💫Сузор’е МАЦІ
***
Што такое чаканне?
Гэта ведае толькі мама.
Што такое сустрэча?
Гэта ведае мама таксама.
І ведае толькі мама,
Што такое і гора і страта.
Гэта тыя ж чатыры вуглы,
З якіх і складаецца
маміна хата.
Што ж такое шчасце людское?
Весялосць што такое?
А пра гэта сыноў запытайце.
Казімір Камейша
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
***
Што такое чаканне?
Гэта ведае толькі мама.
Што такое сустрэча?
Гэта ведае мама таксама.
І ведае толькі мама,
Што такое і гора і страта.
Гэта тыя ж чатыры вуглы,
З якіх і складаецца
маміна хата.
Што ж такое шчасце людское?
Весялосць што такое?
А пра гэта сыноў запытайце.
Казімір Камейша
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
СЛОВА ПРА МАЦІ
Раней за ўсіх яна ўстае,
Пазней за ўсіх кладзецца,
Яна жыве, яна пяе, -
І дзецям лепш пяецца.
Ты рос, як цёплы каласок,
Пры месяцы і зорах.
Пачуеш мілае "сынок",
Хоць будзе і за сорак...
За словам маці ў свет пайшлі
Маленства, мара, мова,
І мір, і мужнасць на зямлі -
Жыцця твайго асновы.
Каб не тужыла па начах, -
Ёй падрастай на ўцеху!
Хай будзе ў матчыных вачах
Пабольш іскрынак смеху!
Ты не шкадуй ласкавых слоў
Для роднай, для адзінай.
Адказвай маці на любоў -
Будзь верным, добрым сынам!
Эдзі Агняцвет
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
СЛОВА ПРА МАЦІ
Раней за ўсіх яна ўстае,
Пазней за ўсіх кладзецца,
Яна жыве, яна пяе, -
І дзецям лепш пяецца.
Ты рос, як цёплы каласок,
Пры месяцы і зорах.
Пачуеш мілае "сынок",
Хоць будзе і за сорак...
За словам маці ў свет пайшлі
Маленства, мара, мова,
І мір, і мужнасць на зямлі -
Жыцця твайго асновы.
Каб не тужыла па начах, -
Ёй падрастай на ўцеху!
Хай будзе ў матчыных вачах
Пабольш іскрынак смеху!
Ты не шкадуй ласкавых слоў
Для роднай, для адзінай.
Адказвай маці на любоў -
Будзь верным, добрым сынам!
Эдзі Агняцвет
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
***
Дарога -
Шэрая бясконцая нітка
з вузламі памяці.
З гэтай ніткі маці
На прызбе старой хаты
Вяжа і вяжа сустрэчы
І радуецца,
Калі скрыпнуць весніцы,
Калі пачуе знаёмыя крокі,
Калі зможа хоць на хвіліну
Адкласці пруткі
І прынесці на стол пачастунак:
Збан жывой вады - квасу -
І толькі што выцягнуты з печы
Хлеб -
акраец жнівеньскага сонца.
Максім Танк
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
***
Дарога -
Шэрая бясконцая нітка
з вузламі памяці.
З гэтай ніткі маці
На прызбе старой хаты
Вяжа і вяжа сустрэчы
І радуецца,
Калі скрыпнуць весніцы,
Калі пачуе знаёмыя крокі,
Калі зможа хоць на хвіліну
Адкласці пруткі
І прынесці на стол пачастунак:
Збан жывой вады - квасу -
І толькі што выцягнуты з печы
Хлеб -
акраец жнівеньскага сонца.
Максім Танк
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
ТВОЙ ВОБРАЗ
Твой вобраз прасветлы
Стаіць прад вачыма.
І, можа, таму мне
Далёка відно.
Радзімая Маці
І Маці-Радзіма,
Цяпер вы навечна
Зліліся ў адно.
Алесь Пісьмянкоў
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
ТВОЙ ВОБРАЗ
Твой вобраз прасветлы
Стаіць прад вачыма.
І, можа, таму мне
Далёка відно.
Радзімая Маці
І Маці-Радзіма,
Цяпер вы навечна
Зліліся ў адно.
Алесь Пісьмянкоў
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
***
Рыпіць старэнькі калаўрот -
Вецер укруціўся ў спіцы.
Ля матулі дрэмле кот.
Час цячэ па белай нітцы.
Сонца села за акном
У стажок на загуменні.
І ў матулі на ўвесь дом
Свецяць з-пад рукі праменні.
Цемра ўхутала сяло.
Светла ў нас.
Мы не заснулі.
Пэўна, дзённае святло
Спрадзена ў клубок матуляй.
Віктар Шніп
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
***
Рыпіць старэнькі калаўрот -
Вецер укруціўся ў спіцы.
Ля матулі дрэмле кот.
Час цячэ па белай нітцы.
Сонца села за акном
У стажок на загуменні.
І ў матулі на ўвесь дом
Свецяць з-пад рукі праменні.
Цемра ўхутала сяло.
Светла ў нас.
Мы не заснулі.
Пэўна, дзённае святло
Спрадзена ў клубок матуляй.
Віктар Шніп
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
***
Жанчына на балконе
Стаіць уранні
з дзіцем.
Нібы
сышлі з іконы...
Вы толькі паглядзіце:
Дзве поўныя даверу
Істоты.
Іх адзінства...
...І, як ніколі,
веру -
У вечнасць
мацярынства.
Уладзімір Мазго
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
***
Жанчына на балконе
Стаіць уранні
з дзіцем.
Нібы
сышлі з іконы...
Вы толькі паглядзіце:
Дзве поўныя даверу
Істоты.
Іх адзінства...
...І, як ніколі,
веру -
У вечнасць
мацярынства.
Уладзімір Мазго
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
***
Не знаю,
Ці ёсць жыццё
На нейкіх зорках.
Я знаў толькі адну зорку -
Пяцікрылую далонь маці,
На якой выраслі
Мы, наш хлеб, нашы песні,
Святло якой
Вечна струменіць.
Максім Танк
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
***
Не знаю,
Ці ёсць жыццё
На нейкіх зорках.
Я знаў толькі адну зорку -
Пяцікрылую далонь маці,
На якой выраслі
Мы, наш хлеб, нашы песні,
Святло якой
Вечна струменіць.
Максім Танк
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
***
У запозненым прызнанні
Зноў ты, маці, прада мной:
Бачу я тваё старанне,
Бачу вечны клопат твой.
І на холадзе, і ў спёку
Досыць зроблена ўсяго.
Хоць заўсёды быў я збоку,
Недагледзеў аднаго.
І гадоў пражыў нямала,
А не знаю, як тады:
Дзе ты брала, намывала
Залацінкі дабраты?
Аляксей Пысін
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
***
У запозненым прызнанні
Зноў ты, маці, прада мной:
Бачу я тваё старанне,
Бачу вечны клопат твой.
І на холадзе, і ў спёку
Досыць зроблена ўсяго.
Хоць заўсёды быў я збоку,
Недагледзеў аднаго.
І гадоў пражыў нямала,
А не знаю, як тады:
Дзе ты брала, намывала
Залацінкі дабраты?
Аляксей Пысін
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
***
Мама...
Маці...
Матуля...
Матуля...
Ты адна, як жыццё, як вясна.
Ты самотнага сына прытуліш,
І дачку ты прытуліш адна,
Бо найсветлыя словы ты знаеш,
Ад якіх пасвятлее ў душы.
Ты сабою наш дом асвятляеш
І, як сонца, ідзеш праз дажджы,
Праз мяцеліцы ў нашае Заўтра,
Каб мы Заўтра сваё бераглі
І не зніклі, нібы тыя таўры,
З нашай любай і слаўнай зямлі.
Віктар Шніп
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
***
Мама...
Маці...
Матуля...
Матуля...
Ты адна, як жыццё, як вясна.
Ты самотнага сына прытуліш,
І дачку ты прытуліш адна,
Бо найсветлыя словы ты знаеш,
Ад якіх пасвятлее ў душы.
Ты сабою наш дом асвятляеш
І, як сонца, ідзеш праз дажджы,
Праз мяцеліцы ў нашае Заўтра,
Каб мы Заўтра сваё бераглі
І не зніклі, нібы тыя таўры,
З нашай любай і слаўнай зямлі.
Віктар Шніп
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
Пакланюся...
Я пакланюся
Матулі роднай,
Што мне дарыла
Жыццё вясною.
Я пакланюся
За тыя рукі,
Якімі рэжу
І сталь, і камень.
За тыя вочы,
Якімі бачу
Я свет цудоўны
Маёй Радзімы.
За тое сэрца,
Якім спяваю
Хвалу і славу
Маёй краіне.
Адам Русак
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
Пакланюся...
Я пакланюся
Матулі роднай,
Што мне дарыла
Жыццё вясною.
Я пакланюся
За тыя рукі,
Якімі рэжу
І сталь, і камень.
За тыя вочы,
Якімі бачу
Я свет цудоўны
Маёй Радзімы.
За тое сэрца,
Якім спяваю
Хвалу і славу
Маёй краіне.
Адам Русак
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
МАМЕ
Вось, матуля, я зараз матуля сама.
Для цябе гэта трошачкі дзіўна, напэўна,
Што маленькай разумнай дзяўчынкі няма,
Ёсць жанчына з дзяўчынкай -
другой -
на каленях.
Толькі ты для мяне не змянілася, не -
Хай мінаюць гады і сплятаюцца лёсы,
І партрэты цямнеюць на бляклай сцяне,
І мяняюць свой колер і вочы, і косы -
Ёсць надмерная сувязь, якой не парваць,
Ёсць адбіткі на сэрцы. якіх не загладзіць.
Кожны год на лугах вырастае трава,
Кожны год аднаўляецца квецень у садзе,
І пяшчоты матулінай хочацца усім,
У любым, самым сталым, стамлёным узросце.
Мы, дарослыя, у вочы матулі глядзім
І дзяцінства сваё ў іх заўсёды знаходзім.
Людміла Рублеўская
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
МАМЕ
Вось, матуля, я зараз матуля сама.
Для цябе гэта трошачкі дзіўна, напэўна,
Што маленькай разумнай дзяўчынкі няма,
Ёсць жанчына з дзяўчынкай -
другой -
на каленях.
Толькі ты для мяне не змянілася, не -
Хай мінаюць гады і сплятаюцца лёсы,
І партрэты цямнеюць на бляклай сцяне,
І мяняюць свой колер і вочы, і косы -
Ёсць надмерная сувязь, якой не парваць,
Ёсць адбіткі на сэрцы. якіх не загладзіць.
Кожны год на лугах вырастае трава,
Кожны год аднаўляецца квецень у садзе,
І пяшчоты матулінай хочацца усім,
У любым, самым сталым, стамлёным узросце.
Мы, дарослыя, у вочы матулі глядзім
І дзяцінства сваё ў іх заўсёды знаходзім.
Людміла Рублеўская
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект