# Фарзанд тарбияси

Динимиз бола тарбиясида онанинг ўрни муҳим эканлигини уқтиради. Чуник, буюк зотларнинг кўплари илм олиб, юксак мартабаларга етишувида оналарининг ҳиссаси кўп бўлганига тарихда мисоллар етарли.
Ҳадис илми устозларидан Суфён Саврийнинг онаси ўғлига бундай деган экан: “Ўғлим, илм ўрганинг, рўзғор ташвишларини ўйлаб, фикрингизни бўлманг. Мен, иншааллоҳ, ип йигириб сотиб ўқишингизга кўмаклашаман”. Натижада унинг ўғли Суфён йиллар ўтиб Авзоий таърифлаганидек: “Ислом уммати сўзини бир овоздан қабул қиладиган нодир олим” бўлиб етишди.
Муҳаммад ибн Идрис Шофиъий отасидан жуда эрта етим қолади. Фарзанд тарбиясидан хавотирланган она икки яшар ўғлини Ғаззадан Маккага олиб келади. “Ота-боболаринг юртида ўсиб-улғайганинг яхши”, дейди. Шофиъийнинг ўзлари ҳикоя қилганларидек: “Онам мени ўқитишни жуда-жуда истарди. Лекин етарли маблағи йўқ эди. Менинг ўзим ўқишга астойдил киришдим”. Музаний дейди: “Шофиъий етти ёшида Қуроънни ёд олган, ўн ёшида эса “Муватто”ни ёдлаган”.
Аҳмад ибн Муҳаммад ибн Ҳанбал ҳикоя қилади (у киши ҳам жуда эрта етим қолган): “Олти ёшимда онам мени тонг саҳар уйғотиб, ўзи таҳорат олдирар эди. Таҳорат олиб бўлганимдан сўнг чиройли кийимларни кийгазиб, қўлимдан етаклаб масжидга олиб келарди. Мени хонақохга киргизиб, ўзи масжиднинг пана жойига ўтиб оларди. Бир оздан кейин муаззин келиб, бомдод намозига азон айтарди”.
Ибн Нажийя (Нужийя) номи билан танилган улуғ олим Али ибн Иброҳим даврининг катта муфассир ва воизларидан бўлган. Султон Нуриддин Зинкий ва Салоҳиддин Айюб ҳурматига сазовор бўлган. Ана шу олим тафсир фанида катта ютуқларни қўлга киритишидаги сирни айтиб, бундай дейди: “Тафсирни тоғамдан таълим олганман. Дарсдан қайтишим билан онам сўроққа тутарди:
– Бугун қайси сурани ўргандинг?
Мен дарсни тоғамдан қандай эшитган бўлсам, шундайича онамга айтиб берардим. Онам сўзларимни охиригача тинглаб бўлиб, бошини чайқарди: “Яхши, лекин ҳамма билганларини айтмабди-да. Мен тафсирни тоғанг билан бирга ўрганганман. Аслида уламолар бу оят тафсирида бундай дейишган, яна бундай дейишган”, деб тоғам айтганларига қўшимча қилиб қўярди”.
Бундай гўзал ибратлар билан танишиб, Пайғамбаримизнинг “Жаннат оналар оёғи остидадир”, деган ҳадисларини яна ҳам теранроқ англаймиз. Ҳадисда таърифи келган оналар фарзанд тарбияси улуғ вазифа эканини тушуниб, бурчларини муносиб бажарган оналардир.

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ


Расулуллоҳ солаллоҳу алайҳи васалламга салавот айтишнинг фойдаси ва самаралари:

Бир салавот учун ўн даража кўтарилиш.

Бир салавот учун ўн ҳасана ёзилиши.

Бир салавот учун ўн гуноҳнинг ўчирилиши.

Дуонинг қабул бўлиши.



Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

# Фарзанд тарбияси

Насаби онасига нисбат берилган Зуннун алайҳиссалом ҳақида эшитганмисиз?


Юнус сураси Усмоний мусҳафда тартиб бўйича 10 сура бўлиб, 11- порада жойлашган. Исро сурасидан кейин нозил бўлган. “Алиф.Лам.Ро” ҳарфи муқоттоатлари билан бошланувчи беш сурадан бири. Машҳур ривоятга кўра Юнус сураси маккий сура бўлиб, 109 оятдан иборат. Ушбу сурада пайғамбар Юнус алайҳиссалом ва қавмлари ҳақида ҳикоя қилгани сабабли ҳам шу ном билан аталган. Юнус сурасидан ташқари, Нисо, Анбиё, Соффат, Қалам сураларида ҳам Юнус алайҳиссаломнинг зикри келган. Юнус алайҳиссалом Бани Исроилнинг набийларидан бўлиб, исмлари Юнус ибн Матто бўлган. Матто у кишининг оналарининг исми. Пайғамбарлар орасида фақатгина иккиталарининг нисбати оналарига берилган. Улар Юнус ибн матто ва Ийсо ибн Марям алайҳимассаломлардир.

Юнус сураси катта суралардан биридир. Унда кўплаб мавзулар жамланган. Жумладан, унда

мушрикларнинг Қуръонни ва Расулуллоҳ соллалоҳу алайҳи васалламни инкор қилиб, улардан юз ўгирилишлари,

Аллоҳ таолонинг тавҳидига далиллар, Унинг борлиқдаги мўъжизалари,

қиёмат яқинлашганда ер ва унинг аҳлининг мисоли, Охират ҳақида тафаккур қилишнинг зарурлиги,

мўминларнинг Аллоҳ таолони кўриш билан мукофатланишлари, кофирлар эса қилган ишлари сабабли жазоланишлари,

ширк ва янглиш ақидаларнинг ботил экани,

Қуръон ҳидоят ва мўъжизавий китобдир, у ўзидан аввалги китобларни тасдиқловчи экани ҳамда Қуръон Аллоҳ таолонинг ҳақ каломи, мўминларга ҳидоят ва раҳмат экани ҳақида

Аллоҳ таолонинг валийлари, валийлик тақво ва солиҳ амал билан бўлиши ва уларга дунё ва охиратдаги энг афзал ҳаёт хушхабари,

Нуҳ, Мусо ва Ҳорун алайҳимассаломлар қиссаси,

Фиръавн қавмининг хасрати, сеҳргарларнинг ҳидояти ҳақида сўз боради.

Юнус алайҳиссалом ва қавмларининг қиссаси. Аллоҳ таоло Ўзининг суннатига мувофиқ залолат ботқоғига ботган, яккаю ягона Илоҳни қўйиб, на фойда ва на зарар бераолмайдиган бут₋санамларни ўзларига маъбуд қилиб олган Мусул шаҳри яқинидаги Найнаво қишлоғи қавмига ҳақни етказиш ва уларни ибодатга ҳақли бўлган ягона Аллоҳга бандалик қилишларига чақириши учун пайғамбарини юборди. Бу қавм учун пайғамбар этиб танланган киши Юнус ибн Матто алайҳиссалом эди.
“Биз сенга худди Нуҳ ва ундан кейинги Набийларга ваҳий юборганимиздек ваҳий юбордик. Биз Иброҳим, Исмоил, Исҳоқ, Яъқуб, Асбот, Ийсо, Айюб, Юнус, Ҳорун ва Сулаймонларга ваҳий юбордик. Довудга эса Забурни бердик”. (Нисо:163)
Юнус алайҳиссалом қавмларини Аллоҳга иймон келтиришга, гуноҳ ишларни тарк қилишга даъват қилдилар. Бироқ, улар ҳақдан юз ўгириб, фисқу фасод ишларида давом этдилар. Қавмнинг саркашлигидан чарчаган Юнус алайҳиссалом уларни бари бир ҳидоятга келмайди, деб ғазабланган ҳолда шаҳарни ташлаб чиқиб кетдилар.
“Зуннунни эсла. Ўшанда у ғазабланган ҳолда чиқиб кетган эди. Бас, у Бизни ўзига (ер юзини) тор этмайди, деб гумон қилди”. (Анбиё:87).
Ваҳоланки, у зот ҳам бошқа пайғамбарлар каби қавмнинг зулмига, бебошлигига сабр қилиши, то Аллоҳнинг амри келмагунича даъватда бардавом бўлишлари керак эди.
“Роббинг ҳукмига сабр қил ва бир вақтлар ғамга тўлган ҳолда нидо қилган балиқ соҳиби сингари бўлма”. (Қалам:48).
Юнус алайҳиссалом юра юра бир соҳил олдига келдилар ва йўлга чиқай деб турган кемага миниб, улар билан жўнаб кетдилар. Денгиз ўртасига етганда довул кўтарилиб, кемани ҳар томонга чайқатиб, ағдариб юборай дер эди. Кемадагилар қўрқувда. Улар орамизда бир гуноҳкор бор, уни қурбонлик учун денгизга ташласак бу балодан қутуламиз ва буни ҳал қилиш учун қуръа ташлаймиз, деган маслаҳатга келишди. Уч бор ташланган қуръа уч сафар ҳам Юнус алайҳиссаломга чиқди. Аллоҳнинг амри ила улкан бир кит келиб денгизга ташланган Юнус алайҳиссаломни ютиб юборди ва ҳазм қилмасдан қорнида сақлаб юрди. Туннниг зулмати, денгиз зулмати, балиқ зулмати ичра қолган зот Аллоҳга ёлвориб дуо қилди.
“Зулматларда туриб, Сендан ўзга Илоҳ йўқ, Сен поксан, албатта, мен золимлардан бўлдим.” (Анбиё:87)
Аллоҳ таоло бандасининг дуосини ижобат қилди ва балиққа буюрди ва у Юнус алайҳиссаломни озор етказмасдан қуруқликка чиқариб ташлайди. Меҳрибон ва раҳмли Аллоҳ балиқ ичида оқ ем бўлиб, ҳолдан тойган ва ҳушини йўқотган бан

дасига қуёш тиғи ва очликдан сақланиш учун устиларига ошқовоқни ўстириб қўйди.
“Агар уни Роббисининг неъмати топмаганда, очиқ саҳро жойга, мазамматга қолган ҳолда ташланган бўларди. Бас, уни Роббиси танлаб олди ва солиҳ бандаларидан қилди”. (Қалам:49,50)
Қавм эса ўзларига юборилган пайҳамбар уларни ташлаб кетганидан сўнг устиларига бир бало келиб қолишидан ташвишга тушдилар. Барчалари тақводорларча қийиниб, тоғли жойга чиқиб, қирқ кун овозларини кўтариб, ғамга ботган ҳолда гуноҳларига тавба қилар эдилар. Дуоларни ижобат ва тавбаларни қабул қилувчи Зот уларнинг тавбасини қабул қилди ва қаттиқ азобдан омонлик берди.
“Қани энди бирон қишлоқ иймон келтирганда унга иймони манфаат берса эди. Фақат Юнус қавми иймон келтирганларида улардан ҳаёти дунёдаги хорлик азобини кушойиш қилдик ва уларни маълум вақтгача фойдалантирдик”. (Юнус:98)
Юнус алайҳиссалом уларнинг олдига қайтиб, уларни яна иймонга чақирдилар ва Аллоҳ таоло ҳаммаларини ҳидоятга бошлади.

islaminstitut.uz дан олинди.

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

#шайтон ҳақида

Хабарларда келишича, намоз вақти бўлганида лаънати иблис лашкарларига одамлар олдига бориб, уларни намоздан чалғитишга буюради. Шайтонлар намоз ўқишни хоҳлаб турган одамлар олдига келиб, уларни васваса қилади, ҳатто намоз вақти ўтиб кетганини сезмай қолишади. Агар бунга қодир бўлмаса, намозда руку, сажда, қироат ва тасбеҳларни тўкис қилишга халақит беради. Агар буни уддалай олмаса, уларнинг қалбини дунёвий ишлар билан машғул қилиб қўяди. Буларнинг барчасига қодир бўлмагач, хасталаниб, умидсизланган ҳолда қайтиб кетади. Иблис эса бу шайтоннинг қўл-оёғини боғлатиб, денгизга улоқтирғизади. Борди-ю бу ишлардан бирортасини эпласа, уни иззат-икром қилади.

Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) марҳамат қиладилар: “Одам боласи учун шайтондан бир вакил, фариштадан бир вакил бўлиб, шайтоннинг вакили ёмонлик ва ёлғонга, фариштанинг вакили эса яхшилик ва ростликка чақиради. Ким буни сезса, Аллоҳ тарафидан эканини билсин ва Унга ҳамд айтсин. Ким аввалгисини сезса, тошбўрон қилинган шайтондан паноҳ тиласин”. Фаришта ҳам, шайтон ҳам инсон қалбини тўлқинлантиради. Фақат фариш­таники илҳом, шайтонники васваса дейилади.

Абу Лайс Самарқандий айтади: “Билгил, сенинг тўртта душ­ма­нинг бўлиб, уларнинг ҳар бири билан курашишга муҳтожсан. Би­ринчиси дунёдир. Зеро, Аллоҳ: “Дунё ҳаёти сизларни алдаб қўй­масин” (Луқмон, 33), деган. Иккинчиси нафсинг, у душман­ларнинг энг ёмонидир. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Душманларингнинг энг ёмони ўз нафсингдир”, деганлар. Сўнгра жинлардан бўлган шайтондир, Аллоҳдан унинг ёмонлигидан па­ноҳ беришини сўра. Зеро, Қуръони каримда: “Албатта, у (шайтон) сизлар учун очиқ–ойдин душмандир” (Ёсин, 60), дейилган. Тўр­тинчиси, одамлардан бўлган шайтонлардир, улардан эҳтиёт бўл. Чунки у жинлардан бўлган шайтондан ҳам қўрқинчлироқдир. Жинлардан бўлган шайтонлар фақат васваса билан адаштирса, одамлардан бўлган шайтонлар юзма-юз туриб адаштиради”.

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

#уйда_қолинг
🌙 ЭНГ САРА МАҚОЛАНИ МУТОЛАА ҚИЛИНГ!


🕌 Қуйидаги линклар орқали ўзингизни қизиқтирган мақолани мутолаа қилишни тавсия этамиз.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ


Расулуллоҳ солаллоҳу алайҳи васалламга салавот айтишнинг фойдаси ва самаралари:

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг шафоатларига мушарраф бўлиш.

Гуноҳларнинг мағфират қилишиниши.

Ғам-ғуссадан фориғ бўлиш.

Қиёмат куни Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга яқин бўлиш.


Кунни саловот айтиш билан ӯтказайлик

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

# Фарзанд тарбияси

Алишернинг онаси

Бутун маданият ва маърифат оламида ҳанузгача Абу Саид Чангнинг қизи, Ғиёсиддин Баҳодирнинг севимли рафиқаси, ўз даврида танилиб улгурган шоирлар Мирсаид Кобулий, Муҳаммадали Ғарибийнинг фидойи опаси, улуғ мутафаккир Алишер Навоийнинг азиз оналари исмига қизиқиш йўқолгани йўқ.

Масалан, ёзувчи Миркарим Осим “Зулмат ичра нур” қиссасида берилган тарихий асосга йўғрилган бадиий чизгини келтирсак:  “Бир куни ўиёсиддин бешик қучоқлаб ўтирган хотинига:
— Алишер тўрт ёшга тўлиб, бешга қадам қўйди, ани мактабга берайлик, — деб қолди.
— Ҳали ёшлик қилмасмикин? — деди Алишернинг онаси киртайган, ҳорғин кўзларини кўтариб. Унинг эмизакли боласи Дарвешали жуда йиғлоқи бўлиб, тинка-мадорини қуритар эди.
— Бола ўткир зеҳнли, тез идрокли. Бекор юргандан кўра ҳарф ўргансин. Эрта шанбадан бошлаб Ҳусайн билан бирга мактаб борсин.
— Ихтиёр сизда...” 
Демак, “Ихтиёр сизда...”, дея меҳрибон она ҳадик билан рози бўлди ва кўнглида ўғли Алишернинг устозларидан олган сабоқларини вақтида назорат қилиб боришни, уй вазифаларини бажаришда диққатли бўлишни ният қилди. 
Манбаларнинг гувоҳлик беришича, Алишер Навоийнинг онаси “осмонни ерга туширган” деб эътироф этилган Улуғбек Мирзонинг онаси, малика Гавҳаршодбегимнинг маърифий йиғинларида иштирок этган, болалигида бу маънавий риштага кўп бора гувоҳ бўлган бола Алишернинг кейинчалик машҳур маликага “Вақфия” асарида “Маҳди улъё ва Билқиси узмо” деб юксак баҳо беришига, “Мажолис ун-нафоис” тазкирасида эса Ҳирот маданий, маърифий ҳаётига сезиларли ижобий таъсир кўрсатган “Гавҳаршодбегим” мадрасасини бир неча марта эсга олишига  сабаб бўлган, дейиш мумкин.
Навоий яшаган даврда хотин-қизларнинг бошига ўрайдиган рўмол турларидан бирининг номи “кўк ёғлуқ” бўлган. Алишер Навоий эса айнан ушбу “кўк ёғлуқ” рўмоли билан боғлиқ пейзажни “Ҳайрат ул-аброр”нинг “Аввалғи ҳайрат” бобида ёзган: 
Гул ул ўюнға чу ҳавас кўргузуб,
Жайбидағи хурдаларин ўтқузуб.
Жола бинафшаға уруб тошини
Боғлаб кўк ёғлуқ ила бошини.
Навоий айнан “кўк ёғлуқ” рўмолини гўзал бир чизгиларда тилга олиши бир томондан, ҳасби ҳол характерида бўлса, иккинчи томондан ўқувчи учун ҳам ҳайратли, ҳам қизиқарли тарздаги лирик лавҳадир. Ҳасби ҳол дейишимизга сабаб, балки шоирнинг муҳтарама онаси шу сингари рўмолни ёқтирган ёки шоир қулоқ оғриғида боғлаган “кўк  ёғлуқ”  айнан онасидан  қолган  ёдгорликдир, деган  хулосага  келишимиз ҳам мумкин. Фикримиз исботи сифатида “Бобурнома”да Алишер Навоий ҳақида тарихий маълумотлардан бирида “... Алишербек қулоқ оғриғида ёғлуқ боғлағон учун хотунлар кўк ёғлуқни қийиқ боғлағонни “нози Алишерий” от қўйди”,  деб ёзилганини ўқишимиз мумкин.  
Алишер Навоий ўз асарларида яратган оналар сиймосида, оналар тилидан битилган дуо ва истакларида ўз волидасининг фазилату сифатларини, сўзларини бадиий талқин қилган бўлса, не ажаб! 
Қайд этиш керакки, улуғларимиз қаламидан “Алишернинг онаси” деб талқин қилинган тарихий ҳамда бадиий лавҳаларнинг гувоҳлик беришича, Алишер Навоийнинг онаси  у улуғ зотнинг биринчи маънавий устозлари ҳам бўлган. Биз ва дунё халқлари ўтмишда ҳам, бугун ҳам бу улуғ онага, бу улуғ устозга, бу улуғ кайвони аёлга, бу нурли нуқтага ихлос, ҳавас,  умид билан боқмоқда. Қадимий нақллардан бирида айтилишича, оламга ва олам аҳлига бобо-бувилари, ота-оналари томонидан катта яхшилик ўтган бўлса, Яратганнинг инояти билан шу авлоддан, шу хонадондан шоҳ, машҳур уламо, ижодкорлар етишиб чиқар экан. Қарангки, ушбу қадимий нақлга тушган машҳур ижодкорлар сафида Алишер Навоийнинг ҳам номи бор. Мазкур шону шарафда оналарининг дуоси, хизмати, яхшилиги туфайли абадиятга дахлдор зот бўлиб етишган Алишер Навоий ҳар биримизда ифтихор туйғусини уйғотади.

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

#шайтон ҳақида

Ҳотамул Асом айтди: «Ҳар куни эрталаб мендан шайтон бун­дай деб сўрайди: “Нима киясан? Нима ейсан? Қаерда турасан?” Мен унга бундай жавоб бераман: “Ўлимни ейман. Кафанни кияман. Қабр­да тураман”».

Али (каррамаллоҳу важҳаҳу) айтди: “Олти хислатга эга ки­ши­да жаннатдан маҳрум бўлиш ва дўзахга кириб қолиш хавфи бўл­майди:

Аллоҳни таниб, унга итоат қилса.
Шайтонни таниб, унга осий бўлса.
Охиратни таниб, уни изласа.
Дунёни таниб, уни тарк этса.
Ҳақни таниб, унга эргашса.
Ноҳақни таниб, ундан четлашса”.
Ваҳб ибн Мунаббиҳ айтади: “Аллоҳ таоло шайтонга Расулул­лоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) олдиларига бориб, у кишининг саволларига жавоб беришни буюрди. Шайтон ҳассали чол кўри­нишида Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ҳузурларига келди. Шунда у зот (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Сен кимсан?” деб сўрадилар. “Шайтонман”, деди у. Пайғамбар (соллаллоҳу алай­ҳи ва саллам): “Нима учун келдинг?” деб сўрадилар. “Аллоҳ мени са­волларингизга жавоб бериш учун юборди”, деб жавоб қилди. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Эй иблис, умматимдан сенинг нечта душманинг бор?” деб сўрадилар. Шайтон қуйидагича жавоб берди: “Ўн бешта. Сиз уларнинг энг биринчисисиз. Сўнг одил бошлиқ, камтар бой, ростгўй савдогар, намозларини хушу би­лан ўқийдиган олим, насиҳат қилувчи мўмин, раҳмдил мўмин, тавбасида собит турувчи, ҳаромдан тақво қилувчи, доимий таҳо­ратда бўлувчи мўмин, кўп садақа қилувчи, хулқи чиройли мўмин, одамларга фойдаси тегувчи, Қуръонни ёдлаб, уни қироат қилувчи киши ва одамлар ухлаётганида кечалари туриб, намоз ўқувчи”.

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

МАВЛИДИ ШАРИФ 2020
Андижон шаҳар "Имоми Аъзам" жоме масжиди

ЮҚОРИ СИФАТДА КӮРИШ УЧУН БУ ЕРНИ БОСИНГ👇

https://youtu.be/kpSAYaQYQpg

🌐 t.iss.one/subh_uz

Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ


Расулуллоҳ солаллоҳу алайҳи васалламга салавот айтишнинг фойдаси ва самаралари:

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг шафоатларига мушарраф бўлиш.

Гуноҳларнинг мағфират қилишиниши.

Ғам-ғуссадан фориғ бўлиш.

Қиёмат куни Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга яқин бўлиш.


Кунни саловот айтиш билан ӯтказайлик

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

#Фарзанд тарбияси

Имом Бухорийнинг онаси

Фарзандларини еру кўкка ишонмай юрган Фотимани Аллоҳнинг яна бир имтиҳони кутиб турар эди. Бир куни янги йўлга кирган дилбанди Муҳаммад атак-чечак қилаётиб, йиқилди. Шунда ерда ётган бир шохча унинг икки кўзига заха етказди.   Орадан уч-тўрт кун ўтгач она фарзандининг кўрмаётганини сезиб қолди. Фотима дунёсини унутди, тилидан Аллоҳ зикри тушмай қолди. У шу топда ўғлининг кўра олиши эвазига иймонидан бошқа ҳамма нарсасини беришга тайёр эди. Катта ўғли ҳамроҳлигида Бухоронинг машҳур ҳозиқ табибиникига жўнашди.
Фотима табиб ҳузуридан бўшашиб, оёқ-қўли жонсиз ҳолатда қайтди. Қартайган, кўзлари қисиқ, титроқ қўлли табиб ўғлини обдон синчилаб кўриб, даволашга ожиз эканини айтди. Ортидан "Умид ёлғиз Аллоҳдан!" деб таскин ҳам берди.
Шу соатдан бошлаб Фотимага ҳаётнинг қизиғи қолмади. Неча кунки, тунлари бедор, кундузлари рўзадор. Бетўхтов намоз ўқийди. Жойнамози кўз ёшларидан сиқиб олингудай ҳўлланиб кетади. Аллоҳга илтижо билан ёлборади, дилбандининг касалига шифо сўрайди.
Ана шундай кунларнинг бирида Фотима туш кўрди. Ҳасса тутган барваста, чиройли юз, кўркам соқолли бир шайх тушига кирди. Кейин билса, Иброҳим халилуллоҳ эканлар. У киши Фотима қаршисига келиб, унга хурсанд ҳолда: "Эй аёл, Аллоҳга кўп ёлбориб йиғлаганинг, тинмай дуолар қилганинг бесамар кетмади, меҳрибон Аллоҳ ўғлингнинг кўзларини қайтариб берди!", деди.
Уйқудан юраги ҳаприқиб уйғонди. Шошилинч таҳорат олдию ўғли ётган хонага чопди. Кириб қараса, кўзи яна ҳаммаёқни кўра бошлаган ўғли ўринда жилмайиб ётарди. Аёл тақвоси мукофотига берилган бу яхшиликдан беҳад севинди. Аллоҳга ҳисобсиз шукрлар айтди, мақтовлар йўллади.
Онаси бу қадар суюб-ардоқлаб улғайтирган Муҳаммад кейинчалик ҳадис илмининг султони, улуғ муҳаддис бўлиб етишган Муҳаммад ибн Исмоил Бухорий (Имом Бухорий) эди.

Аҳмад МУҲАММАД тайёрлади

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

#шайтон ҳақида

Шайтондан паноҳланиш

Аллоҳ таоло бандаларига шайтондан паноҳланиб юриш учун иккита алоҳида сура нозил қилди. Тафсир китобларида бу иккисига “муъаввизатайн”, яъни, “паноҳ тиланадиган икки сура” номи берилган.

«(Эй Муҳаммад!) Айтинг: “Паноҳ тилаб илтижо қилурман тонг Парвардигорига, яратган нарсалари ёвузлигидан, зул­мат­га чўмган тун ёвузлигидан, тугунчаларга дам солувчи аёл­лар ёвузлигидан ҳамда ҳасадчининг ҳасади ёвузлиги­дан”» (Фалақ, 1–5).

Фалақ сўзи “ёриш, бўлиш ва парчалаш” маъноларини анг­ла­тади. Бу ҳар бир ёриб чиқувчи нарсани: у хоҳ уруғ ёки дон ёки ер­ни ёриб ўсувчи наботот, хоҳ тоғдан отилиб чиқувчи булоқ, хоҳ она қорнини ёриб чиқувчи бола бўлсин – барчасини ўз ичига олади. Бу ерда зулматни ёриб чиқувчи тонг тушунилади.

Бу сура махлуқотларнинг ёмонлигидан, хусусан, кечанинг зулматидан, сеҳргарлардан, чақимчилардан ва ҳасадчилардан па­ноҳ тилашни қамраган. Мана шу нарса инсонларда нафсий ка­сал­ликлар мавжудлиги сабабли баъзилари баъзиларидан ҳи­моя­ланиши йўлидаги улкан фойда ва етук дарсдир. Бундан таш­қари, махлуқотлар ёмонликларидан ва кечаси зулмат бўлган­даги ёмонликлардан, хусусан, ғор ва коваклардаги қўрқинчли махлу­қотлардан ҳимояланишни ўзида мужассам қилган.

«(Эй Муҳаммад!) Айтинг: “Паноҳ тилаб илтижо қилур­ман одамлар Парвардигорига,одамлар Подшоҳига, одамлар Илоҳига (инсон Аллоҳни эслаганда) чекиниб, (эсламаганда) вас­васа қилувчи (шайтон) ёвузлигиданки, (у) одамларнинг дил­ла­рига васваса солур. (Ўзи) жинлар ва одамлар жинси­дандир”»
(Нос сураси 1–6-оятлар).


Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz

Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ

Абдуллоҳ ибн Абу Вафо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Жума куни менга саловатни кўпайтиринглар. Албатта, менга етказинглар ва мен эшитурман», дедилар». Шофеъий ва Ибн Можа ривоят қилишган. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Сизларнинг жаннатда менга энг яқин бўладиганларингиз менга саловатни кўпроқ айтадиганларингиздир», дедилар. Шофеъий ва Байҳақий ривоят қилишган. Аллоҳ билувчи.

Кунни саловот айтиш билан ӯтказайлик.

Яқинларингизга ҳам улашинг

🌐 t.iss.one/subh_uz