ای نورِ ما
ای سورِ ما ، ای دولتِ منصورِ ما

جوشی بِنِه در شورِ ما
تا مِی
شود انگورِ ما
- - -
* رودخانه مجاور شهر
و آسمان روشن دیروز

پایانِ یک هفته دویدن و مجالی برای نشستن. جمعه ظهر به وقت اینجا و جمعه دیرهنگامِ شب به وقت تهران. آفتاب هست و نور و سکوت. هرچه تلاش کردم با کسی از بستگان تماس بگیرم در تهران یا شیراز و ... وایبر و ...

پایانِ یک هفته دویدن و مجالی برای نشستن. جمعه ظهر به وقت اینجا و جمعه دیرهنگامِ شب به وقت تهران. آفتاب هست و نور و سکوت. هرچه تلاش کردم با کسی از بستگان تماس بگیرم در تهران یا شیراز و ... وایبر و اسکایپ کسی جواب نداد. امکانش نشد شنیدنِ صدای کسی. نور هست و سکوت و خاطره ها و آوایِ آلبوم جان عشّاق که در هدفون پخش می شود:
زِ خاکِ کویِ تو،
هرگه که دم زند، حافظ،
نسیمِ گلشنِ جان،
در مشامِ ما
افتد ...
این چنین تعبیر هم از هنرمندی های حافظ باید باشد تا این پایه ظریف و شگفت. از خاک کوی کسی "دم بزنی" و سخن بگویی و در عوض ، بویِ عطری مشامت را پر کند...نسیم گلشن جان در مشامِ ما...
جمعه ظهر است و نور هست و سکوت و بوی عطر.

پول ترامپ هم تمام شده؟
(مرور اخبار امروز جمعه 28 اکتبر)

یک- پریروز (چهارشنبه) که در میانه ی کارزار انتخاباتی، ترامپ چند ساعتی کار را رها کرد و به واشنگتن رفت تا هتل لوکسش را افتتاح کند، پاسخ سر راست و مشخصی به سوال خبرنگار سی. ان. ان. نداد که "چقدر دیگه می خواهی برای کمپین انتخاباتی ات خرج کنی؟". چند میزگرد برگزار و یادداشت هایی در این باره تنظیم شده که آیا کفگیر به ته دیگ خورده؟
ترامپ می گوید که تا اینجای کار "صد میلیون دلار از جیبم" گذاشته ام. در تمام صحبت ها[یی که حتی دشمنانش هم می کنند] همه اذعان دارند که این اولین بار است در تاریخ که یک نفر توانسته کاندیدا شود "و از کسی پول نگیرد". زیرِ بارِ کسی نرود و از جیب خرج کند.
همچنین دونکته دیگر هم در این بحث مالی انتخابات برای همه جالب است. اول اینکه می گویند آیا ترامپ از مال و اموال و "بِرند" اش برای سیاست خرج می کند یا اینکه از سیاست برای پررنگ کردنِ نام و بِرندش استفاده می برد؟! یا هردو؟!
Use politics to push his brand and use his brand to push politics!
اینکه مثلاً قرار است این هتل کمک کار شود که "ای ملت من که در بخش خصوصی چنین ام ببینید در مصدر دولتی چه ها خواهم کرد." یا اینکه ای هتل! ببین چه افرادی که پول پای تو خواهند ریخت تا شبی را در واشنگتن در "ترامپ اینترنشنال" بگذرانند و عمری پزش را بدهند! چه میدانیم.
نکته دوم مکانیزم هایی هست که کمپین او، برای پول جمع کردن از هواداران اتخاذ کرده اند. این مکانیزم ها هم نسبتا جدید محسوب می شوند. کمپین او تا مرحله انتخابات درون حزبی هیچ پولی از مردم نگرفت. بعد از آغازِ مبارزه با هیلاری هم، تا مدتِ زیادی تقاضای کمک مالی از هوادارن نکردند، لیکن اعلام درخواست پول با خلاقیت هایی توأم بوده. مثلا مکانیزم لاتاری مانندی که دویست دلار بدهید و در قرعه کشیِ صرفِ شام با ترامپ شرکت کنید. یا سه دلار بدهید و در قرعه کشی صرفِ چای و "عصرانه" با ایوانکا ترامپ (صبیه دونالد) به علاوه پول هواپیمای رفت و برگشت تا نیویورک شرکت داده شوید . یا روش دیگری که به عنوان "چک هم ارز ترامپ" معرفی شد. اینکه تا یک ساعت مشخصی قرار گذاشته می شود که هواداران کمک کنند و تا هر رقمی که پول جمع شد ، معادلش ترامپ یک چک "از پولهای خودش(!)" می کشد( Matching check).
اما زمزمه هایی شنیده می شود که کفگیر به ته دیگ خورده. چرا؟ نمونه اش مصاحبه چهارشنبه با خبرنگار سی. ان. ان یا این پیام که امروز در صفحه فیس بوک ترامپ با اجرای خودش گذاشته شده:

اینکه یک "دیوار" را در "برج ترامپ" در نیویورک اختصاص داده ایم به اینکه اسمِ افرادی را که الان کمک مان کنند روی آن ثبت کنیم . چهل و نه دلار بدهید تا اسم تان رویِ دیوار درج شود و ... .
اینکه کار بجایی رسیده که "برایِ هر نفر چهل و نه دلار"، ایشان پیام ویدئویی می دهد.

دو- ماجرای بررسی "دوباره" ی پلیس فدرال روی پرونده ی ایمیل های هیلاری در این یازده روز مانده به انتخابات مشخص نیست که چه ریشه ای دارد. اما هرچه هست به نظر نمی رسد به نفع هیلاری تمام شود.

سه- اسناد تازه افشا شده مبنی بر استفاده شخصی بیل کلینتون از میلیون ها دلار درآمد "بنیاد خیریه کلینتون" هم در این چند روزِ مانده به پایانِ ماراتن، بازهم تیر دیگری است که از غیب رسیده .

چهار - هفته ی گذشته و بعد از مراسمِ میهمانی بنیاد خیریه آلفرد اسمیت نوشتم اینقدر اینها رو نمی فهمم که گاهی احساس می کنم باید دوباره نشست و فیلم پدرخوانده را نگاه کرد شاید که چیزی دستگیر شود! امروز دیدم حمید دباشی هم در صفحه فیس بوکش نوشته : طشت رسواییِ خواص هست که مرتب از بام به مقابل دیدگان مردم دنیا می افته. از بس قر و قاطی هست اتفاقات این انتخابات ، باید بروم و بنشینم پدرخوانده نگاه کنم!

No sir --this presidential election will not end before the nastiest depth of this political elite is dissected for the whole world to see- - - don't know about you but I think I need a full dose of "Godfather" or "Borgias" to get me through the next week --there are far more decent people there than in this election!
خدای را، به مِی ‌ام، شست و شویِ خرقه کنید
که من نمی‌شنوم بویِ خیر از این اوضاع
(حافظ علیه الرحمه)

https://telegram.me/solseghalam

در ادامه ی بحث مرور اخبار روز جمعه
و بحث دیوار و اسم و 45 دلار و این حرفها

دوبار تاکید ،
که بعد نیست
همان موقع که سختی هست
همراهِ با سختی است
همان موقع
یُسر

@solseghalam

محل دیوار کذایی مذکور .. نبش خیابان پنجم و چند قدمی پایین تر از دفتر کمپانی اپل. چند متری این بر تر از سنترال پارک نیویورک. ساختمان مطلّا!
@solseghalam

دفتر اپل. چند قدم بالاتر
@solseghalam

کادر بسته. هم نشینی ساختمان های دو گونه ی مختلف از مسیر دو انسان. دفتر اپل و دفتر مرکزی ترامپ.
@solseghalam

اما آنچه که در روبرو می بینیم ، اینها هستند این سمت خیابان
@solseghalam

اما آنچه که در روبرو می بینیم ، اینها هستند. انسان سرگردان...
@solseghalam

«از پول های خودم از پول های خودم»
(یکشنبه 30 اکتبر- 9 آبان)

همچنان بحثِ جمع آوری پول برای کمپین ترامپ مطرح هست و همچنان در ایمیل ها و آگهی هایی که از ستاد ترامپ یا از لسان او پخش می شود یک جمله عنوان می شود که: ای هواداران سریعتر پول بدید که من هم می خواهم ده میلیون دلار «از پولهای خودم» بگذارم.
و همچنان در عمومِ این اطلاع رسانی ها چنین عنوان می شود که: "در تاریخِ انتخاباتِ ریاست جمهوری هیچ کاندیدایی اینچنین مایه ای نگذاشته است."
In fact, no candidate in presidential history has ever made this type of commitment.
مسئله ی ما در این انتخابات، رفتارهای شگفت ترامپ یا مسایل و مشکلات بی پایان هیلاری و همسرش نیست. مسئله انسان است و تجربه ساختارهای حاکمیت در کشورهای مختلف.
این که "مبانی" چگونه تعریف شود تا از دلِ این مبانی چه میوه ها و محصولاتی برخیزد. از دل مبانی ای که در کشور ژاپن تعریف شده آبه برمی خیزد. آبه به نحوی تجلی و میوه ی سازوکارهای تعریف شده در مبانی رفتار انسانی است که ژاپن بر مدار آن تعریف شده. هیلاری و ترامپ دو محصول مختلف از درختی هستند که ما امروز شاهد دو میوه مختلف آنیم. ترامپ میوۀ عبور جریان سرمایه از رگ ها و آوندهای اینجاست. ساختاری که "تولید ثروت" و اصالت به ثروت و تفاخر به ثروت در آن تعریف شده . و کلینتون ها میوه سیستم های مبتنی بر لابی گری و رشد بر مبنای تکیه بر ارتباطات هستند. این هر دو امروز روبروی هم اند.
ترامپ خان پیوسته "از پولِ خودم از پول خودم" می کند و کلینتون ها هر روز طشتی از رسوایی روابط و کارهای پرسش برانگیز گذشته شان از بام بر زمین می افتد.
مسئله اما ترامپ یا هیلاری نیست. مسئله تجربۀ بشر است در تعریف ساختارهای حاکمیتی . تجربه انسان است در تعریف سازوکارهای ادارۀ جوامع. از دل سازوکار موجود در ژاپن زمانی پاناسونیک و سونی و تویوتا مجال رشد داشتند و امروز در تقلّا که همچنان بر اوج بمانند به واسطه تدابیر آبه. آبه ی خشک و بی روح. و از دل سازوکار تعریف شده در سرزمین آمریکا زمانی سلیکون والی شکل گرفته و گوگل و اپل و مایکروسافت و امروز در تقلّا که تحت تدبیرِ ترامپ گونه یا هیلاری مانندی همچنان بر اوج بماند [یا به اوج برگردد].
داستان، داستانِ انتخاب شدن ترامپ یا کلینتون نیست. داستان، محدود بودن سقفِ تجربه ی بشری در تعریف ساختارهایی است که از دل آن ها میوه هایی چون ترامپ و هیلاری و آبه و پوتین بیرون می تراود که از قدیم گفته اند از کوزه همان برون تراود که ... .
ما امروز شاهد جوامعی هستیم که بر سرِ سفره ی غذایِ انتخاب ، از سر استیصال ناچار به انتخابِ یکی از میوه هایی هستند که طعم هیچ یک را نمی پسندند چون یکی کال و یکی مانده است. و در دیگر سو، کشورهایی را شاهدیم که مردمِ نگون بخت همین میزانِ از انتخاب را هم در بشقابِ انتخابِ رویِ میزشان ندارند. سرزمین هایی که افسردگی شاخصه ی امروز فضای سیاسی مردمش شده. مصری که مردم مبارک اش را به پایین کشیدند و اینقدر میوه ای شکل نگرفته بود که نصیب و قسمتشان شد مُرسی و بعد از مرسی عبد الفتاح السيسى ژنرال نظامی و بدتر از مبارک. سیسی در پیشِ روی مردم و در دلهاشان عبور این ذکر که "صد رحمت به دورانِ مبارک". لیبی بعد از قذافی. عراق بعد از صدام ...
حکایت این روزها، حکایت سرگردانی انسان است. حکایت دو گونه از کشورها. سرزمینهایی که مردمش در برابر انتخاب دو گزینه ی نامطلوب اند و سرزمین هایی که مردمان همان میزانِ از انتخاب را هم بر روی میز ندارند. بشقاب خالی و قلب سرد. افسردگی.

تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد؟!

https://telegram.me/solseghalam

روزی بیست و دو کهنه نظامی ما خودکشی می کنند
(یکشنبه 30 اکتبر 2016؛ یادداشت شماره دو)

پایان روز یکشنبه است و هفتۀ پیش رو، آخرین «هفتۀ کامل» برای تبلیغات است. نُه روز دیگر این ماجرا به اتمام می رسد و یکی از این دو اتفاق خواهد افتاد: ادامه ی تقریبی مسیر اوباما با هیلاری کلینتون، یا روزگار جدید با دنیای ترامپ.

آنچه که در یکسال گذشته نوشتم نشان دادن روَند اتفاقات بود و مکتوب کردن سیر رخدادها. آنچه که بر آن کوشیدم این که بگویم که در دنیایِ امروز اتفاقات در اتاقی تحت مدیریتِ مغزهایی که رخدادها را هدایت می کنند رخ نمی دهد و اتفاقات در زمین بازی و در جریان «روندی» از رویدادهاست که شکل می گیرد.
در این مدت گرایش مشخصی به هیچ یک از این دو تن نداشتم اما قصد این را هم ندارم که تا روز انتخابات به ادامه مستندسازی رویدادها بپردازم چه براین باورم که تکلیف ماجرا دیگر مشخص شده است.
کار تحلیلگر، تحلیل مسایل است و نه پنهان شدن در پشت بیان دوباره ی رخدادها. اینکه تا روز انتخابات همچنان برای مستندسازی رویدادها وقت بگذارم دیگر محل علاقه نیست چرا که بر این باورم که پازل اتفاق ها دیگر تقریباً تکمیل شده است.
اینکه کسی قبل از مسابقه ای تا به این حد تنگاتنگ نخواهد بگوید که برنده کیست کاری است در جهت اطمینان! و صد البته به امنیت نزدیک تر، اما واقع بینانه اگر بخواهیم نگاه کنیم سیرِ اتفاقات نشان می دهد که بسیار بعید است که ترامپ برنده ی این مسابقه نباشد و به دنیای ما فرد جدیدی اضافه شده که از نه روز دیگر باید هر روز اخبارش را بشنویم و رفتارهایش را ببینیم.
آنچه که در یکسال گذشته رخ داد جنگی زرگری نبود و یک لشکرکشی تمام و عیار بود بین دو نوع نگاه مختلف در عرصه مدیریت کشور. آنچه که آمریکا در تاریخ خود این میزان از اصطکاک و تنش را در جریان چنین رقابتی شاهد نبوده .
نه روز دیگر اگر که این یادداشت درست از آب درنیاید بسیار خوشحال خواهم شد که جهان تا حدودی ادامه ی آمریکای اوباما را خواهد دید. و اندوهگین نخواهم شد که چرا نه روز صبر و سکوت نکردم. اما آنچه که امروز از مشاهده سیر امور و رخدادها می بینم عجیب بودنِ برنده نشدنِ ترامپ است. داشتن هواپیما و برج های متعدد و کازینوهای رنگارنگ و زمین گلف های دلکش سبب رای دادن مردم به ترامپ نخواهد بود. اینها سبب رسیدن ترامپ به «ابتدایِ این راه» (یکسال پیش) شد اما سببِ اصلیِ جذب هوادار برایش در این ماهها نبوده است. نُه روز دیگر اگر ترامپ در آرای مردم آمریکا جلوتر افتاد دلیلش را باید در مرور اَمثال حرفهایی که امروز یکشنبه در کلورادو، لاس وگاس و فرودگاه نئومکزیکو زد، دید. حرفهایی که ماههاست تکرار می شود. حرف هایی که از جنس دغدغه های ملموس مردم عادی است. حرفهایی که توده ها را به میدان می آورد.
«هر بیست و دو ساعت یک کهنه نظامی ما، خودکشی می کند/ پولی که در عراق خرج کردیم را در همین مملکت اگر خرج کرده بودیم چقدر پل و راه و فرودگاهِ جدید می توانستیم بسازیم/ اینهایی که پشتِ سرِ شما، پشتِ این دوربین ها الآن دارند فیلمِ ما را می گیرند، اینها جزو دروغگوترین آدم های عالم اند (!)/ من نگران ورود مهاجران جنگ به کشورتان هستم» و ... آنچه که این بازی را تمام کرده نه کازینوی مجلل تاج محل در نئوجرسی و برج مطلّای خیابان پنجم منهتن نیویورک، که انتخاب بسیار هوشمندانه و دقیق این حرف هاست. ماجرایی که اگر اتفاق انتشار نوار ویدئویی رخ نداده بود خیلی زودتر از اینها قطعی و نهایی شده بود. مطمئنم یک سال یا دوسال دیگر افرادی که در فضای مجازی امروز، دغدغه شان بیشتر دنبال کردن ماجرای سعید طوسی یا آرامگاه کورش است پیداخواهند شد و خواهند گفت: همه ی آنچه در آمریکا رخ داد از قبل طراحی شده بود.

امروز آنچه برایم سوال است دیگر برنده شدن ترامپ یا هیلاری نیست (هرچند که امیدوارم در پیش بینی اشتباه کرده باشم). امروز آنچه به عنوان سوال باقی مانده این است که کشوری که سالهای طولانی از تاریخِ معاصر "یونایتد" بوده آیا "دیوایدد" نخواهد شد از پسِ عبور از این ماجرای متلاطم انتخابات؟
امروز ترامپ در نئومکزیکو می گفت: باور کنید ما دیگر کشوری دیوایدد هستیم. من می خواهم یونایتدش کنم!

https://telegram.me/solseghalam

مجالِ خواب نمی‌باشدم زِ دستِ خیال
درِ سرای نشاید برآشنایان بَست
@solseghalam

مجالِ خواب نمی‌باشدم زِ دستِ خیال
درِ سرای نشاید بر آشنایان بَست

غلامِ دولتِ آنم که پای بندِ یکیست
به جانبی متعلّق شد از هزار برَست

نگاهِ من به تو و دیگران به خود مشغول
معاشران زِ مِی و عارفان ز ساقی مست
[سعدی علیه الرحمه]

@solseghalam

آخرین وضعیت آراء - ایالت نیوهمپشیر
26 تا 30 اکتبر
@solseghalam

آخرین وضعیت آراء - ایالت کارولینای شمالی
25 تا 26 اکتبر
@solseghalam

آخرین وضعیت آراء - ایالت فلوریدا
25 تا 26 اکتبر
@solseghalam

برنامه ی بازدیدها[سخنرانی ها]ی کلینتون در واپسین روزهای باقیمانده ی این هفته آخر.
تمرکز بر ایالت های مهم شرق و ایالت های اوهایو و آریزونا.
دوشنبه 31 اکتبر.
@solseghalam

رئیس جمهور مملکت قراره کلاً کار و بار رو چهار روز در این هفته کناری بگذاره تا برود در ایالت های تاثیرگذار سخنرانی های بلیغ و آتشین کنه در حمایت از کلینتون.
امروز دوشنبه 31 اکتبر.
@solseghalam

امروز سه شنبه 1نوامبر.
تصویر:لشکرکشی تیمی که برای هیلاری وحذف[غیرفیزیکی] ترامپ کار میکنند وسخنرانیهای "امروز"شان درایالت های مهم.
سندرز،اوباما،معاون اوباما،بیل کلینتون، معاون هیلاری،ودختر هیلاری 😳😱