آقای روحانی در آغاز به کار دولت دوازدهم با سه مسئله مهم در حوزه اقتصاد روبروست. خیل عظیم "بیکاران" جویای کار، "رکود" فراگیر و "تورم تک رقمی" که مهار آن دیگر به آسانی گذشته نیست. از یک سو باید به فکر اشتغال‌زایی گسترده برای بیکاران و جوانان تحصیلکرده‌ای باشد که به وعده های دولت او دل بسته اند و لازمه چنین کاری رشد اقتصادی و خارج کردن اقتصاد از رکود است. اما رشد نفتی اصطلاحا کم کیفیت است یعنی اشتغال زایی حداقلی را بدنبال دارد و هم در سال پیش رو امکان رشد بالا در بخش نفت دیگر وجود ندارد. از سوی دیگر تحقق رشد اقتصادی باکیفیت و اشتغالزا [بدون اصلاحات ساختاری] بگونه ای است که ممکن است تورم تک رقمی موجود را به حرکت درآورد و این تنها دستاورد دولت یازدهم را بشدت تحت الشعاع قرار دهد. این شرایط نشان می‌دهد اقتصاد در موقعیت حساسی به سر می‌برد و بدون اصلاحات ساختاری جدی دیگر نمی توان اوضاع را بدین‌گونه پیش برد. روحانی در این چهار سال پیش رو دیگر نمی‌تواند از ناکارآمدی #دولت_قبل بگوید و بگوید همچنان مشغول #آوار_برداری از اقتصاد است. چراکه دولت قبل اکنون دولت یازدهم است که صدارت آن بر عهده خود او بود. آیا دولت دوم روحانی بازهم همه‌ی تخم مرغ های اقتصاد را در سبد برجام خواهد گذاشت؟ آیا روحانی معتقد است برای برون رفت از مشکلات، همچنان سیاست خارجی باید به اقتصاد یارانه بدهد؟ آیا دولت او بازهم سرنوشت عوامل اقتصادی را به زلف "سرمایه خارجی" گره خواهد زد؟ یا به فکر اصلاح ساختار بانکی، جلوگیری از قاچاق و واردات و ایجاد #اشراف_اقتصادی خواهد بود؟ ایام آتی پاسخ این سوالات را روشن خواهد کرد. اما اگر تیم اقتصادی دولت دوازدهم هم بخواهد مشی اقتصاددان های دولت یازدهم را در پیش بگیرد چندان نمی توان بهبود اوضاع اقتصادی را انتظار کشید.
#ارسلان_ظاهری

🇮🇷به کانال #سیاسیون_و_جنگ_نرم بپیوندید👇
@siasion598
@siasion598