌ترین کار بدل شده است. چند مثال مسأله را روشن‌تر میکند.
✅ سیاست‌های آب در گذشته کم‌وبیش نادرست بوده‌اند (نه اینکه هیچ کار درستی انجام نشده است) اما ظرفیت افراد برای کمتر مصرف‌کردن وجود دارد و می‌توان از تشدید وضع نامناسب منابع آب جلوگیری کرد. سیاست‌های اقتصاد انرژی، فناوری لوازم خانگی و اجرای مقررات ساختمان نادرست و ناکارآمد بوده‌اند و امروز کمبود منابع برق داریم؛ اما ظرفیت هر ایرانی برای کاهش مصرف برق که هنوز باقیست. این مثال‌ها را می‌توان در عرصه‌هایی دیگر نظیر کار در ادارات دولتی نیز مشاهده کرد.
✅ ورود به دوران «آگاهی انکار» در درجه اول باید توجه حکومت سیاسی را به خود جلب کند. جامعه‌ای که در این مسیر پیش برود، عاقبت به انکار همه چیز می‌رسد و سرگردان و بی‌جهت اسیر هر تندباد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خواهد شد. «آگاهی انکار» امید را نابود میکند.
✅ ورود به دوران «آگاهی انکار» در درجه دوم باید برای روشنفکران، عالمان و فعالان اجتماعی و سیاسی اهمیت داشته باشد. کار فکری و اجتماعی برای خلق امید به بهبود و ایجاد تغییرات واقعی در شرایط و کیفیت زندگی مردم است و «آگاهی انکار» روشنفکر و فعال اجتماعی و سیاسی را خسته و فرسوده میکند و دیر یا زود در دریای ناامیدان انکارگر حل خواهد شد.
✅ «آگاهی انکار» باید برای خود مردم نیز مهم باشد. ما برای زندگی بهتر، برای ساختن این کشور و برای هر تغییری که از ایران جامعه، کشور و تمدنی سربلندتر بسازد، نه به انکار قابلیت‌های خود، بلکه به امیدواری، ایمان به توانمندی، در کنار هم بودن و گفت‌وگو با یکدیگر درباره آنچه می‌توانیم انجام دهیم، اولویت‌بندی و زمان‌بندی کارها نیازمندیم. آن آگاهی که فقط به ما قدرت بدهد هر نکته مثبت و هر توان و ظرفیتی را انکار کرده و در دریای مشکلات از نظرها پنهان کنیم، عاقبت به نفی و انکار خود ما می‌انجامد.
✅ ما به عوض «آگاهی انکار، نفی و سلب کردن» به «آگاهی ایمان و ایجاد» نیازمندیم؛ آن آگاهی که بخش ناخوشایند و دردناک واقعیت را می‌شناسد اما برای برون‌رفت از این وضع، به توان خود و دیگران ایمان دارد و به ایجاد هر آنچه در توانش هست اقدام میکند؛ حتی اگر آنچه در توان دارد، صرفه‌جویی در مصرف آب و برق، راندن بین خطوط و فقط درست انجام دادن وظیفه‌اش در محل کار باشد.
✅ جامعه در شرایط «آگاهی انکار» هر سخن دروغی را باور میکند، هر آدم صالحی را ناصالح می‌نامد، و از تن دادن به هر کار درستی هم طفره می‌رود؛ و حتی برای درست کردن آنچه نادرست می‌پندارد نیز به خودش زحمت نمی‌دهد. دست به‌کار شویم برای ساختن «آگاهی_ایمان_و_ایجاد»، وقت تنگ است.
#آگاهی_انکار
#آگاهی_ایمان_و_ایجاد
(این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.)
(محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی)
✅ وضعیت امروز جامعه ایران را چگونه توصیف کنیم؟ چه مفاهیمی برای توصیف و بعد توضیح دلایل و علل بروز این وضع مناسب هستند؟ تحلیل‌گران زیادی برای این کار تلاش میکنند و مفاهیم مختلفی را به‌کار می‌گیرند و من هم معتقدم یکی از خصوصیت‌های مهم جامعه امروز ما را می‌توان در مفهوم «آگاهی انکار» وصف کرد.
✅ «آگاهی انکار» وضعیتی است که جامعه اغلب ظرفیت‌های مثبت، تلاش‌ها برای بهبود، حرکت برای امیدواری و امیدآفرینی را انکار و نفی میکند. این انکار و نفی هم برآمده از آگاه شدن بر «بخش‌هایی مهم از واقعیت» است که بی‌اعتمادی را به گسترده‌ترین شکل خلق کرده است.
✅ جامعه بر شمار زیاد مسائل، فسادها و ناکارآمدی‌ها آگاه شده و هیچ تحلیل‌گر و ناظر منصفی هم این واقعیات را انکار نمی‌کند؛ و جامعه در چنین وضعیتی – که فقط بخش قابل اعتنا و مهمی از واقعیت و نه همه واقعیت است – تمایل دارد هر نقطه مثبت، هر ظرفیتی برای بهبود و حتی توانمندی‌های فردی برای اثرگذاری بر بهبود زندگی شخصی و کلی را انکار کند. جامعه عامدانه گوش‌ها و چشم‌هایش را بر ظرفیت‌های تغییر می‌بندد. انکار و نفی به کم‌هزینه‌ترین، کم‌زحمت‌ترین و در عین حال رضایت‌بخش‌ترین کار بدل شده است. چند مثال مسأله را روشن‌تر میکند.
✅ سیاست‌های آب در گذشته کم‌وبیش نادرست بوده‌اند (نه اینکه هیچ کار درستی انجام نشده است) اما ظرفیت افراد برای کمتر مصرف‌کردن وجود دارد و می‌توان از تشدید وضع نامناسب منابع آب جلوگیری کرد. سیاست‌های اقتصاد انرژی، فناوری لوازم خانگی و اجرای مقررات ساختمان نادرست و ناکارآمد بوده‌اند و امروز کمبود منابع برق داریم؛ اما ظرفیت هر ایرانی برای کاهش مصرف برق که هنوز باقیست. این مثال‌ها را می‌توان در عرصه‌هایی دیگر نظیر کار در ادارات دولتی نیز مشاهده کرد.
✅ ورود به دوران «آگاهی انکار» در درجه اول باید توجه حکومت سیاسی را به خود جلب کند. جامعه‌ای که در این مسیر پیش برود، عاقبت به انکار همه چیز می‌رسد و سرگردان و بی‌جهت اسیر هر تندباد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خواهد شد. «آگاهی انکار» امید را نابود میکند.
✅ ورود به دوران «آگاهی انکار» در درجه دوم باید برای روشنفکران، عالمان و فعالان اجتماعی و سیاسی اهمیت داشته باشد. کار فکری و اجتماعی برای خلق امید به بهبود و ایجاد تغییرات واقعی در شرایط و کیفیت زندگی مردم است و «آگاهی انکار» روشنفکر و فعال اجتماعی و سیاسی را خسته و فرسوده میکند و دیر یا زود در دریای ناامیدان انکارگر حل خواهد شد.
✅ «آگاهی انکار» باید برای خود مردم نیز مهم باشد. ما برای زندگی بهتر، برای ساختن این کشور و برای هر تغییری که از ایران جامعه، کشور و تمدنی سربلندتر بسازد، نه به انکار قابلیت‌های خود، بلکه به امیدواری، ایمان به توانمندی، در کنار هم بودن و گفت‌وگو با یکدیگر درباره آنچه می‌توانیم انجام دهیم، اولویت‌بندی و زمان‌بندی کارها نیازمندیم. آن آگاهی که فقط به ما قدرت بدهد هر نکته مثبت و هر توان و ظرفیتی را انکار کرده و در دریای مشکلات از نظرها پنهان کنیم، عاقبت به نفی و انکار خود ما می‌انجامد.
✅ ما به عوض «آگاهی انکار، نفی و سلب کردن» به «آگاهی ایمان و ایجاد» نیازمندیم؛ آن آگاهی که بخش ناخوشایند و دردناک واقعیت را می‌شناسد اما برای برون‌رفت از این وضع، به توان خود و دیگران ایمان دارد و به ایجاد هر آنچه در توانش هست اقدام میکند؛ حتی اگر آنچه در توان دارد، صرفه‌جویی در مصرف آب و برق، راندن بین خطوط و فقط درست انجام دادن وظیفه‌اش در محل کار باشد.
✅ جامعه در شرایط «آگاهی انکار» هر سخن دروغی را باور میکند، هر آدم صالحی را ناصالح می‌نامد، و از تن دادن به هر کار درستی هم طفره می‌رود؛ و حتی برای درست کردن آنچه نادرست می‌پندارد نیز به خودش زحمت نمی‌دهد. دست به‌کار شویم برای ساختن «آگاهی_ایمان_و_ایجاد»، وقت تنگ است.
#آگاهی_انکار
#آگاهی_ایمان_و_ایجاد
(این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.)
تحلیل سیاسی و جنگ نرم
📚🤔 چگونه با برجام گزینه نظامی علیه ایران تقویت شد👆
🛑✍روز گذشته در یک رخداد جالب دکتر ظریف وزیرخارجه ، بجای عذرخواهی بابت تحمیل برجام و هزینه های آن بر ملت ایران، در یک فرار به جلوی بچه گانه و درعین حال وقیحانه اعلام کرد که چون شُکر برجام به جا نیاورده شده، الآن وضع اینگونه شده است!!!!
🛑ضمن تقدیم و یادآوری مطالب بالا و آنچه که بابت برجام بر ایرانی ها تحمیل شده از این پس مطالب بیشتری راجع به واقعیات تلخ برجام حضورتان منتشر میکنیم و به حد وُسع خود اجازه نمیدهیم کسی(لجوجانه یا خائنانه) در جهت فریب مردم گام بردارد.
#حافظه_تاریخی
#آگاهی
🛑ضمن تقدیم و یادآوری مطالب بالا و آنچه که بابت برجام بر ایرانی ها تحمیل شده از این پس مطالب بیشتری راجع به واقعیات تلخ برجام حضورتان منتشر میکنیم و به حد وُسع خود اجازه نمیدهیم کسی(لجوجانه یا خائنانه) در جهت فریب مردم گام بردارد.
#حافظه_تاریخی
#آگاهی
🔴 قالیباف؛ عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام : در اقتصاد کارنامه قابل قبولی نداریم. عامل عدم موفقیت؛ ضعف مدیریت و تفکر غیر انقلابیِ امید به بیگانه هاست.
✍ همیشه فکر میکردیم که #استعمار در قرنهای 19 و 20 از #عدم_آگاهی مردم استفاده کرده و حکام دست نشانده خود را بر سر ملتهای دیگری #تحمیل کرده و علاوه بر غارت منابع؛ خود آنها را هم عقب نگه داشته است اما #باور نمیکردیم که در قرن 21 که مثلا قرن #آگاهی و #ارتباطات است؛ مردم با دست خودشان و با #رای خودشان حاکمانی را انتخاب کنند که تنها هنرشان چشم امید به بیگانه است.
#البته_نتیجه_اش_را_دیدند
✍ همیشه فکر میکردیم که #استعمار در قرنهای 19 و 20 از #عدم_آگاهی مردم استفاده کرده و حکام دست نشانده خود را بر سر ملتهای دیگری #تحمیل کرده و علاوه بر غارت منابع؛ خود آنها را هم عقب نگه داشته است اما #باور نمیکردیم که در قرن 21 که مثلا قرن #آگاهی و #ارتباطات است؛ مردم با دست خودشان و با #رای خودشان حاکمانی را انتخاب کنند که تنها هنرشان چشم امید به بیگانه است.
#البته_نتیجه_اش_را_دیدند
🔵 نقش رهبري در برخورد با مفاسد اقتصادي 🔵
🔺این روزها نگرانی ناشی از #ناکارآمدی در عرصه اجرایی و انتشار اخبار تخلفات و #مفاسد_اقتصادی برخی از مدیران، سبب شده تا این پرسش در افکار عمومی شکل بگیرد که چرا با افراد مفسد و ناکارآمد برخورد جدی صورت نمی‌گیرد. برخی افراد با ذکر مصادیقی از تصمیمات #امام راحل در برهه‌های گوناگون به‌خصوص اوایل انقلاب این اشکال را وارد میکنند که امروز #قاطعیت لازم از سوی #رهبر انقلاب در برخورد با مشکلات کشور وجود ندارد.
✅دراین‌باره باید گفت بسیاری ازاین‌گونه شبهات حاصل شناخت نادرست و ناقص از سیره سیاسی امام راحل و رهبر انقلاب و تلقی دیکتاتورمآبانه از جایگاه #ولی_فقیه است.
لازم است در مورد نوع تصور خود از شیوه حکومتی امام راحل بیندیشیم که آیا ایشان در حکومتداری تنها از شیوه #عزل و برکناری در مقابل اشتباهات مسئولین استفاده می‌کردند؟ آیا نسبت به فاکتورهای مهمی همچون شرایط زمانی و مکانی، مصالح جامعه اسلامی، توانایی‌های افراد و... بی‌تفاوت بودند؟ قطعاً پاسخ به این سؤالات منفی است . باید دانست تفاوت زیادی بین جایگاه ولی‌فقیه در جامعه اسلامی و رهبری در حکومت‌های #استبدادی وجود دارد. در مکتب امام راحل یکی از وظایف اصلی ولی‌فقیه توجه به #مصالح جامعه اسلامی و رشد دادن و تربیت کردن جامعه است. همچنانکه حضرت امام مدت‌ها آیت‌الله #منتظری، بنی‌صدر و امثال بازرگان را تحمل کردند تا آگاهی‌های مردم رشد پیداکرده و زمینه اقدام فراهم شود.
امروز نیز رهبر انقلاب بسیاری از اقدامات را منوط به رشد #آگاهی های عمومی کرده‌اند. همچنان که مسئله #برجام را تجربه‌ای برای رشد بینش سیاسی مردم دانستند .
✅از منظر #قانون_اساسی نیز نمی‌توان ناکارآمدی دولت در عرصه اجرایی و یا تخلفات و مفاسد اقتصادی را به رهبری نسبت داد. طبق قانون، رهبری وظیفه #سیاستگذاری‌های راهبردی و کلان کشور را بر عهده‌دارند، نه ورود عملی به مباحث اجرایی که در حوزه وظایف قوای سه‌گانه قرار دارد. ولی‌فقیه نقش #اجرایی ندارد بلکه وظیفه اصلی ایشان #راهبری در مسیر اهداف انقلاب است. چراکه این مردم هستند که مجریان را از طریق قانون انتخاب کرده و مشخص میکنند چه کسی و با چه سبک و عقیده‌ای برای آنها تصمیم‌گیری کند.
بااین‌حال رهبرانقلاب، همواره اهمیت برخورد به هنگام با تخلفات و ضرورت رفع کاستی‌های اجرایی کشور را به مسئولین ذی‌ربط تذکر داده و به‌طور مکرر رفع آنها را مطالبه کرده‌اند. ایشان در این خصوص از تذکرات تند در جلسات خصوصی با مسئولین تا تذکرات کلی در جلسات عمومی را در کارنامه مدیریتی خود دارند.
بازخوانی سیره حکومتی ایشان در طول سه دهه اخیر مؤید این مطلب است. هنوز چند ماه از آغاز رهبری ایشان نگذشته بود که نشان دادند که مبارزه با فساد از دغدغه‌های اصلی ایشان است. این تذکرات به‌طورجدی ادامه داشت تا نهایتاً منجر به تشکیل “ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی”، و صدور “فرمان هشت ماده‌ای” شد. مبارزه با #فساد، آن‌قدر برای رهبری معظم انقلاب اهمیت داشت که دربند هفتم این نامه، حتی منتسبین به خود را نیز از آن مستثنا نمیدانند. این فرمان هشت ماده‌ای سالهاست که با اهمال دولت‌ها و مسئولین اجرایی کشور همچنان بر روی زمین‌مانده است.
✅ فارغ از مسئله #قانون ؛ ازلحاظ عینی نیز امکان اینکه یک فرد بتواند در تمام حوزه‌های سیاست داخلی و خارجی، اقتصاد، فرهنگ و... به‌طور جزئی ورود پیدا کند غیرممکن است. همچنین این نحوه دخالت با اصل تفکیک قوا مصرّح در اصل 57 قانون اساسی نیز منافات دارد زیرا سبب اختلاط حقوق و تکالیف بخش‌های مختلف نظام و نارضایتی مردم میشود.
✅ ازآنجاکه در کشور ما مسئولین نظام بطور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق آرای #مردم انتخاب می‌شوند بنابراین ما هستیم که باید در انتخاب‌هایمان بیشتر دقت کنیم. رهبری نیز همواره تلاش کرده‌اند تا در راستای احترام به نظر مردم، از دخالت در عزل و نصب مسئولان اجرایی اجتناب نمایند.
اهمیت نقش مردم در حکومت را می‌توان با یک ماجرای تاریخی تبیین کرد؛ در جریان جنگ احد عدم تمکین مسلمانان از فرمان رسول خدا نشان داد حتی اگر رهبر جامعه #پیامبر اسلام باشد؛ درصورتی‌که مردم از فرمان ایشان تمکین نکنند نتیجه مطلوب نخواهد بود.
🔰به نظر می‌رسد، در حال حاضر دشمنان نظام، در تلاشند بر اساس یک سناریوی هدفمند و با جوسازی رسانه‌ای زمینه را برای یک جنگ ادراکی و شناختی تمام‌عیار فراهم کرده سپس با نسبت دادن انواع اتهامات به ساحت مقدس ولایت‌فقیه، کشور را به آشوب بکشانند.
✍ متن کامل یادداشت #محمد_عبدالهی را در سرمقاله #روزنامه_رسالت بخوانید
https://www.resalat-news.com/newspaper/item/63116
#محمد_عبدالهی
🔺این روزها نگرانی ناشی از #ناکارآمدی در عرصه اجرایی و انتشار اخبار تخلفات و #مفاسد_اقتصادی برخی از مدیران، سبب شده تا این پرسش در افکار عمومی شکل بگیرد که چرا با افراد مفسد و ناکارآمد برخورد جدی صورت نمی‌گیرد. برخی افراد با ذکر مصادیقی از تصمیمات #امام راحل در برهه‌های گوناگون به‌خصوص اوایل انقلاب این اشکال را وارد میکنند که امروز #قاطعیت لازم از سوی #رهبر انقلاب در برخورد با مشکلات کشور وجود ندارد.
✅دراین‌باره باید گفت بسیاری ازاین‌گونه شبهات حاصل شناخت نادرست و ناقص از سیره سیاسی امام راحل و رهبر انقلاب و تلقی دیکتاتورمآبانه از جایگاه #ولی_فقیه است.
لازم است در مورد نوع تصور خود از شیوه حکومتی امام راحل بیندیشیم که آیا ایشان در حکومتداری تنها از شیوه #عزل و برکناری در مقابل اشتباهات مسئولین استفاده می‌کردند؟ آیا نسبت به فاکتورهای مهمی همچون شرایط زمانی و مکانی، مصالح جامعه اسلامی، توانایی‌های افراد و... بی‌تفاوت بودند؟ قطعاً پاسخ به این سؤالات منفی است . باید دانست تفاوت زیادی بین جایگاه ولی‌فقیه در جامعه اسلامی و رهبری در حکومت‌های #استبدادی وجود دارد. در مکتب امام راحل یکی از وظایف اصلی ولی‌فقیه توجه به #مصالح جامعه اسلامی و رشد دادن و تربیت کردن جامعه است. همچنانکه حضرت امام مدت‌ها آیت‌الله #منتظری، بنی‌صدر و امثال بازرگان را تحمل کردند تا آگاهی‌های مردم رشد پیداکرده و زمینه اقدام فراهم شود.
امروز نیز رهبر انقلاب بسیاری از اقدامات را منوط به رشد #آگاهی های عمومی کرده‌اند. همچنان که مسئله #برجام را تجربه‌ای برای رشد بینش سیاسی مردم دانستند .
✅از منظر #قانون_اساسی نیز نمی‌توان ناکارآمدی دولت در عرصه اجرایی و یا تخلفات و مفاسد اقتصادی را به رهبری نسبت داد. طبق قانون، رهبری وظیفه #سیاستگذاری‌های راهبردی و کلان کشور را بر عهده‌دارند، نه ورود عملی به مباحث اجرایی که در حوزه وظایف قوای سه‌گانه قرار دارد. ولی‌فقیه نقش #اجرایی ندارد بلکه وظیفه اصلی ایشان #راهبری در مسیر اهداف انقلاب است. چراکه این مردم هستند که مجریان را از طریق قانون انتخاب کرده و مشخص میکنند چه کسی و با چه سبک و عقیده‌ای برای آنها تصمیم‌گیری کند.
بااین‌حال رهبرانقلاب، همواره اهمیت برخورد به هنگام با تخلفات و ضرورت رفع کاستی‌های اجرایی کشور را به مسئولین ذی‌ربط تذکر داده و به‌طور مکرر رفع آنها را مطالبه کرده‌اند. ایشان در این خصوص از تذکرات تند در جلسات خصوصی با مسئولین تا تذکرات کلی در جلسات عمومی را در کارنامه مدیریتی خود دارند.
بازخوانی سیره حکومتی ایشان در طول سه دهه اخیر مؤید این مطلب است. هنوز چند ماه از آغاز رهبری ایشان نگذشته بود که نشان دادند که مبارزه با فساد از دغدغه‌های اصلی ایشان است. این تذکرات به‌طورجدی ادامه داشت تا نهایتاً منجر به تشکیل “ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی”، و صدور “فرمان هشت ماده‌ای” شد. مبارزه با #فساد، آن‌قدر برای رهبری معظم انقلاب اهمیت داشت که دربند هفتم این نامه، حتی منتسبین به خود را نیز از آن مستثنا نمیدانند. این فرمان هشت ماده‌ای سالهاست که با اهمال دولت‌ها و مسئولین اجرایی کشور همچنان بر روی زمین‌مانده است.
✅ فارغ از مسئله #قانون ؛ ازلحاظ عینی نیز امکان اینکه یک فرد بتواند در تمام حوزه‌های سیاست داخلی و خارجی، اقتصاد، فرهنگ و... به‌طور جزئی ورود پیدا کند غیرممکن است. همچنین این نحوه دخالت با اصل تفکیک قوا مصرّح در اصل 57 قانون اساسی نیز منافات دارد زیرا سبب اختلاط حقوق و تکالیف بخش‌های مختلف نظام و نارضایتی مردم میشود.
✅ ازآنجاکه در کشور ما مسئولین نظام بطور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق آرای #مردم انتخاب می‌شوند بنابراین ما هستیم که باید در انتخاب‌هایمان بیشتر دقت کنیم. رهبری نیز همواره تلاش کرده‌اند تا در راستای احترام به نظر مردم، از دخالت در عزل و نصب مسئولان اجرایی اجتناب نمایند.
اهمیت نقش مردم در حکومت را می‌توان با یک ماجرای تاریخی تبیین کرد؛ در جریان جنگ احد عدم تمکین مسلمانان از فرمان رسول خدا نشان داد حتی اگر رهبر جامعه #پیامبر اسلام باشد؛ درصورتی‌که مردم از فرمان ایشان تمکین نکنند نتیجه مطلوب نخواهد بود.
🔰به نظر می‌رسد، در حال حاضر دشمنان نظام، در تلاشند بر اساس یک سناریوی هدفمند و با جوسازی رسانه‌ای زمینه را برای یک جنگ ادراکی و شناختی تمام‌عیار فراهم کرده سپس با نسبت دادن انواع اتهامات به ساحت مقدس ولایت‌فقیه، کشور را به آشوب بکشانند.
✍ متن کامل یادداشت #محمد_عبدالهی را در سرمقاله #روزنامه_رسالت بخوانید
https://www.resalat-news.com/newspaper/item/63116
#محمد_عبدالهی
🔰 چرا شبکه چهار از شبکه یک پیشی گرفت؟!🔰
سنجش معنی دار مخاطب ویژه برنامه های افطاری شبکه های مختلف #تلویزیون، نتایج قابل تاملی را تلنگر میزند. #شبکه_چهار که روزی نماد «ندیدن تلویزیون» بوده، امروز در صدر «دیدن تلویزیون» قرار گرفته است.‼️
این که چه شد ویژه برنامه افطاری شبکه چهار سیما با عنوان #زندگی_پس_از_زندگی تا این حد مورد اقبال عمومی بین مخاطبین واقع شده، نیاز به موشکافی دقیقتری دارد.
تلویزیون همچنان بر مدیریت سنتی گذشته پافشاری میکند در حالیکه مخاطب آن سالهاست پوست اندازی کرده و از مرحله‌های عقب مانده پیشین عبور کرده است. گویا رشد استدراکی مخاطب تلویزیون بر مدیران آن پیشی گرفته است.
شاید روزگاری یک برنامه تلویزیونی بدون تحقیق و نویسندگی تنها با لوده‌گری میتوانست مخاطب چند صد هزاری از آن خود کند ولی دوره گذاری اتفاق افتاده که مخاطب تلویزیون به آسانی تولیدات خلق الساعه و فی البداهه تلویزیونی را از نمونه های #پژوهشی تشخیص میدهد و با فشردن بیرحمانه دکمه کنترل تلویزیون، شبکه ای را که به شعورش توهین کرده عوض می کند.
🔰نسل مخاطبین تلویزیون عوض شده. مخاطب جدید مجبور نیست وقتش را با برنامه های بدون #نویسنده و #پژوهشگر تلف کند. او در #فضای_مجازی بازخوردها را میبیند و تولیدات تلویزیونی که بازخوردهای بالای پژوهشی در فضای مجازی دارند را برای تماشا در تلویزیون بر می گزیند.
به بیانی ساده تر، پروسه مخاطب گیری تولیدات تلویزیونی از روندی معکوس برخوردار شده. نخست بازخورد اینترنتی یک تولید تلویزیونی و سپس انتخاب برای تماشا!
🔰هنوز مدیران تلویزیون با توهم #سلبریتی محوری و تقدم طول زمانی یک تولید تلویزیونی بر عرض پژوهشی آن، برنامه سازی در تلویزیون را به اشتباه مدیریت میکنند. در حالیکه یکی از مهمترین فاکتورهای ریزش مخاطبین تلویزیون، لاغر شدن عرض پژوهشی برنامه های تلویزیونی است.
مدیران سیما گویا هنوز نمیدانند حذف نامحسوس نویسنده و پژوهشگر از پکیج تولیدات تلویزیونی فجایع رسانه ای و فرهنگی متعددی را باعث شده. وقتی فاصله زمانی تصمیم گیری برای تصویب و تولید یک برنامه تا زمان تولید و پخش آن گاهی به کمتر از چند ساعت و گاهی چند دقیقه تنزل کرده باید هم #مجری تلویزیونی برای پر کردن یک تایم طولانی به هزل و هجو و شوخی های سخیف لات های سر گذر رو بیاورد.
🔰 در حالیکه پروسه تحقیق و نویسندگی پروسه چند ساله است، در برآوردهای تولیدات تلویزیونی، ردیف بودجه نویسنده و پژوهشگر یا حذف میشود و یا صوری است و سرانجام عایدی مالی آن به جیب مجری یا #تهیه_کننده سرازیر میشود. چرا که اغلب برنامه ها به #شومن بازی تنزل یافته، و ژانر #سرگرمی دارد، نه #آگاهی بخشی هنرمندانه. شومن بازی در تلویزیون توسط سید محمد حسینی مد شد و این پدیده نامبارک گلوی برنامه سازی را در سیما به سختی میفشارد. سیل شومن ها و استیج کارهای مراسم ژانگولر و جوک و خوانندگی در کوچه و بازار به قاب شیشه ای تلویزیون، خطایی نابخشودنی است که شأن تلویزیون را از وسعت دانشگاه به تنگنای یک #دورهمی_قهوه_خانه_ای تنزل داده است.
پخش موفق برنامه افطاری شبکه چهار سیما (زندگی پس از زندگی) که پروسه پژوهشی ۵ ساله را طی کرده و اقبال مخاطب فضای مجازی و تلویزیونی به این برنامه موفق، داده ای ارزشمند را پیش روی مدیران سیما فراهم میکند. بدون شک صبر و حوصله قابل تامل سازندگان این مجموعه در شکار میدانی سوژه در سراسر کشور و تحلیل و پژوهش دقیق و میدانی از مهمترین عوامل موفقیت چنین تولیداتی است.
🔰 آیا معاون محترم سیما در خلوت از خود پرسیده که چه شد به ناگاه دستان شبکه های یک و دو سه سیما از تولیدات پژوهش محوری همچون #روایت_فتح و #سراب و چه و چه به ناگاه خالی شد؟ آیا دکتر #میرباقری از خود پرسیده است که مشارکت و آنتن فروشی چه ضربه هایی را بر پیکره شبکه های محوری سیما وارد کرده است؟ به راستی آخرین تولید پژوهش محور شبکه های یک و دو و سه سیما در حوزه توحید، معاد، اهلبیت شناسی، مقاومت و فلسطین به چند سال یا دهه پیش باز می گردد.
🔰 چند دهه است که انگل برنامه های #گفتگومحور چاله میدانی و مجری محور در حال خوردن پیکره سیماست؟ آیا نباید یک نقطه سر خط به این مسیر نامبارک برنامه های بی پژوهش و فکلی محور تلویزیونی گذاشت؟
آقایان! تلویزیون جمهوری اسلامی ایران کمیته امداد نیست که برای گذران زندگی عده ای مدیر و تهیه کننده هر آب زیپویی را به خورد ملت دهد. گویا #حق_الناس_رسانه_ای حلقه نامفقودی است که در دائره المعارف مدیران سیما جایگاهی ندارد و در این بازار مکاره، جایش را با حق رفقا معاوضه کرده است
تولیدات تلویزیونی بر پایه حق رفقا، هیچ خروجی مثبتی جز شوهای نخ نمای فکلی محور ندارد و آیا یک شوی فکلی محور چه دردی از دردهای جامعه را درمان خواهد کرد؟
✍️ متن کامل یادداشت #محمد_عبدالهی در خبرگزاری فارس: https://fna.ir/exmna3
سنجش معنی دار مخاطب ویژه برنامه های افطاری شبکه های مختلف #تلویزیون، نتایج قابل تاملی را تلنگر میزند. #شبکه_چهار که روزی نماد «ندیدن تلویزیون» بوده، امروز در صدر «دیدن تلویزیون» قرار گرفته است.‼️
این که چه شد ویژه برنامه افطاری شبکه چهار سیما با عنوان #زندگی_پس_از_زندگی تا این حد مورد اقبال عمومی بین مخاطبین واقع شده، نیاز به موشکافی دقیقتری دارد.
تلویزیون همچنان بر مدیریت سنتی گذشته پافشاری میکند در حالیکه مخاطب آن سالهاست پوست اندازی کرده و از مرحله‌های عقب مانده پیشین عبور کرده است. گویا رشد استدراکی مخاطب تلویزیون بر مدیران آن پیشی گرفته است.
شاید روزگاری یک برنامه تلویزیونی بدون تحقیق و نویسندگی تنها با لوده‌گری میتوانست مخاطب چند صد هزاری از آن خود کند ولی دوره گذاری اتفاق افتاده که مخاطب تلویزیون به آسانی تولیدات خلق الساعه و فی البداهه تلویزیونی را از نمونه های #پژوهشی تشخیص میدهد و با فشردن بیرحمانه دکمه کنترل تلویزیون، شبکه ای را که به شعورش توهین کرده عوض می کند.
🔰نسل مخاطبین تلویزیون عوض شده. مخاطب جدید مجبور نیست وقتش را با برنامه های بدون #نویسنده و #پژوهشگر تلف کند. او در #فضای_مجازی بازخوردها را میبیند و تولیدات تلویزیونی که بازخوردهای بالای پژوهشی در فضای مجازی دارند را برای تماشا در تلویزیون بر می گزیند.
به بیانی ساده تر، پروسه مخاطب گیری تولیدات تلویزیونی از روندی معکوس برخوردار شده. نخست بازخورد اینترنتی یک تولید تلویزیونی و سپس انتخاب برای تماشا!
🔰هنوز مدیران تلویزیون با توهم #سلبریتی محوری و تقدم طول زمانی یک تولید تلویزیونی بر عرض پژوهشی آن، برنامه سازی در تلویزیون را به اشتباه مدیریت میکنند. در حالیکه یکی از مهمترین فاکتورهای ریزش مخاطبین تلویزیون، لاغر شدن عرض پژوهشی برنامه های تلویزیونی است.
مدیران سیما گویا هنوز نمیدانند حذف نامحسوس نویسنده و پژوهشگر از پکیج تولیدات تلویزیونی فجایع رسانه ای و فرهنگی متعددی را باعث شده. وقتی فاصله زمانی تصمیم گیری برای تصویب و تولید یک برنامه تا زمان تولید و پخش آن گاهی به کمتر از چند ساعت و گاهی چند دقیقه تنزل کرده باید هم #مجری تلویزیونی برای پر کردن یک تایم طولانی به هزل و هجو و شوخی های سخیف لات های سر گذر رو بیاورد.
🔰 در حالیکه پروسه تحقیق و نویسندگی پروسه چند ساله است، در برآوردهای تولیدات تلویزیونی، ردیف بودجه نویسنده و پژوهشگر یا حذف میشود و یا صوری است و سرانجام عایدی مالی آن به جیب مجری یا #تهیه_کننده سرازیر میشود. چرا که اغلب برنامه ها به #شومن بازی تنزل یافته، و ژانر #سرگرمی دارد، نه #آگاهی بخشی هنرمندانه. شومن بازی در تلویزیون توسط سید محمد حسینی مد شد و این پدیده نامبارک گلوی برنامه سازی را در سیما به سختی میفشارد. سیل شومن ها و استیج کارهای مراسم ژانگولر و جوک و خوانندگی در کوچه و بازار به قاب شیشه ای تلویزیون، خطایی نابخشودنی است که شأن تلویزیون را از وسعت دانشگاه به تنگنای یک #دورهمی_قهوه_خانه_ای تنزل داده است.
پخش موفق برنامه افطاری شبکه چهار سیما (زندگی پس از زندگی) که پروسه پژوهشی ۵ ساله را طی کرده و اقبال مخاطب فضای مجازی و تلویزیونی به این برنامه موفق، داده ای ارزشمند را پیش روی مدیران سیما فراهم میکند. بدون شک صبر و حوصله قابل تامل سازندگان این مجموعه در شکار میدانی سوژه در سراسر کشور و تحلیل و پژوهش دقیق و میدانی از مهمترین عوامل موفقیت چنین تولیداتی است.
🔰 آیا معاون محترم سیما در خلوت از خود پرسیده که چه شد به ناگاه دستان شبکه های یک و دو سه سیما از تولیدات پژوهش محوری همچون #روایت_فتح و #سراب و چه و چه به ناگاه خالی شد؟ آیا دکتر #میرباقری از خود پرسیده است که مشارکت و آنتن فروشی چه ضربه هایی را بر پیکره شبکه های محوری سیما وارد کرده است؟ به راستی آخرین تولید پژوهش محور شبکه های یک و دو و سه سیما در حوزه توحید، معاد، اهلبیت شناسی، مقاومت و فلسطین به چند سال یا دهه پیش باز می گردد.
🔰 چند دهه است که انگل برنامه های #گفتگومحور چاله میدانی و مجری محور در حال خوردن پیکره سیماست؟ آیا نباید یک نقطه سر خط به این مسیر نامبارک برنامه های بی پژوهش و فکلی محور تلویزیونی گذاشت؟
آقایان! تلویزیون جمهوری اسلامی ایران کمیته امداد نیست که برای گذران زندگی عده ای مدیر و تهیه کننده هر آب زیپویی را به خورد ملت دهد. گویا #حق_الناس_رسانه_ای حلقه نامفقودی است که در دائره المعارف مدیران سیما جایگاهی ندارد و در این بازار مکاره، جایش را با حق رفقا معاوضه کرده است
تولیدات تلویزیونی بر پایه حق رفقا، هیچ خروجی مثبتی جز شوهای نخ نمای فکلی محور ندارد و آیا یک شوی فکلی محور چه دردی از دردهای جامعه را درمان خواهد کرد؟
✍️ متن کامل یادداشت #محمد_عبدالهی در خبرگزاری فارس: https://fna.ir/exmna3