🔴 راز رشد کشورهای تنگدست؛ "سرپیچی از گرایش بازار" ...
اقتصاددانان #بازار_آزاد استدلال میکنند اگر شرکت فولکس واگن تمام نقشه‌ها و دستورالعمل‌های تولید فولکس قورباغه‌ای را حتی به یک تعمیرگاه زیرپله‌ای در ماپوتو (پایتخت موزامبیک) بدهد، آن تعمیرگاه باز هم نمیتواند #خودرو را تولید کند، زیرا فاقد توانمندی‌های فناورانه و تشکیلاتی است که شرکت فولکس واگن در اختیار دارد؛ به همین دلیل موزامبیکی ها باید واقع بین باشند و سراغ چیزهایی مانند خودرو نروند و بجای آن باید بر کارهایی تمرکز کنند که، از پیش، در آنها مهارت یافته‌اند مثلاً کشت بادام هندی!!
توصیه‌های بازار آزاد شاید در کوتاه مدت درست باشد اما این بدان معنا نیست که موزامبیکی ها، یک روزی نباید چیزی مانند فولکس واگن قورباغه‌ای تولید کنند؛ در واقع اگر خواستار پیشرفتند، باید این کار را بکنند، و البته به شرط برخورداری از #عزم_جزم و سرمایه‌گذاری مناسب برای فراهم آوردنِ توانمندی‌های لازم، خواهند توانست فولکس واگن را تولید کنند، هرچه نباشد هیوندای کره نیز کارش را از یک تعمیرگاه زیرپله‌ای در دهه ۱۹۴۰ آغاز کرد...
با استناد به اصل ساده اما محکمِ "حال را فدای آینده کردن" بود که آمریکایی‌ها از اجرای #تجارت_آزاد در سده ۱۹ خودداری میکردند، فنلاندی ها تا همین اواخر درپی جذب #سرمایه‌گذاری_خارجی نبودند، کره ای ها برغم مخالفت‌های #بانک_جهانی، کارخانه فولاد ایجاد کردند، سوئیسی ها پروانه انحصاری صادر نمیکردند و آمریکایی‌ها از #کپی_رایت خارجی‌ها حمایت نمیکردند و اینکه ما، فرزندانِ خردسالمان را بجای فرستادن پیِ کار و معاش، به دبستان می فرستیم....
تویوتا بیش از ۳۰ سال از #حمایت‌های_تعرفه‌ای و یارانه‌ای بهره بُرد تا توانست در بازار بین المللی خودروسازی، آنهم در کلاس پایین، قابلیت رقابت پیدا کند، از زمان هنری هفتم تقریباً صد سال طول کشید تا بریتانیا در تولید پوشاک پشمی به پای کشورهای اروپای سُفلا رسید و ۱۳۰ سال سپری شد تا ایالات متحده به آن حدی از #توسعه_اقتصادی دست یافت که با خاطری آسوده دیوار تعرفه گمرکی را برچید؛ بدون داشتن افق‌های دور و دراز، احتمالاً ژاپن همچنان صادر کننده عمده‌ی ابریشم، بریتانیا همچنان صادرکننده پشم و آمریکا صادرکننده پنبه باقی میماندند و همه‌ی اینها درحالیست که تجارت آزاد از کشورهای تنگدست میخواهد که با تولیدکنندگان پیشرفته خارجی بی‌درنگ به رقابت برخیزند!!
📚 نیکوکاران نابکار
✍ پروفسور هاجون چَنگ
اقتصاددانان #بازار_آزاد استدلال میکنند اگر شرکت فولکس واگن تمام نقشه‌ها و دستورالعمل‌های تولید فولکس قورباغه‌ای را حتی به یک تعمیرگاه زیرپله‌ای در ماپوتو (پایتخت موزامبیک) بدهد، آن تعمیرگاه باز هم نمیتواند #خودرو را تولید کند، زیرا فاقد توانمندی‌های فناورانه و تشکیلاتی است که شرکت فولکس واگن در اختیار دارد؛ به همین دلیل موزامبیکی ها باید واقع بین باشند و سراغ چیزهایی مانند خودرو نروند و بجای آن باید بر کارهایی تمرکز کنند که، از پیش، در آنها مهارت یافته‌اند مثلاً کشت بادام هندی!!
توصیه‌های بازار آزاد شاید در کوتاه مدت درست باشد اما این بدان معنا نیست که موزامبیکی ها، یک روزی نباید چیزی مانند فولکس واگن قورباغه‌ای تولید کنند؛ در واقع اگر خواستار پیشرفتند، باید این کار را بکنند، و البته به شرط برخورداری از #عزم_جزم و سرمایه‌گذاری مناسب برای فراهم آوردنِ توانمندی‌های لازم، خواهند توانست فولکس واگن را تولید کنند، هرچه نباشد هیوندای کره نیز کارش را از یک تعمیرگاه زیرپله‌ای در دهه ۱۹۴۰ آغاز کرد...
با استناد به اصل ساده اما محکمِ "حال را فدای آینده کردن" بود که آمریکایی‌ها از اجرای #تجارت_آزاد در سده ۱۹ خودداری میکردند، فنلاندی ها تا همین اواخر درپی جذب #سرمایه‌گذاری_خارجی نبودند، کره ای ها برغم مخالفت‌های #بانک_جهانی، کارخانه فولاد ایجاد کردند، سوئیسی ها پروانه انحصاری صادر نمیکردند و آمریکایی‌ها از #کپی_رایت خارجی‌ها حمایت نمیکردند و اینکه ما، فرزندانِ خردسالمان را بجای فرستادن پیِ کار و معاش، به دبستان می فرستیم....
تویوتا بیش از ۳۰ سال از #حمایت‌های_تعرفه‌ای و یارانه‌ای بهره بُرد تا توانست در بازار بین المللی خودروسازی، آنهم در کلاس پایین، قابلیت رقابت پیدا کند، از زمان هنری هفتم تقریباً صد سال طول کشید تا بریتانیا در تولید پوشاک پشمی به پای کشورهای اروپای سُفلا رسید و ۱۳۰ سال سپری شد تا ایالات متحده به آن حدی از #توسعه_اقتصادی دست یافت که با خاطری آسوده دیوار تعرفه گمرکی را برچید؛ بدون داشتن افق‌های دور و دراز، احتمالاً ژاپن همچنان صادر کننده عمده‌ی ابریشم، بریتانیا همچنان صادرکننده پشم و آمریکا صادرکننده پنبه باقی میماندند و همه‌ی اینها درحالیست که تجارت آزاد از کشورهای تنگدست میخواهد که با تولیدکنندگان پیشرفته خارجی بی‌درنگ به رقابت برخیزند!!
📚 نیکوکاران نابکار
✍ پروفسور هاجون چَنگ
دولت کار کند، کپی رایت بخشوده است!
🔹دو هفته قبل، آقای روحانی و تیمش گفتند پول ندارند طرح معیشتی مجلس را اجرا کنند؛ اما خود ایشان چهارشنبه قبل، بر مجلس پیشدستی کرد و گفت به 20 میلیون نفر، ماهانه و به مدت چهار ماه، نفری صد هزار تومان یارانه می دهیم.
♦️او امروز هم به فاصله سه روز، 20 میلیون نفر را به 30 میلیون نفر افزایش داد؛ که مجموعا به 30 هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد!
🔹دولت است دیگر! مثلا مجلس تدبیر می کند بخشی از منابع مالی مربوط به طرح معیشتی، از طریق دریافت کارمزد ویژه از تراکنش های بانکی با رقم بالا تامین شود؛ همین پیشنهاد بلافاصله وسط راه توسط دولت مصادره به مطلوب می شود و ضمن افزایش کارمزد همه تراکنش های بانکی، زیر پای پیشنهاد جبرانی مجلس خالی می گردد!
♦️خب! اگر دولت این قدر پول دارد که طی یکی دو هفته، از امتناع پرداخت یارانه، به الزام پرداخت برسد و ظرف سه روز، 20 میلیون نفر را به 30 میلیون نفر برساند، چرا طرح مجلس را زیر سوال می برد و در ادامه چرا ایده ای خوب برای تامین منابع را با بدترین شکل، یعنی افزایش کارمزد همه اراکنش ها اجرا می کند؟ این طوری که یارانه پرداختی، دوباره پس گرفته می شود!
🔹درست است که دولت ایده های مجلس را مال خود می کند، اما معلوم می شود که خیلی ها کارها را می شود کرد. البته ایده های عملیاتی و بنیادی بسیاری هم برای رونق تولید و اقتصاد وجود دارد که معطل انگیزه دار شدن دولت است.
♦️به زدن ایده های مجلس روی هوا اضافه کنید، ایده ها و برنامه های خوب دولت نهم و دهم مانند احداث مسکن مهر در تیراژ میلیونی، ساخت پالایشگاه و تولید بنزین، و طرح های شفافیت ساز و ضد قاچاق مثل شبنم و ایران کد، که غالبا از سر لجبازی تعطیل و سپس احیا شد تا به نام دولت فعلی تمام شود!
🔹درست است که بحث #کپی_رایت و حقوق صاحب ایده و تالیف، بحث مهمی در دنیای جدید است. اما چه عیبی دارد؟! مهم این است که طرح های ضروری بر زمین مانده، احیا شود؛ ولو برخی مدیران بگویند "خودم کشف کردم و خود انجام دادم و خودم بلدم؛ دیگران اصلا مدیریت بلدند؟"!
#محمد_ایمانی
@tahlile_siasi
@tahlile_siasi
🔹دو هفته قبل، آقای روحانی و تیمش گفتند پول ندارند طرح معیشتی مجلس را اجرا کنند؛ اما خود ایشان چهارشنبه قبل، بر مجلس پیشدستی کرد و گفت به 20 میلیون نفر، ماهانه و به مدت چهار ماه، نفری صد هزار تومان یارانه می دهیم.
♦️او امروز هم به فاصله سه روز، 20 میلیون نفر را به 30 میلیون نفر افزایش داد؛ که مجموعا به 30 هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد!
🔹دولت است دیگر! مثلا مجلس تدبیر می کند بخشی از منابع مالی مربوط به طرح معیشتی، از طریق دریافت کارمزد ویژه از تراکنش های بانکی با رقم بالا تامین شود؛ همین پیشنهاد بلافاصله وسط راه توسط دولت مصادره به مطلوب می شود و ضمن افزایش کارمزد همه تراکنش های بانکی، زیر پای پیشنهاد جبرانی مجلس خالی می گردد!
♦️خب! اگر دولت این قدر پول دارد که طی یکی دو هفته، از امتناع پرداخت یارانه، به الزام پرداخت برسد و ظرف سه روز، 20 میلیون نفر را به 30 میلیون نفر برساند، چرا طرح مجلس را زیر سوال می برد و در ادامه چرا ایده ای خوب برای تامین منابع را با بدترین شکل، یعنی افزایش کارمزد همه اراکنش ها اجرا می کند؟ این طوری که یارانه پرداختی، دوباره پس گرفته می شود!
🔹درست است که دولت ایده های مجلس را مال خود می کند، اما معلوم می شود که خیلی ها کارها را می شود کرد. البته ایده های عملیاتی و بنیادی بسیاری هم برای رونق تولید و اقتصاد وجود دارد که معطل انگیزه دار شدن دولت است.
♦️به زدن ایده های مجلس روی هوا اضافه کنید، ایده ها و برنامه های خوب دولت نهم و دهم مانند احداث مسکن مهر در تیراژ میلیونی، ساخت پالایشگاه و تولید بنزین، و طرح های شفافیت ساز و ضد قاچاق مثل شبنم و ایران کد، که غالبا از سر لجبازی تعطیل و سپس احیا شد تا به نام دولت فعلی تمام شود!
🔹درست است که بحث #کپی_رایت و حقوق صاحب ایده و تالیف، بحث مهمی در دنیای جدید است. اما چه عیبی دارد؟! مهم این است که طرح های ضروری بر زمین مانده، احیا شود؛ ولو برخی مدیران بگویند "خودم کشف کردم و خود انجام دادم و خودم بلدم؛ دیگران اصلا مدیریت بلدند؟"!
#محمد_ایمانی
@tahlile_siasi
@tahlile_siasi